MIĘCZAK...to ja

[ona_wro]

Mięczak to i tak pieszczotliwe okreslenie w moim przypadku.

Zaczne od tego, ze jestem introwertykiem. Wszystko dusze w sobie, zwlaszcza te negatywne emocje, ktore z czasem osiagaja ogromne rozmiary. Skutkuje to tym, ze mam dola przez kilka dni, ciagle placze (jestem mistrzynia plakania w poduszke) i uzalam sie nad soba. Nie radze sobie. Chce tu nadmienic, ze mam kochajacego narzeczonego, ktory jest moim zupelnym przeciwienstwem. Wszystko od razu wyrzuca z siebie jak go cos drazni. Jest przy tym bardzo dosadny, niekiedy oczywiscie niesprawiedliwy, jak to bywa w przyplywie emocji i krzyczy na wszystkich dookola. A co ja wtedy robie?? Pomimo tego, ze wiem czym te jego wybuchy sa spowodowane, to i tak sobie nie radze. Zastanawialam sie, czy moze nie jestem jakas uposledzona, bo przeciez kazda dorosla osoba uodparnia sie na takie rzeczy. Oczywiscie nie mowie mu o tym. I tu jest moj problem. Brakuje mi odwagi, nie umiem sie klocic, unikam tego jak ognia, ale przez to ja najbardziej cierpie i on nie ma o tym pojecia.

Chce zaznaczyc, ze to nie moj narzeczony jest dla mnie problemem tylko ja sama nim dla siebie jestem. Nie wiem od czego zaczac zmiany...

Jesli macie jakis pomysl, bardzo prosze o rade. Z gory dziekuje

[zagubiona89r]

Ja myślę, że narzeczony także jest problemem. Wiesz dlaczego?

Bo ja i mój Tż jesteśmy tacy sami jak wy! Z tą różnicą, że tym wrzeszczącym cholerykiem to ja byłam.

Ale oboje zaczęliśmy nad tym pracować, ja nad tym by mówić na bieżąco co mnie boli i trapi, a nie wybuchać jak jakiś wulkan i siać spustoszenia. Tż uczy się by nie tłumić wszystkiego w sobie.

Robimy duże postępy dlatego widzę, że się da, jak obie strony chcą, rozumieją to co robią źle i chcą by było dobrze.

[ona_wro]

Moze masz racje, ale to wszystko znowu wraca do mnie, tzn to ja musze otworzyc usta i o wszystkim mu powiedziec, czego jakos chwilowo nie umiem sobie wyobrazic. On pewnie sam sobie nie zda sprawy, ze moze skoro malo mu mowie, to cos jest nie tak... Powinnam sobie porzadnie zlac tylek

[CytrynowaPannica]

Zagubiona dobrze mówi.
Nie tyle w Tobie samej jest problem, co w Was obu. Nie możesz brać wszystkiego na siebie, doszukując się przy tym upośledzenia.
Byłoby zupełnie inaczej, gdybyście spokojnie omówili z Tżetem parę spraw.
Z pewnością dobrze się znacie, toteż wiecie jak reagujecie na pewne zachowania, ale myślę, że wspólna rozmowa właśnie o różnicy Waszych charakterów będzie odpowiednim lekarstwem na wszystko to, co wewnątrz Ciebie się dzieje.

Wiem, bo sama jestem cholerykiem. Razem z Tżetem dobraliśmy się pod względem różnic i nie powiem, nie raz były spięcia, trudności do pokonania etc., ale wspólnymi siłami wszystko się da.

[cholernarejestracja]

A może spróbuj poczytać o treningu asertywności? Wydaje mi się, że mógłby Ci pomóc..być może jest w Twoim mieście jakiś psycholog, który go prowadzi?

[ewelinka21]

Też wydaje mi się że nie najlepiej dobrałaś się z partnerem pod względem charakterów. Ja też kiedyś przerabiałam taki związek z taką cichą i unikającą kłótni osobą i nie najlepiej się to skończyło, szczególnie dla mnie bo nawet nie wiedziałam że on ma do mnie o coś żal... Wydaje mi się że powinnaś zebrać się w sobie i o tym z nim porozmawiać, jak kocha to na pewno będzie miał to na uwadze...
3maj się !!!

[pani-jesień]

Napisane przez ona_wro

Mięczak to i tak pieszczotliwe okreslenie w moim przypadku.

Zaczne od tego, ze jestem introwertykiem. Wszystko dusze w sobie, zwlaszcza te negatywne emocje, ktore z czasem osiagaja ogromne rozmiary. Skutkuje to tym, ze mam dola przez kilka dni, ciagle placze (jestem mistrzynia plakania w poduszke) i uzalam sie nad soba. Nie radze sobie. Chce tu nadmienic, ze mam kochajacego narzeczonego, ktory jest moim zupelnym przeciwienstwem. Wszystko od razu wyrzuca z siebie jak go cos drazni. Jest przy tym bardzo dosadny, niekiedy oczywiscie niesprawiedliwy, jak to bywa w przyplywie emocji i krzyczy na wszystkich dookola. A co ja wtedy robie?? Pomimo tego, ze wiem czym te jego wybuchy sa spowodowane, to i tak sobie nie radze. Zastanawialam sie, czy moze nie jestem jakas uposledzona, bo przeciez kazda dorosla osoba uodparnia sie na takie rzeczy. Oczywiscie nie mowie mu o tym. I tu jest moj problem. Brakuje mi odwagi, nie umiem sie klocic, unikam tego jak ognia, ale przez to ja najbardziej cierpie i on nie ma o tym pojecia.

Chce zaznaczyc, ze to nie moj narzeczony jest dla mnie problemem tylko ja sama nim dla siebie jestem. Nie wiem od czego zaczac zmiany...

Jesli macie jakis pomysl, bardzo prosze o rade. Z gory dziekuje

Ja mogę poradzić jedynie wizytę u psychologa.

[agnieszka015]

Ale w ogóle po co się kłócić? Być takim wrzeszczącym babskiem, tak sie zachowuje baby po 50, które mają menopauze i ciągle by tylko pyski darły..Mało kto może to wytrzymać,
Lepiej nie wyrzucaj tak jak inne, tylko po prostu nie kłóć sie, wychodź z pokoju albo spokojnie porozmawiaj, nie musisz się wydzierać na całe gardło.

[carolinascotties]

a coz Ty -pelna jadu Agnieszko015- masz do bab po piecdziesiatce? przejrzalam Twoje zgryzliwe posty - mysle, ze nie zagrzejesz tu miejsca... wiecej wrazliwosci...bo w przyszlosci mozesz zostac taka baba, o ktorej sama piszesz

[asiek77]

Napisane przez agnieszka015

Ale w ogóle po co się kłócić? Być takim wrzeszczącym babskiem, tak sie zachowuje baby po 50, które mają menopauze i ciągle by tylko pyski darły..Mało kto może to wytrzymać,
Lepiej nie wyrzucaj tak jak inne, tylko po prostu nie kłóć sie, wychodź z pokoju albo spokojnie porozmawiaj, nie musisz się wydzierać na całe gardło.

To nie ona sie kłóci - czytaj uważnie. A poza tym mnie najbardziej denerwuja takie rozwrzeszczane nastolatki, które nie posiadają ani taktu ani szacunku do innych(czytaj: do wszystkich: młodych, starych, matek ,ojców, koleżanek, znajomych).
Autorko wątku czas najwyższy przestać się ukrywać ze wszystkim. Jak zostawisz sprawy tak jak wyglądaja teraz kiedyś wybuchniesz i to w najmniej oczekiwanym i pożądanym momencie wybuchem niekontrolowanym niosącym ze sobą tylko zniszczenie. Zacznij powoli mówić TZ o swoich problemach i uczuciach oraz poproś go o kontrolę nad jego wybuchami. Nie może tobie kołków ciosać na głowie tylko dlatego że go coś zdenerwuje. Jesli się kochacie i nad soba popracujecie- oboje! będzie dobrze. Pamietaj, że najgorzej jest zacząć, a później to juz samo się toczy.

[B-52]

:p