Brak motywacji | Matura :(

[ZieloneNiebo]

Matura za 2 miesiące a ja nic nie umiem .. nie mam motywacji, żeby się uczyć
Nie wiem co jest, chce dobrze zdać, ale gdy przychodzi co do czego siadam nad książkami, trochę się poduczę i koniec. Tak samo teraz miałam cały weekend się uczyć, a tu wejdę na "trochę" na komputer, pojadę na zakupy i tak od ... dawna jest .

Przez chwilę moją motywacją była chęć wyjazdu do innego miasta, ale doszłam do wniosku, że i tak tam się nie dostane

Ehh , możliwe, że jestem takim typem osoby, że boję się porażki i wolę w ogóle nie zaczynać .

Może miałyście podobnie lub znacie jakiś sposób na motywację?

Wiem, że gdy usiądę do książek i będę się uczyć, to się nauczę i napiszę maturę dobrze, ale właśnie .. usiąść jest najtrudniej.

Zaraz schodzę z komputera i robię podejście numer milion do nauki

[Serendipity]

To skoro chęć dostania się na studia i osiągnięcie sukcesu Cię nie motywuje, to jakim cudem my mamy to zrobić ?
Siąść i się nauczyć- proste i prawdziwe.

[liquefy]

mam to samo niestety

mysle, ze trzeba po prostu pozytywniej sie nastawic do nauki. nie traktowac jej w kategorii 'musze' tylko pomyslec, ze fajnie by bylo byc wyksztalconym czlowiekiem pozatym trzeba znalezc odpowiedni sposob do nauki. mi ostatnio lepiej wiedza wchodzi do glowy kiedy rozwiazuje testy, zadania, matury z poprzednich lat, niz jak czytam tematy po kolei z ksiazki

[gooniek]

ja mam podobnie..
głupio podchodze do tego bo mysle ze jak zdalam wszystkie probne matury to zdam dobrze te w maju ;/

nie umiem sie w ogole zabrac za pisanie prezentacji

[Kocham_Luline]

Ech skad ja to znam hehe

[invisible_01]

Dla mnie jedyną motywacją uczenia się do matury była wizja studiów, na które chcę się dostać i świadomość, że żeby to osiągnąć muszę ją zdać bardzo dobrze. Jeśli Ty takiej motywacji nie masz, to raczej będziesz się do maja ociągać zamiast uczyć.

[zagubiona89r]

Miałam podobnie W sumie do dziś mam podobnie, czyli co sesja wielka spina na dzień dwa przed egzaminem. No czasami trzy. Nie śpię, nie jem ze stresu, cała chodzę z nerwów, wymiotuję. Koszmar ogólnie, ale zawsze jest tak samo (nota bene właśnie zaczynam się uczyć do poniedziałkowego egzaminu). Póki co jakoś idzie, nie jest źle, ale znam ten ból braku mobilizacji. Zacząć wcześniej to łatwiej potem zdać, powtarzać materiał, mniej nerwów itd. ale właśnie zmusić się i usiąść nad tym jest najciężej.

Jestem na II roku prawa i sobie co semestr obiecuje, że teraz to już się będę uczyc regularnie i nie na ostatni moment. Narazie na obietnicach sobie się kończy.

Ostatnio oglądałam program i tam się zastanawiali czy to lenistwo czy choroba psychiczna Ja się czasami też zastanawiam


A co zrobić? Wykorzystuj chwile przypływu motywacji (zdarzają się takowe) i ryj ile wlezie A tydzień przed maturą zapewne będzie mega mobilizacja i 10h dziennie nad książkami.

Osobiście mam nadzieję, że kiedyś uda mi się wyrobić w sobie systematyczność i wcześniejszą mobilizację do nauki... Tobie też tego życzę

[invisible_01]

Napisane przez zagubiona89r

Jestem na II roku prawa i sobie co semestr obiecuje, że teraz to już się będę uczyc regularnie i nie na ostatni moment. Narazie na obietnicach sobie się kończy.

Podziwiam osoby studiujące prawo... Ja ponad wszystko nienawidzę uczyć się na pamięć, jest to dla mnie koszmar A na prawie jest tego mnóstwo... Ja najlepiej uczę się, wykorzystując wiedzę w praktyce, pojmując coś logicznie (ale wcale nie jestem ścisłowcem). Domyślam się, ile materiału jest na prawie i to byłoby dla mnie dużo za dużo, dlatego podziwiam

[xMisery]

i ja też podobnie mam. ;o ferie mi sie koncza, a ja wlasnie panikuje, bo mialam oddac materiały do prezentacji, a mi zostala jeszcze jedna ksiazka do przecyztania. i kombinuje, co by tu teraz zrobic.
ksiazek prawie w ogole nie tknelam.
ale za to ile innych ciekawych rzeczy zrobilam.

pocieszam sie, ze od tego tyg. szkolnego juz sie zaczne uczyc wiecej. i jednoczesnie ludze sie, ze skoro zdaje polski i angielski na rozszerzeniu [ plus te podstawowe] to dam sobie radę.

[Oleeeńka]

A oto moja historia, niczym z gazety " Z życia wzięte"
Zdawałam maturę(starą) 6 lat temu i miałam identyczną sytuację. Nie mogłam się przemóc żeby zasiąść nad książkami, wmawiałam sobie, że mam jeszcze tyleee czasu
Zawsze było coś ciekawszego do zrobienia i pomimo tego, że zdawałam sobie sprawę jak dużo mam zaległości, zajmowałam się czymś innym.
Aż pewnego pięknego dnia, a było to równiutko miesiąc przed maturą, powiedziałam sobie, że jeśli nie wezmę się za naukę- nie zdam matury, nie dostanę się na wymarzone studia i zostanę z niczym. Wizja braku perspektyw i spapranej przyszłości wstrząsnęła mną na tyle, że wzięłam się do roboty. Zakuwałam całymi dniami i nocami. Czasami nie miałam już siły i z tej bezsilności siedziałam i ryczałam. Mimo wszystko dałam radę, zdałam maturę na samych 5 i 6.
Po maturze przyszedł czas na egzaminy na studia.Trochę sobie już odpuściłam bo myślałam, że skoro matura poszła dobrze to egzaminy są tylko formalnością. Niestety, zawaliłam egzaminy, na wymarzony kierunek się nie dostałam. To był pierwszy w moim życiu tak mocny kop w . Myślałam "ok, mam mature, ale co dalej?". To zmotywowało mnie na tyle, że poświęciłam rok czasu na naukę, już nie było rzeczy ważniejszych. Dopiero jak zobaczyłam swoje nazwisko jako pierwsze na liście przyjętych na studia, wiedziałam że było warto.
Nie życzę Ci podobnych "atrakcji", życzę natomiast wiele samozaparcia i wytrwałości. Pomyśl jak fajnie jest mieć maturę i jak fajnie jest być studentem

[Asienka187]

Ja aż do matury powtarzałam sobie, że bede sie uczyć, ze coś tylko dokończe i zaraz usiąde nad książkami. Efekt? Na mówieniu sie skonczyło. Za nauke, a własciwie za ogólne przeglądniecie materiału wzielam sie dzien przed egzaminem. Pozniej wiadomo przerwa do nastepnego egzaminu i znowu nic nie robienie. A dzien przed panika

Mature jednak zdałam na dobrym poziomie i dostałam sie na wymarzone studia. Teraz znowu to samo. Obietnice regularnej nauki, a dzien przed egzaminem zakuwanie na ostatnią chwilę.

Chyba juz nigdy się nie zmienie. A prace zarówno maturalną jak i zaliczeniową na studia zaczełam pisałć tydzien przed terminem.

[mmm87]

Maturę zdawałam 4 lata temu i tak naprawdę uczyć się do niej zaczęłam się na 2 tygodnie przed. Z matematyki rozplanowałam sobie poszczególne działy na kolejne dni. Geografii poświęciłam jakieś 2 dni, poza tym w ciągu semestru na bieżąco robiliśmy na lekcjach przykładowe arkusze. To samo z angielskim. Z polskiego na 2 dni przed egzaminem zaczęłam czytać wszystkie notatki. I tyle. Na dzień przed maturą poszliśmy ze znajomymi na wieczorny spacer, żeby się dotlenić i na maturach pisemnych byłam całkowicie wyluzowana. Maturę napisałam dobrze, na studia dostałam się tam, gdzie chciałam w pierwszym etapie rekrutacji.

Jeśli chcesz w lutym brać się za naukę do matury, to ją sobie rozplanuj małymi porcjami materiału. Chyba bez sensu jest się już teraz uczyć do matury przez całe weekendy. Wpisz sobie w kalendarz np. w każdą sobotę jakiś tam jeden dział z danego przedmiotu, w niedzielę jakiś inny przedmiot. Taka nauka nie zajmie Ci całego dnia więc łatwiej będzie Ci do niej przysiąść, a wpisanie w kalendarz i rozliczanie się z wykonania planu pomoże Ci utrzymać dyscyplinę. Oprócz tego w tygodniu możesz sobie strzelić jakiś przykładowy arkusz. Na pewno masz jakieś z Wyborczej albo z internetu.
Semestr skończycie pewnie w połowie kwietnia, czyli będą jeszcze 2 tygodnie na powtórzenie tego, czego się teraz nauczysz.

[maryanna3]

Też mam maturę w tym roku Co zdajesz i na jaki kierunek chcesz się dostać?

Co do pytania: po pierwsze uspokój się, wdech wydech i pomyśl ze nic jeszcze nie jest stracone. Masz całe dwa miesiące, odpowiednia motywacja i dasz radę. Stwórz w głowie takie 2 obrazy: pierwszy-->wysyłasz tysiące CV nigdzie Cię nie chcą, nic w życiu nie robisz, siedzisz w domu i się załamujesz, przede wszystkim nie widzisz w niczym sensu bo nie robisz tego co lubisz. No a teraz pozytywny obraz Studiujesz to co lubisz w tym mieście w którym chcesz, poznajesz nowych interesujących ludzi i masz dużą szansę na to żeby po studiach stać się samodzielną niezależną osobą. Ten drugi obraz wyobraź sobie dokładnie ze szczegółami. Oczywiście wiadomo że może nie być aż tak słodko, że studia nie zawsze są takie jak je sobie wyobrażamy, że w Polsce to że jesteś magistrem pracy Ci automatycznie nie daje ale na razie odpuść sobie te myśli bo nie masz na te rzeczy wpływu. Walcz o swoją przyszłość zrób wszystko co możesz jeśli chodzi o naukę żebyś później nie mogła sobie nic zarzucić. Żebyś mogła powiedzieć:zrobiłam wszystko co w mojej mocy.

A co do nauki to nie mów że tak, zrobię to od jutra od godziny którejś tam tylko niewiele się zastanawiając zacznij już teraz dokładnie w tej chwili. Tak jest najlepiej. Jak już się zmusisz ten pierwszy raz będzie coraz lepiej bo najtrudniej jest właśnie zacząć. Systematycznie przerabiaj zagadnienia rób ładne notatki(z takich łatwiej się uczyć), to co Ci zadają staraj się robić na bieżąco, poczytaj o efektywnej nauce(są różne ciekawe metody), przerabiaj testy maturalne jak często się da arkusze są w necie, zadbaj o to żeby miejsce w którym się uczysz było dobrze oświetlone, wygodne, słuchaj cicho muzyki którą lubisz w czasie nauki i dobrze się wysypiaj, nie zarywaj nocy bo na dłuższą metę źle to działa. Może i to brzmi głupio i banalnie ale uwierz mi-działa, przerabiam to wszystko do jakiegoś czasu a jestem dokładnie taka sama jak Ty! Ferie spędziłam na mówieniu sobie:zacznę od jutra, a miałam naprawdę bogate plany co do tego ile zrobię Także uwierz mi:da się. Powodzenia i już do nauki!Jakbyś miała jakieś pytania zapraszam na priv

[Funieczka]

Hahahaha, znajoma sytuacja sprzed lat. Eeeee, jeszcze daleko do egzaminów, jeszcze zdążę. Za naukę przed matura wzięłam się na tydzień przed. I mnie wystarczyło czasu zupełnie. Faktem jest, że miałam rewelacyjną profesorkę od historii i kierowała mną w odpowiednie strony Zdawałam jeszcze starą maturę, bez obowiązkowej matmy i prezentacji.
Nie wiem czy cos by mi zostało w głowie gdybym za naukę wzięła się kilka miesięcy wcześniej.
Aż tyle trzeba tego wkuć do nowej matury? Pytam bez złośliwości, bo nawet średnio się orientuję jak to teraz wygląda.

[limonka1983]

Napisane przez ZieloneNiebo

Matura za 2 miesiące a ja nic nie umiem .. nie mam motywacji, żeby się uczyć
Nie wiem co jest, chce dobrze zdać, ale gdy przychodzi co do czego siadam nad książkami, trochę się poduczę i koniec. Tak samo teraz miałam cały weekend się uczyć, a tu wejdę na "trochę" na komputer, pojadę na zakupy i tak od ... dawna jest .

Przez chwilę moją motywacją była chęć wyjazdu do innego miasta, ale doszłam do wniosku, że i tak tam się nie dostane

Ehh , możliwe, że jestem takim typem osoby, że boję się porażki i wolę w ogóle nie zaczynać .

Może miałyście podobnie lub znacie jakiś sposób na motywację?

Wiem, że gdy usiądę do książek i będę się uczyć, to się nauczę i napiszę maturę dobrze, ale właśnie .. usiąść jest najtrudniej.

Zaraz schodzę z komputera i robię podejście numer milion do nauki

Zdawałammaturę w 2002 roku. Dawnooo... Piekny okres w życiu Doceniłam go dopiero, gdy zaczęły się sesje na studiach. wiosna, potem upały, a ja gniłam nad książkami
do matury uczyłam się od września. Przynajmniej polskiego. Tu nie chodzi o to, by gnić nad książkami, ale codziennie przeczytać sobie jakiś materiał, np. 1 epokę. Miałam bardzo fajną nauczycielkę, której bardzo zależało na naszym zdaniu. Nie skupiała się tylko na chęciach. Przez całą 4 klasę robiliśmy powtórki. Podobnie było z niemieckim, z którym akurat nie miałam problemu. Na chemię szłam na trzęśacych sie nogah, bo... przez ciągłe zmiany nauczycieli nie zdążyliśmy przerobic nawet materiału przeznaczonego do liceum, a co dopiero zdawać z niego maturę! Do tego moja matura byłą łączona z egzaminem wstępnym na polibudę, więc już w ogóle miałam dość.

Moje rady:
1. Nie siedź całymi dniami nad materiałem. wybierz sobie jakiś mały fragment (może już większy, skoro matura za chwilę, a Ty nic nie umiesz)
2. Wcinaj dużo rzeczy z magnezem: czekolada, kakao. Jedz to, na co masz ochotę. wagą będziesz się martwić później
3. Powiedz rodzinie, ze teraz masz naukę. Niech nie każą ci wychodzić z psem, po zakupy, sprzątać, itd (jak ja miałam sesje, to przez ponad miesiąc moje mieszkanie przypominało melinę. Wszyscy w pracy, a ja przy książkach). Takie drobne czynności, które wydają się, ze trwaja krótko, mogą nieźle zdezorganizować naukę. Tu się skupisz, a nagle: idż po masło. Walka z wiatrakami. Ja zapowiedziałam, iż na czas sesji mają zapomnieć o mnie jako o mieszkańcu domu. Chce mieć obiad, zakupy i całą resztę zrobione. I tak jestem dosć zestresowana, więc niech mi nie utrudniają nauki bzdurami.
4. Jeśli macie jakieś próbne matury, nie przejmuj się nimi. Ja każdą oblałam, a ta zwykłą zdałam na 4 i 5
5. Pamiętaj, że oblana matura, to nie koniec świata. miło jąc zdać, ale jak się nie uda, są alternatywy, np. studium policealne. Za rok można spróbować znowu. Ja tak bardzo w siebie nie wierzyłam, że miałam już poskładane papiery przed matura do takich szkół
6. To, że ci sie zdaje, ze nic nie umiesz... tylko Ci się tak zdaje. Wierz mi, że gdy przychodzi co do czego, wiedza sama przychodzi. W końcu chodziłaś na lekcje? Ja się uczyłam wzorów, głupot, a na chemii dostałam zadania typowo życiowe. Takie na myślenie. Myslę, że każdy, któ ma wminomalną wiedze i potrafi z niej sporzystac, poradzi sobie.
7. Matura jest ostatnim przystnkiem, który kończy dzieciństwo. Na studiach dostaniesz wycisk, wiec korzystaj z ostatniej laby
8. uwierz w siebie i powodzenia

---------- Dopisano o 13:43 ---------- Poprzedni post napisano o 13:30 ----------

Aaa... Jeszcze coś. Podczas nauki, Twoj pokoj staje sie Twoim krolestwem. Masz prawo miec w nim balagan. Ja zawsze i od zawsze uczylam sie na podlodzie w w nocy. Tak juz mam. Na podlodze byly ksiazki, notatnki, na sicanach ponaklejane jakies uwagi. Syf jakich malo. Tak wiec jesli ktoś wymaga od ciebie porządku w pokoju, powiedz, ze do czasu zakonczenia matur chcesz miec spokoj. Cisza sposkoj, zero stresu i tracenia czasu na ciagle robienie porzadkow. Jak rodzicom zalezy, bys dobrze zdala mature, niech Ci w tym pomogą. Jesli potrzebujesz odpytania, popros kogos. Do czasu matur jestes najwazniejsza.

[_vixen_]

Napisane przez limonka1983

.
3. Powiedz rodzinie, ze teraz masz naukę. Niech nie każą ci wychodzić z psem, po zakupy, sprzątać, itd (jak ja miałam sesje, to przez ponad miesiąc moje mieszkanie przypominało melinę. Wszyscy w pracy, a ja przy książkach). Takie drobne czynności, które wydają się, ze trwaja krótko, mogą nieźle zdezorganizować naukę. Tu się skupisz, a nagle: idż po masło. Walka z wiatrakami. Ja zapowiedziałam, iż na czas sesji mają zapomnieć o mnie jako o mieszkańcu domu. Chce mieć obiad, zakupy i całą resztę zrobione. I tak jestem dosć zestresowana, więc niech mi nie utrudniają nauki bzdurami.

Bez przesady.
Trzeba umieć godzic wiele czynności ze sobą, zycie nie polega tylko na nauce. I ten pokój posprzątać można, i po masło pójść.
Taka nauka całymi dniami w zamkniętym i zasyfionym pokoju jest mało efektywna i działa depresyjnie na człowieka.

[limonka1983]

Napisane przez _vixen_

Bez przesady.
Trzeba umieć godzic wiele czynności ze sobą, zycie nie polega tylko na nauce. I ten pokój posprzątać można, i po masło pójść.
Taka nauka całymi dniami w zamkniętym i zasyfionym pokoju jest mało efektywna i działa depresyjnie na człowieka.

W poprzednich punktach pisałam, by nie gnić całymi dniami nad ksiązkami, ale jak już sie bierze za naukę, wtedy cały świat ma zniknąć. Ja nie siedziałam całymi dniami w zasyfionym pokoju, tylko zawalonym książkami. I też nie cały dzień. Jak była ładna pogoda, brałam kawę, czekolade, ksiazki i wszystko, czego potrzebowalam ze soba i wychodzilam na pobliska lawke lub szlam do parku. Oczywiscie, w takie miejsce, by zam oment nie natrafic na znajomych, bo wiadomo, ze wtedy nici z nauki. Autorce zostaly 2 miesiace do matury, wiec nie moze zbytnio szlaec z wszystkimi obowiazkami domowymi. Jak juz pisalam o sobie - ja do matury przygotowywalam sie od wrzesnia. Nie jestem jakims kujonem. moim priorytetem w lo bylo, by miec srednia minimum 4,0. I tak tez bylo. Jakbym jakos powazniej podchodzila do nauki lub poswiecala jej wiecej czasu, to moze byloby tego wiecej. Dlatego wlasnie zaczelam sie uczyc we wrzesniu, by poswiecic na nauke do matury maks 2 godziny dziennie i moec cos z zycia. Robilam to w sumie z lenistwa. Nie rylam, nie kulam, a mialam 4 i 5 z matury. wiec chyba nie bylam zbytnio w stanie depresji i zniechecenia. do tego chce zaznaczyc, ze nie nalzezalam do ulubionych uczniow, wrecz przeciwnie, nawet jakas nagane mialam rok wczesniej, a moja szkola miala piekielknie wysoki poziom, wiec oceny nie wziely sie z mojej pozycji w szkole.
podsumowujac (wyciaganie wnioskow z wypowiedzi tez jest bardzo wazne. tak samo jak czytanie ze zrozumieniem):
nie gnijemy caly dzien nad ksiazkami, ale jak juz sie bierzemy za nauke, to skupiamy sie tylko i wylacznie na niej.

[pomaranczkav]

chyba to, ze od tego zależy czy spełnisz swoje marzenia.. czy dasz sobie szansę je spełnić powinno Cię dostatecznie motywować wszystko zależy od Ciebie

[201604200942]

też miałam problem z motywacją. Mówiłam sobie "zacznę uczyć się od września..o od października jak mój chłopak wyjedzie na studia, będę miała wiecej czasu dla siebie... w przerwie świątecznej... po studniówce... w ferie..." Miałam multum wymówek, by nie zabierać się do książek, ale po feriach powiedziałam sobie, że MUSZĘ coś zrobić, by nie obudzić się z ręką w nocniku. Orłem nie jestem, dlatego moją motywacją jest to, by zrobić wszystko, by dostać się na moje wymarzone studia, które niestety wymagają sporej wiedzy
Zrobiłam sobie tygodniowy plan. W poniedziałek zajmuję się prezentacją we wtorek robię zadania maturalne z matematyki... i tak przez cały tydzień.
Im bardziej szczegółowo zaplanujesz sobie swój dzień i naukę, tym trudniej będzie Ci się z tego planu wykręcić. Aha i nie siadaj przed komputerem ("tylko 5 minut i schodzę") gdy masz w planach się uczyć o tej porze.

[maryanna3]

Napisane przez Funieczka

Hahahaha, znajoma sytuacja sprzed lat. Eeeee, jeszcze daleko do egzaminów, jeszcze zdążę. Za naukę przed matura wzięłam się na tydzień przed. I mnie wystarczyło czasu zupełnie. Faktem jest, że miałam rewelacyjną profesorkę od historii i kierowała mną w odpowiednie strony Zdawałam jeszcze starą maturę, bez obowiązkowej matmy i prezentacji.
Nie wiem czy cos by mi zostało w głowie gdybym za naukę wzięła się kilka miesięcy wcześniej.
Aż tyle trzeba tego wkuć do nowej matury? Pytam bez złośliwości, bo nawet średnio się orientuję jak to teraz wygląda.

To od wielu rzeczy zależy: od tego co zdajesz na maturze i ile tego materiału trzeba że tak powiem "wkuć". Ja zdaję chemię matmę angielski na rozszerzeniu. Chemia matma to przedmioty ścisłe oczywiście dużo rzeczy trzeba zapamiętać ale w większej części jednak zrozumieć. Natomiast taka np. historia to raczej zapamiętywanie-tu potrzeba czasu dłuższego niż tydzień. Chyba że ktoś przez całe liceum uczył się 100% systematycznie wtedy jest lepiej i łatwiej. Ale umówmy się że takich jest niewielu. Po drugie to zależy od nauczycieli-bardzo wiele od nich zależy. Po trzecie od tego ile tych przedmiotów mamy na maturze do zdania i jak silną mamy motywację. Ja mam bardzo silną więc uczę się naprawdę mocno mniej więcej od października(oczywiście z przerwami). Ale są tacy którzy jeszcze nie zaczęli a może pójdzie im lepiej bo w ostateczności dużo zależy od szczęścia tego jak się zestresujemy i tzw. wrodzonej inteligencji

Co do bałaganu i obowiązków domowych: bałagan mnie tylko denerwuje gorzej mi się skupić więc staram się mieć względny porządek wtedy łatwiej mi to wszystko ogarnąć, czasem coś znaleźć. Porządek w pokoju, porządek w notatkach Natomiast co do obowiązków:trochę mi odpuszczono ale nie całkiem.

[Montii]

Jakbym powiedziała mojemu facetowi,że mieszkanie na miesiąc zarośnie syfem bo ja mam sesję i muszę się uczyć to chyba by mnie wyśmiał
Albo jestem jakoś wybitnie zdolna bo bez większej nauki mam 4 i 5 na studiach, albo na tyle rozgarnięta ,że umiem i posprzątać , ugotować i pójść po masło, jednocześnie godząc to wszystko z nauką

[invisible_01]

Napisane przez Montii

Jakbym powiedziała mojemu facetowi,że mieszkanie na miesiąc zarośnie syfem bo ja mam sesję i muszę się uczyć to chyba by mnie wyśmiał
Albo jestem jakoś wybitnie zdolna bo bez większej nauki mam 4 i 5 na studiach, albo na tyle rozgarnięta ,że umiem i posprzątać , ugotować i pójść po masło, jednocześnie godząc to wszystko z nauką

Albo możesz studiować łatwy kierunek, ale to tylko jedna z opcji Niektórzy nie mogą się dekoncentrować podczas nauki - np. ja. Jak mam się uczyć, to siadam i robię tylko krótkie przerwy. Gdybym uczyła się, a ktoś co chwilę przychodziłby do mnie i mówił: "Pozmywaj', "Wyrzuć śmieci" itp., to z nauki byłyby nici. Autorce tej wypowiedzi nie chodziło o to, żeby mieszkanie porosło grzybem, ale o to, żeby skupić się tylko i wyłącznie na nauce. I bez przesady - ja też mieszkam z chłopakiem i wcale nie uważam, żeby stała mu się krzywda, że musi sam posprzątać, bo ja się uczę.

[kate b]

Moja siostra zdaje w tym roku mature i ma identycznie. Zupełnie brak jej motywacji, a może inaczej: motywacje ma, bo chce dostac się na UW ale nie chce jej sie uczyć. I też było: "całe ferie będę się uczyć" A zaczęła dwa dni temu...
Ale da rade, wierze w nią. Choć właściwie jak patrze na to czego ona musi sie uczyć i w jakich ilościach i pomysle, że za rok mnie to czeka to ehh...;/

[Montii]

Napisane przez invisible_01

Albo możesz studiować łatwy kierunek, ale to tylko jedna z opcji Niektórzy nie mogą się dekoncentrować podczas nauki - np. ja. Jak mam się uczyć, to siadam i robię tylko krótkie przerwy. Gdybym uczyła się, a ktoś co chwilę przychodziłby do mnie i mówił: "Pozmywaj', "Wyrzuć śmieci" itp., to z nauki byłyby nici. Autorce tej wypowiedzi nie chodziło o to, żeby mieszkanie porosło grzybem, ale o to, żeby skupić się tylko i wyłącznie na nauce. I bez przesady - ja też mieszkam z chłopakiem i wcale nie uważam, żeby stała mu się krzywda, że musi sam posprzątać, bo ja się uczę.

Nie, nie studiuje łatwego kierunku
I ja nie mówię,że chłopak nie może sam posprzątać, bo owszem, sprząta , pomaga mi i jak się uczę to również mnie wyręcza ale nie wyobrażam sobie że np mieszkam z rodzicami , zamykam się w pokoju i nie pójdę mamie do sklepu po coś, nie pozmywam i nie będę sprzątać swojego pokoju przez miesiąc... o zgrozo !!!
MOIM ZDANIEM powinno się studiować to co się lubi i mi osobiście nauka wchodzi łatwo do głowy bo nie zaprzątam sobie myśli jakimiś pierdołami jak było w LO... uczę się tego co lubię i już.

Ale nie odbiegając od tematu,
jak nie zdasz matury to będziesz pracować za grosze albo zamiatać ulicę ( chociaż i sprzątaczki mają maturę ) skoro to Cię nie motywuje , to już nie wiem co.

[invisible_01]

Napisane przez Montii

Nie, nie studiuje łatwego kierunku
I ja nie mówię,że chłopak nie może sam posprzątać, bo owszem, sprząta , pomaga mi i jak się uczę to również mnie wyręcza ale nie wyobrażam sobie że np mieszkam z rodzicami , zamykam się w pokoju i nie pójdę mamie do sklepu po coś, nie pozmywam i nie będę sprzątać swojego pokoju przez miesiąc... o zgrozo !!!
MOIM ZDANIEM powinno się studiować to co się lubi i mi osobiście nauka wchodzi łatwo do głowy bo nie zaprzątam sobie myśli jakimiś pierdołami jak było w LO... uczę się tego co lubię i już.

Nie wyobrażam sobie uczenia się bez przerw przez miesiąc, bo co wtedy z zajęciami? A zresztą, ja też poszłam na studia z pasji i nauka nie sprawia mi większych problemów - nie mogę też jednak powiedzieć, że bez nauki mam same 4 i 5, bo mam sporo 3 i to z przedmiotów, do których naprawdę się przykładałam. Nie ma reguły

[Montii]

U mnie i owszem, zdarzają się też 3 ale wiem,że z mojej winy bo się nie przyłożyłam, trudno świat się nie zawali
A b.dużo wynoszę z zajęć, często też jak wrócę do domu to poświęcam 20 minut na przeczytanie notatek,potem wszystko ładnie wchodzi do głowy.
Oczywiście większość biorę na logikę i własnymi słowami ( nie licząc np cholernych obliczeń z mikroekonomii to trzeba wyćwiczyć ble )

Na pewno inaczej mają ci co studiują ,prawo , medycynę itp
to jest zakuwanie ale to chyba trzeba lubić. A takie przypadki znam

[invisible_01]

Napisane przez Montii

U mnie i owszem, zdarzają się też 3 ale wiem,że z mojej winy bo się nie przyłożyłam, trudno świat się nie zawali
A b.dużo wynoszę z zajęć, często też jak wrócę do domu to poświęcam 20 minut na przeczytanie notatek,potem wszystko ładnie wchodzi do głowy.
Oczywiście większość biorę na logikę i własnymi słowami ( nie licząc np cholernych obliczeń z mikroekonomii to trzeba wyćwiczyć ble )

Na pewno inaczej mają ci co studiują ,prawo , medycynę itp
to jest zakuwanie ale to chyba trzeba lubić. A takie przypadki znam

Nienawidzę się uczyć na pamięć! Jest to dla mnie największy koszmar, niestety mam przedmioty, na egzaminy z których muszę wkuwać :/ Stanowczo lepiej mi idzie z tych przedmiotów, których mogę się uczyć na logikę, wykorzystując wiedzę w praktyce, robiąc zadania, widząc przykłady itp.

[Montii]

Napisane przez invisible_01

Nienawidzę się uczyć na pamięć! Jest to dla mnie największy koszmar, niestety mam przedmioty, na egzaminy z których muszę wkuwać :/ Stanowczo lepiej mi idzie z tych przedmiotów, których mogę się uczyć na logikę, wykorzystując wiedzę w praktyce, robiąc zadania, widząc przykłady itp.

Dlatego podziwiam osoby, które idą na prawo, medycynę i inne kierunki z którymi wiąże się uczenie na pamięć. I o ile osoba sama pragnęła iść na takie studia ( a nie presja rodziców itp ) to nie powinna mieć AŻ takich problemów, bo wiedziała na co się decyduje... ja osobiście odpadam na wstępie i może bym się dostała, ale na pierwszej sesji po prostu bym odpadła.

[glourie416]

Ja też mam w tym roku maturę....i takiego strasznego lenia....aj. Wogóle trudno mi się skupić. A nauki jest strasznie dużo, bo zdaję chemię i biologię na rozszerzeniu...i wiem, że tą chemię muszę dobrze zdać, bo chciałabym się dostać na inżynierię środowiska. Ale co zrobić jak to teraz tak trudno przychodzi

[limonka1983]

Napisane przez Montii

Jakbym powiedziała mojemu facetowi,że mieszkanie na miesiąc zarośnie syfem bo ja mam sesję i muszę się uczyć to chyba by mnie wyśmiał
Albo jestem jakoś wybitnie zdolna bo bez większej nauki mam 4 i 5 na studiach, albo na tyle rozgarnięta ,że umiem i posprzątać , ugotować i pójść po masło, jednocześnie godząc to wszystko z nauką

całe szczęście, mój facet też studiował, więc nie był znowu taki pokrzywdzony. Zreszta w czasie, gdy zdawałam sesję, on tez miał własną (do tego pracował. Studiował zaocznie), więc było standartem, że nie widzieliśmy się po 3 tygodnie. Jesli nie ja sie uczyłam, on to robił. I nie pisałam, że miałam na studiach same 4 i 5, lecz na maturze, ktora zdawalam dawno temu, gdy jeste nie bylam z nikim zwiazana. Na polibudzie w Gliwicach (technologia chemiczna) nie jst latwo nikomu, zwlaszca srednio uzdolnionemu (np. mnie). ostatecznie studia skonczylam ze srednia nieco ponad 4, lecz wymagalo to u mnie sporego wysilku, koncentracji. I takie sprzatanie, gotowanie, zakupy byly odlozone na bok. coz. jak sie ma egzaminow w granicach 5 - 14, plus mnostwo kolosw i laborek, a kazda z nich konczy sie osobnym zaliczeniem, trzeba sie poswiecic. albo prowadzenie domu, albo nauka. miedzy innymi dlatego podczas studiow oboje mieszkalismy z rodzicami, a teraz szukamy mieszkania (gdy oboje juz sie obronilismy). moze Twoj facet by cie wysmial. moj mnie rozumial, bo sam studiowal i pracowal jednoczesnie.
ps - mieszkanie nie zaroslo syfem, lecz bylo zawalone ksiazkami i notatkami.
Twoj facet by cię wysmial, a moj mnie wspieral i motywowal
Aaa... sesja na studiach trwa wlasnie jakies poltora miesiaca (ta zimowa). wiec moja droga, trzeba sie poswiecic, by wszystko zdac w wyznaczonym czasie, a nie prosic sie potem o terminy dodatkowe. w lecie wyglada to troche inaczej, bo sesje dziela wakacje ak na marginesie, jakbys zapomniala.