Czy uważacie się za dobrych rodziców?

[solenizantka100]

Tak z ciekawości pytam Zawsze obiecywałam sobie że będę dla moich dzieci lepszą matką niż moja ale teraz widzę że to nie jest takie proste... Chciałabym być dobrą, mądrą, kochającą matką ale cóż, jestem tylko człowiekiem - złoszczę się, jestem uparta, bywam niekonsekwentna i okropna, czasem wyładowuję swoje emocje na dziecku... Staram się nad tym pracować ale chyba daleko mi do idealnego rodzica :| A jak jest u Was? Jesteście zadowolone z siebie w roli matki? Co to w ogóle dla Was znaczy być dobrą matką?

[kasiulkasp]

Chyba każdy się nad tym zastanawia Jestem młoda, mam 24 lata, kiedy urodziłam synka miałam 20 lat. Zajmowałam się nim sama z mężem. Nie pracowałam, studiowałam, za każdym razem kiedy zostawiałam go na weekend z mama albo teściową miałam straszne wyrzuty sumienia, ale jak wracałam miałam jeszcze więcej energii i chęci żeby jak najlepiej spędzić razem czas. Wstawanie rano czy w nocy do małego dziecka nie było dla mnie problemem. Chyba każdy chce być lepszym dla swojego dziecka niz rodzice, pamiętamy jakie popełniali błędy, ale czasem trudno zauważyć że sami je powielamy, choć sama dostawałam klapsy ja nie biję syna, uważam że to nic nie daje. Moja teściowa na początku mówiła że źle robię, ale teraz widzi, że miałam rację. Wiele dzieci, które spotkałam mówi swoim rodzicom wprost po tym jak dostana klapsa, że nie mozna bić dzieci, najgorsze jest to, że czują się oszukane i zagubione. Mój syn jest grzeczny, pomaga mi, czasem się złości, ale nigdy nie bije mnie, nie rzuca się, uważam że ma prawo mieć swoje zdanie choc to moje jest nadrzędne. Moja mama powiedziała niedawno, że daję sobie świetnie radę i syn słucha mnie bardziej niż ja z siostra jej:P ale są momenty kiedy wiem, że robię coś nie tak, potrafię wyładowywać na nim swoją złość czy krzyczę, tak jak mówisz każdy jest tylko człowiekiem Być dobrą matką - kochać swoje dziecko tak jak ono kocha Ciebie, bezwarunkowo, mieć dla niego czas, zrezygnować z własnej przyjemności, żeby porozmawiać, posłuchać, razem się pobawić. Przede wszystkim wierzyć w nie i wierzyć jemu, bo nikt na świecie poza nami nie da mu pewności, że jest kochany

[bziczek70]

Witajcie. Mnie trudno ocenić czy jestem dobrą matką - robię co mogę, ale wiadomo - różnie bywa. Wcale nie jest łatwo być rodzicem, bądź co bądź to olbrzymia odpowiedzialność...W gruncie rzeczy to wszystkim można dziecku zaszkodzić - złym jedzeniem, decyzją, nie takim proszkiem do prania czy innym głupstwem... A tu to już przegięcie http://interia360.pl/moim-zdaniem/ar...zcze-raz,26090 wychodzi na to że matka musi być też co najmniej lekarzem by patrzeć im wszystkim na ręce... Grunt to nie popaść w paranoję i nie dać się zwariować.

[paula78]

Ni emnie to oceniac a eekty zobaczę gdy corka osiagnie pełnoletniośc lub i dalej ,czy bedzie potrafila byc dobrym ,mądrych czlowiekiem.
Konsekwencja plus poczucie humory bardzo pomaga i odrobina luzu w koncu nie jestesmy robotamia a i dobrze gdy dziecko zobaczy ,że czegos nie wiemy,nie umiemy gdy jestesmy zmeczeni ,żli itp.

Z pewnością mają cdziecko dostrzega sie bledy jaki popelnili nasi rodzice i staramy sie ich nie powtórzyć ,popelniajac inne ale przeciez nie ma idealnych ludzi/rodziców

wazne aby zachowac proporcję i nie popadac w skrajności.

a efekty zobaczymy

[Ray]

ja sie nad tym w ogole nie zastanawiam dobra czy zla po prstu mama, i rbie to co mi podpowiada rozum i serce, a czy bylam dobra okaze sie wlasnie jak corka drosnie.

[izun]

Staram się jak mogę...ale wyrzuty sumienia czasem dopadają i w takich chwilach wiem,co mogłam zrobić inaczej...
Wierzę jednak,że moje dzieci są szczęśliwe,czują się kochane i nawet kiedy zdarza im się rzucić w złości,że "ty mnie nie kochasz",to mówią tak tylko z bezradności...
Cóż muszę wierzyć,bo inaczej zwariuję,a w tym cały sekret,żeby nie dać się zwariować...CHYBA....

[mp.cedra]

"Matka nie musi wszystkiego rozumieć – wystarczy, żeby kochała i ochraniała. No i była dumna." Ot co

[paula78]

Napisane przez mp.cedra

"Matka nie musi wszystkiego rozumieć – wystarczy, żeby kochała i ochraniała. No i była dumna." Ot co

no nie wiem czy ten cytat dziala na korzysc rodzicow.

i nie wiem czy zacytowanie tego dziecku ktory w okresie buntu wykrzyczy nam w twarz :bo ty nic nie rozumiesz" bedzie fajnym rozwiązaniem

rodzic ma obowiazek starac sie rozumiem i byc tolerancyjnym w granicach zdrowego rozsądku,kochać ?mozena takz epatologicznie ,zaborczo ,ochraniać ?tzn. co ? trzymac pod kloszem ? rodzic ma obowiazek nauczyć życia a to nie oznacza chronienie przed konsekwencjami zachowan dziecka.

[ladyJu]

Bycie mamą dopiero przede mną, ale tak naprawdę to strasznie się tego boję... Nie planowaliśmy dziecka i nie wiem czy jestem na to gotowa... Nie wiem jaką będę mamą, ale wiem że będę kochać moje dziecko, już je kocham

[Malina_88]

Napisane przez ladyJu

Bycie mamą dopiero przede mną, ale tak naprawdę to strasznie się tego boję... Nie planowaliśmy dziecka i nie wiem czy jestem na to gotowa... Nie wiem jaką będę mamą, ale wiem że będę kochać moje dziecko, już je kocham

laduJu...wiem co czujesz,mam 20 lat i miesięczną córcie Amelkę która też nie była planowana. Okropnie się bałam tego jak sobie poradzę,ale narazie nie jest źle...czasami mam chwile załamania ale na szczęścia mam kochaną mamę i męża którzy mi bardzo pomagają i wspierają w każdej sytuacjii... więc głowa do góry bo napewno będziesz super mamą i powodzonka...