Mam problem

[violet pearl]

Zawsze chciałam iść na psychologię. On najmłodszych lat wiedziałam że zostanę psychologiem. Tkwiłam w tym przekonaniu dopóki nie nadszedł czas wyboru kierunku studiów. Zaczęłam myslec czy byłabym dobrym psychologiem, stwierdziłam, że nie. Nie byłabym w stanie pomóc wszystkim ludziom, pewne przypadki mnie po prostu przerazały. Rozum podpowiadał żebym zrezygnowała z psychologii. Poza tym było dużo chętnych jak to na psychologię a moje wyniki z matury nie były jakieś super dobre.
Wiedziałam jednak, ze musze pracować z ludźmi. To jest moje powołanie. Wylądowałam na pedagogice, specjalność związana w dużej mierze z psychologią. Jestem bardzo zadowolona z kierunku studiów, praca po nim bedzie z pewnościa bardzo ciekawa tylko... wciąż nie moge darować sobie tej psychologii.
Moi przyjaciele dziwia się, ze na nią nie poszłam. Mam wrażenie, że psycholog to ktoś lepszy i bardziej kompetentny niż pedagog terapeuta. Nie, nie żałuję. Nadal myślę że nie byłabym dobrym psychologiem, sama nie moge sobie poradzic z pewnymi problemami
Wiem, ze nie wolno mi tak myśleć. Chcę się pozbyć tego odczucia.

[My Life]

Napisane przez violet pearl

Zawsze chciałam iść na psychologię. On najmłodszych lat wiedziałam że zostanę psychologiem. Tkwiłam w tym przekonaniu dopóki nie nadszedł czas wyboru kierunku studiów. Zaczęłam myslec czy byłabym dobrym psychologiem, stwierdziłam, że nie. Nie byłabym w stanie pomóc wszystkim ludziom, pewne przypadki mnie po prostu przerazały. Rozum podpowiadał żebym zrezygnowała z psychologii. Poza tym było dużo chętnych jak to na psychologię a moje wyniki z matury nie były jakieś super dobre.
Wiedziałam jednak, ze musze pracować z ludźmi. To jest moje powołanie. Wylądowałam na pedagogice, specjalność związana w dużej mierze z psychologią. Jestem bardzo zadowolona z kierunku studiów, praca po nim bedzie z pewnościa bardzo ciekawa tylko... wciąż nie moge darować sobie tej psychologii.
Moi przyjaciele dziwia się, ze na nią nie poszłam. Mam wrażenie, że psycholog to ktoś lepszy i bardziej kompetentny niż pedagog terapeuta. Nie, nie żałuję. Nadal myślę że nie byłabym dobrym psychologiem, sama nie moge sobie poradzic z pewnymi problemami
Wiem, ze nie wolno mi tak myśleć. Chcę się pozbyć tego odczucia.

Za bardzo nie wiem o co Ci chodzi

[Lanna43]

Dlaczego uwazasz , ze bedzisz zlym psychologiem ? Probowalas , ze juz znasz rezultat ? Nikt nigdy wszystkim nie pomoze , powinno sie liczyc to , ze pomagasz jakiejs czesci ludzi . Nikt nie wymaga od psychologa by zawsze i wszedzie sobie poradzil , niezaleznie od okolicznosci . Przeciez to tez czlowiek . Tak wiec jesli nie sprobujesz to mzoe okazac sie , ze bedziesz zalowac do konca zycia.

[impegata]

Po psychologii możesz być nie tylko terapeutą, jest masa dziedzin i innych zajęć... Ja bym spróbowała na Twoim miejscu, znam conajmniej 5 osób które studiuja i pedagogike i psychologie. To, ze nie jestes teraz gotowa na "ciezkie" przypadki to nie znaczy, że bedzie tak zawsze. Myślę, ze lepiej załowac, że się spróbowało niż, ze sie nie spróbowało

[sloncet]

Połączenie 'pedagoga z psychologiem' to na serio fajna sprawa, Dzięki temu masz podwójne uprawnienia i możesz 'szerzej' spojrzeć na 'pacjenta'. Myślę, że skoro myślałaś o psychologii i dalej o niej myślisz to powinnaś spróbować. Świadomość, że nie byłabyś w stanie pomóc wszystkim ludziom nie jest niczym złym. Wiele ludzi, którzy idą na psychologię i myślą, że pomogą wszystkim po zderzeniu z rzeczywistością (gdy zobaczą że spoczywa na nich duża odpowiedzialność, oraz że nie pomogą wszystkim) ma kryzys, doznają rozczarowania. Dziwnie to zabrzmi ale będziesz miała to za sobą. A jak pewnie nauczyłaś się na swoim kierunku (lub dopiero się nauczysz) świadomość własnych barier, kompetencji jest ogromnie ważna w pracy z drugim człowiekiem

[violet pearl]

.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Żałujesz, ale... nie żałujesz

Nie warto myśleć "co by było gdyby". Widocznie tak miało być. Gdybyś poszła na inny kierunek, to nie poznałabyś tych ludzi, których znasz teraz

[żurawinka]

Sama piszesz że będąc psychologiem czy poradziłabyś sobie ze swoimi problemami... czy stąd tak wiele osób idąc na psychologię chce pomóc właśnie sobie? Czy nie idą ludzie zdrowi, przekonani że chcą pomagać innym?
Sorry za mały off top.
Jakimi pobudkami kierowałaś się idąc/nie idąc - to jest pytanie.

[mpt]

A psychologia jest gorsza niż medycyna Takie głupie myślenie. Studiujesz, podoba Ci się, więc w czym problem?
Zacznij drugi kierunek albo ciesz się, że Ci teraz dobrze.

[201604190949]

Hehehehe, jestem na psychologii i mam kompleks wobec psychiatrów Pewnie dlatego, że chciałam zostać psychiatrą właśnie
Ale mi to nie spędza snu z powiek...

żurawinka, gdzie Ty to widzisz? Ona bała się, że nie poradzi sobie w zawodzie, bo niektórzy pacjenci (tfu, klienci) mogą być zbyt ciężkimi przypadkami. I tyle.
Dżizas, kiedy wreszcie ten stereotyp zdechnie własną śmiercią? Ja poszłam na psychologię po to by poznać ludzką psychikę, mechanizmy, ich brak itd. itp. I nie znam nikogo, kto by tam poszedł bo miał własne problemy, które chciał rozwiązać...

[mpt]

Ja też mam kompleks psychiatry. Zwłaszcza po wizytach w psychiatryku. Co innego pogadać, a co innego zapodać trankwilizera

[kitkulka]

Autorko, a może zwyczajnie skończ tą pedagogikę, a drugi kierunek zrób z psychologii spróbuj chociaż, przekonaj się, może to jakoś pomoże Ci przestać myśleć o tym co zrobiłaś a czego nie

[violet pearl]

.

[agniesikk]

Przecież zawsze można zacząć drugi kierunek na państwowej uczelni, problemu nie widzę. Najważniejsze, to nie żałować swoich wyborów, ale skoro Cię to gryzie, to może warto zrobić taki przewrót? Zawsze możesz zrezygnować z tej psychologii. Powiem Ci na przykładzie mojego chłopaka, który przez całą szkołę średnią szykował się na medycynę, a w końcu poszedł na astronomię, bo stwierdził, że medycyna to nie dla niego i... chce na 3 roku zdawać na lekarski. Zobaczymy jak się ułoży, ale jednak te niespełnione marzenia siedzą w człowieku.

[impegata]

W ustawie o zawodzie psychologa jest zapis, ze terapie mogą prowadzić tylko psychologowie, był nawet czas kiedy ludzie po pedagogice itp mieli czas na przekwalfikowanie. Zakres, który wspominasz wchodzi w kompetencje pedagoga....Przynajmniej taka informacje dostałam na zajeciach, nie wiem czy prawdziwa. Jeśli chodzi Ci ta psychologia po głowie, to chyba warto robić drugi kierunek, no ale decyzja należy do Ciebie

[kitkulka]

Napisane przez agniesikk

Przecież zawsze można zacząć drugi kierunek na państwowej uczelni, problemu nie widzę. Najważniejsze, to nie żałować swoich wyborów, ale skoro Cię to gryzie, to może warto zrobić taki przewrót? Zawsze możesz zrezygnować z tej psychologii. Powiem Ci na przykładzie mojego chłopaka, który przez całą szkołę średnią szykował się na medycynę, a w końcu poszedł na astronomię, bo stwierdził, że medycyna to nie dla niego i... chce na 3 roku zdawać na lekarski. Zobaczymy jak się ułoży, ale jednak te niespełnione marzenia siedzą w człowieku.

przepraszam za offtopa ale nie mogłam się powstrzymać

wow! z medycyny na astronomię, niezły skok i rozbieżność kierunków

[201604190949]

Napisane przez impegata

W ustawie o zawodzie psychologa jest zapis, ze terapie mogą prowadzić tylko psychologowie, był nawet czas kiedy ludzie po pedagogice itp mieli czas na przekwalfikowanie. Zakres, który wspominasz wchodzi w kompetencje pedagoga....Przynajmniej taka informacje dostałam na zajeciach, nie wiem czy prawdziwa. Jeśli chodzi Ci ta psychologia po głowie, to chyba warto robić drugi kierunek, no ale decyzja należy do Ciebie

Pudło. Terapię może prowadzić każdy po czymkolwiek i po niczym. Psychoterapię może prowadzić psychoterapeuta.