Ojciec alkoholik wraca

[Lady_Kala]

Cześć wszystkim, jestem na forum od bardzo dawna, regularnie czytam a udzielam się ostatnio więcej na KWC a dziś sama przychodzę z prośbą o radę.



Jestem po pięcioletniej terapii DDA, z ojcem nie utrzymuję kontaktu od ponad 3 lat. Moje dzieciństwo było niewesołe, problemy z ojcem ciągnęły się dopóki uczestniczyłam w jego życiu. Wcześniej wiele razy biegałam na każdy jego szantaż, że się zabije, zawalił wszystko co mógł, pomagałam, dawałam pieniądze, groziłam, że jak nie przestanie chlać to mnie nigdy nie zobaczy a mimo to wracałam. Przełom nastąpił 3 lata temu-groził mojej siostrze nożem, bronią którą gdzieś załatwił. Po tej sytuacji wylądował w psychiatryku (po raz 3) na wielomiesięcznej hospitalizacji. Od tego czasu nie utrzymuję z nim kontaktów, zakończyłam terapię i wróciłam do psychicznej równowagi.



Aż do dziś, moja 5 lat trwająca terapia okazała się tyle warta, że jeden telefon rozwalił mnie na atomy.

Zadzwonił starszy ode mnie o 13 lat brat, który wziął ojca do siebie po wyjściu że szpitala. Nie-nie z dobroci serca a dla korzyści finansowej. Ojciec podobmo nie ogarnia nic naokoło siebie co się dzieje a ma wysoką emeryturę. Mój brat to natomiast nierób, również alkoholik, patus i biorca socjali. Zadzwonił do mnie dziś z wielką mordą, że nie interesuje się ojcem, że on 26.07 wyjeżdża nad morze i mam go zabrać do siebie na tydzień. Że jego to nie obchodzi. Do niedawna mieszkałam z mężem w małej kawalerce, od miesiąca jesteśmy na swoim dużym mieszkaniu-widocznie skądś się o tym dowiedział. Nie mam zamiaru brać go do siebie, nie mam zamiaru jeździć do niego 3x dziennie robić mu jedzenie i dawać leki.



Boję się konsekwencji, że pozwą mnie o alimenty na rzecz ojca, zmuszą do opieki, cokolwiek..



Musze też zakomunikować to mojemu bratu. Narazie jak mnie wyzywał to rzuciłam słuchawką (wiem, bardzo dojrzałe...) i nie odebrałam kolejnego telefonu. W kwestii tematów związanych z ojcem ogarnia mnie irracjonalny lęk i mam napady paniki na każdą wzmiankę o nim. Cała się trzęsę teraz z nerwów. Nie umiem o tym spokojnie rozmawiać i jak się odzywałam w czasie rozmowy z bratem to słychać było, że mówię już z płaczem. Nienawidzę tej niemocy



Proszę o wszelkie rady, opinie

Będę wdzięczna

[kennedy]

Napisane przez Lady_Kala

Cześć wszystkim, jestem na forum od bardzo dawna, regularnie czytam a udzielam się ostatnio więcej na KWC a dziś sama przychodzę z prośbą o radę.



Jestem po pięcioletniej terapii DDA, z ojcem nie utrzymuję kontaktu od ponad 3 lat. Moje dzieciństwo było niewesołe, problemy z ojcem ciągnęły się dopóki uczestniczyłam w jego życiu. Wcześniej wiele razy biegałam na każdy jego szantaż, że się zabije, zawalił wszystko co mógł, pomagałam, dawałam pieniądze, groziłam, że jak nie przestanie chlać to mnie nigdy nie zobaczy a mimo to wracałam. Przełom nastąpił 3 lata temu-groził mojej siostrze nożem, bronią którą gdzieś załatwił. Po tej sytuacji wylądował w psychiatryku (po raz 3) na wielomiesięcznej hospitalizacji. Od tego czasu nie utrzymuję z nim kontaktów, zakończyłam terapię i wróciłam do psychicznej równowagi.



Aż do dziś, moja 5 lat trwająca terapia okazała się tyle warta, że jeden telefon rozwalił mnie na atomy.

Zadzwonił starszy ode mnie o 13 lat brat, który wziął ojca do siebie po wyjściu że szpitala. Nie-nie z dobroci serca a dla korzyści finansowej. Ojciec podobmo nie ogarnia nic naokoło siebie co się dzieje a ma wysoką emeryturę. Mój brat to natomiast nierób, również alkoholik, patus i biorca socjali. Zadzwonił do mnie dziś z wielką mordą, że nie interesuje się ojcem, że on 26.07 wyjeżdża nad morze i mam go zabrać do siebie na tydzień. Że jego to nie obchodzi. Do niedawna mieszkałam z mężem w małej kawalerce, od miesiąca jesteśmy na swoim dużym mieszkaniu-widocznie skądś się o tym dowiedział. Nie mam zamiaru brać go do siebie, nie mam zamiaru jeździć do niego 3x dziennie robić mu jedzenie i dawać leki.



Boję się konsekwencji, że pozwą mnie o alimenty na rzecz ojca, zmuszą do opieki, cokolwiek..



Musze też zakomunikować to mojemu bratu. Narazie jak mnie wyzywał to rzuciłam słuchawką (wiem, bardzo dojrzałe...) i nie odebrałam kolejnego telefonu. W kwestii tematów związanych z ojcem ogarnia mnie irracjonalny lęk i mam napady paniki na każdą wzmiankę o nim. Cała się trzęsę teraz z nerwów. Nie umiem o tym spokojnie rozmawiać i jak się odzywałam w czasie rozmowy z bratem to słychać było, że mówię już z płaczem. Nienawidzę tej niemocy



Proszę o wszelkie rady, opinie

Będę wdzięczna

Jakiej niemocy, przeciez masz wybor co do tego co zrobisz.

ZERO kontaktu. ZERO. Po co z patusami dyskutujesz? Prosta pilka, ojca sie wyrzekasz za to co zrobil i nie chcesz wiecej kontaktu.
Niech spie.a a numer zablokuj.

Przygornal pieniazki to niech robi.

[nightingale__]

Napisane przez kennedy

Jakiej niemocy, przeciez masz wybor co do tego co zrobisz.

ZERO kontaktu. ZERO. Po co z patusami dyskutujesz? Prosta pilka, ojca sie wyrzekasz za to co zrobil i nie chcesz wiecej kontaktu.
Niech spie.a a numer zablokuj.

Przygornal pieniazki to niech robi.

Zgadzam się. Przygarnął pieniądze to niech teraz kombinuje.
Przykro mi, że kontakt z bratem doprowadza Cię do takiej rozsypki, chyba jednak jest Ci jeszcze potrzebna opieka psychologiczna?
Nie masz obowiązku nawet odbierać telefonu od brata ani w ogóle się z nim kontaktować. Możesz wysłać mu smsa, że nie bierzesz ojca do siebie i nie życzysz sobie od niego żadnych telefonów ani kontaktów z ojcem, ale to może spowodować lawinę patowiadomości, które mogą Cię wyprowadzić z równowagi. Inną opcją jest zablokowanie numeru, wypięcie się na to wszystko i skupienie się na swoim zdrowiu psychicznym. Absolutnie nie bierz ojca do siebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mamrot28]

Na przykładzie historii mojego eksa. Ojciec płacił mu jakieś śmieszne alimenty 300-400 zł (14 lat temu) i chciał ich obniżenia ze względu na pogorszenie sytuacji życiowej. Eks zgodził się na całkowite zniesienie alimentów w zamian za adnotacje prawną, że ojciec nie będzie w przyszłości ciagnął od niego kasy na starość.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lady_Kala]

Tylko ojciec nie płacił mi nigdy alimentów, teoretycznie mnie "wychowywał" choć w praktyce zajmowała się nami babcia, już niestety nie żyjąca.

Bardziej chodziło mi o to że odmówię o boję się zemsty mojego brata, że pozwie mnie o alimenty na rzecz ojca itd.



Gdy toczyła się sprawa w sądzie o grożenie mojej siostrze nożem i bronią, mój brat tsk jej uprzykrzał życie szantażując, że ma wycofać sprawę, że w efekcie wyprowadziła się z południa Polski aż nad morze 😔



Na szczęście myślę że brat nie zna mojego obecnego adresu, nie wiem tylko skąd się dowiedział o zakupie mieszkania.

[Hultaj]

skoro ojciec ma wysoką emeryturę to nie ma powodu byś miała alimenty na niego.
Nawet jak brat coś wymyśli to do 26 lipca i tak nic nie ugra. Idź do prawnika dowiedzieć się na spokojnie jak przedstawia się Twoja sytuacja i czy możesz coś i co zrobić.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Dlaczego miałabyś płacić na ojca alimenty, skoro ojciec ma wysoką emeryturę?

Doradziłabym umówienie się z radcą prawnym jak najszybciej i przedstawienie swojej sytuacji.

Oczywiście nie wzięłabym ojca do siebie pod żadnym względem. Nigdy.

[Lady_Kala]

Dziękuję za te wiadomości. Tak, zdecydowanie muszę udać się po poradę prawną.

Podobnie jak dowiedzieć się co w przypadku śmierci ojca o której się nie dowiem a zrzeczeniem dziedziczenia (ustawowo jest na to pół roku) bo wolałabym nie odziedziczyć po nim długów.

Dlatego chyba zostawiałam sobie taką otwartą furtkę do kontaktu, żeby móc dostać od brata taką informację na czas.

Wiem, że pewnie dość bezdusznie to brzmi wszystko ale ja naprawdę nie chcę mieć z tym człowiekiem nic do czynienia.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Lady_Kala

Dziękuję za te wiadomości. Tak, zdecydowanie muszę udać się po poradę prawną.

Podobnie jak dowiedzieć się co w przypadku śmierci ojca o której się nie dowiem a zrzeczeniem dziedziczenia (ustawowo jest na to pół roku) bo wolałabym nie odziedziczyć po nim długów.

Dlatego chyba zostawiałam sobie taką otwartą furtkę do kontaktu, żeby móc dostać od brata taką informację na czas.

Wiem, że pewnie dość bezdusznie to brzmi wszystko ale ja naprawdę nie chcę mieć z tym człowiekiem nic do czynienia.

Nie brzmi to bezdusznie. Każdy, kto wychował się w rodzinie alkoholika lub tyrana, wie jakie to jest życie.

[karawanna]

E tam bezdusznie, mój ojciec jest alkoholikiem, z którym nie mam kontaktu od kilkunastu lat (mimo że zadzwoni albo napisze sms co jakiś czas, to ja nigdy nie odbieram/nie odpisuje) więc jak najbardziej rozumiem Cię. Też mam w planach zrzeczenie się dziedziczenia, żebym przypadkiem żadnych jego długów na pamiątkę po nim nie dostała. Nie daj się wciągnąć w żadne takie gierki.

[berenka]

Napisane przez Lady_Kala

Podobnie jak dowiedzieć się co w przypadku śmierci ojca o której się nie dowiem a zrzeczeniem dziedziczenia (ustawowo jest na to pół roku) bo wolałabym nie odziedziczyć po nim długów.

Masz na to pół roku od momentu kiedy dowiesz się o zgonie, więc spokojnie.

[eibhlin87]

Napisane przez Lady_Kala

Dziękuję za te wiadomości. Tak, zdecydowanie muszę udać się po poradę prawną.

Podobnie jak dowiedzieć się co w przypadku śmierci ojca o której się nie dowiem a zrzeczeniem dziedziczenia (ustawowo jest na to pół roku) bo wolałabym nie odziedziczyć po nim długów.

Dlatego chyba zostawiałam sobie taką otwartą furtkę do kontaktu, żeby móc dostać od brata taką informację na czas.

Wiem, że pewnie dość bezdusznie to brzmi wszystko ale ja naprawdę nie chcę mieć z tym człowiekiem nic do czynienia.

Prawo kilka lat temu sie zmienilo, teraz domyslnie dziedziczy sie z dobrodziejstwem inwentarza, więc dlugow nie odziedziczysz (nawet jesli nie zlozysz oswiadczenia w ciagu ustawiwego pol roku).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez eibhlin87

Prawo kilka lat temu sie zmienilo, teraz domyslnie dziedziczy sie z dobrodziejstwem inwentarza, więc dlugow nie odziedziczysz (nawet jesli nie zlozysz oswiadczenia w ciagu ustawiwego pol roku).

To kto w domyśle spłaca długi zaciągnięte przez ludzi, kiedy oni umrą?

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez eibhlin87

Prawo kilka lat temu sie zmienilo, teraz domyslnie dziedziczy sie z dobrodziejstwem inwentarza, więc dlugow nie odziedziczysz (nawet jesli nie zlozysz oswiadczenia w ciagu ustawiwego pol roku).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Bardziej precyzyjne jest stwierdzenie, że długi do wartości majątku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patusiaa23]

Dobra, ale to dobrodziejstwo inwentarza to też nie jest takie kolorowe jak się wydaje. Można np odziedziczyc dług i udział w mieszkaniu. Co z tego, że udzial przewyższa wartością dług, jak sprzedaż udziału może trwać sto milionów lat, albo przez jakas zawiłość rodzinna, być w praktyce awykonalna, i wtedy z dlugu wyskakujesz z własnych środków. Jak ma się rodzica potencjalnie obciazonryo długami, z którym nie utrzymuje się kontaktu i nie wie się, na co składa się spadek, dla świętego spokoju i tak lepiej odrzucić.

---------- Dopisano o 12:46 ---------- Poprzedni post napisano o 12:45 ----------

To nie jest NIE DZIEDZICZENIE DLUGOW! Dobrze to ujęła skazana. Dług jak najbardziej się dziedziczy tylko razem ze środki na jego spłatę. W TEORII.

[pempek]

Również polecam odrzucić spadek, ja sama walczę już z 5 lat ze sprawa spadkowa (przyjęłam spadek z dobrodziejstwem inwentarza), łatwiej odrzucić i mieć z tylka.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[eibhlin87]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Bardziej precyzyjne jest stwierdzenie, że długi do wartości majątku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

tak, masz rację, dług do wysokości spadku źle to ujęłam.

Napisane przez pempek

Również polecam odrzucić spadek, ja sama walczę już z 5 lat ze sprawa spadkowa (przyjęłam spadek z dobrodziejstwem inwentarza), łatwiej odrzucić i mieć z tylka.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

tyle że odrzucenie/przyjęcie spadku trzeba zrobić w ciągu 6 miesięcy od daty dowiedzenia się o powołaniu do spadku, jeśli dowie się o śmierci dużo później może być problem udowodnić że nie wiedziała o powołaniu do spadku wcześniej.
w każdym razie, prawo- mimo tych niedogoności -zmieniło się na plus, bo wcześniej domyślnie spadek przyjmowało się cały (czyli także długi).

[Overcooked]

Rany, patus który groził waszej siostrze nożem aż musiała się wyprowadzić na drugi koniec Polski i do ciebie ma bezpodstawne roszczenia - a ty mimo to masz wyrzuty co do siebie że się rozłączyłaś i jakieś wątpliwości o byciu niewystarczająco dyplomatyczną w bronieniu się przed wykorzystaniem. Zablokuj numer, pod żadnym pozorem nie zgadzaj się by on lub ojciec przekroczyli próg twojego domu. Skoro ojciec ma wysoką emeryturę sąd nie zasądzi alimentów więc spokojnie. Typ chce ci zarzucić robotę by pojechać na wakacje (a może na stałe) ale nie ma żadnych narzędzi oprócz bezpodstawnego zastraszania nieistniejącymi konsekwencjami.

[Lady_Kala]

To znaczy nie tyle ojciec ma jakieś roszczenia co wlaśnie brat. Ojciec podobmo jest już niekumaty, zachowuje się jak małe dziecko, niespecjalnie ogarnia co się dzieje naokoło niego-cóż lata chlania w połączeniu z żarciem psychotropów zrobiło swoje.

Ostanie ponad 3 lata brat nie nawiązywał ze mną żadnych kontaktów, bierze ojca emeryturę (ok 2200zl) której nigdzie nie wykazuje i to tego wszelkie socjale (oboje z żoną nie pracują, mają 9 letniego syna), odezwał się dopiero teraz bo chce jechać nad morze. Też przeminęło mi przez myśl że może chciałby go zostawić i nigdy nie odebrać choć myślę że korzyści finansowe przeważają.

Spadek zamierzam odrzucić w całości, ojciec nic nie ma, ani mieszkania ani nic, tylko długi. Zresztą nawet gdyby miał to nic od niego nie chce, wszystko co mam w życiu mam dzięki swojej pracy, nigdy nic od niego nie dostałam (poza depresją i ptsd)



Napisałam wczoraj bratu że nie wezmę ojca, nie będę też do niego przyjeżdżać i że ma do dyspozycji jego emeryturę to niech mu zorganizuje opiekę. Numer zablokowałam bo wiem że zaraz by dzwonił albo wypisywał

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Lady_Kala

Napisałam wczoraj bratu że nie wezmę ojca, nie będę też do niego przyjeżdżać i że ma do dyspozycji jego emeryturę to niech mu zorganizuje opiekę. Numer zablokowałam bo wiem że zaraz by dzwonił albo wypisywał

Podziwiam asertywność

Najgorsze jest to, że alkoholicy potrafią wzbudzać poczucie winy, a jeszcze gorzej, kiedy w rodzinie jest osoba współuzależniona i to ona wzbudza poczucie winy w innych członkach rodziny. Ja mam teraz taką sytuację właśnie i niestety nie pozostaje ona bez wpływu na psychikę.