Takie małe rozterki...

[bbc56c719832aa6c54491c9cdf9a4ac765a18bd7_6414ff01e71a2]

W sumie nie aż tak małe, tyle, że już nie wiem komu mam to mówić, bo w sumie moim jedynym przyjacielem na amen jest nim mój Tż, a tu o niego chodzi...

Otóż historia zaczyna się od mojego byłego, który strasznie mnie nękał psychicznie przez cały nasz związek, po jego rozpadzie także. Chodziłam z nim do poprzedniej szkoły i żyłam tylko tym, że zaraz ją kończę i moje drogi z eks już na zawsze się rozwiodą. Nawet nie wiecie, jak bardzo się zdołowałam, gdy dowiedziałam się, że za pomocą rodziców dostał się do tej samej szkoły co ja, bo normalnie to by na jego podanie nawet nie spojrzeli

Już mnie w nowej szkole nie nękał tak, jak to robił wcześniej, nawet mu się odmieniło i chciał już wcześniej poprawić nasze kontakty. Przepraszał, błagał, a ja głupia uległam... Taki syndrom, nie mogłam się od niego uwolnić, jednak szybko dobiły mnie własne wyrzuty sumienia i odeszłam od niego. Tym razem to jemu zależało, a nie mi i prosił przez jakiś czas, bym wróciła, a ja twardo stawiałam na swoim. Przy okazji poznałam swojego aktualnego Tż'ta i on już dawno mi nie w głowie był.

Chciałam rozpocząć nowy związek, nie, dlatego, by zapomnieć o byłym, od razu mówię. Jednak on ciągle mi się pojawia. Widzę go codziennie lub co parę dni i wtedy rujnuje się cała moja gospodarka uczuciowa, którą w sobie odbuduje... I tak jak ostatnio z Tż'tem wszystko się układało z mojej strony, zaczynałam się otwierać, zaczynałam ufać, zaczynałam mówić bardziej zobowiązujące słowa, to teraz znowu nic. Piszę, że znowu, bo co jakiś czas się dzieje we mnie taka pustka i strasznie mi smutno przez to jak były mnie traktował. Staram się, bardzo się staram o nim zapomnieć, ale widząc go codziennie, nie mogę. Przeniosłabym gdzieś indziej, tylko nie mam gdzie, to była moja wymarzona szkoła, profil w klasie. Nie ma takiego drugiego...

Ciężko mi z tym, w takich momentach czuję się jakbym nie dbała o Tż'ta, czuję się taka oziębła względem niego i ta świadomość rujnuje mnie jeszcze bardziej, nie chcę odchodzić od Tż'ta, bo jest wspaniały, nie potrafiłabym go tak skrzywdzić i nie chcę tego robić, tylko ta pustka znowu... Wiem, że najlepszym lekarstwem byłoby przenieść się do innej szkoły, ale to jest w sumie niemożliwe...

[Clemence]

No to po propstu staraj się go unikać.Nie patrz na niego nie mysl o nim zajmij się SOBĄ!
Ja w takich chwilach prowadzę ze sobą sama monolog przy herbacie. Ze zakonczylam ten związek,ze skjupię się na sobie,ze to nie ma sensu i jakis buc nie będzie mieszał mi się w moje zycie,kiedy jestem szczęśliwa mam znajomych i jestem w szkole w której chciałam być,marzyłam o tym!
Jestem uparta i jak przemówię sobie do głowy to później to realizuję zrób tak.
Chodź z kolezankami,będziesz go mniej widywała zajmuj się czymś na przerwach i myśl o tym,ze po prostu zakonczylas temat.Nie warto się nad nim skupiac,zakonczylas temat. Im czesciej bedziesz o tym myslala tym lepiej No i oczywiscie nie skupiaj się nad nim,totalnie go ignoruj!
patrz bo po co? juz tematjego jest ucięty, nie skupiaj się nad nim !
wiecej pozytywnego myslenia a jak nie-zawsze mozesz sprobowac ze szkolnymi pedagogami.Oni zawsze pomagają ,ja mialam super pedagożkę,która w kazdej chwili coś poradziła i tez wiele spraw zakonczylam dzięki niej
więc próbuj,uda Ci się!
sama sobie pomozesz,jezeli nauczysz się konczyć niemiłe kontakty