Kobieta i jej samorealizacjia

[leuwen]

Jest już późno nic dziś nie piłem i chciałem o coś zapytać.

W kilku różnych wątkach starłem się dość mocno z wieloma paniami o tzw poglądach feministycznych. Z poglądów tychże Pań wywnioskowałem, że kobieta najlepiej realizuje się będąc niezależną i robiąc karierę zawodową. OK. Nie neguję tego bo w sumie mało obchodzi mnie kto w jaki sposób się realizuje. Interesuje mnie zupełnie co innego.
Z ludzi których znam, a znam ich dość sporo. Bardzo niewielu tak naprawdę jest szczęśliwa z tego co robi w życiu. Niezależnie od tego czy jest to kobieta czy mężczyzna. Większość pracuje bo musi za coś żyć. Większość narzeka na pracę, szefa, zarobki. Większość jest tak naprawdę od kogoś zależna. Bo nawet Ci co mają firmy też często zależni są od różnych układów.

W związku z tym mam dwa pytania.

Co jest gorszego w byciu na utrzymaniu męża, który jest bliską osobą i Was kocha, od byciu na łasce obcych ludzi?

Co jest gorszego w tym, że mąż dzieli z Wami to co zarobi, od tego że ktoś zapłacił Wam za to że mógł na Waszej pracy jeszcze więcej zarobić?

Oczywiście może być też odwrotna strona. Kobieta pracuje i dzieli się z mężem.
Chodzi generalnie o to, na jakiej podstawie ludzie sądzą że bycie zależnym od kogoś kto nas kocha i chce dla nas jak najlepiej jest czymś gorszym od bycia zależnym od obcych ludzi, którzy tak naprawdę chcą nas w mniejszym lub większym stopniu wykorzystać

[muszynianka]

Już raz cię o coś prosiłam dokładnie w wątku
Czym jest dla Was miłość. 2011-06-15 [21:28]

[leuwen]

Napisane przez muszynianka

Już raz cię o coś prosiłam dokładnie w wątku
Czym jest dla Was miłość. 2011-06-15 [21:28]

Może ktoś kiedyś się pomyli i zrobi Cię tutaj moderatorem albo adminem. Wtedy już nie będziesz musiała prosić, tylko będziesz sobie robić co uważasz za słuszne. O ile sobie przypominam to chyba wtedy coś Ci odpowiedziałem. Więc może sama udaj się do tego wątku zamiast prosić mnie drugi raz

Rozczarowałem się bo liczyłem że udzielisz mi jakieś sensownej odpowiedzi, a tu takie coś

[Chatul]

Napisane przez leuwen

Jest już późno nic dziś nie piłem i chciałem o coś zapytać.

W kilku różnych wątkach starłem się dość mocno z wieloma paniami o tzw poglądach feministycznych. Z poglądów tychże Pań wywnioskowałem, że kobieta najlepiej realizuje się będąc niezależną i robiąc karierę zawodową. OK. Nie neguję tego bo w sumie mało obchodzi mnie kto w jaki sposób się realizuje. Interesuje mnie zupełnie co innego.
Z ludzi których znam, a znam ich dość sporo. Bardzo niewielu tak naprawdę jest szczęśliwa z tego co robi w życiu. Niezależnie od tego czy jest to kobieta czy mężczyzna. Większość pracuje bo musi za coś żyć. Większość narzeka na pracę, szefa, zarobki. Większość jest tak naprawdę od kogoś zależna. Bo nawet Ci co mają firmy też często zależni są od różnych układów.

W związku z tym mam dwa pytania.

Co jest gorszego w byciu na utrzymaniu męża, który jest bliską osobą i Was kocha, od byciu na łasce obcych ludzi?

Co jest gorszego w tym, że mąż dzieli z Wami to co zarobi, od tego że ktoś zapłacił Wam za to że mógł na Waszej pracy jeszcze więcej zarobić?

Oczywiście może być też odwrotna strona. Kobieta pracuje i dzieli się z mężem.
Chodzi generalnie o to, na jakiej podstawie ludzie sądzą że bycie zależnym od kogoś kto nas kocha i chce dla nas jak najlepiej jest czymś gorszym od bycia zależnym od obcych ludzi, którzy tak naprawdę chcą nas w mniejszym lub większym stopniu wykorzystać

To ja odpowiem.

Przede wszystkim - jedni lubią swoją pracę, a inni nie. I wiadomo, że Ci którzy swoją pracę lubią, z większym trudem rezygnowaliby z niej. Analogicznie jest z pracą w domu - jedni lubią gotować, sprzątać, prać, a innych to niemożliwie męczy. Nie wszystkie kobiety lubią być gospodyniami. Dlatego te kobiety zazwyczaj wybierają jednak pracę zarobkową. Czują się w niej lepiej, bo po prostu robią to, co lubią (a w domu by się męczyły).

Dalej - finansowa zależność od męża (albo żony) też nie jest moim zdaniem wskazana. Raz, że wówczas jest tylko jedno źródło dochodów w rodzinie - jak mąż (żona) straci pracę, to się robi nieciekawie. Dwa, mężczyzna (kobieta) zawsze może umrzeć, i wtedy drugi partner po prostu musi iść do pracy żeby utrzymać siebie i dzieci. Lepiej przecież żeby już tę pracę miał, miał jakieś doświadczenie zawodowe itd. Trzy, osoba, która nie pracuje nie odkłada sobie na emeryturę, nie ma doświadczenia zawodowego, nie ma pracy... W przypadku rozwodu taka osoba po prostu zostaje na lodzie.

[vainilla]

Napisane przez leuwen

Jest już późno nic dziś nie piłem i chciałem o coś zapytać.

W kilku różnych wątkach starłem się dość mocno z wieloma paniami o tzw poglądach feministycznych. Z poglądów tychże Pań wywnioskowałem, że kobieta najlepiej realizuje się będąc niezależną i robiąc karierę zawodową. OK. Nie neguję tego bo w sumie mało obchodzi mnie kto w jaki sposób się realizuje. Interesuje mnie zupełnie co innego.
Z ludzi których znam, a znam ich dość sporo. Bardzo niewielu tak naprawdę jest szczęśliwa z tego co robi w życiu. Niezależnie od tego czy jest to kobieta czy mężczyzna. Większość pracuje bo musi za coś żyć. Większość narzeka na pracę, szefa, zarobki. Większość jest tak naprawdę od kogoś zależna. Bo nawet Ci co mają firmy też często zależni są od różnych układów.

W związku z tym mam dwa pytania.

Co jest gorszego w byciu na utrzymaniu męża, który jest bliską osobą i Was kocha, od byciu na łasce obcych ludzi?

Co jest gorszego w tym, że mąż dzieli z Wami to co zarobi, od tego że ktoś zapłacił Wam za to że mógł na Waszej pracy jeszcze więcej zarobić?

Oczywiście może być też odwrotna strona. Kobieta pracuje i dzieli się z mężem.
Chodzi generalnie o to, na jakiej podstawie ludzie sądzą że bycie zależnym od kogoś kto nas kocha i chce dla nas jak najlepiej jest czymś gorszym od bycia zależnym od obcych ludzi, którzy tak naprawdę chcą nas w mniejszym lub większym stopniu wykorzystać

ja też odpowiem

po 1. każdy jest od kogoś zalezy, nie ma całkowitej niezależności. jednak jak pracujesz - masz niezależność finansową od męża/rodziców i możesz zrobić z tymi pieniędzmi co chcesz, bo są tylko Twoje. bo zapracowałaś na nie. zależność od szefa jest taka że musi Ci płacić, mówić co robisz - ale każdy tak ma
po 2. być na utrzymaniu mężą- opcja 2, zależeć od niego... on zarabia i to jego pieniądze, on robi z nimi co chce. jak coś mu się stanie, zostajesz z niczym bo nie masz własnych dochodów musisz poprosić żeby coś ci kupił.
moim zdaniem to opcja 2 jest gorsza,warto mieć własne środki, choćby po to żeby:
-nie musieć prosić o podpaski, ciuchy etc.
-jak coś się stanie mężowi i stracicie źródło dochodów, masz własne i nie zostajesz bez środków do życia
-pracujesz sobie na emeryturę-to też jest ważne!

itp
nie umiem wyjaśnić lepiej

[***luna]

Wiele zależy od kontekstu sytuacyjnego.
Wg mnie małżonkowie powinni się wspierać, powinni mieć również wspólne pieniądze (choćby częsciowo). Nie miałąbym nic przeciwko utrzymywaniu męża, gdyby to wynikało z sytuacji: byłby w domu z dzieckiem na urlopie tacierzyńskim, zachorowałby, stracił pracę itd.
Z drugiej strony już nie byłabym taka chętna do utrzymywania kogoś kto niewiele by robił: w domu, nie szukałby pracy.
I odwrotnie: oczekuję wsparcia finansowego od męża w podobnych sytuacjach Chociaż nawet, gdybym miała zostać z dziećmi w domu to pewnie też bym pracowała (w domu właśnie). Innej opcji sobie nie wyobrażam.


To, że ludzie nie chcą świadomie kształtować swojej ścieżki zawodowej, to, że boją się spełniać swoje marzenia (również zawodowe), to że mają tysiąc wymówek: nie mogę, nie mam czasu itd. zauważyłam już dawno.
Lenistwo, strach i konformizm.
Jak ktoś zaczyna marudzić na nieszczęścia zawodowe to mówię by coś zmienił. Jak zmienić nie chce, jego problem i już narzekania nie słucham.
Motywuję siebie i szukam mozliwości rozowju zawodowego, by to co robię sprawiało mi zarówno przyjemność jak i przynosiło korzyści finansowe.

[dawidowskasia]

Napisane przez Chatul

To ja odpowiem.

Przede wszystkim - jedni lubią swoją pracę, a inni nie. I wiadomo, że Ci którzy swoją pracę lubią, z większym trudem rezygnowaliby z niej. Analogicznie jest z pracą w domu - jedni lubią gotować, sprzątać, prać, a innych to niemożliwie męczy. Nie wszystkie kobiety lubią być gospodyniami. Dlatego te kobiety zazwyczaj wybierają jednak pracę zarobkową. Czują się w niej lepiej, bo po prostu robią to, co lubią (a w domu by się męczyły).

Dalej - finansowa zależność od męża (albo żony) też nie jest moim zdaniem wskazana. Raz, że wówczas jest tylko jedno źródło dochodów w rodzinie - jak mąż (żona) straci pracę, to się robi nieciekawie. Dwa, mężczyzna (kobieta) zawsze może umrzeć, i wtedy drugi partner po prostu musi iść do pracy żeby utrzymać siebie i dzieci. Lepiej przecież żeby już tę pracę miał, miał jakieś doświadczenie zawodowe itd. Trzy, osoba, która nie pracuje nie odkłada sobie na emeryturę, nie ma doświadczenia zawodowego, nie ma pracy... W przypadku rozwodu taka osoba po prostu zostaje na lodzie.

Otóż to

A z tym pracodawcą to też nie jest tak.
Niektórzy nie chcą mieć własnej firmy, odpowiedzialności (tak jak ja na tym etapie życia).

Własna firma to poświęcony czas, stres , odpowiedzialność.

Ja tam wolę wyjść o 16 i mieć czas dla siebie. Poza tym mogę pracować w różnych miejscach a jak się ma firmę to trudno tak się przebranżawiać, zmieniać otoczenie

[Buenaestrella]

Narzekamy na szefów, współpracowników itp itd - ale przynajmniej mamy na co i komu narzekać. To moim zdaniem lepsze, niż narzekać w domu pralce na garnki

No, i mamy o czym porozmawiać z mężem. Nie wiem, czy chciałbyś spędzać całe wieczory z kimś, kto Ci o całym swoim dniu może opowiedzieć historię o odkurzaniu pod łóżkiem.

Tzn. nie generalizuję i nie mówię, że tylko takie są zainteresowania kobiet, które pracują w domu - no ale jednak praca poza domem daje nam więcej możliwości poznawania ludzi/utrzymywania kontaktów z tymi, których znamy, poznawania nowych rzeczy, itp, itd.

[Lianca]

Bo w tych czasach mało kto zarabia na tyle dużo by utrzymać całą rodzinę samodzielnie na w miarę wysokim poziomie.

I to najważniejsza kwestia.

Gdyby zarobki w naszym kraju wzrosły nagle 3-krotnie... gospodyń domowych byłoby trzykrotnie więcej i realizowałyby się w domach

[Linaewen]

Napisane przez muszynianka

Już raz cię o coś prosiłam dokładnie w wątku
Czym jest dla Was miłość. 2011-06-15 [21:28]

Ciekawe, co na to lekarz...

[Rose Madder]

Napisane przez Chatul

Raz, że wówczas jest tylko jedno źródło dochodów w rodzinie - jak mąż (żona) straci pracę, to się robi nieciekawie. Dwa, mężczyzna (kobieta) zawsze może umrzeć, i wtedy drugi partner po prostu musi iść do pracy żeby utrzymać siebie i dzieci. Lepiej przecież żeby już tę pracę miał, miał jakieś doświadczenie zawodowe itd. Trzy, osoba, która nie pracuje nie odkłada sobie na emeryturę, nie ma doświadczenia zawodowego, nie ma pracy... W przypadku rozwodu taka osoba po prostu zostaje na lodzie.

Zgadzam się i dodam, że zawsze to lepiej, gdy obie strony pracują, ponieważ nikomu jeszcze ten tysiąc czy dwa więcej nie zaszkodził. Łatwiej jest utrzymać dom czy pozwolić sobie nie tylko na obowiązkowe wydatki, ale i na przyjemności, np. wyjazd na wakacje.

[Oliath]

Leuwen. Jakkolwiek szczytam moich marzen jest bycie zona domowa, to jednakowoz w razie W mojego banku nie zainteresuje, ile maz mi "wplaca" miesiecznie na konto. Banki jakos wola, kiedy wplaca pracodawca
No wiec, z koniecnosci pracuje. Kariera mi lotto, a majac komfort bycia zona utrzymywana przez meza, z pewnoscia nie rozmawialabym z nim wieczorami o sprzataniu w domu
Ja z tych, co sie same ze soba nigdy nijak nie nudza, zaryzykowalabym stwierdzenie, ze nie pracujac zawodowo bylabym ciekawsza partnerka do rozmowy i szczesliwsza (bo wyspana ) osoba.
Z tym, ze zycie nauczylo mnie przezornosci, wiec dopoki nie odziedzicze jakiegos spadku po cioci z Ameryki, nici z moich marzen - niezaleznie od tego, co mysle o zaleznosci lub niezaleznosci finansowej od ukochanego partnera

[Matka Dyrektorka]

I dla mnie najważniejszy powód, nie byłabym szczęsliwa nie widząc sie z ludzmi, nie robiąc tego co lubię, bo jakkolwiek znajomi, pasja, itd, jednak życie spędzane bez pracy jest życiem ograniczonym, praca naprawdę CZĘSTO przynosi po prostu zwykłą, ludzką satysfakcję, wnosi coś do życia, rozwija.

Miłość to moze i wielka siła, ale nie moze przyduszać

[Madia]

Raz: zawsze będziemy od kogoś zależni.

Dwa: praca to ekonomia, a nie ideologia.

[lilianaX]

Napisane przez Lianca

Gdyby zarobki w naszym kraju wzrosły nagle 3-krotnie... gospodyń domowych byłoby trzykrotnie więcej i realizowałyby się w domach

Głęboko w to wątpię.

[Lianca]

Napisane przez lilianaX

Głęboko w to wątpię.

Jesteś człowiekiem małej wiary

A ja nie... większość matek gdyby miała ogrom pieniędzy na koncie.... wolałaby swój czas poświęcić dziecku, mężowi i gospodarstwu domowemu. Być wyspaną, uśmiechniętą (a nie wkurzona przez szefa) i w pełni zaangażowaną w dbanie o własna rodzinę.

Ty chyba mylnie interpretujesz gospodynie domową... ja nie mówię o kurze domowej, co nic tylko w garach siedzi... mówię o kobiecie co się zajmuje domem na wyższym poziomie bo czas na to pozwala.. a w wolnej chwili dla hobby angażującej się w różne projekty...ale bez stresu - bo praca... takiej co prowadzi aktywny tryb życia... i realizuje się w przedsięwzięcia, które notabene również pozwalają się jej rozwijać na płaszczyźnie intelektualnej.

[***luna]

Napisane przez Lianca

Jesteś człowiekiem małej wiary

A ja nie... większość matek gdyby miała ogrom pieniędzy na koncie.... wolałaby swój czas poświęcić dziecku, mężowi i gospodarstwu domowemu. Być wyspaną, uśmiechniętą (a nie wkurzona przez szefa) i w pełni zaangażowaną w dbanie o własna rodzinę.

Ty chyba mylnie interpretujesz gospodynie domową... ja nie mówię o kurze domowej, co nic tylko w garach siedzi... mówię o kobiecie co się zajmuje domem na wyższym poziomie bo czas na to pozwala.. a w wolnej chwili dla hobby angażującej się w różne projekty...ale bez stresu - bo praca... takiej co prowadzi aktywny tryb życia... i realizuje się w przedsięwzięcia, które notabene również pozwalają się jej rozwijać na płaszczyźnie intelektualnej.

Być wyspaną?
Chyba jak się dzieci nie ma albo jak sie zatrudnia do dzieci nianię od rana

[Madia]

Napisane przez lilianaX

Głęboko w to wątpię.

I ja.

Teraz akurat mam taką sytuację w domu, że szukam pracy i mało mam zajęć na uczelni, więc siłą rzeczy siedzę w domu. Szczerze? Wytrzymać już nie mogę. Szlag mnie trafia, czuję się jak w więzieniu. A jak już w końcu idę na uczelnię to nawet jak mamy zajęcia typu: siedzimy i gadamy o bzdurach to już wolę to niż powrót do domu. I to nie jest tak, że w domu siedzę i nic nie robię. Oprócz zwykłych rzeczy zajmuję się też sobą, ale noż kurka mam już dosyć i nie wyobrażam sobie siebie jako kury domowej bo bym chyba nożami rzucała.

---------- Dopisano o 09:57 ---------- Poprzedni post napisano o 09:57 ----------

Napisane przez ***luna

Być wyspaną?
Chyba jak się dzieci nie ma albo jak sie zatrudnia do dzieci nianię od rana

Albo nianię na noc, żeby do dzieci wstawała

[Lianca]

To zależy jakie dzieci Mój synek (5 lat) wstaje o 9.00 gdy nie musi iść do przedszkola...a córka mojego brata (4 latka) wstaje zawsze o 11.00 i nie budzi sie w nocy ani razu

Ja pracuję od 16-go roku życia... i przez 3 lata mojego życia byłam "karierowiczką"- (międzynarodowa korporacja)... te 3 lata spędziłam w **** gwiazdkowych hotelach, w delegacjach po całym kraju, samorealizacja totalna.... i szczęścia mi to nie dało... kasy było mnóstwo, samochodzik słóżbowy zmieniali co 2 lata na nówkę z salonu.. karta Routex, i full wypas... a moje dziecko mamę miało na zdjęciu...odeszłam... teraz tez pracuję...za połowę tamtej pensji... i szczerze marzę o tym by walnąć tę karierę i zostać w domu...by po powrocie z pracy nie prać, prasować gotować, sprzątać do 23.00 .... i płakać, że za mało czasu dziś znów poświęciłam dziecku...

[Linaewen]

Napisane przez Lianca

To zależy jakie dzieci Mój synek (5 lat) wstaje o 9.00 gdy nie musi iść do przedszkola...a córka mojego brata (4 latka) wstaje zawsze o 11.00 i nie budzi sie w nocy ani razu

Ja pracuję od 16-go roku życia... i przez 3 lata mojego życia byłam "karierowiczką"- (międzynarodowa korporacja)... te 3 lata spędziłam w **** gwiazdkowych hotelach, w delegacjach po całym kraju, samorealizacja totalna.... i szczęścia mi to nie dało... kasy było mnóstwo, samochodzik słóżbowy zmieniali co 2 lata na nówkę z salonu.. karta Routex, i full wypas... a moje dziecko mamę miało na zdjęciu...odeszłam... teraz tez pracuję...za połowę tamtej pensji... i szczerze marzę o tym by walnąć tę karierę i zostać w domu...by po powrocie z pracy nie prać, prasować gotować, sprzątać do 23.00 .... i płakać, że za mało czasu dziś znów poświęciłam dziecku...

A moja siostra przez 4 lata nie przespała jednej nocy w całości.

A jak się zajmuje domem na wyższym poziomie?

[Jestmizle]

Napisane przez Linaewen

Ciekawe, co na to lekarz...

Muszynianka pozwolisz tak sobie dowalać?

[Lianca]

Napisane przez Linaewen

A moja siostra przez 4 lata nie przespała jednej nocy w całości.

A jak się zajmuje domem na wyższym poziomie?

No to jej współczuję...są różne dzieci... ale do tego dołóż twojej siostrze jeszcze prace zarobkową...zobaczymy jak długo pociągnie

Zajmowanie się domem na wyższym poziomie to takie gdzie masz czas na to by posprzątać i uprać i obiad ugotować... bo niestety ale pracujące kobiety padają co dzień na pysk umordowane po całym dniu pracy zarobkowej i domowej... i tak ze świadomością, że nie wszystko zdążyły zrobić... a czasem nie mają siły już nawet na to by przeczytać książkę.

Nie mówię o sobie ...ale znam takie kobiety... rozmawiam w pracy z koleżankami...niektóre to już nawet na sex nie maja ochotę...a na święta wynajęły panie z Ukrainy do wysprzątania domu i umycia okien bo nie było kiedy.

Jedna taka w te święta wielkanocne wymyła okna i wysprzątała domy wszystkich osób z mojego działu - prócz mnie... nasz wysprzątał mój mąż bo on miał wolne.

[Linaewen]

No to jej współczuję...są różne dzieci... ale do tego dołóż twojej siostrze jeszcze prace zarobkową...zobaczymy jak długo pociągnie

Zajmowanie się domem na wyższym poziomie to takie gdzie masz czas na to by posprzątać i uprać i obiad ugotować... bo niestety ale pracujące kobiety padają co dzień na pysk umordowane po całym dniu pracy zarobkowej i domowej... i tak ze świadomością, że nie wszystko zdążyły zrobić... a czasem nie mają siły już nawet na to by przeczytać książkę.

Siostra jako dziecko, a mama jakoś do pracy chodziła. [tata się nie budził, za twardy sen.mamę budzą nawet moje skrzypiące kolana jak po domu w nocy się skradam].

Tak mi się przypomniało Wiem, że głupie :P Czemu kobieta ma zawsze coś do zrobienia w domu? Bo głupia w nocy śpi i jej sie zbiera

No przepraszam bardzo, ale jak mąż i żona pracują to oboje w tym domu powinni się zająć robotą. I wtedy po równo na pyski padają, trudno. Albo niech mąż w domu zostanie i się nim zajmie, jeśli kobieta CHCE pracować.

[dawidowskasia]

Napisane przez Linaewen

Siostra jako dziecko, a mama jakoś do pracy chodziła. [tata się nie budził, za twardy sen.mamę budzą nawet moje skrzypiące kolana jak po domu w nocy się skradam].

Tak mi się przypomniało Wiem, że głupie :P Czemu kobieta ma zawsze coś do zrobienia w domu? Bo głupia w nocy śpi i jej sie zbiera

No przepraszam bardzo, ale jak mąż i żona pracują to oboje w tym domu powinni się zająć robotą. I wtedy po równo na pyski padają, trudno. Albo niech mąż w domu zostanie i się nim zajmie, jeśli kobieta CHCE pracować.

dokładnie, nigdy bym się nie zgodziła na powrót z pracy i 2 etat w postaci sprzątania, prania. Po to się ma faceta (nie tylko) żeby dzielić obowiązki

[Linaewen]

Napisane przez dawidowskasia

dokładnie, nigdy bym się nie zgodziła na powrót z pracy i 2 etat w postaci sprzątania, prania. Po to się ma faceta (nie tylko) żeby dzielić obowiązki

Co to znaczy "mieć chłopa"?
To rodzaj służby domowej, bardzo rozpowszechniony w XXw.
"Seksmisja"

[Jestmizle]

Napisane przez Linaewen

Co to znaczy "mieć chłopa"?
To rodzaj służby domowej, bardzo rozpowszechniony w XXw.
"Seksmisja"

Ale w seksmisji jest też - wszystkie ście sfiksowały boście dawno chłopa nie miały.

[elvegirl]

Napisane przez Jestmizle

Ale w seksmisji jest też - wszystkie ście sfiksowały boście dawno chłopa nie miały.

Nikt tutaj nie stwierdził, że mężczyźni są zbędni

[Linaewen]

Napisane przez elvegirl

Nikt tutaj nie stwierdził, że mężczyźni są zbędni

Przydają się do obowiązków dziennych i nocnych

[Lianca]

Ja się kłócić nie będę... każdy ma prawo do własnych opinii.... podsumowując... potrafię zrozumieć i uszanować kobietę siedząca w domu...jeśli jej to odpowiada...i nie będę się uważać za lepszą tylko dlatego, że ja jestem kierownikiem, a ona "kurą domową".
Znam "kury domowe", które były dyrektorami i zarobiły sobie na tyle dużo by móc siedzieć w domu na równie wielkiej pensji męża i są 10000 razy mądrzejsze ode mnie. I to co ja nazywam sukcesem zawodowym one zdobyły już dawno i wciągają to nosem mimo, że w tej chwili wolą ugotować obiad z dwóch dań i upiec tort na środowy wieczór.

I mimo, iż sama pracuję rozumiem co autor miał na myśli zakładając wątek.
Jeśli twoim powołaniem jest praca - PRACUJ
Jeśli wolisz zająć się domem i stać Cię na to - siedź w domu... a nie pracuj na siłę bo cię koleżanki z Wizażu zjedzą, żeś tępa kura domowa.
Bo zajmowanie się domem nie jest trendy..

[Madia]

Napisane przez Lianca

Ja się kłócić nie będę... każdy ma prawo do własnych opinii.... podsumowując... potrafię zrozumieć i uszanować kobietę siedząca w domu...jeśli jej to odpowiada...i nie będę się uważać za lepszą tylko dlatego, że ja jestem kierownikiem, a ona "kurą domową".
Znam "kury domowe", które były dyrektorami i zarobiły sobie na tyle dużo by móc siedzieć w domu na równie wielkiej pensji męża i są 10000 razy mądrzejsze ode mnie. I to co ja nazywam sukcesem zawodowym one zdobyły już dawno i wciągają to nosem mimo, że w tej chwili wolą ugotować obiad z dwóch dań i upiec tort na środowy wieczór.

I mimo, iż sama pracuję rozumiem co autor miał na myśli zakładając wątek.
Jeśli twoim powołaniem jest praca - PRACUJ
Jeśli wolisz zająć się domem i stać Cię na to - siedź w domu... a nie pracuj na siłę bo cię koleżanki z Wizażu zjedzą, żeś tępa kura domowa.
Bo zajmowanie się domem nie jest trendy..

A czy ktoś tak mówi? Zgadzam się z Tobą niech każdy robi to co lubi i na co go stać (bo to jednak ważne też, o ile wiem dzieci miłością się nie żywią).

Jedynie nie podoba mi się wpychanie w konkretne role na siłę w myśl zasady "bo powinnaś to czy tamto".