Czy coś jest nie tak? Bardzo proszę o obiektywne opinie!

[jak_powinno_byc]

Może zacznę od tego, że z moim chłopakiem jesteśmy razem już pół roku. Na początku wiadomo idealnie, cudownie, słodko, smsy częste spotkania itd.
A teraz? Nie wiem czy to ja jestem przewrażliwiona czy coś na prawdę jest nie tak. Ostatnio on dostał prace na wakacje na której mu bardzo zależy i która jest bardzo ważna. Jak wraca to rozmawiamy do późna, dzwoni do mnie codziennie żeby porozmawiać przez telefon. Ale po prostu hmm... kiedyś odczuwałam, że ta namiętność była większa. Co chwilę mówił mi jaki jest szczęśliwy, ile mu daje ten związek, był czuły. Teraz nie mogę powiedzieć, że tego nie ma ale po prostu jak już to wszystko jest rzadsze. Ja się staram, mówię mu dużo miłych rzeczy, chcę się tulić do niego itd. A on? Owszem, mówi mi, że mnie kocha. Ale np. czasami widzę, że nie ma ochoty się przytulać a kiedyś jak tylko mnie widział to odrazu się rzucał z ramionami. Wiem, że jest zmęczony po całym dniu w pracy i cieszę się gdy mimo to ma siłę rozmawiać ze mną czy wpaść chociaż na chwilę ale boję się, że to co się dzieje wróży coś złego. Tym bardziej, że ostatnio mieliśmy pewien kryzys spowodowany moją zaborczością, już praktycznie to skończył ale po niecałej pół godzinie powiedział, że tak nie da rady i mnie kocha i chyba dlatego to znosi wszystko. Ja teraz tym bardziej się staram bo uświadomiłam sobie jak to było przez ta chwilę ze świadomością, że jestem bez niego. Wiem, że każdy związek ma pewne fazy. I ta początkowa namiętność i fascynacja opada po czasie ale po prostu ja bym chciała to jakoś rozbudzić, sprawić by znów tak szalał. Wiem, że łatwo nie będzie bo on teraz na prawdę jest wykończony psychicznie i fizycznie ale nie umiem tak bezczynnie czekać aż minął te dwa miesiące.

Sama nie wiem czego oczekuję, może porady, może opierniczenia. Wiem, że moje zachowania czasami są toksyczne, czytam nawet znaną książkę na ten temat i wiem, że tak jest. Jednocześnie staram się to naprawić.

[m@rtynka]

Napisane przez jak_powinno_byc

Może zacznę od tego, że z moim chłopakiem jesteśmy razem już pół roku. Na początku wiadomo idealnie, cudownie, słodko, smsy częste spotkania itd.
A teraz? Nie wiem czy to ja jestem przewrażliwiona czy coś na prawdę jest nie tak. Ostatnio on dostał prace na wakacje na której mu bardzo zależy i która jest bardzo ważna. Jak wraca to rozmawiamy do późna, dzwoni do mnie codziennie żeby porozmawiać przez telefon. Ale po prostu hmm... kiedyś odczuwałam, że ta namiętność była większa. Co chwilę mówił mi jaki jest szczęśliwy, ile mu daje ten związek, był czuły. Teraz nie mogę powiedzieć, że tego nie ma ale po prostu jak już to wszystko jest rzadsze. Ja się staram, mówię mu dużo miłych rzeczy, chcę się tulić do niego itd. A on? Owszem, mówi mi, że mnie kocha. Ale np. czasami widzę, że nie ma ochoty się przytulać a kiedyś jak tylko mnie widział to odrazu się rzucał z ramionami. Wiem, że jest zmęczony po całym dniu w pracy i cieszę się gdy mimo to ma siłę rozmawiać ze mną czy wpaść chociaż na chwilę ale boję się, że to co się dzieje wróży coś złego. Tym bardziej, że ostatnio mieliśmy pewien kryzys spowodowany moją zaborczością, już praktycznie to skończył ale po niecałej pół godzinie powiedział, że tak nie da rady i mnie kocha i chyba dlatego to znosi wszystko. Ja teraz tym bardziej się staram bo uświadomiłam sobie jak to było przez ta chwilę ze świadomością, że jestem bez niego. Wiem, że każdy związek ma pewne fazy. I ta początkowa namiętność i fascynacja opada po czasie ale po prostu ja bym chciała to jakoś rozbudzić, sprawić by znów tak szalał. Wiem, że łatwo nie będzie bo on teraz na prawdę jest wykończony psychicznie i fizycznie ale nie umiem tak bezczynnie czekać aż minął te dwa miesiące.

Sama nie wiem czego oczekuję, może porady, może opierniczenia. Wiem, że moje zachowania czasami są toksyczne, czytam nawet znaną książkę na ten temat i wiem, że tak jest. Jednocześnie staram się to naprawić.

Sama napisałaś, że związek przechodzi w pewne fazy i może właśnie wasz przechodzi kolejną. A tak w ogóle to nie bądz taka przylepa bo zadusisz faceta i totalnie nie będzie się chciał do ciebie przytulać. Twój facet wie, że ma cie obok siebie może w każdej chwili być blisko z Tobą, ale nie non stop.

A tak najogólniej zawsze warto pogadać z partnerem o swoich odczuciach.

[Nathalynn]

Pół roku i już jakieś zmiany? Po takim czasie motylki powinny jeszcze świrować w brzuchu, a tu już mniej namiętności. Nie wróżę kolorowej przyszłości.

[pomaranczkav]

chyba dowodem miłości jest bardziej to, że z Tobą porozmawia albo przyjedzie mimo, że jest zmęczony niż to że miałby Ci to powiedzieć i już.. na początku się dużo mówi.. potem się robi i tak być powinno

[aniolecek89]

No wiesz ja się chłopakowi nie dziwię, że jest zmęczony po pracy...Powinnaś być zadowolona, że pomimo zmęczenia przychodzi do Ciebie i spędzacie ze sobą czas i, że znosi Twoje jak to sama napisałaś "toksyczne zachowania"...Jeśli miłość jest silna to związek przetrwa wszystko

[Lea_ny]

Napisane przez jak_powinno_byc

Wiem, że każdy związek ma pewne fazy. I ta początkowa namiętność i fascynacja opada po czasie.

Owszem, związki mają różne fazy - ale pół roku to mało, według mnie to cały czas powinien być ten etap fascynacji partnerem.

[madana]

A jak dla mnie szukasz problemu na siłę: pracuje cały dzień, wraca pewnie zmęczony, a jednak znajduje czas na to, aby mieć z tobą kontakt.

[princess2890]

Na początku zawsze są motylki w brzuchu itp... Jednak związek z czasem się zmienia. Nie wyobrażaj sobie, że cały czas będzie tak jak przez pierwsze miesiące. Chłopak wraca zmęczony po pracy więc nie oczekuj, że będzie miał siły na nie wiadomo co. A poza tym takie przytulanie się do niego na siłę to też się nudzi.... Czułość jest potrzebna, ale nie do przesady...

[Nathalynn]

Napisane przez princess2890

Na początku zawsze są motylki w brzuchu itp... Jednak związek z czasem się zmienia. Nie wyobrażaj sobie, że cały czas będzie tak jak przez pierwsze miesiące. Chłopak wraca zmęczony po pracy więc nie oczekuj, że będzie miał siły na nie wiadomo co. A poza tym takie przytulanie się do niego na siłę to też się nudzi.... Czułość jest potrzebna, ale nie do przesady...

Tyle, że to właśnie SĄ te pierwsze miesiące.

[madana]

A on ciężko pracuje i jest zmęczony po pracy- normalne i ludzkie. Rozumiem, że ty po ciężkiej pracy z pełnym makijażem i cała w skowronkach pędzisz na spotkanie dzień w dzień?

[Wikttoria]

Sama pisałaś że masz skłoność do toksycznych i zaborczych zachowań. Może twoje oczucia są tego wynikiem? Nie piszę tego złośliwie ale może znalazłabyś sobie zajęcie, które pochłonie cię całkowicie i nie będziesz miała czasu na tak wnikliwe analiozwanie zachowania partnera?
Chłopak wraca zmęczony z nowej pracy, pewnie o niej myśli, jest nia pochłonięty. Daj mu trochę luzu!!! nie zawsze musi ci patrzeć w oczka żebyś wiedziała że Cię kochaPamiętaj że udany związek to trójkąt - ja, ty i my

[_stardust]

Jak dla mnie masz skłonności do bluszczowania. Pół roku a Ty już przechodzisz w następna fazę? W tym czasie nie powinno być jeszcze żadnych problemów w związku, to taki czas właśnie na przesyt słodkich słówek i totalną przylepę. Z Twoim facetem wsyzstko w porządku, zmęczony człowiek myśli o innych rzeczach poza ramionami ukochanej kobiety, która zrzędzi że przytulania jest za mało i że nie słyszy codziennie jak szczęśliwy jest partner z powodu bycia z nią w związku. Wrzuć na luz kobieto, bo jeśli wystartujesz z takimi pretensjami do swojego faceta raz, drugi i dziesiąty, to w końcu może stracić cierpliwośc i zarządać większej swobody

[jak_powinno_byc]

Dziękuję Wam bardzo za odpowiedzi, dały mi dużo do myślenia.
To nie jest tak, że on nie ma czasu bo rozmawiamy itd. tylko widzę, że jest zmęczony, fizycznie i psychicznie, taki dobity. Zal mi go i czasami sobie wkręcam, że to wymówki z jego strony itd. Nie wiem sama ale potrafię się zastanawiać, czy jego 'kocham' jest szczere.. bo kiedyś wariował. A teraz to jest takie hm.. codzienne, normalne. Sam mi mówił, że jest zmęczony i ja mu się nie dziwię ale po prostu hmm.. brakuje mi smsa rano. Kiedyś non stop do mnie pisał a teraz rozmawiamy jak wróci i to jest takie noo rutynowe. Nie czuję jakby tego, że on za mną szaleje, tylko, że już mnie zdobył no i teraz jest taka codzienność.

Mam swoje zajęcia, pasje, rozwijam się. Ale czasami bardzo mnie boli jak pomyslę, że kiedyś to było tak i tak a teraz... nie wiem czy mam nadal się starać, rozmawiać z nim o tym, że brakuje mi trochę czułości (jak o tym ostatnio wspomniałam powiedział, że jest zmęczony po robocie itd.), czy odpuścić sobie i poczekać aż sam zatęskni.

Chyba nie mam aż takich skłonności do oplatania go bo nie dzwonię co chwilę, nie piszę, nie przeszkadzam mu. Ja bardziej wewnątrz analizuję to wszystko, doszukuję się jakichś powodów, gdy on mówi, że to ze zmęczenia to ja najpierw myślę 'aha ok' a później, że może to jednak chodzi o coś innego...

[Madzialenka_21]

Jesteście razem DOPIERO pół roku, a nie JUŻ. W związku z czym jeszcze za wcześnie na przechodzenie w kolejną fazę.
Z tego co piszesz wywnioskowałam, że masz tendencję do rozkładania zachowań chłopaka na czynniki pierwsze i siłowo szukasz dziury w całym.
Skoro wiesz i widzisz, że facet caly dzień siedzi w robocie, wraca pewnie zmęczony, a mimo to d razu biegnie na spotkanie z Tobą, to nie wymyślaj problemów, których nie ma, tylko ciesz się że mimo zmęczenia codziennie ma dla Ciebie czas.

[madana]

Z tego co piszesz wywnioskowałam, że masz tendencję do rozkładania zachowań chłopaka na czynniki pierwsze i siłowo szukasz dziury w całym.

- 100% racji.
Na dodatek nakręcasz się, że jego "kocham" to nie takie kocham jak kiedyś, że sms (co niektóre mają z tymi smsami, oszalałby,, gdyby ktoś tego ciągle ode mnie oczekiwał); niby widzisz, że zmęczony, ale może nie zmęczony...... serio, podziwiam cierpliwość chłopaka.

[jak_powinno_byc]

Napisane przez madana

- 100% racji.
Na dodatek nakręcasz się, że jego "kocham" to nie takie kocham jak kiedyś, że sms (co niektóre mają z tymi smsami, oszalałby,, gdyby ktoś tego ciągle ode mnie oczekiwał); niby widzisz, że zmęczony, ale może nie zmęczony...... serio, podziwiam cierpliwość chłopaka.

ehh.. masz całkowitą rację.

Nie wiem już co robić.. Siedzę sama z tymi myślami, z tą zazdrością. W sumie to jest ok ale chwilami dostaję jakiegoś napadu tych obsesji..
Chcę po prostu żeby on czuł, że go wspieram, że jestem.. Nie chcę być dla niego tylko jęczącym i stękającym wiecznie o coś problemem..

[madana]

Idź do pracy, wysprzątaj rodzinie całe mieszkanie, zrób rundę 30 km rowerem, zrób sobie dzień w domowym SPA, opcji jest całe mnóstwo.Nie można, nie da się cały czas myśleć o ukochanym , wymyślać dziwaczne scenariusze i nakręcać się.

[jak_powinno_byc]

Napisane przez madana

Idź do pracy, wysprzątaj rodzinie całe mieszkanie, zrób rundę 30 km rowerem, zrób sobie dzień w domowym SPA, opcji jest całe mnóstwo.Nie można, nie da się cały czas myśleć o ukochanym , wymyślać dziwaczne scenariusze i nakręcać się.

Ja niestety to robię i tutaj tkwi błąd..
W moim myśleniu, że jeśli będę mniej czasu mu poświęcać to to będzie miało negatywny skutek i wpłynie jakoś na jego uczucia do mnie..

[jak_powinno_byc]

boję się, że moją zaborczością go zniszczę..

Nie wiem jak odbudować ten związek tak aby było jak kiedyś.
Nie wiem czy rozumiecie o co mi chodzi ale chciałabym znowu czuć tą iskierkę a nie proze codzienności. nie chcę żeby on czuł się osaczony..

[madana]

Wiesz co jest dla mnie w związku i małżeństwie najfajniejsze? To, że prozę życia tę codzienność mam z kim dzielić, nie oczekuję fajerwerków, motyli, bo to faza pierwsza i przejściowa, ale dobry związek to fajna codzienność. Nie wiem, dlaczego coś złego widzisz w prozie życia, z tego w końcu składa się większa część życia każdego człowieka.
Nie chcesz zniszczyć związku zaborczością, osaczaniem, to zajmij się czymś innym, a nie tylko rozmyślaniem o chłopaku.

[kasia640]

Moim zdaniem zdecydowanie przesadzasz. Właśnie najważniejsze są chwile spędzone razem, nieważne w jaki sposób. Czasem nadmierne czułości mogą przeszkadzać. Najważniejsze, że się dogadujecie

[jak_powinno_byc]

Napisane przez madana

Wiesz co jest dla mnie w związku i małżeństwie najfajniejsze? To, że prozę życia tę codzienność mam z kim dzielić, nie oczekuję fajerwerków, motyli, bo to faza pierwsza i przejściowa, ale dobry związek to fajna codzienność. Nie wiem, dlaczego coś złego widzisz w prozie życia, z tego w końcu składa się większa część życia każdego człowieka.
Nie chcesz zniszczyć związku zaborczością, osaczaniem, to zajmij się czymś innym, a nie tylko rozmyślaniem o chłopaku.

Masz rację.
Szczerze mówiąc od dawna czytam Twoje rady na forum i liczyłam, że w moim wątku też się wypowiesz bo jesteś bardzo rozsądną i rzeczową osobą.
Ja się cieszę z tego, że mogę z nim rozmawiać, dzielić się radościami i smutkami, radzić w ważnych dla mnie sprawach. Czuję się ważna bo myślę, że gdyby tak nie było to nie rozmawialibyśmy godzinami na skype mimo, że on jest po pracy, nie odzywałby się zaraz po powrocie do domu.. a tak właśnie jest. Ale boję się, że cały czas będę żyła w strachu co będzie gdy kiedyś on odejdzie.. bo na prawdę już parę takich akcji odwaliłam, że gdybym to tutaj opisała to byście mnie zjechały z góry na dół. Tylko ja wtedy kierowałam się emocjami.. dopiero później na chłodno wydało mi się to kompletnie idiotyczne. Nie chcę więcej popełniać takich błędów, staram się pokazać mu poprawę, to, że mi zależy ale nie wiem czy robię to w odpowiedni sposób.

[xenacl]

Dobrze że rozumiesz swoje błędy i chcesz jakoś to naprawić. Wiesz nie może być tak że kogoś się kocha bardziej lub mniej albo sie kocha albo wcale. Powinnaś zrozumieć jego zmęczenie po pracy i być wdzięczna że odwiedza cię mimo wszystko. Jeżeli chcesz aby było jak dawniej powinnaś trochę przystopować

[klempaa]

Napisane przez madana

Wiesz co jest dla mnie w związku i małżeństwie najfajniejsze? To, że prozę życia tę codzienność mam z kim dzielić, nie oczekuję fajerwerków, motyli, bo to faza pierwsza i przejściowa, ale dobry związek to fajna codzienność. Nie wiem, dlaczego coś złego widzisz w prozie życia, z tego w końcu składa się większa część życia każdego człowieka.
Nie chcesz zniszczyć związku zaborczością, osaczaniem, to zajmij się czymś innym, a nie tylko rozmyślaniem o chłopaku.

Zgadzam się z kazdym słowem madany

[jak_powinno_byc]

ehh...

znowu sobie wkręcam, że mu nie zależy. Jest zmęczony, zły a mi smutno, że mnie w tym wszystkim nie do końca dostrzega.

[klempaa]

Napisane przez jak_powinno_byc

ehh...

znowu sobie wkręcam, że mu nie zależy. Jest zmęczony, zły a mi smutno, że mnie w tym wszystkim nie do końca dostrzega.

1) Nie jesteś pępkiem świata
2) Facet ciężko pracuje, ma prawo być zmęczony



matko, ja bym z taką osobą jak Ty nie zdzierżyła....

[madana]

A co ty robisz całe dnie, ze się tak nakręcasz i żyjesz tylko dla tego telefony czy smsa?

[jak_powinno_byc]

Napisane przez madana

A co ty robisz całe dnie, ze się tak nakręcasz i żyjesz tylko dla tego telefony czy smsa?

w sumie to chodzę na zajęcia dodatkowe, powtarzam materiał ze szkoły. Uprawiam sporty..

[madana]

To poszukaj sobie pracy, jakiejkolwiek, wtedy może zrozumiesz swojego faceta. Nakręcasz się okrutnie, takim podejściem zniszczysz związek, bo mnie osobiście coś by trafiło, gdybym wracała padnięta z pracy, a druga osoba wkręcała się, że nie kocham, bo serenad nie śpiewam i o motyle nie dbam.

[jak_powinno_byc]

Napisane przez madana

To poszukaj sobie pracy, jakiejkolwiek, wtedy może zrozumiesz swojego faceta. Nakręcasz się okrutnie, takim podejściem zniszczysz związek, bo mnie osobiście coś by trafiło, gdybym wracała padnięta z pracy, a druga osoba wkręcała się, że nie kocham, bo serenad nie śpiewam i o motyle nie dbam.

wiem..
muszę jakoś zwalczyć ten strach przed opuszczeniem tylko jak?

każdy jego gorszy dzień odbieram jako osłabienie uczuć itd.