Czy to odpowiedni moment?

[czuelina]

Witam
Mam 18 lat, od 3 lat jestem z moim obecnym narzeczonym, mieszkamy razem i wiem, że to ten mężczyzna, z którym chcę spędzić życie. Jestem w 3 klasie liceum, w tym roku matura itp, mój ukochany jest starszy 0 6 lat i pojawił się pomysł na dziecko. Tzn oczywiście po maturze, pomysł zaistaniał w mojej głowie gdyż po maturze chcę iść na studia a to wiąże się z tym, że przez kolejne 5 lat nie będzie mowy o dziecku. A mój ukochany będzie już coraz starszy. Jestem odpowiedzialna i czuję się gotowa na taki krok aczkolwiek mam wątpliwości czy to już... Proszę koleżanki o rady !

[Friese]

Młodziutka kobietka i dorosłe dojrzałe decyzje
ja bym nie pozwoliła sobie na dziecko przed studiami. moja rada: zacznij studia, a jeśli wybierzesz takie 3+2, to moich wiele koleżanek zachodzi w ciążę gdy jest na 3 roku studiów. Wtedy piszą pracę licencjacką i jest więcej czasu na studiach i nie muszą ich przerywać, brać dziekanki, itp.

Moja koleżanka zaszla przed studiami, bo tak chciała z chłopakiem.
Miała wrócić na studia.
Guzik prawda.
Nie wróciła..

Pomyśl o swojej przyszłości, nie ma co się spieszyć - pośpiech ojcem niedoskonałości, pamiętaj

[33owieczka]

pojawił się pomysł na dziecko. Tzn oczywiście po maturze, pomysł zaistaniał w mojej głowie gdyż po maturze chcę iść na studia

Eeee..... Chwila, bo powalił mnie Twój tok myślenia.
Wiekszośc ludzi wie, ze ALBO studia, ALBO dzieko, że połaczenie tych dwóch kwestii, zwłaszcza na pierwszym roku jest niemożliwe, bądź baaaaaardzo trudne.
Najprostsze pytanie, jak wyobrazasz sobie studiowanie i ciąze, a studiowanie i połóg, a studiowanie i karmienie, a opieka nad niemowlęciem?
Urodzisz i szybciutko oddasz mamie=babci?
Równie dobrze mogłabyś urodzić teraz. Co za róznica? Na studiach tez trzeba sie uczyć sa kolokwia, zaliczenia, na niektórych kierunkach wejściówki i laboratoria, a na wszystkich- ćwiczenia, na wiekszośc- obecnośc obowiązkowa i konieczna do zaliczenia (możliwe 1-2 nieobecności w semestrze).

Mam koleżanki, które miały plany studiów, ale niestey, zaraz po maturze "wpadły". Żadna nie ma do dziś (a jesteśmy wszystkie po 30 i to mocno ), nie ma wyższego wykształcenia. Maja za to nastoletnie pociechy. Zatem- Twój wybór, ale nie łudź sie, że urosdzisz, a dziecko samo sie soba zajmie pod woją nieobecnośc, gdy Ty będziesz uczyć się.

Owsem, studentki rodza. Zazwyczaj biora roczna "dziekanke"- urolop w studiach, a później... albo wracają na studia podrzucając dziecko rodzinie, albo (co czestsze) nie- poswięcając zycie wychowaniu dziecka.

Twój TŻ ma 24 lata. Jak dla mnie tylko 24, a nie AŻ Choc tobie nstolatce może tak sie wydwać Spokojnie mężczyźni sa płodni długo i dziecko możesz miec i z facetem po 40

[madana]

Jestem odpowiedzialna

- a ta odpowiedzialność to na czym niby polega? Masz 18 lat, nie masz stałych dochodów, mieszkasz z facetem, ktoś ciebie utrzymuje; dziecko w opisanej sytuacji to jakiś kosmos.
Tok myślenia i argumentowania- zadziwiający.
I chyba tylko mając 18 lat, można z taką pewnością mówić :

wiem, że to ten mężczyzna, z którym chcę spędzić życie.

.

[Evaniesama]

Napisane przez czuelina

Witam
po maturze chcę iść na studia a to wiąże się z tym, że przez kolejne 5 lat nie będzie mowy o dziecku.

Z tego co widzę po koleżankach, urodzenie i dziecka na studiach jest łatwiejsze niż gdy już masz pracę na której ci zależy. Wykładowcy są bardziej wyrozumiali niż pracodawcy, chociaż jak zwykle zdarzają się wyjątki - u jednych i u drugich.

[baboo]

jestem w Twoim wieku i ani ja, ani żadna z moich znajomych nie wyobraża sobie czegoś takiego. dziewczyno, jesteś młoda, masz możliwość kształcenia się - możliwość zajścia w ciążę nie pojawia się raz na 10 lat.
masz 18 lat i uważasz, że jesteś gotowa na dziecko. poczekaj. znam kobietę, która jak Ty była związana od liceum ze swoim chłopcem, potem zamieszkali razem na studiach i żyli jak młode małżeństwo - kobieta nie chodziła na imprezy studenckie, wypady do klubów, nie jeździła na koncerty i na spontaniczne wypady, bo jej facet wolał obejrzeć film na dvd. i wiesz co? był facetem jej życia i zostawił ją na ostatnim roku studiów. oczywiście nie mówię, że Twój ukochany Cię zostawi. ale jest czas na trochę beztroski i na odpowiedzialne życie. a Ty masz jeszcze naście lat.

[parapluie89]

Ja powiem tak: rób jak chcesz. Nie ma idealnego momentu na dziecko, bo każdy podejmuje tę decyzję we własnym czasie. Nie każdego interesują imprezy, podróże, kariera i takie tam. Ja osobiście nie wyobrażałabym sobie posiadania dziecka w tak młodym wieku i to z własnego wyboru, ale to nie moja sprawa. Jeśli ktoś chce zakładać rodzinę w takim wieku, to ma takie prawo, w końcu kiedyś to była norma.
Pamiętaj tylko, że to bardzo ważna decyzja a jesteś osobą zupełnie uzależnioną od innych - prawdopodobnie rodziców i narzeczonego. Musisz być przygotowana, że w razie jakiegoś niepowodzenia (rozstania z narzeczonym, konfliktów z rodziną - zdarzają się) możesz być zdana tylko na siebie.

[Dziewucha]

Napisane przez czuelina

Witam
Mam 18 lat, od 3 lat jestem z moim obecnym narzeczonym, mieszkamy razem i wiem, że to ten mężczyzna, z którym chcę spędzić życie. Jestem w 3 klasie liceum, w tym roku matura itp, mój ukochany jest starszy 0 6 lat i pojawił się pomysł na dziecko. Tzn oczywiście po maturze, pomysł zaistaniał w mojej głowie gdyż po maturze chcę iść na studia a to wiąże się z tym, że przez kolejne 5 lat nie będzie mowy o dziecku. A mój ukochany będzie już coraz starszy. Jestem odpowiedzialna i czuję się gotowa na taki krok aczkolwiek mam wątpliwości czy to już... Proszę koleżanki o rady !

Nie, nie i jeszcze raz nie. Takie jest moje zdanie i nie zmienie go chociażby nie wiem jak bardzo ktoś starał się mnie przekonać o odpowiedzialności swojej lub partnera.
Jesteś w moim wieku i szczerze nie widze tego zupełenie, świadomie planowane dziecko w tym wieku to nie jest dobra decyzja. Pomyśl o sobie i szczerze się zastanów czy właśnie teraz w tym wieku chcesz zakończyć pewien etap swojego życia (który powinień właściwie dopiero dobrze się zaczynać) i zakładać rodzinę, mieć dziecko, męża ? Dla mnie to jakaś abstrakcja i nie znam osoby, który w tym wieku tak szczerze i naprawdę tego pargnęła, pomijam wpadki gdzie ludzie biorą na siebie tą odpowiedzilność. Każda z takich osób które znam przynaje, że jest ciężko i pomimo całej radości z takiego malucha to było zdecydowanie za wcześnie.

Poza tym odnoszę wrażenie, że gdybyś miał młodszego faceta z którym nie pojawiałby się temat dziecka to nawet by ci to przez myśl nie przeszło. Zapytaj swojego tż jak on to w ogóle widzi i czy on jest świadomy tego, że ty masz dopiero 18 lat i jesteś w liceum... A czy Ty jesteś tego świadoma ? Dziecko to nie zabawka którą trzeba zrobić "póki czas" bo potem będzie za późno. Moja siostra rodziła w wieku 30 lat, jej mąż miał 31 i jakoś nic dziwnego się nie stało. Za pięc lat Twój tż będzie miał 29 lat to nie oznacza, że będzie niezdolny do ojcostwa, to jest całkiem właściwy wiek do takich decyzji. Wybacz, ale dla mnie to jakiś kosmos.

[Wikttoria]

Jak dla mnie wiek 18 lat nie jest wiekiem nie tylko na dziecko ale na żadne życiowe decyzje (prócz wybory twojej edukacji). Tak naprawdę w tym wieku nie wiesz czy Twoim największym marzeniem jest super kariera czy zupki i kaszki dla dzieci. Nie wiesz tego bo nie dajesz sobie szansy na przekonanie się czym tak naprawdę jest samorozwój, edukacja, praca i własne pieniądze. Pamiętaj że w tym wieku kształtuja się jeszcze ideały i priorytety.

[limonka1983]

Napisane przez czuelina

Witam
Mam 18 lat, od 3 lat jestem z moim obecnym narzeczonym, mieszkamy razem i wiem, że to ten mężczyzna, z którym chcę spędzić życie. Jestem w 3 klasie liceum, w tym roku matura itp, mój ukochany jest starszy 0 6 lat i pojawił się pomysł na dziecko. Tzn oczywiście po maturze, pomysł zaistaniał w mojej głowie gdyż po maturze chcę iść na studia a to wiąże się z tym, że przez kolejne 5 lat nie będzie mowy o dziecku. A mój ukochany będzie już coraz starszy. Jestem odpowiedzialna i czuję się gotowa na taki krok aczkolwiek mam wątpliwości czy to już... Proszę koleżanki o rady !

Mam kilka związków za sobą, w tym 2 takie "poważne". Ostatni był z serii tych, gdy dziewczyna zaczyna marzyć o małżeństwie, dziecku, itd. Powiem Ci jedno - nieważne, jak poważny i długotrwały byłby związek, nigdy nie można zapomnieć o sobie. Mój 1 z tych poważnych eksów strasznie namawiał mnie na dziecko. Byłam wtedy na studiach, on nalegał, bym je rzuciła, bo przecież on zarobi na nasze utrzymanie, itd, itp. Kilka miesięcy później mnie zdradził i rzucił. Już widzę, jak wyszłabym na tym, gdybym praktycznie pod koniec studiów zrezygnowała z nauki i zakopała się w pieluchach W stosunku do ostatniego eksa też miałam wielkie plany. Byłam pewna, że mieszkanie razem jest tylko kwestią czasu, tak samo dziecko, itd. W końcu byliśmy razem kilka lat, poznaliśmy już nasze rodziny... Przy kolejnej rozmowie o ślubie powiedział, że jakby chciał się ze mną ożenić, dawno już by to zrobił Ścięło mnie z nóg. Nie będę wdawać się w szczegóły, napiszę tylko, że kilka decyzji w moim życiu podjęłam po jego myśli, a nie po swoich. Kilka razy zrobiłam coś tylko dla niego, choć sama chciałam inaczej. A tu taka szopka. Czas poszedł do przodu i już nie będę miała tego, co mogłam zdobyć wtedy, gdy decyzje podejmowałam ze względu na dobro eksa. Rozstaliśmy się podczas rozmowy o ślubie zainicjowanej przeze mnie. W życiu nie pomyślałam, że się kiedyś rozstaniemy, bo dla mnie był to TEN FACET.

Związek, nieważne jak poważny, jest na dzień dzisiejszy. Nigdy nie wiesz, co będzie jutro, za 3 lata. Zdobytej nauki nikt nigdy Ci nie odbierze. Z facetami bywa różnie. Ucz się, póki masz warunki. Obecnie pracuję, we wrześniu rozpoczynam naukę w studium farmaceutycznym i już wiem, że będzie ciężko. Do tego w lutym chciałabym zajść w ciążę. Ostatni semestr w szkole zrobiłabym już z maluszkiem na świecie. Mam nadzieję, ze z pomocą najbliższych dam radę (nie mogę przełożyć zajścia w ciążę z kilku powodów, których nie będę wymieniać). Kilka dziewczyn na studiach zaszło w ciąże i już nie wróciły na uczelnię, mimo wielkich planów... Nie patrz na to, że facet jest od Ciebie starszy. Mój obecny ma 37 lat i wcale się stary nie czuje. Na wiek patrzy się przede wszystkim u kobiety. Wiadomo, że po iluś latach mogą pojawić się komplikacje z ciąża, itd. Chłopak ma 20 kilka lat i na serio może poczekać, aż skończysz studia. Nie zapominaj o sobie. Dziś jest pięknie, a później może być różnie, a Ty będziesz żałować, że podjęłaś decyzję ze względu na ówczesnego partnera. Takie jest życie.

[jagodowa90]

1. Masz dopiero 18 lat. Dorosłość dorosłością, ale to co teraz wydaje Ci się być dojrzałą decyzją, kiedyś może okazać się największą życiową głupotą.
2. Nigdy nie można powiedzieć, że ten facet (tak samo kobieta) jest już NA ZAWSZE i JESTEM PEWNA, że to ten jedyny. Z biegiem czasu wiele rzeczy się zmienia, również partnerzy z różnych względów - nawet Ci NA ZAWSZE.
3. Szkoła, szkoła i jeszcze raz szkoła. Zakopać się w pieluchach, bez wykształcenia, bez perspektyw, bez dochodów (!) to nie jest sztuka. Ale jak poradzisz sobie z tą sytuacją w razie (czego nie życzę) rozstania?

Dla mnie pomysł (samo ujęcie tego "wpadłam na pomysł, żeby mieć dziecko, omg) jest totalnie bezsensowny.
W tym momencie nie masz nic. Oprócz tej wielkiej miłości i zależności od faceta. To może w każdej chwili prysnąć jak bańka mydlana a dziecko i obowiązki z nim związene zostają na całe życie.
Poza tym Twój facet ma 24 lata, jest mlody, co to za brednie, że po Twoich studiach będzie za stary na dziecko? Będzie koło 30 - jak dla mnie wtedy najlepiej podejmować takie decyzje, człowiek inaczej już widzi niektóre rzeczy i jest z pewnością dojrzalszy.

Pomyśl o sobie, o wykształceniu i perspektywach na przyszłość a nie o pieluchach !