Zostać czy odejść?

[wikitoria]

Witam.
Na początku chcę zaznaczyć, że założyłam to konto specjalnie do tego tematu. Na wizażu jestem kilka lat i przez niektóre osoby jestem już znana z nazwiska, czy też ze zdjęć twarzy, a chciałabym w tym wypadku pozostać anonimowa.

Mam następujący dylemat.
Nie wiem, czy jest sens tkwić w związku, w którym chłopak nie wspiera psychicznie. Nie mam z tego związku praktycznie żadnej radości, takiej "pozytywnej energii".
Niby on mówi, że mnie kocha, gdyby nie to to już bym go zostawiła, ale nie chcę byc wobec niego zła.
Jednak nie wytrzymuje jego zachowania, podam przykład:
Kilka lat temu miałam depresje, b. silną, niszczyłam siebie ciecia skóry, ścięcie włosów, myśli samobójcze, ciągle płakałam itp. Wtedy go nie znałam, ale opowiedziałam mu o tym, po jakimś czasie bycia razem.
Teraz mam od miesiąca taki "dół", przygnębienie, nic poważnego jak wtedy, ale też jest męczące. Powiedziałam mu o tym szczerze, że nic mi sie nie chce ostatnio itp, na co jego odpowiedz brzmiała cytuję: "jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic, ale powiedział to tak niemiło ze zdenerwowaniem. Nie oczekuje nie wiadomo czego, po prostu mam taki gorszy czas, znam siebie wiem, ze to przejdzie. Zajmę się czymś, przeczytam kilka książek i przejdzie. Mam takie zwykłe obniżenie nastroju, ale wiecie jak się poczułam po tym tekście?

Jestem zmęczona tym związkiem, a to tylko przykład jeden z wielu. Co radzicie? Skoro twierdzi, ze mnie kocha to może się ułoży, a ja przesadzam, bo chłopak to nie przyjaciółka i niepotrzebnie się zwierzyłam mu, skoro go to nie interesuje. Mówi, że chce żebym ciągle była uśmiechnięta, ale to już byłoby udawanie z mojej strony, bo jako zwykły człowiek nie mogę być ciągle zadowolona. Nie wiem, co robić nie chce go ranić tym, że go zostawię.

Ja mam 23 on 7 więcej. Czasem mam wrażenie, że jest ze mną, bo w jego wieku wypada. Tym bardziej, że chce ciągle mnie komuś przedstawiać, argumentujac to tym, że oni się z niego śmieją, że mnie im nie pokazuje, bo niby sobie wymyślił i nie istnieję. Nie widujemy się często ( raz, dwa razy w tygodniu) więc myślałabym, że powinien ten czas chcieć spędzać tylko ze mną a nie ze znajomymi a ja na dokładkę, żeby nie był sam?

[201608251020]

Napisane przez wikitoria

jego odpowiedz brzmiała cytuję: "jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic,

Naprawdę uważasz to za "niby nic"?!
wciąż mnie zadziwiają ludzie uprawiający życiowy masochizm. Na cholerę Ci taki facet? Potrzebny Ci "jak rybie rower".

[Neeenusia]

Mała rada na przyszłość: Jeśli pewnego dnia przemknie Ci przez głowę pytanie "Czy to ma sens?" - to znaczy to tylko tyle, że już dawno go straciło.

[szprotka_]

normalny, kochający facet powinien być przyjacielem. takim z prawdziwego zdarzenia. jeżeli nie możesz się zwierzyć swojemu facetowi ze swoich problemów, bo go to drażni to po co ci taki związek? związek bez wsparcia, gdzie facet cię traktuję niczym kotkę wystawową, co by mógł się znajomym pochwalić.

[enjoy89]

Napisane przez wikitoria

"jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic, ale powiedział to tak niemiło ze zdenerwowaniem.

co za cham...

Napisane przez Neeenusia

Mała rada na przyszłość: Jeśli pewnego dnia przemknie Ci przez głowę pytanie "Czy to ma sens?" - to znaczy to tylko tyle, że już dawno go straciło.

[dawidowskasia]

W sumie nie dziwię się jego znajomym,że nie wierzą, aby naprawdę miał dziewczynę

Może podaj jeszcze inne sytuację - będzie łatwiej ocenić

[patbar]

Napisane przez wikitoria

Witam.
Na początku chcę zaznaczyć, że założyłam to konto specjalnie do tego tematu. Na wizażu jestem kilka lat i przez niektóre osoby jestem już znana z nazwiska, czy też ze zdjęć twarzy, a chciałabym w tym wypadku pozostać anonimowa.

Mam następujący dylemat.
Nie wiem, czy jest sens tkwić w związku, w którym chłopak nie wspiera psychicznie. Nie mam z tego związku praktycznie żadnej radości, takiej "pozytywnej energii".
Niby on mówi, że mnie kocha, gdyby nie to to już bym go zostawiła, ale nie chcę byc wobec niego zła.
Jednak nie wytrzymuje jego zachowania, podam przykład:
Kilka lat temu miałam depresje, b. silną, niszczyłam siebie ciecia skóry, ścięcie włosów, myśli samobójcze, ciągle płakałam itp. Wtedy go nie znałam, ale opowiedziałam mu o tym, po jakimś czasie bycia razem.
Teraz mam od miesiąca taki "dół", przygnębienie, nic poważnego jak wtedy, ale też jest męczące. Powiedziałam mu o tym szczerze, że nic mi sie nie chce ostatnio itp, na co jego odpowiedz brzmiała cytuję: "jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic, ale powiedział to tak niemiło ze zdenerwowaniem. Nie oczekuje nie wiadomo czego, po prostu mam taki gorszy czas, znam siebie wiem, ze to przejdzie. Zajmę się czymś, przeczytam kilka książek i przejdzie. Mam takie zwykłe obniżenie nastroju, ale wiecie jak się poczułam po tym tekście?

Jestem zmęczona tym związkiem, a to tylko przykład jeden z wielu. Co radzicie? Skoro twierdzi, ze mnie kocha to może się ułoży, a ja przesadzam, bo chłopak to nie przyjaciółka i niepotrzebnie się zwierzyłam mu, skoro go to nie interesuje. Mówi, że chce żebym ciągle była uśmiechnięta, ale to już byłoby udawanie z mojej strony, bo jako zwykły człowiek nie mogę być ciągle zadowolona. Nie wiem, co robić nie chce go ranić tym, że go zostawię.

Ja mam 23 on 7 więcej. Czasem mam wrażenie, że jest ze mną, bo w jego wieku wypada. Tym bardziej, że chce ciągle mnie komuś przedstawiać, argumentujac to tym, że oni się z niego śmieją, że mnie im nie pokazuje, bo niby sobie wymyślił i nie istnieję. Nie widujemy się często ( raz, dwa razy w tygodniu) więc myślałabym, że powinien ten czas chcieć spędzać tylko ze mną a nie ze znajomymi a ja na dokładkę, żeby nie był sam?

Oczywiście, nie możesz byc ciagle zadowolona. Ale tak naprawde nie wiemy jak jest w twoim związku, za mało przykładów podałaś. Facet palął bez namysłu. Ale może jest tak, że ty jesteś wiecznie marudna,niezadowolona. On nie wie z jakiego powodu i ma tego troszkę dość?

Druga sprawa- masz depresję? To się leczy. I nie leczy tego partner.

[madana]

Niby on mówi, że mnie kocha, gdyby nie to to już bym go zostawiła, ale nie chcę byc wobec niego zła.

- to, co podkreślone: to zdanie jest kuriozalne!!! Co z tego, że ci mówi, że cię kocha, gdy nie wspiera? To tylko słowa, które nic nie kosztują; ot bo wypada powiedzieć. A jedną z najważniejszych rzeczy w związku jest poczucie wsparcia, które daje nam ukochana osoba, a tego nie masz. Dlatego nie miałabym chyba dylematu.

[andzia1989r]

Tak po kolei:

Po1- facet powinien byc Twoją NAJLEPSZĄ przyjaciółką (w sensie, że przyjacielem, partnerem, totalnym wsparciem, kiedy nawet się pali, wali, i koniec świata to on z Tobą będzie). Ty nie jesteś nieczułą kukiełką, która ma za zadanie tylko się uśmiechac. Ja mam czasami doła 2-3 dni ot z hormonów, przed okresem. I nie raz się zdarzyło, że Tż wpadł z czekoladą, wyprzutulał, po prostu starał się mi pomóc. Zanim rzuciłam studia długo miotałam się z decyzją. Praktycznie cały miesiąc jak nie płakałam na spotkaniach to co noc przez telefon. I co? Dzielnie mnie wspierał, tulił, radził... Bo tak się ma zachowywac facet, a nie... wie, że kiedyś miałaś depresję, myśli samobójcze i każe Ci się iśc zabic. Co za patafian no!

Po 2- to, że on MÓWI, że Cię kocha totalnie o niczym nie świadczy. O miłości przede wszystkim świadczą czyny. Słowa to ładny dodatek, coś co miło usłyszec, ale jeśli nie są poparte konkretnym zachowaniem to są nic nie warte. On nie wspiera Cię traktuje jak maskotkę, która się ma uśmiechac, i którą trzeba się pochwalic znajomym. Dramat po prostu...

Po 3- Nie zdziwiło Cię to z tymi znajomymi? 30 letni facet musi im naocznie udowodnic, że ma dziewczynę, bo mu nie uwierzyli. Może oni wiedzą jaki z niego typ i dziwią się, że kogoś sobie znalazł? Tak czy siak, sprawa oboczna, niewiele znaczy wobec jego zachowania, ale dziwnie wygląda.

Po 4- wg. mnie nie ma to żadnego sensu. Młoda jesteś, masz szansę na miłośc z prawdziwego zdarzenia. Moim zdaniem szkoda marnowac czas z kimś, kto Cię nie kocha, nie wspiera i wykorzystuje do własnych celów.

[cosmetologin]

Jeżeli teraz tak Cię traktuje, to po teoretycznym ślubie na pewno lepiej nie będzie szkoda Twojego czasu. Mówi, że Cię kocha, żebyś od niego nie odeszła, bo ona musi kogoś mieć, żeby koledzy się zn niego nie śmiali. Zastanów się może on jest innej orientacji seksualnej i Ty mu jesteś tylko po to potrzebna, żeby on ta orientację ukrył.
Może z tą orientacją przesadziłam , ale to mi niestety przyszło do głowy. Zastanów się jak jest u was z kontaktami intymnymi czy zachowuje się jak mężczyzna heteroseksualny.

[andzelika666]

Napisane przez wikitoria

Witam.
Na początku chcę zaznaczyć, że założyłam to konto specjalnie do tego tematu. Na wizażu jestem kilka lat i przez niektóre osoby jestem już znana z nazwiska, czy też ze zdjęć twarzy, a chciałabym w tym wypadku pozostać anonimowa.

Mam następujący dylemat.
Nie wiem, czy jest sens tkwić w związku, w którym chłopak nie wspiera psychicznie. Nie mam z tego związku praktycznie żadnej radości, takiej "pozytywnej energii".
Niby on mówi, że mnie kocha, gdyby nie to to już bym go zostawiła, ale nie chcę byc wobec niego zła.
Jednak nie wytrzymuje jego zachowania, podam przykład:
Kilka lat temu miałam depresje, b. silną, niszczyłam siebie ciecia skóry, ścięcie włosów, myśli samobójcze, ciągle płakałam itp. Wtedy go nie znałam, ale opowiedziałam mu o tym, po jakimś czasie bycia razem.
Teraz mam od miesiąca taki "dół", przygnębienie, nic poważnego jak wtedy, ale też jest męczące. Powiedziałam mu o tym szczerze, że nic mi sie nie chce ostatnio itp, na co jego odpowiedz brzmiała cytuję: "jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic, ale powiedział to tak niemiło ze zdenerwowaniem. Nie oczekuje nie wiadomo czego, po prostu mam taki gorszy czas, znam siebie wiem, ze to przejdzie. Zajmę się czymś, przeczytam kilka książek i przejdzie. Mam takie zwykłe obniżenie nastroju, ale wiecie jak się poczułam po tym tekście?

Jestem zmęczona tym związkiem, a to tylko przykład jeden z wielu. Co radzicie? Skoro twierdzi, ze mnie kocha to może się ułoży, a ja przesadzam, bo chłopak to nie przyjaciółka i niepotrzebnie się zwierzyłam mu, skoro go to nie interesuje. Mówi, że chce żebym ciągle była uśmiechnięta, ale to już byłoby udawanie z mojej strony, bo jako zwykły człowiek nie mogę być ciągle zadowolona. Nie wiem, co robić nie chce go ranić tym, że go zostawię.

Ja mam 23 on 7 więcej. Czasem mam wrażenie, że jest ze mną, bo w jego wieku wypada. Tym bardziej, że chce ciągle mnie komuś przedstawiać, argumentujac to tym, że oni się z niego śmieją, że mnie im nie pokazuje, bo niby sobie wymyślił i nie istnieję. Nie widujemy się często ( raz, dwa razy w tygodniu) więc myślałabym, że powinien ten czas chcieć spędzać tylko ze mną a nie ze znajomymi a ja na dokładkę, żeby nie był sam?

Powiem szczerze. To nie jest człowiek dla Ciebie. Jeśli mężczyzna nie daje Ci wsparcia, to co to za budulec związku?
Szkoda twojego czasu i energii na budowanie takiej relacji z mężczyzną, który mówiąc kolokwialnie ma daleko gdzieś twoje potrzeby. Związek kobiety i mężczyzny to pokrewieństwo dusz.
Z tego co piszesz wychodzi, że jesteś wrażliwą duszą, potrzebujesz mocnego męskiego ramienia, zainteresowania, wsparcia, czułości.
Rozejrzyj się dookoła, na pewno za rogiem czai się ktoś wartościowy,a tego czorta przegoń w cholerę!

[falbankaa]

Rolą partnera jest wspieranie, a on widać Cię NIE WSPIERA!!! I chyba ma daleko gdzieś jak się czujesz :/ Zasługujesz na kogoś lepszego.

[MychaMRA]

Wiktoria zastanawiam sie po co jesteś z facetem który nie jest dla Ciebie wsparciem?jak 30 letni facet może powiedziec Ci żebyś sie zabiła w momencie kiedy masz depresje?sama przeszłam rok temu depresje i wiem jak straszna to choroba jest i ja tez nie miałam wsparcia od (dziś już) byłego męża.Nie widze sensu takiego związku,czy wyobrażasz sobie was za 20-30 lat?zadaj sobie takie pytanie,jakie wsparcie będziesz miała w nim jeśli postanowicie miec dzieci,założyc rodzine?odpowiedz sobie na takie i podobne pytania...

[chwast]

Napisane przez wikitoria

Witam.
Na początku chcę zaznaczyć, że założyłam to konto specjalnie do tego tematu. Na wizażu jestem kilka lat i przez niektóre osoby jestem już znana z nazwiska, czy też ze zdjęć twarzy, a chciałabym w tym wypadku pozostać anonimowa.

Mam następujący dylemat.
Nie wiem, czy jest sens tkwić w związku, w którym chłopak nie wspiera psychicznie. Nie mam z tego związku praktycznie żadnej radości, takiej "pozytywnej energii".
Niby on mówi, że mnie kocha, gdyby nie to to już bym go zostawiła, ale nie chcę byc wobec niego zła.
Jednak nie wytrzymuje jego zachowania, podam przykład:
Kilka lat temu miałam depresje, b. silną, niszczyłam siebie ciecia skóry, ścięcie włosów, myśli samobójcze, ciągle płakałam itp. Wtedy go nie znałam, ale opowiedziałam mu o tym, po jakimś czasie bycia razem.
Teraz mam od miesiąca taki "dół", przygnębienie, nic poważnego jak wtedy, ale też jest męczące. Powiedziałam mu o tym szczerze, że nic mi sie nie chce ostatnio itp, na co jego odpowiedz brzmiała cytuję: "jak sie nic nie chce to się zabić trzeba"- niby nic, ale powiedział to tak niemiło ze zdenerwowaniem. Nie oczekuje nie wiadomo czego, po prostu mam taki gorszy czas, znam siebie wiem, ze to przejdzie. Zajmę się czymś, przeczytam kilka książek i przejdzie. Mam takie zwykłe obniżenie nastroju, ale wiecie jak się poczułam po tym tekście?

Jestem zmęczona tym związkiem, a to tylko przykład jeden z wielu. Co radzicie? Skoro twierdzi, ze mnie kocha to może się ułoży, a ja przesadzam, bo chłopak to nie przyjaciółka i niepotrzebnie się zwierzyłam mu, skoro go to nie interesuje. Mówi, że chce żebym ciągle była uśmiechnięta, ale to już byłoby udawanie z mojej strony, bo jako zwykły człowiek nie mogę być ciągle zadowolona. Nie wiem, co robić nie chce go ranić tym, że go zostawię.

Ja mam 23 on 7 więcej. Czasem mam wrażenie, że jest ze mną, bo w jego wieku wypada. Tym bardziej, że chce ciągle mnie komuś przedstawiać, argumentujac to tym, że oni się z niego śmieją, że mnie im nie pokazuje, bo niby sobie wymyślił i nie istnieję. Nie widujemy się często ( raz, dwa razy w tygodniu) więc myślałabym, że powinien ten czas chcieć spędzać tylko ze mną a nie ze znajomymi a ja na dokładkę, żeby nie był sam?

żartujesz? Owszem chłopak to nie przyjaciółka, ale PRZYJACIEL na pewno. Jeśli on nie jest Twoim przyjacielem to nie dziwię się, że pojawiają się takie problemy! I jak może go to nie interesować? Powinno.

[Polinka277]

Moim zdaniem facet pełni role nie tylko partnera, ale tez przyjaciela, obroncy, opiekuna. Powinien Cie wesprzec w kazdej sytuacji i kiedy tylko mowisz mu, ze masz gorszy dzien powinien zatroszczyc sie jeszcze bardziej niz zwykle. tekst, ktory rzucil w sytuacji, ktora nam przedstawilas rozwalil mnie na lopatki. Poza tym, rzeczywiscie jest to bardzo dziwne, ze znajomi nie wierza, iz 30 letni facet ma partnerke. Chyba rzeczywiscie jest z nim cos nie tak, skoro musi innym udowadniac, ze z nim jestes.

[chwast]

Nie no ja bym z takim kimś nie wytrzymała a już zwłaszcza mając świadomość, że być może on jest ze mną bo tak wypada

[pyrtek1]

twoj chlopak powinnien byc dla ciebie przyjacielem... Tym bardziej wiedzac ze miewasz chwile depresyjne powinnien byc ciagle przy tobie i wspierac psychicznie. Jesli nie zdaje sobie sprawy z tego co przezywasz i jak ci ciezko to znaczy ze to niejest facet dla ciebie... Co bedzie kiedy przyjdzie dziecko, problemu finansowe lub jakas choroba? Jesli on nie umie wesprzec cie traz to pozniej bedzie tylko gorzej... Wierz mi, bo sama tkwilam w 6letnim zwiazku gdzie nie moglam liczyc na swojego chlopaka. Co z tego ze mowil ze mnie kocha jesli nie potrafil sie cieszyc moimi radosciami a gdy bylam smutna nigdy ale to nigdy tego nie zauwazal... Zamiast wziasc i mnie przytulic pytal: co ci jest, cos cie boli? Bolalo mnie... serce... nie chcial sluchac o mioch smutkach mowiac ze on nie lubi sluchac jak ktos narzeka!!! Nie popelniaj mojego bledu tkwiac w zwiazku z ktorego nie czerpiesz radosci... Zaufanie i wsparcie psychiczne to podstawa w zwiazku. Wierze ze znajdziesz w sobie sile i zakonczysz to. Badz asertywna i nie mysl o tym ze ko zranisz... Pomysl o sobie i o tym jak on cie rani!!