Zaręczyny i co dalej...? Niestety nic.

[meridenn]

Przez trzy lata byłam samotna. Z wyboru. Mężczyzna, wydawałoby się mojego życia, swoimi kłamstwami złamał mi serce. Długo do siebie dochodziłam.... Aż spotkałam Jego... Piękne, czarne oczy wypatrujące mnie, i ten uśmiech... No i nagle, wszystko przestało się liczyć. Zakochałam się, choć nie wierzyłam, że to mi się jeszcze kiedykolwiek przytrafi, choć gdzieś w głębi duszy tliła się nadzieja... I stało się

Po roku mój ukochany oświadczył mi się, chiwlę póżniej zamieszkaliśmy razem. I wtedy się zaczęło.... Jego rodzina nie chciała mnie poznać, dopiero po dwóch miesiącach zgodzili się (właśnie tak!) żeby M.mnie "przywióżł". Chyba nie musze w tym miejscu wspominać, ze wcale nie czułam się jakby mnie choć akceptowali.
Przez ten cały czas remontowaliśmy nasze mieszkanie,oczywiście rodzina M.nie była w ogóle tym zainteresowana, nawet nie zapytali czy czegoś byśmy potrzebowali, ba, nie zapytali czy M.czegoś nie potrzebuje... Moja rodzina nam pomagała w każdy możliwy sposób, cieszyli się naszym szczęściem...

Od dnia zaręczyn nigdy nie było rozmowy o planowanej dacie śluby, czy w jaki sposób chcemy to zrobić...Minęło parę miesięcy, a ja jestem narzeczonę, która czeka aż jej narzeczony obudzi się, jego roszina w końcu ją zaakceptuje i w w końcu zaczną żyć jak rodzina.

Wczoraj powiedział mi, że faktycznie nie ma pojęcia jak to rozwiązać. Jego rodzina mu w niczym nie pomoże, ale też obrazi się jeżeli weżmiemy tylko cywilny.

Tak więc mamy impas. Tracę powoli nadzieję, ze to się kiedyś rozwiąże...

[paskudas]

Jeśli Ty masz spoko rodzicow- macie wiele. Nie czekaj na ich krok tylko weź sprawy w swoje ręcę!

[karola991]

hmm... a ty chcesz slubu kościelnego? bo ejzeli oboje macie ochote na cywilny ślub to w sumie co ma rodzina do gadania, wy również macie prawo się na nich obrazić w koncu to oni się na was wypieli, z tż musisz poważnie porozmawiać co dalej, moze teraz nie bylo o tym rozmowy bo cale jego skupienie było na skonczeniu remontowania mieszkanka uwiliście gniazdko, zaoszczedzicie troszke pieniedzy i wtedy tż zacznie planować ślub, moze zasugerujcie spotkanie rodzicow? moze twoi rodzice troszkę "udobruchają" rodziców tż, cięzka sprawa ale na pewno nie az tak jak się wydaję bo to w koncu wasz slub wasze zycie nie rpzejmuj się i porozmaiwaj o tym z ukochanym

[klaudusk_a]

Hmmm ja dużo nie pomogę, bo moja przyszła teściowa to super babka (nie zapeszając) ale trochę dziwna sytuacja, że rodzice twojego TŻ-ta dobrze Cię nie znają a mimo to Cię nie akceptują, a tym bardziej nim się nie interesują
Na waszym miejscu albo zrobiłabym ślub cywilny, albo kościelny jeżeli chcecie i pokazać im, że jesteście w stanie poradzić sobie sami (jeżeli nie mogą wam pomóc finansowo to przecież można zrobić skromne przyjęcie)
Poza tym masz po waszej stronie swoich rodziców więc jest bardzo dobrze, na pewno wam pomogą i wesprą, więc się nie poddawajcie i nie pozwólcie żeby przez kogoś zepsuło się coś między wami

[Blacky]

Jeśli jesteś pewna uczuć swoich i TŻ i masz wsparcie swoich rodziców, to niczym się nie przejmuj. Oczywiście rozumiem, że to dla Ciebie trudna sytuacja, ale nie ma co na siłę zaprzyjaźniać się z teściami, jeśli nie mają na to ochoty. Może jeszcze zmienią zdanie.

Też jestem zdania, że powinnaś porozmawiać z TŻ i wziąć sprawy w swoje ręce. Jeśli chcesz już planować ślub, to planuj. Jeśli wolisz/wolicie tylko cywilny, to idźcie do urzędu dowiedzieć się o terminy. I głowa do góry - wszystko się jakoś ułoży.

Jak zaczniecie załatwiać ślub, to może teściowie zrozumieją, że macie poważne zamiary. Będą musieli "pogodzić się" z sytuacją i może zaangażują w przygotowania.

[Lea_ny]

Napisane przez meridenn

Od dnia zaręczyn nigdy nie było rozmowy o planowanej dacie śluby, czy w jaki sposób chcemy to zrobić...

"Nie było rozmowy", czyli Ty zaczynałaś mówić mu żebyście ustali datę i inne szczegóły, a on Cię olewał czy wyszłaś z założenia, ze to on ma zacząć tę rozmowę i czekasz milcząc?

[kfaska]

A ja nie rozumiem, dlaczego do kościelnego potrzebna jest rodzina a do cywilnego nie. Nie ma przeszkód żeby zrobić skromny kościelny, albo wystawny cywilny. Najpierw Wy sami zdecydujcie jaki chcecie ślub. Jesli czujecie, że chcecie kościelny- weźcie kościelny. Możecie zebrac trochę kasy i zrobić po nim obiad dla tych których bezwzględnie chcecie miec przy sobie .
MAsz wogóle pojęcie o co chodzi rodzinie TŻ-a? Może to nie chodzi o Cienbie, tylko wogóle o to ze oni są ludźmi, którzy nie wiedzą jak przyjąć kogoś nowego w rodzinie. Wydaje mi się, że to Tż powinien rozwiązać tę kwestię. Pojechać sam na rozmowę do rodziny i jasno postawić sprawę. Oni nie mają obowiązku niczego Wam fundować, ale z wszystkich innych względów rodzina powinna Cię akceptować. Myślę, ze pomysł z wymuszeniem na rodzinie TŻ spotkania z Twoimi rodzicami jest dobry, może się okazać, że dotrze do nich, że to jest właśnie ten moment, kiedy kto inny wchodzi do rodziny i wszystko się ułoży.
Z Twojej strony powinna być przede wszystkim szczera rozmowa z TŻ-em- myślę, że on w gruncie rzeczy wie, w czym jest problem. Masz prawo wymagać, że by powiedział B skoro już powiedział A.

[klaudusk_a]

Właśnie, najważniejsze to żeby Twój TŻ porozmawiał ze swoimi rodzicami, bo w końcu musicie wiedzieć o co chodzi jego rodzicom.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez meridenn

Przez trzy lata byłam samotna. Z wyboru. Mężczyzna, wydawałoby się mojego życia, swoimi kłamstwami złamał mi serce. Długo do siebie dochodziłam.... Aż spotkałam Jego... Piękne, czarne oczy wypatrujące mnie, i ten uśmiech... No i nagle, wszystko przestało się liczyć. Zakochałam się, choć nie wierzyłam, że to mi się jeszcze kiedykolwiek przytrafi, choć gdzieś w głębi duszy tliła się nadzieja... I stało się

Po roku mój ukochany oświadczył mi się, chiwlę póżniej zamieszkaliśmy razem. I wtedy się zaczęło.... Jego rodzina nie chciała mnie poznać, dopiero po dwóch miesiącach zgodzili się (właśnie tak!) żeby M.mnie "przywióżł". Chyba nie musze w tym miejscu wspominać, ze wcale nie czułam się jakby mnie choć akceptowali.
Przez ten cały czas remontowaliśmy nasze mieszkanie,oczywiście rodzina M.nie była w ogóle tym zainteresowana, nawet nie zapytali czy czegoś byśmy potrzebowali, ba, nie zapytali czy M.czegoś nie potrzebuje... Moja rodzina nam pomagała w każdy możliwy sposób, cieszyli się naszym szczęściem...

Od dnia zaręczyn nigdy nie było rozmowy o planowanej dacie śluby, czy w jaki sposób chcemy to zrobić...Minęło parę miesięcy, a ja jestem narzeczonę, która czeka aż jej narzeczony obudzi się, jego roszina w końcu ją zaakceptuje i w w końcu zaczną żyć jak rodzina.

Wczoraj powiedział mi, że faktycznie nie ma pojęcia jak to rozwiązać. Jego rodzina mu w niczym nie pomoże, ale też obrazi się jeżeli weżmiemy tylko cywilny.

Tak więc mamy impas. Tracę powoli nadzieję, ze to się kiedyś rozwiąże...

1- w zwiazku sa 2 osoby, wiec jedna albo druga strona moze zaczac rozmowe o wyborze terminu. nie musisz czekac, az jasnie pan zdecyduje sie na taka rozmowe, mozesz ja sama zainicjowac.

poza tym - jaki impas? rodzina faceta ma was w dupie to i wy ja miejcie. to jest wasze zycie i wy zakladacie rodzine, wiec nie potrzebujecie wtracania sie innych ludzi. robcie tak, zeby wam bylo dobrze. chcecie tylko slub cywilny - to ma byc tylko slub cywilny, a nie meczarnia na koscielnym "bo rodzina sie obrazi". olac taka rodzine.

[__Paulinka__]

a dlaczego Jego rodzinia nie chciala Cie poznac?? bo nie rozumiem?

[Jamee]

A do planowania ślubu potrzebna jest Jego rodzina? To chyba Wasza decyzja.

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Napisane przez meridenn

Od dnia zaręczyn nigdy nie było rozmowy o planowanej dacie śluby, czy w jaki sposób chcemy to zrobić...Minęło parę miesięcy, a ja jestem narzeczonę, która czeka aż jej narzeczony obudzi się, jego roszina w końcu ją zaakceptuje i w w końcu zaczną żyć jak rodzina.

Wczoraj powiedział mi, że faktycznie nie ma pojęcia jak to rozwiązać. Jego rodzina mu w niczym nie pomoże, ale też obrazi się jeżeli weżmiemy tylko cywilny.

Tak więc mamy impas. Tracę powoli nadzieję, ze to się kiedyś rozwiąże...

Dorosły facet, a się ogląda na rodziców? Bierzcie taki ślub, jaki chcecie i już, nie patrzcie na rodzinę.
A jakiej pomocy od rodziny on oczekuje?

[melleczka]

dla mnie zareczyny bez slubu to jest pic na wode.
po to sa oswiadczyny zeby oficjalnie zaczac planowac slub.
mojemu tż tez rodzina w niczym nie pomoze i musi sobie sam na wszystko zarobic ale mimo to organizujemy wesele. inicjatywa wyszla od niego. jezeli nam sie nie uda uzbierac tyle kasy ile trzeba to bedzie skromniej ale bedzie.
skoro jest dorosly to niech sie nauczy zycia. po co ci sie wogole oswiadczal skoro nie planowal slubu? skoro wiedzial ze nie zacznie planowac dopoki mu rodzice nie pomoga a to nigdy nie nastapi.
wez sprawy w swoje rece albo bedziesz wieczna narzeczona.
a musicie robic wesele? slub i obiad nie wsytarczy?
jak sie rodzinka ma zamiar obrazac to niech mu dolozy kilkanascie tysiecy bo moze oni sobie nie zdaja sprawy ile teraz wesele kosztuje.
ja uwazam ze jezeli rodzice nie maja wkladu finansowego w wesele to nie maja nic do gadania. koniec kropka.
co was obchodzi ze sie obraza? to wasze zycie i wy macie byc szczesliwi.

[Ilsa Lund]

a w czym ma pomóc jego rodzina ? Mają za was iść do księdza dać na zapowiedzi ? Bo chyba nie chciałaś żeby ktoś płacił za Twój ślub ? są jacy są i musisz wiedzieć i akceptować w jaką rodzinę wchodzisz a nie oburzać się że nie interesują się Twoimi sprawami

[AgusiekT]

Napisane przez meridenn

Po roku mój ukochany oświadczył mi się, chiwlę póżniej zamieszkaliśmy razem. I wtedy się zaczęło.... Jego rodzina nie chciała mnie poznać, dopiero po dwóch miesiącach zgodzili się (właśnie tak!) żeby M.mnie "przywióżł".

A ja mam takie pytanko, bo chyba nie do końca zrozumiałam. On Cię poznał ze swoimi rodzicami po dwóch miesiącach od początku Waszego związku, czy po dwóch miesiącach od zamieszkania razem???

[meridenn]

Napisane przez Blacky

Jeśli jesteś pewna uczuć swoich i TŻ i masz wsparcie swoich rodziców, to niczym się nie przejmuj. Oczywiście rozumiem, że to dla Ciebie trudna sytuacja, ale nie ma co na siłę zaprzyjaźniać się z teściami, jeśli nie mają na to ochoty. Może jeszcze zmienią zdanie.

Też jestem zdania, że powinnaś porozmawiać z TŻ i wziąć sprawy w swoje ręce. Jeśli chcesz już planować ślub, to planuj. Jeśli wolisz/wolicie tylko cywilny, to idźcie do urzędu dowiedzieć się o terminy. I głowa do góry - wszystko się jakoś ułoży.

Jak zaczniecie załatwiać ślub, to może teściowie zrozumieją, że macie poważne zamiary. Będą musieli "pogodzić się" z sytuacją i może zaangażują w przygotowania.

Teściowa może w końcu zrozumie, ale jego 6 sióstr nie. Dla mnie to jakaś abstrakcja. One są zazdrosne o braciszka!!!

[Blacky]

Olej je. Do czego Ci one potrzebne do szczęścia? Przy odrobinie dobrej woli będziesz je widzieć 2 razy do roku - na Wielkanoc i Boże Narodzenie.

[booziaczek]

u mnie tez moi rodzice sie niczym nie interesują i dobrze mam spokój . slub sami organizowalismy i nie mieli nic do gadania nawet co do zaproszonych gosci pogadaj z tz i znajdziecie kompromis bo wiem ze złe relacje z rodzina tz napewno nie polepsza sprawy , chyba ze nie zalezy ci wogole na nich to planujcie slub niezaleznie mod ich opini napoczatku sie troche poboczą i im przejdzie

[Malinka_gosiaczek]

meridenn będzie Wam ciężko

[Fiorentinka]

Myślę, że kluczowe tutaj jest Jego podejście. Oczywiście, teściów można widywać 2 razy do roku, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby ich unikać... Jeśli chcesz, to tak jak radzą niektóre Koleżanki, możesz starać się zignorować Jego rodzinę, odciąć się... Ale czy Twojemu TŻ nie będzie brakowało kontaktu i wsparcia rodziców?

[kicia2189]

Witam,
Kilkakrotnie już przeglądałam forum i w końcu postanowiłam się zalogować, aby opowiedzieć Wam moją historię..... a jest o czym pisać. Na początek może nie odbiegając od tematu: Zaręczyny i co dalej...? W tym miesiącu przypadała druga rocznica moich zaręczyn i niestety nie planujemy jeszcze ślubu, gdyż nas na to po prostu nie stać....dołuje mnie ta myśl, bo chcielibyśmy być już razem, ale jest to bardziej skomplikowane niż myślałam. Aktualnie jesteśmy na trzecim roku studiów (zaocznych) i na to też potrzebujemy kasy. Ale mam nadzieję, że za rok już będziemy mogli coś planować..

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez kicia2189

Witam,
Kilkakrotnie już przeglądałam forum i w końcu postanowiłam się zalogować, aby opowiedzieć Wam moją historię..... a jest o czym pisać. Na początek może nie odbiegając od tematu: Zaręczyny i co dalej...? W tym miesiącu przypadała druga rocznica moich zaręczyn i niestety nie planujemy jeszcze ślubu, gdyż nas na to po prostu nie stać....dołuje mnie ta myśl, bo chcielibyśmy być już razem, ale jest to bardziej skomplikowane niż myślałam. Aktualnie jesteśmy na trzecim roku studiów (zaocznych) i na to też potrzebujemy kasy. Ale mam nadzieję, że za rok już będziemy mogli coś planować..

ale zastanow sie - czy cos zmieni ten slub? przeciez i tak jestescie razem! jedyny minus czekania ze slubem jest taki, ze musicie skladac oddzielne pity

[invisible_01]

Napisane przez kicia2189

Witam,
Kilkakrotnie już przeglądałam forum i w końcu postanowiłam się zalogować, aby opowiedzieć Wam moją historię..... a jest o czym pisać. Na początek może nie odbiegając od tematu: Zaręczyny i co dalej...? W tym miesiącu przypadała druga rocznica moich zaręczyn i niestety nie planujemy jeszcze ślubu, gdyż nas na to po prostu nie stać....dołuje mnie ta myśl, bo chcielibyśmy być już razem, ale jest to bardziej skomplikowane niż myślałam. Aktualnie jesteśmy na trzecim roku studiów (zaocznych) i na to też potrzebujemy kasy. Ale mam nadzieję, że za rok już będziemy mogli coś planować..

Nie przypominam sobie, żeby ślub był drogi. Co innego wesele, ale to żadna konieczność. Gdybyście faktycznie chcieli ślubu, to byście go wzięli - nawet bez wesela. Takie jest moje zdanie.

[kicia2189]

NO pewnie każdy ma swoje racje....nie twierdzę że nie ale moim zdaniem nawet ślub bez wesela to też są koszty a brać sam cywilny to nie jest rozwiązanie chyba, że dla wzięcia kredytu....A skoro piszesz, że
"Nie przypominam sobie, żeby ślub był drogi"
Więc sama powinnaś wiedzieć że to wszystko kosztuje!

[Ani_qa]

Napisane przez meridenn

Przez trzy lata byłam samotna. Z wyboru. Mężczyzna, wydawałoby się mojego życia, swoimi kłamstwami złamał mi serce. Długo do siebie dochodziłam.... Aż spotkałam Jego... Piękne, czarne oczy wypatrujące mnie, i ten uśmiech... No i nagle, wszystko przestało się liczyć. Zakochałam się, choć nie wierzyłam, że to mi się jeszcze kiedykolwiek przytrafi, choć gdzieś w głębi duszy tliła się nadzieja... I stało się

Po roku mój ukochany oświadczył mi się, chiwlę póżniej zamieszkaliśmy razem. I wtedy się zaczęło.... Jego rodzina nie chciała mnie poznać, dopiero po dwóch miesiącach zgodzili się (właśnie tak!) żeby M.mnie "przywióżł". Chyba nie musze w tym miejscu wspominać, ze wcale nie czułam się jakby mnie choć akceptowali.
Przez ten cały czas remontowaliśmy nasze mieszkanie,oczywiście rodzina M.nie była w ogóle tym zainteresowana, nawet nie zapytali czy czegoś byśmy potrzebowali, ba, nie zapytali czy M.czegoś nie potrzebuje... Moja rodzina nam pomagała w każdy możliwy sposób, cieszyli się naszym szczęściem...

Od dnia zaręczyn nigdy nie było rozmowy o planowanej dacie śluby, czy w jaki sposób chcemy to zrobić...Minęło parę miesięcy, a ja jestem narzeczonę, która czeka aż jej narzeczony obudzi się, jego roszina w końcu ją zaakceptuje i w w końcu zaczną żyć jak rodzina.

Wczoraj powiedział mi, że faktycznie nie ma pojęcia jak to rozwiązać. Jego rodzina mu w niczym nie pomoże, ale też obrazi się jeżeli weżmiemy tylko cywilny.

Tak więc mamy impas. Tracę powoli nadzieję, ze to się kiedyś rozwiąże...

Powiem Ci, że my z mężem, dopiero 2 lata po zaręczynach powiedzieliśmy rodzicom, że się pobierzemy ( oczywiście każda ze stron wiedziała o zaręczynach) rodzice męża nie chcieli słyszeć o weselu, nie dali nam złamanego grosza, urządzali awantury- a kozłem ofiarnym na jakieś 3 miesiące przed ślubem stałam się właśnie ja. 'Moją' połowę sfinansowali moi rodzice, a drugą połowę sfinansował mąż. Przez cały ten czas rodzice Tż-ta próbowali nam to wybić z głowy, ale postawiliśmy na swoim. Za 3 dni, będzie równy miesiąc kiedy jesteśmy po ślubie Myślę, że jeśli na prawdę się kochacie, to sprzeciw rodziny nie będzie dla Was przeszkodą

Dodam, że rodzice męża twierdzą, że mnie akceptują, ale cały czas wmawiali Tż-towi, żeby dobrze się zastanowił, bo jest dobrze tak jak jest

[invisible_01]

Napisane przez kicia2189

NO pewnie każdy ma swoje racje....nie twierdzę że nie ale moim zdaniem nawet ślub bez wesela to też są koszty a brać sam cywilny to nie jest rozwiązanie chyba, że dla wzięcia kredytu....A skoro piszesz, że
"Nie przypominam sobie, żeby ślub był drogi"
Więc sama powinnaś wiedzieć że to wszystko kosztuje!

Ja akurat mówiłam o ślubie w USC, bo kościelnego brać nie zamierzam. Ogólnie to uważam, że chore jest wymagać od pary młodej płacenia 1500 zł czy ile za udzielenie sakramentu... Ale cóż, takich mamy księży.

[Ani_qa]

Napisane przez invisible_01

Ja akurat mówiłam o ślubie w USC, bo kościelnego brać nie zamierzam. Ogólnie to uważam, że chore jest wymagać od pary młodej płacenia 1500 zł czy ile za udzielenie sakramentu... Ale cóż, takich mamy księży.

Nie wszędzie płaci się 1500 zł Nas ślub w kościele kościele kosztował: ksiądz- 500 zł, organista-200 zł, kościelny-150 zł. Oczywiście zamiast kościelnego można sobie wziąć ministranta i taniej wyjdzie

[shirleyyy]

no cóż.....ja też byłam zaręczona, ponad 2 lata i.....do ślubu nigdy nie doszło, nawet do ustalenia daty...... wcześniej były powody jak u was.....brak kasy, ze chcemy wesele ale nie stać nas no ale to była chyba tylko wymówka mojego byłego.....
nie mówię ,że tak jest u was ale po własnych przejściach hasło"wieczne narzeczeństwo" świeci sie na ostrzegawczy, oczo✂✂✂ny kolor czerwony

niemniej dzis już cieszę się ,że do slubu jednak nie doszło bo bym się jeszcze rozwodzić musiała

[ewka1368]

Napisane przez Fiorentinka

Myślę, że kluczowe tutaj jest Jego podejście. Oczywiście, teściów można widywać 2 razy do roku, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby ich unikać... Jeśli chcesz, to tak jak radzą niektóre Koleżanki, możesz starać się zignorować Jego rodzinę, odciąć się... Ale czy Twojemu TŻ nie będzie brakowało kontaktu i wsparcia rodziców?

przeciez i tak go nie wspieraja
a po co Wam rodzina potrzebna do slubu
o co sie maja obrazac?bo nie rozumie
pokazcie im ze sobie sami poradzicie i ze oni nie sa Wam do szczescia potrzebni