czy jest tego sens??

[malinowa_mamba92]

Witam,
Dziewczyny mam pytanie! Otóż poznałam niedawno bardzo fajnego faceta - ma on prawie 27 lat, a ja 20. Ale nie wiek jest tu problemem tylko...odległość Mieszka ode mnie prawie 350 km. Póki co, to nie dzieje się nic złego w tym, ale tak myślę czy za jakiś czas nie będzie jemu (albo i mi?) to przeszkadzało. Byłam już w dwóch związkach na odległość, ale wtedy te kilometry były zdecydowanie mniejsze (180 km) i widywaliśmy się co tydzień. Tutaj może być problem z cotygodniowymi spotkaniami, ponieważ on też ma taką prace, że nie każdy weekend będzie spędzał w rodzinnym mieście. Niby teraz wszystko jest ok, jakoś specjalnie nam to nie przeszkadza. Ostatnio on był u mnie w mieście, teraz zaprosił mnie do siebie na kilka dni. Nie jesteśmy w związku, znamy się dość krótki czas, ale czuje, że to może być coś fajnego gdyby nie ta odległość.. On codziennie pisze, dzwoni kilka razy. Interesuje się i ogólnie jest fajnie.

i stąd moje pytanie: czy ma sens żeby dalej to ciągnąć, czy lepiej już teraz na samym początku nie angażować się, nie myśleć o tym w sposób, że może z tego wyniknąć coś fajnego i po prostu się odsunąć?

z góry dzięki za pomoc!

[ulicznica]

Ma szansę się udać, pod warunkiem, że nie będzie to czysto wirtualny związek przez telefon i internet.
Ale wychodzę z założenia, że jeśli chcecie się bliżej poznać, to na początku relacji spotkania raz na półtora, dwa tygodnie nie wystarczą - bo to się będzie ciągnąć i ciągnąć.

[mariola927]

mam to samo od 11 miesiacy a kilometrow 260 wiec nie jest za ciekawie z spotkaniami ostatnio widzielismy sie w maju i co dalej miesiac minal leci lipiec i nadl nic ...rowniez jest mi z nim bardzo dobrze ale chcaialabym wiekszego zaangazowania z jeego strony i checi ehhhh

[malinowa_mamba92]

No właśnie teraz nie ma za bardzo opcji,żeby spotkać się w przeciągu 2-3 najbliższych tygodni, bo ja kończę sesje, a on wyjechał do innego miasta. Ale planujemy później się spotkać, ma po mnie przyjechać i zabrać do siebie. Trochę szkoda mi kończyć, bo bardzo mi się spodobał i z tego co widze ja tez jemu nie jestem obojętna, ale też nie bardzo podoba mi się taka odległość :/

[ogolnie]

Napisane przez malinowa_mamba92

Witam,
Dziewczyny mam pytanie! Otóż poznałam niedawno bardzo fajnego faceta - ma on prawie 27 lat, a ja 20. Ale nie wiek jest tu problemem tylko...odległość Mieszka ode mnie prawie 350 km. Póki co, to nie dzieje się nic złego w tym, ale tak myślę czy za jakiś czas nie będzie jemu (albo i mi?) to przeszkadzało. Byłam już w dwóch związkach na odległość, ale wtedy te kilometry były zdecydowanie mniejsze (180 km) i widywaliśmy się co tydzień. Tutaj może być problem z cotygodniowymi spotkaniami, ponieważ on też ma taką prace, że nie każdy weekend będzie spędzał w rodzinnym mieście. Niby teraz wszystko jest ok, jakoś specjalnie nam to nie przeszkadza. Ostatnio on był u mnie w mieście, teraz zaprosił mnie do siebie na kilka dni. Nie jesteśmy w związku, znamy się dość krótki czas, ale czuje, że to może być coś fajnego gdyby nie ta odległość.. On codziennie pisze, dzwoni kilka razy. Interesuje się i ogólnie jest fajnie.

i stąd moje pytanie: czy ma sens żeby dalej to ciągnąć, czy lepiej już teraz na samym początku nie angażować się, nie myśleć o tym w sposób, że może z tego wyniknąć coś fajnego i po prostu się odsunąć?

z góry dzięki za pomoc!

Kurka wodna, mało jest wolnych i fajnych facetów bliżej Ciebie?
Nigdy nie popierałam związków na odległość. Ani to się dobrze poznać, tylko od razu ładować się w związek co by nie czekać za długo, bo tak głupio jakoś, co nie?

Zresztą, ja osobiście usychałabym z tęsknoty, gdyby facet z którym wiążę większe plany mieszkał ode mnie 350 km i przyjeżdzał co 2-3 tygodnie przy dobrych wiatrach. Ani to przytulić, ani pocałować. A kto ma czas i ochotę bez przerwy przez telefon albo skype trajkotać...?

[Kaaef]

Nie ma. Jestem przeciwniczką takich związków.
Też w tym tkwiłam, odkąd zniszczyło mi to psychikę dałam sobie spokój. To NIE MA sensu.

[amanda1234098]

moja znajoma też była w takim zwiazku, a teraz jest szczesliwą mamą i żoną i mieszkają razem. Dlatego uważam że to ma sens, zazwyczaj widywali sie co tydzien lub dwa plus wspolne wakacje itp. Życze powodzenia

[kokosowe ciasteczko87]

Ciężko jest dobrze kogoś poznać widząc się raz czy dwa w miesiącu. W związku na odległość trzeba dużo szczerych chęci obojga stron, aby przetrwać.

[aliani]

Zupełnie odradzam związki na odległość Jeżdżenie strasznie męczy, aktualne znajomości są zaniedbywane, czas na zrobienie ważnych rzeczy gdzieś ucieka (najpewniej w pociągu lub samochodzie), pieniądze również (w tym samym miejscu), imprezy rodzinne spędza się samotnie, w szafie cały czas pustki, bo większość rzeczy jest w walizce lub pralce. W dodatku jak coś się dzieje, przychodzi zły humor, to nawet nie ma się do kogo przytulić. Jeżeli się nie zaangażowałaś, to masz jeszcze wybór

[mariola927]

my zapewne juz myslimy kategoria niech jedno sie przeprowadzi i planuje ze soba cos powaznego tylko ze niestety czasem facet az tak sie nie poswieci i my sobie mozemy czekac...ja tez czekam, czekam na rozwoj a cos sie nie posuwa do przodu lub wolnymu kroczkami

[phony]

A ja z kolei na odwrót- uważam, że jeśli oboje tego chcecie to warto spróbować tylko nie angażuj się od razu na amen myśląc, że to "ten jedyny i na zawsze", poznajcie się trochę

Mam bliską przyjaciółkę, która była w związku na odległość z facetem, który jako dziecko wyemigrował z rodzicami do Anglii. Poznali się przypadkiem, gdzieś na dworcu i są razem już 5 lat, z czego 2 były na odległość- potem on przeprowadził się do Polski dla mnie są po prostu uosobieniem miłości, w życiu tak zakochanych w siebie ludzi nie widziałam.

Z tym, że utrzymywanie kontaktu i pielęgnacja relacji zajęła im na prawdę sporo czasu i poświęceń. Wiem, że było im ciężko, nieraz musiałam Ją pocieszać, bo łapała wątpliwości, ale koniec końców im się udało

[mariola927]

ciezko tak w sumie doradzac bo kazdy z tych naszych facetow jest inny jeden mniej wklada staran drugi wiecej, ojjj i zaufanie, zaufanie i raz jeszcze zaufanie ktore jest inne nic przy takiej bliskiej znajomosci tez tak sadzicie ?

[phony]

Napisane przez mariola927

ciezko tak w sumie doradzac bo kazdy z tych naszych facetow jest inny jeden mniej wklada staran drugi wiecej, ojjj i zaufanie, zaufanie i raz jeszcze zaufanie ktore jest inne nic przy takiej bliskiej znajomosci tez tak sadzicie ?

Jak facet nie wkłada starań to co to za związek. I nie ma tu znaczenia czy odległość wynosi 200 m czy 2000 km

Co do zaufania....mnie zdradził mój ex,który był cały czas na miejscu, niecały km ode mnie, więc też nie ma reguły. Do mojego TŻ mam zaufanie, mimo że jesteśmy parą na odległość, ale my to inny przypadek bo znaliśmy się przed wejściem w związek dośc długo

[mariola927]

hmmm to fakt mozna zdradzic kilka metrow od siebie zgadzam

[malinowa_mamba92]

Dziękuje bardzo za wszystkie odpowiedzi co do pytania czy są bliżej jacyś fajniejsi faceci to powiem, że jakoś ŻADEN jak do tej pory mnie nie przyprawił o taki zawrót głowy, a już jakiś czas jestem sama i wielu chłopaków poznałam. Oczywiście nie jestem już jakoś tak bardzo zaangażowana, ale jednak już moje myśli coraz częściej są o nim. Też poznaliśmy się całkiem przypadkiem, już pierwszego dnia zabrał mnie na spacer, dużo rozmawialiśmy na wiele tematów. Wydaje się być naprawdę bardzo w porządku facetem, dlatego ciężko mi go tak od razu skreślać z powodu odległości, ale też boję się tego. Znam wiele związków takich, które są na odległość, ale w większości przypadków to było tak, że znali się jeszcze przed byciem razem. Są też takie, które niestety z powodu tej odległości się rozpadły.. Dlatego jestem w wielkiej niewiadomej, bo już zaczynam czuć, że coraz bardziej się angażuje i nie wiem czy mam przystopować, czy dać samodzielnie rozwinąć się tej sytuacji.

[olkaa1992]

Moja przyjaciółka była w związku na odległość przez 3 lata, dzieliło ich 350km. Od roku mieszkają ze sobą, dobrze się dogadują, są szczęśliwi. Myślę, że to ma sens

[malinowa_mamba92]

Napisane przez olkaa1992

Moja przyjaciółka była w związku na odległość przez 3 lata, dzieliło ich 350km. Od roku mieszkają ze sobą, dobrze się dogadują, są szczęśliwi. Myślę, że to ma sens

jeśli moge zapytać to co ile mniej więcej się widywali?

[ktosiinynizty]

Droga malinowa_mamba92 mialem identyczna sytuacje co Ty. Roznica wieku 7 lat. Ja 29 ona 22. Odleglosc 360km. Tylko ta roznica, ze przez 4 pierwsze miesiace mieszkalismy ze soba, poznalismy sie na wakacjach. 2 miesiace byly na odleglosc. Dzwonilismy do siebie codziennie, gadalismy po kilka godz na dobe. I powiem Ci, ze zwiazek na odleglosc nie ma szans przetrwac! Wez pod uwage, ze on ma inne priorytety, Ty jestes mloda! Wg mnie powinnas sobie odpuscic, albo przynajmniej dac sobie czas! Nie podejmuj zbyt szybko decyzji, bo mozesz zranic siebie jak i jego.
Pozdrawiam
S.

[laisla]

Napisane przez mariola927

my zapewne juz myslimy kategoria niech jedno sie przeprowadzi i planuje ze soba cos powaznego tylko ze niestety czasem facet az tak sie nie poswieci i my sobie mozemy czekac...ja tez czekam, czekam na rozwoj a cos sie nie posuwa do przodu lub wolnymu kroczkami

Ano właśnie.

Napisane przez mariola927

ciezko tak w sumie doradzac bo kazdy z tych naszych facetow jest inny jeden mniej wklada staran drugi wiecej, ojjj i zaufanie, zaufanie i raz jeszcze zaufanie ktore jest inne nic przy takiej bliskiej znajomosci tez tak sadzicie ?

Zaufanie tak, ale ono się buduje podczas codziennego wspólnego bycia razem, a nie jest dawane ot tak sobie z przydziału na wstępie. Wolę jednak na codzień weryfikować czy zaufałam odpowiedniemu człowiekowi, a jak to zrobić gdy nie masz go jak prawdziwie poznać? Na odległość (taką, która uniemożliwia spotkania choć raz, dwa razy w tygodniu) nie poznasz faceta.

[ktosiinynizty]

Droga malinowa_mamba92 mialem identyczna sytuacje co Ty. Roznica wieku 7 lat. Ja 29 ona 22. Odleglosc 360km. Tylko ta roznica, ze przez 4 pierwsze miesiace mieszkalismy ze soba, poznalismy sie na wakacjach. 2 miesiace byly na odleglosc. Dzwonilismy do siebie codziennie, gadalismy po kilka godz na dobe. I powiem Ci, ze zwiazek na odleglosc nie ma szans przetrwac! Wez pod uwage, ze on ma inne priorytety, Ty jestes mloda! Wg mnie powinnas sobie odpuscic, albo przynajmniej dac sobie czas! Nie podejmuj zbyt szybko decyzji, bo mozesz zranic siebie jak i jego.
Pozdrawiam
S.

[ha psi]

350 km to dosyć sporo..
ja uważam że taki związek ma szanse przetrwać ale jest sporo kwestii na które trzeba zwrócić uwagę..

kwestia ile czasu miałby trwać związek na odległość .. kiedy byście planowali zamieszkać jak ie wspólnie to chociaż trochę bliżej siebie.. może w tym samym mieście..

nie wiem czy macie zamiar jeździć samochodem/pociągiem/busem/autobusem ale to są koszty.. warto zorientować się JAKIE to są koszty.. czy to Cię nie zniechęci bo np bilet będzie kosztował w 1 stronę 20zł czyli w dwie strony 40zł.. i czy stać Was na jeżdżenie np 4 razy w miesiącu na 2-3 dni.. (o paliwie do samochodu to nawet nie wspominam)

kwestia spotykania się np 4 razy w miesiącu po 2-3 dni (da się znieść)
ale żeby się spotykać co 3 miesiące po tydzień czy dwa to bym nie dała rady.. tak czekać samej samiuteńkiej 3 miesiące na to by pobyć z TŻ-em tydzień.. o nie.. to już nie dla mnie..
zdecydowanie według mnie lepszy jest wariant spotkanie na 2-3 dni co ok tydzień niż spędzanie 2 tygodni razem czekając na niego 3 miesiące..

ale wiadomo jeżeli chcesz się spotykać 4 razy w miesiącu po 2-3 dni.. to wychodzi przykładowo 8x20zł = 160zł miesięcznie (160zł x 3 = 480zł za 3 miesiące)
jeżeli 2 tygodnie kosztem 3 miesięcy czekania to będzie 40zł za 3 miesiące


wychodzi że taniej jest wybrać wariant 2 tygodnie kosztem 3 miesięcy ..
ale jak dla mnie takie związki są co najmniej DZIWNE..
nie wyobrażam sobie takiego układu..
aczkolwiek zdarzają się takie pary i jeżeli im się układa to chwała im za to.. ja tego nie potępiam.. mówię tylko że JA bym nie dała rady..

musisz się zastanowić jak by to wszystko miało wyglądać..
czy Was stać, jak się rozkłada to czasowo, co ile na ile, i czy byś dała radę w takim układzie..


nie muszę dodawać że te pieniądze to tylko za ew busa pociąg czy coś policzyłam.. dochodzi jakieś jedzenie czy piwko czy winko czy kino czy coś.. raz płaci jedno raz drugie no ale mimo wszystko..
koszty związku na odległość się niestety zwiększają wraz z km..

a nikt mi nie wmówi że pieniądze nie mają znaczenia bo miłość jest najważniejsza i wszystko przetrwa..

[ulicznica]

Napisane przez ha psi

350 km to dosyć sporo..
ja uważam że taki związek ma szanse przetrwać ale jest sporo kwestii na które trzeba zwrócić uwagę..

kwestia ile czasu miałby trwać związek na odległość .. kiedy byście planowali zamieszkać jak ie wspólnie to chociaż trochę bliżej siebie.. może w tym samym mieście..

nie wiem czy macie zamiar jeździć samochodem/pociągiem/busem/autobusem ale to są koszty.. warto zorientować się JAKIE to są koszty.. czy to Cię nie zniechęci bo np bilet będzie kosztował w 1 stronę 20zł czyli w dwie strony 40zł.. i czy stać Was na jeżdżenie np 4 razy w miesiącu na 2-3 dni.. (o paliwie do samochodu to nawet nie wspominam)

kwestia spotykania się np 4 razy w miesiącu po 2-3 dni (da się znieść)
ale żeby się spotykać co 3 miesiące po tydzień czy dwa to bym nie dała rady.. tak czekać samej samiuteńkiej 3 miesiące na to by pobyć z TŻ-em tydzień.. o nie.. to już nie dla mnie..
zdecydowanie według mnie lepszy jest wariant spotkanie na 2-3 dni co ok tydzień niż spędzanie 2 tygodni razem czekając na niego 3 miesiące..

ale wiadomo jeżeli chcesz się spotykać 4 razy w miesiącu po 2-3 dni.. to wychodzi przykładowo 8x20zł = 160zł miesięcznie (160zł x 3 = 480zł za 3 miesiące)
jeżeli 2 tygodnie kosztem 3 miesięcy czekania to będzie 40zł za 3 miesiące


wychodzi że taniej jest wybrać wariant 2 tygodnie kosztem 3 miesięcy ..
ale jak dla mnie takie związki są co najmniej DZIWNE..
nie wyobrażam sobie takiego układu..
aczkolwiek zdarzają się takie pary i jeżeli im się układa to chwała im za to.. ja tego nie potępiam.. mówię tylko że JA bym nie dała rady..

musisz się zastanowić jak by to wszystko miało wyglądać..
czy Was stać, jak się rozkłada to czasowo, co ile na ile, i czy byś dała radę w takim układzie..


nie muszę dodawać że te pieniądze to tylko za ew busa pociąg czy coś policzyłam.. dochodzi jakieś jedzenie czy piwko czy winko czy kino czy coś.. raz płaci jedno raz drugie no ale mimo wszystko..
koszty związku na odległość się niestety zwiększają wraz z km..

a nikt mi nie wmówi że pieniądze nie mają znaczenia bo miłość jest najważniejsza i wszystko przetrwa..

Właśnie miałam to powiedzieć :P , ale już wszystko podliczyłaś i podsumowałaś, więc cóż mogę dodać

[majka0490]

ja od 10 miesiecy jestem w zwiazku na odleglosc. Dzieli nas 2000km... poznalismy sie , spedzislimy ze soba tydzien. nastepne spotkanie bylo po 3miesiacach. w miedzy czasie nie spotykalam sie z nikim innym, caly czas mialam go w glowie.dzwonilismy do siebie praktycznie codziennie. po 3 miesiacach spedzilismy razem sylwestra i wspaniale 2 tyg razem... kolejne spotkanie bylo po 1,5miesiaca, i od tego czasu czyli od lutego widzimy sie co 2-3tyg, na tydzien lub dwa...Jest cięzko,wiadomo,a najgorsze jest to ze gdy sie nie widzimy on szuka powodów do klotni...najmniejsze nieporozumienie zmienia sie w koszmar. wkraczaja zakazy wychodzenia z kolezankami itp. Gdy jestesmy obok siebie jestesmy najszczesliwsi na swiecie...jednak gdy wracam do domu wpadam w depresje przez klotnie i jego czepialstwo. zaznacze ze nie daje mu powodow do zazdrosci... jestem myslami z nim i tylko jego kocham...nie wiem jak przez to przebrnąć ;-( boje sie ze sie rozstaniemy przez takie blache sprawy!

[magda170325]

Ja bym nie potrafiła być w związku na AŻ taką odległość.
To dla mnie zbyt wiele, męczyłabym się.
Muszę mieć swojego partnera blisko, mam potrzebę częstych spotkań z nim.
Gdybym swojego ukochanego widywała raz na tydzień/dwa albo
rzadziej, to bym oszalała

Zrobisz jak będziesz uważała oczywiście, na wizażu są dziewczyny,
które są w takich związkach - ciężko znoszą odległość, ale mimo wszystko
są szczęśliwe, bo kochają i są kochane

[malinowa_mamba92]

No właśnie wiem, że w takim związku na tak dużą odległość trzeba liczyć się z tym, że na same wyjazdy pójdzie sporo kasy ;/ Ja też wolałabym mieć faceta bliżej siebie, lepiej go poznać, zaufać ale Ci, co są bliżej (i których poznałam) to sami oszuści, albo po prostu nie spodobali mi się... a on od razu wpadł mi w oko. Gdyby jeszcze miał taką prace, w której ZAWSZE miałby wolne weekendy to też byłoby inaczej. Przyjaciółka mówi żebym spróbowała, bo w sumie nic nie trace, a może akurat nam się uda. Z nim też teraz o tym nie pogadam, czy ma to sens bo jest jeszcze za wcześnie na takie rozmowy..

Byłam już w związkach na odległość i jestem już w pewnym stopniu przyzwyczajona do tego, że widzę się tylko w weekend z chłopakiem, ale akurat w tym przypadku może być tak, że bedę sie widywała z nim może tylko dwa góra 3 weekendy w miesiącu. W wakacje oczywiście na pewno częściej - ale jak to później będzie wyglądało?

[ewka1987]

Sama jestem w zwiazku na odleglosc od prawie roku (zdecydowanie wieksza niz 350 km) i powiem ci szczerze ze gdyby nie fakt, ze bylam z moim facerem przez 3 lata zanim wyjechal, mysle ze nigdy by nam sie nie udal taki zwiazek. Jest to czasami bardzo meczace/ frustrujace/ przygnebiajace. Dlatego ja osobiscie nie zdecydowalabym sie na taki uklad nie znajac/nie kochajac faceta- dla mnie jest to za duze poswiecenie i szkoda by mi bylo czasu i pieniedzy na kogos na kim mi tak bardzo nie zalezy. I nie majac tez jakis perspektyw na wspolne mieszkanie nie widze sensu w ladowanie sie w to bo ilez mozna byc ze soba na odleglosc?

[rochelle_]

Byłam w dwóch związkach na odległość. Jeden - rozleciał się, kiedy byłam w klasie maturalnej. Byliśmy oddaleni od siebie jakieś 450 km (pod koniec związku - 250km). Zerwaliśmy, bo uczucie się wypaliło i wpadłam na mojego obecnego mężczyznę Przez rok żyliśmy na odległość (ponad 500km), obecnie od prawie 4 lat mieszkamy razem i cóż - ułożyło się cudownie.

Z innej beczki. Znajoma jest w związku na odległość z obcokrajowcem ponad 2 lata. Co prawda on za parę miesięcy przylatuje na stałe do Polski, jednak do tej pory - radzą sobie świetnie. Widzą się średnio raz na 4-5 tygodni. Oboje zarabiają sporo (a on w dodatku w euro), ale muszę przyznać - to mistrzowie okazji. Potrafią znaleźć bilety lotnicze za grosze do siebie

Ja bym ryzykowała. Bo po prostu lubię i jak czuję, że kocham i jestem kochana - wchodzę całym serduchem. Tylko trzeba być pewnym wierności tej drugiej osoby, żeby się nie męczyć.

[Claudia1988]

To zależy od podejścia. Początkowo z moim TŻ byliśmy przez 3 miesiące związku w tym samym mieście, teraz rok na odległośc (równiez 350 km), widujemy się co tydzien na weekendy, raz ja jadę do niego raz on do mnie, czasami zdarzy się że nie widzimy się 2 tygodnie, ale sporadycznie. nawet gdy TŻ ma pracę czy szkolę w weekend to i tak jadę do niego (nie spedza tam 24 godziny) Owszem są to duże koszta, ale są połączenia gdzie zamawiając podróż z wyprzedzeniem płaci się za nią nawet 5 zł. Teraz w wakacje przez pewien czas bedziemy mieszkac razem i na troche wrocimy do miasta rodzinnego (wspólnego). nie odczuwam że marnuje czas bo w trakcie podróży zazwyczaj ucze się, ogladam film albo czytam. Jestesmy szcześliwi jeszcze tylko rok na odleglosc

[allmode]

Wszystko zależy - od ludzi, ich charakterów, podejścia, zaangażowania, sytuacji ekonomicznej, rozkłądu zajęć itp.
Znam ludzi, którzy świetnie funkcjonują w związku na odległość, potrafią wszystko zorganizować, radzą sobie ze wszystkimi aspektami. Ale znam i takie (w tym ja sama), które nigdy by się w taki związek nie zaangażowały. "Przerobiłam" już taki związek i wiem, że to kompletnie nie dla mnie.
Porozmawiaj z facetem. Na razie nie muszą to być jakieś ogromne i bardzo wiążące deklaracje, ale powinnaś poznać jego zdanie na ten temat. jesli macie wobec siebie jakieś plany, to warto o tym porozmawiać, żeby wiedzieć, na czym się stoi. Musisz też rozważyć wszystkie "za" i "przeciw" tej sytuacji.

[non_perfect]

ehh to jest straszne. ja też ostatnio poznałam super faceta.. problem tkwi w tym że on jest z Gdańska a ja z Krakowa...

yhh