Tylko chcę wylać całą swoją żółć.

[201604301943]

.

[arenika]

Hej, może nie z własnego doświadczenia, ale z doświadczenia mojego męża wiem jak to jest być dzieckiem niechcianym. Jego ojciec też go zrobił i tyle- dał matce pieniądze na usunięcie dziecka a ona zamiast tego kupiła meble i urodziła mojego tż.
Facet po paru latach założył sobie rodzinę, ma 3 dzieci ale z moim mężem nie ma żadnego kontaku, kiedyś się widzieli jak szukał pracy w firmie męża i nawet mu ręki nie podał. Mój tż też opowiadał że życzył mu jak najgorzej, jego rodzinie za to co zrobił jego matce i jemu tez pozbawiając go normalnej rodziny, ale teraz już mu przeszło. Mówi po prostu że nie ma ojca i nigdy nie miał, ten człowiek który go spłodził jest obcy i nie chce mieć z nim żadnego kontaku bo i po co.

Jesli chcesz się mścić to zastanów się czy to na prawdę da ci jakieś ukojenie? Zniszczenie rodziny ok- może ci ulży ale równie dobrze ta rodzina może potem w jakiś sposób mścić się na tobie. Alimenty ok ale potem na starość on możę ich również zażądać od ciebie. A co na to wszystko twoja mama?

[201608251020]

Zemsta nic Ci nie da... nie ulży Ci, gwarantuję Ci. A po fakcie będziesz sobą gardzić, że tak narobiłaś... Bo co ta żona, dziecko, są winni że gość jest skończonym bucem? Nic...
Ale wierzę Ci że masz w sobie takie uczucia, że żal, nawet zazdrość, gorycz... wierzę i masz do nich pełne prawo I tym bardziej podziwiaj swoją mamę że potrafiła jednak wychować Cię bez ojca, na pewno stworzyła kochający dom na tyle, na ile mogła...

[Inspire]

No dobrze, zemścisz się. Ale myślałaś o tym, co Ci to da, oprócz chwilowej satysfakcji (no i tych alimentów)? Zniszczysz mu rodzinę, sprawisz, że przestanie być poważany. Jaki można mieć w tym cel?

Szkoda tylko, że zachowuje się tak, a nie inaczej w stosunku do Ciebie, ale ludzi się nie zmieni.

Pokaż mu (a przede wszystkim samej sobie), że jesteś ponad tymi uczuciami, które Tobą targają. Mimo wszystko to Twój ojciec. Był, jaki był. Nie musisz od razu padać mu do nóg, ale po prostu niech istnieje. Tyle.

Zemstą raczej niczego nie zdziałasz, a będziesz tylko nienawidzieć samą siebie za to, co zrobiłaś, a przy tym nienawidzieć Cię będzie jeszcze kilka innych osób.

[Pretty___Woman]

Chęć odegrania się w tej sytuacji jest czymś normalnym więc nie nazywaj siebie podłym człowiekiem bo na pewno nim nie jesteś. Żal, pretensje ale popatrz na to z tej strony, że przez tyle lat radziłaś sobie bez niego wiadomo, że było ciężko, że tęskniłaś ale po co teraz to wszystko rozgrzebywać tym bardziej, że Twój ojciec nie chce odnowić tego kontaktu. Uwierz mi, że te alimenty nie przyniosą Ci żadnej satysfakcji. Skup się na sobie, na tym żeby założyć swoja rodzinę która będzie pełna i szczęśliwa. Daj swoim dzieciom to czego zabrakło w Twoim dzieciństwie.

[Motylek Truskawkowy]

Piszę mając na uwadze tylko to, co byłoby dla Ciebie dobre.
Odradzam zemstę. To jest przyjemność na chwilę, poczucie że masz tak dużą władzę, że możesz tak wpłynąć na życie innych, a co potem? Jesteś wrażliwą osobą (tak wnioskuję po tym, jaka przestraszona jesteś samymi myślami o tym, że mogłabyś coś takiego zrobić) i bardzo długo zarzucałabyś sobie to, co zrobiłaś.
Co do kontaktów z Twoim ojcem- pomyśl sobie ile nerwów kosztowałoby Cię to, żeby poznać i zaakceptować człowieka, który nie chciał mieć do tej pory z Tobą kontaktów.
Co do alimentów, tak samo jak wyżej. Uwierz mi, że to jest dość ciężkie przeżycie... Najpierw byłoby trzeba udowodnić, że ten człowiek jest Twoim ojcem. Potem musisz sama (bo jesteś pełnoletnia) złożyć pozew o alimenty, potem rozprawa, debata nad tym czy na pewno tyle potrzebujesz. Po jednej stronie jesteś Ty, po drugiej Twój ojciec ;/. Swoją drogą, pomyślałaś o alimentach, bo potrzebujesz pieniędzy, czy też w ramach zemsty?

Co do Twojego wewnętrznego rozdarcia. Porozmawiaj ze swoją mamą, musi być silną i dumną kobietą, myślę że ona najlepiej Ci doradzi.

[Melanchton]

Napisane przez paollino

Zemsta nic Ci nie da... nie ulży Ci, gwarantuję Ci. A po fakcie będziesz sobą gardzić, że tak narobiłaś... Bo co ta żona, dziecko, są winni że gość jest skończonym bucem?

Dlaczego od razu skończonym bucem? Facet wdał się w przelotny romans, doszło do wpadki. Ona zdecydowała się zatrzymać dziecko i nie chciała od niego żadnej pomocy. Minęło ponad 20 lat, oboje ułożyli sobie życie. Żaden z buc, podobnie jak i żaden z niego ojciec. Po prostu - dawca spermy. Może gdyby mama Autorki zdecydowała się lata temu na podanie go o alimenty miałby jakąś większą świadomość tego, że ma dziecko. Ale teraz? Po 23 latach dziewczyna chce z nim kontaktu, a on jej nie znał, nie wychowywał, nie widywał. Miałby się w nim jakiś instynkt nagle obudzić czy co? Facet ma rodzinę, żonę, dzieci. Wcale mu się nie dziwię, że nie chce kontaktu z dzieckiem urodzonym z powodu jego skoku w bok ponad 20 lat temu, tym bardziej, że jego żona o tym nie wie.

IMHO wątek może być co najwyżej przestrogą przed przygodnym seksem czy romansami z żonatymi facetami...

[201604181004]

Jesteś dorosła, po co ci zemsta rodem z serialu dlaczego ja?

Z resztą zgadzam się, do tanga trzeba dwojga, gdy już powstał owoc tego tańca twoja mam zdecydowała za siebie i za ciebie, co dalej.

[201608251020]

Napisane przez Melanchton

Dlaczego od razu skończonym bucem? Facet wdał się w przelotny romans, doszło do wpadki. Ona zdecydowała się zatrzymać dziecko i nie chciała od niego żadnej pomocy. Minęło ponad 20 lat, oboje ułożyli sobie życie. Żaden z buc, podobnie jak i żaden z niego ojciec. Po prostu - dawca spermy. Może gdyby mama Autorki zdecydowała się lata temu na podanie go o alimenty miałby jakąś większą świadomość tego, że ma dziecko. Ale teraz? Po 23 latach dziewczyna chce z nim kontaktu, a on jej nie znał, nie wychowywał, nie widywał. Miałby się w nim jakiś instynkt nagle obudzić czy co? Facet ma rodzinę, żonę, dzieci. Wcale mu się nie dziwię, że nie chce kontaktu z dzieckiem urodzonym z powodu jego skoku w bok ponad 20 lat temu, tym bardziej, że jego żona o tym nie wie.

IMHO wątek może być co najwyżej przestrogą przed przygodnym seksem czy romansami z żonatymi facetami...

Jak dla mnie bucem, bo dawcą spermy. I tyle. Nie zainteresował się JEGO WŁASNYM DZIECKIEM. Książę z łaski spytał 2 razy jak się czuje jej Mama w ciąży. No sorry, ludzie którzy mają w d... swoje dzieci a dodatkowo nie mają cywilnej odwagi, by przyznać się do tego swojej rodzinie... I jeszcze tak ją potraktować na spotkaniu... Nie mówię że miałby się rzucać w ramiona, łkać, przepraszać. Ale pogadać, poznać własne dziecko. W czym jest gorsza od tego syna? W tym że z inną kobietą czy że "upssss... wpadka...". Nie rozumiem tego podejścia i dla mnie bucem będzie.

[201604181004]

Nie zainteresował się JEGO WŁASNYM DZIECKIEM. Książę z łaski spytał 2 razy jak się czuje jej Mama w ciąży.

Gdybym ja zaszła w niechcianą ciążę, to bym ją usunęła, więc w przypadku niechcianej ciąży przez faceta gdy kobieta decyduje że zrobi wszystko sama urodzi zajmie się nim i nie chce ode mnie pomocy byle tylko mieć dziecko, jestem w stanie go zrozumieć - od początku grał w otwarte karty. To nie disneyland, nie wszystkie ciąże są planowane i chciane.

[201608251020]

Napisane przez drabineczka

Gdybym ja zaszła w niechcianą ciążę, to bym ją usunęła, więc w przypadku niechcianej ciąży przez faceta gdy kobieta decyduje że zrobi wszystko sama urodzi zajmie się nim i nie chce ode mnie pomocy byle tylko mieć dziecko, jestem w stanie go zrozumieć - od początku grał w otwarte karty. To nie disneyland, nie wszystkie ciąże są planowane i chciane.

Czy ja mówię o disneylandzie?? Nie jestem prolife'owcem, raczej skłaniam się ku zalegalizowaniu aborcji, po prostu nie rozumiem tego, jak można wiedzieć że mija Cię swoje własne dziecko, a Ciebie to nawet nie rusza.

Ty byś usunęła. Nie ma dziecka = nie masz tego widoku. Ale gdybyś zostawiła je w domu dziecka np. Nie zrzekając się praw, zablokowała możliwość adopcji... I gdybyś później widziała je na ulicy, mijało Cię... Nie miałabyś wewnętrznego zgryzu że idzie moje dziecko?? MOJE?

[201604181004]

Skąd mam wiedzieć, póki co nie mam żadnego dziecka - ani chcianego ani niechcianego tym bardziej oddanego do adopcji, ale jestem w stanie zrozumieć że ktoś, kto już owe dziecko ma - może tak reagować. Po prostu. Nigdy nie było między nimi więzi

[201604301943]

Napisane przez arenika

Jesli chcesz się mścić to zastanów się czy to na prawdę da ci jakieś ukojenie? Zniszczenie rodziny ok- może ci ulży ale równie dobrze ta rodzina może potem w jakiś sposób mścić się na tobie. Alimenty ok ale potem na starość on możę ich również zażądać od ciebie. A co na to wszystko twoja mama?

Moja mama daje mi w tym wolną rękę, wolny wybór. Wie że jestem dorosła i wie że są to moje decyzje. On nie oskarża siebie, jego. Stara się być bezstronna.
Wiem że to zwykła zawiść, wiem, jestem tego świadoma, ale nie powiem co mnie trafia jak widzę że mój 'brat' ma wszystko czego ja nie mogłam mieć.

Napisane przez Pretty___Woman

Chęć odegrania się w tej sytuacji jest czymś normalnym więc nie nazywaj siebie podłym człowiekiem bo na pewno nim nie jesteś. Żal, pretensje ale popatrz na to z tej strony, że przez tyle lat radziłaś sobie bez niego wiadomo, że było ciężko, że tęskniłaś ale po co teraz to wszystko rozgrzebywać tym bardziej, że Twój ojciec nie chce odnowić tego kontaktu. Uwierz mi, że te alimenty nie przyniosą Ci żadnej satysfakcji. Skup się na sobie, na tym żeby założyć swoja rodzinę która będzie pełna i szczęśliwa. Daj swoim dzieciom to czego zabrakło w Twoim dzieciństwie.

Właśnie boję się o to że nie będę potrafiła. Nie wiem jak powinny wyglądać zdrowe relacje w rodzinie. Myślę że wszyscy mężczyźni są tacy jak mój ojciec. Boję się mieć dzieci. Boję się że ode mnie również odejdzie facet z którym będę mieć dziecko. I boję się że źle wychowam swoje dzieci, że będę złą matką.

Napisane przez Motylek Truskawkowy

Co do kontaktów z Twoim ojcem- pomyśl sobie ile nerwów kosztowałoby Cię to, żeby poznać i zaakceptować człowieka, który nie chciał mieć do tej pory z Tobą kontaktów.
Co do alimentów, tak samo jak wyżej. Uwierz mi, że to jest dość ciężkie przeżycie... Najpierw byłoby trzeba udowodnić, że ten człowiek jest Twoim ojcem. Potem musisz sama (bo jesteś pełnoletnia) złożyć pozew o alimenty, potem rozprawa, debata nad tym czy na pewno tyle potrzebujesz. Po jednej stronie jesteś Ty, po drugiej Twój ojciec ;/. Swoją drogą, pomyślałaś o alimentach, bo potrzebujesz pieniędzy, czy też w ramach zemsty?

Kontaktu już z nim nie chcę, raz próbowałam, wiem jak to się skończyło. To zmieniło tylko żal do niego w złość i ujednoliciło moje uczucia wobec niego.
Orientowałam się już trochę w tym w sumie. Wiem że jeśli nie uzna mnie sam to będą zarządzone badania genetyczne. Wiadomo sąd itd. Nie obawiam się tego jak to przetrwam. To właśnie jego brak pozwolił mi się wyzbyć wielu emocji, podchodzić do wielu spraw chłodno, bezwzględnie - taka też potrafię być.
Alimenty uważam że z powodów finansowych powinnam dostać. Tak jak pisałam - skręca mnie jak widzę co ma mój 'brat' a na co mnie nie stać. Mam dość drogie studia. Do tego muszę leczyć zgryz i ciągle być pod opieką lekarza i wykonywać badania ze względu na chorą tarczycę.

Napisane przez Melanchton

Dlaczego od razu skończonym bucem? Facet wdał się w przelotny romans, doszło do wpadki. Ona zdecydowała się zatrzymać dziecko i nie chciała od niego żadnej pomocy. Minęło ponad 20 lat, oboje ułożyli sobie życie. Żaden z buc, podobnie jak i żaden z niego ojciec. Po prostu - dawca spermy. Może gdyby mama Autorki zdecydowała się lata temu na podanie go o alimenty miałby jakąś większą świadomość tego, że ma dziecko. Ale teraz? Po 23 latach dziewczyna chce z nim kontaktu, a on jej nie znał, nie wychowywał, nie widywał. Miałby się w nim jakiś instynkt nagle obudzić czy co? Facet ma rodzinę, żonę, dzieci. Wcale mu się nie dziwię, że nie chce kontaktu z dzieckiem urodzonym z powodu jego skoku w bok ponad 20 lat temu, tym bardziej, że jego żona o tym nie wie.

IMHO wątek może być co najwyżej przestrogą przed przygodnym seksem czy romansami z żonatymi facetami...

Kto sobie ułożył to sobie ułożył. On nie musiał niczego układać, za to pannie z dzieckiem już tak nie jest łatwo sobie 'ułożyć'.
Teraz to rozumiem że jesteśmy obcymi sobie ludźmi. Ale kiedyś? Nie chciał nawet zobaczyć swojego pierwszego dziecka. To jest moim zdaniem dziwne. Albo może faceci tak mają...

[201608251020]

Napisane przez drabineczka

Nigdy nie było między nimi więzi

Nie chodzi o więź. Zwykły takt. Choćby na tym jednym spotkaniu. Już nawet nikt mu nie kazałby przychodzić na więcej, gdyby powiedział, że nie chce jakoś się dalej wdrażać w jej poznawanie. Wytłumaczenie że się ułożyło tak, że nie chciałem się w to angażować. Jak pisze Autorka:
" Nie był przyjemny. Gdy mówiłam o tym że brakowało mi w dzieciństwie jego obecności to stwierdził że brak ojca to żaden problem i że przecież mam mamę, dziadków. To że nie miałam ojca to według niego wina mamy, że nie związała się z innym mężczyzną."

Świeeeetny argument - po co Ci ojciec? Masz matkę i dziadków. Facet jest wsiurem wg mnie no i mam prawo mieć takie mniemanie.

[201604301943]

Napisane przez drabineczka

Jesteś dorosła, po co ci zemsta rodem z serialu dlaczego ja?

Z resztą zgadzam się, do tanga trzeba dwojga, gdy już powstał owoc tego tańca twoja mam zdecydowała za siebie i za ciebie, co dalej.

Nie zadecydowała. Nie powiedziała mojemu ojcu: masz zakaz widywania się z dzieckiem/zmuszę cię sądownie do uznania dziecka. Dała wybór. Nie skorzystał.

Napisane przez paollino

Jak dla mnie bucem, bo dawcą spermy. I tyle. Nie zainteresował się JEGO WŁASNYM DZIECKIEM. Książę z łaski spytał 2 razy jak się czuje jej Mama w ciąży. No sorry, ludzie którzy mają w d... swoje dzieci a dodatkowo nie mają cywilnej odwagi, by przyznać się do tego swojej rodzinie... I jeszcze tak ją potraktować na spotkaniu... Nie mówię że miałby się rzucać w ramiona, łkać, przepraszać. Ale pogadać, poznać własne dziecko. W czym jest gorsza od tego syna? W tym że z inną kobietą czy że "upssss... wpadka...". Nie rozumiem tego podejścia i dla mnie bucem będzie.

Właśnie to pytanie zatruwa mi życie. Czy dlatego że nie urodziłam się chłopcem, pierworodnym. Czy może z miliona innych powodów? Choć patrząc na moje życie i jego to ja daję rodzicom więcej powodów do dumy, ale wiem że to mało istotne.

Napisane przez drabineczka

Gdybym ja zaszła w niechcianą ciążę, to bym ją usunęła, więc w przypadku niechcianej ciąży przez faceta gdy kobieta decyduje że zrobi wszystko sama urodzi zajmie się nim i nie chce ode mnie pomocy byle tylko mieć dziecko, jestem w stanie go zrozumieć - od początku grał w otwarte karty. To nie disneyland, nie wszystkie ciąże są planowane i chciane.

Tak, mojej mamie lekarze też to sugerowali. Tak, wiele razy powiedziałam jej, że ma pretensję, że tego nie zrobiła. Ale dziękuję za przypomnienie mi że jestem tak beznadziejnym człowiekiem, skoro własny ojciec nawet znać mnie nie chciał, że nie powinno mnie tu teraz być. Ale w sumie nie wiem jakim ty jesteś człowiekiem. Może tak samo beznadziejnym jak ja.

[201604181004]

za to pannie z dzieckiem już tak nie jest łatwo sobie 'ułożyć'.

Bez jaj, twoja mama całkiem świadomie weszła w romans z żonatym i z pełną świadomością wpisała zmyślonego ojca w akcie urodzenia, czego ty wymagasz?

---------- Dopisano o 22:20 ---------- Poprzedni post napisano o 22:19 ----------

Ale dziękuję za przypomnienie mi że jestem tak beznadziejnym człowiekiem, skoro własny ojciec nawet znać mnie nie chciał, że nie powinno mnie tu teraz być

Daj sobie spokój z tą histerią.
Chodzi o to że twoja mama zdecydowała - że zrywa kontakt i tyle, skoro on nawet formalnie twoim ojcem nie jest, to była jej decyzja.

[201604301943]

Napisane przez drabineczka

Chodzi o to że twoja mama zdecydowała - że zrywa kontakt i tyle, skoro on nawet formalnie twoim ojcem nie jest, to była jej decyzja.

Nie, nie zdecydowała o zerwaniu kontaktu. Pisałam to już wcześniej... Ona powiedziała tylko że jeśli chce mnie uznać to proszę bardzo, chętnie. Ale jak nie to trudno, nie będzie szlajać się z nim po sądach i sobie nerwów psuć.

[ama4]

Napisane przez metal_fish

Nie, nie zdecydowała o zerwaniu kontaktu. Pisałam to już wcześniej... Ona powiedziała tylko że jeśli chce mnie uznać to proszę bardzo, chętnie. Ale jak nie to trudno, nie będzie szlajać się z nim po sądach i sobie nerwów psuć.

No i niestety nie jest dobrze, że mu to odpuściła. Bo powinna była "szlajać się po sądach" (bez przesady z tym szlajaniem się..........), żeby Tobie zapewnić lepszą przyszłość. Uniosła się dumą, że sama sobie poradzi. No to sobie radziła sama.

Faceci raczej nie mają instynktu macierzyńskiego. Niestety albo stety. Widocznie nie chodziło tutaj o dziecko, ale o partnerkę z którą to dziecko ma.

A Ty autorko - lepiej sobie odpuść układanie innym ludziom życia i wpuszczanie się w jakieś użalanie się czy poczucie winy... Twoi rodzice biologiczni podjęli takie a nie inne decyzje. Rozumiem, że może Ci być z tego powodu źle, ale wierz mi - Twoja wartość nie jest wyznaczana przez to, jaki układ mają ze sobą Twoi biologiczni rodzice i czy Twój biologiczny ojciec jest taki czy siaki.

[ksenka4]

Mam podobną sytuację. Odradzam dodatkowe komplikowanie sobie życia poprzez "zemstę" . Jakby nie patrzeć, facetowi coś jednak zawdzięczasz.
Nawiasem mówiąc, pozew składasz o ustalenie ojcostwa, a nie o uznanie (uznać ojciec może samodzielnie w USC) i wraz z tym pozwem wnioskujesz o alimenty. Jeśli już pracujesz, na alimenty nie masz szans. W ogóle w wieku 23 lat szanse są niewielkie, chyba, że studiujesz i nie możesz sie samodzielnie utrzymać. W razie problemów natury prawnej pisz na priv

[201604301943]

Napisane przez ama4

A Ty autorko - lepiej sobie odpuść układanie innym ludziom życia i wpuszczanie się w jakieś użalanie się czy poczucie winy... Twoi rodzice biologiczni podjęli takie a nie inne decyzje. Rozumiem, że może Ci być z tego powodu źle, ale wierz mi - Twoja wartość nie jest wyznaczana przez to, jaki układ mają ze sobą Twoi biologiczni rodzice i czy Twój biologiczny ojciec jest taki czy siaki.

Komu ja układam życie?
Może moja wartość nie jest wyznaczana przez stosunki między moimi rodzicami, ale niestety społeczeństwo potrafi jednak przez ten pryzmat oceniać człowieka. Np. Ty sugerujesz że powinnam lepiej zostać wyskrobaną

[201708160922]

20 lat temu to było szlajanie się po sądach. I teraz też będzie - znam z autopsji.

Pomijając kwestię moralną Twoich działań (dziewczyny już sporo napisały): alimenty przysługują Ci do 26 roku życia, czyli jakieś 3 lata. Ile ojciec zarabia? Od tego zależy kwota, jaką zasądzą. I tak, ojciec na starość może chcieć alimentów, równie dobrze może ich nie chcieć.

[Kaja-ja]

Podobnie jak Paollino uważam, że osoba, która zaszła w niechcianą ciążę i facet ma ją gdzieś, POWINNA "szlajać się po sądach" właśnie ze względu na nienarodzone dziecko. Pana można olać z góry na dół, ale alimenty się należą. I nie ma się co unosić dumą, tylko wyciągać ręce po to, co się należy...
Mężczyźni nie mają instynktu macierzyńskiego. 23-letnia "córka", której nigdy nie widział, nie jest mu kimś bliskim.
Kobieta, która po X latach dowiedziała się o tożsamości swojego oddanego dziecka zareagowałaby totalnie inaczej niż facet. Sama świadomość istnienia takiego dziecka by ją zagryzła. Mężczyźni (biologicznie) tego nie odczuwają.
Natomiast chęć zemsty - choć w jakimś stopniu uzasadniona i zrozumiana - nic Ci Autorko nie da.
Musisz odciąć się od swojego "ojca" i jego rodziny. Sama nakręcasz się śledzeniem i myśleniem o tym co ma Twój "brat", czego Ty nie miałaś.
Do niczego Cię to nie doprowadzi. Jeśli masz z tym problem, to udaj się do psychologa.
Według mnie powinnaś grubą krechą oddzielić jego życie od swojego. Nic Cię z nim nigdy nie łączyło i nic już nie będzie Was łączyć... musisz się z tym pogodzić i przeskoczyć tą świadomość.

[201604181004]

Nikt tego nie sugeruje. Tylko mówię że tak samo jak kobieta może nie chcieć dziecka, tak samo facet może nie chcieć tego dziecka.
Jak kobieta robi aborcje to jest wielką feministką, a jak facet nie chce wychowywać owocu wpadki to jest dupkiem. Nie, to tak nie działa. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi a twoja mama jako dorosła osoba wiedziała co robi. Ochłoń, naprawdę.
I znam taką sytuację z życia realnego, co gorsza - rodzeństwo przyrodnie zostało urodzone w tym samym roku. Osoba która jest w twojej sytuacji nawet przez myśl jej nie przeszła taka zemsta, bo to by autentycznie zabiło to rodzeństwo. Po prostu. To są niczemu winne dzieci które nie mają pojęcia o wyskoku ojca sprzed dwudziestu paru lat - po co im ta wiedza? Co się stało to się nie odstanie, rodzice doszli do wniosku że tak będzie najlepiej po co chcesz to zmieniać? Ulży ci?
Będzie ci lepiej z myślą że np twój przyrodni brat nie wytrzymał i się targnął na swoje życie? Przemyśl to jakie to może mieć katastrofalne skutki.

---------- Dopisano o 22:48 ---------- Poprzedni post napisano o 22:47 ----------

Kaja-ja zgadzam się z tobą i to właśnie miałam na myśli...

[Melanchton]

Napisane przez metal_fish

Kto sobie ułożył to sobie ułożył. On nie musiał niczego układać, za to pannie z dzieckiem już tak nie jest łatwo sobie 'ułożyć'.
Teraz to rozumiem że jesteśmy obcymi sobie ludźmi. Ale kiedyś? Nie chciał nawet zobaczyć swojego pierwszego dziecka. To jest moim zdaniem dziwne. Albo może faceci tak mają...

Znam niejedną "pannę z dzieckiem" i niejedną rozwódkę, które ułożyły sobie życie, powychodziły za mąż, urodziły kolejne dzieci i żyją sobie szczęśliwie (niektóre z nich mają już wnuki). Twoja mama z jakiegoś powodu tego nie zrobiła; zwalanie winy na faceta, z którym zaszła w ciążę jest dziecinne...

Napisane przez paollino

Nie chodzi o więź. Zwykły takt. Choćby na tym jednym spotkaniu. Już nawet nikt mu nie kazałby przychodzić na więcej, gdyby powiedział, że nie chce jakoś się dalej wdrażać w jej poznawanie. Wytłumaczenie że się ułożyło tak, że nie chciałem się w to angażować. Jak pisze Autorka:
" Nie był przyjemny. Gdy mówiłam o tym że brakowało mi w dzieciństwie jego obecności to stwierdził że brak ojca to żaden problem i że przecież mam mamę, dziadków. To że nie miałam ojca to według niego wina mamy, że nie związała się z innym mężczyzną."

Świeeeetny argument - po co Ci ojciec? Masz matkę i dziadków. Facet jest wsiurem wg mnie no i mam prawo mieć takie mniemanie.

Nadal nie uważam, żeby facet był "wsiurem". Nie chciał dziecka, matka nie chciała alimentów, minęło ćwierć wieku. Może gdyby nie był żonaty utrzymywałby kontakt z dzieckiem, ale skoro zdradził żonę i ona nigdy się nie dowiedziała - dziwicie się, że facet może czuć, że nieślubne dziecko zagraża rodzinie, którą przez te lata zbudował z inną kobietą? Ja się nie dziwię.
Kiedy kobieta nie chce poczętego już dziecka - może usunąć. Kiedy facet nie chce - nie może nic zrobić. On tego dziecka nie chciał, więc się od niego odciął. Może podkulił ogon, wyciągnął nauczkę i więcej już nie zdradził żony. A może romansował dalej z innymi kobietami i ma jeszcze n nieślubnych dzieci. Tego nie wiemy i się nie dowiemy.

Obarczanie faceta winą za wszystkie nieszczęścia i niepowodzenia jest moim zdaniem przesadą. Skoro gość jest dobrze sytuowany, a Autorka stoi krucho z kasą - niech go pozwie o alimenty i tyle. Należą się jej jeśli facet jest jej ojcem.

Napisane przez drabineczka

Bez jaj, twoja mama całkiem świadomie weszła w romans z żonatym i z pełną świadomością wpisała zmyślonego ojca w akcie urodzenia, czego ty wymagasz?

Daj sobie spokój z tą histerią.
Chodzi o to że twoja mama zdecydowała - że zrywa kontakt i tyle, skoro on nawet formalnie twoim ojcem nie jest, to była jej decyzja.

Z tym postem się zgadzam. Jeśli można w tej sytuacji kogoś "winić" to Twoją mamę. Gdyby naciskała na uznanie dziecka dostałabyś alimenty i Wasz poziom życia nieznacznie by się poprawił. W tamtych czasach nie było badań genetycznych i w sumie wystarczyło palcem wskazać kto jest ojcem i sąd przyznawał alimenty. Skąd wiem? Mój ojciec ma syna, na którego płacił (choć nie jest pewien czy to jego czy jego najlepszego przyjaciela, który też się na horyzoncie pojawił, a który był - w przeciwieństwie do mojego ojca - żonaty) i z którym zresztą nie utrzymywał nigdy kontaktów.

[201604301943]

Napisane przez ksenka4

Mam podobną sytuację. Odradzam dodatkowe komplikowanie sobie życia poprzez "zemstę" . Jakby nie patrzeć, facetowi coś jednak zawdzięczasz.
Nawiasem mówiąc, pozew składasz o ustalenie ojcostwa, a nie o uznanie (uznać ojciec może samodzielnie w USC) i wraz z tym pozwem wnioskujesz o alimenty. Jeśli już pracujesz, na alimenty nie masz szans. W ogóle w wieku 23 lat szanse są niewielkie, chyba, że studiujesz i nie możesz sie samodzielnie utrzymać. W razie problemów natury prawnej pisz na priv

Eh no wiem że o ustalenie, pomyliłam się, nie ważne. Chodziło o sens że najpierw sprawa ojcostwa, potem alimenty. Czeka mnie jeszcze 2,5 roku studiów. Nie pracuję i moje studia należą do takich na których bardzo trudne jest pracowanie a tym bardziej w takim wymiarze żeby samej się utrzymać. Dziękuję za rady
Ta chęć 'zemsty' nachodzi mnie w gorszych momentach gdy wiem co 'zawdzięczam' brakowi jego osoby, jego zainteresowania.

[ksenka4]

Napisane przez CzasKomety

alimenty przysługują Ci do 26 roku życia, .

wiem, że nie o to chodzi w tym wątku przede wszystkim, ale nie mogę pozwolić na rozpowszechnianie takich informacji nie ma określonego wieku, to którego "przysługują" alimenty. to zależy od sytuacji uprawnionego (no i oczywiście, jak słusznie zauważyłaś, od możliwości zobowiązanego).

[Melanchton]

Napisane przez metal_fish

Komu ja układam życie?
Może moja wartość nie jest wyznaczana przez stosunki między moimi rodzicami, ale niestety społeczeństwo potrafi jednak przez ten pryzmat oceniać człowieka. Np. Ty sugerujesz że powinnam lepiej zostać wyskrobaną

Kto w dzisiejszych czasach ocenia innych przez pryzmat tego, czy są z nieprawego łoża czy nie? Kogo to w ogóle obchodzi?
Moi rodzice nie są ze sobą w związku małżeńskim, noszą inne nazwiska i nikt nigdy nie dyskryminował mnie z tego powodu. To Ty decydujesz o swoim życiu, szczególnie teraz gdy jesteś już dorosła.

[ama4]

Napisane przez metal_fish

Komu ja układam życie?
Może moja wartość nie jest wyznaczana przez stosunki między moimi rodzicami, ale niestety społeczeństwo potrafi jednak przez ten pryzmat oceniać człowieka. Np. Ty sugerujesz że powinnam lepiej zostać wyskrobaną

Nic nie sugeruję, czytaj może dokładniej posty, co?

Chcesz układać życie swojemu ojcu biologicznemu i jego rodzinie. Zostaw to. On nie jest Ci do niczego potrzebny, skoro SAM nie czuł przez 23 lata potrzeby zajmowania się Tobą albo chociaż składania Ci życzeń urodzinowych.

Nie żartuj z tym społeczeństwem. Bo z całym szacunkiem - użalasz się nad sobą raczej. Jak reprezentujesz coś sobą i masz poczucie własnej wartości to społeczeństwo ma głęboko gdzieś czy Twój biologiczny ojciec się Tobą interesuje czy nie. Ponieważ całe moje życie mój ojciec się mną totalnie nie interesował, to wiem co mówię. Zejdź więc proszę na ziemię, przestań się użalać nad sobą, idź na terapię jak Ci to potrzebne i nie roztrząsaj nadmiernie tego problemu, bo w niczym Ci to nie pomoże, a tylko się psychicznie wykańczasz. Ty sama siebie. Warto to robić?

[Aramintha]

Napisane przez metal_fish

Alimenty uważam że z powodów finansowych powinnam dostać. Tak jak pisałam - skręca mnie jak widzę co ma mój 'brat' a na co mnie nie stać. Mam dość drogie studia. Do tego muszę leczyć zgryz i ciągle być pod opieką lekarza i wykonywać badania ze względu na chorą tarczycę.

Ja bym się nie wahała i wystąpiła o te alimenty, to żadna łaska ze strony rodzica tylko jego obowiązek. Alimentów można dochodzić za trzy lata wstecz, czyli mogłabyś dostać też część tych zaległych. W imię czego miałabyś sobie odmawiać leczenia i edukacji?

Co do nie poinformowania żony, ten mężczyzna miał 23 lata czasu żeby to zrobić. Lepiej późno niż później

[dzustam]

Do 18 roku życia o ewentualnym ustaleniu ojcostwa i alimentach dla Ciebie mogła decydować Twoja mama.

Wraz z Twoją dorosłością, to Ty decydujesz, czy chcesz otrzymywać alimenty od domniemanego ojca.

Masz do tego prawo. Niepodważalne. O ile się uczysz i nie pracujesz.

Osobną kwestią jest to, co zyskasz, co stracisz...

I zależy kto, co uważa za sprawiedliwe. Facet do tej pory nie poniósł żadnych konsekwencji seksu pozamałżeńskiego oraz braku zainteresowania własnym dzieckiem.