Jesteś gruba! Odchudzaj się!- powiedziała mama.

[nice6irl]

Wizażanki,

w moim życiu ostatnio pojawia się dużo problemów. Zaczynam sobie sama ze sobą nie radzić. Chciałam się was spytać (tak jak człowiek człowieka) co mam zrobić w sytuacji, która spotyka mnie od jakiegoś czasu:

Jestem niską osobą (156cm) i od zeszłej zimy przybrałam na wadze około 10kg. Także ważę teraz ok 56 kg. Nie jestem z tego powodu rozradowana, ale postanowiłam się nie załamywać. W tym roku mam zamiar zrzucić chociaż 5kg. Niestety nie jestem osobą bez problemów zdrowotnych, co miało również wpływ na przyrost masy. Niedawno miałam anemię, problemy z nerkami, więc nie wygląda to za ciekawie.
Oczywiście w momencie jak będę przygotowana zmienię dietę, ale chcę to robić rozsądnie. W tym momencie mojego życia- kiedy mam dużo problemów jest mi ciężko katować się dodatkowo dietą. I wszystko byłoby w porządku (np. mój chłopak uwielbia mnie z moim brzuszkiem i krągłościami) gdyby nie moja matka
Oprócz krzyków, gdy chcę zjeść spokojnie obiad czy napić się soku dochodziło już do momentów, kiedy wyrywała mi jedzenie z rąk. Dzisiaj właśnie przez nią przepłakałam parę godzin. Jak tylko idę do kuchni biegnie zaraz za mną i krzyczy "Zobacz jak ty wyglądasz! Jesteś gruba!" Dzisiaj dostałam po twarzy- chciałam przygotować sobie kolacje. Pokroiłam już cebulkę i teraz leży gdzieś w kuchni, odeszła mi ochota jeść po tym, co usłyszałam. Matka dostała ataku szału, uderzyła mnie kilkanaście razy i powiedziała: "Ubieraj się. Spier#%$#^ z tego domu".
Siedzę twardo na tyłku, bo i tak nie mam gdzie iść. Ale już mam dosyć tego poniżania.

Odchudzać się na chama? Bo mama chce? Co ja mam robić? Nie mam już sił na to wszystko?

[istari]

nice, może na początek ustalimy jedno: waga 56kg przy wzroście 156cm to waga NORMALNA. nie daj sie zwariować anorektyczkom, ktorych teraz pelno w gazetach i TV. zajrzalam w Twoj profil - masz 20 lat, to naprawde dobra waga w tym wieku.
co do Twojej mamy...szok. bardzo, bardzo mi przykro moim zdaniem to ona ma problem a nie Ty. jak u niej z wagą?może odbija sobie swoje kompleksy na Tobie? nie wiem co Ci napisać...

[Momo]

Jestem w szoku
Jak własna matka może Cię tak traktować.
Współczuję Ci bardzo...
Czy istnieje szansa ,że można z nią porozmawiać na spokojnie?

[anetka_m]

Na pewno zaraz posypią się tu słowa na Twoją mamę. Choć sama jestem zszokowana zachowaniem Twojej mamy nie będę tego komentować. Powiem Ci tylko, że wiem doskonale co czujesz, bo sama mam identyczną sytuacje. Z tym, że już "na szczęście" nie widzę się z mamą na co dzień, bo studiuje innym mieście. Za każdym razem jak przyjeżdżam do domu, a robię to już coraz rzadziej, słyszę" przytyłaś, schudnij trochę, jedz mniej, nie jedz po osiemnastej, zamiast kanapki napij się herbaty, zjedz jabłko, ale masz udziocha (i tu mnie łapie za nie). Najgorsze w tym wszystkim jest to, że już tata zaczął mi to samo powtarzać: no Anetka, ale Ty chyba widzisz jak sama wyglądasz, no zrób coś z tym... i mogłabym wymieniać tak w nieskończoność te przykre słowa.
Ja zajadam stres, ale probuję coś z tym robić, choć czasem wychodzi z tego błędne koło...
Nice, wiedz, że nie jesteś sama, współczuje Ci tylko, że musisz teraz siedzieć z mamą w tym samym mieszkaniu, bo ja przynajmniej mam gdzie "uciec i schować" przed tymi dogryzkami. Wiem, że oni nie chcą dla mnie źle, ale te słowa tak potwornie ranią... Mój TŻ mnie wspiera, mam się przynajmniej komu wypłakać jak już wracam z weekendu w domu (bo raz na jakiś czas muszę sie tam pokazać). Trudno mi Ciebie pocieszać, bo sama wiem jak to jest i , że czasem szkoda słów na to wszystko... Wiedz jedynie, że nie jesteś sama. Z tym tylko, że mnie mama nigdy nie uderzyła...

[bloondyna]

nie odchudzaj sie !

broń Cię Panie Boże .. chcesz wyglądać jak te wieszaki na wybiegach ??
porozmawiaj z mamą i powiedz jej że to normalna waga ..
że nie życzysz sobie takiego traktowania i że to boli i w żaden sposób nie zmieni tego jaka jestes ..

3mam kciuki .. !

[nice6irl]

Ja już sama nie wiem czy to waga normalna. Wiem napewno, że przeszkadza ona bardziej mojej matce niż mnie samej.
Dzisiaj napewno z nią rozmawiać już nie będę. Z resztą nie wiem, co miałabym jej w tej rozmowie powiedzieć?
Moja mama będąc w moim wieku ważyła średnio ok 45 kg, a dodam, że jest ode mnie wyższa o parę cm. Teraz nie jest gruba, ale sadełko ma. I też w pewnym sensie jest to wynik różnych chorób.

[suzana]

Nice zastanawiałaś się co leży u podstaw patologicznego (bo jak inaczej jej nazwac?) zachowania Twojej mamy? Może mama widzi w Tobie siebie i swoje problemy (niekoniecznie te aktualne)?

[izia17]

Mój Boże
Współczuje Ci kochana
Nawet nie potrafię sobie wyobrazić, że własna matka tak Cię potraktowała, to nieludzkie! I dobrze robisz, że się nie odchudzasz i zwracasz uwagę na swoje zdrowie, przecież dieta zaraz po anemii mogłaby się tragicznie skończyć!

[sylwónia]

Szczerze mówiąc nie wiem jak to skomentować. Twojej w tym winy żadnej nie ma w każdym razie. A mamie hmmmm... wątpię że chodzi jej ściśle o Twoją wagę, to raczej chyba jakiś emocjonalny problem ogólny z jej strony.

[bloondyna]

wiem , że nie jest Ci łatwo o tym rozmawiać , po takim trakowaniu ...

masz mozliwość jakiejś ucieszki tymczasowej od problemu ?
np. zamieszkać na pare dni u TŻ ?
myślę że dobrze by Wam to wyszło ..

[nice6irl]

Nie mam pojęcia z czego wynika zachowanie mojej matki. Nie raz i nie dwa zwyzywała mnie od najgorszych, wyrzuciła z domu. Ale starałam się ją zrozumieć- bo była kłotnia, łzy, jak to bywa czasami między dziećmi a rodzicami. Dzisiejszego zachowania nie zrozumiem. Chociaż po części może wynikać z faktu, że się o mnie martwi (chyba)

Niestety spędzić parę dni u tż nie mogę. Dzieli pokój z bratem. Z resztą jesteśmy bardzo świeżą parą. W poniedziałek będzie 2 miesiące. Nie sądzę, żeby to był dobry pomysł.

[laylaaa]

Napisane przez istari

nice, może na początek ustalimy jedno: waga 56kg przy wzroście 156cm to waga NORMALNA. nie daj sie zwariować anorektyczkom, ktorych teraz pelno w gazetach i TV. zajrzalam w Twoj profil - masz 20 lat, to naprawde dobra waga w tym wieku.
co do Twojej mamy...szok. bardzo, bardzo mi przykro moim zdaniem to ona ma problem a nie Ty. jak u niej z wagą?może odbija sobie swoje kompleksy na Tobie? nie wiem co Ci napisać...

ważę tyle co autorka wątku. przy tym jestem wyższa o 20 cm. jak w takim razie nazwiesz moją wagę?

milo, ze uważasz takie osoby za anorektyczki. dla Twojej wiadomości - można byc szczuplym tak po prostu. nie każda dziewczyna z niedowagą to bulimiczka czy anorektyczka..



co do autorki wątku to.. sama nie mam zbyt dobrych kontaktów z matką, ale na różne przytyki dotyczące mojej osoby zwykle nie reaguję - nauczyłam się, że nie warto.
to, co robi Twoja nie jest normalnym zachowaniem.. można zrozumieć delikatne aluzje, ale wyzywanie, wyrywanie jedzenia z rąk?! masz się kryc z obiadem?! dlaczego Twoja waga tak jej przeszkadza, nie rozumiem, przecież to Twoje ciało.
najlepszym wyjściem byłaby rozmowa z nią, ale z tego co piszesz Twoja mama jest osobą porywczą, także.. może nie być łatwo. w każdym razie powodzenia..

[Shayla]

Przyznam, że gdy przeczytałam Twój post byłam w szoku.
Usłyszeć takie słowa od własnej matki to dla mnie coś niepojętego, już prędzej od obcych osób, ale nie od najbliższego sercu człowieka, który powinien dodawać nam skrzydła, a nie podcinać je. No ale jak widać są różni ludzie. Mam nadzieję, że Twoja mama nie robi Ci takich uwag po to, aby Cię zdołować, lecz wynika to "tylko" z jej bezmyślności.
Nie napiszę, abyś się tym nie przejmowała, ponieważ takie słowa ranią, ale na pewno nie powinnaś przejmować się swoją wagą, ponieważ jest jak najbardziej ok!

Bardzo dobrze Cię rozumiem, ponieważ sama mam duże zdrowotne problemy i strasznie ciężko mi schudnąć, jest to dla mnie katorga. Często muszę po prostu przerwać dietę z powodu złych wyników badań, także doskonale wiem czym jest ciągła walka z samym sobą.

Ściskam Cię mocno! Bądź dzielna i przede wszystkim nie rób niczego wbrew sobie.

[Nija_]

To Twoja mama ma jakieś poważne problemy ze sobą, a nie Ty

Ja też ostatnio sporo przytyłam, w ogóle mam skłonności do tycia, wielką dupę i szerokie biodra i odkładający się tłuszcz na brzuchu, mama czasem komentuje moją figurę, ale ZAWSZE są to żarty, nigdy na poważnie, czy po to, żeby mnie urazić. Ewentualnie czasem zwrócenie uwagi, że przed pójściem spać zamiast plasterka sera lepszym rozwiązaniem byłoby jabłko

Co do Twojego problemu - naprawdę trudno mi coś poradzić, na pewno nie odchudzaj się na siłę, jeżeli Tobie Twoja waga nie przeszkadza- bo jest całkowicie normalna. To Twoja mama ma problem a nie Ty. Jak schudniesz na siłę, to Twojej mamie znowu zacznie coś przeszkadzać, a to nos, kształt uszu, stopy czy jeszcze coś innego

Najlepiej chyba przeczekać, jeśli nie chcesz "bawić się" w psychologów itd.

Trzymaj się

[istari]

Napisane przez laylaaa

ważę tyle co autorka wątku. przy tym jestem wyższa o 20 cm. jak w takim razie nazwiesz moją wagę?

milo, ze uważasz takie osoby za anorektyczki. dla Twojej wiadomości - można byc szczuplym tak po prostu. nie każda dziewczyna z niedowagą to bulimiczka czy anorektyczka..



co do autorki wątku to.. sama nie mam zbyt dobrych kontaktów z matką, ale na różne przytyki dotyczące mojej osoby zwykle nie reaguję - nauczyłam się, że nie warto.
to, co robi Twoja nie jest normalnym zachowaniem.. można zrozumieć delikatne aluzje, ale wyzywanie, wyrywanie jedzenia z rąk?! masz się kryc z obiadem?! dlaczego Twoja waga tak jej przeszkadza, nie rozumiem, przecież to Twoje ciało.
najlepszym wyjściem byłaby rozmowa z nią, ale z tego co piszesz Twoja mama jest osobą porywczą, także.. może nie być łatwo. w każdym razie powodzenia..

a muszę ją nazywać? nie pisalam do Ciebie tego postu i jeśli masz jakis problem z tym jak inni moga postrzegac Twoją wagę to zalóż osobny wątek.
nie napisalam jakie osoby uwazam za anorektyczki, ale jak widac sama sądzisz, że do Ciebie to określenie pasuje

nice, wage masz naprawdę zupelnie normalną. ja nie widzę tutaj żadnego problemu, choc oczywiście gdybyś ważyla np. 5 kg mniej też byloby ok nie chcę Ci doradzać czy sie odchudzać czy nie. myślę jednak, że nie warto robic tego dla kogoś innego. i tu mam taki maly pomysl: może powiedz mamie, że będzie Ci raźniej jeśli sie poodchudzacie razem? moze pomysl glupi, ale jakos tak mi to wpadlo do glowy.

[nice6irl]

Dziękuję wizażanki za słowa otuchy

Nie wiem co zrobić. Jeśli oleję sprawe, nie będę przejmowała się jej słowami to ciągle będę napotykała na ataki. Zwłaszcza, że teraz przez tydzień będziemy same w domu. A potem jeszcze miesiąc. Mama już zapowiedziała, że nie będziemy gotować żadnych obiadów. Myślałam, że może taniej wyjdzie w barze, ale teraz zrozumiałam, co miała na myśli. Trudno. Jeśli nie będzie kupować żywności to schudnę, a przecież o to jej chodzi.
Więc może wygrać tą batalię.

Cholernie mi wstyd, że jestem taka słaba i muszę się żalić ze swoich problemów prawie każdorazowo tutaj na forum. Ale chciałabym mieć taką mamę, która ze mną porozmawia czy przytuli. Mamę- przyjąciółkę. Niestety trafiło się inaczej

Odchudzanie z mamą? Ona twierdzi, że na swoje 50lat wygląda idealnie. Pewnie wyśmiałaby ten pomysł i powiedziała coś w stylu "Dieta to przyda się tobie".

[agnieszka k]

tylko jedno dwa słowa przychodzą mi do glowy
MATKA WARIATKA
jak ona może cie bić z takiego powodu? tym bardziej ze waga jest prawidlowa.
A ona sama jest idealna? Może też jej powiedz żeby sie odchudziła.
Masakra.

[istari]

Napisane przez nice6irl

Dziękuję wizażanki za słowa otuchy

Nie wiem co zrobić. Jeśli oleję sprawe, nie będę przejmowała się jej słowami to ciągle będę napotykała na ataki. Zwłaszcza, że teraz przez tydzień będziemy same w domu. A potem jeszcze miesiąc. Mama już zapowiedziała, że nie będziemy gotować żadnych obiadów. Myślałam, że może taniej wyjdzie w barze, ale teraz zrozumiałam, co miała na myśli. Trudno. Jeśli nie będzie kupować żywności to schudnę, a przecież o to jej chodzi.
Więc może wygrać tą batalię.

Cholernie mi wstyd, że jestem taka słaba i muszę się żalić ze swoich problemów prawie każdorazowo tutaj na forum. Ale chciałabym mieć taką mamę, która ze mną porozmawia czy przytuli. Mamę- przyjąciółkę. Niestety trafiło się inaczej

Odchudzanie z mamą? Ona twierdzi, że na swoje 50lat wygląda idealnie. Pewnie wyśmiałaby ten pomysł i powiedziała coś w stylu "Dieta to przyda się tobie".

wiec pomysl jednak glupi

[tutaj]

To straszne co piszesz... MOze twoja mama chce sobie, tobie albo komukowiek udowodnić ze nie jest bezkrytyczna wobec ciebie? Tylko baaardzo przesadza w okazywaniu tego. Strasznie mi pzykro, ja chyba nie umialabym rozmawiac z matką po czyms takim. Bliscy są po to zeby wspierac a nie dolowac... No nie wiem po prostu, to jakas chora sytuacja...
trzymaj się ;*

[Hultaj]

Moim zdaniem, matka, która wyrywa dziecku jedzenie; bije je w twarz, ponieważ szykuje sobie kolację - zamiast wspierać, rozmawiać, zachęcać do odchudzania, namawiać do uprawiania sportu, pomóc ułożyć wartościową dietę - powinna się leczyć psychicznie. ;-)

Ciężko [mi] coś doradzić w takich sytuacjach (sytuacji).
Nie kłóć się. Skoro nie masz w niej wsparcia, dobrze chociaz, że masz jej w tz-cie. Ułóż to sobie racjonalnie, tak, jak Ty uważasz, że powinnaś. Uporaj się z problemami - i działaj. Jeździj na rowerze. Wchodź po schodach zamiast jeździć windą. I narzuć sobie rygor - że od pewnej godziny nie jesz, i tyle. Zrezygnuj ze słodyczy, przynajmniej, pilnuj się. I takie tam. Poszukaj pracy, jeśli możesz, by mieć własne pieniądze, i abyś nie była skazana tylko na jej królewskie dysponowanie zawartością lodówki.

Brak obiadów nie jest rozwiązaniem. Szkoda, że Twoja mama tego nie wie. Rozwiązaniem jest odżywiać się z głową.

[evilcia]

Hej. Jak przeczytałam twój post to włos mi się na głowie zjeżył. Przykro mi strasznie z zaistniałej sytuacji
Na pewno nie zgadzaj się na głodówkę bo ona na pewno ci nie pomoże schudnąć (stracisz wodę, którą raz dwa odzyskasz), jeszcze bardziej zaszkodzisz swojemu zdrowiu.
Nie mam pojęcia jak ci pomóc, bo rozmowy z mamą chyba na nie wiele się zdadzą, choć spróbuj. Może razem do jakiegoś dietetyka spróbuj pójść albo chociaż lekarza. Może on mamie uświadomi, że nie tędy droga.

Życzę wytrwałości i cierpliwości do mamy


pomijam to, jak bardzo lubię te teksty "życzliwej rodziny", która na lewo i prawo tylko potrafi rzucać rozkazy typu zrób coś z sobą, schudnij, itd. a w zamian nie oferują wsparcia i pomocy przy tym, zwłaszcza w momecie, gdy to oni decydują m.in. o tym, co znajdzie się w lodówce

Dopisek:
Nie widziałam posta Aete, a napisałyśmy w sumie o tym samym.

[Aggie125]

Ja widze na to jedną radę - powiedzieć matce jasno, że jeszcze raz podniesie na Ciebie rekę, a wzywasz policję. I wezwij. Nie rozumiem dziewczyn, które radzą przeczekaj, porozmawiać na spokojnie czy zacząć ćwiczyć. Problemem jest to, że Twoja matka NIE MA PRAWA CIĘ BIĆ ANI PONIŻAć!!! Jak teraz Cię bije, to co będzie za miesiąc? Może jeszcze z nożem zacznie za Tobą biegać?

Pamiętaj, to nie wstyd ani bycie złą córką złożyć doniesienie na policji.

[nice6irl]

Napisane przez istari

wiec pomysl jednak glupi

Sam w sobie głupi nie jest. Gdybym mieszkała z przyjaciółką pewnie tak byśmy zrobiły
Ale mieszkam z mamą, z którą nigdy nie miałam kontaktu, bo wszystko wymusza na mnie siłą bądź zastrasza. Z kimś takim nie chce się wchodzić w głębokie relacje. A w dodatku dla niej ten pomysł się nie nadaje, bo ona ma męża i wstrętne bachory. Ja nie mam i nikt mnie takiej nie zechce jej zdaniem.

Napisane przez Aggie125

Ja widze na to jedną radę - powiedzieć matce jasno, że jeszcze raz podniesie na Ciebie rekę, a wzywasz policję. I wezwij. Nie rozumiem dziewczyn, które radzą przeczekaj, porozmawiać na spokojnie czy zacząć ćwiczyć. Problemem jest to, że Twoja matka NIE MA PRAWA CIĘ BIĆ ANI PONIŻAć!!! Jak teraz Cię bije, to co będzie za miesiąc? Może jeszcze z nożem zacznie za Tobą biegać?



Pamiętaj, to nie wstyd ani bycie złą córką złożyć doniesienie na policji.

Gdybym to zrobiła nie miałabym gdzie mieszkać. Studiuję dziennie, nie pracuję- nie poradziłabym sobie. Moja matka dobrze o tym wie. Mój ojciec również. Dlatego bardzo często słyszę "Jak ci się coś nie podoba to się wyprowadź".
Już nie raz chciałam rzucić studia i pójść do pracy. Wynająć jakiś pokój i żyć sama. Średnio dwa razy w tygodniu o tym myślę. Nie wiem czy nie będę zmuszona tak zrobić.

[Hultaj]

Usamodzielniaj się, co sił w ciele.

Pozdrawiam.

[colds]

nie wiem jak spróbować wytłumaczyć zachowanie Twojej mamy.
też często słyszę od swojej, że mam się odchudzać.
że mam trochę za dużo sadełka.
i takie tam.
jednak gdy przyszło, iż parę dni z rzędu nie jadłam, choćby samej kolacji, jakby pomogło.
zrozumiała, że chodzę głodna, że sama by tak nie wytrzymała.

no, a co do tego żalenia się na forum.
w końcu jesteśmy od pomagania, albo próby pomagania.
a forum od pisania.
choćby nawet żalenia (;

więc uszka do góry.
będzie dobrze.
musi.

całuję Cię gorąco

[Aggie125]

Napisane przez nice6irl

Gdybym to zrobiła nie miałabym gdzie mieszkać. Studiuję dziennie, nie pracuję- nie poradziłabym sobie. Moja matka dobrze o tym wie. Mój ojciec również. Dlatego bardzo często słyszę "Jak ci się coś nie podoba to się wyprowadź".
Już nie raz chciałam rzucić studia i pójść do pracy. Wynająć jakiś pokój i żyć sama. Średnio dwa razy w tygodniu o tym myślę. Nie wiem czy nie będę zmuszona tak zrobić.

Spróbuj poradzić się kogoś, kto zna sie na prawie. W niektórych krajach za coś takiego Twoja matka wylecialaby z hukiem na bruk i guzik by to kogoś obchodziło gdzie ona będzie spać. A gdyby tak zaskarżyć matkę o alimenty? Nalezy Ci się utrzymanie skoro studiujesz, zwłaszcza, że nie wyprowadzasz sie ot tak sobie, a z powodu przemocy rodzinnej.

[nice6irl]

Napisane przez Aggie125

Spróbuj poradzić się kogoś, kto zna sie na prawie. W niektórych krajach za coś takiego Twoja matka wylecialaby z hukiem na bruk i guzik by to kogoś obchodziło gdzie ona będzie spać. A gdyby tak zaskarżyć matkę o alimenty? Nalezy Ci się utrzymanie skoro studiujesz, zwłaszcza, że nie wyprowadzasz sie ot tak sobie, a z powodu przemocy rodzinnej.

Tylko ja nie potrafię skrzywdzić własnej matki i zrobić czegoś takiego.
Dla niej byłby to policzek. Pewnie straciłabym matkę na zawsze i na ulicy nie mówiłbyśmy sobie dzień dobry.

[Vibeska]

Strasznir mi przykro Nicegirl ze masz takie problemy w domu.
Nie będę na Twoją matkę rzucać epitetami, to że postęluję jak ostatnia .... jest nie do zakwestionowania. Ale ciężko mi to pojąć, zrozumieć daczego tak robi, czy nie troszczy się o Twoje dobro ?

Ile Ci zostało do końca studiów??
Może warto chociaż minimalnie pomysleć o jakimś dodatkowym zajęciu? może korepetyzje, może jakaś praca w weekendy?
Przyznam że ja podjęłabym chyba jakieś bardziej drastyczne środki, zwróciłabym się o pomoc do odpowiednich placówk.
Trzymaj się dzielnie :mok:

[evilcia]

Napisane przez nice6irl

Tylko ja nie potrafię skrzywdzić własnej matki i zrobić czegoś takiego.
Dla niej byłby to policzek. Pewnie straciłabym matkę na zawsze i na ulicy nie mówiłbyśmy sobie dzień dobry.

Za to twoja mama potrafi to doskonale i chyba wcale jej to nie rusza. Może taki kubeł zimnej wody wylany na głowę, by coś zmienił.

[Aggie125]

Napisane przez nice6irl

Tylko ja nie potrafię skrzywdzić własnej matki i zrobić czegoś takiego.
Dla niej byłby to policzek. Pewnie straciłabym matkę na zawsze i na ulicy nie mówiłbyśmy sobie dzień dobry.

Cóż... w takim razie pozostań ofiarą przemocy domowej. W takiej sytuacji nic Ci nie możemy radzić.