Brak mi wzoru do naśladowania.

Ararauna · 2012-02-02, 19:45

Witam i z góry przepraszam jeśli zamieściłam wątek w nieodpowiednim dziale

Problem mam tego rodzaju, że podczas kolacji i najzwyklejszego w świecie jedzenia kanapki, dopadły mnie przeróżnego rodzaju dylematy życiowe i pytania bez odpowiedzi - w tym najważniejsze - nie mam żadnego wzoru do naśladowania. No, może nie do naśladowania, chodzi mi o coś w rodzaju autorytetu kobiety, która jak gwiazda poranna wskazywałaby mi drogę i dawała motywację do jakiegokolwiek działania prowadzącego do zmiany na lepsze itp., itd.

Pytanie brzmi - czy brak czegoś takiego jest rzeczą dobrą? No i oczywiście - czy wy macie swoje kobiece wzory silnej kobiety, autorytety i heroiny? I czy w naszych trudnych czasach ACTY, drugich darmowych kierunków studiów i coraz niższych emerytur, można w ogóle znaleźć wartościowego człowieka na którym można się wzorować?
Pisać, bom ciekawa. (tylko bez odpowiedzi w stylu: " Moim wzorem jest Jan Paweł II", bo

)

**201605300922** · 2012-02-02, 20:19

Cytat:

Napisane przez Ararauna

Witam i z góry przepraszam jeśli zamieściłam wątek w nieodpowiednim dziale

Problem mam tego rodzaju, że podczas kolacji i najzwyklejszego w świecie jedzenia kanapki, dopadły mnie przeróżnego rodzaju dylematy życiowe i pytania bez odpowiedzi - w tym najważniejsze - nie mam żadnego wzoru do naśladowania. No, może nie do naśladowania, chodzi mi o coś w rodzaju autorytetu kobiety, która jak gwiazda poranna wskazywałaby mi drogę i dawała motywację do jakiegokolwiek działania prowadzącego do zmiany na lepsze itp., itd.

Pytanie brzmi - czy brak czegoś takiego jest rzeczą dobrą? No i oczywiście - czy wy macie swoje kobiece wzory silnej kobiety, autorytety i heroiny? I czy w naszych trudnych czasach ACTY, drugich darmowych kierunków studiów i coraz niższych emerytur, można w ogóle znaleźć wartościowego człowieka na którym można się wzorować?
Pisać, bom ciekawa. (tylko bez odpowiedzi w stylu: " Moim wzorem jest Jan Paweł II", bo

)

- nie, wszystkie autorytety ściągają teraz cały internet, dlatego Dalajlama przestał się wypowiadać publicznie... Wybacz ironię, ale tematu ACTY mam równie mocno dość co tematu Smoleńska.

Jak dla mnie autorytet moralny w postaci jednej konkretnej osoby nie jest konieczny, by mieć się czym kierować w życiu. Ja nie wskazałabym jednej konkretnej osoby, ale gdybym musiała, to chyba szukałabym kogoś z mojego otoczenia - niektórych nauczycieli, rodziców, znajomych... Ale i tak ja jestem dla samej siebie najlepszym motywatorem. Powiedziałabym raczej, że mnie przyświeca to, by nie podążać drogą antywzorów - głównie znajomych mi osób, które ze swojego życia robią koszmar na własne życzenie. Gdy na jakimś etapie prawie wpakowałam się w związek z chłopakiem uzależnionym od alkoholu impuls do zerwania przyszedł, gdy na przystanku jakaś kobieta została zwyzywana przez swojego męża w mojej obecności.

A warto zauważyć, że ludzie często wskazują za autorytety osoby, które po prostu cieszą się dużym społecznym uznaniem - Jana Pawła II, Dalajlamę... Często przy tym nie znając całokształtu ich poglądów, znam ludzi którzy się uważają za osoby z pokolenia JP2 a nie przeczytały ani jednej encykliki papieża.

sorellla · 2012-02-02, 20:28

moim wzorem jest moja mama. ma wiele wad, ale chciałabym móc kiedyś sobie powiedzieć, że jestem dokładnie taka jak ona.

**201705250955** · 2012-02-02, 20:34

Wizaż to złe miejsce na rozmyślania. Zaraz albo Cię zgnoją, albo wytkną, że jesteś rozwydrzona i nie masz poważnych problemów.

A odpowiadając na pytanie (si, taka duża, a zaczyna zdanie od a...), nie każdy ma swój wzorzec do naśladowania. Myślę, że to takie popularne mieć swój wzór do naśladowania, motto, filozofię życiową, ble, ble, ble

To bardzo ładnie wygląda na Facebook'u, na forum, ale w życiu... to nie jest najważniejsze. Ja osobiście nie mam żadnych wzorców do naśladowania, choć pewne nawyki, drogi, jakimi się kieruję wyniosłam z domu. Może nawet znakomitą większość. Ale to nie o to chodzi, by się kimś kierować... w tym wszystkim jestem też ja, moje odczucia (przecież moi Rodzice żyli w innym systemie, w innych czasach), moje własne przemyślenia, doświadczenia innych bliskich mi osób i przypadkowych, które poznałam i szanuję.
Podsumowując, to normalne. Jasne, że są jeszcze wartościowi ludzie... nie tutaj, gdzie mamy tylko numer IP, puste słowa, ale w życiu, tacy, którzy są z nami często. Nie wierzę, że nie masz kogoś takiego wokół siebie.

I dodam, że równie ważni w życiu są ci, którzy pomogli nam w jednej sytuacji, nawet ci, których nie wspominamy zbyt dobrze. Oni bowiem też czegoś nas nauczyli.
Mam nadzieję, że rozumiesz o czym piszę- dawno tu nie pisałam i wypadłam z wprawy.

leniwca · 2012-02-02, 20:45

Ja nie mam takiego wzoru, ale mam parę celów, do których powoli dążę.

Wiadomo nikt nie jest idealny, bez wad, z kogo można by w 100% brać przykład. Ale może z każdej osoby wziąć "coś", i do tego "czegoś" dążyć inspirując się tą osobą. Hmmm, nie wiem jak to wyjaśnić. Np. masz zniszczone włosy, twoja przyjaciółka/jakaś gwiazda X super zadbane lśniące. Niech cię ona, jej zdjęcie motywuje do dbania o swoje włosy, maseczki, odżywki, te sprawy. Podoba ci się działalność pana Owsiaka, że pomaga innym i wiele robi dla ludzi, ich zdrowia, przyszłości-zgłoś się do szpitala/schroniska/domu dziecka jako wolontariuszka, ustaw stronę typu pajacyk jako startowa i klikaj w nią codziennie.
Takie niby małe rzeczy, ale mogą poprawić samopoczucie, pomóc wyjść do ludzi, zrobić coś dobrego dla siebie, innych, zdobyć cenne doświadczenia, może przyjaciół. Metoda małych kroczków mi pasuje. Niby małe cele/osiągnięcia, a ile radości i satysfakcji, gdy się je osiągnie

tigrinha · 2012-02-02, 21:12

Jak miałam około 10 lat, to przeczytałam sobie powieści o Emilce ze Srebrnego Nowiu, tej samej autorki, która napisała Anię z Zielonego Wzgórza i bardzo długo wzorowałam się na niej, jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało

Tak czy owak był to dla mnie pewnego rodzaju wyznacznik, bo często zastanawiałam się, co ona by zrobiła w danej sytuacji i robiłam to samo

Do tej pory mi trochę to zostało, choć mam już 28 lat

No i w ogóle, jeśli kiedykolwiek brałam z kogoś wzór, to były to raczej bohaterowie książek i filmów, czasami inspirowali mnie znani ludzie, ale nigdy osoby z mojego otoczenia

**201604181004** · 2012-02-02, 22:20

A po co mi wzór jak sama sobie stawiam cele i do nich dążę, nie muszę powielać cudzych zachowań :P

bluebluesky · 2012-02-02, 23:53

Nie ma ludzi nieomylnych w kazdej dziedzine, silnych w kazdej sytuacji. Prawda jest taka, ze zycie trzeba przejsc samemu, bez zadnych drokowskazow.

catttt · 2012-02-03, 00:12

Wzorem to może nie, ale babcia jest dla mnie inspiracją- szczególnie to jaką jest kruchą, delikatną, a zarazem stanowczą kobietą. Wiem, że nie jest idealna, ale wiele wzorców zachowań od niej przejęłam. Fajnie jest mieć taką osobę, jednak do wielu rzeczy samemu trzeba dojść.

**201708160922** · 2012-02-03, 01:44

Cytat:

Napisane przez asia_aisa

Wizaż to złe miejsce na rozmyślania.

abraxas2871 · 2012-02-03, 02:09

Cytat:

Napisane przez sorellla

moim wzorem jest moja mama. ma wiele wad, ale chciałabym móc kiedyś sobie powiedzieć, że jestem dokładnie taka jak ona.

To ja mam odwrotnie - bardzo kocham mamę, ale mam świętą nadzieję, że NIGDY nie będę taka jak ona... jej wizja życia i świata oraz postawy w różnych sytuacjach rozmijają się z moimi o jakieś miliardy lat świetlnych.

A co do samego tematu wątku - nie, nie mam nikogo, na kim się wzoruję, ba - nie mam nawet autorytetów (cenię np. rodziców, ale nie są dla mnie autorytetem). I mówiąc szczerze, to ciężko mi z tym żyć - chciałabym mieć jakieś bardziej sprecyzowane drogowskazy życiowe - jakaś kobieta do naśladowania by się przydała

I jeszcze dygresja - ja nie wiem co się dzieje,ale mam wrażenie, że wizaż przeradza się w wątki typu "boże jak mi źle, , mam problem ze studiami/nie mam studiów, jestem bezrobotna, mieszkam w małej miejscowości, mam dzieci, mąż cośtam, świat jest zły i niedobry" które są nagminnie kwitowane wypowiedziami innych wizażanek "ja mam gorzej/miałam gorzej, a sobie poradziłam..." Moim zdaniem wątki "przemyśleniowe" , będące kontrastem do tych przepychanek kto ma gorzej są super!

**201705250955** · 2012-02-03, 09:14

Cytat:

Napisane przez abraxas2871

(...)

I jeszcze dygresja - ja nie wiem co się dzieje,ale mam wrażenie, że wizaż przeradza się w wątki typu "boże jak mi źle, , mam problem ze studiami/nie mam studiów, jestem bezrobotna, mieszkam w małej miejscowości, mam dzieci, mąż cośtam, świat jest zły i niedobry" które są nagminnie kwitowane wypowiedziami innych wizażanek "ja mam gorzej/miałam gorzej, a sobie poradziłam..." Moim zdaniem wątki "przemyśleniowe" , będące kontrastem do tych przepychanek kto ma gorzej są super!

Przepychanki są wszędzie, a niektóre Wizażanki to już normalnie przekraczają wszelkie granice. Klamka pt. "daje se siana z Wizażem" zapadła, jak jedna inteligentna Wizażanka z niemałym stażem napisała dziewczynie, której bliski umierał coś w sensie: każdy umiera. XXXYYY umarła babcia i też przeżyła.
A swoją drogą, nawet w takich wątkach można sobie poostrzyć pazurki.

Buenaestrella · 2012-02-03, 10:39

Ja myślę, że popkultura podsuwa nam wzory do naśladowania w postaci osób typu Angelina Jolie - spełniona zawodowo, zadbana, świetna kochanka i świetna matka. No i z prasy i tv też wyłania się taki właśnie obraz - świetna praca, drogie ciuchy, wielka miłość.

Można się kłócić, czy to mądre, na pewno - strasznie frustrujące

)

Tigrinha - spodobała mi się Twoja Emilka, inspirujące

Ararauna · 2012-02-03, 14:56

Cytat:

Napisane przez abraxas2871

To ja mam odwrotnie - bardzo kocham mamę, ale mam świętą nadzieję, że NIGDY nie będę taka jak ona... jej wizja życia i świata oraz postawy w różnych sytuacjach rozmijają się z moimi o jakieś miliardy lat świetlnych.

A co do samego tematu wątku - nie, nie mam nikogo, na kim się wzoruję, ba - nie mam nawet autorytetów (cenię np. rodziców, ale nie są dla mnie autorytetem). I mówiąc szczerze, to ciężko mi z tym żyć - chciałabym mieć jakieś bardziej sprecyzowane drogowskazy życiowe - jakaś kobieta do naśladowania by się przydała

I jeszcze dygresja - ja nie wiem co się dzieje,ale mam wrażenie, że wizaż przeradza się w wątki typu "boże jak mi źle, , mam problem ze studiami/nie mam studiów, jestem bezrobotna, mieszkam w małej miejscowości, mam dzieci, mąż cośtam, świat jest zły i niedobry" które są nagminnie kwitowane wypowiedziami innych wizażanek "ja mam gorzej/miałam gorzej, a sobie poradziłam..." Moim zdaniem wątki "przemyśleniowe" , będące kontrastem do tych przepychanek kto ma gorzej są super!

O, no właśnie - co do tych autorytetów - o to mi chodzi. Jakaś kobieta do naśladowania by się przydała

Nie mówię że decydowanie o sobie samej jest złe, ale mam poczucie straszliwej pustki w tej sferze dlatego założyłam wątek

Angelina Jolie - rzeczywiście, aktualnie ideał kobiety, ale można powiedzieć że nie spełnia moich wymagań. Faktem jednak jest, że stanowi wzór dla naprawdę potężnych mas kobiet.

Hmm, może rzeczywiście pomysł zamieszczania tego wątku na wizażu nie był strzałem w dziesiątkę, ale - jak widać - znalazło się kilka osób które chcą się wypowiadać

Diableria · 2012-02-03, 17:58

Takie odpowiedzi już wcześniej padły, ale uważam, że jeśli chodzi o autorytet to nie da się mieć jednej osoby na której chcesz się wzorować. Znaczy, może się da ale nie wiem czy będzie się to dobrze sprawdzać. Jak byłam młodsza to moim wzorem była moja nauczycielka angielskiego (z którą potem się zaprzyjaźniłam i do dziś jest bardzo bliska mojemu sercu), jest świetną babką, kobieca ale stanowcza i bardzo inteligentna.
Potem upatrywałam sobie różne cechy u ludzi i starałam się im dorównywać w punktualności, systematyczności czy w innych rzeczach.
Ostatnio jednak poznałam kobietę która bardzo wiele osiągnęła w moim zawodzie, jej kariera jest ziszczeniem moich marzeń i zapragnęłam ją poznać bliżej żeby się przypatrzeć wszystkiemu co robi, bo ja dopiero zaczynam. Pogadałam z nią i pracowałysmy razem nad pewnym projektme, mam nadzieję że to jeszcze nie koniec

Jak o niej myślę to mam takieeeego kopa do roboty

Warto mieć kogoś za autorytet bo wtedy jest łatwiej wyszlifować w sobie jakieś zachowanie, na przykład samo mówienie: chcę się dużo uczyć to niewiele, ale jak myślisz "chcę się uczyć chociaż połowę z tego ile K. się uczy" to bierzesz się za siebie bo masz już jakiś standard.
Poza tym, nikt nie jest idealny

**6610e975c85461a73511d7b83bf3e01cd5d91d24_6487a38504e0b** · 2012-02-03, 19:46

Dla mnie wzory do naśladowania nie działały motywująco, wręcz przeciwnie. Raczej pojedyncze cechy od ludzi lub postaci książkowych, które mi się w nich podobają: pogoda ducha, pewność siebie, empatyczne podejście - tego, czego mi brakuje...

tigrinha · 2012-02-03, 21:00

Cytat:

Napisane przez Buenaestrella

Tigrinha - spodobała mi się Twoja Emilka, inspirujące

Dzięki

, książkę też polecam, choć prawdopodobnie jakbym ją przeczytała po raz pierwszy teraz, jak już dawno nie jestem dzieckiem, to nie wiem czy odnalazłabym w niej cały ten urok i inspirację. Chociaż.... ostatnio przeczytałam 2 powieści Alana Bradleya (m.in. "Zatrute ciasteczko") i główna, jedenastoletnia bohaterka zachęciła mnie do zakupienia sobie książki do chemii do liceum

(już po przeczytaniu kilku stron powieści łatwo domyślić się dlaczego

). Więc jednak coś takiego w sobie mam, że inspirują mnie nieletnie bohaterki książek

2012-02-02, 19:45	#1
Ararauna Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-10 Wiadomości: 204	Brak mi wzoru do naśladowania. Witam i z góry przepraszam jeśli zamieściłam wątek w nieodpowiednim dziale Problem mam tego rodzaju, że podczas kolacji i najzwyklejszego w świecie jedzenia kanapki, dopadły mnie przeróżnego rodzaju dylematy życiowe i pytania bez odpowiedzi - w tym najważniejsze - nie mam żadnego wzoru do naśladowania. No, może nie do naśladowania, chodzi mi o coś w rodzaju autorytetu kobiety, która jak gwiazda poranna wskazywałaby mi drogę i dawała motywację do jakiegokolwiek działania prowadzącego do zmiany na lepsze itp., itd. Pytanie brzmi - czy brak czegoś takiego jest rzeczą dobrą? No i oczywiście - czy wy macie swoje kobiece wzory silnej kobiety, autorytety i heroiny? I czy w naszych trudnych czasach ACTY, drugich darmowych kierunków studiów i coraz niższych emerytur, można w ogóle znaleźć wartościowego człowieka na którym można się wzorować? Pisać, bom ciekawa. (tylko bez odpowiedzi w stylu: " Moim wzorem jest Jan Paweł II", bo )

2012-02-02, 20:28	#3
sorellla Raczkowanie Zarejestrowany: 2010-02 Lokalizacja: Chmury Wiadomości: 241	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. moim wzorem jest moja mama. ma wiele wad, ale chciałabym móc kiedyś sobie powiedzieć, że jestem dokładnie taka jak ona. __________________

2012-02-02, 20:34	#4
201705250955 Konto usunięte Zarejestrowany: 2010-01 Wiadomości: 8 665	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Wizaż to złe miejsce na rozmyślania. Zaraz albo Cię zgnoją, albo wytkną, że jesteś rozwydrzona i nie masz poważnych problemów. A odpowiadając na pytanie (si, taka duża, a zaczyna zdanie od a...), nie każdy ma swój wzorzec do naśladowania. Myślę, że to takie popularne mieć swój wzór do naśladowania, motto, filozofię życiową, ble, ble, ble To bardzo ładnie wygląda na Facebook'u, na forum, ale w życiu... to nie jest najważniejsze. Ja osobiście nie mam żadnych wzorców do naśladowania, choć pewne nawyki, drogi, jakimi się kieruję wyniosłam z domu. Może nawet znakomitą większość. Ale to nie o to chodzi, by się kimś kierować... w tym wszystkim jestem też ja, moje odczucia (przecież moi Rodzice żyli w innym systemie, w innych czasach), moje własne przemyślenia, doświadczenia innych bliskich mi osób i przypadkowych, które poznałam i szanuję. Podsumowując, to normalne. Jasne, że są jeszcze wartościowi ludzie... nie tutaj, gdzie mamy tylko numer IP, puste słowa, ale w życiu, tacy, którzy są z nami często. Nie wierzę, że nie masz kogoś takiego wokół siebie. I dodam, że równie ważni w życiu są ci, którzy pomogli nam w jednej sytuacji, nawet ci, których nie wspominamy zbyt dobrze. Oni bowiem też czegoś nas nauczyli. Mam nadzieję, że rozumiesz o czym piszę- dawno tu nie pisałam i wypadłam z wprawy.

2012-02-02, 20:45	#5
leniwca Zakorzenienie Zarejestrowany: 2012-01 Wiadomości: 5 853	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Ja nie mam takiego wzoru, ale mam parę celów, do których powoli dążę. Wiadomo nikt nie jest idealny, bez wad, z kogo można by w 100% brać przykład. Ale może z każdej osoby wziąć "coś", i do tego "czegoś" dążyć inspirując się tą osobą. Hmmm, nie wiem jak to wyjaśnić. Np. masz zniszczone włosy, twoja przyjaciółka/jakaś gwiazda X super zadbane lśniące. Niech cię ona, jej zdjęcie motywuje do dbania o swoje włosy, maseczki, odżywki, te sprawy. Podoba ci się działalność pana Owsiaka, że pomaga innym i wiele robi dla ludzi, ich zdrowia, przyszłości-zgłoś się do szpitala/schroniska/domu dziecka jako wolontariuszka, ustaw stronę typu pajacyk jako startowa i klikaj w nią codziennie. Takie niby małe rzeczy, ale mogą poprawić samopoczucie, pomóc wyjść do ludzi, zrobić coś dobrego dla siebie, innych, zdobyć cenne doświadczenia, może przyjaciół. Metoda małych kroczków mi pasuje. Niby małe cele/osiągnięcia, a ile radości i satysfakcji, gdy się je osiągnie

2012-02-02, 21:12	#6
tigrinha Zadomowienie Zarejestrowany: 2008-01 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 1 323	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Jak miałam około 10 lat, to przeczytałam sobie powieści o Emilce ze Srebrnego Nowiu, tej samej autorki, która napisała Anię z Zielonego Wzgórza i bardzo długo wzorowałam się na niej, jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało Tak czy owak był to dla mnie pewnego rodzaju wyznacznik, bo często zastanawiałam się, co ona by zrobiła w danej sytuacji i robiłam to samo Do tej pory mi trochę to zostało, choć mam już 28 lat No i w ogóle, jeśli kiedykolwiek brałam z kogoś wzór, to były to raczej bohaterowie książek i filmów, czasami inspirowali mnie znani ludzie, ale nigdy osoby z mojego otoczenia __________________ Mój blog o analizie kolorystycznej - nowy wpis.

2012-02-02, 22:20	#7
201604181004 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-01 Wiadomości: 47 595	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. A po co mi wzór jak sama sobie stawiam cele i do nich dążę, nie muszę powielać cudzych zachowań :P

2012-02-02, 23:53	#8
bluebluesky Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 3 573	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Nie ma ludzi nieomylnych w kazdej dziedzine, silnych w kazdej sytuacji. Prawda jest taka, ze zycie trzeba przejsc samemu, bez zadnych drokowskazow. __________________ Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.

2012-02-03, 00:12	#9
catttt Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-10 Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki Wiadomości: 5 699	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Wzorem to może nie, ale babcia jest dla mnie inspiracją- szczególnie to jaką jest kruchą, delikatną, a zarazem stanowczą kobietą. Wiem, że nie jest idealna, ale wiele wzorców zachowań od niej przejęłam. Fajnie jest mieć taką osobę, jednak do wielu rzeczy samemu trzeba dojść. __________________ Moje włosy 8 czerwca 2013 ♥♥♥

2012-02-03, 10:39	#13
Buenaestrella Rozeznanie Zarejestrowany: 2010-03 Wiadomości: 582	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Ja myślę, że popkultura podsuwa nam wzory do naśladowania w postaci osób typu Angelina Jolie - spełniona zawodowo, zadbana, świetna kochanka i świetna matka. No i z prasy i tv też wyłania się taki właśnie obraz - świetna praca, drogie ciuchy, wielka miłość. Można się kłócić, czy to mądre, na pewno - strasznie frustrujące ) Tigrinha - spodobała mi się Twoja Emilka, inspirujące

2012-02-03, 17:58	#15
Diableria Raczkowanie Zarejestrowany: 2006-07 Lokalizacja: Kraków Wiadomości: 106	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Takie odpowiedzi już wcześniej padły, ale uważam, że jeśli chodzi o autorytet to nie da się mieć jednej osoby na której chcesz się wzorować. Znaczy, może się da ale nie wiem czy będzie się to dobrze sprawdzać. Jak byłam młodsza to moim wzorem była moja nauczycielka angielskiego (z którą potem się zaprzyjaźniłam i do dziś jest bardzo bliska mojemu sercu), jest świetną babką, kobieca ale stanowcza i bardzo inteligentna. Potem upatrywałam sobie różne cechy u ludzi i starałam się im dorównywać w punktualności, systematyczności czy w innych rzeczach. Ostatnio jednak poznałam kobietę która bardzo wiele osiągnęła w moim zawodzie, jej kariera jest ziszczeniem moich marzeń i zapragnęłam ją poznać bliżej żeby się przypatrzeć wszystkiemu co robi, bo ja dopiero zaczynam. Pogadałam z nią i pracowałysmy razem nad pewnym projektme, mam nadzieję że to jeszcze nie koniec Jak o niej myślę to mam takieeeego kopa do roboty Warto mieć kogoś za autorytet bo wtedy jest łatwiej wyszlifować w sobie jakieś zachowanie, na przykład samo mówienie: chcę się dużo uczyć to niewiele, ale jak myślisz "chcę się uczyć chociaż połowę z tego ile K. się uczy" to bierzesz się za siebie bo masz już jakiś standard. Poza tym, nikt nie jest idealny __________________ Wymienię / sprzedam tanio trzy tubki Rajskiej Czerwieni Koleston Perfect Vibrant Reds Welli Sczegóły i zdjęcia w tym poście: https://wizaz.pl/forum/showpost.php?...&postcount=824

2012-02-03, 19:46	#16
6610e975c85461a73511d7b83bf3e01cd5d91d24_6487a38504e0b Konto usunięte Zarejestrowany: 2012-02 Wiadomości: 1 105	Dot.: Brak mi wzoru do naśladowania. Dla mnie wzory do naśladowania nie działały motywująco, wręcz przeciwnie. Raczej pojedyncze cechy od ludzi lub postaci książkowych, które mi się w nich podobają: pogoda ducha, pewność siebie, empatyczne podejście - tego, czego mi brakuje...

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)