Bardzo się boję.

[pcheelkaa]

Witam.
Dopiero zaczynam pisać ten nowy watek a już w sercu czuję przerażenie. Mam 20lat, jako dziecko (co bardzo utkwiło mi w psychice) byłam upokarzana i bita przez ojca. Wyładowywał na mnie swoje emocje. Nie ważne czy zrobiłam coś dobrze, czy żle.. czy się pomyliłam w czymś czy też nawet za głośno się zaśmiałam. Zaczęło się od sytuacji gdy miałam ok.8lat.. rodzice kupili mi pieska jak każde dziecko chciałam się nim opiekować itd.
Pewnego dnia chciałam wyjść z pieskiem na spacer i upierałam się przy tym.. w tym czasie przyszły po mnie koleżanki ja płakałam w kuchni. A ojciec wołał je, wprost wymuszał na nich żeby patrzyły na mnie jak płacze.. dla mnie to było ogromne upokorzenie.. póżniej koleżanki rodzice pytali czy u mnie wszystko dobrze.. odparłam tak.
Ojciec także bił mamę, bała się go. Potrafił trzymać ją pod ścianą i dusić.
Dużo razy uciekałam z domu.. najczęściej na pobliski przystanek wypłakać się.
Nauka nie szła mi za dobrze i przez to potrafiłam chodzić z limem. W szkole tłumaczyłam, że stało mi się to na tańcach. Ojciec miał straszne problemy i długi.. a ja w domu przezywałam koszmar. Wyzywana popychana wyśmiewana..
Jak miałam 15 lat ojciec ukrył się w Irlandii.. a ja w wieku 18 odwiedziłam go.. po 3 latach myślałam, że sie zmienił.. brakowało mi ojca (którego wymyślałam sobie w głowie jako normalnego)
i nawet po tych 3 latach wyzywał mnie ze nie umiem zajać się dzieckiem (jego rocznym synem) miał mnie jako nianie.. pobił i wyzywał mnie za to że pampersa założyłam na drugą strone.. przetrzymywał mnie przez 1,5 miesiąca.. nie miałam pieniędzy na bilet.. telefonu.. potrafił podnieść na mnie ręke.. wniósł mi do pokoju łóżeczko z małym chłopcem.. miał mame obok w pokoju.. ale to ja w nocy musiałam wstawać przebierać pampersy, bawić jak płakał.. było mi go strasznie żal.. że będzie przezywał to co ja..
Mówił na mnie 'mama' codzienne spacery, posiłki.. bardzo mnie przywiązały do niego.. jak już wiedziałam, że ojciec kupił mi bilet powrotny i pakowałam się.. maluch wszedł mi do torby.. w tym momencie strasznie płakałam.. wiedziałam, że nigdy tu nie wrócę i nie zobaczę go.. a on nie będzie mnie pamiętał..
Teraz mimo, że jestem dorosłą kobietą cokolwiek się nie wydarzy strasznie panikuję, nie ufam mężczyzną.. i powtarzam sobie, że nie stworze takiej rodziny jaka mi się trafiła.. boję się jednak, że sobie nie poradze.. że jedyne co zapamiętałam to kat i wyzywiska.. nigdy nikt nie usiadł ze mną do lekcji.. nie zapytał co u mnie.. nigdy.
Z ojcem takowego kontaktu nie mam.. lecz potrafi mi grozić nawet przez fb..
Dzisiaj dostałam wiadomość : 'pewnego dnia stane przed tobą i dostaniesz w pysk gówniaro tak jak kiedyś, pamiętasz?'

nic nie odpisuje.. mimo, że jest tak daleko potrafię płakać godzinami i wszystko sobie przypominać zamiast całkowicie olać..

[Narrhien]

Napisane przez pcheelkaa

Witam.
Dopiero zaczynam pisać ten nowy watek a już w sercu czuję przerażenie. Mam 20lat, jako dziecko (co bardzo utkwiło mi w psychice) byłam upokarzana i bita przez ojca. Wyładowywał na mnie swoje emocje. Nie ważne czy zrobiłam coś dobrze, czy żle.. czy się pomyliłam w czymś czy też nawet za głośno się zaśmiałam. Zaczęło się od sytuacji gdy miałam ok.8lat.. rodzice kupili mi pieska jak każde dziecko chciałam się nim opiekować itd.
Pewnego dnia chciałam wyjść z pieskiem na spacer i upierałam się przy tym.. w tym czasie przyszły po mnie koleżanki ja płakałam w kuchni. A ojciec wołał je, wprost wymuszał na nich żeby patrzyły na mnie jak płacze.. dla mnie to było ogromne upokorzenie.. póżniej koleżanki rodzice pytali czy u mnie wszystko dobrze.. odparłam tak.
Ojciec także bił mamę, bała się go. Potrafił trzymać ją pod ścianą i dusić.
Dużo razy uciekałam z domu.. najczęściej na pobliski przystanek wypłakać się.
Nauka nie szła mi za dobrze i przez to potrafiłam chodzić z limem. W szkole tłumaczyłam, że stało mi się to na tańcach. Ojciec miał straszne problemy i długi.. a ja w domu przezywałam koszmar. Wyzywana popychana wyśmiewana..
Jak miałam 15 lat ojciec ukrył się w Irlandii.. a ja w wieku 18 odwiedziłam go.. po 3 latach myślałam, że sie zmienił.. brakowało mi ojca (którego wymyślałam sobie w głowie jako normalnego)
i nawet po tych 3 latach wyzywał mnie ze nie umiem zajać się dzieckiem (jego rocznym synem) miał mnie jako nianie.. pobił i wyzywał mnie za to że pampersa założyłam na drugą strone.. przetrzymywał mnie przez 1,5 miesiąca.. nie miałam pieniędzy na bilet.. telefonu.. potrafił podnieść na mnie ręke.. wniósł mi do pokoju łóżeczko z małym chłopcem.. miał mame obok w pokoju.. ale to ja w nocy musiałam wstawać przebierać pampersy, bawić jak płakał.. było mi go strasznie żal.. że będzie przezywał to co ja..
Mówił na mnie 'mama' codzienne spacery, posiłki.. bardzo mnie przywiązały do niego.. jak już wiedziałam, że ojciec kupił mi bilet powrotny i pakowałam się.. maluch wszedł mi do torby.. w tym momencie strasznie płakałam.. wiedziałam, że nigdy tu nie wrócę i nie zobaczę go.. a on nie będzie mnie pamiętał..
Teraz mimo, że jestem dorosłą kobietą cokolwiek się nie wydarzy strasznie panikuję, nie ufam mężczyzną.. i powtarzam sobie, że nie stworze takiej rodziny jaka mi się trafiła.. boję się jednak, że sobie nie poradze.. że jedyne co zapamiętałam to kat i wyzywiska.. nigdy nikt nie usiadł ze mną do lekcji.. nie zapytał co u mnie.. nigdy.
Z ojcem takowego kontaktu nie mam.. lecz potrafi mi grozić nawet przez fb..
Dzisiaj dostałam wiadomość : 'pewnego dnia stane przed tobą i dostaniesz w pysk gówniaro tak jak kiedyś, pamiętasz?'

nic nie odpisuje.. mimo, że jest tak daleko potrafię płakać godzinami i wszystko sobie przypominać zamiast całkowicie olać..

Zacznijmy od tego, że strasznie strasznie ci współczuję, naprawde bardzo poruszył mnie twój post i odczuwam ogromna wściekłość na tego s☠☠☠☠iela, bo ojcem go nie nazwę.

Po drugie - powinnaś poszukac pomocy. Forum niewiele ci da, w takiej sytuacji, w jakiej jestes, powinnaś jak najszybciej pójsć do psychologa i i ratować swoją psychikę. Rozpocząć terapię i uwolnić sie od tego lęku. Nie ma na to innej rady.

A po trzecie - na twoim miejscu odpisałabym mu na FB coś w tym stylu "Jak to zrobisz, zgnijesz w więzieniu, s☠☠☠☠...". A potem go zablokować, albo w ogóle usunąć konto, załozyc nowe, którego on nie znajdzie... po co w ogóle masz go w znajomych? Zlikwiduj go ze swojego życia.
On się czuje bezkarny, dlatego pisze ci takie rzeczy. Chce cię zastraszyć, gnębić. I udało mu się, bo ty, zamiast się postawić, płaczesz i cierpisz. Uważam, że powinnaś zacząć walczyć. Tzn terapia jest absolutnie konieczna, ale przy okazji warto byłoby pokazać, że już nie jesteś bezwolną ofiarą, że potrafisz się postawić. Aczkolwiek wiem, że to pewnie jest dla ciebie bardzo trudne, bo ty masz głęboko zakodowane bycie ofiarą...

Nic więcej ci nie poradzę, jak to, żebyś naprawde jak najszybciej poszła leczyć swoja skrzywdzoną psychikę. I podejrzewam, że terapia będzie długa i ciężka, ale warto.

Może wypowie się tutaj jakaś Wizażanka, która też przeszła takie piekło? Bo mimo wszystko mi jest ciężko wczuć się w sytuację. Wiem, co ja bym zrobiła na twoim miejscu, ale to nie ja przeżyłam ten koszmar i mam inne nastawienie do całej sprawy.


Tak czy inaczej trzymaj sie gorąco, jak będziesz chciała to pisz tutaj, żeby się wygadać i spróbuj być silną.

[maryanna3]

Rozumiem, ze tyle lat byłaś przyzwyczajana do takiej sytuacji ale to NIE JEST normalne. A Twój ojciec jak rozumiem ma drugie dziecko, nie wiem czy z Twoją mamą czy z inną kobietą-w każdym razie zdajesz sobie sprawę, że to samo przytrafi się tamtemu dziecku co przytrafiło się kiedyś Tobie? Czemu kiedy tam mieszkałaś, kiedy wyjeżdżałaś nie mogłaś w jakiś sposób zaalarmować tamtejszej opieki społecznej. Może mieli by na niego oko, bo koszmar za niedługo zacznie się od nowa albo już zaczął. Taki człowiek powinien mieć odebrane prawa rodzicielskie.

Co do Ciebie, idź na terapię. Sama sobie nie poradzisz z tym co było w dzieciństwie, już sobie nie radzisz. A wiadomości na fb koniecznie zapisuj, gdy dostaniesz jeszcze jedną taką możesz odpisać ale moim zdaniem nie tak jak Narrhien poradziła tylko na spokojnie, nie zniżaj się do jego poziomu, chodzi o to, że to są groźby karalne i żeby on zdawał sobie z tego sprawę. A później go zablokuj i nie czytaj już tego.

[ulicznica]

Po pierwsze, jeśli masz kontakt ze swoją "macochą", napisz jej o ojcu, jak traktował Ciebie i żeby miała oko na swoje dziecko - chociaż zastanawiam się, czy nie wyładował się na Tobie, i nie postanowił na nowo ułożyć życia bez "ciężaru" w Twojej postaci.
Zerwij z nim kontakt całkowicie (bo chyba nie jest Ci on niezbędny do życia skoro zniszczył jego kawałek?), ewentualnie raz napisz BEZ EMOCJI to co pisały dziewczyny i zablokuj - pokaż mu, że się go nie boisz, bo chyba nie pobije Cię przez internet. Po co w ogóle utrzymujesz z nim kontakt?

Najlepsze co możesz dla siebie teraz zrobić to terapia dla DDD - dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych.

[Salomeasoul]

On już powinien gnić w więzieniu.

Koniecznie poszukaj pomocy psychologa, on powinien Ci pomóc uświadomić sobie, ze to co przeżyłaś nie jest regułą, a wyjątkiem. Powinien tez pomóc Ci pozbyć się tej postawy bezbronnej ofiary. To straszne, co ten potwór z Tobą zrobił, ale ratuj się, swoja psychikę i tak jak napisała Maryanna - należałoby zawiadomić odpowiednie służby w nowym miejscu pobytu tego potwora.

[GagaFace]

Dlaczego nigdy mu się nie postawiłaś ? Przez tylee lat pozwalałaś mu tak się traktować ? Siebie i swoją matkę.

Nie pojmuję tego.
Jeżeli teraz coś z tym nie zrobisz, to dopiero będzie problem.
Bo jak "stworzysz" z kimś rodzinę skoro nadal ciągnie się za Tobą ta sprawa z ojcem .

[kennedy]

Napisane przez GagaFace

Dlaczego nigdy mu się nie postawiłaś ? Przez tylee lat pozwalałaś mu tak się traktować ? Siebie i swoją matkę.

Nie pojmuję tego.
Jeżeli teraz coś z tym nie zrobisz, to dopiero będzie problem.
Bo jak "stworzysz" z kimś rodzinę skoro nadal ciągnie się za Tobą ta sprawa z ojcem .

czemu nikt na niego nie doniosl .
czemu siedzialas 1,5 miesiaca w Irlandii i zajmowalas sie jego kolejnym dzieckiem?

proponuje go zablokowac na fb

[livin]

Tak najeżdżajcie na nią, że nie doniosła. A zastonowiłyście się jaki miała wzór zachowania w dzieciństwie? Matka, która daje się katować i pozwala by warita katował dziecko, skąd napiszcie mi skąd ta dziewczyna miała wziąć siłe żeby z tym walczyć, co w wieku 16 lat przenieść się do pogotowia opiekuńczego? Wydaje mi się, że nie macie pojęcia jak wygląda mechanizm psychiczny dziecka które mieszka w takim domu, winić za sytuacje można matke - bo to ona jako dorosła powinna zadbać o bezpieczeństwo dziecka.

Autorko - póki co absolutnie nie uginaj się pod groźbami, pamiętaj, że Twój ojciec NIE JEST bezkarny. Jeśli dalej bedzię Cię zastraszał zgłoś to na policji (btw wiesz, że jeśli się uczysz jesgo obowiązkiem jest utrzymywanie Ciebie? Możesz go pociągnąc o alimenty, z takimi typami nie ma co się pierdzielić).
W następnej kolejności zgłoś się do psychologa, póki nie uleczysz duszy to dalej będzie w Tobie siedziało.

[bluebluesky]

Napisane przez GagaFace

Dlaczego nigdy mu się nie postawiłaś ? Przez tylee lat pozwalałaś mu tak się traktować ? Siebie i swoją matkę.

Nie pojmuję tego.
Jeżeli teraz coś z tym nie zrobisz, to dopiero będzie problem.
Bo jak "stworzysz" z kimś rodzinę skoro nadal ciągnie się za Tobą ta sprawa z ojcem .

Licze sie z kara za to, co napisze, ale wiekszych bzdur dawno nie slyszalam To nie dziecko jest odpowiedzialne za sytuacje w domu, tylko i wylacznie rodzice. Mozna winic matke, za to ze dopuscila do tego, zeby ktos nia poniewiaral i maltretowal jej dzieci. Ojciec uprawia patologie w czystym stylu. Dla mnie mezczyzna, ktory podnosi reke na kobiete, albo psychicznie torturuje swoja rodzine jest ostatnim smieciem i na nic wiecej, jak pogarde nie zasluguje. GagaFace, nie wiem, jak bardzo nie znasz sie na ludziach, ale nie wypisuj tu takich bredni, bo mozesz tylko zaszkodzic ludziom, ktorzy maja powazne problemy.

Autorko pamietaj, ze Ty sama w niczym nie zawinilas, stalas sie ofiara chorej sytuacji. Jedyne, co moge Ci zaproponowac to wizyte u psychologa, rezygnaje z Facebooka i odciecie sie od rodziny. Nie wierz w te farmazony, ze nie bedziesz mogla stworzyc wlasnej rodziny, przez to, jak zylas wczesniej, to zupelna nieprawda.

[maryanna3]

Dziewczyny nie zaczynajcie znów kłótni jak we wszystkich tego typu wątkach, a dlaczego autorka nic nie zrobiła, a z drugiej strony była dzieckiem itd.

Była dzieckiem, nie była i absolutnie nie jest odpowiedzialna za to jakim potworem jest jej ojciec ale teraz jest już dorosła i może pomóc nie tylko sobie ale też innemu dziecku. I teraz POWINNA to zrobić.

[bluebluesky]

Napisane przez maryanna3

Dziewczyny nie zaczynajcie znów kłótni

Dobra...

Napisane przez maryanna3

Była dzieckiem, nie była i absolutnie nie jest odpowiedzialna za to jakim potworem jest jej ojciec ale teraz jest już dorosła i może pomóc nie tylko sobie ale też innemu dziecku. I teraz POWINNA to zrobić.

Problem polega na tym, moim zdanie, ze niestety matka zgadza sie na takie traktowanie i zaloze sie, ze bedzie jeszcze bronic ojczulka. Zgadzam sie, ze powinna cala sytuacje zgloscic, obawiam sie tylko, ze bedzie to dosc trudne. Autorka jest teraz w Polsce, rodzina w Irlandii.

[maryanna3]

Napisane przez bluebluesky

Problem polega na tym, moim zdanie, ze niestety matka zgadza sie na takie traktowanie i zaloze sie, ze bedzie jeszcze bronic ojczulka. Zgadzam sie, ze powinna cala sytuacje zgloscic, obawiam sie tylko, ze bedzie to dosc trudne. Autorka jest teraz w Polsce, rodzina w Irlandii.

Trudne ale jestem pewna, że da się coś zrobić. Tylko faktycznie nie jestem kompetentna żeby wiedzieć co konkretnie. Może autorka powinna udać się do jakiejś organizacji zajmującej się przemocą domową i zapytać ich o radę?

[pcheelkaa]

Dziękuję za te słowa otuchy dziewczyny.
Czuję, że ojciec jest bezkarny. Jest od paru lat poszukiwany przez policję.
Mimo, że podałam im jego adres zamieszkania, adres pracy.. to do tej pory 'nie mogą go znależć' naprawdę nie wiem jak to jest możliwe..
Miał parę spraw na których się nie stawiał i towarzystwo, które również go szuka..

Bardzo chciałabym pomóc chłopcu, nie widziałam agresji wobec niego. Ale brak zainteresowania ze strony obojga 'rodziców' co również mnie ogromnie przeraża.
Ale jak mogę to zrobić ?

[siska81]

Napisane przez pcheelkaa

Dziękuję za te słowa otuchy dziewczyny.
Czuję, że ojciec jest bezkarny. Jest od paru lat poszukiwany przez policję.
Mimo, że podałam im jego adres zamieszkania, adres pracy.. to do tej pory 'nie mogą go znależć' naprawdę nie wiem jak to jest możliwe..
Miał parę spraw na których się nie stawiał i towarzystwo, które również go szuka..

Bardzo chciałabym pomóc chłopcu, nie widziałam agresji wobec niego. Ale brak zainteresowania ze strony obojga 'rodziców' co również mnie ogromnie przeraża.
Ale jak mogę to zrobić ?

Musisz pomóc chłopcu ,nie wiem jak (może któraś z wizażanek doradzi)bo on może przeżywa to co ty w dzieciństwie.

[ulicznica]

Autorka napisała, że nie widzi agresji wobec tego dziecka ze strony swojego ojca.

Nie jestem pewna, czy działając bezpośrednio, nie spowodujesz, że ojciec zacznie się na nim wyładowywać - lepiej pogadać z matką dziecka i ją ostrzec - ona w ogóle wie, kim jest Twój ojciec, że jest tutaj poszukiwany, że ma długi i niepozałatwiane sprawy w sądzie?

[bluebluesky]

Napisane przez pcheelkaa

Dziękuję za te słowa otuchy dziewczyny.
Czuję, że ojciec jest bezkarny. Jest od paru lat poszukiwany przez policję.
Mimo, że podałam im jego adres zamieszkania, adres pracy.. to do tej pory 'nie mogą go znależć' naprawdę nie wiem jak to jest możliwe..
Miał parę spraw na których się nie stawiał i towarzystwo, które również go szuka..

Bardzo chciałabym pomóc chłopcu, nie widziałam agresji wobec niego. Ale brak zainteresowania ze strony obojga 'rodziców' co również mnie ogromnie przeraża.
Ale jak mogę to zrobić ?

Niestety nie wiem, jak Ci pomoc Zglosilas wszystko na policje, podalas miejsce pracy i zamieszkania, a nic sie nie ruszylo. Moze to dlatego, ze ojciec przebywa, za granica, nie wiem. Jak sie ma sprawa z Twoja mama? Mieszka z ojcem na stale w Irlandii?

[chased93]

Droga Pchełko... ciezko mi poradzić Tobie cokolwiek innego niż zgłoszenie się policję, nie ważne w jakim kraju. To co robi Twój ojciec to klasyczny przykład znęcania się w rodzinie, to co przeszłaś z pewnościa było straszne i zapewne to pamiętasz, ale teraz powinno się dla Ciebie liczyć to małe dziecko, za nic w świecie nie powinnaś pozwolić aby przechodził to co ty, pozwalając na to a nawet nie reagując, w pewnym sensie upodonisz się do swojego ojca...
rozmowy z tego typu meżczyzną mogę zapewnić że nic nie dadzą, złóż zawiadomienie na poilicję, opisz swoją sytuację i dopilnuj aby prawo było egzekwowane. Przykro mi to mówić, ale Twoj ojciec jest przekładem domowego potwora, który przekroczył znacząco granice moralne i prawne.
Jeśli zbierzesz w sobie siłe dobrze gdybys to uduowodniła , nie usuwaj wiadomosci z fb...nie baw się przypadkiem w prowakacje, to juz zostaw policji, w takich przypadkach zazwyczaj dzialaja sprawnie. Pamietaj tutaj nie chodzi tylko o Twoje życie

[maryanna3]

Nie mam pojęcia co mogłabyś jeszcze zrobić, wygląda na to, że zrobiłaś już wiele. Może policja w końcu go znajdzie. Biedne to dziecko strasznie. Skup się teraz na sobie, idź na terapię póki jeszcze nie jest za późno bo wierzę, że da radę odbudować Twoją psychikę, która na pewno jest zniszczona przez ojca-tyrana.

Napisane przez ulicznica

Autorka napisała, że nie widzi agresji wobec tego dziecka ze strony swojego ojca.

Nie jestem pewna, czy działając bezpośrednio, nie spowodujesz, że ojciec zacznie się na nim wyładowywać - lepiej pogadać z matką dziecka i ją ostrzec - ona w ogóle wie, kim jest Twój ojciec, że jest tutaj poszukiwany, że ma długi i niepozałatwiane sprawy w sądzie?

To nieważne że nie było tej agresji. Gdy chłopiec dorośnie, zacznie mieć swoje zdanie i swój rozum wszystko zacznie się od nowa. Tacy ludzie się nie zmieniają.
I uważam, że lepiej nie rozmawiać z tą kobietą. Ona będąc w związku z kimś takim jest zapewne od niego uzależniona, to musi być bardzo toksyczna relacja, autorka rozmawiając z nią moim zdaniem albo nic by nie pomogła albo pogorszyła sprawę.

[pcheelkaa]

Mama mieszka w Polsce. Matką chłopca jest obca mi całkiem kobieta. Jedyne co o niej wiem to to, że pochodzi z okolic gór i znajduję się w Irlandii ponieważ również ma długi.
Ona wszystko wie jaki on jest, ojciec jakby szczycił się tym mówiąc np. 'no gówniara wie kto rządzi w domu' albo typowy tekst 'zgniotę ją jak robaka'
Była raz pewna sytuacja, kobieta przypatrywała mi się i odparła 'ty to jestes taka spokojna, ja w twoim wieku ćpałam.. ty pewnie nie wiesz co to znaczy'
Oczy prawie mi wyszły gdy to słyszałam..
Zabrała ze sobą syna 17letniego, ale jedyne co go widzialam to nieraz w parku na spacerze z małym jak pił z kolegami.. dom był jakby dla niego hotelem.

Co jakiś czas przychodzi do mnie kilku policjantów pytając czy się nie zjawił w Polsce, niedługo pewnie znów będę miała wizyte więc postaram się porozmawiać z nimi.

Jeszcze mam do Was pytanie, jeśli jest poszukiwany to może przekroczyć granice? Czy zostanie aresztowany?

[kalincia]

Dziewczyno, dobrze mówią. Odpisz mu na tym FB, że ma się w doopę pocałować i ty się go nie boisz, a jak coś spróbuje, to policja się nim zajmie. A potem zablokuj konto.
A jeśli kiedykolwiek znalazłby kontakt z tobą w realu, dzwoń na policję - że cię nęka. A te pogróżki sobie zachowaj jako dowód, gdyby ci (odpukać) kiedyś były potrzebne jako dowód.