Ja 23 lata, On 43. Nasz związek i brak akceptacji.

[emylkaZ]

Zakładam tutaj wątek, bo muszę to z siebie wyrzucić i liczę na to, że ktoś obiektywnie na to wszystko spojrzy. Mam 23 lata i od prawie roku jestem związana z mężczyzną obecnie 43letnim. Nie myślę o tej różnicy wieku... no, nie myślałabym, gdyby mi wszyscy o niej nie przypominali. Natomiast doskonale się dogadujemy, dużo nas łączy, po prostu czuję się przy nim bardzo dobrze. Oboje broniliśmy się długo przed tym uczuciem, bo znamy się ogólnie już około 5 lat. Niedługo mamy razem zamieszkać, ale boli mnie kilka rzeczy... Najbardziej brak akceptacji naszego najbliższego otoczenia. Moi rodzice powiedzieli, że nigdy tego związku nie zaakcpetują i nie chca o nim słyszec. Nie ma wizyty w domu bez gadania o tym, że mam go rzucić natychmiast. On ma tylko mamę, nawet się z nią widziałam i była uprzejma, ale wiem , że jemu powiedziała, że chyba zwariował. Przyjaciółki też ciągle mi mówią, że oszalałam, że jest dla mnie za stary itp. itd. Szczerze, to mnie to już męczy, to gadanie wszystkich. Kocham Go, czy to na prawdę jest nienormalne ?

[szugarbejb]

Nienormalne nie jest, aczkolwiek jesteś osobą dorosłą, nie urodziłaś się wczoraj, zapewne wiesz, jak postrzega się takie związki.

Gdybyś miała 33, a on 53 to moim zdaniem różnica wieku nie wywoływałaby takich emocji wśród innych. A tak - Ty jesteś podlotkiem, a on dorosłym mężczyzną. Dla mnie to dziwne, ale nie nienormalne.

[201803290936]

Napisane przez emylkaZ

Zakładam tutaj wątek, bo muszę to z siebie wyrzucić i liczę na to, że ktoś obiektywnie na to wszystko spojrzy. Mam 23 lata i od prawie roku jestem związana z mężczyzną obecnie 43letnim. Nie myślę o tej różnicy wieku... no, nie myślałabym, gdyby mi wszyscy o niej nie przypominali. Natomiast doskonale się dogadujemy, dużo nas łączy, po prostu czuję się przy nim bardzo dobrze. Oboje broniliśmy się długo przed tym uczuciem, bo znamy się ogólnie już około 5 lat. Niedługo mamy razem zamieszkać, ale boli mnie kilka rzeczy... Najbardziej brak akceptacji naszego najbliższego otoczenia. Moi rodzice powiedzieli, że nigdy tego związku nie zaakcpetują i nie chca o nim słyszec. Nie ma wizyty w domu bez gadania o tym, że mam go rzucić natychmiast. On ma tylko mamę, nawet się z nią widziałam i była uprzejma, ale wiem , że jemu powiedziała, że chyba zwariował. Przyjaciółki też ciągle mi mówią, że oszalałam, że jest dla mnie za stary itp. itd. Szczerze, to mnie to już męczy, to gadanie wszystkich. Kocham Go, czy to na prawdę jest nienormalne ?

Gdzie się poznaliście? Co dokładnie Was łączy (wypisz sobie, bo takie "dużo nas łączy" to jakoś mało mówi)? Co on do tej pory robił w życiu (nie pytam o pracę, ale o związki, spędzanie czasu)? Jakie argumenty podają znajomi (poznali go)?

[eff8]

No jest między Wami duża różnica wieku i nic dziwnego, że Twoi bliscy tak reagują. U mnie było podobnie mimo, że u Nas jest 11 lat różnicy, wszyscy byli przeciwko, ale teraz jesteśmy małżeństwem mimo braku akceptacji. Jeżeli się kochacie to bądźcie ze sobą mimo wszystko! Istnieją udane związku z tak dużą różnicą wieku więc moim zdaniem to nie jest wcale nie normalne. Bądź silna!

[emylkaZ]

Napisane przez Doris1981

Gdzie się poznaliście? Co dokładnie Was łączy (wypisz sobie, bo takie "dużo nas łączy" to jakoś mało mówi)? Co on do tej pory robił w życiu (nie pytam o pracę, ale o związki, spędzanie czasu)? Jakie argumenty podają znajomi (poznali go)?

Poznałam go poprzez mojego kolegę z klasy z LO, jest jego bratem. Potem spotkaliśmy się przypadkiem na pewnym festiwalu muzycznym, i tak to się zaczęło. Może to zabrzmi banalnie, ale łączy nas miłość do muzyki. Oboje gramy na instrumentach i jest to ważny element naszego życia. Lubimy te same filmy, mamy podobne poglądy, dużo rozmawiamy ze sobą, lubimy tak samo spędzać czas itp. Jeśli chodzi o jego związki, to powiem tak... Był z dziewczyną kilkanaście lat, planowali ślub, ale ona zginęła w wypadku już jakiś czas temu. On to bardzo odchorował. Wiem to również z opowiadań jego znajomych. Miał potem jakieś przelotne znajomości, ale z nikim po tamtym zdarzeniu nie był zbyt długo, poza mną teraz. Moje przyjaciółki go poznały, ale tak na prawdę to znają go tylko z widzenia. Argumenty moich znajomych są takie, że on jest za stary, że to jest za duża różnica wieku. Moich rodziców tak samo, ciągle mi o tym gadaja, nie moge spokojnie zajść do domu, bo wiem, że znowu będzie gadka na ten temat.

[201803290936]

Napisane przez emylkaZ

Poznałam go poprzez mojego kolegę z klasy z LO, jest jego bratem. Potem spotkaliśmy się przypadkiem na pewnym festiwalu muzycznym, i tak to się zaczęło. Może to zabrzmi banalnie, ale łączy nas miłość do muzyki. Oboje gramy na instrumentach i jest to ważny element naszego życia. Lubimy te same filmy, mamy podobne poglądy, dużo rozmawiamy ze sobą, lubimy tak samo spędzać czas itp. Jeśli chodzi o jego związki, to powiem tak... Był z dziewczyną kilkanaście lat, planowali ślub, ale ona zginęła w wypadku już jakiś czas temu. On to bardzo odchorował. Wiem to również z opowiadań jego znajomych. Miał potem jakieś przelotne znajomości, ale z nikim po tamtym zdarzeniu nie był zbyt długo, poza mną teraz. Moje przyjaciółki go poznały, ale tak na prawdę to znają go tylko z widzenia. Argumenty moich znajomych są takie, że on jest za stary, że to jest za duża różnica wieku. Moich rodziców tak samo, ciągle mi o tym gadaja, nie moge spokojnie zajść do domu, bo wiem, że znowu będzie gadka na ten temat.

Czyli jedynym ich argumentem jest "za stary"? Olej w takim razie. Co innego, gdyby to był facet z mega bujną przeszłością, nieuregulowaną i Twoi rodzice oraz znajomi podawali jakieś dobre argumenty (że 3 byłe żony, 10 narzeczonych, 3 nieślubnych dzieci etc. ). Cieszcie się sobą, poznawajcie bliżej i tyle - będzie co ma być. On jest "za Tobą" (za Waszym związkiem) tak samo, jak Ty za nim?

[kocurek04]

Napisane przez emylkaZ

Zakładam tutaj wątek, bo muszę to z siebie wyrzucić i liczę na to, że ktoś obiektywnie na to wszystko spojrzy. Mam 23 lata i od prawie roku jestem związana z mężczyzną obecnie 43letnim. Nie myślę o tej różnicy wieku... no, nie myślałabym, gdyby mi wszyscy o niej nie przypominali. Natomiast doskonale się dogadujemy, dużo nas łączy, po prostu czuję się przy nim bardzo dobrze. Oboje broniliśmy się długo przed tym uczuciem, bo znamy się ogólnie już około 5 lat. Niedługo mamy razem zamieszkać, ale boli mnie kilka rzeczy... Najbardziej brak akceptacji naszego najbliższego otoczenia. Moi rodzice powiedzieli, że nigdy tego związku nie zaakcpetują i nie chca o nim słyszec. Nie ma wizyty w domu bez gadania o tym, że mam go rzucić natychmiast. On ma tylko mamę, nawet się z nią widziałam i była uprzejma, ale wiem , że jemu powiedziała, że chyba zwariował. Przyjaciółki też ciągle mi mówią, że oszalałam, że jest dla mnie za stary itp. itd. Szczerze, to mnie to już męczy, to gadanie wszystkich. Kocham Go, czy to na prawdę jest nienormalne ?

Kurcze Dziewczyno czym ty sie przejmujesz. Jeśli jestes z nim szczęśliwa i szanujecie sie wzajemnie to nie patrz na reszte. Ty masz być szczęśliwa a nie twoje rodzina. oni z czasem to zaakceptują (wiem z własnego doświadczenia).

Troche chore jest podejście wszystkich wokół. Lepiej zebyś miała np 25-latka który by cie nie szanował, zdradzał, pił i urządzał libacje, a na domiar złego podnosił na Ciebie rekę?

[sine.ira]

Napisane przez szugarbejb

Gdybyś miała 33, a on 53 to moim zdaniem różnica wieku nie wywoływałaby takich emocji wśród innych. A tak - Ty jesteś podlotkiem, a on dorosłym mężczyzną. Dla mnie to dziwne, ale nie nienormalne.

Ośmielę się wątpić. Prędzej gdyby chodziło o wiek 33-43. 20 lat różnicy to zawsze bardzo dużo- prawie pokolenie.
A ona nie jest przecież podlotkiem, też już znowu nie przesadzajmy.

Gneneralnie jak jesteś pewna tego uczucia i liczysz sie z tym, że paręnaście lat będziesz miała przy boku już starzejącego się mężczyznę i nie przeraża Cię to, to rób co chcesz. Dorosła jesteś, decyduj. I pamiętaj o przypadku Andrzeja Łapickiego i jego 60 lat młodszej żonie

[maksikola]

Skoro on jest wobec Ciebie w porządku i nie masz wątpliwości czy być z nim, to nie przejmuj się ludzmi. To Twoja sprawa, a ludzie i tak będą zawsze wtykali nos w nie swoje sprawy. Jest przecież dużo związków z taką różnicą wieku i dają radę.
A Twoi rodzice go widzieli? doszło do spotkania? Bo jeśli nie to może jak z nim porozmawiają to być może go nawet polubią.
On nawet nie jest rozwodnikiem, jest bezdzietny więc jest duża szansa że Wam się uda. Życzę Szczęścia.
Mnie zawsze fascynowali starsi faceci-no może nie aż tak... ale to każdego indywidualna sprawa.

[emylkaZ]

Napisane przez Doris1981

Czyli jedynym ich argumentem jest "za stary"? Olej w takim razie. Co innego, gdyby to był facet z mega bujną przeszłością, nieuregulowaną i Twoi rodzice oraz znajomi podawali jakieś dobre argumenty (że 3 byłe żony, 10 narzeczonych, 3 nieślubnych dzieci etc. ). Cieszcie się sobą, poznawajcie bliżej i tyle - będzie co ma być. On jest "za Tobą" (za Waszym związkiem) tak samo, jak Ty za nim?

Tak, On jest tak samo zaangażowany, jak ja. Dziękuje za odpowiedź.

Napisane przez sine.ira

Ośmielę się wątpić. Prędzej gdyby chodziło o wiek 33-43. 20 lat różnicy to zawsze bardzo dużo- prawie pokolenie.
A ona nie jest przecież podlotkiem, też już znowu nie przesadzajmy.

Gneneralnie jak jesteś pewna tego uczucia i liczysz sie z tym, że paręnaście lat będziesz miała przy boku już starzejącego się mężczyznę i nie przeraża Cię to, to rób co chcesz. Dorosła jesteś, decyduj. I pamiętaj o przypadku Andrzeja Łapickiego i jego 60 lat młodszej żonie

Wiem, że to w sumie duża różnica, ale nie odczuwam tego i nie myślę o tym na co dzień. Oboje mieliśmy jakieś obawy, zanim się związaliśmy ze sobą, ale zdecydowaliśmy się na to i... po prostu się kochamy.

maksikola, moi rodzice go nie widzieli, no może gdzieś tam przypadkiem, ale nie chcą go poznać.

[sine.ira]

Napisane przez emylkaZ

Wiem, że to w sumie duża różnica, ale nie odczuwam tego i nie myślę o tym na co dzień. Oboje mieliśmy jakieś obawy, zanim się związaliśmy ze sobą, ale zdecydowaliśmy się na to i... po prostu się kochamy.

Znam jedną parę z tak dużą różnicą wieku, też zaczynali kiedy ona była w wieku podobnym do Twojego, coś koło 24 lat. Teraz ona ma 33 lata, on 58, są małżeństwem od 4 lat, mają 3 letnie dziecko. Układa im się dobrze (nie wiem jak w łóżku ), wyglądają na szczęśliwych. Nikt im tyłka nie truł z tego co wiem, to mięli chociaż z tym łatwiej. Ale faktem jest, że kobitka jeszcze bardzo młoda, a pan to już ma raczej z górki...o przyszłości podobno nie myślą, ale nie chce mi sie w to wierzyć, mówiąc szczerze.
Ja Wam w każdym razie życzę powodzenia i trzymam kciuki Większe głupstwa ludzie robią

[Paula SHIN]

Napisane przez emylkaZ

Poznałam go poprzez mojego kolegę z klasy z LO, jest jego bratem. Potem spotkaliśmy się przypadkiem na pewnym festiwalu muzycznym, i tak to się zaczęło. Może to zabrzmi banalnie, ale łączy nas miłość do muzyki. Oboje gramy na instrumentach i jest to ważny element naszego życia. Lubimy te same filmy, mamy podobne poglądy, dużo rozmawiamy ze sobą, lubimy tak samo spędzać czas itp. Jeśli chodzi o jego związki, to powiem tak... Był z dziewczyną kilkanaście lat, planowali ślub, ale ona zginęła w wypadku już jakiś czas temu. On to bardzo odchorował. Wiem to również z opowiadań jego znajomych. Miał potem jakieś przelotne znajomości, ale z nikim po tamtym zdarzeniu nie był zbyt długo, poza mną teraz. Moje przyjaciółki go poznały, ale tak na prawdę to znają go tylko z widzenia. Argumenty moich znajomych są takie, że on jest za stary, że to jest za duża różnica wieku. Moich rodziców tak samo, ciągle mi o tym gadaja, nie moge spokojnie zajść do domu, bo wiem, że znowu będzie gadka na ten temat.

A juz myslalam, ze watek bedzie o tym, ze facet ma zone i/lub dzieci. Wiele Was laczy, nie przejmuj sie tym co mowia inni. Wiek nie jest najwazniejszy.

---------- Dopisano o 12:42 ---------- Poprzedni post napisano o 12:40 ----------

Napisane przez maksikola

Skoro on jest wobec Ciebie w porządku i nie masz wątpliwości czy być z nim, to nie przejmuj się ludzmi. To Twoja sprawa, a ludzie i tak będą zawsze wtykali nos w nie swoje sprawy. Jest przecież dużo związków z taką różnicą wieku i dają radę.
A Twoi rodzice go widzieli? doszło do spotkania? Bo jeśli nie to może jak z nim porozmawiają to być może go nawet polubią.
On nawet nie jest rozwodnikiem, jest bezdzietny więc jest duża szansa że Wam się uda. Życzę Szczęścia.
Mnie zawsze fascynowali starsi faceci-no może nie aż tak... ale to każdego indywidualna sprawa.

Zgadzam sie.

[Lexie]

Chyba nie pozostaje nic innego jak olewać, albo poprosić stanowczo, żeby znajomi nie truli Ci głowy takimi tekstami, bo jesteś dorosła i sama za siebie decydujesz. Jeśli nie chcą się "przekonać" do zaakceptowania tego związku, to niech chociaż zamkną buzie Ja bym pewnie się w końcu wściekła i palnęła jakiejś znajomej, że mnie jej związek też się nie wydaje jakiś fantastyczny, ale przynajmniej mam tyle taktu, żeby jej o tym nie informować przy każdej okazji

Co do rodziców, to ja bym jednak próbowała ich przekonać... Rozumiem, że trudno jest im to zaakceptować bo na pewno sami mieli inną "wizję" Twojej przyszłości, wyobrażali sobie innego "kandydata" dla Ciebie... Ale przecież niemożliwe jest, żeby chcieli Twojej krzywdy, a teraz na pewno Cię krzywdzą swoim zachowaniem. To dla nich gorzka pigułka, ale mogli by chociaż spróbować poznać Twojego TŻ.

[justynkavip]

Witaj

Słuchaj, ja uważam, że jeśli jesteś z Nim szczęśliwa, a On z Tobą to przed czym się bronić? Kierować się zdaniem ludzi? Ludzie zawsze będą gadać. To Twoje życie, i masz prawo także popełniać błędy. Prawdziwi przyjaciele powinni Cię wspierać a nie trzymać się argumentu "za stary".
Dwa lata męczyłam się z CHŁOPAKIEM, całe szczęście to już za mną, i teraz już wiem, że życie z MĘŻCZYZNĄ to zupełnie inna sprawa. Dla mnie lepsza.

Nie przejmuj się zdaniem ludzi. Pozdrawiam.

[patii077]

w maju skończe 20 lat. mój chłopak w maju skończy 33 jesteśmy ze sobą ponad 2 lata znamy sie 5 lat.. o dziwo nie mieliśmy żadnych przeszkód, jego rodzina zaakceptowała mnie moja jego.. na poczatku na pewno mieli watpliwości ale na szczęscie nie robili nam problemów.. w końcu to nie ich życie..

[baobabka]

Napisane przez szugarbejb

Gdybyś miała 33, a on 53 to moim zdaniem różnica wieku nie wywoływałaby takich emocji wśród innych.

Szugar, tekst o 53 latku plus Twój podpis = Banana mi doprawiłaś na pół dnia.

Mnie trochę dziwi Autorko Wasza znajomość od pięciu lat- akurat to, że miałaś 18 lat, a on był panem pod czterdziestkę i coś sobie kręciliście jest takie ło. Ale jak rozumiem na związek pozwoliliście sobie stosunkowo niedawno- ok. Wasza sprawa, nie nazwałabym jednak rodziców panikującymi tyranami, ich obawy nie są całkiem z powietrza.

Tak czy siak- czas tu rozwiąże wszystkie problemy, ludzie pogadają, pogadają i się przyzwyczają prędzej czy później. Rodzice też, choć tu trzeba cierpliwości i Waszego uporu.

[emylkaZ]

Nie kręciliśmy ze sobą, gdy miałam 18 lat. Tylko mówię, że go wtedy poznałam. Przyznam, spodobał mi się, polubiłam go, ale nic więcej. "Kręcić" zaczęliśmy o wiele później.
Ja moich rodziców rozumiem, wiem, że to dla nich jest szok. Na dobrą sprawę, moja mama jest od niego starsza o 2 lata. Jest mi przykro, bo zawsze miałam dobre stosunki z rodzicami, chciałabym, żeby inaczej na to spojrzeli... A oni tylko każą mi zakończyć związek i nie ma rozmowy, koniec. Mama go strasznie brzydko nazywa w rozmowie ze mną, określeniami typu "stary dziad" albo jeszcze gorsze i w ogóle źle się o nim wyraża, tylko dlatego, że dzieli nas taka różnica wieku. A tak na prawdę, nie chcą go nawet poznać, nie chcą go widzieć, i koniec. Nie wiem , jak mam z nimi o tym rozmawiać. Nie zakończę tego związku, tego jestem pewna... ale mimo wszystko boli mnie brak akceptacji ze strony bliskich.

[sine.ira]

Napisane przez emylkaZ

Nie kręciliśmy ze sobą, gdy miałam 18 lat. Tylko mówię, że go wtedy poznałam. Przyznam, spodobał mi się, polubiłam go, ale nic więcej. "Kręcić" zaczęliśmy o wiele później.
Ja moich rodziców rozumiem, wiem, że to dla nich jest szok. Na dobrą sprawę, moja mama jest od niego starsza o 2 lata. Jest mi przykro, bo zawsze miałam dobre stosunki z rodzicami, chciałabym, żeby inaczej na to spojrzeli... A oni tylko każą mi zakończyć związek i nie ma rozmowy, koniec. Mama go strasznie brzydko nazywa w rozmowie ze mną, określeniami typu "stary dziad" albo jeszcze gorsze i w ogóle źle się o nim wyraża, tylko dlatego, że dzieli nas taka różnica wieku. A tak na prawdę, nie chcą go nawet poznać, nie chcą go widzieć, i koniec. Nie wiem , jak mam z nimi o tym rozmawiać. Nie zakończę tego związku, tego jestem pewna... ale mimo wszystko boli mnie brak akceptacji ze strony bliskich.

Wiesz, to że Twoja matka wyrobiła sobie opinię o Twoim partnerze w ogóle go nie znając, świadczy najwięcej o niej, a nie o Tobie. Musisz jej uświadomić, że to jest Twój wybór, jesteś dorosła i że zdania nie zmienisz. W związku z czym zależy Ci żeby przestała się o nim wypowiadać w tak pogardliwy sposób, bo Cię rani. I że zachowując się tak, a nie inaczej, oddala Ciebie od siebie, a nie od niego. Dziwne, że dojrzała kobieta, a tego nie rozumie. A co na to wszystko mówi Twój TŻ ?

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez sine.ira

I pamiętaj o przypadku Andrzeja Łapickiego i jego 60 lat młodszej żonie

To jest dopiero chore.

[katarakta12]

Ja byłam w związku z różnicą 13 lat, w sumie miałam gdzieś co inni mówią ja byłam szczęsliwa do czasu gdy on przestał być ze mną, wiec pamiętaj na początku jest pięknie kolorowo a pozniej jestes tylko naiwną młodszą dziewczynką dla nich ale mimo wszystko życzę szczęścia i wytrwałośći!

[paula78]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;25757964]To jest dopiero chore.[/QUOTE]

EE tam zaraz chore ,taka wymiana barterowa ,on jej nazwisko i pozycje a ona jemu opiekę do tego dogadują się ,maja te same zainteresowania i wszystko gra

[emylkaZ]

Napisane przez sine.ira

Wiesz, to że Twoja matka wyrobiła sobie opinię o Twoim partnerze w ogóle go nie znając, świadczy najwięcej o niej, a nie o Tobie. Musisz jej uświadomić, że to jest Twój wybór, jesteś dorosła i że zdania nie zmienisz. W związku z czym zależy Ci żeby przestała się o nim wypowiadać w tak pogardliwy sposób, bo Cię rani. I że zachowując się tak, a nie inaczej, oddala Ciebie od siebie, a nie od niego. Dziwne, że dojrzała kobieta, a tego nie rozumie. A co na to wszystko mówi Twój TŻ ?

Mama wie, że zdania nie zmienię. To już jakiś czas trwa, a oni nie ustępują. Twierdzą, że nigdy tego nie zaakceptują, a ja chciałabym, żeby go chociaż poznali... Niestety, jak na razie nie ma na to szans. Mój TŻ widzi, że mnie to boli i chciałby poznać moich rodziców, żeby mogli zobaczyć, że ma wobec mnie dobre intencje. Mówi, że powinniśmy spróbować i nie myśleć o tym, co mówią inni. Wkrótce się do niego wprowadzam, mam ciągle nadzieję, że moi rodzice w końcu odpuszczą...

[sine.ira]

Napisane przez paula78

EE tam zaraz chore ,taka wymiana barterowa ,on jej nazwisko i pozycje a ona jemu opiekę do tego dogadują się ,maja te same zainteresowania i wszystko gra

No dokładnie. Różnica wieku szokująca (pamiętam jak sama przeżywałam to kiedyś na jakimś wątku na temat Łapickiego ) ale jak w większości związków z tak dużą różnicą wieku, każdy coś z tego ma I każdy zadowolony. Nie to co związek z rówieśnikiem, gołodupcem i wspólna charówa
Paula, rówieśnico, czy dla Ciebie pan w wieku 53 lat to też starszy pan, tak jak dla mnie, czy ja moze niedojrzała jestem, że sobie takiego związku nie wyobrażam ? 43 latek to jeszcze by obleciał, ale koleś młodszy od mojej mamy o 2 lata - no way.

Napisane przez emylkaZ

Mama wie, że zdania nie zmienię. To już jakiś czas trwa, a oni nie ustępują. Twierdzą, że nigdy tego nie zaakceptują, a ja chciałabym, żeby go chociaż poznali... Niestety, jak na razie nie ma na to szans. Mój TŻ widzi, że mnie to boli i chciałby poznać moich rodziców, żeby mogli zobaczyć, że ma wobec mnie dobre intencje. Mówi, że powinniśmy spróbować i nie myśleć o tym, co mówią inni. Wkrótce się do niego wprowadzam, mam ciągle nadzieję, że moi rodzice w końcu odpuszczą...

A rozmawiałaś z nią tak na spokojnie czy zawsze awantura jest ?
Ja bym na Twoim miejscu przeczekała....ucinałabym rozmowę gdyby zaczęła wchodzić na ten temat, za każdym razem jasno przedstawiając swoje stanowisko. Pogadają, pogadają i przestaną. Mam nadzieję.

[axella]

U mnie to samo.20lat roznicy,mieszkam z TZ a rodzice na oczy nie chcieli go widziec; (
smutne. Ale nie da rady nic zrobic,przynajmniej u mnie.
chcoc mysle ze na miejscu moich rodzicow wolalabym wiedziec z kim ma zyc moje dziecko,a najwyzej pozniej byc na nie..

[sine.ira]

Napisane przez axella

chcoc mysle ze na miejscu moich rodzicow wolalabym wiedziec z kim ma zyc moje dziecko,a najwyzej pozniej byc na nie..

No, ja pewnie też bym taką kolejność wybrała Nie ma to jak się uprzedzić, tupać nogą i twierdzić "nie, bo nie". A wszystko to w dojrzałym wieku. Cóż.

[emylkaZ]

Napisane przez sine.ira

No dokładnie. Różnica wieku szokująca (pamiętam jak sama przeżywałam to kiedyś na jakimś wątku na temat Łapickiego ) ale jak w większości związków z tak dużą różnicą wieku, każdy coś z tego ma I każdy zadowolony. Nie to co związek z rówieśnikiem, gołodupcem i wspólna charówa
Paula, rówieśnico, czy dla Ciebie pan w wieku 53 lat to też starszy pan, tak jak dla mnie, czy ja moze niedojrzała jestem, że sobie takiego związku nie wyobrażam ? 43 latek to jeszcze by obleciał, ale koleś młodszy od mojej mamy o 2 lata - no way.



A rozmawiałaś z nią tak na spokojnie czy zawsze awantura jest ?
Ja bym na Twoim miejscu przeczekała....ucinałabym rozmowę gdyby zaczęła wchodzić na ten temat, za każdym razem jasno przedstawiając swoje stanowisko. Pogadają, pogadają i przestaną. Mam nadzieję.

Czasem jest awantura, a czasem nie. Ale na spokojnie to tego na pewno nie można nazwać. Moja mama nie będzie o nim rozmawiać, możemy porozmawiać jak "zerwę z tym starym dziadem", inaczej w ogóle nie ma tematu.

[sine.ira]

Napisane przez emylkaZ

Czasem jest awantura, a czasem nie. Ale na spokojnie to tego na pewno nie można nazwać. Moja mama nie będzie o nim rozmawiać, możemy porozmawiać jak "zerwę z tym starym dziadem", inaczej w ogóle nie ma tematu.

I co ? Nie chce Cię widzieć do tej pory czy jak ? Bo wiesz, jak nie chce...to nie. Trudno.

[frytush357]

Nie rezygnuj z Prawdziwej Miłości!!! To Ty będziesz z nim żyć, mieszkać, rozmawiać, spać, chodzić na spacery, oglądać tv, starzeć się... Ty! Nie Twoja rodzina i znajomi! Jeśli jesteś pewna swego uczucia i on także to nie myśl nawet o tym co ludzie gadają! Kiedyś będą Ci zazdrościć, że postawiłaś wszystko na jedną kartę, że wiedziałaś czego chcesz i nikt Ci nie odebrał szansy na szczęście....Jesteś dorosła, masz prawo do szczęścia jak każdy człowiek...Twoi rodzice swoje życie ułożyli, niech teraz pozwolą Tobie ułożyć swoje- po swojemu.
Mam nadzieję, że dokonasz właściwego wyboru- trzymam za Ciebie kciuki!

P.S.
Ja wybrałam...Obcy kraj z prawie obcym chłopakiem znanym tylko przez internet i telefon... Nie żałuję. Warto było zostawić za sobą ludzi, ktorzy nie wierzyli w moje powodzenie... Jestem szczęśliwa, że dla Niego zaryzykowałam... Teraz czas na Ciebie.

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[Biedronilla]

Napisane przez emylkaZ

Mama wie, że zdania nie zmienię. To już jakiś czas trwa, a oni nie ustępują. Twierdzą, że nigdy tego nie zaakceptują, a ja chciałabym, żeby go chociaż poznali... Niestety, jak na razie nie ma na to szans. Mój TŻ widzi, że mnie to boli i chciałby poznać moich rodziców, żeby mogli zobaczyć, że ma wobec mnie dobre intencje. Mówi, że powinniśmy spróbować i nie myśleć o tym, co mówią inni. Wkrótce się do niego wprowadzam, mam ciągle nadzieję, że moi rodzice w końcu odpuszczą...

patrząc na to z boku mogę powiedzieć, że rozumiem Ciebie, ale też rozumiem obawy Twoich rodziców. I pewnie jakby go poznali to polubili by go, tyle że nie w tym rzecz jakim on jest człowiekiem, ale ten nieszczęsny wiek. Nie są w stanie tego zaakceptować, bo on już młodszy nie będzie. Co jedynie to może z czasem po prostu przestaną gadać, jak będą widzieli że żyjecie sobie razem i dobrze się wam układa. Też mam w swoim otoczeniu parę z 18-letnią różnicą wieku (teraz już po slubie). I dziewczyna przechodziła w domu przez to samo co Ty mniej więcej. Ale postawiła na swoim i nie przejmowała się tym co rodzice mówią. Teraz jakoś go tolerują, ale miłości między nimi to nigdy nie będzie.

Może odpuść sobie teraz jakieś próby poznawania ich ze sobą, pomieszkajcie razem, a rodzice może potrzebują trochę więcej czasu żeby się oswoić z faktem, że ziecia mają w swoim wieku.