doswiadczone kobiety poradzcie

[Ineska21]

Wiec tak dlugo zastanawialam sie czy tu jest dobre miejsce do podzielenia sie moimi zmartwieniami zwiazanymi z przyjsciem na swiat pierwszego dziecka poniewaz moj problem polaga na tym ze w przyszlosci chcialbym miec dziecko nawet wiecej niz jedno ale moje obawy sa zwiazane z brakiem wsparcia boje sie ze gdy urodze dziecko nie poradze sobie nie moge liczyc na wsparcie rodziny maz pracuj dlugo do wieczora nie wiem czy sama sobie z tym poradze byc moze jeszcze jest za wczesno na dziecko gdy przyjdzie na to pora bede wiedziala co robic, poradzcie, jak to u Was bylo?
z gory dziekuje

[magdaef]

Ale Ty jesteś w ciąży, i zastanawiasz się, czy to dobra pora na dziecko, czy dopiero masz zamiar być? Bo to znacząca różnica

Wydaje mi się, że każda młoda mama ma pewne obawy w związku z opieką nad niemowlęciem i tym, czy sprawdzi się w roli mamy. Na szczęście nikt nie wymaga od nas, abyśmy rodziły się Matkami-Polkami. Nawet, jeśli nie możesz liczyć na rady mamy, czy teściowej, to podstawowe rzeczy pokażą Ci położne, wielu rzeczy nauczysz się też na szkole rodzenia. Głowa do góry, na pewno dasz sobie radę i szybko dojdziesz do wprawy A Mąż, mimo, że dużo pracuje, na pewno też będzie starał się Ciebie odciążyć w opiece nad Maluszkiem.

[gucia6]

Napisane przez Ineska21

Wiec tak dlugo zastanawialam sie czy tu jest dobre miejsce do podzielenia sie moimi zmartwieniami zwiazanymi z przyjsciem na swiat pierwszego dziecka poniewaz moj problem polaga na tym ze w przyszlosci chcialbym miec dziecko nawet wiecej niz jedno ale moje obawy sa zwiazane z brakiem wsparcia boje sie ze gdy urodze dziecko nie poradze sobie nie moge liczyc na wsparcie rodziny maz pracuj dlugo do wieczora nie wiem czy sama sobie z tym poradze byc moze jeszcze jest za wczesno na dziecko gdy przyjdzie na to pora bede wiedziala co robic, poradzcie, jak to u Was bylo?
z gory dziekuje

oczywiście, że sobie poradzisz... , chociaż nie mówię, że zawsze bedzie różowo
my z mężem mieszkamy daleko od jakiejkolwiek rodziny, zarówno mojej, jak i jego...
i ze wszstkim dajemy rade, ba, nawet z dwójką dzieci

[delilahinsomnia]

Napisane przez Ineska21

Wiec tak dlugo zastanawialam sie czy tu jest dobre miejsce do podzielenia sie moimi zmartwieniami zwiazanymi z przyjsciem na swiat pierwszego dziecka poniewaz moj problem polaga na tym ze w przyszlosci chcialbym miec dziecko nawet wiecej niz jedno ale moje obawy sa zwiazane z brakiem wsparcia boje sie ze gdy urodze dziecko nie poradze sobie nie moge liczyc na wsparcie rodziny maz pracuj dlugo do wieczora nie wiem czy sama sobie z tym poradze byc moze jeszcze jest za wczesno na dziecko gdy przyjdzie na to pora bede wiedziala co robic, poradzcie, jak to u Was bylo?
z gory dziekuje

Jest MULTUM mam które są samiutkie z dzieckiem całymi dniami (mąż pracuje, wyjazdy, delegacje) i naprawde swietnie sobie radzą.

[anulka4771]

Dasz radęKobieta potrafi wszystko
Ja mam dwójkę dzieci,mąż pracuje jako zawodowy kierowca i jest w domu tylko i wyłącznie w weekendy i ze wszystkim radzę sobie sama,wieczorem padam jak kawka,jestem zmęczona ale radę daję i jestem z siebie dumnamam chwile słabości,czasami dość ale dzieci wynagradzają każda nie przespaną minutę nocy.moja mama prowadzi mi starszego do przedszkola ja go odbieram i taką mam pomoc reszta jest na mojej głowie.

[amilcia]

Dasz radę

Ja mieszkam z dala od rodziny, nie mam wsparcia w postaci babci lub cioci. Mąż pracuje do późna. Ja też pracuję. Dajemy sobie radę choć czasem jest ciężko. Ale nie wyobrażam sobie aby nie było dzieci

[anesh_]

Napisane przez amilcia

Dasz radę

Ja mieszkam z dala od rodziny, nie mam wsparcia w postaci babci lub cioci. Mąż pracuje do późna. Ja też pracuję. Dajemy sobie radę choć czasem jest ciężko. Ale nie wyobrażam sobie aby nie było dzieci

amilcia cudne masz córcie, napatrzeć sie nie mogłam jak oglądałam zdjęcia


Do autorki wątku:
Ja jeszcze niedoświadczona, ale może pomogę - otóż jeżeli bardzo tego pragniesz to dlaczego miałabyś sobie nie poradzić? Spróbuj wyobrazić sobie to nowe maleńkie życie... które całkowicie zależne jest od Ciebie. To Ty będziesz musiała zadbać o to, żeby było mu dobrze, żeby był najedzony i żeby było mu ciepło. To Ty sprawisz całkiem bezinteresownie i z nieograniczonymi zasobami miłości, że będzie szczęśliwe. Ty będziesz pragnęła, żeby było dobrym człowiekiem, żeby się rozwijało. To najcudowniejsze uczucie, że jest to cząstka Ciebie i cząstka osoby, którą kochasz sprawi, że sobie poradzisz, że będziesz miała siłę na nocne wstawanie, nieprzespane noce spędzone przy łóżeczku, zamartwianie się kiedy jest chore, domyślanie się co może mu być....To Ty otrzymasz nagrodę za to wszystko - pierwszym uśmiechem, pierwszym słowem, słowem MAMO. Sama zobaczysz, że znajdziesz siłę na to wszystko.
A ja... mimo, że dopiero w 21 tyg. ciąży to już bardzo kocham te maleństwo, które w sobie noszę, już jestem w stanie wszystko dla niego poświęcić.

[Ineska21]

Dziewczyny jestescie niesamowite naprawde dziekuje za odpowiedzi jestem bardziej pewna siebie, kobieta po urodzeniu dziecka instynktownie wie co ma robic, to sie poprostu czuje nie wszytskiego mozna sie nauczyc dowiedziec dopiero w praktyce wszystko sie okazuje,jeszcze nie mam dziecka ale planujemy z mezem w przyszlosci zawsze sie martwilam o to wsparcie ze nie bede sie miala do kogo zwrocic ale przeciez sa lekarze znajome kolezanki ktore poradza nie bedzie tak zle byc moze te obawy wynikaja z faktu ze jestem mloda i jakos mnie to przeroslo ale teraz jestem pewna ze sobie poradze

[amilcia]

Napisane przez anesh_

amilcia cudne masz córcie, napatrzeć sie nie mogłam jak oglądałam zdjęcia

- dziekuję

[Erite]

Dziecko to nie jest jakiś stwór z innej planety i po przyjściu na świat stopniuje trudności w swoim wychowaniu dając czas rodzicom na przygotowanie się i przyzwyczajenie
Rozumiem Twoje obawy, też się bałam czy sobie poradzę, czy będę wiedziała czy jest głodna czy kolka czy chce spać. Jak mała przyszła na świat to nie będę Ci wmawiała, że to była bajka ale sama zobaczysz, że łatwiej w rzeczywistości opiekować się dzieckiem niż to wygląda w wyobrażeniach niedoświadczonej matki. Moja córka miała kolki, była chora i miała porażenie splotu barkowego i nie ruszała całkowicie prawą ręką, ale mimo to łatwo się było z nią "dogadać". Dziecko na początku chce czułości, bliskości rodziców, jeść (sprawa prosta zawsze mleko ), spać i załatwia swoje potrzeby fizjologiczne, które uwierz trudno przeoczyć.

Nie wiem jak jest u Ciebie ale ja miałam obawy czy będę dobrze trzymać dziecko czy będę umiała je kąpać, przewijać, ubierać. Przejmowałam się czy materac będzie odpowiedni, jaką butelkę kupić na czarną godzinę, jaką wanienkę, właściwie to przejmowałam się każdą pierdółką, bo reklamy jednak mocno działają na psychikę i obawiałam się, że nie podołam myć dziecka w zwykłej wanience i potrzebuję bajeranckiej.
Prawda jest taka, że trzeba wierzyć w siebie i ustalić z mężem, żeby pomagał jak wróci z pracy i nie dać się zwariować. Jeśli mąż pracuje do bardzo późna to może warto przemyśleć czy jakaś babcia, siostra, kuzynka mogłaby przyjechać na kilka dni po wyjściu ze szpitala. Nie dlatego że sobie nie poradzisz ale dlatego, że łatwiej Ci będzie się oswoić z nową sytuacją.

[Ona231]

Po pierwsze czasem lepiej z dala od rodziny mieszkać, bo unikniesz tysiąca dobrych rad i lekceważenia Twoich zasad, jak ma to czasem miejsce (teraz tego czasem doświadczam i mam ochotę bić). Po drugie instynktownie wiele rzeczy będziesz wiedziała. Po trzecie nie panikuj, maluszek wyczuwa niepokój i nerwowo reaguje.
Przez pierwsze miesiące praktycznie byłam sama z maluszkiem i spokojnie dałam radę. Każda z nas daje tylko trzeba trochę czasu, żeby się w nowej sytuacji odnaleźć.

[Ineska21]

Dziewczyny bardzo serdecznie dziekuje za te mile slowa chcialam odpowiedziac na forum ale jestem nowicjuszka i odpowiedzialam komus prywatnie byc moze jestem jeszcze za mloda i mam takie zmartwienia ale teraz jestem pewna ze jak przyjdzie dziecko na swiat to bede instynktownie wiedziala co mam robic mysle ze to sie czuje i nikt tego lepiej nie wie od matki gdy sie cos planuje to zawsze sa jakies obawy, zawsze powtarzalam ze najwazniejsze to zeby bylo zdrowe dalej jakos to bedzie