Miłość czy przyzwyczajenie?

[kasiiek2702]

Jestem w związku od 4 lat. Mam wspaniałego faceta. Jest dla mnie bardzo dobry, czuły, kochający. A ja ostatnio zaczęłam się zastanawiać czy to co jest między nami można dalej nazywać miłością czy już przyzwyczajeniem.. A raczej to, co do niego czuje. W związku układa nam się bardzo dobrze. Sprzeczamy się bardzo rzadko, okazujemy sobie miłość, no i właśnie.. Kiedyś gdy nie widziałam go jeden dzień bardzo za nim tęskniłam. Teraz nie tęsknię. Aczkolwiek potrzebuję jego osoby. Nie wiem od czego to zależy, ale jednego dnia myślę tak jak dziś, że może to pora się rozstać, a drugiego jestem tak zakochana, że dosłownie szaleję na jego punkcie.. Nie wiem jak nazwać moje uczucie. Myślę, że nadal go kocham. Uwielbiam z nim rozmawiać, spędzać czas, robić wspólnie różne rzeczy. Ale nie we wszystkim z tż się zgadzamy. Np. ja lubię imprezy. Nie jestem żadną imprezowiczką, która większość życia chciałaby spędzić w klubach, ale od czasu do czasu chciałabym gdzieś wyjść potańczyć. A on nie.. On nie lubi tego typu imprez więc też nigdzie nie wychodzimy, bo jak mam go gdzieś ciągnąć z musu to odpuszczam. Tak samo jest na przyjęciach rodzinnych. Nie lubi chodzić, bo z mojej rodziny nikogo nie zna, ale jak chce poznać, skoro w ogóle się nie odzywa? Siedzi tylko i czeka aż impreza się skończy. Nie rozstawaliśmy się nigdy. Zawsze jakieś burze w związku przetrwaliśmy wspólnie. Nie wyobrażam sobie że mogłabym go zostawić. Wydaje mi się też, że mogłabym szybko żałować tej decyzji. Sama nie wiem po co Wam to piszę.. Nie wiem czy chcę jakiejś rady, czy po prostu tak o chcę się wygadać. Jestem niezdecydowana.

[lala2506]

Napisane przez kasiiek2702

Jestem w związku od 4 lat. Mam wspaniałego faceta. Jest dla mnie bardzo dobry, czuły, kochający. A ja ostatnio zaczęłam się zastanawiać czy to co jest między nami można dalej nazywać miłością czy już przyzwyczajeniem.. A raczej to, co do niego czuje. W związku układa nam się bardzo dobrze. Sprzeczamy się bardzo rzadko, okazujemy sobie miłość, no i właśnie.. Kiedyś gdy nie widziałam go jeden dzień bardzo za nim tęskniłam. Teraz nie tęsknię. Aczkolwiek potrzebuję jego osoby. Nie wiem od czego to zależy, ale jednego dnia myślę tak jak dziś, że może to pora się rozstać, a drugiego jestem tak zakochana, że dosłownie szaleję na jego punkcie.. Nie wiem jak nazwać moje uczucie. Myślę, że nadal go kocham. Uwielbiam z nim rozmawiać, spędzać czas, robić wspólnie różne rzeczy. Ale nie we wszystkim z tż się zgadzamy. Np. ja lubię imprezy. Nie jestem żadną imprezowiczką, która większość życia chciałaby spędzić w klubach, ale od czasu do czasu chciałabym gdzieś wyjść potańczyć. A on nie.. On nie lubi tego typu imprez więc też nigdzie nie wychodzimy, bo jak mam go gdzieś ciągnąć z musu to odpuszczam. Tak samo jest na przyjęciach rodzinnych. Nie lubi chodzić, bo z mojej rodziny nikogo nie zna, ale jak chce poznać, skoro w ogóle się nie odzywa? Siedzi tylko i czeka aż impreza się skończy. Nie rozstawaliśmy się nigdy. Zawsze jakieś burze w związku przetrwaliśmy wspólnie. Nie wyobrażam sobie że mogłabym go zostawić. Wydaje mi się też, że mogłabym szybko żałować tej decyzji. Sama nie wiem po co Wam to piszę.. Nie wiem czy chcę jakiejś rady, czy po prostu tak o chcę się wygadać. Jestem niezdecydowana.

A czy Ty masz jakiekolwiek życie poza Twoim facetem? Skoro on nie lubi imprez to może idź z koleżankami? Bo po Twoim poście to ja mam wrażenie, że całe życie podporządkowujesz facetowi. Związek związkiem, ale trzeba mieć swoją pasję, znajomych. Czasem robić coś osobno.

[kar0lajn]

Napisane przez lala2506

A czy Ty masz jakiekolwiek życie poza Twoim facetem? Skoro on nie lubi imprez to może idź z koleżankami? Bo po Twoim poście to ja mam wrażenie, że całe życie podporządkowujesz facetowi. Związek związkiem, ale trzeba mieć swoją pasję, znajomych. Czasem robić coś osobno.

Zgadzam się

[Kolor Bzu]

Napisane przez kasiiek2702

Jestem w związku od 4 lat. Mam wspaniałego faceta. Jest dla mnie bardzo dobry, czuły, kochający. A ja ostatnio zaczęłam się zastanawiać czy to co jest między nami można dalej nazywać miłością czy już przyzwyczajeniem.. A raczej to, co do niego czuje. W związku układa nam się bardzo dobrze. Sprzeczamy się bardzo rzadko, okazujemy sobie miłość, no i właśnie.. Kiedyś gdy nie widziałam go jeden dzień bardzo za nim tęskniłam. Teraz nie tęsknię. Aczkolwiek potrzebuję jego osoby. Nie wiem od czego to zależy, ale jednego dnia myślę tak jak dziś, że może to pora się rozstać, a drugiego jestem tak zakochana, że dosłownie szaleję na jego punkcie.. Nie wiem jak nazwać moje uczucie. Myślę, że nadal go kocham. Uwielbiam z nim rozmawiać, spędzać czas, robić wspólnie różne rzeczy. Ale nie we wszystkim z tż się zgadzamy. Np. ja lubię imprezy. Nie jestem żadną imprezowiczką, która większość życia chciałaby spędzić w klubach, ale od czasu do czasu chciałabym gdzieś wyjść potańczyć. A on nie.. On nie lubi tego typu imprez więc też nigdzie nie wychodzimy, bo jak mam go gdzieś ciągnąć z musu to odpuszczam. Tak samo jest na przyjęciach rodzinnych. Nie lubi chodzić, bo z mojej rodziny nikogo nie zna, ale jak chce poznać, skoro w ogóle się nie odzywa? Siedzi tylko i czeka aż impreza się skończy. Nie rozstawaliśmy się nigdy. Zawsze jakieś burze w związku przetrwaliśmy wspólnie. Nie wyobrażam sobie że mogłabym go zostawić. Wydaje mi się też, że mogłabym szybko żałować tej decyzji. Sama nie wiem po co Wam to piszę.. Nie wiem czy chcę jakiejś rady, czy po prostu tak o chcę się wygadać. Jestem niezdecydowana.

Mylisz miłość z zakochaniem i motylkami w brzuchu. To normalne, że po latach związku się już tak za sobą nie szaleję, ale jest przywiązanie, wzajemna troska i w końcu czas na to, by każdy realizował siebie, a nie tylko związek.

To jest normalne, że są jakieś różnice. Nigdy nie znajdziemy kogoś kto w 100% będzie podzielał nasze zainteresowania.

Bardzo niezdrowe podejście. Jeśli masz na coś ochotę, a partner nie to przecież nie jesteście zlepieni. Ja też nie dzielę wszystkich zainteresowań z TŻ-em. Tyle, że jeśli ja chcę zrobić coś co jego nie kręci to robię to sama albo ze znajomymi i na odwrót. Nie musisz misia wszędzie ze sobą tachać.

Mój ma tak samo. Ale ja go nie zmuszam do lubienia i poznania mojej rodziny. Jak jest ważna okazja to oczywiście mi towarzyszy, ale przy jakiś pomniejszych już nie bo po co, skoro go to męczy?

Po prostu pora najwyższa byś zauważyła, że związek to nie 2, a 1+1. Warto się realizować samemu i nie trzeba być jak papużki nierozłączki, zwłaszcza jak jedna osoba coś bardzo lubi, a druga nie. Będziecie się tak całe życie ograniczać? Podam Ci taki prosty przykład, to że jestem uczulona na niektóre produkty spożywcze, nie znaczy, że TŻ ich nie może jeść. Może tylko, że wtedy oboje robimy sobie jedzenie oddzielnie, albo robimy 2 wersje tego samego. I każdy jest zadowolony

[normalnyFacet]

Napisane przez lala2506

A czy Ty masz jakiekolwiek życie poza Twoim facetem? Skoro on nie lubi imprez to może idź z koleżankami? Bo po Twoim poście to ja mam wrażenie, że całe życie podporządkowujesz facetowi. Związek związkiem, ale trzeba mieć swoją pasję, znajomych. Czasem robić coś osobno.

Dokładnie.

I widziały gały co brały?

Widoczniej więcej was łączy niż DZIELI, dlatego jesteście razem

[kasiiek2702]

Napisane przez lala2506

A czy Ty masz jakiekolwiek życie poza Twoim facetem? Skoro on nie lubi imprez to może idź z koleżankami? Bo po Twoim poście to ja mam wrażenie, że całe życie podporządkowujesz facetowi. Związek związkiem, ale trzeba mieć swoją pasję, znajomych. Czasem robić coś osobno.

Tak, mam. Spotykam się z koleżankami na ploty, wychodzimy razem często. Oboje mamy swoich znajomych i się z nimi spotykamy. Mogę iść z koleżankami na imprezę, ale impreza=taniec, a najczęściej tańczy się w parach. No więc musiałabym tańczyć z jakimś innym facetem no i wtedy mój tż jest zazdrosny. Z jednej strony rozumiem to, ale z drugiej skoro nie chce żebym tańczyła z innymi facetami to dlaczego sam ze mną na tą imprezę nie pójdzie?..

[gwiazdeczka26]

Napisane przez Kolor Bzu

Mylisz miłość z zakochaniem i motylkami w brzuchu. To normalne, że po latach związku się już tak za sobą nie szaleję, ale jest przywiązanie, wzajemna troska i w końcu czas na to, by każdy realizował siebie, a nie tylko związek.

To jest normalne, że są jakieś różnice. Nigdy nie znajdziemy kogoś kto w 100% będzie podzielał nasze zainteresowania.

Bardzo niezdrowe podejście. Jeśli masz na coś ochotę, a partner nie to przecież nie jesteście zlepieni. Ja też nie dzielę wszystkich zainteresowań z TŻ-em. Tyle, że jeśli ja chcę zrobić coś co jego nie kręci to robię to sama albo ze znajomymi i na odwrót. Nie musisz misia wszędzie ze sobą tachać.

Mój ma tak samo. Ale ja go nie zmuszam do lubienia i poznania mojej rodziny. Jak jest ważna okazja to oczywiście mi towarzyszy, ale przy jakiś pomniejszych już nie bo po co, skoro go to męczy?

Po prostu pora najwyższa byś zauważyła, że związek to nie 2, a 1+1. Warto się realizować samemu i nie trzeba być jak papużki nierozłączki, zwłaszcza jak jedna osoba coś bardzo lubi, a druga nie. Będziecie się tak całe życie ograniczać? Podam Ci taki prosty przykład, to że jestem uczulona na niektóre produkty spożywcze, nie znaczy, że TŻ ich nie może jeść. Może tylko, że wtedy oboje robimy sobie jedzenie oddzielnie, albo robimy 2 wersje tego samego. I każdy jest zadowolony

Ja sie podpisze pod tym, bo wszystko zostalo pieknie powiedziane

Na poczatku jak przeczytalam Twojego posta, to tak jakbym czytala siebie -swoje przemyslenia. Z ta tylko (albo az) roznica, ze ja wlasnie ten stan doskonale rozumiem. Zakochanie to wspanialy okres, ale niestety nie trwa wiecznie. Przestajemy tesknic za ukochana osoba po jednym dniu niewidzenia sie, serce nie bije nam mocniej na jego widok, i kolana nie uginaja sie przy pocalunku A szkoda. Milosc jest bardziej spokojna, stabilna, bez wiekszych uniesien... ale jest i nie powinnas w to watpic.

A to, ze Twoj mezczyzna nie jest dokladnie taki sam jak Ty i nie lubi tego samego co Ty... Pewne rzeczy trzeba po prostu zaakceptowac

[lala2506]

Napisane przez kasiiek2702

Tak, mam. Spotykam się z koleżankami na ploty, wychodzimy razem często. Oboje mamy swoich znajomych i się z nimi spotykamy. Mogę iść z koleżankami na imprezę, ale impreza=taniec, a najczęściej tańczy się w parach. No więc musiałabym tańczyć z jakimś innym facetem no i wtedy mój tż jest zazdrosny. Z jednej strony rozumiem to, ale z drugiej skoro nie chce żebym tańczyła z innymi facetami to dlaczego sam ze mną na tą imprezę nie pójdzie?..

Skoro on nie lubi chodzić na imprezy to go na nie nie ciąg. Sobie zabawę psujesz, bo jak się masz dobrze bawić z osobą, która została zmuszona, żeby na imprezę iść? A w babskim gronie się nie bawicie? Bo ja idąc na imprezę z kumpelami najlepiej się bawię z nimi. I nie trzeba nam do tego facetów: ani własnych ani obcych.

Co do rodziny. A włączasz go w jakikolwiek sposób do rozmowy? Czy Ty sobie rozmawiasz z kimś z rodziny a on sobie po prostu siedzi i tyle? Poznałaś go z kimś konkretnie czy zaciągnęłaś na rodzinną imprezę i posadziłaś przy stole, mając gdzieś jego obecność a rozmawiając z kuzynką X?

[Kolor Bzu]

Napisane przez lala2506

Skoro on nie lubi chodzić na imprezy to go na nie nie ciąg. Sobie zabawę psujesz, bo jak się masz dobrze bawić z osobą, która została zmuszona, żeby na imprezę iść? A w babskim gronie się nie bawicie? Bo ja idąc na imprezę z kumpelami najlepiej się bawię z nimi. I nie trzeba nam do tego facetów: ani własnych ani obcych.

Dokładnie nie ma obowiązku tańczenia z innym facetem. Jak ja się bawię w gronie znajomych to z dziewczynami często same mamy ubaw.

[kasiiek2702]

Napisane przez lala2506

Skoro on nie lubi chodzić na imprezy to go na nie nie ciąg. Sobie zabawę psujesz, bo jak się masz dobrze bawić z osobą, która została zmuszona, żeby na imprezę iść? A w babskim gronie się nie bawicie? Bo ja idąc na imprezę z kumpelami najlepiej się bawię z nimi. I nie trzeba nam do tego facetów: ani własnych ani obcych.

Co do rodziny. A włączasz go w jakikolwiek sposób do rozmowy? Czy Ty sobie rozmawiasz z kimś z rodziny a on sobie po prostu siedzi i tyle? Poznałaś go z kimś konkretnie czy zaciągnęłaś na rodzinną imprezę i posadziłaś przy stole, mając gdzieś jego obecność a rozmawiając z kuzynką X?

Moje kumpelki to singielki więc bawią się zazwyczaj z facetami. Ale nie chodzi mi o obcych facetów tylko o naszych kumpli.

Na rodzinnych imprezach wszyscy go znają. Czasem coś się odezwie, ale rzadko. Nawet gdy ktoś z rodziny do niego zagaduje to on jakoś tak niechętnie odpowiada. Ale to tłumaczę tym, że po prostu jest nieśmiały.

[lala2506]

Napisane przez kasiiek2702

Moje kumpelki to singielki więc bawią się zazwyczaj z facetami. Ale nie chodzi mi o obcych facetów tylko o naszych kumpli.

Na rodzinnych imprezach wszyscy go znają. Czasem coś się odezwie, ale rzadko. Nawet gdy ktoś z rodziny do niego zagaduje to on jakoś tak niechętnie odpowiada. Ale to tłumaczę tym, że po prostu jest nieśmiały.

Skoro jest nieśmiały, to nie zrobił się taki wczoraj, prawda? Wiedziałaś jaki jest i skoro z nim zaczęłaś być to znaczy, że to zaakceptowałaś. Nie każdy musi być mega rozmowny i otwarty.

Nie rozumiem więc o co chodzi. Piszesz, że układa Wam się bardzo dobrze, wiec o co come on?

Mnie się wydaje, że Tobie się po prostu nudzi i szukasz dziury w całym.

[kasiiek2702]

Napisane przez lala2506

Skoro jest nieśmiały, to nie zrobił się taki wczoraj, prawda? Wiedziałaś jaki jest i skoro z nim zaczęłaś być to znaczy, że to zaakceptowałaś. Nie każdy musi być mega rozmowny i otwarty.

Nie rozumiem więc o co chodzi. Piszesz, że układa Wam się bardzo dobrze, wiec o co come on?

Mnie się wydaje, że Tobie się po prostu nudzi i szukasz dziury w całym.

Znam lepsze sposoby na nudę.

Po prostu się trochę pogubiłam w tym wszystkim i tyle.

[lala2506]

Nie kochana. Ty masz po prostu za dużo i nauczyłaś się, że Twój facet jest przy Tobie cały czas. Szukasz dziury w całym. Już nie jeden taki wątek na wizażu był, że wszystko pięknie ładnie, układa się, a laska nie wie czy to to i czy kocha faceta.

Dopiero jak dostrzeże, że istnieje realna szansa, że straci faceta, dostrzega ile on dla niej znaczy i że faktycznie kocha.

I wszystko dlatego, że kończy się po jakimś czasie etap motylków w brzuchu.

[kasiiek2702]

Napisane przez lala2506

Nie kochana. Ty masz po prostu za dużo i nauczyłaś się, że Twój facet jest przy Tobie cały czas. Szukasz dziury w całym. Już nie jeden taki wątek na wizażu był, że wszystko pięknie ładnie, układa się, a laska nie wie czy to to i czy kocha faceta.

Dopiero jak dostrzeże, że istnieje realna szansa, że straci faceta, dostrzega ile on dla niej znaczy i że faktycznie kocha.

I wszystko dlatego, że kończy się po jakimś czasie etap motylków w brzuchu.

Nie, nie przyzwyczaiłam się do tego, że On zawsze jest przy mnie bo tak nie jest. Mamy swoje zajęcia, nie wszystko robi wspólnie. Chodzi mi głównie o te imprezy. Tak jak pisałam wcześniej, koleżanki są singielkami więc im nie przeszkadza taniec z kumplami. A gdy mnie jakiś kumpel poprosi do tańca to co mam odmówić i stać pod ścianą? Może to się wydaje głupie, ale nie wiem jak to rozwiązać. Czy chodzić i bawić się bez tż a później słuchać Jego wyrzutów że z kimś tańczyłam lub ogólnie miałam kontakt z jakimiś kolesiami (tż należy raczej do tych bardziej zazdrosnych), czy po prostu siedzieć w domu i nigdzie nie wychodzić..

[lala2506]

Napisane przez kasiiek2702

Nie, nie przyzwyczaiłam się do tego, że On zawsze jest przy mnie bo tak nie jest. Mamy swoje zajęcia, nie wszystko robi wspólnie. Chodzi mi głównie o te imprezy. Tak jak pisałam wcześniej, koleżanki są singielkami więc im nie przeszkadza taniec z kumplami. A gdy mnie jakiś kumpel poprosi do tańca to co mam odmówić i stać pod ścianą? Może to się wydaje głupie, ale nie wiem jak to rozwiązać. Czy chodzić i bawić się bez tż a później słuchać Jego wyrzutów że z kimś tańczyłam lub ogólnie miałam kontakt z jakimiś kolesiami (tż należy raczej do tych bardziej zazdrosnych), czy po prostu siedzieć w domu i nigdzie nie wychodzić..

Nie masz żadnej koleżanki w związku i z nią się bawić? Jak facet należy do grona bardziej zazdrosnych to albo zacznie chodzić na imprezy albo zaakceptuje to, że bawisz się bez niego.

[Kolor Bzu]

Napisane przez kasiiek2702

Nie, nie przyzwyczaiłam się do tego, że On zawsze jest przy mnie bo tak nie jest. Mamy swoje zajęcia, nie wszystko robi wspólnie. Chodzi mi głównie o te imprezy. Tak jak pisałam wcześniej, koleżanki są singielkami więc im nie przeszkadza taniec z kumplami. A gdy mnie jakiś kumpel poprosi do tańca to co mam odmówić i stać pod ścianą? Może to się wydaje głupie, ale nie wiem jak to rozwiązać. Czy chodzić i bawić się bez tż a później słuchać Jego wyrzutów że z kimś tańczyłam lub ogólnie miałam kontakt z jakimiś kolesiami (tż należy raczej do tych bardziej zazdrosnych), czy po prostu siedzieć w domu i nigdzie nie wychodzić..

To za każdym razem każda jedna Twoja koleżanka bawi się z facetem i tylko i wyłącznie tańczą w parach? Trochę mi się to naciągnę wydaje.

A jeśli cały Twój problem sprowadza się do tego, że nie możesz z nikim tańczyć na imprezach to porozmawiaj o tym z partnerem i pójdźcie na jakiś kompromis.

[moooniaaaa]

Matko kochana, Twój facet ma chyba szalone pojęcie związku.
Żebyś bała się iść an dyskotekę i tańczyć z kolegą? Albo nawet z nieznajomym facetem? Przecież nie trzeba każdego napotkanego na parkiecie faceta traktować jak rury do tańca, a co jest złego w zwykłym tańczeniu?

Nie wiem, u mnie to normalne że jak idę z koleżankami na imprezę to napatoczą się jacyś faceci, będę tańczyła. Ale tańczyła,a nie obściskiwała się z kimś na parkiecie, wymieniała numerami itd. Nie zrobię nic co zraniło by mojego partnera i vice versa. I u nas to normalne, o co tu być zazdrosnym?

Każdy ma swój rozum i swoje sumienie. I wie na co może sobie pozwolić,a na co nie.

[pandepilator]

powiem tylko tyle, że musicie to po prostu dokładnie przegadać. bo ja znam jedną taką sytuację, gdzie osoba lubiąca ludzi związała się z mizantropem. na ogół kończy się to tym, że mizantrop jest po prostu rzucony, bo nie umie się bawić i lubić ludzi. więc lepiej powiedz mu to teraz, zanim twoje uczucie wygaśnie. masz potrzebę - on musi trochę się zmienić, czasami gdzieś pójść z tobą.

[uzunia]

Jakbym czytała swoją historię->ten wątek .
W zasadzie wszystko się zgadza i przynajmniej wiem już,że mój TŻ nie jest jedynym aspołecznym typem w okolicy xDDDD

Myśle,że chodzi o to,ze pewne nawyki Twojego TŻ są na dłuższą chwilę denerwujące,ale prawda jest taka,ze na początku związku musiałaś mieć tą świadomość,że twój tż nie jest typem imprezowicza (ja miałam) .
Myśle abyś więcej czasu planowała dla siebie.

[33owieczka]

Gdzie dzis tańczy się w parach? Nie znam takich miejsc. W wiekszośc klubów ludzie bawią sie grupkami, a pary wywiające razem widuję na weselach....
Twój facet jest nieśmiały. No jest. Był od zawsze, kiedyś Ci to nie przeszkadzało, a teraz zaczęło?
Nie tęsknisz po jednym dniu Jego nieobecności? Gdbyś zaczęła byłoby to chore

Zgadzam się z wiekszościa przedmówczyń- szukasz dziury w całym. Jestem pewna, że gdybyś go straciła wypisywałabyś wątki na forach "Jak Go odzyskać????!!!!"

[kalincia]

Napisane przez kasiiek2702

Nie, nie przyzwyczaiłam się do tego, że On zawsze jest przy mnie bo tak nie jest. Mamy swoje zajęcia, nie wszystko robi wspólnie. Chodzi mi głównie o te imprezy. Tak jak pisałam wcześniej, koleżanki są singielkami więc im nie przeszkadza taniec z kumplami. A gdy mnie jakiś kumpel poprosi do tańca to co mam odmówić i stać pod ścianą? Może to się wydaje głupie, ale nie wiem jak to rozwiązać. Czy chodzić i bawić się bez tż a później słuchać Jego wyrzutów że z kimś tańczyłam lub ogólnie miałam kontakt z jakimiś kolesiami (tż należy raczej do tych bardziej zazdrosnych), czy po prostu siedzieć w domu i nigdzie nie wychodzić..

Zazdrość o taniec z kumplem jest, wybacz, śmieszna. Nie daj się wpędzić w poczucie winy, bo "on jest zazdrosny". Nie ma nic złego przecież w tańczeniu z facetemi - na tym polega impreza.