Kilka lat opóznienia w rozpoczęciu studiów...

[Martaaaa91]

Hej chciałabym się dowiedzieć jak to jest z osobami starszymi na studiach powiedzmy tymi którzy je rozpoczęli pózniej tj w wieku 22/23 lat?
Czy u siebie na uczelni macie takie przypadki??? chodzi mi głównie o studia dzienne.
Sama planuje zdawać na studia - medycyna w wieku 22 lat, a jak się nie uda to chciałabym próbować mając nawet te 23/ 24 lata, przemyślałam sprawę poważnie, mam możliwości ale boję się że gdybym się dostała bedę poniekąd dyskryminowana ze względu na wiek.

[Ostre wasabi]

AAA tam gadasz ja studiowałam i miałam ludzi o wiele starszych od Ciebie na roku i było super idź i nie przejmuj się takimi głupotami, byleś nie spinała pośladów i będzie dobrze

[la'Mbria]

sam wiek to według mnie problem drugorzędny, lub w ogole nie problem.
Problemem według mnie mogą być jedynie FINANSE
na dziennych studiach medycznych raczej nie dasz rady sama sie utrzymać, będziesz musiała żyć na koszt rodziców- oni sa tego świadomi i akceptują to, że do ok.30-stki będą utrzymywać studentkę?
i czy ty masz świadomość tego, że zaczynając trudne studia dzienne w wieku np. 23 lat może się zdarzyć sytuacja, że "starzy" zabronią ci iść na imprezę, albo np. mieszkać z chłopakiem, bo "my dajemy kasę=my decydujemy" ?
tak jak napisałam- sam wiek na studiach to według mnie- nie jest problem, ale różne sytuacje związane ze studiami dziennymi i zależnością finansową od rodziców- mogą piętrzyc problemy.
Przemyśl to zanim się zdecydujesz

[zla panienka]

musiałabyś trafić chyba na jakichś totalnych za przeproszeniem debili to normale że na studiach są ludzie w różnym wieku, nie wszyscy idą na studia od razu po maturze, inni zaczynają drugi kierunek albo mają jakąś obsuwę i żyją sama mam w grupie dziewczynę starszą od reszty, która ma już synka w przedszkolu i nikt się z niej nie śmieje ani jej nie wyklucza, wręcz przeciwnie. Wszyscy staramy się jej pomóc coś nadrobić albo pożyczamy notatki, gdy jej dziecko zachoruje.

Głowa do góry i spełniaj swoje marzenia

[not_alone]

Nigdy w życiu! Nikt Ciebie nie będzie dyskryminował. Ja sama z ciekawości sprawdzałam ostatnio listy rankingowe na akademie medyczne, na lekarski. I co? zdziwiona byłam, że widziałam tam roczniki 87, 88.
Pamiętaj tylko, że możesz poprawiać maturę przez 5 lat. Sprawdź czy na pewno możesz.

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:21 ----------

Napisane przez la'Mbria

sam wiek to według mnie problem drugorzędny, lub w ogole nie problem.
Problemem według mnie mogą być jedynie FINANSE
na dziennych studiach medycznych raczej nie dasz rady sama sie utrzymać, będziesz musiała żyć na koszt rodziców- oni sa tego świadomi i akceptują to, że do ok.30-stki będą utrzymywać studentkę?
i czy ty masz świadomość tego, że zaczynając trudne studia dzienne w wieku np. 23 lat może się zdarzyć sytuacja, że "starzy" zabronią ci iść na imprezę, albo np. mieszkać z chłopakiem, bo "my dajemy kasę=my decydujemy" ?
tak jak napisałam- sam wiek na studiach to według mnie- nie jest problem, ale różne sytuacje związane ze studiami dziennymi i zależnością finansową od rodziców- mogą piętrzyc problemy.
Przemyśl to zanim się zdecydujesz

A gdzie tam. Po pierwsze, medycyna nie taka trudna, jak się już na nią dostaniesz. Szczególnie we Wrocławiu. Możesz w soboty i niedziele nańczyć dziecko i zarobić zawsze troche. A na mieszkanie i jedzenie można zarobić w wakacje. Tylko zakręcić się już trzeba było z miesiąc temu lub dwa. I jechać do Norwegii lub Holandii. Ja tak nieźle wyszłam. Miałam na życie i na mieszkanie. Więc nawet jakby rodzice tupneli nożką, rozwiązań jest wiele

[Marciamartyna]

Ja też mam zamiar zrobić sobie taki "gap year" po maturze i iść normalnei do pracy a potem i tak wyjeżdżam za gramanicę
Studia nie uciekną,a wiekiem się nie przejmuj,różnie w życiu bywa i wiadomo,że nie każdy po maturze odrazu na studia się wybiera

[mariamarysienka]

Napisane przez la'Mbria

sam wiek to według mnie problem drugorzędny, lub w ogole nie problem.
Problemem według mnie mogą być jedynie FINANSE
na dziennych studiach medycznych raczej nie dasz rady sama sie utrzymać, będziesz musiała żyć na koszt rodziców- oni sa tego świadomi i akceptują to, że do ok.30-stki będą utrzymywać studentkę?
i czy ty masz świadomość tego, że zaczynając trudne studia dzienne w wieku np. 23 lat może się zdarzyć sytuacja, że "starzy" zabronią ci iść na imprezę, albo np. mieszkać z chłopakiem, bo "my dajemy kasę=my decydujemy" ?
tak jak napisałam- sam wiek na studiach to według mnie- nie jest problem, ale różne sytuacje związane ze studiami dziennymi i zależnością finansową od rodziców- mogą piętrzyc problemy.
Przemyśl to zanim się zdecydujesz

zgadzam się z la'Mbrią
jeśli chodzi stricte o wiek i akceptację w grupie to nie ma sie czym przejmować, zwłaszcza na kierunkach medycznych, bo bardzo wiele osób dostaje się dopiero za drugim lub trzecim razem.
ale właśnie sporo osób nie przewiduje tego jak absorbujące są takie studia i że wtedy ani pracy nie można podjąć (chyba że wakacyjną) ani na dziecko się lepiej nie decydować, bo jak jedna z poprzedniczek zasugerowała, nie jest ono tylko weekendową sprawą.

mały OT: do użytkowniczki piszącej o Wrocławiu - naprawdę nie jest aż tak ciężko? bo ja się chciałabym przenieść do Wrocławia ale boję się że poziom jest tragicznie wysoki...

[mushroomhunter]

Jeeeny, następna ;P. Już mi się nie chce pisać, że zaczęłam studia dzienne mając 25 lat. Co prawda nie kierunek medyczny, a administrację, ale w zasadzie co za różnica ;]?

Jedyny problem jaki miałam na początku to przyzwyczajenie się do nauki ;]. Uwierz, nikt cię nie będzie wytykał palcami ;].

[Oh Peggy Brown]

Napisane przez mariamarysienka

mały OT: do użytkowniczki piszącej o Wrocławiu - naprawdę nie jest aż tak ciężko? bo ja się chciałabym przenieść do Wrocławia ale boję się że poziom jest tragicznie wysoki...

Mój Tż przeniósł się z Białegostoku do Wrocławia i nie było żadnego niższego poziomu, wyższego też nie :P Ja we Wrocławiu również nie narzekam na poziom (ale jednak nie mam porównania do innych uczelni)

Autorko, większość ludzi idzie na medycynę dopiero po kilku latach po maturze. W mojej grupie tylko 10 osób jest z rocznika 92

[mm444]

Treść usunięta

[kwiatek101]

Napisane przez Martaaaa91

Hej chciałabym się dowiedzieć jak to jest z osobami starszymi na studiach powiedzmy tymi którzy je rozpoczęli pózniej tj w wieku 22/23 lat?
Czy u siebie na uczelni macie takie przypadki??? chodzi mi głównie o studia dzienne.
Sama planuje zdawać na studia - medycyna w wieku 22 lat, a jak się nie uda to chciałabym próbować mając nawet te 23/ 24 lata, przemyślałam sprawę poważnie, mam możliwości ale boję się że gdybym się dostała bedę poniekąd dyskryminowana ze względu na wiek.

Kochana gwarantuje Ci, że nie masz się czym martwić. Ja studiuję medycynę, zaczęłam później o rok czyli nie od razu po maturze w wieku 19lat, tylko 20.
Bardzo się zdziwiłam jak okazało się, że w mojej grupie 70-80% to osoby jeszcze starsze ode mnie! Czyli zaczynające w wieku 22-24lat, nawet były osoby w wieku 26lat na pierwszym roku. Na prawdę to nie są wyjątki, tylko praktycznie większość (też zależy to od danego rocznika).

Także nikt nie będzie Cię dyskryminował, nie ma szans ! Często na lekarski idą też ludzie po innych studiach - u mnie to są osoby np po farmacji (więc 25lat...)pielęgniarstwie, fizjoterapii, analityce medycznej (tyle, że po licencjacie spotkałam tych ludzi, czyli 22-24 lata)

POWODZENIA

PS - musisz tylko ustalić kwestię z rodzicami czy będą Cię utrzymywać. Jeśli są ok i to załatwisz to super.

PS2 - jeśli chodzi jeszcze o finanse to zawsze możesz wziąć kredyt studencki, 600zł wypłacane co miesiąc, dowiedz się dokładnie w banku do kiedy trzeba złożyć deklaracje itd (PKO BP). Możesz też pracować w wakacje, ale tylko 2 miesiące bo miesiąc są zawsze praktyki w szpitalu/przychodni (ale to też można załatwić...). A jeszcze chciałam napisać o ubezpieczeniu zdrowotnym - normalnie jest płacone przez pracodawcę któregoś z rodziców (na dziecko uczące się) ale po 26rż już nie. Ale z tym też nie ma problemu, bo ubezpieczenie zdrowotne każdego studenta po 26rż opłaca już uczelnia

[invisible_01]

Ja studiuję 3 lata i dopiero niedawno okazało się, że jedna dziewczyna jest 4 lata starsza ode mnie, a znam ją od początku studiów. No i co z tego? Przecież daty urodzenia nie masz na czole, to nie szkoła, gdzie od razu było wiadomo, że ktoś nie zdał i jest starszy. Ja się nikogo na studiach o wiek nie pytam, jest wiele osób starszych ode mnie o rok, dwa i więcej. Mam nawet 36-letniego faceta I fajnie. Ja nie wiem, jak młoda osoba może pytać o to, czy nikt się nie zdziwi jej (dojrzałym jak cholera) wiekiem.

[xsunny]

Ja zaczęłam medycynę w wieku 24 lat. Nie ma mowy o żadnej dyskryminacji. Ludzie nawet mi nie wierzyli, że jestem starsza o 5 lat i myśleli, że sobie jaja robię

[201604181004]

W mojej grupie połowa jest 'z dobrego rocznika' połowa jest starsza.
Najstarsi na roku są przed 30tką... Trójka magistrów, jeden doktorant, kilka osób po prostu pracowało, mieli przerwę, wyjechali za granicę, poprawiali maturę, dorastali do decyzji. Rozrzut w mojej grupie był na jakieś.... 7 lat. Nikogo to naprawdę nie interesuje, z resztą nie będziesz sama. A tak w ogóle to chwała Bogu że jest tyle starszych niż młodszych osób w grupie, jakoś tak są bardziej pokorni i nie robią tylu problemów, poza tym szanują czas swój i cudzy bo zaznali trochę bardziej dorosłego życia (praca czy coś).

[Suvia]

Ale się namnożyło tych wątków

Nie masz 500 lat, więc jeśli chcesz iść na studia- to idź. Na innych się nie oglądaj, oni Ci chleba nie kupią.

[sugarcane]

Napisane przez drabineczka

W mojej grupie połowa jest 'z dobrego rocznika' połowa jest starsza.
Najstarsi na roku są przed 30tką... Trójka magistrów, jeden doktorant, kilka osób po prostu pracowało, mieli przerwę, wyjechali za granicę, poprawiali maturę, dorastali do decyzji. Rozrzut w mojej grupie był na jakieś.... 7 lat. Nikogo to naprawdę nie interesuje, z resztą nie będziesz sama. A tak w ogóle to chwała Bogu że jest tyle starszych niż młodszych osób w grupie, jakoś tak są bardziej pokorni i nie robią tylu problemów, poza tym szanują czas swój i cudzy bo zaznali trochę bardziej dorosłego życia (praca czy coś).

Tak jak u mnie, chociaż w mojej grupie z PNJ może 5 osób na 14 jest z mojego rocznika (czyli tego tuż po maturze, właściwego )

[201604181004]

O właśnie dodam że też studiuję filologię

[bonifaczka]

Ja w tym roku zaczęłam studiować medycynę, jestem rocznik '90. U mnie w grupie, na roku jest mnóstwo ludzi, którzy są "starsi" - np wcześniej ukończyli jakieś inne studia i dopiero teraz zdecydowali się na lekarski. Także jeśli jest to Twoim marzeniem, by zostac lekarzem - nie rezygnuj z niego! Te kilka lat różnicy naprawdę nie robi dużej różnicy już będąc lekarzem. Lepiej skończyć coś, co Cię naprawdę interesuje i mieć te 30 lat, niż być absolwentem kierunku, który Cie nie interesuje w wieku 25 lat.
Pozdrawiam i życzę powodzenia i wytrwałości w dążeniu do celu! I nie przejmuj się, jeśli Ci się nie uda za pierwszym razem dostać, ja dostałam się za trzecim razem i nie żałuję. Wiem, że to jest to!

[jyyli]

Napisane przez Martaaaa91

Hej chciałabym się dowiedzieć jak to jest z osobami starszymi na studiach powiedzmy tymi którzy je rozpoczęli pózniej tj w wieku 22/23 lat?
Czy u siebie na uczelni macie takie przypadki??? chodzi mi głównie o studia dzienne.
Sama planuje zdawać na studia - medycyna w wieku 22 lat, a jak się nie uda to chciałabym próbować mając nawet te 23/ 24 lata, przemyślałam sprawę poważnie, mam możliwości ale boję się że gdybym się dostała bedę poniekąd dyskryminowana ze względu na wiek.

Wchodząc na wątek myślałam, że jesteś po trzydziestce
Tak naprawdę nie aż tak dużo osób idzie na studia w wieku 19 lat i już na tym kierunku zostaje. Wiele osób kończy czteroletnie technikum i potem idzie na studia, więc już idzie o rok później niż licealiści. Wiele osób kończy jedne studia, zaczyna drugie itd.
Na moich pierwszych studiach była dziewczyna po magisterce, inna miała 28 lat. Na obecnych są osoby właśnie po technikum, które zaczynają już drugi raz, więc są rok starsze ode mnie.

A jeśli chodzi o kierunki, na które jest mniejsza szansa na dostanie się za pierwszym razem (chodzi mi o to, że np. trzeba mieć naprawdę świetnie zdaną maturę, jak na medycynę, a nie ma tego kierunku na każdej uczelni państwowej i na każdej prywatnej, albo kierunki artystyczne, gdzie są egzaminy wstępne i nie każdemu udaje się za pierwszym razem, ale za np. piątym jak najbardziej), to na pewno nie ma tam samych świeżo upieczonych maturzystów

Zresztą za 40 lat to raczej nie będzie istotne, czy poszłaś na studia w wieku 19 lat, czy 29. Z perspektywy młodego człowieka wydaje się, że każdy rok ma znaczenie, ale to nie jest aż tak istotne

[not_alone]

We Wrocławiu ciężko nie jest, na prawdę. Trudniej dostać, bo tutaj jest obowiązkowa fizyka na podstawie, oprócz biol i chem na rozszerzeniu. I chyba w tym roku był próg minimalny 258? 256? ale był mniejszy niż kiedyś, bo podobno matura z chemii dla tego akurat rocznika (chyba 92?) była o wiele trudniejsza. Dlatego wpadły w listy roczniki starsze z lepszymi wynikami z chemii
Próbuj próbuj. A w tym roku aplikujesz? trzymam kciuki

[Hultaj]

Dziecko, czym Ty się martwisz, i tak przed Tobą obowiązek pracowania do bez mała 70tki, nawet jak skonczysz studia w wieku lat 30 to przed Tobą i tak blisko 40 lat obowiązku zapychania w pracy, zdążysz zapomnieć, ile lat mając skonczyłaś/zaczełaś studia 15 razy .

[justn2122]

Nie masz czym sie przejmowac. Na wielu kierunkach sa osoby starsze od pozostałych kolegów na roku. Bycie starszym na roku to żaden wstyd i problem. Nie powinni Cie wytykać palcami, bo i za co? Wiele osób po maturze najpierw chce zarobić pieniadze zeby potem móc studiować.
Moim zdaniem nie potrzebnie sie stresujesz.

Powodzenia na studiach

[klempaa]

Żaden problem jesli chodzi tylko o wiek. U mnie większość osób nie była od razu po studiach, rekord -> koleżanka zaczynająca pierwszy rok w wieku lat 36 i z doktoratem z ekonomii

To, nad czym musisz się zastanowic to to, czy przez te lata do skonczenia studiów będą Ci pomagać rodzice. Bo to, że się nie dasz rady sama utrzymac (o ile przez pierwsze 2 lata - prawdopodobne, to już później - wg mnie nierealne, bo nie chodzi tylko o to, ze są zajęcia - głównie o to, ze trzeba się do nich przygotować ), to niestety jest ważna rzecz.


---------- Dopisano o 16:08 ---------- Poprzedni post napisano o 16:07 ----------

Napisane przez bonifaczka

Ja w tym roku zaczęłam studiować medycynę, jestem rocznik '90. U mnie w grupie, na roku jest mnóstwo ludzi, którzy są "starsi" - np wcześniej ukończyli jakieś inne studia i dopiero teraz zdecydowali się na lekarski. Także jeśli jest to Twoim marzeniem, by zostac lekarzem - nie rezygnuj z niego! Te kilka lat różnicy naprawdę nie robi dużej różnicy już będąc lekarzem. Lepiej skończyć coś, co Cię naprawdę interesuje i mieć te 30 lat, niż być absolwentem kierunku, który Cie nie interesuje w wieku 25 lat.
Pozdrawiam i życzę powodzenia i wytrwałości w dążeniu do celu! I nie przejmuj się, jeśli Ci się nie uda za pierwszym razem dostać, ja dostałam się za trzecim razem i nie żałuję. Wiem, że to jest to!

u mnie jest bardzo wiele takich osób i to wcale niekoniecznie po kierunkach "przyrodniczych"

o ile ma ku temu możliwości finansowe to oczywiście że tak

[mariamarysienka]

Napisane przez Oh Peggy Brown

Mój Tż przeniósł się z Białegostoku do Wrocławia i nie było żadnego niższego poziomu, wyższego też nie :P Ja we Wrocławiu również nie narzekam na poziom (ale jednak nie mam porównania do innych uczelni)

Autorko, większość ludzi idzie na medycynę dopiero po kilku latach po maturze. W mojej grupie tylko 10 osób jest z rocznika 92

o ironio, ja też z Białegostoku emigruję! dzięki za odpowiedź Tobie oraz not_alone
koniec OT

[WSB_DG]

Na uczelniach niepublicznych studia zaoczne są często zdominowane przez osoby starsze niż mogłoby się to wydawać. Są one często bardzo dobrymi studentami, i wiedzą co chcą osiągnąć. Co ważne wydaja swoje pieniądze nie rodziców ...