Jasna cholera zostawiłam faceta, który mnie kocha

[lojq]

Otóż mam 22 lata, byliśmy ze sobą od lat 4, z przerwami wieloma, bo burze były niesamowite...ale teraz 3 miesiące temu znowu do siebie wróciliśmy...ale ja będąc z nim mam wątpliwości....jest taki dobry, kochany, troszczy się, po prostu aniol...ale jego poziom inteligencji jest mniejszy jednak niż mój, jak to źle nie zabrzmi..ja żyję tym ze moj facet powinien pokazywać mi świat, być mądry, mieć umysł jak brzytwa tak żebym mogła być z niego dumna...i tworzyć z nim wspolny mały światek pełen własnych przemyśleń i pomysłów, śmiać się do łez....a z nim niestety tego nie było. Zostawiłam go, czuje sie paskudnie jak jakiś zwyrodniales który zostawia kogoś, kto gotówby za mnie życie oddać......dziewczyny nie wiem ( bylo miedzy nami tyle zlego, ale ciagle jakos do siebie wracalismy...dodam ze oboje jestesmy dla siebie pierwszym zwiazkiem i tak to trwa jest męskim mężczyzną wspaniałym troskliwym a ja niewdzięczne stworzenie zostawiam go. ale nie chce, nie potrafie chyba być w związku w ktorym czuje sie niespelniona psychicznie...a zaraz mysle, ze mnie juz tak nikt nie pokocha i ze bede zalowala, ze karma mnie dosiegnie i sama sie juz pogubilam

[Buzzerka]

Ale czego Ty nie wiesz? Z tej mąki chleba nie będzie, zostawiłaś go, źle Ci w związku z nim to nie myśl już o nim i daj chłopakowi spokój, a nie mieszaj mu w głowie ciągle. Poza tym zalatujesz mi egoizmem

[lojq]

właśnie to mi powiedział, egoistka...

[ulicznica]

Masz wyrzuty sumienia że okazało się, że potrzebujesz jednak kogoś, czegoś innego?
Jakby to dalej wyglądało, gdybyś była z nim dalej, z litości? Do tanga trzeba dwojga. Kochasz go w ogóle, czy to bardziej przyzwyczajenie?
Gdyby to była miłość, nie miałabyś problemu z rozmyślaniem "czy to jest właściwy facet na właściwym miejscu" - po prostu by tak było.

[lojq]

Napisane przez ulicznica

Masz wyrzuty sumienia że okazało się, że potrzebujesz jednak kogoś, czegoś innego?
Jakby to dalej wyglądało, gdybyś była z nim dalej, z litości? Do tanga trzeba dwojga. Kochasz go w ogóle, czy to bardziej przyzwyczajenie?
Gdyby to była miłość, nie miałabyś problemu z rozmyślaniem "czy to jest właściwy facet na właściwym miejscu" - po prostu by tak było.

chyba przyzwyczajenie, przywiązanie...w miłości wątpliwości nie ma prawda? ja nie wiem, młoda jestem głupia niepoukładane mam w tej głowie i się miotam jak ślepy kot

[zoyap]

Nie dziwię ci się. Jak dla mnie, jakkolwiek sucho by to zabrzmiało są dwie, oprócz miłości oczywiście, podstawowe rzeczy, które sprawiają, że związek ma szanse przetrwać: podobne poczucie humoru i inteligencja.

Mój facet musi mi imponować przede wszystkim tymi dwoma cechami i choćby uczucie było najszczersze, na dłuższą metę związek po prostu przestanie być ciekawy, jeśli chłopak nie jest interesujący pod względem intelektualnym.

[lojq]

Napisane przez zoyap

Nie dziwię ci się. Jak dla mnie, jakkolwiek sucho by to zabrzmiało są dwie, oprócz miłości oczywiście, podstawowe rzeczy, które sprawiają, że związek ma szanse przetrwać: podobne poczucie humoru i inteligencja.

Mój facet musi mi imponować przede wszystkim tymi dwoma cechami i choćby uczucie było najszczersze, na dłuższą metę związek po prostu przestanie być ciekawy, jeśli chłopak nie jest interesujący pod względem intelektualnym.

dziękuję ci strasznie, widzę, że nie tylko ja mam takie podejście do sprawy...ale jednak potrzeba czułości, miłości wygrywa i ja po prostu do niego wracam mówiąc sobie może tym razem, może tym...a potem głowa wchodzi w grę i nagle jest wielke rozczarowanie po raz setny [jak to ktoś kiedyś powiedział 'nigdy nie popełniam tego samego błędu dwa razy. jedynie sześć, albo siedem, żeby mieć pewność'..i czuję się jak potwór

[Buzzerka]

Napisane przez lojq

dziękuję ci strasznie, widzę, że nie tylko ja mam takie podejście do sprawy...ale jednak potrzeba czułości, miłości wygrywa i ja po prostu do niego wracam mówiąc sobie może tym razem, może tym...a potem głowa wchodzi w grę i nagle jest wielke rozczarowanie po raz setny [jak to ktoś kiedyś powiedział 'nigdy nie popełniam tego samego błędu dwa razy. jedynie sześć, albo siedem, żeby mieć pewność'..i czuję się jak potwór

Ależ miej sobie takie podejście jakie masz, ale nie baw się chłopakiem i jego uczuciami Rozstania, bo n-ty raz zdajesz sobie sprawę, że on Ci nie odpowiada jako facet i powroty, bo kolejny raz masz potrzebę miłości Powiem Ci, że Ty nie potrzebujesz jego miłości tylko po prostu, jak sama piszesz, ogólnie miłości, boisz się, że nikt Cię nie pokocha tak

[Vaniliaa_]

Jeżeli nie jesteś szczęśliwa w tym związku to niema najmniejszego sensu sensu na siłę go podtrzymywać .
Odpuść sobie i nie mieszaj już chłopakowi w głowie.
moim zdaniem jeżeli ktoś zaczyna zastanawiać się nad swoim związkiem i ma jakiekolwiek wątpliwości to związek nie ma sensu ..

[ulicznica]

Wiem, że zabrzmi w tym momencie cynicznie, ale nie wolałabyś faceta, który mógłby zapewnić Ci cały pakiet tego, co chcesz?
Życie jest za krótkie, żeby spędzić je będąc nieszczęśliwym.

[zoyap]

Napisane przez ulicznica

Wiem, że zabrzmi w tym momencie cynicznie, ale nie wolałabyś faceta, który mógłby zapewnić Ci cały pakiet tego, co chcesz?
Życie jest za krótkie, żeby spędzić je będąc nieszczęśliwym.

Zgadzam się. To że jeszcze nie spotkałaś takiego faceta nie znaczy, że nie istnieje.

[Precious things]

Napisane przez zoyap

Nie dziwię ci się. Jak dla mnie, jakkolwiek sucho by to zabrzmiało są dwie, oprócz miłości oczywiście, podstawowe rzeczy, które sprawiają, że związek ma szanse przetrwać: podobne poczucie humoru i inteligencja.

Mój facet musi mi imponować przede wszystkim tymi dwoma cechami i choćby uczucie było najszczersze, na dłuższą metę związek po prostu przestanie być ciekawy, jeśli chłopak nie jest interesujący pod względem intelektualnym.

Wyznaję podobne zasady

Co do Autorki to : Skoro zrobiłaś coś ,,dla siebie" i zostawiłaś go, bo nie posiada cech jakie ma posiadać Twój potencjalny partner, to teraz zrób coś dla niego i po prostu przestań go dręczyć swoją osobą. Wracanie dla samego wracania jest nie fair . Na pewno żywisz jeszcze jakieś uczucia do ex - partnera, więc w imię tych uczuć najlepsze co możesz zrobić to po prostu dać mu spokój, a nie po raz enty robić mu wodę z mózgu.

Ja też kończyłam związki i czułam się z tym źle. Ale jeśli już podjęłam decyzję to jej się trzymałam. Najgorsze to podtrzymywanie agonii. Wtedy dwie osoby strasznie się męczą.
Uwierz mi, że jeśli spotkasz kogoś odpowiedniego, pasującego do siebie to nie będziesz mieć tego typu wątpliwości - wiem z doświadczenia

[lojq]

ale fajnie tak, napisać coś tutaj i dostać odpowiedzi, co chwilę odświeżam i odświeżam ) dziękuję wam, wiem, że wszystko co piszecie ma sens i jest prawdą, dlatego też tym razem obiecuję sobie że już więcej nie pozwolę na powroty...zachowuję się jak idiotka rozgrzebując jego rany

[elamem]

A ja się tak zastanawiam skąd to się w dziewczynach bierze. Czy to jest kwestia wychowania? Że jak tylko ktoś obdarzy uczuciem czują się w obowiązku oddać to samo.
Twoje uczucia są tak samo ważne jak jego. To że on kocha nie znaczy że tym samym powinnaś z nim być bo on Cię wyróżnił i wybrał swoim uczuciem.
Uczucia obu stron są tak samo ważne i muszą być zgodne inaczej nie ma związku i nie można się za to winić.

[QueenBlair]

Napisane przez elamem

A ja się tak zastanawiam skąd to się w dziewczynach bierze. Czy to jest kwestia wychowania? Że jak tylko ktoś obdarzy uczuciem czują się w obowiązku oddać to samo.
Twoje uczucia są tak samo ważne jak jego. To że on kocha nie znaczy że tym samym powinnaś z nim być bo on Cię wyróżnił i wybrał swoim uczuciem.
Uczucia obu stron są tak samo ważne i muszą być zgodne inaczej nie ma związku i nie można się za to winić.

Zgadzam się z tą wypowiedzią.
Masz prawo nie chcieć z nim być. Poza tym wydaje mi się,że gdybyś go kochała to nawet jego niższy"poziom intelektualny" by Ci nie przeszkadzał.
Byliście dla siebie pierwszymi partnerami i może dlatego tak Ci trudno całkowicie zerwać tą znajomość.

[Clemence]

Cięzka sprawa..
on ma 22 lata?
Może właśnie jego widzenie świata się zmieni.. zawsze facet co ma 22 lata jednak jest gdzieś obok tego wszystkiego a potem dojrzewa.

[normalnyFacet]

Napisane przez lojq

właśnie to mi powiedział, egoistka...

Owszem NAJPIERW trzeba zaspokoić poniekąd swój egoizm a potem myśleć o związkach, a nie na odwrót

Najważniejsze to aby być konsekwentnym w swoich wymaganiach. Jak tego nie zrobimy to nigdy nam nie wyjdzie i zawsze będą takie niespełnione do końca związki.

[lojq]

Napisane przez Clemence

Cięzka sprawa..
on ma 22 lata?
Może właśnie jego widzenie świata się zmieni.. zawsze facet co ma 22 lata jednak jest gdzieś obok tego wszystkiego a potem dojrzewa.

on ma 21. nie powiem, żeby był niedojrzały czy dziecinny. wiele rzeczy w swoim zachowaniu poprawił na przestrzeni tych lat, ja zresztą też. ale wciąz potrafię mieć wątpliwości, a to chyba wszystko skreśla. strach przed zostaniem samą? naprawde nie wiem. ciągnie sie to tyle czasu ze ja juz poprostu wariuje

[Clemence]

Napisane przez Vaniliaa_

Jeżeli nie jesteś szczęśliwa w tym związku to niema najmniejszego sensu sensu na siłę go podtrzymywać .
Odpuść sobie i nie mieszaj już chłopakowi w głowie.
moim zdaniem jeżeli ktoś zaczyna zastanawiać się nad swoim związkiem i ma jakiekolwiek wątpliwości to związek nie ma sensu ..

Mi się wydaje,że zawsze są wątpliwości i nikt ich nie rozwieje..
Nie ma czegoś takiego ,ze nigdy sie na kims nie zawiedziesz,nie poklocisz i cud miód.

---------- Dopisano o 19:14 ---------- Poprzedni post napisano o 19:12 ----------

Napisane przez lojq

on ma 21. nie powiem, żeby był niedojrzały czy dziecinny. wiele rzeczy w swoim zachowaniu poprawił na przestrzeni tych lat, ja zresztą też. ale wciąz potrafię mieć wątpliwości, a to chyba wszystko skreśla. strach przed zostaniem samą? naprawde nie wiem. ciągnie sie to tyle czasu ze ja juz poprostu wariuje

Moim zdaniem w tym wieku ZAWSZE są wątpliwości.Tymbardziej ,że jesteście razem tyle czasu.. Nie da się widzieć w partnerze samych superlatyw.. nie da i tyle.
Jakbyś miała 28 lat to owszem, widzisz,że np facet dzieci nie chce mieć a Ty tak.. to już sprawy nie rozwiążesz a 21 lat to serio,jeszcze dziecinada... Naprawdę.
Przedkładanie nawet często rozrywki nad obowiązki.Tak jest po prostu, z czasem wszystko się zmienia
trzeba umieć coś realizować samemu ale mieć razem cel np chodzenie na treningi..
Porozmawiaj z Nim może,albo lepiej!
zobacz co go interesuje i próbujcie rozmawiać na takie tematy.Mi się wydaje,że on jeszcze ma przed sobą drogę do np doroślejszych tematów

[TmargoT]

mnie wystarczy,że przeczytałam tytuł tego wątku i zapytam się:a ty go kochałaś?
bo jesli nie to dobrze się stało,że się rozstaliście.