Banał - zakochałam się w koledze z pracy

[swinka_balbinka]

Sama nie wierzę, że tu piszę..
Ale do rzeczy - mam prawie 30 lat, więc powinnam być w miarę rozsądna, a zakochałam się w koledze z pracy. Do tego on jest 5 lat młodszy i jest moim podwładnym... Do tej pory miał dziewczynę, więc starałam się tłumić to wszystko w sobie, ale ostatnio (nie od niego, w sumie przez przypadek) dowiedziałam się, że już nie są razem.
Nie mam pojęcia co z tym robić - wiem, że on mnie bardzo lubi (bardzo dużo rozmawiamy, mamy podobne poczucie humoru etc), ale jednocześnie wiem też, że kompletnie nie jestem w jego typie - on lubi szczupłe laski - ja do takich niestety nie należę.

Nie mam pojęcia co z tym robić - dalej próbować tłumić, odkochać się? Jak? A może jednak jest jakaś szansa, by spojrzał na mnie inaczej??

[juustine]

jedyną radą jest to, żebyś sobie odpuściła. Nie widać przyszłości tej znajomości, i lepiej zostać w relacji koleżanka-kolega. Szczególnie, że mówisz, że nie jesteś w jego typie i sama wiesz, że nic z tego.

[milenka22]

Poczekaj i postaraj sie wyczuć czy może mieć wobec Ciebie jakieś zamiary. Jeśli uważasz, że tak możesz mu bardzo delikatnie dać do zrozumienia, że on również miałby u Ciebie szanse. Zresztą jeśli jesteście na stopie przyjacielskiej zawsze możesz rzucić na pocieszenie tekstem typu: daj spokój, taki facet jak Ty nie będzie długo sam. Nie wiem... taka moja propozycja. Ja pewnie bym się do tego posunęła

---------- Dopisano o 21:41 ---------- Poprzedni post napisano o 21:37 ----------

Napisane przez juustine

jedyną radą jest to, żebyś sobie odpuściła. Nie widać przyszłości tej znajomości, i lepiej zostać w relacji koleżanka-kolega. Szczególnie, że mówisz, że nie jesteś w jego typie i sama wiesz, że nic z tego.

Szczupłe kobiety są chyba "typem" 99% facetów, czy się mylę? A mimo wszystko waga nie świadczy o szybkości znalezienia sobie faceta i jakości związku. Ktoś może mówić, że lubi szczupłe blondynki a spotykać się z pulchną brunetką.

[swinka_balbinka]

Tylko on nie wie, że ja wiem, że się rozstali. Mówię - dowiedziałam się przypadkiem od osoby trzeciej...

Najgorsze, że siedzimy w jednym pokoju, praktycznie całkiem obok siebie.
Przecież nie będę z takiego powodu rezygnować z dobrej pracy...

[juustine]

Napisane przez milenka22

Szczupłe kobiety są chyba "typem" 99% facetów, czy się mylę? A mimo wszystko waga nie świadczy o szybkości znalezienia sobie faceta i jakości związku. Ktoś może mówić, że lubi szczupłe blondynki a spotykać się z pulchną brunetką.

a ja wcale nie myślałam o szczupłości, skoro autorka sama podkreśliła to, i tu wcale nie musi chodzić o wagę tylko.

[milenka22]

Pewnie że mnie. Spróbuj nie robić sobie nadziei, nie nakręcać się. Jeśli ciągnęłoby go do Ciebie to pewnie się zorientujesz. Jeżeli nie - są inni faceci.

[ILTheCure]

Jeśli jego do Ciebie ciągnie to kiedyś coś samo wyjdzie. Ty nie powinnaś nic robic. Postawiłabyś swojego podwładnego w bardzo niekomfortowej sytuacji, w wyniku której zapewne ktoś musiałby z firmy odejśc. Nie wprowadzaj syfu. Traktuj go jak kolegę. Może Ci minie jak sobie nową dziewczynę znajdzie.

[Marbella85]

Napisane przez juustine

jedyną radą jest to, żebyś sobie odpuściła. Nie widać przyszłości tej znajomości, i lepiej zostać w relacji koleżanka-kolega. Szczególnie, że mówisz, że nie jesteś w jego typie i sama wiesz, że nic z tego.

Szczególnie, że ona jest jego szefową

Napisane przez milenka22

Poczekaj i postaraj sie wyczuć czy może mieć wobec Ciebie jakieś zamiary. Jeśli uważasz, że tak możesz mu bardzo delikatnie dać do zrozumienia, że on również miałby u Ciebie szanse. Zresztą jeśli jesteście na stopie przyjacielskiej zawsze możesz rzucić na pocieszenie tekstem typu: daj spokój, taki facet jak Ty nie będzie długo sam. Nie wiem... taka moja propozycja. Ja pewnie bym się do tego posunęła [COLOR="Silver"]

No, nie przecież to jest relacja szef-podwałdny. Fajnie gdyby do was wasz przełożony z takimi tekstami się wychylał. Od razu byłby wielki raban

[coffee_candy]

Jest taka niepisana zasada, że związki i romanse w pracy nie wychodzą na dobre. Oczywiście są od niej wyjątki, ale więcej słyszałam (np. od bardzo dobrej kumpeli, która też wpakowała się w taką sytuację) o tym, że zazwyczaj pracownicze miłości kończą się klęską. To tylko zakochanie, przecież masz 30 lat i zapewne doświadczenie w tych kwestiach, więc poczekaj aż przejdzie, absolutnie się nie ujawniaj i nie rób pierwszego kroku (Może on go zrobi? Jednak nie nastawiaj się na to, a na odkochanie, bo co będzie jak już Wasze uczucia miną? Będziesz w stanie siedzieć obok niego po rozstaniu i patrzeć, co robi? Ktoś odejdzie z pracy? Zwolnisz go? Sama odejdziesz? A inni pracownicy - jak będą na to patrzeć? Plotki? Śmiechy? Nie będziesz go faworyzować skoro jest na niższym stanowisku?).

Mam nadzieję, że włączy Ci się czerwona lampka z napisem "ERROR" i uda się odkochać. Powodzenia!

[milenka22]

Napisane przez Marbella85

Szczególnie, że ona jest jego szefową




No, nie przecież to jest relacja szef-podwałdny. Fajnie gdyby do was wasz przełożony z takimi tekstami się wychylał. Od razu byłby wielki raban

Dlatego mówię żeby zaczekała na sygnał z jego strony i jeśli taki by był to delikatnie dała mu do zrozumienia, że miałby u niej szanse. W dużych firmach takie związki to standard. Młodzi ludzie zajmują kierownicze stanowiska, poznają innych i często rodzi się z tego sympatia a później uczucie. Oczywiście wiąże się to ze zmianą działu lub zmianą firmy ale czy udany związek nie jest tego wart?