Jak radzicie sobie z dietą?

[corkatswxd]

Chodzi mi o motywacje i siłę woli.
Motywację to ja mam, a nawet całą listę, ale silna wola leży w na dnie Bałtyku z kotwicą u nogi.
Nikt nie pomaga w zgubieniu wagi, tylko ciągle mi słodyczy donoszą, które chowam po szafkach i boję się, że pewnego listopadowego wieczoru dopadnie mnie jesienna chandra i zeżrę wszystko, a bywało już tak nieraz ;]
Od dokładnie roku podjęłam 4 próby diety, zawsze się poddawałam po tygodniu, max. po miesiącu. Teraz zamierzam aktywnie włączyć się w życie forum, dołączyć do wszystkich wątków z odchudzaniem, skakankami itp, ale nie wiem czy mi się uda. Chociaż czasami jak widzę wypowiedź użytkowniczki, która mówi, że schudła 10 kg, 15 kg i dała radę, to patrzę na siebie i myślę, że cholera jasna mam tylko szkołę, nie mam pracy, męża, dzięci i dlaczego ja miałabym się poddać?
Jak Wy sobie z tym radzicie?

[aszer]

Napisane przez corkatswxd

Chodzi mi o motywacje i siłę woli.
Motywację to ja mam, a nawet całą listę, ale silna wola leży w na dnie Bałtyku z kotwicą u nogi.
Nikt nie pomaga w zgubieniu wagi, tylko ciągle mi słodyczy donoszą, które chowam po szafkach i boję się, że pewnego listopadowego wieczoru dopadnie mnie jesienna chandra i zeżrę wszystko, a bywało już tak nieraz ;]
Od dokładnie roku podjęłam 4 próby diety, zawsze się poddawałam po tygodniu, max. po miesiącu. Teraz zamierzam aktywnie włączyć się w życie forum, dołączyć do wszystkich wątków z odchudzaniem, skakankami itp, ale nie wiem czy mi się uda. Chociaż czasami jak widzę wypowiedź użytkowniczki, która mówi, że schudła 10 kg, 15 kg i dała radę, to patrzę na siebie i myślę, że cholera jasna mam tylko szkołę, nie mam pracy, męża, dzięci i dlaczego ja miałabym się poddać?
Jak Wy sobie z tym radzicie?

Co do słodyczy - powiedz głośno i wyraźnie, że jesteś na diecie i nie chcesz tego jeść. Jeśli ktoś ma tak wielką potrzebę, żeby zaopatrywać Cię w cukier, niech kupuje owoce a jeżeli nie ma innego wyjścia to oddawaj te słodkość innym. Nie będą Cię kusić i nie zepsują się od leżenia w szafie nie wiadomo ile.
Z doświadczenia wiem, że początki są najgorsze. I to nie tylko diety, ale wszystkiego w życiu. Ale im dalej w to brniesz tym bardziej zaczyna Ci się podobać i zdrowe odżywianie i ćwiczenia.
Dla mnie największą motywacją jest to, jak na redukcji wstaję rano z płaskim brzuchem a nie wypchanym balonem po piwach i cheeseburgerach z mc donald's. Czuję się lekko, a nie jak chodząca toksyna. To, jak po ćwiczeniach pot leje się ze mnie strumieniami. Czasami nawet wtedy stoję przed lustrem z 5 minut i gapię się na siebie jak wariatka To, jak oglądam jedno zdjęcia znalezione gdzieś w otchłaniach internetu, które przedstawia wymarzoną sylwetkę. To, jak inni mówią, że zmienia się moja figura. I to, jak myślę o lecie i plaży.
Teraz jestem na diecie dopiero od poniedziałku, ale idzie o tyle rewelacyjnie, że wiem, że się nie poddam. A próbowałam wcześniej pół roku i nie mogłam wytrzymać więcej niż 2-3 dni. Paradoksalnie teraz, gdy mam obowiązków więcej niż kiedykolwiek znajduję czas i na dietę i na ćwiczenia. Dwa lata temu udało mi się wspaniale schudnąć i liczę, że teraz to powtórzę, bo wtedy akurat zdrowie uniemożliwiło mi utrzymanie wagi
edit:
Teraz zauważyłam, że wagę wyjściową i tę upragnioną mamy taką samą. Chociaż mnie już 57-58 by satysfakcjonowało.

[Sondra]

Napisane przez aszer

Co do słodyczy - powiedz głośno i wyraźnie, że jesteś na diecie i nie chcesz tego jeść. Jeśli ktoś ma tak wielką potrzebę, żeby zaopatrywać Cię w cukier, niech kupuje owoce a jeżeli nie ma innego wyjścia to oddawaj te słodkość innym. Nie będą Cię kusić i nie zepsują się od leżenia w szafie nie wiadomo ile.
Z doświadczenia wiem, że początki są najgorsze. I to nie tylko diety, ale wszystkiego w życiu. Ale im dalej w to brniesz tym bardziej zaczyna Ci się podobać i zdrowe odżywianie i ćwiczenia.
Dla mnie największą motywacją jest to, jak na redukcji wstaję rano z płaskim brzuchem a nie wypchanym balonem po piwach i cheeseburgerach z mc donald's. Czuję się lekko, a nie jak chodząca toksyna. To, jak po ćwiczeniach pot leje się ze mnie strumieniami. Czasami nawet wtedy stoję przed lustrem z 5 minut i gapię się na siebie jak wariatka To, jak oglądam jedno zdjęcia znalezione gdzieś w otchłaniach internetu, które przedstawia wymarzoną sylwetkę. To, jak inni mówią, że zmienia się moja figura. I to, jak myślę o lecie i plaży.
Teraz jestem na diecie dopiero od poniedziałku, ale idzie o tyle rewelacyjnie, że wiem, że się nie poddam. A próbowałam wcześniej pół roku i nie mogłam wytrzymać więcej niż 2-3 dni. Paradoksalnie teraz, gdy mam obowiązków więcej niż kiedykolwiek znajduję czas i na dietę i na ćwiczenia. Dwa lata temu udało mi się wspaniale schudnąć i liczę, że teraz to powtórzę, bo wtedy akurat zdrowie uniemożliwiło mi utrzymanie wagi
edit:
Teraz zauważyłam, że wagę wyjściową i tę upragnioną mamy taką samą. Chociaż mnie już 57-58 by satysfakcjonowało.

Mam to samo od początku listopada dietkuję i najwięcej satysfakcji sprawia mi moje lepsze samopoczucie, schudłam na razie niewiele bo około 2 kg ale czuję się o niebo lżej i nie mam tak 'wypchanego" brzucha który wyglądał jakbym nadal byłą w ciąży ( a urodziłam 9 miesięcy temu _.
Autorko wątku zapraszam do naszego wątku na dietetyce " Zaczynamy od listopada by być piękną i zgrabną do lata". Mi ten wątek daję dużo wsparcia bo wiem, ze gdzieś tam są dziewczyny które walczą ze swoimi słabościami tak jak ja.

[Wenress]

U mnie też są kupowane słodycze - jak mam na nie akurat ochotę to zjem trochę (no dobra, czasem dużo ) a jeśli akurat nie mam to zamiast chować do szafki - od razu komuś oddaję. To najlepszy sposób, naprawdę, jem dzięki temu o wiele mniej, nawet jak już mam zamiar zjeść powiedzmy czekoladę to odłamuję sobie pasek i też od razu pozbywam się reszty
Z drugiej strony czasem mam napad chomika czyli kupuję coś a potem to leży, leży, leży i ani trochę mnie do tego nie ciągnie, a jakbym tego nie miała to pewnie myślałabym cały czas żeby to zjeść..