Jak wyglada zatrzymanie na oddziale psychiatrycznym?

[magda9080]

Witam otóż jade w poniedziałek z moja 15 letnia córka do szpitala psychiatrycznego, córka ma zostac tam na kilka dni, ma podejrzenia głebokiej depresji. chciałam sie zapytac czy ktoś wie jak to mniej wiecej wyglada? Corka bedzie miała jakieś badania?

[201604181004]

przyjeżdżasz, wita cię ktoś w izbie przyjęć, rozpoznanie, jeśli to wizyta planowana wynikająca np z długotrwałego leczenia zaburzeń odżywiania to przedstawiasz wszystko oni tam powinni też już wiedzieć o co chodzi. córka zostaje poinformowana o procedurach, prawdopodobnie pielęgniarki na oddziale przejrzą jej rzeczy osobiste. dostanie łóżko, zaadaptuje się, zje kolacje, weźmie udział w czasie wolnym czy zajęciach a potem kolejnego dnia zapewne zostanie zapoznana ze swoim lekarzem prowadzącym oraz psychologiem, problem zostanie ponownie rozpatrzony i zdecydują o dalszym leczeniu (jaki rodzaj terapii, w jakich zajęciach weźmie udzial, jak będzie wyglądał jej plan dnia)

[Osenai]

Nie wiem, jak to wygląda "od środka", bo w takim szpitalu byłam tylko jako odwiedzający. Moja koleżanka miała ciężką depresję i leżała w takim szpitalu. Właściwie wygląda tam jak w zwykłym szpitalu, tyle że drzwi na oddział są zamknięte i pilnowane. W pokojach jest normalnie po kilka łóżek, drzwi na korytarz są otwarte, jest też jakiś wspólny pokój, przynajmniej tak było w tamtym szpitalu. Do jedzenia nie dają ostrych sztućców, w ogóle wszystkie ostre przedmioty są pod kontrolą, żeby się pacjenci nie mogli ciąć.

Wiem, że koleżanka miała wtedy różne rozmowy z psychologiem i psychiatrą, pewnie Twoją córkę też to czeka, może też będą jej robić jakieś testy psychologiczne, ale nie wiem, czy robi się wtedy jeszcze jakieś inne badania.

[201604181004]

inaczej; jak wyglądało to skierowanie do szpitala?

---------- Dopisano o 21:23 ---------- Poprzedni post napisano o 21:21 ----------

bo wiesz są różne przypadki
1) wizyta planowana z wyprzedzeniem, najczęściej zaburzenia odżywiania, dziewczyny mają zaplanowane wizyty ale są w stałym kontakcie jeśli zwolniłoby się miejsce
2) przypadki nagłe typu samobójstwa albo różne takie które jadą wręcz na sygnale (jeśli nie wymagają innej pomocy medycznej typu płukanie żołądka to jadą od razu tam)
3) w jaki sposób ty masz zaplanowaną wizytę?

zależnie od oddziału są różne terapie, na pewno psychiatra i psycholog będzie, dodatkowo muzykoterapia, no, zależy po prostu. dzień zostanie jej wypelniony róznymi zajęciami począwszy od plastycznych, artystycznych, spacerów, warsztatów itp. prawdopodobnie

[mary_poppins]

To zalezy tak naprawdę od tego, jaki to szpital, ponieważ podejrzewam że w każdym wygląda to inaczej. Z moich doświadczeń:
1. W dzień przyjęcia zgłaszacie się na izbę ze skierowaniem i wypełniacie dokumenty.
2. Córka zostaje zapoznana przez pielęgniarki z zasadami panującymi na oddziale, dostaje piżamę, robiony jest przegląd bagażu, wskazuje się łóżko itp.
3. Tego samego dnia córka odbywa spotkanie z lekarzem ogólnym, który bada ogólny stan jej zdrowia oraz z psychiatrą i psychologiem, którzy oceniają jej stan psychiczny i sporządzają notatkę; zostaje podjęta decyzja dotycząca podawanych przez okres pobytu w szpitalu leków jeśli te są konieczne.
4. Następnego dnia córka ma pobieraną krew i ewentualnie wykonywane inne badania szpitalne, jeśli zleci je lekarz.
5. Przez okres pobytu w szpitalu jest obserwowana przez lekarzy i innych pracowników oddziału, jej stan jest monitorowany, na bieżąco mogą być wykonywane dodatkowe badania.

W ten sposób wyglądało to u mnie, jak będzie w przypadku Twojej córki - tego na pewno nie powie Ci nikt, natomiast mniej-więcej w taki sposób zwykle się to odbywa.

[magda9080]

Napisane przez mary_poppins

To zalezy tak naprawdę od tego, jaki to szpital, ponieważ podejrzewam że w każdym wygląda to inaczej. Z moich doświadczeń:
1. W dzień przyjęcia zgłaszacie się na izbę ze skierowaniem i wypełniacie dokumenty.
2. Córka zostaje zapoznana przez pielęgniarki z zasadami panującymi na oddziale, dostaje piżamę, robiony jest przegląd bagażu, wskazuje się łóżko itp.
3. Tego samego dnia córka odbywa spotkanie z lekarzem ogólnym, który bada ogólny stan jej zdrowia oraz z psychiatrą i psychologiem, którzy oceniają jej stan psychiczny i sporządzają notatkę; zostaje podjęta decyzja dotycząca podawanych przez okres pobytu w szpitalu leków jeśli te są konieczne.
4. Następnego dnia córka ma pobieraną krew i ewentualnie wykonywane inne badania szpitalne, jeśli zleci je lekarz.
5. Przez okres pobytu w szpitalu jest obserwowana przez lekarzy i innych pracowników oddziału, jej stan jest monitorowany, na bieżąco mogą być wykonywane dodatkowe badania.

W ten sposób wyglądało to u mnie, jak będzie w przypadku Twojej córki - tego na pewno nie powie Ci nikt, natomiast mniej-więcej w taki sposób zwykle się to odbywa.

czyli w sali w której bedzie beda kamery? bedzie mogła miec telefon? przepraszam moze glupie pytania, ale nasłuchałam sie duzo rzeczy

[zlotniczanka]

Napisane przez magda9080

czyli w sali w której bedzie beda kamery? bedzie mogła miec telefon? przepraszam moze glupie pytania, ale nasłuchałam sie duzo rzeczy

to zależy od konkretnego oddziału, ale raczej telefon będzie mogła mieć - zabiorą jej ewentualnie ładowarkę, by sobie nią nic nie zrobiła (albo inny pacjent), podobnie z komputerem albo tabletem. Kamery są głównie na korytarzach, czy w samej sali - nie wiem.

[201604181004]

Z mojego doswiadczenia nie ma absolutnie telefonow czy komputerow. Dozwolona mp3 w nagrode (jesli to zaburzenia odzywiania to prawdopodibnie podpisze kontrakt z systemem kar i nagrod).

[zlotniczanka]

z mojego doświadczenia, ale to była ciężka depresja, właśnie telefon był. Problemem były jedynie kable, które zabierano, by nikomu nie przyszło do głowy się na nich powiesić.

[amarranta]

To wszystko zalezy od szpitala i od tego jakie zasady są na oddziale.
Z własnego doświadczenia powiem, że wszystkie rzeczy przed przyjęciem na oddział były przeglądane. Nie można było mieć żadnych sznurówek, pasków, itd. Nic na czym ktoś mógłby się powiesić. To samo dotyczyło ładowarek które trzeba było zdać do pokoju pielęgniarek i jeśli chciało się podładować tel to tel zanosiło się do ich pokoju i to tam u nich tel się ładował. A i bywało tak, że po wyjściu na posiłek kiedy to nie było pacjentów w salach, pielęgniarki robiły rewizje po pokojach.
I najpierw lądowało się na sali obserwacyjnej sąsiadującą z pokojem pielęgniarek (szyba na pół ściany), kamer nie było żadnych. Jak się człowiek normalnie zachowywał, nie wykazywał objawów że pozabija siebie lub kogoś to po 2 -3 dniach był przenoszony do "normalnej" sali.
Obchód jak w normalnym szpitalu gdzie lekarze pytają o samopoczucie itd. Parę rozmów z psychologiem o problemach itd. Zapewne obowiązkowo test na kilkaset pytań.
A dzień jak dzień, po śniadaniu chwila czasu wolnego, wtedy też czasami zjawiał się psycholog, obchód, kto chciał szedł na zajęcia plastyczne, edukacyjne itd. Albo poćwiczyć sobie. Potem obiad i znów czasami wpadał psycholog i czas wolny aż do wieczora.
Ciekawa jedynie była forma higieny. Ubikacje oczywiście cały czas otwarte ale z prysznica można było tylko korzystać w godz 19-20, w pozostałym czasie zamknięty na klucz.

[201604181004]

bo prysznic to idealne miejsce zeby sie powiesić

nie, nie żartuję. mówię całkiem powaznie.

[mary_poppins]

Napisane przez magda9080

czyli w sali w której bedzie beda kamery? bedzie mogła miec telefon? przepraszam moze glupie pytania, ale nasłuchałam sie duzo rzeczy

W moim szpitalu kamer nie było, były okienka w drzwiach i pielęgniarki obserwowały regularnie co się dzieje gdy pacjenci byli w sali. Natomiast zasady były takie, że sale były otwierane dopiero w godzinach późno-popołudniowych, a wcześniej pacjenci musieli przebywać na terenie wspólnym - w jadalni, pokoju telewizyjnym itp. To ułatwiało obserwację, no i nie można było spać cały dzień, trzeba było coś robić.

Telefonu mieć można nie było, osoby odwiedzające musiały być wpisane na listę z wyprzedzeniem (że akurat oni, z imienia i nazwiska, mogą składać wizyty), preferowana była zdecydowanie rodzina. Posiadanie telefonu, sprzętów typu tablet itp. było surowo zabronione. Nie wolno było również mieć lusterek, pęset, nożyczek, maszynek do golenia itp. oraz żadnych ubrań z paskami, ściągaczami itd.

[835313362e9486e3c9442f08647b1f88dd16e422_65652de798c50]

Po przyjęciu będzie zważona, pewnie zrobią jej pomiar ciśnienia i krwi.
U mnie kamery były w każdym pokoju i na korytarzu. Nie można mieć było telefonów, laptopów, ani niczego takiego. Jeden telefon na oddział, taki na kartę. Godzina 9 cisza nocna. Mieliśmy zajęcia szkolne, a w weekendy mogliśmy rysować, malować, wycinać itp itd. Konfiskowali kolczyki, naszyjniki, zegarki i tego typu rzeczy. Potrafili zabrać nawet bluzkę na szelki.
W zależności od powodu, mogą robić pobudki np. o 4 rano na ważenie, czy pobieranie krwi/moczu.
Maszynek do golenia z oczywistych względów nie można było, z kremem do depilacji też cięzko.
Odwiedziny tylko w sumie weekendowo i tylko przez rodzinę.

[magda9080]

Napisane przez zlotniczanka

to zależy od konkretnego oddziału, ale raczej telefon będzie mogła mieć - zabiorą jej ewentualnie ładowarkę, by sobie nią nic nie zrobiła (albo inny pacjent), podobnie z komputerem albo tabletem. Kamery są głównie na korytarzach, czy w samej sali - nie wiem.

a czy bede mogła zostac z córka na noc w szpitalu? ona bardzo sie boi tam isc

---------- Dopisano o 22:37 ---------- Poprzedni post napisano o 22:35 ----------

Napisane przez mary_poppins

W moim szpitalu kamer nie było, były okienka w drzwiach i pielęgniarki obserwowały regularnie co się dzieje gdy pacjenci byli w sali. Natomiast zasady były takie, że sale były otwierane dopiero w godzinach późno-popołudniowych, a wcześniej pacjenci musieli przebywać na terenie wspólnym - w jadalni, pokoju telewizyjnym itp. To ułatwiało obserwację, no i nie można było spać cały dzień, trzeba było coś robić.

Telefonu mieć można nie było, osoby odwiedzające musiały być wpisane na listę z wyprzedzeniem (że akurat oni, z imienia i nazwiska, mogą składać wizyty), preferowana była zdecydowanie rodzina. Posiadanie telefonu, sprzętów typu tablet itp. było surowo zabronione. Nie wolno było również mieć lusterek, pęset, nożyczek, maszynek do golenia itp. oraz żadnych ubrań z paskami, ściągaczami itd.

jak czytam te wypowiedzi to wydaje sie to dosyc.. straszne

---------- Dopisano o 22:38 ---------- Poprzedni post napisano o 22:37 ----------

Napisane przez amarranta

To wszystko zalezy od szpitala i od tego jakie zasady są na oddziale.
Z własnego doświadczenia powiem, że wszystkie rzeczy przed przyjęciem na oddział były przeglądane. Nie można było mieć żadnych sznurówek, pasków, itd. Nic na czym ktoś mógłby się powiesić. To samo dotyczyło ładowarek które trzeba było zdać do pokoju pielęgniarek i jeśli chciało się podładować tel to tel zanosiło się do ich pokoju i to tam u nich tel się ładował. A i bywało tak, że po wyjściu na posiłek kiedy to nie było pacjentów w salach, pielęgniarki robiły rewizje po pokojach.
I najpierw lądowało się na sali obserwacyjnej sąsiadującą z pokojem pielęgniarek (szyba na pół ściany), kamer nie było żadnych. Jak się człowiek normalnie zachowywał, nie wykazywał objawów że pozabija siebie lub kogoś to po 2 -3 dniach był przenoszony do "normalnej" sali.
Obchód jak w normalnym szpitalu gdzie lekarze pytają o samopoczucie itd. Parę rozmów z psychologiem o problemach itd. Zapewne obowiązkowo test na kilkaset pytań.
A dzień jak dzień, po śniadaniu chwila czasu wolnego, wtedy też czasami zjawiał się psycholog, obchód, kto chciał szedł na zajęcia plastyczne, edukacyjne itd. Albo poćwiczyć sobie. Potem obiad i znów czasami wpadał psycholog i czas wolny aż do wieczora.
Ciekawa jedynie była forma higieny. Ubikacje oczywiście cały czas otwarte ale z prysznica można było tylko korzystać w godz 19-20, w pozostałym czasie zamknięty na klucz.

jak czytam te wypowiedzi to wydaje sie to troche straszne

[201604181004]

nie sądzę by była jakakolwiek możliwość zostania w szpitalu na noc

ale czemu straszne? to bardzo dobrze że surowo ścigają za telefony i tak dalej, tu chodzi o zasady zachowania intymności i anonimowości, między innymi o to aby nie uwieczniać na zdjęciach współpacjentów. jest telefon do dyspozycji całą dobę na kartę albo w dyżurce i nie widzę problemu

W moim szpitalu kamer nie było, były okienka w drzwiach i pielęgniarki obserwowały regularnie co się dzieje gdy pacjenci byli w sali. Natomiast zasady były takie, że sale były otwierane dopiero w godzinach późno-popołudniowych, a wcześniej pacjenci musieli przebywać na terenie wspólnym - w jadalni, pokoju telewizyjnym itp. To ułatwiało obserwację, no i nie można było spać cały dzień, trzeba było coś robić.

zależy kto, zaburzenia odżywiania na początku leżały plackiem a każde wyjście do sali socjalnej z telewizorem było nagrodą (trzeba leżeć plackiem ponieważ np przy zgiętych nogach możliwe jest napinanie mięśni brzucha i tak dalej, kombinacje się odbywają)

W zależności od powodu, mogą robić pobudki np. o 4 rano na ważenie, czy pobieranie krwi/moczu.
Maszynek do golenia z oczywistych względów nie można było, z kremem do depilacji też cięzko.
Odwiedziny tylko w sumie weekendowo i tylko przez rodzinę.

albo też nocny nalot jeżeli mieli podejrzenia

na oddziale młodzieżowym bądź dla osób uczących się do 26 r.ż. naprawdę jest każdy. depresja, anoreksja, narkomania i schizofrenia. to jest jeden wielki miks a o każdego muszą zadbać więc to jest tylko i wyłącznie z troski. nie ma się co przerażać

[Tolvaj]

U mnie mozna bylo miec telefony, tablety czy laptopy, oczywiscie ladowarki w dyzurce, sluchawki tak samo. Prysznic nie byl zamykany. Odwiedziny codziennie. Wszystko zalezy wiec od szpitala.

[mary_poppins]

Napisane przez magda9080

a czy bede mogła zostac z córka na noc w szpitalu? ona bardzo sie boi tam isc
(...)
jak czytam te wypowiedzi to wydaje sie to troche straszne

Nie sądzę, na żadnym oddziale psychiatrycznym o jakim kiedykolwiek słyszałam nie było takiej możliwości. Strach jest naturalny, bo wokół szpitali tego typu stworzono otoczkę jak wokół więzień z torturami w tle, ale to tak nie wygląda. Wszelkie podejmowane działania i obowiązujące zasady mają na celu zwyczajnie pomóc pacjentom, a że pacjenci są specyficzni, to i działania bywają różne - nie nosi to znamion przemocy, eksperymentów na żywych organizmach itp., zwyczajnie konieczne jest zapewnienie bezpieczeństwa dla wszystkich i dostosowanie do potrzeb tychże. Córka będzie czuła się pewnie mniej obco niż leżąc w szpitalu na oddziale chirurgicznym czy kardiologicznym, jej czas będzie wypełniony prawdopodobnie przez cały dzień (zapomniałam na śmierć o zajęciach szkolnych, córka pewnie będzie musiała jeszcze brać w nich udział), a to tylko kilka dni - da sobie radę. Też się piekielnie bałam, a po 3 dniach już było zupełnie w porządku.