Problem z przedmiotami scisłymi

[Ceglista]

Jestem w liceum, mam problemy z nauką przedmiotów ścisłych... Kiedy się uczę, to nawet, jak dobrze poznam teorię, to mam problemy z zastosowaniem jej w zadaniach. Czy są jakieś sposoby, które mogą zwiększyć moje możliwości? Bo na tradycyjnej nauce spędzam mnóstwo czasu i jest to bardzo nieefektywne... To tak, jakby mój mózg był bardzo mało "plastyczny" i nie umiał się dostosować do warunków zadania, nie wiem, jak to opisać, ale mam nadzieję, że jest to zrozumiałe.

[ja_goodka]

A próbowałaś korepetycji? Może to co mówi nauczyciel w szkole "nie trafia" do Ciebie, a z podręczników ciężko się samodzielnie uczyć (często są napisane językiem ciężkim do zrozumienia).

[sarajoanna]

Zgadzam się z poprzedniczką, spróbuj korepetycji. Tylko znajdź korepetytora, który tłumaczy tak, żebyś wszystko zrozumiała. Bo na prawdę wszystko da się wytłumaczyć w prosty sposób, jeśli osoba tłumacząca dane zagadnienie na prawdę je ogarnia.

[EntiEnti]

Oj tam korepetycje. Rob wiecej zadan. To jedyne rozwiazanie jesli chodzi o przedmioty scisle, inaczej tego nie zrobisz i do tego tez beda prowadzic korepetycje. Jak Ci nie wychodza to patrz na rozwiazania, probuj kolejne robic sama, jesli dalej nie dziala tzn. ze jeszcze nie zorbilas ich wystarczajaco duzo

[201605300922]

Na rynku są takie książki, w których są gotowe zadania z rozwiązaniami i wytłumaczeniem, bodajże nazywa się to trener maturalny. Zainwestuj, robiąc jakiś dział, rób jak najwięcej zadań, jak masz problem - spójrz na analogiczny przykład z takiej książki. No i spisuj wszystko z tablicy, na lekcji, nie na zasadzie, że jak nie rozumiesz to nie przepisujesz

[_ema_]

Uczysz się teorii, czyli zapamiętujesz ją, czy ją potrafisz zrozumieć? Bo to chyba kluczowa kwestia.

[tyene]

Jeżeli znasz angielski, to różne anglojęzyczne universytety posiadają super materiały (np. do biologii) pod postacią krótkich filmików (i w ten sposób można nauczyć się dowolnego tematu z biologii). Jeżeli jesteś wzrokowcem, to może Ci to pomóc.

Być może teoria w Twoich podręcznikach jest słabo wytłumaczona. Spróbuj korepetycji, jak dziewczyny mówią.

[Krystal_26]

Nie ma sensu uczyć się teorii, skup się na rozwiązywaniu zadań. Na początek rozwiąż jeszcze raz te zadania, które robiliście już na lekcjach w szkole, potem, jak piszą dziewczyny, kup książkę, w której zadania z rozwiązaniami (nie tylko odpowiedziami). Możesz tez poprosić kogoś w klasie, kto jest dobry z przedmiotów ścisłych, żeby Ci coś jeszcze raz wytłumaczył.

[Ziaja89]

Napisane przez Ceglista

Jestem w liceum, mam problemy z nauką przedmiotów ścisłych... Kiedy się uczę, to nawet, jak dobrze poznam teorię, to mam problemy z zastosowaniem jej w zadaniach. Czy są jakieś sposoby, które mogą zwiększyć moje możliwości? Bo na tradycyjnej nauce spędzam mnóstwo czasu i jest to bardzo nieefektywne... To tak, jakby mój mózg był bardzo mało "plastyczny" i nie umiał się dostosować do warunków zadania, nie wiem, jak to opisać, ale mam nadzieję, że jest to zrozumiałe.

I według mnie tu jest problem. Miałam podobnie. Znałam wzory ale kompletnie nie umiałam ich wykorzystywać w zadaniach. Pomogłam sobie czytając na spokojnie, często na głos treść zadania i w ten sposób wyłapywałam o co chodzi i w ciągu kilku minut zadania były rozgromione
Warto także zajrzeć do zeszytu, czy podobnych zadań nie robiliście na lekcji, bo nieraz rozwiązanie jest gotowe, tylko musisz wstawić inne dane. Mi to bardzo pomogło.

[201605300922]

Mnie na fizyce pomagało (gdy nie wiedziałam, jaki wzór zastosować) dokładne wypisanie danych i szukanych. A potem kombinowałam ze wzornikiem, jak to wszystko połączyć, z chemią jest podobnie. Nie ma sensu się dokładnie uczyć teorii, najważniejsze są zadania. Np. przy omawianiu chemii kwantowej skup się na robieniu zadań, rozpisywaniu konfiguracji, a nie czytaniu o kocie Schrodingera

[Candy_lips]

Napisane przez Ceglista

Jestem w liceum, mam problemy z nauką przedmiotów ścisłych... Kiedy się uczę, to nawet, jak dobrze poznam teorię, to mam problemy z zastosowaniem jej w zadaniach. Czy są jakieś sposoby, które mogą zwiększyć moje możliwości? Bo na tradycyjnej nauce spędzam mnóstwo czasu i jest to bardzo nieefektywne... To tak, jakby mój mózg był bardzo mało "plastyczny" i nie umiał się dostosować do warunków zadania, nie wiem, jak to opisać, ale mam nadzieję, że jest to zrozumiałe.

Miałam podobnie, dlatego raz nie zdałam z matmy. Nie dość, że jej nie rozumiałam to miałam fatalną nauczycielkę, prawie cała klasa miała zagrożenia u niej. Ze swojej strony polecam korepetycje, bo jak naprawdę nic nie rozumiesz jak ja wtedy, to nie ruszysz dalej, ciężko coś zrozumieć z samego podręcznika z matmy. Potem byłam w innej szkole, polepszyło mi się i zdałam matmę na 60%, moja inna kiepska koleżanka z matmy na 80 %
Jednak jak już to staraj się wybrać dobrego korepetytora, bo naprawdę jest ich zalew, ale różnie z nauczaniem bywa.Wiem, ze natura z matmy jest banalna, dużo zadań zamkniętych i już dzięki nim można zdać, ale u mnie taki wynik to i tak sukces.
Jeżeli chodzi o przedmioty ścisłe, to chodziłam też na korepetycje z chemii, ale tu nie było takich problemów jak z matmy i z chemii więcej można nauczyć się z książki.

[Ceglista]

Dziękuję za odpowiedzi.

Korepetycje- kiedy byłam zagrożona z matematyki w pierwszej klasie, to zaczęłam uczęszczać na korepetycje i najpierw trafiłam na kompletnego.... kompletnie nieodpowiedniego do tej roli faceta, a potem na kobietę, która potrafiła świetnie tłumaczyć i faktycznie widziałam efekty, więc zgadzam się, że jeżeli się trafi na dobrego korepetytora, to może wiele pomóc. Ale niestety teraz mnie nie za bardzo stać na to

Jesli chodzi o książki, to piszecie, że może moje podręczniki są napisane językiem, który do mnie nie trafia- też o tym myślałam i dlatego z przedmiotów, które najmniej rozumiem, kupuję po kilka pozycji i czytam to mi w niektórych tematach naprawdę pomaga, ale i tak nie w stopniu satysfakcjonującym mnie :/

A jeśli chodzi o te zadania, to kupuję repetytoria z rozpisanymi przykładami krok po kroku i zbiory zadań z odpowiedziami z tyłu i tak właśnie trenuję i widzę efekty, ale nie są one aż tak szybkie, jak bym chciała, echhh :P ale czasem się boję, że nawet, jak przerobię kilkadziesiąt tych zadań, to mi w tej łepetynie nic nie zostanie :/

[Ceglista]

Przepraszam, że odgrzebuję stary temat, ale po co tworzyć nowy, a chciałabym jeszcze dodać kilka powiązanych ze sobą problemów intelektualnych, może ktoś miał podobny problem i będzie umiał poradzić.

Chodzi o to, że ogólnie mam problemy z pamięcią, ze skupieniem się (zanim się zorientuję, to już gdzieś błądzę myślami, albo łapię się na tym, że...w ogóle nie myślę, "czytając białe pola" między tekstem... kiedy z kimś rozmawiam, to często trudno mi znaleźć słowa (nie chodzi o ubogi zasób słownictwa, bo jeśli wypowiadam się w formie pisemnej, to rzadko mam podobne problemy, a przynajmniej mogę się dłużej zastanowić nad tym, co chciałam napisać :P w liceum dostawałam same "maksy" za język na wypracowaniach, natomiast "rozwinięcie tematu" kulało, moje wypracowania były króciutkie i nie wyczerpywały tematu, bo zawsze czegoś z niedbalstwa zapomniałam, coś pominęłam, spieszyłam się, by nie pozapominać tego, co miałam do powiedzenia). Zapominam, o czym rozmawiałam wcześniej z kimś, a o czym nie, zapominam, czy coś komuś powiedziałam, czy tylko powtarzałam to sobie w myślach (nie wiem, czy to jest dla Was zrozumiałe), zapominam, co chciałam sprawdzić w internecie/ w książce, po co szłam do pokoju, co chciałam wziąć z półki do której podeszłam itp. To brzmi tak, jakby pisała to jakaś staruszka z demencją, ale to naprawdę uciążliwe i nie wyolbrzymiam.

Ważne jest jeszcze to, że mam problemy ze snem, a przede wszystkim to, że mam od kilkunastu lub więcej miesięcy coraz częstsze deja-vu. Kiedyś też miewałam i to naturalne, ale w ostatnich miesiącach/ latach (trudno mi to określić dokładnie, ale to na pewno zaczęło się na dobre w czasach liceum) nasiliło się to tak, że naprawdę mi przeszkadza. Np. idę ulicą i rozmawiam z kimś, a nagle mam to wrażenie i to mnie dekoncentruje. Czuję się zdezorientowana przez to. I tu się nasuwa pytanie, czy może być to problem neurologiczny?? Czy powinnam iść do specjalisty? Nie chcę tam iść bezpodstawnie, a nie wiem, czy są to wystarczające kryteria, by iść do lekarza z tym..

Mam nadzieję, że ktoś to przeczyta i zechce odpowiedzieć, już od jakiegoś czasu pytałam ludzi na różnych forach o to, ale do tej pory dostałam bardzo mało odpowiedzi, a to dla mnie naprawdę ważne, bardzo proszę o wyrażenie swojej opinii. Najlepiej osób, które miały podobnie, ale nie tylko.