Ciąża w wieku 20 lat

[MaryLou19]

Witam wszystkie Panie Mam do Was pytanie... Mam 20 lat, jestem z moim partnerem 2 lata, od roku mieszkamy razem. Ja bardzo chciałabym mieć dziecko. Jeśli chodzi o finanse to na pomoc rodziców nie ma za bardzo co liczyć, bo moi zmarli, a mojego faceta nie mają tyle, żeby nas wspierać. Ja mam rentę, a narzeczony pracuje. Oboje uczymy się zaocznie. Bardzo chciałabym mieć już rodzinę, czuję instynkt macierzyński, jak dowiaduje się, że kolejne koleżanki są w ciąży to chce mi się płakać, bo też bym bardzo chciała Dom mam 3 pokojowy z kuchnią, łazienką i dużym ogrodem, także dziecko miałoby gdzie mieszkać. Myślicie, że to za wcześnie? Podzielcie się ze mną swoim zdaniem

[kennedy]

Jestes mloda, z chlopakiem niezbyt dlugo(zwlaszcza w tym wieku), siedzisz na rencie... no nie bardzo to widze.

[Chatul]

Napisane przez MaryLou19

Witam wszystkie Panie Mam do Was pytanie... Mam 20 lat, jestem z moim partnerem 2 lata, od roku mieszkamy razem. Ja bardzo chciałabym mieć dziecko. Jeśli chodzi o finanse to na pomoc rodziców nie ma za bardzo co liczyć, bo moi zmarli, a mojego faceta nie mają tyle, żeby nas wspierać. Ja mam rentę, a narzeczony pracuje. Oboje uczymy się zaocznie. Bardzo chciałabym mieć już rodzinę, czuję instynkt macierzyński, jak dowiaduje się, że kolejne koleżanki są w ciąży to chce mi się płakać, bo też bym bardzo chciała Dom mam 3 pokojowy z kuchnią, łazienką i dużym ogrodem, także dziecko miałoby gdzie mieszkać. Myślicie, że to za wcześnie? Podzielcie się ze mną swoim zdaniem

1. Oboje z partnerem chcecie tego dziecka?
2. Jesteś pewna swojego partnera? Tego, że to partner na stałe? I że dobrze zajmie się dzieckiem?
3. Stać Was na utrzymanie siebie i dziecka na sensownym poziomie?
4. Dacie sobie radę z zajęciem się dzieckiem? Skoro oboje studiujecie zaocznie, to przynajmniej na weekend będziecie potrzebowali pomocy w opiece nad dzieckiem.
5. Jesteś pewna, że jesteś gotowa na dziecko?
6. Dlaczego na forum pytasz o to, co inne osoby sądzą na temat Twojego ewentualnego macierzyństwa w wieku 20 lat?

[chwast]

Nie, dla mnie jeśli chodzi o wiek to nie jest za wcześnie. Ale jeśli chodzi o TWOJE warunku dla dziecka to tak - dużo za wcześnie

[Amitri]

Jeżeli macie za co utrzymać dziecko i narzeczony jest równie chętny to róbta co chceta.
Ale jeżeli chcesz zakładać własną rodzinę robisz to na własną odpowiedzialność, a nie z zamiarem ciągnięcia kasy od rodziców partnera.

[katherine87]

Masz dopiero 20 lat, ja w Twoim wieku nie myślałam o dziecku, nawet teraz mając 5 lat więcej nie chciałabym jeszcze być matką. Dziecko to duża odpowiedzialność, poświęcenie praktycznie całego swojego czasu, wydatki i wiele innych rzeczy. Z drugiej strony jeśli wiesz że dacie sobie radę z narzeczonym wychować dziecko to dlaczego nie. To jest Wasza decyzja. Jakie jest jego zdanie w tym temacie? Rozmawialiście o tym?

[leniwca]

Jeśli patrzysz na to, czy rodzice będą w stanie was współfinansować- to chyba jednak nie dojrzałaś zbytnio do rodzicielstwa.

Nie wiem, po co w ogóle ta wzmianka o rodzicach i ewentualnej pomocy (a raczej jej braku) z ich strony to trochę burackie. Jak chcesz mieć dziecko, to patrz na siebie i partnera, czy dacie radę finansowo i organizacyjnie, a nie na innych ludzi.
Przy planowaniu dziecka ostatnie, co bym brała pod uwagę, to rodzice i ich wsparcie. Jak mnie samej nie stać na dziecko, nie będę miała jak pogodzić macierzyństwa z pracą, nauką- to się wstrzymuję z parciem na dzidziusia i tyle.

Wstyd mi by było z podejściem 'mamo, tato, chcemy mieć dziecko. Będziecie dorzucać po kilka stówek miesięcznie na pampersy?'. Żenada.

O ile rozumiem prośbę o wsparcie, gdy dziecko nie było planowane, ale moim zdaniem co innego, gdy to świadoma decyzja.

[Elfir]

Napisane przez MaryLou19

Mam 20 lat, jestem z moim partnerem 2 lata, od roku mieszkamy razem.

Ja tak konserwatywnie - a myśleliście żeby najpierw wziąć ślub?

[Paszczurek666]

Jak dla mnie to za wcześnie ze względu na finanse.

[chwast]

No właśnie co innego wpadka, ale planować dziecko i liczyć na wsparcie od rodziców? mistrz to właśnie dzieci są uzaleznione finansowo od rodziców...

[viva91]

Dla mnie 20 lat to też nie jest jakoś bardzo wcześnie na dziecko
ALE
w twojej sytuacji życiowej i materialnej chyba jednak jest za wcześnie.

Dom jest waszą własnością, to nie jest wynajem?
Twój partner ma stałą pracę, która pozwoli utrzymać 3 osoby, w tym jedną bardzo wymagającą środków pieniężnych?
Macie kogoś, kto mógłby opiekować się dzieckiem gdy wy będziecie na zjazdach?
Możesz sobie pozwolić na niepodejmowanie pracy w najbliższych latach?

Jeśli tak, to możliwe, że pojawienie się dziecka nie byłoby czymś kłopotliwym dla was i ciężkim dla niego. Nie można zapomnieć o najważniejszym pytaniu: Czy twój partner też chce dziecka?

A teraz tak ogólnie, tak jak napisałam w pierwszym zdaniu trudno określić wiek idealny na pierwszą ciążę. Ktoś w wieku 25 lat pisze, że jeszcze nie jest na nią gotowy - ok, normalne, każdy jest inny przecież. Ja znowu mając skończone 21 lat myślę, że mogłabym już zostać matką, jednak mam za mało stabilną sytuację życiową więc sama zachowywałabym się jak dziecko, gdybym teraz powiedziała: "chcę być mamą i już". Z drugiej strony jednak, często jest tak, że ludzie osiągając jeden cel, stawiają sobie kolejny i mówią: "a potem zdecyduję się na dziecko" i w końcu jest już na to za późno. Więc nie można przesadzać w obie strony

[KrwawaMary86]

Wybacz, ale po przeczytaniu Twojego posta objawiłaś mi się jako rozkapryszone dziecko, które chce zwierzątko. Ponieważ inne koleżanki mają pieska to i ja chcę. Wiadomo, że w takim wypadku rodzice "pomagają" finansowo w utrzymaniu tego zwierzaka, ale dziecko to nie pies czy kot i nie możesz wymagać od rodziców, żeby utrzymywali Wasze dziecko.

Uważam, że nie jesteś gotowa na macierzyństwo mimo, że tak Ci się wydaje i nie mam tu na myśli Twojego wieku.
Cóż z tego że chcesz?
Jak zapewnisz dziecku przyszłość?
Masz ukończone studia, mieszkanie i pracę?
Co będzie jak zajdziesz w ciąże i nie będziesz mogła pracować?
A po ciąży masz pewność, że znajdziesz pracę?
Twój partner da radę Was utrzymać?
Dostawałabyś nadal rente jakbyś wyszła za mąż?

[paula78]

Zwyczajnie ci sie nudzi i wymyslasz instynkt.


Autorka pewnie sie juz nie pojawi

[viva91]

Napisane przez paula78

Autorka pewnie sie juz nie pojawi

I tego nie lubię w takich tematach Bo trudno czasem przewidzieć, czy to tylko nuda i "pyknę sobie wątek" czy rzeczywisty problem.

[bleuclair]

Mam kilka koleżanek, które mniej więcej w tym wieku urodziły dziecko. Na ogól mają się dobrze. Ale spójrz na to z innej strony-oboje z partnerem się jeszcze uczycie, Ty nie pracujesz-pobierasz rentę. Jesteś pewna,że dacie radę utrzymać dziecko z renty i z zarobków partnera? Co jeśli (odpukać) partner straciłby pracę,a Ty byłabyś już w ciąży? Co w ogóle na ten temat sądzi Twój partner? Też chce już zakładać rodzinę?

[paula78]

Napisane przez viva91

I tego nie lubię w takich tematach Bo trudno czasem przewidzieć, czy to tylko nuda i "pyknę sobie wątek" czy rzeczywisty problem.

Dlatego nie lubie odpowiadać nowym 0 użytkownikom bo to zazwyczaj jakas trolica albo problem z du.. wzięty.

[dobrarada]

KrwawaMery - autorka pisała, że ma dom (przypuszczalnie po rodzicach), pisała również, że ma rentę. Przypuszczalnie póki się uczy będzie miała rentę (po rodzicach), renta taka jest dosyć wysoka (conajmniej tyle ile wynagrodzenie jednego z rodziców). Renty nie straci jesli nie wyjdzie za maż (a chyba nie ma takiego zamiaru) i dopóki się będzie uczyć (chyba max do 26 r.ż.). Więc jej sytuacja nie jest wcale taka zła. Urodzi dziecko, będzie miała prawo do normalnych świadczeń nadal, nawet w trakcie urlopu dziekańskiego. A jak skończy załóżmy te 26 lat to pójdzie do pracy a dziecko do przedszkola. Jej partner pracuje - w zasadzie nie opłaca się im brać ślubu, bo (formalnie) jako matka samotnie wychowujaca dziecko dostanie najprawdopodobniej jeszcze jakieś dodatki z Mopsu. Jesli jej partner też chce mieć dziecko - to myślę, że skoro oboje tego pragną - czemu nie? Studia zaoczne nie są obciążające czasowo (studiowałam tak 5 lat mając jednoczesnie 2 dzieci i 2,5 etatu), zresztą zawsze można wziąć dziekankę. To, że rodzice jej partnera nie pomogą finansowo (pisała, że nie mogą), nie oznacza, ze nie pomogą np. w weekend przypilnować maluszka, zresztą w normalnych rodzinach dziadkowie raczej chętnie udzielają się przy wnukach, zwłaszcza gdy to jest pomoc incydentalna (weekendy). W każdym razie - ja życzę powodzenia

[chwast]

Napisane przez dobrarada

KrwawaMery - autorka pisała, że ma dom (przypuszczalnie po rodzicach), pisała również, że ma rentę. Przypuszczalnie póki się uczy będzie miała rentę (po rodzicach), renta taka jest dosyć wysoka (conajmniej tyle ile wynagrodzenie jednego z rodziców). Renty nie straci jesli nie wyjdzie za maż (a chyba nie ma takiego zamiaru) i dopóki się będzie uczyć (chyba max do 26 r.ż.). Więc jej sytuacja nie jest wcale taka zła. Urodzi dziecko, będzie miała prawo do normalnych świadczeń nadal, nawet w trakcie urlopu dziekańskiego. A jak skończy załóżmy te 26 lat to pójdzie do pracy a dziecko do przedszkola. Jej partner pracuje - w zasadzie nie opłaca się im brać ślubu, bo (formalnie) jako matka samotnie wychowujaca dziecko dostanie najprawdopodobniej jeszcze jakieś dodatki z Mopsu. Jesli jej partner też chce mieć dziecko - to myślę, że skoro oboje tego pragną - czemu nie? Studia zaoczne nie są obciążające czasowo (studiowałam tak 5 lat mając jednoczesnie 2 dzieci i 2,5 etatu), zresztą zawsze można wziąć dziekankę. To, że rodzice jej partnera nie pomogą finansowo (pisała, że nie mogą), nie oznacza, ze nie pomogą np. w weekend przypilnować maluszka, zresztą w normalnych rodzinach dziadkowie raczej chętnie udzielają się przy wnukach, zwłaszcza gdy to jest pomoc incydentalna (weekendy). W każdym razie - ja życzę powodzenia

no dobra wszystko ładnie pięknie tylko skoro ona się uczy i ma zamiar mieć dziecko to nie zdobędzie nigdzie choćby minimalnego doświadczenia zawodowego, trochę trudno będzie jej wejść na rynek pracy z kilkuletnim dzieckiem i bez doświadczenia. To też trzeba brać pod uwagę, a lepiej w tym kraju nie będzie

[dobrarada]

Napisane przez bleuclair

Mam kilka koleżanek, które mniej więcej w tym wieku urodziły dziecko. Na ogól mają się dobrze. Ale spójrz na to z innej strony-oboje z partnerem się jeszcze uczycie, Ty nie pracujesz-pobierasz rentę. Jesteś pewna,że dacie radę utrzymać dziecko z renty i z zarobków partnera? Co jeśli (odpukać) partner straciłby pracę,a Ty byłabyś już w ciąży? Co w ogóle na ten temat sądzi Twój partner? Też chce już zakładać rodzinę?

Przypuszczam, że jakby poszła do pracy to rentę zabiorą. Dlatego też autorka musi się uczyć i nie może pracować (żeby nie zabrali jej renty). Moi sąsiedzi (trójka dzieci) zostali osieroceni, jedna z nich była pełnoletnia i została opiekunem prawnym pozostałej dwójki - w sumie dostawali taką rentę - ile prawie wynosiły zarobki obojga rodziców (około 3/4 sumy zarobków rodziców). Tym sposobem 3 osoby miały prawie tyle samo pieniążków co przedtem 5.

Co do zdania partnera - nie wiemy jak on patrzy na ten pomysł. To chyba w zasadzie jedyna zagadka.

A argument, że on może stracić pracę? Zawsze każdy może stracić pracę. Czy będzie miał 20 lat czy 30, czy będzie miał dzieci czy też nie. Jakie to ma znaczenie w dzisiejszych czasach? Bo nie bardzo rozumiem. Ma czekać aż będzie miał gwarantowaną emeryturę z ZUS?
Teraz ludzie tracą pracę w każdych okolicznościach, duzo gorsza jest sytuacja ludzi którzy owszem maja pracę i nie mają dzieci ale załóżmy mają 200.000 zeta kredytu. Mimo wszystko, fakt, ze nie muszą dorabiać się mieszkania jest bardzo mocno działający na ich korzyść. Bo to jest największy wysiłek finansowy ze strony młodego małżeństwa.

[new woman in town]

Nie jest za wcześnie na dziecko, jeśli oboje tego bardzo chcecie. Zastanów się jedynie jakie życie, jaką przyszłość jesteś w stanie temu dziecku teraz dać. Jeśli masz świetne warunki finansowe i lokalowe do rozmnażania i wychowywania dziecka, to czemu nie?

[merciii]

Napisane przez dobrarada

KrwawaMery - autorka pisała, że ma dom (przypuszczalnie po rodzicach), pisała również, że ma rentę. Przypuszczalnie póki się uczy będzie miała rentę (po rodzicach), renta taka jest dosyć wysoka (conajmniej tyle ile wynagrodzenie jednego z rodziców). Renty nie straci jesli nie wyjdzie za maż (a chyba nie ma takiego zamiaru) i dopóki się będzie uczyć (chyba max do 26 r.ż.). Więc jej sytuacja nie jest wcale taka zła. Urodzi dziecko, będzie miała prawo do normalnych świadczeń nadal, nawet w trakcie urlopu dziekańskiego. A jak skończy załóżmy te 26 lat to pójdzie do pracy a dziecko do przedszkola. Jej partner pracuje - w zasadzie nie opłaca się im brać ślubu, bo (formalnie) jako matka samotnie wychowujaca dziecko dostanie najprawdopodobniej jeszcze jakieś dodatki z Mopsu. Jesli jej partner też chce mieć dziecko - to myślę, że skoro oboje tego pragną - czemu nie? Studia zaoczne nie są obciążające czasowo (studiowałam tak 5 lat mając jednoczesnie 2 dzieci i 2,5 etatu), zresztą zawsze można wziąć dziekankę. To, że rodzice jej partnera nie pomogą finansowo (pisała, że nie mogą), nie oznacza, ze nie pomogą np. w weekend przypilnować maluszka, zresztą w normalnych rodzinach dziadkowie raczej chętnie udzielają się przy wnukach, zwłaszcza gdy to jest pomoc incydentalna (weekendy). W każdym razie - ja życzę powodzenia

Pytanie czy autorka nie będzie mieć problemu z dostaniem pracy bez doświadczenia zawodowego - dla mnie logiczne jest, że jak studiujesz zaocznie to pracujesz i nabywasz doświadczenia. Chyba, że partner będzie w stanie utrzymać potem całą trójkę Co do wieku nie wypowiadam się, mam 24 lata i przez myśl mi jeszcze dzieci nie przechodzą, indywidualna sprawa

[chwast]

Poza tym wątpię by od razu dostała umowę o prace, dostałaby raczej pracę dorywczą (chyba, że ma jakieś znajomości) no a to trochę strach tak wychowywać dziecko bo moożesz ją z dnia na dzień stracić i co? jak każdą pracę, ale taka bez umowy o pracę to większy stres

[_ema_]

Radzę:
A. znaleźć pewną pracę, zarówno Ty jak i partner
B. Zalegalizować związek
C. brać się za robienie dzieci

[invisible_01]

Napisane przez dobrarada

KrwawaMery - autorka pisała, że ma dom (przypuszczalnie po rodzicach), pisała również, że ma rentę. Przypuszczalnie póki się uczy będzie miała rentę (po rodzicach), renta taka jest dosyć wysoka (conajmniej tyle ile wynagrodzenie jednego z rodziców). Renty nie straci jesli nie wyjdzie za maż (a chyba nie ma takiego zamiaru) i dopóki się będzie uczyć (chyba max do 26 r.ż.). Więc jej sytuacja nie jest wcale taka zła. Urodzi dziecko, będzie miała prawo do normalnych świadczeń nadal, nawet w trakcie urlopu dziekańskiego. A jak skończy załóżmy te 26 lat to pójdzie do pracy a dziecko do przedszkola. Jej partner pracuje - w zasadzie nie opłaca się im brać ślubu, bo (formalnie) jako matka samotnie wychowujaca dziecko dostanie najprawdopodobniej jeszcze jakieś dodatki z Mopsu. Jesli jej partner też chce mieć dziecko - to myślę, że skoro oboje tego pragną - czemu nie? Studia zaoczne nie są obciążające czasowo (studiowałam tak 5 lat mając jednoczesnie 2 dzieci i 2,5 etatu), zresztą zawsze można wziąć dziekankę. To, że rodzice jej partnera nie pomogą finansowo (pisała, że nie mogą), nie oznacza, ze nie pomogą np. w weekend przypilnować maluszka, zresztą w normalnych rodzinach dziadkowie raczej chętnie udzielają się przy wnukach, zwłaszcza gdy to jest pomoc incydentalna (weekendy). W każdym razie - ja życzę powodzenia

Samodzielność z pieniędzy podatników i życie na koszt państwa - idealnie

[Ashaai]

Moim zdaniem za wcześnie. Po co Ci to? Młoda jesteś, korzystaj z tego. Na dzieci przyjdzie jeszcze czas. Co innego wpadka a co innego świadoma decyzja. W waszym przypadku bym się wstrzymała.

[dobrarada]

Napisane przez chwast

no dobra wszystko ładnie pięknie tylko skoro ona się uczy i ma zamiar mieć dziecko to nie zdobędzie nigdzie choćby minimalnego doświadczenia zawodowego, trochę trudno będzie jej wejść na rynek pracy z kilkuletnim dzieckiem i bez doświadczenia. To też trzeba brać pod uwagę, a lepiej w tym kraju nie będzie

Z tego co obserwuję - jest raczej odwrotnie. Chętniej przyjmuje się do pracy młode kobiety (dwudziestoparoletnie) mające już dziecko w wieku przedszkolnym niż takie same wiekowo ale jeszcze bezdzietne. Jest to banalne do wytłumaczenia: na 3 kobiety (panny) przyjete do pracy - wszystkie wyszły za mąż i wszystkie od razu zaczęły się starać o dziecko, dwie już dawno urodziły (jedna nie, ale nie z wyboru). Oczywiście takie kobiety od razu biorą L-4 i tyle je widzimy
Bo najpierw jest 9 mcy ciąża, potem macierzyński, potem wypoczynkowy, potem wychowawczy.....

Dlatego jak mam wybór między kobietą 30 letnią z dwójką dzieci - a młodą kobietą która właśnie skończyła studia i obie nie mają doświadczenia (bo ta pierwsza wychowywała dzieci a ta druga jeszcze nie miała kiedy go zdobyć) - to zawsze wybiorę tą pierwszą bo mam większą gwarancję, że za pół roku (jak już ją wyszkolimy i przyuczymy do pracy na konkretnym stanowisku) nie przyniesie mi L-4 z informacją o ciąży. Paradoksalnie więc, kobiety które już mają dzieci - moim zdaniem mają większe szanse na zatrudnienie, tym bardziej, że ze względów finansowych nawet sytuacja, że dzieci takiej pracownicy się rozchorują nie rodzi dla pracodawcy kosztów (ZUS płaci za opiekę).

---------- Dopisano o 17:00 ---------- Poprzedni post napisano o 16:54 ----------

Napisane przez invisible_01

Samodzielność z pieniędzy podatników i życie na koszt państwa - idealnie

Nie na koszt państwa. Jej rodzice pracowali i opłacali składki ZUS (tzw.ubezpieczenia społeczne - emerytalne i rentowe) aby mieć na starość emeryturę, niestety nie doczekali emerytury a ich składki przeszły na dzieci. To chyba sprawiedliwe???? Poza tym chyba nikt z nas nie chciałby renty zamiast żyjących rodziców???
Dziewczyna straciła rodziców i te pieniążki się jej należą bezspornie i pochodzą od jej rodziców którzy je zarobili i odłożyli w formie składek. Wypadałoby troszkę mieć pojęcia o mechanizmach zanim sie zacznie kogoś krytykować.

---------- Dopisano o 17:01 ---------- Poprzedni post napisano o 17:00 ----------

Napisane przez _ema_

Radzę:
A. znaleźć pewną pracę, zarówno Ty jak i partner
B. Zalegalizować związek
C. brać się za robienie dzieci

A. on pracuje a ona nie może bo straci należną jej rentę
B. jw. - jak wyjdzie za mąż straci rentę
C.

[agniesikk]

Hm, nie znam ani jednej dziewczyny, która urodzilaby tak młodo dziecko i ani przez chwilę nie żałowała straconej młodości itp. (przypadki z wizażu mnie nie interesują, bo tu można różne cuda pisać). Zawsze widzę na imprezach rodzinnych rozgoryczoną kuzynkę, która zamiast słodkiego bobaska i cudownego męża ma rozwydrzonego bachora i męża śmierdzącego lenia. Tak poważne wybory w tak młodym wieku nie zawsze wychodzą na dobre. Nie każda historia ma happy end.

[chwast]

dobrarada, no ok. Tylko dla mnie życie sobie z renty jest spoko do momentu - kiedy chcemy powołłać na świat nowe życie. Wtedy trochę odpowiedzialności się przyda. A cóż do pracy też trzeba przywyknąć bo zazwyczaj to nic przyjemnego.
Więc jeśli autorka jest po prostu taka wygodna, że "oh mam rentę jeszcze kilka lat to nie pójdę do pracy ALE zrobię sobie dzidziusia" no to...

[leniwca]

Napisane przez invisible_01

Samodzielność z pieniędzy podatników i życie na koszt państwa - idealnie

I jeszcze dziadkowie na pewno przypilnują dziecka w weekendy. W końcu w normalnych rodzinach tak bywa.

Napisane przez dobrarada

Nie na koszt państwa. Jej rodzice pracowali i opłacali składki ZUS (tzw.ubezpieczenia społeczne - emerytalne i rentowe) aby mieć na starość emeryturę, niestety nie doczekali emerytury a ich składki przeszły na dzieci. To chyba sprawiedliwe???? Poza tym chyba nikt z nas nie chciałby renty zamiast żyjących rodziców???
Dziewczyna straciła rodziców i te pieniążki się jej należą bezspornie i pochodzą od jej rodziców którzy je zarobili i odłożyli w formie składek. Wypadałoby troszkę mieć pojęcia o mechanizmach zanim sie zacznie kogoś krytykować.

Ale chodzenie po zasiłki dla SAMOTNEJ matki, podczas, gdy ma partnera, mogłaby z nim wziąć ślub, ale nie weźmie, bo kasa przepadnie- to nie jest do końca uczciwe wg mnie.
Zwykłe cwaniakowanie. Niedojrzała (moim zdaniem) panna ma ciśnienie na bobaska, bo koleżanki już mają, a ona nie.

Napisane przez chwast

Więc jeśli autorka jest po prostu taka wygodna, że "oh mam rentę jeszcze kilka lat to nie pójdę do pracy ALE zrobię sobie dzidziusia" no to...

I jeszcze udawać samotną matkę, żeby wyciągnąć więcej kasy, mieć pierwszeństwo dla dziecka w przedszkolu/żłobku itp przywileje

Jakoś nie mam zbytnio szacunku do ludzi, którzy 'bawią się' w ten sposób.

[MsLullaby]

Napisane przez agniesikk

Hm, nie znam ani jednej dziewczyny, która urodzilaby tak młodo dziecko i ani przez chwilę nie żałowała straconej młodości itp. (przypadki z wizażu mnie nie interesują, bo tu można różne cuda pisać). Zawsze widzę na imprezach rodzinnych rozgoryczoną kuzynkę, która zamiast słodkiego bobaska i cudownego męża ma rozwydrzonego bachora i męża śmierdzącego lenia. Tak poważne wybory w tak młodym wieku nie zawsze wychodzą na dobre. Nie każda historia ma happy end.

Dokladnie, u mnie w rodzinie widac to samo. Moja siostra ma 23 lata, slub odbywal sie wrecz "na wariata" (wszystko organizowane 3 dni przed(!) slubem cywilnym) oczywiscie wszystko z powodu ciazy o dziwo planowanej, tyle, ze tak planowanej, ze nie maja za co zyc, chlopak to palant i licza tylko na socjal(mieszkaja poza krajem). Tez ma mieszkanie i niby jakis tam dochod, ale widzisz, jest mloda i pstro ma w glowie, nie kieruj sie tylko tym ze och ach kolezanki maja to ja tez chce! Ty je widzisz z dziecmi pewnie tylko na zdjeciach lub przez chwile, dziecko to ogromny obowiazek ktory wymaga ogromu pieniedzy, zdrowia, rozsazdku i wieeeelkiej odpowiedzialnosci, bo na Twoich barkach spoczywa zycia drugiego bezbronnego czlowieka. \na taka decyzje trzeba byc w 100% przygotowanym i pewnym tego, a sam fakt ze radzisz sie "czy miec dziecko?" na forum swiadczy o tym, ze jeszcze musisz troche (pare lat) z tym poczekac.