TŻ rozmawia na mój temat z innymi

[Naomi_18]

Potrzebuję porady. Mam okropny nawyk kontrolowania mojego TŻ-a. Wczoraj zostawił włączone gg, więc skorzystałam z okazji i sprawdziłam archiwum. Od razu wyjaśniam, że rozumiem swój błąd - obiecałam sobie i jemu, że zostawię grzebanie w jego prywatności raz na zawsze, także nie musicie pisać jak strasznie postąpiłam.
Kilka miesięcy temu poprosiłam go, żeby nie rozmawiał z siostrą na mój temat (bo dowiedziałam się, że biega do niej z moimi prywatnymi sprawami, których się wstydzę). Okazało się przez ten cały czas mnie okłamywał i nadal wysyła jej nasze rozmowy. Ona mnie oczernia i obraża - on nie reaguje. Dziewczyna pisała, że jestem głupia, żeby on mi pojechał i więcej mi się nie dawał. Ja rozumiem, że on chce z kimś porozmawiać o problemach w związku, ale dlaczego wysyła to, co piszę do niego i nie reaguje na obrażanie mnie? Sprawa skończyła się tak, że on nie zamierza zrezygnować z rozmów na mój temat z siostrą, a ja nigdy więcej nie będę grzebać w jego telefonie/komputerze. Nie wiem, co powinnam zrobić. Jego siostry nie znoszę. Udaje, że mnie lubi, jest taka milutka, a później obraca mojego chłopaka przeciwko mnie, namawia do znalezienia innej dziewczyny itd. Poza tym on ciągle mówi jaka ona jest wspaniała i mi wytyka błędy, uważa, że wchodzę między niego a ją. Jedyne czego chcę to lojalności ze strony chłopaka, chcę też mieć poczucie bezpieczeństwa, wiedzieć, że mogę zdradzić mu sekret, podzielić się prywatnymi problemami. Przesadzam?

(Przepraszam za chaotyczną wypowiedź.)

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

Potrzebuję porady. Mam okropny nawyk kontrolowania mojego TŻ-a. Wczoraj zostawił włączone gg, więc skorzystałam z okazji i sprawdziłam archiwum. Od razu wyjaśniam, że rozumiem swój błąd - obiecałam sobie i jemu, że zostawię grzebanie w jego prywatności raz na zawsze, także nie musicie pisać jak strasznie postąpiłam.
Kilka miesięcy temu poprosiłam go, żeby nie rozmawiał z siostrą na mój temat (bo dowiedziałam się, że biega do niej z moimi prywatnymi sprawami, których się wstydzę). Okazało się przez ten cały czas mnie okłamywał i nadal wysyła jej nasze rozmowy. Ona mnie oczernia i obraża - on nie reaguje. Dziewczyna pisała, że jestem głupia, żeby on mi pojechał i więcej mi się nie dawał. Ja rozumiem, że on chce z kimś porozmawiać o problemach w związku, ale dlaczego wysyła to, co piszę do niego i nie reaguje na obrażanie mnie? Sprawa skończyła się tak, że on nie zamierza zrezygnować z rozmów na mój temat z siostrą, a ja nigdy więcej nie będę grzebać w jego telefonie/komputerze. Nie wiem, co powinnam zrobić. Jego siostry nie znoszę. Udaje, że mnie lubi, jest taka milutka, a później obraca mojego chłopaka przeciwko mnie, namawia do znalezienia innej dziewczyny itd. Poza tym on ciągle mówi jaka ona jest wspaniała i mi wytyka błędy, uważa, że wchodzę między niego a ją. Jedyne czego chcę to lojalności ze strony chłopaka, chcę też mieć poczucie bezpieczeństwa, wiedzieć, że mogę zdradzić mu sekret, podzielić się prywatnymi problemami. Przesadzam?

Chłopak wprost ci powiedział, że nie zamierza zrezygnować z rozmów z siostrą. Pozwala cię obrażać, obgaduje za plecami, wyjawia obcym ludziom twoje sekrety!
Jak można zaufać komuś takiemu? Szczególnie mając skłonności do szpiegowania i kontroli? Tylko się zamęczysz w tym związku. Wiesz, że nie możesz mu ufać, on nie zamierza nic zrobić (chodzi o relacje z siostrą), żeby cię uspokoić, pokazać, że mu zależy, a ty zamiast postawić sprawę jasno, stwierdziłaś, że nie będziesz już zaglądać w jego korespondencję już pomijam to, że w to nie wierzę, ale sądząc po tym, chyba wyznajesz zasadę 'czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal', czyli niech mnie obgaduje za moimi plecami, ale ja nie chcę o tym wiedzieć. Przynajmniej możesz rżnąć głupią.

[mazena111]

Nie przesadzasz. Prosiłaś chłopaka, by nie rozmawiał na temat twoich osobistych, wstydliwych spraw z siostrą- on nadal to robi. Jest bardzo nie fair wobec ciebie, do tego nielojalny.

Nie broni cię, ba, nawet nie reaguje, gdy jego siostra cię obraża- zachowuje się, jakby na tobie, twoim zdaniu i uczuciach mu nie zależało. To nie jest normalne. Do tego, wiedząc jak siostra mówi o tobie- jeszcze ją ciągle wychwala przed tobą...

To jakaś ciapa, nie facet. Do tego jest nieszczery i nie liczy się z twoimi uczuciami.

[Naomi_18]

W takim razie co powinnam zrobić?

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

W takim razie co powinnam zrobić?

Pokaż jaja, tzn. powiedz wprost, stanowczo, jak sie z tym czujesz, wiedząc, że cię obgaduje i pozwala obrażać. Powiedz, czego oczekujesz. A jak tych oczekiwań nie spełni (nie przestanie obrabiać ci du.py z siostrzyczką, będzie nielojalny) to ty nie chcesz takiego związku.

Bo chyba nie chcesz..?

Na razie widać, że nie jesteś u niego na pierwszym miejscu, nie traktuje cię poważnie, nie szanuje ciebie i twoich uczuć. Więc po co ciągnąć dalej taki pseudo związek? Jaki to ma sens? Akurat to jest taka kwestia, że nie warto zadowalać sie ochłapami i pozorami normalności. Nie powinno być czegoś takiego, jak 'mój TŻ czasem mnie nie szanuje, jest nieuczciwy, ale poza tym to cudowny chłopak'.

Niestety, mało która dziewczyna z niskim poczuciem własnej wartości potrafi się postawić i zawalczyć, ale o SIEBIE. Zamiast tego walczą o pożal się misiaczka i równie żałosny związek.

[Naomi_18]

Nie mam nikogo poza nim. Jestem zupełnie sama, więc z pewnością nie chcę go stracić...
Spróbuję dzisiaj z nim porozmawiać na ten temat.
Dziękuję.

[mazena111]

Napisane przez Naomi_18

Nie mam nikogo poza nim. Jestem zupełnie sama, więc z pewnością nie chcę go stracić...
Spróbuję dzisiaj z nim porozmawiać na ten temat.
Dziękuję.

Powodzenia. Bądz twarda i stanowcza. On musi zrozumieć, że cię rani swoim zachowaniem.

Co znaczy, że nie masz nikogo poza nim? Żadnej rodziny? Bliskich przyjaciół?

[vouvray]

Napisane przez Naomi_18

Nie mam nikogo poza nim. Jestem zupełnie sama, więc z pewnością nie chcę go stracić...
Spróbuję dzisiaj z nim porozmawiać na ten temat.
Dziękuję.

i ja myślę autorko, że to jest główny problem.

Pójdziesz na spotkanie z zamiarem bycia stanowczą, a jak on też będzie stanowczy i wyjedzie z argumentem, że nie szanujesz jego prywatności i wcale nie będzie skory do przeproszenia Cię za tą sytuację to obawiam się, że Ty przestaniesz być stanowcza i ulegniesz mu, z obawy, żeby go nie stracić.

Jak można nie mieć życia poza facetem? Jak można funkcjonować bez innych ludzi?
Czy on autorko też nie ma życia poza Tobą? Nie sądzę...
W mojej opinii, nie jesteś dla niego przebojową kobietą, tylko takim pewniakiem, co mu udowodniłaś pewnie wiele razy.

Moja rada?
Bądź stanowcza, jak on dalej będzie uważał, że on jest cacy, a Ty ta zła to nie pękaj. Sama związku i tak nie pociągniesz.
I co najważniejsze, otwórz się na innych ludzi, pokaż, że jesteś fajną dziewczyną, z którą INNI ludzie lubią rozmawiać.


PS. KONTROLOWANIE JEST CHORE.

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

Nie mam nikogo poza nim. Jestem zupełnie sama, więc z pewnością nie chcę go stracić...
Spróbuję dzisiaj z nim porozmawiać na ten temat.
Dziękuję.

I to jest najgorsze. Z takim podejściem to szczerze życzę powodzenia, a raczej twardych pośladków, bo pewnie jeszcze nie raz się przejedziesz i dostaniesz po tyłku.

Zastanów się przede wszystkim nad sobą. Czego chcesz od życia, czego oczekujesz od związku, zmień siebie, bo z takim podejściem to szczęśliwego życia, a tym bardziej związku, ci nie wróżę. Chociaż, jak tak czytam wizaż, to widzę, że niektórym niewiele potrzeba do szczęścia. Ot byle jaki chłop.

[serduszkomamusi]

"Uwielbiam" takie dobre duszyczki jak siostra Twojego chłopaka. Jeżeli już teraz na tym etapie on nie spełnia Twojej prośby, rozmawia a nie powinien z siostrą na temat jaki sobie nie życzysz, i co więcej nie reaguje na obrażanie Twojej osoby to lepiej nie mówić co będzie kiedyś.
Jak będziecie małżeństwem to ona będzie nim manipulować i potem będzie to głównym źródłem waszych kłótni i nieporozumień. Bo już teraz bardzo się jej słucha. Idźcie z takim facetem... zero charakteru, gdzie poszanowanie Ciebie?

[leniwca]

Napisane przez serduszkomamusi

Jak będziecie małżeństwem to ona będzie nim manipulować i potem będzie to głównym źródłem waszych kłótni i nieporozumień. Bo już teraz bardzo się jej słucha.

Ja nie rozumiem, jak można w ogóle wyobrażać sobie małżeństwo z kimś takim i co będzie potem. Jakby to, co teraz robi było mało...

[elvegirl]

A ja się tak tylko po cichu zastanawiam co takiego robi autorka, że jej chłopak się musi zwierzać innym i że te zwierzenia doprowadzają do rad "żeby on mi pojechał i więcej mi się nie dawał"...

[Wampierz]

Napisane przez Naomi_18

Potrzebuję porady. Mam okropny nawyk kontrolowania mojego TŻ-a. Wczoraj zostawił włączone gg, więc skorzystałam z okazji i sprawdziłam archiwum. Od razu wyjaśniam, że rozumiem swój błąd - obiecałam sobie i jemu, że zostawię grzebanie w jego prywatności raz na zawsze, także nie musicie pisać jak strasznie postąpiłam.
Kilka miesięcy temu poprosiłam go, żeby nie rozmawiał z siostrą na mój temat (bo dowiedziałam się, że biega do niej z moimi prywatnymi sprawami, których się wstydzę). Okazało się przez ten cały czas mnie okłamywał i nadal wysyła jej nasze rozmowy. Ona mnie oczernia i obraża - on nie reaguje. Dziewczyna pisała, że jestem głupia, żeby on mi pojechał i więcej mi się nie dawał. Ja rozumiem, że on chce z kimś porozmawiać o problemach w związku, ale dlaczego wysyła to, co piszę do niego i nie reaguje na obrażanie mnie? Sprawa skończyła się tak, że on nie zamierza zrezygnować z rozmów na mój temat z siostrą, a ja nigdy więcej nie będę grzebać w jego telefonie/komputerze. *Nie wiem, co powinnam zrobić. Jego siostry nie znoszę. Udaje, że mnie lubi, jest taka milutka, a później obraca mojego chłopaka przeciwko mnie, namawia do znalezienia innej dziewczyny itd. Poza tym on ciągle mówi jaka ona jest wspaniała i mi wytyka błędy, uważa, że wchodzę między niego a ją. Jedyne czego chcę to lojalności ze strony chłopaka, chcę też mieć poczucie bezpieczeństwa, wiedzieć, że mogę zdradzić mu sekret, podzielić się prywatnymi problemami. Przesadzam?

(Przepraszam za chaotyczną wypowiedź.)

* Fajny kompromis...

Powiedz mu, żeby się zdecydował czy zależy mu na związku z tobą czy na absolutnej szczerości z siostrą. W ogóle jak jego siostra jest taka wspaniała a ty taka głupia, to niech mu znajdzie nową, lepszą dziewczynę.

[chwast]

Dla mnie oboje jesteście siebie warci,

Ty grzebiesz w jego prywatnych sprawach
On mówi siostrze o Twoich prywatnych sprawach

KARMA

[Ashaai]

Może nie bez powodu siostra tłumaczy chłopakowi by zostawił autorkę?
Skoro on ma taką potrzebę użalania się nad swoją dziewczyną, siostra tak namawia go aby poszukał sobie innej a w dodatku aktorka też nie jest fair, to może coś w tym jest?
Nie osądzam, póki co gdybam

[Hultaj]

Napisane przez Luba
Naprawdę, czytajac wizaż człowiek się wyzbywa współczucia dla cielątek, które na własne życzenie pchają się do rzeźni.

Przeprawdziwa myśl.

W takim razie co powinnam zrobić?

Przede wszystkim skonczyć rozmowy z facetem via gg (meil czy esy); trzeba być wybitnie bezczelnym by przekazywać komuś tak doslownie treści prywatnych intymnych rozmów (może jeszcze niech na seks do Ciebie chodzi z kamerą, żeby siostra potem mogla obejrzeć, czy prawidłowe miny robisz ;-)), jak dla mnie grzebanie w komputerze czy komórce przy tym to pikuś.

[Naomi_18]

Mam 16 lat. Jestem cholernie zagubiona i słaba. Co znaczy, że nie mam nikogo? Ojciec pracuje 250 km od domu, przyjeżdża raz na dwa tygodnie, podczas nieobecności nie dzwoni do mnie, nie interesuje się mną, a gdy wraca nie ma dla mnie czasu. Mam mamę, ale ona uważa, że najbardziej mi pomoże nie pomagając mi wcale, więc do niej nie potrafię pójść z żadnym problemem, ponieważ dla niej to nie są problemy. Poza tym jest nieuleczalnie chora, zostało jej kilka lat życia, więc czuję, że ją stracę Żadnych przyjaciół, nawet znajomych... Nie jestem jakaś okropna, po prostu przechodzę trudny okres, ciężko mi się otworzyć na nowe znajomości. Mimo wszystko próbuję.
Mój chłopak twierdzi, że gdyby siostrze się nie żalił to by się wykończył. Fakt, jestem czasami nieznośna, ale on również tylko, że ja jestem pozostawiona sama sobie.
Dzisiaj mnie przeprosił. Bałam się tej rozmowy, bo myślałam, że nie zauważy swojej winy. Na początku próbował bronić swojego stanowiska, ale jednak przyznał mi rację i ustaliliśmy, że o kłótniach ze mną może z nią porozmawiać, ale nie powinien wysyłać jej naszych rozmów, tego co piszę ani tym bardziej zdradzać moich prywatnych sekretów i tego co dotyczy bardziej mnie niż naszego związku.
Oczywiście sama postanowiłam ograniczyć kontakt przez gg i smsy do minimum, a już w zupełności nie kłócić się przez kabel.
A co do szukania mu nowej dziewczyny przez siostrę to jest tak... On uważa, że to nic złego, bo przecież nie jesteśmy małżeństwem, ale odmawia siostrze, gdy tylko podsuwa mu numery innych dziewczyn.
A jeśli chodzi o mnie.. jestem tak rozchwiana emocjonalnie, płaczliwa i bardzo negatywnie nastawiona do życia. Już sobie z tym wszystkim nie radzę. Myślicie, że to może być spowodowane przez burzę hormonów i wrażliwość, czy jednak mam coś z psychiką?

---------- Dopisano o 21:44 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------

Napisane przez elvegirl

A ja się tak tylko po cichu zastanawiam co takiego robi autorka, że jej chłopak się musi zwierzać innym i że te zwierzenia doprowadzają do rad "żeby on mi pojechał i więcej mi się nie dawał"...

Ta rada wzięła się stąd, że powiedziałam mu "nie chcę kumpla, chcę chłopaka". W miejscach publicznych nie potrafi mnie traktować jak swoją dziewczynę, wstydzi się mnie przytulić, pocałować. Ja rozumiem, że jest nieśmiały, ale mógłby się przełamać.

---------- Dopisano o 21:48 ---------- Poprzedni post napisano o 21:44 ----------

A i jeszcze jedno. Czy według Was związek powinien zostać zakończony, gdy tylko pojawi się jakiś konflikt? Akceptujecie jedynie związki idealne? Czy może mi się wydaje, że tak powinien wyglądać związek? Nie wiem, to mój pierwszy chłopak, ale patrząc chociażby na związek moich rodziców mogę stwierdzić, że nie jest idealnie, ale przy byle okazji nie muszą się rozstawać.

[mary_poppins]

Napisane przez Naomi_18

A i jeszcze jedno. Czy według Was związek powinien zostać zakończony, gdy tylko pojawi się jakiś konflikt? Akceptujecie jedynie związki idealne? Czy może mi się wydaje, że tak powinien wyglądać związek? Nie wiem, to mój pierwszy chłopak, ale patrząc chociażby na związek moich rodziców mogę stwierdzić, że nie jest idealnie, ale przy byle okazji nie muszą się rozstawać.

Przy każdym konflikcie należy sobie zadać tego typu pytania:
1. Co postawa partnera mówi o jego podejściu do związku/życia?
2. Czy dla mnie jest to do przyjęcia?
3. Jeśli nie jest, to czy to jest możliwe do zmiany?
4. Czy partner wyraża chęć zmiany?

Jeśli odpowiedzi będą pozytywne, druga osoba "rokuje", jest szansa na porozumienie, a my nie czujemy się z tego powodu nieszanowane czy poniżane, to warto próbować konflikt rozwiązać. W przeciwnym przypadku po prostu nie ma sensu.

[Agawa24]

Napisane przez leniwca

Zamiast tego walczą o pożal się misiaczka i równie żałosny związek.

Dobre stwierdzenie!

Myślę, że głównym problemem autorki jest emocjonalne uzależnienie od chłopaka, który to wyczuwa i wie, że na dużo może sobie pozwolić. W takiej sytuacji niewiele moim zdaniem może zrobić.
Może poszukaj sobie innej bliskiej osoby zamiast niego? I czy przypadkiem nie jesteś z nim tylko dlatego, że jak to określiłaś "nie masz nikogo poza nim"? A może jak znajdziesz równie ważną inną osobę, to ten twój misiaczek nagle okaże się nie już tak cudowny? Może to wcale nie jest prawdziwe uczucie, tylko substytut bliskiej osoby której nie masz? Jeśli tak to takie związki nie sa dobre i lepiej ich unikać.

[Wampierz]

Napisane przez Naomi_18

Dzisiaj mnie przeprosił. Bałam się tej rozmowy, bo myślałam, że nie zauważy swojej winy. Na początku próbował bronić swojego stanowiska, ale jednak przyznał mi rację i ustaliliśmy, że o kłótniach ze mną może z nią porozmawiać, ale nie powinien wysyłać jej naszych rozmów, tego co piszę ani tym bardziej zdradzać moich prywatnych sekretów i tego co dotyczy bardziej mnie niż naszego związku.
Oczywiście sama postanowiłam ograniczyć kontakt przez gg i smsy do minimum, a już w zupełności nie kłócić się przez kabel.
A co do szukania mu nowej dziewczyny przez siostrę to jest tak... On uważa, że to nic złego, bo przecież nie jesteśmy małżeństwem, ale odmawia siostrze, gdy tylko podsuwa mu numery innych dziewczyn.

No i to już jest jakieś rozwiązanie problemu, a nie że ty masz się pogodzić z przepaplywaniem siostrze wszystkiego.


Co do innych pytań: jak najbardziej masz prawo czuć się źle w sytuacji, jaką teraz masz. Twój chłopak powinien to zrozumieć, ale właśnie staraj się to jakoś tłumaczyć i hamować się, kiedy widzisz, że jakieś zachowanie go przygnębia.

Nie, związki nie muszą być idealne, ale powinny być uczciwe. Po prostu nie fair jest, kiedy jedna osoba zmusza drugą do akceptowania upokarzającej sytuacji (np. opowiadania innym o prywatnych sprawach).

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

A i jeszcze jedno. Czy według Was związek powinien zostać zakończony, gdy tylko pojawi się jakiś konflikt? Akceptujecie jedynie związki idealne? Czy może mi się wydaje, że tak powinien wyglądać związek? Nie wiem, to mój pierwszy chłopak, ale patrząc chociażby na związek moich rodziców mogę stwierdzić, że nie jest idealnie, ale przy byle okazji nie muszą się rozstawać.

Zależy z jakiego powodu ten konflikt, czy partnerzy się dogadają i dojdą do kompromisu, postanowią popracować nad tym, aby sytuacja się poprawiła i nie powtórzyła.

Jakbym się dowiedziała, że mój facet obgaduje mnie z siostrą, pozwala obrażać, i nie zamierza nic z tym robić tylko dalej to kontynuować- to nie, nie akceptowałabym tego. Dla mnie nielojalność, brak poczucia bezpieczeństwa i zaufania to nie byle co, bo bez tego nie da się stworzyć szczęśliwego związku.

Ostatnio TŻ zburzył mój obraz idealnego związku Ale są błędy i BŁĘDY. Szczerze porozmawialiśmy, wyciągnęliśmy wnioski i nie ma do czego wracać, dalej jest idealnie, nie ma rzeczy, którą bym zmieniła w nim czy naszym związku. Kwestia oczekiwań.

[mazena111]

Napisane przez Naomi_18

Mam 16 lat. Jestem cholernie zagubiona i słaba. Co znaczy, że nie mam nikogo? Ojciec pracuje 250 km od domu, przyjeżdża raz na dwa tygodnie, podczas nieobecności nie dzwoni do mnie, nie interesuje się mną, a gdy wraca nie ma dla mnie czasu. Mam mamę, ale ona uważa, że najbardziej mi pomoże nie pomagając mi wcale, więc do niej nie potrafię pójść z żadnym problemem, ponieważ dla niej to nie są problemy. Poza tym jest nieuleczalnie chora, zostało jej kilka lat życia, więc czuję, że ją stracę Żadnych przyjaciół, nawet znajomych... Nie jestem jakaś okropna, po prostu przechodzę trudny okres, ciężko mi się otworzyć na nowe znajomości. Mimo wszystko próbuję.
Mój chłopak twierdzi, że gdyby siostrze się nie żalił to by się wykończył. Fakt, jestem czasami nieznośna, ale on również tylko, że ja jestem pozostawiona sama sobie.
Dzisiaj mnie przeprosił. Bałam się tej rozmowy, bo myślałam, że nie zauważy swojej winy. Na początku próbował bronić swojego stanowiska, ale jednak przyznał mi rację i ustaliliśmy, że o kłótniach ze mną może z nią porozmawiać, ale nie powinien wysyłać jej naszych rozmów, tego co piszę ani tym bardziej zdradzać moich prywatnych sekretów i tego co dotyczy bardziej mnie niż naszego związku.
Oczywiście sama postanowiłam ograniczyć kontakt przez gg i smsy do minimum, a już w zupełności nie kłócić się przez kabel.
A co do szukania mu nowej dziewczyny przez siostrę to jest tak... On uważa, że to nic złego, bo przecież nie jesteśmy małżeństwem, ale odmawia siostrze, gdy tylko podsuwa mu numery innych dziewczyn.
A jeśli chodzi o mnie.. jestem tak rozchwiana emocjonalnie, płaczliwa i bardzo negatywnie nastawiona do życia. Już sobie z tym wszystkim nie radzę. Myślicie, że to może być spowodowane przez burzę hormonów i wrażliwość, czy jednak mam coś z psychiką?

---------- Dopisano o 21:44 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------



Ta rada wzięła się stąd, że powiedziałam mu "nie chcę kumpla, chcę chłopaka". W miejscach publicznych nie potrafi mnie traktować jak swoją dziewczynę, wstydzi się mnie przytulić, pocałować. Ja rozumiem, że jest nieśmiały, ale mógłby się przełamać.

---------- Dopisano o 21:48 ---------- Poprzedni post napisano o 21:44 ----------

A i jeszcze jedno. Czy według Was związek powinien zostać zakończony, gdy tylko pojawi się jakiś konflikt? Akceptujecie jedynie związki idealne? Czy może mi się wydaje, że tak powinien wyglądać związek? Nie wiem, to mój pierwszy chłopak, ale patrząc chociażby na związek moich rodziców mogę stwierdzić, że nie jest idealnie, ale przy byle okazji nie muszą się rozstawać.

Pierwsze podkreślone- to taki wiek, chyba większość z nas tak miała. Tyle, ze jeśli nie radzisz sobie z różnymi sytuacjami, jesteś niestabilna emocjonalnie, czy bez powodu właściwie płaczesz, to znak, że to coś więcej, niż tylko burza hormonów. Może jakiś psycholog? Rozmowa dużo daje, otwiera oczy, pomaga spojrzeć na naszą sytuację z innego punktu widzenia.

Co do drugiego- idealnych związków nie ma. Problemy i konflikty są w każdym, tylko nie zawsze jest umiejętność lub chęć ich rozwiązania. A do tego właśnie powinniśmy dążyć, bo inaczej związek stanie się torturą.

Jeszcze jedno- twoja mama jest poważnie chora, może umrzeć- nawet w obliczu tej sytuacji nie wykrzesuje nawet cienia jakiejś chęci rozmowy, podtrzymywania się nawzajem na duchu? Dla mnie to niezrozumiałe.

[body_language]

Absolutnie nie przesadzasz! I masz 100% racji, że jesteś zła i masz pretensję. Nie miej do siebie wyrzutów o przeglądanie wiadomości, bo on zachowuje się ja świnia. Myślę, że musisz postawić wszystko na jedną kartę. Prędzej czy później ta życzliwa siostrunia rozwali wasz związek. Zapewne jest zazdrosna, że traci brata. Powiedz swojemu TŻ że jest dziecinny i o sprawach między wami nie powinniście gadać z osobami trzecimi. Powiedz mu, żeby na chłodno przeczytał to co ona o tobie pisze i niech zauważy, że za wszelką cenę chcę cię oczernić i że nawet jakby zmienił dziewczynę to siostra oczerni każdą bo będzie zazdrosna. Zagroź mu, że skoro jesteś taka straszna jak twierdzi jego siostra to możesz od niego odejść, on pewnie powie, ze cię kocha, że mu zalezy itp, a ty powiedz, że skoro tak to niech przestanie z nią gadac o was, powiedz, że rozumiesz, że to jest dla niego ważna osoba i niech się dalej przyjaźnią i uwielbiają, ale nich nie mieszają w to ciebie.

[Naomi_18]

Napisane przez mazena111

Pierwsze podkreślone- to taki wiek, chyba większość z nas tak miała. Tyle, ze jeśli nie radzisz sobie z różnymi sytuacjami, jesteś niestabilna emocjonalnie, czy bez powodu właściwie płaczesz, to znak, że to coś więcej, niż tylko burza hormonów. Może jakiś psycholog? Rozmowa dużo daje, otwiera oczy, pomaga spojrzeć na naszą sytuację z innego punktu widzenia.

Co do drugiego- idealnych związków nie ma. Problemy i konflikty są w każdym, tylko nie zawsze jest umiejętność lub chęć ich rozwiązania. A do tego właśnie powinniśmy dążyć, bo inaczej związek stanie się torturą.

Jeszcze jedno- twoja mama jest poważnie chora, może umrzeć- nawet w obliczu tej sytuacji nie wykrzesuje nawet cienia jakiejś chęci rozmowy, podtrzymywania się nawzajem na duchu? Dla mnie to niezrozumiałe.

Moja mama uważa, że w ten sposób mi pomaga, że ze mnie są "ciepłe kluchy". Według niej "weź się w garść, bądź silna" pomoże bardziej niż gdy mnie przytuli.

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

Moja mama uważa, że w ten sposób mi pomaga, że ze mnie są "ciepłe kluchy". Według niej "weź się w garść, bądź silna" pomoże bardziej niż gdy mnie przytuli.

A rozmawiałaś z nią o tym? Jak następnym razem będzie ci 'radzić', to powiedz 'po prostu mnie przytul' czy coś w tym stylu.
Mów jasno, czego oczekujesz, nikt nie jest jasnowidzem i nie wie, czego w danej chwili potrzebujesz.

[mazena111]

Napisane przez Naomi_18

Moja mama uważa, że w ten sposób mi pomaga, że ze mnie są "ciepłe kluchy". Według niej "weź się w garść, bądź silna" pomoże bardziej niż gdy mnie przytuli.

:przytu l:

[Naomi_18]

Napisane przez mazena111

:przytu l:

---------- Dopisano o 22:54 ---------- Poprzedni post napisano o 22:51 ----------

Napisane przez leniwca

A rozmawiałaś z nią o tym? Jak następnym razem będzie ci 'radzić', to powiedz 'po prostu mnie przytul' czy coś w tym stylu.
Mów jasno, czego oczekujesz, nikt nie jest jasnowidzem i nie wie, czego w danej chwili potrzebujesz.

Masz rację. Czasem najprostsze rozwiązania jest ciężko dostrzec, dopóki ktoś ich nie wskaże.

[Salalina]

Masz zaniżone poczucie własnej wartości. Popracuj nad tym. Gdy dojdziesz do stanu pewności siebie, nawet nie będzie Cię interesować, kto i z kim o Tobie rozmawia.

[Naomi_18]

Napisane przez Salalina

Masz zaniżone poczucie własnej wartości. Popracuj nad tym. Gdy dojdziesz do stanu pewności siebie, nawet nie będzie Cię interesować, kto i z kim o Tobie rozmawia.

A jak nad tym popracować? Jakiś poradnik psychologiczny wystarczy, czy potrzebna jest do tego pomoc psychologa?

[leniwca]

Napisane przez Naomi_18

Masz rację. Czasem najprostsze rozwiązania jest ciężko dostrzec, dopóki ktoś ich nie wskaże.

Napisane przez Salalina

Gdy dojdziesz do stanu pewności siebie, nawet nie będzie Cię interesować, kto i z kim o Tobie rozmawia.

Tylko, że to już przegięcie w drugą stronę. Najbliższa osoba obgaduje ją za plecami, zdradza jej sekrety, a ona ma się nie przejmować i siedzieć cicho?
G..no to ma wspólnego z pewnością siebie, bo pewna siebie osoba nie pozwoli na takie zachowanie ze strony bliskich, a przynajmniej nie będzie się bała powiedzieć głośno, że tego nie będzie tolerować.