czy studia to czas na poważny związek?

[michelline]

hej!
nie miałam pojęcia gdzie założyć ten wątek, postanowiłam że tutaj
Potrzebuję obiektywnego spojrzenia na moją sprawę i rady.
A więc jestem z moim TŻ już 2,5 roku. Mamy zdecydowanie burzliwy związek.. raz jemu zależy, raz mi. Od dobrego pół roku zdecydowanie mi.
W tym roku zdawałam maturę, tak jak mój chłopak. Ja ją zdałam a on nie.
Idę na studia na Politechnike Wrocławską, a mój chłopak pracuje.
Pojawia się teraz ważna kwestia... MIESZKANIE.
Mam pełno wątpliwości czy wynajmować je we Wrocławiu sama czy też z moim chłopakiem. Mam wątpliwości czy to na pewno 'ten', czy aby na pewno to jest czas na taki poważny związek.. a nie na zabawę, poznawanie ludzi.
Boję się też o to, że mój chłopak będzie mnie znów źle traktował i miał za przeproszeniem w dupie. On bardzo chce ze mną mieszkać, obiecuje że jak zamieszkamy razem to wszystko się zmieni.. Niby tak było, że często się kłócimy ale zawsze na końcu znajdujemy wspólny język. Aktualnie przynajmniej raz dziennie jest ten temat i złość , że nie jestem pewna czy chce z nim zamieszkać. Co o tym myślicie?

[201604130936]

Nie ma reguly. Ale w tym przypadku osobiście nie zdecydowalabym sie na mieszkanie z chlopakiem.

[201611090905]

Jeśli nie jesteś pewna swoich uczuć,tego,że to właśnie to i NIE JESTEŚ gotowa na wspólne zamieszkanie,to nie decyduj się na to.

[madana]

Napisane przez michelline

hej!
nie miałam pojęcia gdzie założyć ten wątek, postanowiłam że tutaj
Potrzebuję obiektywnego spojrzenia na moją sprawę i rady.
A więc jestem z moim TŻ już 2,5 roku. Mamy zdecydowanie burzliwy związek.. raz jemu zależy, raz mi. Od dobrego pół roku zdecydowanie mi.
W tym roku zdawałam maturę, tak jak mój chłopak. Ja ją zdałam a on nie.
Idę na studia na Politechnike Wrocławską, a mój chłopak pracuje.
Pojawia się teraz ważna kwestia... MIESZKANIE.
Mam pełno wątpliwości czy wynajmować je we Wrocławiu sama czy też z moim chłopakiem. Mam wątpliwości czy to na pewno 'ten', czy aby na pewno to jest czas na taki poważny związek.. a nie na zabawę, poznawanie ludzi.
Boję się też o to, że mój chłopak będzie mnie znów źle traktował i miał za przeproszeniem w dupie. On bardzo chce ze mną mieszkać, obiecuje że jak zamieszkamy razem to wszystko się zmieni.. Niby tak było, że często się kłócimy ale zawsze na końcu znajdujemy wspólny język. Aktualnie przynajmniej raz dziennie jest ten temat i złość , że nie jestem pewna czy chce z nim zamieszkać. Co o tym myślicie?

- chciałam tylko zauważyć,że wspólne zamieszkanie, gdy są problemy, NIE MA działania magicznego: teraz będzie mnie dobrze traktował.
I studia, początek to może być taki fajny czas, nigdy w życiu nie chciałabym takiego czasu zaczynać od wspólnego mieszkania, gdy do tego jest średnio w związku.

[brzydkaprawda]

Napisane przez michelline

hej!
nie miałam pojęcia gdzie założyć ten wątek, postanowiłam że tutaj
Potrzebuję obiektywnego spojrzenia na moją sprawę i rady.
A więc jestem z moim TŻ już 2,5 roku. Mamy zdecydowanie burzliwy związek.. raz jemu zależy, raz mi. Od dobrego pół roku zdecydowanie mi.
W tym roku zdawałam maturę, tak jak mój chłopak. Ja ją zdałam a on nie.
Idę na studia na Politechnike Wrocławską, a mój chłopak pracuje.
Pojawia się teraz ważna kwestia... MIESZKANIE.
Mam pełno wątpliwości czy wynajmować je we Wrocławiu sama czy też z moim chłopakiem. Mam wątpliwości czy to na pewno 'ten', czy aby na pewno to jest czas na taki poważny związek.. a nie na zabawę, poznawanie ludzi.
Boję się też o to, że mój chłopak będzie mnie znów źle traktował i miał za przeproszeniem w dupie. On bardzo chce ze mną mieszkać, obiecuje że jak zamieszkamy razem to wszystko się zmieni.. Niby tak było, że często się kłócimy ale zawsze na końcu znajdujemy wspólny język. Aktualnie przynajmniej raz dziennie jest ten temat i złość , że nie jestem pewna czy chce z nim zamieszkać. Co o tym myślicie?

Moim zdaniem lepiej dla Ciebie byłoby gdybyś na razie zamieszkała bez niego.
Szczególnie biorąc pod uwagę pogrubione. Skoro już zdarzało się, że Cię źle traktował i miał gdzieś to niby dlaczego ma się to zmienić jak zamieszkacie razem? Wtedy dojdzie właśnie więcej problemów, bo będziecie musieli się nauczyć wspólnie żyć (np. dojdzie kwestia podziału obowiązku, finansów itd), a on myśli, że gdy zamieszkacie razem to wszystko ot tak zmieni się na lepsze?

[Gomra]

Co masz na myśli: Zle traktuje>


Ja sądzę że ty sama nie jesteś gotowa, i chcesz byśmy cie w tym utwierdziły.
Gdyby było inaczej to ten wątek by nie powstał.

Sądzę po twojej wypowiedzi ze to ogólnie nie jest facet z którym można budowac powazny zwiazek...

Zamieszkaj osobno, nic na siłę. Myślę że tak bedzie lepiej dla ciebie. I otworzysz oczy na kilka spraw.

[PaulinciaKWC]

Nie zamieszkuj z nim

[michelline]

już wcześniej on mówił, że zostawił mnie na boku, że ma teraz ważniejsze priorytety jak praca i kumple.. a ja byłam trochę jak potulna gąska i zawsze mu wszystko wybaczałam i wracałam. Jak tylko ja się rozmyślę i stwierdzam że nie chce z nim być to on zaczyna sie starać i w ogóle a jak jestem dla niego dobra to mnie nie szanuje. Kiedyś było inaczej.. Możliwe że macie racje dziewczyny. Chyba nie jestem na to gotowa. Już mu powiedziałam, że jeśli stan naszego związku się polepszy to możemy razem zamieszkać od 2 roku

[brzydkaprawda]

Tak z ciekawości, jak zareagował na to, że na razie nie zamieszkacie razem?

[Pafrotka]

Napisane przez brzydkaprawda

Tak z ciekawości, jak zareagował na to, że na razie nie zamieszkacie razem?

Też mnie to zaciekawiło..

---------- Dopisano o 18:58 ---------- Poprzedni post napisano o 18:54 ----------

A co do wątku to naprawdę mocno bym się zastanowiła nad "duszeniem" się w takim związku. Żaden człowiek nie zasługuje na złe traktowanie, rozumiem ktoś może mieć zły humor raz na ruski rok, ale jak komuś zależy to zależy cały czas, na pewno nie warto być w związku z przyzwyczajenia, zaczynasz studia, nowy rozdział w swoim życiu, poznasz wielu ludzi, może też chłopaka, na którego zasługujesz.

[niebieskie_oczko]

Pewnie foch... i tekst, że jej nie zależy

Autorko, również nie zgodziłabym się w takiej sytuacji na mieszkanie razem.

[annic]

Bardzo dobrze, że z nim na razie nie zamieszkasz. Wspólny dach w chwili gdy jest między wami niezbyt fajnie to niedobry pomysł.

Byłam kiedyś w podobnej sytuacji - 2 lata w związku, szliśmy na studia do tego samego miasta (też polibuda we Wrocławiu ), Tż chciał, żebyśmy zamieszkali razem. Ja nie chciałam i nie zamieszkaliśmy. W sumie wyszło super, bo dzięki temu poznaliśmy swoich współlokatorów, którzy są teraz naszymi bliskimi przyjaciółmi. Nie siedzieliśmy sobie na głowie przez cały czas, mieliśmy własną przestrzeń i się "wyszaleliśmy" zamiast bawić się w dom. Zamieszkaliśmy razem dopiero na ostatnim roku studiów i jest super, ale nie żałuję tego że nie zamieszkaliśmy razem od razu. Tyle że między nami zawsze było świetnie i decyzja o osobnych mieszkaniach nie była podyktowana kryzysem.

[michelline]

jego złe traktowanie to właśnie zlewanie. ostatnio np czekałam na niego, upiekłam nawet placek (mimo że nie umiem), stałam 3 godziny w kuchni, a jak napisałam gdzie jest to odpisał, że dzisiaj nie wraca bo musi iść do pracy i zostaje u kumpla ( zapomniał mnie poinformować) w ogóle olewanie ciągle i ciągle.. jego olewające podejście do życia 'będzie co będzie, e tam' spanie 15 godzin dziennie... Przynajmniej tak było jak jeszcze nie miał pracy. no i mówi, że jak ze mną jest to nie ma motywacji bo ja wszystko załatwie, to po co on ma się starać. A jego reakcja na to że nie bedziemy razem mieszkać.. taka sobie, wielkiego focha nie było ale daje mi do zrozumienia że to dużo zmienia. No i jakby robi na złość.

---------- Dopisano o 19:32 ---------- Poprzedni post napisano o 19:29 ----------

w ogóle ciągle zmienia zdanie. raz mnie kocha i płacze że chce ze mną być, za chwile, że to nie jest jego prorytet i teraz zarabia pieniądze żebyśmy kiedyś mogli być szczęśliwi, tak, to nie jest żart

[madana]

Napisane przez michelline

jego złe traktowanie to właśnie zlewanie.ostatnio np czekałam na niego, upiekłam nawet placek (mimo że nie umiem), stałam 3 godziny w kuchni, a jak napisałam gdzie jest to odpisał, że dzisiaj nie wraca bo musi iść do pracy i zostaje u kumpla ( zapomniał mnie poinformować) w ogóle olewanie ciągle i ciągle.. jego olewające podejście do życia 'będzie co będzie, e tam' spanie 15 godzin dziennie... Przynajmniej tak było jak jeszcze nie miał pracy. no i mówi, że jak ze mną jest to nie ma motywacji bo ja wszystko załatwie, to po co on ma się starać. A jego reakcja na to że nie bedziemy razem mieszkać.. taka sobie, wielkiego focha nie było ale daje mi do zrozumienia że to dużo zmienia. No i jakby robi na złość.

---------- Dopisano o 19:32 ---------- Poprzedni post napisano o 19:29 ----------

w ogóle ciągle zmienia zdanie. raz mnie kocha i płacze że chce ze mną być, za chwile, że to nie jest jego prorytet i teraz zarabia pieniądze żebyśmy kiedyś mogli być szczęśliwi, tak, to nie jest żart

- cóż, toż to opis chłopaka, z którego "się wyskakuje", jak idzie się na studia, gdzie możesz poznać fajnych ludzi, w tym fajnych chłopków, na poziomie.
I jakoś w tym opisie "chłopaka" nie widzę specjalnie sensu w mieszkaniu na 2 roku- i powtórzę: wspólne mieszkanie nie ma magicznego działania, które raz, dwa, trzy ... i mamy cudnego chłopaka, który kocha/szanuje/jest miły itp.
Nie wiem, może tylko ja tam to odbieram, to opisałaś chłopaka, z którego się "wyrasta" i jest przykładem "jak głupio można się zakochać , gdy jest się nastolatką".

[annic]

Napisane przez michelline

w ogóle ciągle zmienia zdanie. raz mnie kocha i płacze że chce ze mną być, za chwile, że to nie jest jego prorytet i teraz zarabia pieniądze żebyśmy kiedyś mogli być szczęśliwi, tak, to nie jest żart

kolejnymi informacjami o tym chłopaku utwierdzasz mnie że to dobrze, że powiedziałaś "nie" wspólnemu mieszkaniu

[brzydkaprawda]

Napisane przez michelline

jego złe traktowanie to właśnie zlewanie. ostatnio np czekałam na niego, upiekłam nawet placek (mimo że nie umiem), stałam 3 godziny w kuchni, a jak napisałam gdzie jest to odpisał, że dzisiaj nie wraca bo musi iść do pracy i zostaje u kumpla ( zapomniał mnie poinformować) w ogóle olewanie ciągle i ciągle.. jego olewające podejście do życia 'będzie co będzie, e tam' spanie 15 godzin dziennie... Przynajmniej tak było jak jeszcze nie miał pracy. no i mówi, że jak ze mną jest to nie ma motywacji bo ja wszystko załatwie, to po co on ma się starać. A jego reakcja na to że nie bedziemy razem mieszkać.. taka sobie, wielkiego focha nie było ale daje mi do zrozumienia że to dużo zmienia. No i jakby robi na złość.

---------- Dopisano o 19:32 ---------- Poprzedni post napisano o 19:29 ----------

w ogóle ciągle zmienia zdanie. raz mnie kocha i płacze że chce ze mną być, za chwile, że to nie jest jego prorytet i teraz zarabia pieniądze żebyśmy kiedyś mogli być szczęśliwi, tak, to nie jest żart

I Ciebie taki związek satysfakcjonuje? Facet wydaje się być niezbyt dojrzały.
Pogrubione: do czego konkretnie mu brakuje tej motywacji?

[michelline]

jak jeszcze chodziliśmy do liceum to ja miałam bardzo dobre oceny i w ogóle ciągle zastanawialam się nad przyszłym zawodem a on mi któregoś dnia powiedział : Ty się dobrze uczysz i bedziesz dobrze zarabiać to po co ja. zalapie jakas tam prace. No i kiedyś mieliśmy 2 miesięczną przerwę to niby był 'lepszym człowiekiem', bo przeczytał jedną książkę i był kilka razy na siłowni a ze mna nie ma motywacji, o.

[annic]

Napisane przez michelline

jak jeszcze chodziliśmy do liceum to ja miałam bardzo dobre oceny i w ogóle ciągle zastanawialam się nad przyszłym zawodem a on mi któregoś dnia powiedział : Ty się dobrze uczysz i bedziesz dobrze zarabiać to po co ja. zalapie jakas tam prace. No i kiedyś mieliśmy 2 miesięczną przerwę to niby był 'lepszym człowiekiem', bo przeczytał jedną książkę i był kilka razy na siłowni a ze mna nie ma motywacji, o.

Weź ty się dobrze zastanów nie nad mieszkaniem, a w ogóle nad byciem z tym człowiekiem. Serio.

[brzydkaprawda]

Napisane przez michelline

jak jeszcze chodziliśmy do liceum to ja miałam bardzo dobre oceny i w ogóle ciągle zastanawialam się nad przyszłym zawodem a on mi któregoś dnia powiedział : Ty się dobrze uczysz i bedziesz dobrze zarabiać to po co ja. zalapie jakas tam prace. No i kiedyś mieliśmy 2 miesięczną przerwę to niby był 'lepszym człowiekiem', bo przeczytał jedną książkę i był kilka razy na siłowni a ze mna nie ma motywacji, o.

Normalne to nie jest. Chyba bym wyśmiała faceta, jeśliby mi powiedział, że gdy jest ze mną to nie ma żadnych ambicji i motywacji żeby coś ze sobą i swoim życiem robić.

annic dobrze radzi. Przemyśl lepiej to dlaczego Ty w ogóle z nim jesteś

[kisielova]

Dwa i pół roku i zależy Wam na zmianę na sobie? To nie jest normalny związek.

[ineedyouu]

Napisane przez michelline

hej!
nie miałam pojęcia gdzie założyć ten wątek, postanowiłam że tutaj
Potrzebuję obiektywnego spojrzenia na moją sprawę i rady.
A więc jestem z moim TŻ już 2,5 roku. Mamy zdecydowanie burzliwy związek.. raz jemu zależy, raz mi. Od dobrego pół roku zdecydowanie mi.
W tym roku zdawałam maturę, tak jak mój chłopak. Ja ją zdałam a on nie.
Idę na studia na Politechnike Wrocławską, a mój chłopak pracuje.
Pojawia się teraz ważna kwestia... MIESZKANIE.
Mam pełno wątpliwości czy wynajmować je we Wrocławiu sama czy też z moim chłopakiem. Mam wątpliwości czy to na pewno 'ten', czy aby na pewno to jest czas na taki poważny związek.. a nie na zabawę, poznawanie ludzi.
Boję się też o to, że mój chłopak będzie mnie znów źle traktował i miał za przeproszeniem w dupie. On bardzo chce ze mną mieszkać, obiecuje że jak zamieszkamy razem to wszystko się zmieni.. Niby tak było, że często się kłócimy ale zawsze na końcu znajdujemy wspólny język. Aktualnie przynajmniej raz dziennie jest ten temat i złość , że nie jestem pewna czy chce z nim zamieszkać. Co o tym myślicie?

Opowiesz coś więcej o tym ? mam trochę podobny problem z tym że jestem z chłopakiem dużo krócej niż ty ale zdarza się że źle mnie traktuje i olewa...tzn. on tego tak nie odbiera, według niego wsszystko jest ok a ja się czuję olewana ;/

Co do Twojego problemu to moim zdaniem powinnaś wynająć mieszkanie sama albo najlepiej z jakimiś innymi studentkami, nie z chłopakiem. Masz jeszcze czas jesteś młoda i nie jest powiedziane że z tym oto jednym jedynym spędzisz reszte życia. Zresztą sama mówisz że nie jesteś pewna czy to ten jedyny, często się kłócicie i wasz związek jest ogólnie burzliwy więc mieszkanie razem nie koniecznie może poprawić sytuacje, może ją jeszcze bardziej pogorszyć.

[PaulinciaKWC]

Temat jest nieadekwatny do tresci. Mozna stworzyc powazny zwiazek w czasie studiow. Ale tobie z takim wybrankiem to nie grozi, bo to raczej komedio-dramat, a nie zwiazek.

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

Napisane przez michelline

hej!
nie miałam pojęcia gdzie założyć ten wątek, postanowiłam że tutaj
Potrzebuję obiektywnego spojrzenia na moją sprawę i rady.
A więc jestem z moim TŻ już 2,5 roku. Mamy zdecydowanie burzliwy związek.. raz jemu zależy, raz mi. Od dobrego pół roku zdecydowanie mi.
W tym roku zdawałam maturę, tak jak mój chłopak. Ja ją zdałam a on nie.
Idę na studia na Politechnike Wrocławską, a mój chłopak pracuje.
Pojawia się teraz ważna kwestia... MIESZKANIE.
Mam pełno wątpliwości czy wynajmować je we Wrocławiu sama czy też z moim chłopakiem. Mam wątpliwości czy to na pewno 'ten', czy aby na pewno to jest czas na taki poważny związek.. a nie na zabawę, poznawanie ludzi.
Boję się też o to, że mój chłopak będzie mnie znów źle traktował i miał za przeproszeniem w dupie. On bardzo chce ze mną mieszkać, obiecuje że jak zamieszkamy razem to wszystko się zmieni.. Niby tak było, że często się kłócimy ale zawsze na końcu znajdujemy wspólny język. Aktualnie przynajmniej raz dziennie jest ten temat i złość , że nie jestem pewna czy chce z nim zamieszkać. Co o tym myślicie?

Nie jesteś w poważnym związku. Żaden związek o tym mianie nie zawiera w sobie złego traktowania, olewania i odrzucania partnera i liczenia na lepsze jutro. Nie oceniaj powagi związku przez pryzmat stażu. Nie rzadko związek dwójki dojrzałych ludzi po pół roku jest bardziej poważny niż Wasz - pełen problemów i przepychanek po 2,5 roku. Podpowiem, że po 5 latach takiego tkwienia (bo byciem szczęśliwym ciężko to nazwać) związek również nie będzie poważny.

Moim zdaniem głupotą jest pakować się w mieszkanie razem z tym panem. Jesteś młoda, zaczynasz życie i poznasz wielu mężczyzn, szkoda Twojego czasu na bycie obiektem stacjonarnych nocnych uciech i bycia kucharką dla kogoś, kto nawet nie wysila się by pokazać Ci swój szacunek.

[Niebieskooka arystokratka]

Nie mieszkaj z nim, a najlepiej z nim zerwij, bo ten związek wygląda na wspólne męczenie tylniej części ciała. Zajmij się sobą i studiami - właśnie przed Tobą najlepszy czas w życiu i wykorzystaj to.

[urodzona13lutego]

Tej relacji to związkiem bym nie nazwala. Zastanów się nad tym bo możesz poznać normalnego chłopaka, który ma priorytety i będziesz z Nim szczęśliwa.

[niebieskie_oczko]

Studia to może być czas na poważny związek. Nie ma na to reguły, ale na pewno nie z tym panem.
Dla mnie to kosmos, żeby wytrzymać z kimś, kto po prostu ma mnie w dupie.

[eeverybodylies]

Oczywiście, że osobno. Jak wyobrażasz sobie sytuację po jakiejś kłótni? Będziecie siedzieć i się na siebie gapić, wtedy gdy akurat wolelibyście się zamknąć w swojej samotni. Zawsze możecie wynająć mieszkania/pokoje np. na jednej dzielnicy i mieć do siebie niedaleko, odwiedzać się, raz jedno do drugiego wpadać na nocleg, ale ZAWSZE mieć miejsce na swoje odosobnienie. Inną kwestią jest zakończenie związku, kto się wyprowadzi? Czy macie zamiar w nienawiści mijać się w kuchni/spać w jednym łóżku?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201604130936]

Małżeństwa też sie kłócą, a jakoś mieszkają w kawalerkach, nie osobnych pokojach na tym samym osiedlu lol. Tu raczej skupilabym sie na tym, że Autorka nie jest pewna uczuć swojego chłopaka i boi się, że nic się nie zmieni i znowu ją będzie niefajnie traktowal.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez eeverybodylies

Oczywiście, że osobno. Jak wyobrażasz sobie sytuację po jakiejś kłótni? Będziecie siedzieć i się na siebie gapić, wtedy gdy akurat wolelibyście się zamknąć w swojej samotni. Zawsze możecie wynająć mieszkania/pokoje np. na jednej dzielnicy i mieć do siebie niedaleko, odwiedzać się, raz jedno do drugiego wpadać na nocleg, ale ZAWSZE mieć miejsce na swoje odosobnienie. Inną kwestią jest zakończenie związku, kto się wyprowadzi? Czy macie zamiar w nienawiści mijać się w kuchni/spać w jednym łóżku?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

I do konca zycia trzeba mieszkac osobno, bo coz począc podczas klotni?

[Amiszonowa]

Dla mnie tytuł wątku ma się nijak do tego co opisałas jako swój zwiazek. Bo jeżeli związek jest naprawdę udany, wie się na pewno, że to jest "to" no to nie widzę przeszkód w wynajęciu razem mieszkania i w ogole tego jak to ujęłas "poważnego związku".
A to co opisałas to taka hustawka, że na Twoim miejscu strasznie bym się cieszyła, ze moge zamieszkać sama, odciąć się od niezdecydowanego dzieciaka i poznać nowych ludzi :p

Czasami brak polskich znaków, praszam!