Dlaczego w każdej pracy źle mnie traktują?

[pogubiona88]

temat zamknięty.

[Kaolit]

Ciężko jednoznacznie stwierdzić po tym co napisałaś, co bylo powodem takich zachowań. Mogę Ci tylko zasugerować kilka hipotez:

- Dla wielu przełożonych przeszkodą do traktowania Cie jako "równy z równym" mógł być Twój wiek. Zdecydowanie wielu pracodawców i przełożonych nie szanuje młodych świeżynek w pracy, uznając że jesteś młodsza więc nie zasługujesz na równe traktowanie. Wiele razy się z tym w życiu spotkałam, że wielu dziadów we współpracy nie mogło traktować mnie jako partnera z racji że dzieliło nas 10-20 lat, lub więcej (a ja miałam raptem 2o wiosen).

- Może dla niektórych przełożonych Twój staż był zwyczajnie zapchaj dziurą w firmie, darmowym, jałowym etatem (dosłownie, w końcu staż czymś takim jest, darmowa siła robocza dla firmy) więc z tego wypływal brak szacunku dla Twoich obowiązków i stanowiska.

- Może nie przykładałaś się do obowiązków tak, jak życzyli sobie Twoi przełożeni, może nie reagowałaś i zachowywałaś się w taki sposób, jakiego oczekiwali... są firmy, gdzie rzucenie papierow na stół oznacza że pracownik rzuca wszystko, by je wykonać i zostanie po godzinach, a inny spokojnie dobiero się za nie zabierze, ku irytacji szefa który chce mieć wszystko "na teraz".

Aczkolwiek to są tylko moje hipotezy.

[GrumpyCat]

Jezu ale wymyślasz!!! Ja tam w opisanych sytuacjach nie widzę nic dziwnego, ja od 2 lat nie mogę znaleźć normalnej pracy, dane mi było pracować w ostatnie wakacje na pół etatu przez 3 mies, a też skończyłam studia, mam doświadczenie i jestem w twoim wieku. Jak ci nie pasi to zrezygnuj, jest tylu ludzi bez pracy... Jak czytam takie posty to normalnie mam ochotę

Szukasz dziury w całym.

---------- Dopisano o 14:43 ---------- Poprzedni post napisano o 14:39 ----------

Napisane przez pogubiona88

Mam 25 lat, doświadczenie, wykształcenie a myślę, że tak nie powinno się traktować kogoś po podstawówce kto szuflą na ulicy macha....

Jakoś dziwnie te zdanie zbudowałaś, nie wiem co chcesz przez to powiedzieć? Że osobą zamiatającą ulicę można pomiatać a wielką damulką po studiach już nie?

[WhiteCherry]

Napisane przez GrumpyCat

Jakoś dziwnie te zdanie zbudowałaś, nie wiem co chcesz przez to powiedzieć? Że osobą zamiatającą ulicę można pomiatać a wielką damulką po studiach już nie?

nie dziwię się, że nie wzbudza sympatii

[antoda]

Niestety, w pracy na etacie tak już jest, zawsze jest ktoś kto jest niezadowolony i jeśli się chce pracować to trzeba się z tym pogodzić. W końcu pracujemy po to żeby żyć, a nie żyjemy po to żeby pracować Wychodząc z pracy zamykaj w głowie rozdział "praca" a otwieraj:"dom" "rodzina" "przyjaciele" "rozrywka" lub co tam wolisz. Wtedy będzie Ci lżej.

Moja przyjaciółka miała podobny konflikt z szefową, wszyscy ją lubili, współpracownicy, klienci, tylko nie szefowa, w końcu nie wytrzymała ciśnienia i się zwolniła. W mojej poprzedniej pracy szef tez ciągle narzekał, aż poprosiłam go żeby mnie zwolnił, skoro jestem taka beznadziejna. Wtedy mnie przeprosił itd. i jakiś czas było lepiej, ale niedługo, już tam nie pracuje. Jeśli chcesz żeby Ci szef za uchem nie marudził, musisz być szefem sama dla siebie, jakaś własna działalność. W przeciwnym wypadku życzę cierpliwości i umiejętności rozdzielenia życia zawodowego od prywatnego. Pozdrawiam

[malgooska]

Napisane przez WhiteCherry

nie dziwię się, że nie wzbudza sympatii

ja też nie.

[khloe]

Napisane przez antoda

Niestety, w pracy na etacie tak już jest, zawsze jest ktoś kto jest niezadowolony i jeśli się chce pracować to trzeba się z tym pogodzić. W końcu pracujemy po to żeby żyć, a nie żyjemy po to żeby pracować Wychodząc z pracy zamykaj w głowie rozdział "praca" a otwieraj:"dom" "rodzina" "przyjaciele" "rozrywka" lub co tam wolisz. Wtedy będzie Ci lżej.

Moja przyjaciółka miała podobny konflikt z szefową, wszyscy ją lubili, współpracownicy, klienci, tylko nie szefowa, w końcu nie wytrzymała ciśnienia i się zwolniła. W mojej poprzedniej pracy szef tez ciągle narzekał, aż poprosiłam go żeby mnie zwolnił, skoro jestem taka beznadziejna. Wtedy mnie przeprosił itd. i jakiś czas było lepiej, ale niedługo, już tam nie pracuje. Jeśli chcesz żeby Ci szef za uchem nie marudził, musisz być szefem sama dla siebie, jakaś własna działalność. W przeciwnym wypadku życzę cierpliwości i umiejętności rozdzielenia życia zawodowego od prywatnego. Pozdrawiam

Amen!

Z ust mi to wszystko wyjęłaś

[pogubiona88]

Napisane przez GrumpyCat

Jezu ale wymyślasz!!! Ja tam w opisanych sytuacjach nie widzę nic dziwnego, ja od 2 lat nie mogę znaleźć normalnej pracy, dane mi było pracować w ostatnie wakacje na pół etatu przez 3 mies, a też skończyłam studia, mam doświadczenie i jestem w twoim wieku. Jak ci nie pasi to zrezygnuj, jest tylu ludzi bez pracy... Jak czytam takie posty to normalnie mam ochotę

Szukasz dziury w całym.

---------- Dopisano o 14:43 ---------- Poprzedni post napisano o 14:39 ----------



Jakoś dziwnie te zdanie zbudowałaś, nie wiem co chcesz przez to powiedzieć? Że osobą zamiatającą ulicę można pomiatać a wielką damulką po studiach już nie?

Ale się uczepiłyście zdania. Nie napisałam że mnie nie powinno się tak traktować, a osób po podstawówce tak, a że NIKOMU nie należy się coś takiego....

A dodatkowo mówisz że jest dużo osób szukających pracy, więc mogę sobie odejść. Powtarzam, to jest charytatywna praca.... Uważasz że każdy kto ma wykształcenie podyplomowe, 5 lat przepracowane w branży chce pracować za darmo i jeszcze w dodatku być niemiło traktowanym? Nie sądzę....

[GrumpyCat]

Napisane przez pogubiona88

A dodatkowo mówisz że jest dużo osób szukających pracy, więc mogę sobie odejść. Powtarzam, to jest charytatywna praca.... Uważasz że każdy kto ma wykształcenie podyplomowe, 5 lat przepracowane w branży chce pracować za darmo i jeszcze w dodatku być niemiło traktowanym? Nie sądzę....

Jak nie chcesz to zrezygnuj, nikt cię nie zmusza

[Trzepotka]

Treść usunięta

[pogubiona88]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

To nie wiem.... dziwne to wszystko...gdzie się nie ruszę to coś nie tak...

1. intryga w pracy to była w ogóle jakaś "schiza" ponieważ był spory konflikt, w którym winien był jeden kolega...nie wiedział jak się wykręcić i wymyślił o mnie chorą historyjkę. A że miał układy osobiste z dyrekcją, to nawet wstawienie się współpracowników nie pomogło. Inna sprawa że delikatnie się wstawiali bo sami się bali....

2. Dlaczego współpracownicy zadecydowali o moim być albo nie być :/

3. To prawda...i totalnie nie wiem czemu.... No chyba nie kompleksy bo jest 100 lat świetlnych przede mną.

[WhiteCherry]

Napisane przez pogubiona88

Ale się uczepiłyście zdania. Nie napisałam że mnie nie powinno się tak traktować, a osób po podstawówce tak, a że NIKOMU nie należy się coś takiego....

A dodatkowo mówisz że jest dużo osób szukających pracy, więc mogę sobie odejść. Powtarzam, to jest charytatywna praca.... Uważasz że każdy kto ma wykształcenie podyplomowe, 5 lat przepracowane w branży chce pracować za darmo i jeszcze w dodatku być niemiło traktowanym? Nie sądzę....

ale Ty nie rozumiesz, że szacunek należy się KAŻDEMU? bez względu na to, jakie studia skończył lub może ich w ogóle nie podjął.
nie wiem po co za każdym razem podkreślasz (gdy piszesz o niemiłym traktowaniu, nie chodzi mi o pensję), że masz skończoną podyplomówkę i 5 lat przepracowane. I te porównania do ludzi po podstawówce, że NAWET IM należy się miłe traktowanie tak jakby to było czymś dziwnym.

[pogubiona88]

Napisane przez WhiteCherry

ale Ty nie rozumiesz, że szacunek należy się KAŻDEMU? bez względu na to, jakie studia skończył lub może ich w ogóle nie podjął.
nie wiem po co za każdym razem podkreślasz (gdy piszesz o niemiłym traktowaniu, nie chodzi mi o pensję), że masz skończoną podyplomówkę i 5 lat przepracowane. I te porównania do ludzi po podstawówce, że NAWET IM należy się miłe traktowanie tak jakby to było czymś dziwnym.

Widzialaś gdzieś słowo "NAWET"? Może powinnam napisać "również" Nie użylam żadnego słowa więc nie doszukuj się proszę... Bo równie dobrze skoro nie było slowa "nawet im" to możnaby gdybać że chciałam napisać "tymbardziej im" "również im" itp... Nic złego nie miałam na myśli. I uwierz to ja pierwsza zawsze się kłaniam panią sprzątającym w firmach... Dlaczego? Bo jestem młodsza i też nie widzę powodu jakby nawet były w moim wieku dlaczego miałyby się mi kłaniać...

A jeśli chodzi o szacunek to uważam że każdemu się należy i chodzi o to że jakbym charowała za darmo a było miło to inaczej bym podchodziła.... Jakby mi płacili i bym miała szansę zostania to może mniej bym przeżywała to traktowanie. A ja tylko podkreślam to że mówicie że WIELE OSÓB CHCE PRACOWAĆ więc mogę odejść...więc pytam, zamieni się któraś z Was ze mną?

[WhiteCherry]

a jakie masz wykształcenie/jakie kierunki ukończyłaś?

[201607110949]

Napisane przez WhiteCherry

a jakie masz wykształcenie/jakie kierunki ukończyłaś?

pytanie powinno brzmieć: co potrafisz robić? sam papierek z mgr o niczym w dzisiejszym świecie nie świadczy.

a tak poza tym śmieszy mnie to podkreślanie wielu lat studiów w kontekście popełnianych ortografów, zupełnie jak by była po podstawówce i szuflą machała na ulicy

[WhiteCherry]

Napisane przez SALIX

pytanie powinno brzmieć: co potrafisz robić? sam papierek z mgr o niczym w dzisiejszym świecie nie świadczy.

ale bez papierka/uprawnień do wielu prac mnie nie przyjmą, nawet jeśli im powiem, że przykładowo projektuję domy lepiej niż niejeden architekt.

[TheKey]

Wydaje mi się, że taka jest właśnie specyfika tego kraju.
A komentarze sugerujące, że takie traktowanie młodego pracownika z góry i bez szacunku jest normalne, są tylko potwierdzeniem jak bardzo nie dostrzegamy niewłaściwości pewnych zachowań, jak bardzo godzimy się na coś takiego. Stąd też później oburzenie, że ktoś śmie powiedzieć na głos: Hej, to jest nie w porządku!

[_malayka]

Napisane przez TheKey

Wydaje mi się, że taka jest właśnie specyfika tego kraju.
A komentarze sugerujące, że takie traktowanie młodego pracownika z góry i bez szacunku jest normalne, są tylko potwierdzeniem jak bardzo nie dostrzegamy niewłaściwości pewnych zachowań, jak bardzo godzimy się na coś takiego. Stąd też później oburzenie, że ktoś śmie powiedzieć na głos: Hej, to jest nie w porządku!

Dobrze, że ktoś to w końcu zauważył. Dziewczyna pracuje od 4 lat, z tego co widzę, to prawie wyłącznie za darmo lub za - jak to ujęła - "marne grosze" i mamy twierdzić, że to jest w porządku tylko dlatego, że ktoś w ogóle nie ma pracy?
Współczuję zarówno braku pracy, jak i takiego traktowania w pracy (nie mówię tu tylko o tym, że ktoś Ci dogryza, ale że po raz kolejny pracujesz za darmo) również.

Nie sądzę Autorko, że problem jest w Tobie, raczej w w specyfice tego kraju i rynku pracy - jak słusznie napisała TheKey.

Mogę Ci poradzić tylko jedno - nie załamuj się i próbuj dalej. Na pewno w końcu znajdziesz fajne zajęcie i za godziwą wypłatę, bo chyba przede wszystkim o to w pracy chodzi - żeby pozwalała się utrzymać.

[khloe]

Napisane przez TheKey

Wydaje mi się, że taka jest właśnie specyfika tego kraju.
A komentarze sugerujące, że takie traktowanie młodego pracownika z góry i bez szacunku jest normalne, są tylko potwierdzeniem jak bardzo nie dostrzegamy niewłaściwości pewnych zachowań, jak bardzo godzimy się na coś takiego.

sytuacja nas do tego zmusiła.
Możesz zacisnąć zęby i działać dalej, albo się zwolnić. I na twoje miejsce będzie 10 osób chętnych

[201604181004]

Powiem ci... to raczej nie zależy od ciebie. Ja po sobie widzę że z im mniejszą grupą współpracuję tym atmosfera jest lepsza - w jednej pracy miałam kontakt bezpośrednio z kierowniczką i jej jedną podwładną i według mnie było super właściwie najlepiej to wspominam. Nie wiem jak to ująć, teraz właściwie mam bezpośredni kontakt głównie z klientami i też sobie chwalę bo owszem zdarzają się pajace ale najgorzej wspominam właśnie zasuwanie w ogromnej grupie osób - grupa jest tak silna jak najsłabsze ogniwo, duże ciśnienie, niemiłe komentarze, sfrustrowany szef bo terminy gonią, bla bla bla. No mówię, zalezy od miejsca i specyfiki pracy, od umowy, wynagrodzenia jakie dostają... Poziomu frustracji.

[Clemence]

Ogólnie to ciężko coś odpowiedzieć..
opisałaś wszystko ze swojego punktu widzenia. Czyli zapewne subiektywnie
ciekawa byłaby wersja tej "drugiej strony".

W każdym razie to prawda,w każdej pracy narzekają,marudzą itd..
Nie przejmuj się tym,najlepiej podchodzić z uśmiechem do wszystkiego.
To okropnie trudne,ale czasem warto spróbować.Więcej się tym ugra i optymizmem niż innym zachowaniem.
A jak całkowicie nie widzisz nici porozumienia to lepiej zrezygnować

[201607110949]

mnie się po prostu wydaje, że autorka chciałaby być traktowana przez swoich przełożonych "na równi". to, że ludzie na podobnych stanowiskach szybko się ze sobą zaprzyjaźniają nie oznacza, że tak samo będzie z osoba na kierowniczym stanowisku. Ba, to jest wręcz rzadkość i nie ma w tym nic dziwnego, że osoby u góry starają się wytworzyć dystans, zwłaszcza w stosunku do tych u samego dołu. Tak to bywa w dużych firmach i tyle. Załamywanie się z tego powodu, odbieranie tego jako oznaki braku szacunku, co piecze do żywego, uważam za grubą przesadę.
Jeśli nie potrafisz zarobić pracując w wyuczonym zawodzie może warto pomyśleć o jakieś większej specjalizacji albo przekwalifikować się? Na niektórych kierunkach magistrów jak mrówków i ciężko po nich o dobrze płatną prace, bo na Twoje miejsce znajdzie się kilku innych z takimi samymi kwalifikacjami i większą desperacją. Taki rynek, taki kraj, niestety.

[Candy_lips]

Myślę, że miałaś pecha Choć z drugiej strony nie miałaś też "aż tak źle". Masz 25 lat i już trochę popracowałaś, pomyśl, że wiele osób w Twoim wieku ma sporo mniejsze doświadczenie. Myślę, że szefowa, tam gdzie pracowałaś 2 i pół roku faktycznie była z Ciebie zadowolona, pewnie nie do końca mogła jednak wyjaśnić czemu Cię zwalnia. Może miały w tym udział tamte osoby. Czasem trafiają się takie osoby w pracy. Być może sama po jakimś czasie byś zrezygnowała, bo męczyłaby Cię tamta atmosfera. Jednak dziewczyno, nie ma powodu do depresji, kobieta zapłaciła Ci choć teoretycznie pracowałaś za darmo, to już o czymś świadczy

A reszta? Serio, nie wszędzie jest różowo i w wielu miejscach są tak traktowane młode osoby, nawet po studiach. Wręcz ciężko znaleźć teraz pracę, gdzie byłoby zupełnie tak jak powinno być. Wielu ludzi patrzy na takie młode osoby z góry, sama widzisz jak to jest. Ja byłam np na takim szkoleniu z agencji na kasę fiskalną, to wyobraź sobie, taka starsza babka wprost robiła aluzje, że po co tam jest. Byłam w szoku, ale istnieją takie osoby. A dla nich to, że jesteśmy sympatyczne nie ma znaczenia.

Rób swoje, szukaj dalej, nie gódź się na byle co, a może praca za granicą? Jak u Ciebie z językiem/ językami?

[coffee]

Pech pechem, rynek pracy rynkiem pracy, ale to musiałby być naprawdę wielki zbieg okoliczności, że po nieco bliższym poznaniu w każdej pracy ktoś coś do Ciebie ma...
Dlaczego nie od razu są nastawieni źle? Na pewno nie podkreślasz na każdym kroku (tak jak tu), że skończyłaś studia, że mało ambitne zadania, że marne grosze, że charytatywnie, że taaaaakie doświadczenie?
Gdyby taka osoba przyszła na staż w miejsce, gdzie ja pracuję - też nie miałabym ochoty na ciepłe stosunki z nią.

[banana84]

Nie zadowolisz wszystkich..to zadanie dla agencji towarzyskich

Wiesz..niektorzy cos po prostu maja w sobie ze sa mniej lubiani, bardziej irytujacy..mimo ze nawet bardziej sie staraja by ich lubiano..i sa ostrozni w tym co robia (typu np nie obgaduja)..ale i tak gdzies ta antypatia w ich kierunku sie objawia..

Czy cos na to mozna poradzic..pewnie nie bardzo..chyba ze b ktos ci powiedzil co jest nie tak..a raczej nikt tego nie zrobi...chyba trzeba sie pogodzic z tym ze sie nie jest kochanym przez kazdego

[pogubiona88]

Napisane przez coffee

Pech pechem, rynek pracy rynkiem pracy, ale to musiałby być naprawdę wielki zbieg okoliczności, że po nieco bliższym poznaniu w każdej pracy ktoś coś do Ciebie ma...
Dlaczego nie od razu są nastawieni źle? Na pewno nie podkreślasz na każdym kroku (tak jak tu), że skończyłaś studia, że mało ambitne zadania, że marne grosze, że charytatywnie, że taaaaakie doświadczenie?
Gdyby taka osoba przyszła na staż w miejsce, gdzie ja pracuję - też nie miałabym ochoty na ciepłe stosunki z nią.

Przeciwnie. W żadnej pracy nie pisnęłam ani słowa.... Wam mówię szczerze, bo po to jest forum. Raczej było przeciwnie, że szef się śmiał że to przykre że z takim doświadczeniem muszę takie rzeczy robić....

---------- Dopisano o 21:57 ---------- Poprzedni post napisano o 21:56 ----------

Napisane przez SALIX

mnie się po prostu wydaje, że autorka chciałaby być traktowana przez swoich przełożonych "na równi". to, że ludzie na podobnych stanowiskach szybko się ze sobą zaprzyjaźniają nie oznacza, że tak samo będzie z osoba na kierowniczym stanowisku. Ba, to jest wręcz rzadkość i nie ma w tym nic dziwnego, że osoby u góry starają się wytworzyć dystans, zwłaszcza w stosunku do tych u samego dołu. Tak to bywa w dużych firmach i tyle. Załamywanie się z tego powodu, odbieranie tego jako oznaki braku szacunku, co piecze do żywego, uważam za grubą przesadę.
Jeśli nie potrafisz zarobić pracując w wyuczonym zawodzie może warto pomyśleć o jakieś większej specjalizacji albo przekwalifikować się? Na niektórych kierunkach magistrów jak mrówków i ciężko po nich o dobrze płatną prace, bo na Twoje miejsce znajdzie się kilku innych z takimi samymi kwalifikacjami i większą desperacją. Taki rynek, taki kraj, niestety.

Chciałabym być traktowana podobnie jak inni pracownicy. Wiadomo że dystans może być bo się nie znamy. Nie spoufalam się jakoś z pracodawcami, chociaż moja branża jest taka że każdy jest na "cześć" i na "Ty"....

[moniaszelki]

ja od pół roku szukam pracy, jestem na 1.roku ale mam naprawdę niewiele zajęć (s. dzienne) i też jestem cała poirytowana całą tą chorą sytuacją w naszym kraju. nawet na zmywak mnie nie chcą. wysyłam setki CV, chodzę po mieście i zanoszę papierek, ale bez odzewu, a jeśli tak to tylko sprzedaż uliczna, czyli wciskanie kitu innym ludziom, którzy sami nie mają na chleb często.

jak żyć?

[kolorowatecza]

Napisane przez moniaszelki

ja od pół roku szukam pracy, jestem na 1.roku ale mam naprawdę niewiele zajęć (s. dzienne) i też jestem cała poirytowana całą tą chorą sytuacją w naszym kraju. nawet na zmywak mnie nie chcą. wysyłam setki CV, chodzę po mieście i zanoszę papierek, ale bez odzewu, a jeśli tak to tylko sprzedaż uliczna, czyli wciskanie kitu innym ludziom, którzy sami nie mają na chleb często.

jak żyć?

Z całym szacunkiem..
Ale jeśli od pół roku nie możesz znaleźć pracy jako studentka to nie wierzę, że nie masz jakichś tam wymagań.
Bo ja owszem - nie mogłam znaleźć pracy, miałam depresję - ale miałam wymagania : umowa o pracę, co najmniej 3/4 etatu, niższa stawka od 8 zł/h na rękę mnie nie interesowała.
Chcąc mieć pracę na czarno/umowę zlecenie/umowę o dzieło z niższą stawką nie byłoby problemu. Mieszkam w Łodzi - ogromne miasto, ale bezrobocie jest naprawdę duże.
Więc ciężko mi uwierzyć w to, co mówisz.
Ale popraw mnie, jeśli się mylę..

Do Autorki : ja też mam zawsze takie szczęście, że mam na pieńku z przełożonymi. Ale u mnie wynika to z racji wieku i wyglądu 5 lat młodszej. Ludzie myślą, że jak tak wyglądam to jestem niekompetentna.. I zawsze muszę udowadniać, że jest wręcz przeciwnie.
Jednak są szefowie, którzy z racji tego, że są szefami twierdzą, że jeśli oni twierdzą, że trawa jest niebieska, a wszyscy mówią mu, że jest zielona, to Ci wszyscy mają przerąbane, a trawa nadal jest niebieska i nie ma zmiłuj..

[kk888]

.

[Marbella85]

Napisane przez kk888

BTW: zauważyliście ze nasze pokolenie godzi się na wszytsko jak stado baranów? Osoby, które dziś zasiadają na fotelach menagerów, kierowników, ci ktorzy objeli stanowiska urzednicze, ci ktorzy dzis sa - nawet! - dziennikarzami w telewizji, w gazetach, to sa ludzie którzy porobili blyskawiczne kariery w latach 90tych. Czesto pokonczyli byle jakie studia zaocznie na wyzszej szkole niczego (tak bardzo wysmiewane dziaisj pedagogiki i inne studia humanistyczne), jako tako mówili po angielsku, ale z racji na fakt ze wchodzily na rynek zagraniczne firmy to brali ich do pracy.
.

Zgadzam się w 100%. Dzisiejsi 40-latkowie to osoby, który zaczynały kariery w latach 90-tych. A to były dla młodych ludzi zupełnie inne i łatwiejsze czasy. Wystarczył papierek byle czego i znajomość angielskiego. Takie to były czas.

Co do problemu autorki - nie bierz do siebie zarzutów, że jesteś zadufana w sobie i wyniosła. Tutaj czepianie się słówek to taki sport. Nikomu nie dogodzisz. Szukaj dalej. Ja też pracowałam w firmie, gdzie non stop były intrygi i obgadywanie, często na zasadzie nie jesteś z nami, to jesteś przeciwko nam. Czułam się tą sytuacją zaszczuta, każdego niemal dnia przychodziłam do domu z płaczem, bo tak byłam psychicznie wykończona. A sama firma - z "wierzchu" lider w swojej branży, oh ach, wy☠☠☠ana w kosmos sidziba, piękny PR w mediach, a w środku degrengolada. Zamieniłam na mniejszą firmę, też lidera w swojej dziedzinie, ale atmosfera jest wręcz cudowna i ja odzyskałam spokój. Powodzenia, Tobie też się uda