Jak wyczyścić kożuch z psiej śliny?

[SolAngel]

Witam
Dziś od rana przepiękna wiosenna pogoda, postanowiliśmy z moim Tż zabrać psa na spacer do lasu. Ubraliśmy się ciepło i wyruszyliśmy w drogę. Na miejscu podbiegł do nas duży pies. Mój facet wziął na ręce szybko naszego yorka żeby uratować go przed staranowaniem przez tamtego, ale psisko na niego skoczyło, objęło mocno brudnymi łapami i nie chciało puścic... Właściciele tego psa, którzy szli z nim (jedyni ludzie jacy w tej chwili byli obok), zupełnie nie zareagowali na naszą prośbę żeby zawołali psa na smycz - ba! nie przyznali się do niego

I tu następuje moje pytanie: kożuch mojego Tż jest brudny, udało mi się go otrzepać ze śladów psich łap już w lesie, ale są na nim wciąż ślady śliny które wyglądają na lekko połyskującej skórze jak matowe plamy. Niestety nie jest to taka gładka skóra jak na butach, którą da się bez problemu umyć mokrą szmatką, ale taka mięciutka, w dotyku przypominająca nieco zamsz (ale to nie jest zamsz), ciężko mi określić jej fakturę, ale boję się trochę cokolwiek z nią zrobić.

Znacie jakąś metodę na nieinwazyjne doczyszczenie kożuszka z psiej śliny? Będę bardzo wdzięczna

[cherry_flamme]

Nie ryzykowałabym i oddała do pralni. Przynajmniej masz pewność, że kożuch wróci w idealnym stanie

[Simia]

Witaj, z tym kożuchem to może nie być tak łatwo. Ale spróbuj lekko oczyscić go papierem ściernym, ale tak delikatnie i posypaj talkiem. Po kilkunastu minutach dokładnie strzep i przetrzyj delikatnie miękką szmatką.

A w necie znalazłam jeszcze coś takiego:
Grube kożuchy, można czyścić mieszaniną terpentyny i tranu w proporcji: 1 łyżka terpentyny na 5 łyżek tranu. Czystą, grubą szmatkę lnianą zwilżyć tą mieszaniną i przecierać cały kożuch, kawałek po kawałku, starannie wcierając kolistym ruchem. Zawiesić na ramiączku w suchym, chłodnym i przewiewnym pomieszczeniu. Po takim zabiegu kożuch będzie miękki i elastyczny.
Cienkie, delikatne kożuszki można przetrzeć miękką szmatką zmoczoną w wodzie z rozgotowanym mydłem i odrobiną amoniaku. Szmatkę trzeba często zmieniać, aby nie wcierać brudu w skórę. Następnie przygotować mieszaninę 1/2 litra ciepłej wody, 20g gliceryny, 20g amoniaku i 5g boraksu. Silnie ją skłócić, zwilżyć czystą szmatkę, wyżąć i szybko przetrzeć cały wierzch kożuszka. Powiesić na ramiączku w chłodnym, przewiewnym miejscu. A jeśli skóra będzie nieco sztywna po tym zabiegu, zmiąć ją w rękach.
Niestety ludzie w dzisiejszych czasach są bardzo różni, często myślą tylko o sobie i żeby im dogodzić. Współczuję...
Pozdrawiam

[Trzepotka]

Treść usunięta

[lucciola]

Oddałabym do pralni albo chociaż w pralni podpytała jak można to wyczyścić.
I nie brałabym yorka na ręce. To że pies jest duży wcale nie znaczy, że stratuje mniejszego. Naprawdę A przy okazji york będzie mógł poznać nowego kumpla .

[SolAngel]

Dziękuję wam bardzo za porady, jakoś udało mi się to doczyścić bez wizyty w pralni Delikatnie przecierałam czystą szmatką z wodą i odrobiną delikatnego mydła, powiesiłam na przedpokoju żeby wyschło w przewiewnym miejscu i udało się - praktycznie nic nie widać

Napisane przez lucciola

I nie brałabym yorka na ręce. To że pies jest duży wcale nie znaczy, że stratuje mniejszego. Naprawdę A przy okazji york będzie mógł poznać nowego kumpla .

Oboje z moim Williamem mamy nieciekawe doswiadczenia z obcymi psami - kilka razy duże psy (a dla mojego każdy inny jest duży )próbowały zrobić mu krzywdę i mój psiak się teraz boi, co - niestety - okazuje łapiąc znienacka zębami za nos (koszmarny pomysł z jego strony ) Kto wie jak obcy pies zareaguje... a york nie ma szans w starciu z większym psem Wolę nie kusić losu i go nie narażać na takie sytuacje. To nie jest rozkapryszony, znerwicowany piesiuio, on po prostu miał przykre doświadczenia i teraz okazuje niechęć do zawierania nowych znajomości.
Oczywiście ze "starymi kumplami" chętnie się wita i bawi

[lucciola]

Napisane przez SolAngel

Oboje z moim Williamem mamy nieciekawe doswiadczenia z obcymi psami - kilka razy duże psy (a dla mojego każdy inny jest duży )próbowały zrobić mu krzywdę i mój psiak się teraz boi, co - niestety - okazuje łapiąc znienacka zębami za nos (koszmarny pomysł z jego strony ) Kto wie jak obcy pies zareaguje... a york nie ma szans w starciu z większym psem Wolę nie kusić losu i go nie narażać na takie sytuacje. To nie jest rozkapryszony, znerwicowany piesiuio, on po prostu miał przykre doświadczenia i teraz okazuje niechęć do zawierania nowych znajomości.
Oczywiście ze "starymi kumplami" chętnie się wita i bawi

No to faktycznie, lepiej omijać. Napisałam to bo sama mam psa, dużego akurat, ale bardzo łagodnego, który uwielbia małe psy i jest w stosunku do nich bardzo delikatny i bardzo ostrożnie się z nimi obchodzi. Właściciele yorków (ale i jamników) często widząc go biorą swoje psy na ręce mimo moich zapewnień, że pies jest łagodny. A jak kiedyś ujadający york gonił mojego uciekającego olbrzyma jego właściciele najpierw nie mogli uwierzyć a potem pokładali się ze śmiechu.
Tak na marginesie napiszę jeszcze, że akurat mojego psa kiedyś dziabnął o wiele mniejszy od niego, więc to i tak nie od wielkości psa zależy tylko od charakteru.

[szarri]

Napisane przez lucciola

No to faktycznie, lepiej omijać. Napisałam to bo sama mam psa, dużego akurat, ale bardzo łagodnego, który uwielbia małe psy i jest w stosunku do nich bardzo delikatny i bardzo ostrożnie się z nimi obchodzi. Właściciele yorków (ale i jamników) często widząc go biorą swoje psy na ręce mimo moich zapewnień, że pies jest łagodny. A jak kiedyś ujadający york gonił mojego uciekającego olbrzyma jego właściciele najpierw nie mogli uwierzyć a potem pokładali się ze śmiechu.
Tak na marginesie napiszę jeszcze, że akurat mojego psa kiedyś dziabnął o wiele mniejszy od niego, więc to i tak nie od wielkości psa zależy tylko od charakteru.

Hm, jeśli psiaczek ma kiepskie doświadczenia, to lepiej nie ryzykować z niektórymi obcymi psami - moja sunia wprawdzie nie jest wielka (seterka) i ma serce na łapce, więc szansa na jakikolwiek atak jest zerowa, ale jest tak nieuważna i niezgrabna, a przy tym na tyle mało skoordynowana, że można się przestraszyć - cztery łaciate kończyny, a każda biegnie w innym kierunku

[lucciola]

Napisane przez szarri

Hm, jeśli psiaczek ma kiepskie doświadczenia, to lepiej nie ryzykować z niektórymi obcymi psami - moja sunia wprawdzie nie jest wielka (seterka) i ma serce na łapce, więc szansa na jakikolwiek atak jest zerowa, ale jest tak nieuważna i niezgrabna, a przy tym na tyle mało skoordynowana, że można się przestraszyć - cztery łaciate kończyny, a każda biegnie w innym kierunku

Mój, mimo że duży, jest zadziwiająco ostrożny. Nigdy też, nawet rozpędzony czy w czasie zabawy z innym psem, na mnie nie wpadł. Jakoś tak potrafi wycyrkolwać, że nie potrąci a jak podbiega do małego psa zatrzymuje się o krok od niego i merda ogonem tak że mało mu się nie urwie.