Potężna bariera językowa

[naiyah]

Dziewczyny pomóżcie bo już nie wiem co ze sobą zrobić
Już po temacie widać z czym mam problem... Kurcze tak mi zależy i nic...
Uczę się angielskiego codziennie, najwięcej nadrobiłam ucząc się właśnie sama. Ale to jakby kontakt z martwym językiem więc miałam barierę językową. To mogłam zrozumieć. Tak bardzo marzę by za rok, jak skończę studia, że się stąd wyprowadzę na zachód, że motywację mam ogromną. Tak więc, sama nauczyłam się 4tys. słówek i gramatykę, brakowało mi konwersacji. Zapisałam się więc na kurs, callana - by mówić, mówić, mówić!!! Ale... moja bariera nie minęła... na kursie jest w porządku, jestem najlepsza w grupie, nie mam problemów ale w życiu... Sytuacja 1: byłam na weselu, a przy naszym stoliku siedział Anglik. Wszyscy z nim rozmawiali oprócz mnie. Rozumiałam wszystko, ale normalnie gula stoi mi w gardle! Nic nie mogę wydusić, kompletnie. Albo: byłam na wycieczce, gdzie był również Bułgar, wszyscy z nim rozmawiali a ja....

Kurcze no jakie to demotywujące!!! Albo mam kompletne zaćmienie mózgu jak mam coś powiedzieć i nic nie mogę sobie przypomnieć, albo wszystko w głowie mam ale wykrztusić nic nie mogę!!! Jakby mi ktoś gardło zaklinował . Miała któraś taki problem? Jak sobie z tym poradzić? Wiem, że powinnam szukać kontaktu i sposobu by mówić, ale to na nic! Napiszę, przeczytam, ale kompletnie nic nie powiem. Jestem załamana...

[amber2046]

Może rozmawiaj systematycznie po angielsku z kimś bliskim (np. chłopakiem, przyjaciółką). Opowiadaj im jak ci minął dzień, jakie masz plany, streść ostatnio widziany film. Mów jak najwięcej do osób wśród których czujesz się swobodnie. Sama tak ćwiczę z TŻ-tem znającym biegle angielski. Ostatnio wymienialiśmy na zmianę synonimy, żebym wzbogacała sobie słownictwo. Pomogło mi to w duży stopniu pokonać nieśmiałość i obawę przed wypowiadaniem się w obcym języku.

[myszorkaa]

Też kiedyś miałam ten problem Wiem, że wtedy bardzo przydatne staje się oglądanie filmów albo czytanie książek po angielsku. Mi samej, odkąd dużo częściej wchodzę na różne portale obcojęzyczne i muszę się z kimś dogadać albo oglądając filmy jest naprawdę dużo łatwiej sklejać słowa w zdania. I najważniejsze to zaakceptować własne porażki. Próbuj rozmawiać jak tylko trafi Ci się okazja i nie przejmuj się gramatyką, czy tym, że Twoja mowa nie jest doskonała. Człowiek najłatwiej uczy się na błędach. A ponieważ piszesz, że znasz wiele słów i nieźle rozumiesz po angielsku, to osobiście wydaje mi się, że wręcz warto odrobinę odejść od słowników, bo to tak naprawdę tylko człowieka stresuje. Lepiej skupiać się na codziennych sytuacjach, które mogłyby Cię spotkać. Np. wyobraź sobie, że jesteś w Anglii i chcesz coś kupić w sklepie. Zastanów się, jakimi słowami poprosiłabyś ekspedientkę o podanie danego towaru? Albo spotykasz w Twoim mieście obcokrajowca, który nie może trafić w jakieś miejsce. W jaki sposób mu przekażesz, którędy powinien iść? Wiem, że to się wydaje absurdalne, ale wyobrażając sobie takie sytuacje utrwalasz w swojej głowie schematy, które później jest całkiem łatwo wykorzystać. Pozostaje mi tylko życzyć powodzenia

[mon88]

Napisane przez amber2046

Może rozmawiaj systematycznie po angielsku z kimś bliskim (np. chłopakiem, przyjaciółką). Opowiadaj im jak ci minął dzień, jakie masz plany, streść ostatnio widziany film. Mów jak najwięcej do osób wśród których czujesz się swobodnie. Sama tak ćwiczę z TŻ-tem znającym biegle angielski. Ostatnio wymienialiśmy na zmianę synonimy, żebym wzbogacała sobie słownictwo. Pomogło mi to w duży stopniu pokonać nieśmiałość i obawę przed wypowiadaniem się w obcym języku.

polecam ten sposób!

też mam problem z angielskim. uczę się słówek, gramatyki... i gadam do TŻ - nawet proste rzeczy, że coś robię, co gotuję, że idę zapalić, że coś tam... on mi odpowiada... albo jak gdzieś idziemy, coś przeczytam, pociągnę wątek... jakby to było po ang... on coś dopowie, ja mu odpowiem... i tak sobie czasem gadamy... oczywiście mnie poprawia itd.

zacznij gadać z kimś bliskim/znajomym

[plywok]

na gumtree czasem w opcji wymiana zainteresowań można się spotkać za darmo z nativami albo poprosto obcokrajowcami, którzy chcą wymienić swój język na polski. napisz im wprost, że masz ogromną barirę językową ale byś chciała spróbować. może idzcie na piwo to przy alkoholu Ci się język rozwinie (tylko wypij jedno, dwa abyś wiedziała\pamiętała co robisz )

na fejsie jest zdarzenie, przynajmniej w moim mieście też można się spotkac co tydzień z nativem i pogadać.

wejdź na jakieś portale internetowe, badoo, czat zagraniczny i awejdź na skype i gadaj.


próbuj

[Hosz]

Ja się nauczyłam żywego języka poprzez pisanie na czatach, rozmowy na skype. Poszukaj przez skype kogoś, zagadaj, czy chce się poznać. Nie musisz zdradzać, że chcesz się podszkolić.
Pisanie daje Ci małą rezerwę, że możesz poszukać czegoś w słowniku lub zastanowić się, ale większość rzeczy wyjdzie z Twojej głowy w czasie rzeczywistym. Będzie Ci wychodziło to coraz szybciej i lepiej, aż będziesz gotowa do rozmowy w 4 oczy (:

[Fay8686]

Zastanów się najpierw z czego wynika ta Twoja bariera? Dlaczego nie umiesz się przełamać? Boisz się popełnić błąd, boisz się, że ktoś cię wyśmieje?

[naiyah]

Napisane przez Fay8686

Zastanów się najpierw z czego wynika ta Twoja bariera? Dlaczego nie umiesz się przełamać? Boisz się popełnić błąd, boisz się, że ktoś cię wyśmieje?

nie wiem chyba tak, jestem taką perfekcjonistką że boję się popełnić jakikolwiek błąd

[katakumba]

Napisane przez naiyah

nie wiem chyba tak, jestem taką perfekcjonistką że boję się popełnić jakikolwiek błąd

przeciez po polsku tez ludzie mowia z bledami

musisz zrozumiec jedna rzecz - anglicy sa bardzo pozytywnie nastawieni do kazdego, kto mowi (stara sie mowic) w ich jezyku. oni to doceniaja, naprawde. i nawet jesli beda musieli co powiedziec cos 5 razy, to sie nie obraza
nie ma co sie bac, tylko dorwac kogos z kim mozesz pocwiczyc.
mow sama do siebie do lustra, nagraj sie i posluchaj

[Ashlee_]

wszystko to co dziewczyny pisza wyzej to prawda ... a jesli jestes odwazna, polecilabym ci wyjazd nawet na kilka dni do anglii - tam musialabys kupic sobie sama bilet, spytac sie od droge, dogadac w hostelu - zaczac od bardzo prostych rzeczy.. nie byloby nikogo kto by ci pomogl, ale tez nikogo przed kim musialabys sie wstydzic.

ja mam wielka bariere z niemieckim - rozumiem wszystko, od ponad 10 lat jezdze do austrii regularnie, a niemieckiego uczlam sie 5 lat .. i co? nic. mieszkam tutaj z siostra, mam polskich znajomych, albo znajomych znajacych angielski. ale - gdy trzeba mowic jak jestem sama, bez pomocy, to mowie. raz zgubilam sie w miescie - wzielam taxi. trafilam na starszego taxowkarza, ktory po angielsku nic nie ogarnial - musialam sie dogadac i udalo sie. takich sytuacji ialam pelno i to na prawde pomaga i dodaje smialosci ! powodzenia

[nicoletia]

Napisane przez naiyah

nie wiem chyba tak, jestem taką perfekcjonistką że boję się popełnić jakikolwiek błąd

Ja mam tak, ze jak mowie to sie potrafie w drugim zdaniu poprawic jak w pierwszym blad zrobilam. Pamietaj, ze ludzie patrza na to, ze w ogole sie komunikujesz i to napewno wyglada lepiej niz kiwanie glowa i wypowiadanie Yes, No, I don't know

Ja wyjezdzalam z PL konczac filologie angielska i myslalam, ze nie wiadomo jakie rozumy pozjadalam ale starcie z zywym jezykiem w porownaniu do ksiazkowego bywa bolesne. Zajelo mi 3 lata aby w ogole sie zaznajomic z jezykiem (akcentami) i swobodnie rozmawiac. Chin up, dasz rade

[ksiezniczkanajgorsza]

ja uważam, że skoro masz taką motywację i naprawdę ogarniasz język, a problem pojawia się dopiero w kontakcie z osobą mówiącą w obcym języku, to problem nie leży wcale na poziomie Twoich zdolności językowych. problem jest raczej psychiczny- brak wiary w siebie i skupianie się nie na tym co masz powiedzieć, ale na tym jaki popełnisz błąd i jak to zostanie odebrane. na to nie pomoże nawet najlepsza książka...

[Perfekcj0nistka]

Napisane przez naiyah

nie wiem chyba tak, jestem taką perfekcjonistką że boję się popełnić jakikolwiek błąd

Oj... Znam to. Sama jestem perfekcjonistką i to jest dla mnie duża wada. Ja od około 3 lat mieszkam w Niemczech i przyznam, że do dzisiaj mam problemy z mówieniem
Wszystko przez perfekcjonizm
Nie chcę robić błędów, chcę wypowiadać słowa poprawnie... Tragedia
Poza tym już nie jeden raz ktoś wyśmiał mnie jak mówiłam, więc blokada się wtedy powiększa...

[mi.a]

właśnie najlepsza rada jaką można dać w takim przypadku, to: wrzuć na luz
nieważne jak dobrze potrafisz pisać i jak świetnie rozumiesz język obcy, w mówieniu istotniejsza jest płynność, aniżeli poprawność (szczególnie na początku), bo im więcej zdań wymieniamy z native'ami, czy też osobami znającymi dobrze ów język, tym lepiej uczymy poprawności struktur mówionych (które często różnią się od tych pisanych), poznajemy nowe słownictwo, itd.
osobiście polecam spotkania z osobami z zagranicy. jest mnóstwo portali, przez które młodzi ludzie z całego świata umawiają się na spotkania i mówią we wszystkich językach (niekoniecznie poprawnie ale każdy chce się uczyć! i to cie otwiera na popełnianie błędów) - ja korzystam z couchsurfing, ale w każdym większym mieście są też spotkania 'erasmusów' studiujących na danych uczelniach i na pewno można się do nich przyłączyć
i oczywiście jak najwięcej wyjazdów, w miarę możliwości

[katakumba]

Napisane przez Perfekcj0nistka

Oj... Znam to. Sama jestem perfekcjonistką i to jest dla mnie duża wada. Ja od około 3 lat mieszkam w Niemczech i przyznam, że do dzisiaj mam problemy z mówieniem
Wszystko przez perfekcjonizm
Nie chcę robić błędów, chcę wypowiadać słowa poprawnie... Tragedia
Poza tym już nie jeden raz ktoś wyśmiał mnie jak mówiłam, więc blokada się wtedy powiększa...

wysmial? jak? nabijal sie tak chamsko? to nie zwracaj uwagi na glupich ludzi

ze mnie sie czasem smieja na studiach ze robie polaczenia / synonimy ktorych anglicy nie znaja, ale to wszystko z sympatia, zadnej zlosliwosci

bo masz racje, jakby mi kto powiedzial ze zle mowie, nie poprawil i byl przy tym opryskilwy to bym sie zaciela. i po polsku powiedziala co o nim mysle

[Perfekcj0nistka]

Napisane przez katakumba

wysmial? jak? nabijal sie tak chamsko? to nie zwracaj uwagi na glupich ludzi

Tak.
Niestety, ale ja nie potrafię "nie zwracać" na to uwagi. Mój perfekcjonizm mi na to nie pozwala.

[katakumba]

Napisane przez Perfekcj0nistka

Tak.
Niestety, ale ja nie potrafię "nie zwracać" na to uwagi. Mój perfekcjonizm mi na to nie pozwala.

kwestia asertywnosci a nie perfekcjonizmu

[Perfekcj0nistka]

Niestety nie.
Jestem perfekcjonistką i wszystko musi być idealnie. A jak zrobię błąd a w dodatku ktoś mnie wyśmieje, nie mogę się tym nie przejmować. To silniejsze odemnie.
Nie wiem co ma do tego asertywność.

[katakumba]

Napisane przez Perfekcj0nistka

Niestety nie.
Jestem perfekcjonistką i wszystko musi być idealnie. A jak zrobię błąd a w dodatku ktoś mnie wyśmieje, nie mogę się tym nie przejmować. To silniejsze odemnie.
Nie wiem co ma do tego asertywność.

a ma do tego, ze skoro jestes rozumna, a jestes bo zdajesz sobie sprawe ze swoich "wad" to nalezy pojac jedna rzecz - nikt nie mowi odealnie i albo nie bedziesz mowic wcale albo zaczniesz z bledami
asertywnosc w tym wypadku polega na tym, ze zdajesz sobie z tego sprawe i informujesz osobe wysmiewajac sie z ciebie ze ma sie odwalic bo ile ona slow ona / on zna w twoim jezyku? na odp ze nie musi bo jest u siebie nalezy odpowiedziec kulturalnie ze nie musi tez cie sluchac

[Perfekcj0nistka]

Cały czas staram się przełamać, nie przejmować i sumie jest coraz lepiej.
No ale tak czy siak jak coś złego usłyszę to się zamykam :/
No ale life is brutal i trzeba iść do przodu.

[rinne]

Napisane przez naiyah

nie wiem chyba tak, jestem taką perfekcjonistką że boję się popełnić jakikolwiek błąd

hej, a gdy ktos zagranicy stara sie z Toba rozmawiac po polsku to jestem niemal pewna ze naprawde duzo rozumiesz z tego co mowi i nie wymagasz gramatyki czy slownictwa na poziomie A+, naprawde wszyscy popelniamy bledy jezykowe : )) zreszta jesli jestes perfekcionistka to na pewno zamiast 10 bledow zrobisz 2 a to robi wrazenie
i na pewnie nie wolno tego czesto robic ale lampka wina z powinna przelamac bariere

[Bellamy]

Nie czuj się sama, wiele osób ma taki problem

Ja jestem bardzo nieśmiała, nigdy nie miałam problemów z ang, a pomogły mi lekcje u amerykanki która nie umie mówić po polsku. Uwierz mi że to działa cuda, rozmawiałam z nią na przeróżne tematy. Opowiadała o tym jak jest w USA, tamtejsze zwyczaje, szkoła, praca itp., przy okazji nauczyłam się wielu rzeczy i mam pewne pojęcie, bo też mam zamiar wyjechać. Poszukaj takich lekcji, ja jestem z małego miasta, u ciebie napewno też musi być taka osoba Ja np. często wchodzę na angielskie fora i pisze z różnymi ludźmi, to również bardzo pomaga. Nawet w domu często z mamą ustalamy, że np. dzisiaj przez cały dzień mówimy po angielsku, i tak nawijamy cały dzień

Nie wiem, na czym dokładnie polega twój problem, wstydzisz się akcentu, boisz się że coś spalisz czy jesteś po prostu nieśmiała?

[Rena]

Nie przejmuj sie to nie jest bariera jezykowa tylko psychologiczna. To dziala tak, ze bardzo Ci zalezy dlatego sie blokujesz. Ale przejdzie. Poza tym ja tez nie lubie mowic w obcym jezyku jak sluchaja to jkrewni i patrza czy sobie radze, tzn. teraz juz tak nie robia, ale kiedys zwlaszcza jak bylam mlodsza i moi rodzice duzo inwestowali w nauke jezykow to chcieli wiedziec jakie sa rezultaty, a ja sie wtedy denerwowalam i mnie to blokowalo.

[sweet_sofia]

Bariera mówienia to potężny problem wydaje mi się,że dobry sposób to wyjazd do kraju anglojęzycznego, jesteśmy zmuszeni do porozumiewania się , czyli wpadnięcie w głęboką wodę i jakoś musimy dać sobie radę.

[Mila 23]

Napisane przez Rena

Nie przejmuj sie to nie jest bariera jezykowa tylko psychologiczna. To dziala tak, ze bardzo Ci zalezy dlatego sie blokujesz. Ale przejdzie. Poza tym ja tez nie lubie mowic w obcym jezyku jak sluchaja to jkrewni i patrza czy sobie radze, tzn. teraz juz tak nie robia, ale kiedys zwlaszcza jak bylam mlodsza i moi rodzice duzo inwestowali w nauke jezykow to chcieli wiedziec jakie sa rezultaty, a ja sie wtedy denerwowalam i mnie to blokowalo.

to tak jak moi: powiedz cos powiedz cos! chodz tutaj, jest ktos z Niemiec pogadasz z nim... brrrr strasznie mnie to denerwowalo, i tak do dzis, mimo ze od wszystkich slysze ze dobrze mowie, to do tej pory nie potrafie wykrztusic slowa przy Polakach mieszkajacych w Niemczech. powolutku, baaardzo powolutku wtracam slowka, czy wyrazenia rozmawiajac z mezem.

chcialabym sie tego pozbyc.

[Perfekcj0nistka]

Napisane przez Mila 23

to tak jak moi: powiedz cos powiedz cos! chodz tutaj, jest ktos z Niemiec pogadasz z nim... brrrr strasznie mnie to denerwowalo, i tak do dzis, mimo ze od wszystkich slysze ze dobrze mowie, to do tej pory nie potrafie wykrztusic slowa przy Polakach mieszkajacych w Niemczech. powolutku, baaardzo powolutku wtracam slowka, czy wyrazenia rozmawiajac z mezem.

chcialabym sie tego pozbyc.

Widzę, że u Ciebie i tak nie jest aż tak źle, bo chociaż dobrze mówisz Zazdroszczę Ja niestety mówię ekhem... źle i przy Niemcach jakoś mniej się stresuję/boję coś wydukać niż przy polakach Myślę, że mi też się to nigdy nie zmieni :/ U mnie to wina perfekcjonizmu i niestety to moja największa wada.

[Mila 23]

Kiedys moj maz mnie troszke wysmial bo zrobilam jakis maly blad... starsznie sie wsciklam, mimo ze tak na prawde nie zrobil tego zlosliwie tylko po prostu go to rozsmieszylo.

tez lubie jak wszystko jest ok z moim gadaniem. Ale przyjelam tez taka taktyke ze jak nie jestem pewna czegos, to wole mu sie zapytac: czy mowi sie tak czy tak. albo jaka jest roznica miedzy tym zwrotem albo tym. Czesto on sam nie wie, i razem sie zastanawiamy a on ma niezla zagryche.

Powoli sie przyzwyczajam ze tez bede popelniac bledy - jak kazdy normalny czlowiek ktorego niemiecki nie jest Muttersprache.
Kiedys jescze uslyszalam komentar ok znajomej ktora tu mieszka od urodzenia: ,, przecciez ty NIGDY nie bedeziesz tak gadac jak my!" takich tekstow byla masa niestety.
strasznie demotywujace... eh a za to ona po polsku gada potwornie mimo ze caly czas ma kontakt z jezykiem. Olewam juz takie osoby. byc moze i nie bede tak gadac, ba na pewno´nie bede gadac jak Muttersprachler ale za to oni NIGDY nie poswiecili tyle czasu, nerwow i srodkow zeby sie czegos nauczyc. a my- ludzie z Polski tak. Bo zyjemy w tym kraju i chcemy gadac w ich jezykach.

[Perfekcj0nistka]

Twój mąż mówi lepiej od Ciebie? Jak to z nim jest? W domu rozmawiasz z nim po polsku tak?

Mi kiedyś niemiecki kolega opowiadał o pewnej polskiej rodzinie. Nie wiem jak facet, ale kobita wstydziła się, że pochodzi z Polski i podobno tak się wyuczyły akcentu itd., że powiedział, że jakby nie wiedział, to nie pomyślałby, że to Polak Dzieciom zabraniają kontaktu z dziadkami, bo tamci mówią po polsku, a jak wspomniałam, ta kobieta nie przyznaje się do "polskości" i nie chce, żeby jej dzieci mieli kontakt z językiem polskim

Inny przykład znowu był taki, że jeden chłopak przyjechał tu w wieku 5 lat i od razu idzie poznać po akcencie, że to nie Niemiec. Pomimo, że ciężko u niego z polskim

Ja zazdroszczę tym, co urodzili się w DE, niemiecki mają opanowany a po polsku mówią bez najmniejszych problemów

[dzinek]

Jeszcze nie spotkalam sie z tym aby rodowity mieszkaniec danego kraju wysmiewal sie z przyjezdnego jak rozmawia w jego jezyku, nigdzie.
Natomiast czasem bawi zaskakujace , niespotykane laczenia wyrazow, ale to zawsze i kazdego nawet nas w naszym jezyku, bo to jest po prostu zabawne.

Natomiast spotkalam sie jak ktos dla kogo dany jezyk jest drugim tak sie zachowywal i nie spotkalo to nigdzie zrozumienia, na glupote lekarstwa nie ma wiec trzeba olac takich, i tyle.

To jak ktos w danym jezyku rozmawia jaki ma akcent etc tez zalezy od jego indywidualnych predyspozycji, czasem kraj urodzenia nie ma najmniejszego znaczenia.

[Mila 23]

Napisane przez Perfekcj0nistka

Twój mąż mówi lepiej od Ciebie? Jak to z nim jest? W domu rozmawiasz z nim po polsku tak?

Mi kiedyś niemiecki kolega opowiadał o pewnej polskiej rodzinie. Nie wiem jak facet, ale kobita wstydziła się, że pochodzi z Polski i podobno tak się wyuczyły akcentu itd., że powiedział, że jakby nie wiedział, to nie pomyślałby, że to Polak Dzieciom zabraniają kontaktu z dziadkami, bo tamci mówią po polsku, a jak wspomniałam, ta kobieta nie przyznaje się do "polskości" i nie chce, żeby jej dzieci mieli kontakt z językiem polskim

Inny przykład znowu był taki, że jeden chłopak przyjechał tu w wieku 5 lat i od razu idzie poznać po akcencie, że to nie Niemiec. Pomimo, że ciężko u niego z polskim

Ja zazdroszczę tym, co urodzili się w DE, niemiecki mają opanowany a po polsku mówią bez najmniejszych problemów

co za skarajnosci!!
Z moim mezem to jest tak: przyjechal tu jak mial 2 lata, wiec nie mowil nawet po polsku. rodzice poszli na kurs, mama nauczyla sie mowis rewelacyjnie po niemiecku i to w wieku 25-26 lat!! wiecie kiedy? nawet nie po kursie tylko jak posla do pracy i do szkoly. Moja tesciowa zrobila Ausbildung w wieku 40 lat za co ja podziwiam. mysle ze ona tez popelnia bledy, ze tez czasami brakuje jej slowa i ze na pewno troszke slychac od niej akcent. Ale gada swietnie.

A maz po propstu poszedl tu do szkoly. wiec gada jak stary niemiec
kiedy go poznalam nie mowil dobrze po polsku. tzn mowil ale robil bledy i przekrecal slowa. a teraz od czasu jak jestesmy razem czyli ok 5 lat nie popelnia juz takich bledow mowiac po polsku. a kiepsko mowil kiedys bo u nich tez gadalo sie ,,mieszanie" czyli i po polsku i po niemiecu. Mama do dzis pisze mu smsy po niemiecku, czasem rozmawiajac wymienia 2,3 zdania w tym jezyku.

a ja wiem ze duzo by mi pomoglo gadanie z nim po niemiecku ale nie potrafie sie przelalamac. On jest dwujezyczny, ja tez w zasadzie nie mam probloemu z jezykiem. a mimo to boje sie go uzywac wsrod Polakow mieszkajacych tu od X lat. A on mi duzo w tym pomaga, sam sie do mnie nieraz odezwie auf deutsch gdy mam isc do urzedu ( ostatnio na rozmowe na temat Berufsberatung) to chetnie pojde ale BEZ NIEGO. Bo w rozmowie z Niemcami przy Polaku ktory sie tu wychowywal umarlabym chyba. za duzo stresu.