Narcystyczni teściowie

[bleblebla12]

Natrafiłam przypadkiem na artykuł na temat tego zjawiska i mnie ścięło to zjawisko dotyczy mojego ukochanego i jego rodziców. Jestem przerażona... Proszę o opinie, czy to ma jakieś szanse na normalność
Parę cytatów z artykulów w internecie, które pasują do naszej sytuacji

"Narcyzm to zaburzenie osobowości charakteryzujące się całkowitą koncentracją na własnej osobie. Ludzie nim dotknięci nie potrafią wyjść „poza siebie“ i skupić na drugim człowieku. Rodziny, przyjaciół, znajomych używają wyłącznie do realizowania własnych potrzeb. "

"(dzieci) Muszą zjawiać się na każde zawołanie, aby wypełnić rozpaczliwą pustkę, którą odczuwa kobieta - narcyz. Użyje ona wszystkich sposobów: emocji, pieniędzy, poczucia winy, strachu, groźby, żeby zmanipulować dziecko, które ma być stale dostępne i w razie potrzeby weźmie na siebie odpowiedzialność za ich życie."

"Dziecko jest tu narzędziem, którego największą zaletą jest zdolność do powiększenia ego rodzica. Narcystyczna matka oczekuje, że potomstwo zaspokoi różne jej potrzeby: od tych praktycznych, jak np. pomoc w domu, po emocjonalne, takie jak dowartościowanie się. Jeśli w danym momencie dziecko nie chce lub nie może spełnić tych wymagań, matka szaleje ze złości."

Objawia się to, że np. organizują imprezę urodzinową ukochanego i są wściekli, że nie pomagamy i mamy inne plany na poranek tego dnia... a nikt ich o nic nie prosił, sami coś wymyślą i oczekują od wszystkich zaangażowania i wdzięczności. Nie można dyskutować, bo obraza majestatu jest jeszcze większa i robią z niego niewdzięcznego dzieciaka, gadają mu że my "nie widzimy dalej niż koniec swojego nosa", bo chcieliśmy jechać załatwiać sprawy ślubne zamiast im "pomagać".

"Jak łatwo zauważyć, dziecko czuje się w tej sytuacji niewidzialne i całkowicie zależne od matki. Ma zaburzone poczucie własnej wartości i samodzielności. Jego problemem bywa często nieprawidłowe widzenie siebie. Wynika to z zachowania matki, która wychwalała je pod niebiosa, gdy było posłuszne i zaspokajało jej potrzeby, a zaraz potem mieszała z błotem, jeśli tylko nie było w stanie spełnić jej zachcianki."

Ukochany "wyprzedza" potrzeby rodziców. W razie ich konfliktów z jego rodzeństwem bierze stronę rodziców. Raz nawet powiedział, że go wkurza, że przez jego rodzeństwo rodzice nie mogą być w pełni szczęśliwi.

"chroniczna potrzeba dogadzania innym, niezdolność określenia własnych uczuć, chęci i potrzeb oraz potrzeba stałego bycia docenianym"

- to o ukochanym. Na początku naszej znajomości potrafił mnie chwalić i się zachwycać, jak np. na pytanie jaki chce smak serka, mówiłam, że obojętne. Tam się promuje przeciętniaków i osoby jak najmocniej bez swojej osobowości.

"dzieci te stają się odbiciem emocjonalnych potrzeb swoich rodziców. Potrzeby rodzica stają się ruchomym celem, na którym starają się skupić"

"przeważnie nic złego w swoim dzieciństwie nie widzimy. Głęboko zakorzeniony mechanizm obronny powstrzymuje nas też przed widzeniem swoich rodziców, myśleniem o nich i przedstawianiem ich w złym świetle. To jedna z naszych najświętszych krów."

"Osoby narcystyczne cechuje bardzo niskie poczucie własnej wartości i potrzeba kontroli tego, co inni myślą na ich temat. Stale odczuwają one głęboki lęk przed odrzuceniem i byciem obwinianym, przeczuwając, że jest to możliwe w momencie ujawnienia jakichkolwiek rys na idealnym wizerunku, jaki starają się kreować. Narcyzmowi może towarzyszyć również poczucie własnej wyższości, stałe zaabsorbowanie sobą, sztywność w kontaktach społecznych oraz trudności w przyznaniu się do winy czy odczuwaniu empatii"

co ludzie powiedzą, goście ważniejsci od domowników. wyżywanie się w domu za niepowodzenia w pracy, panika jak ktoś ma przyjechać - żeby tylko dobrze wypaść...

"Według amerykańskiego psychologa, Alana Rappoporta, u podłoża narcyzmu leży bardzo niskie poczucie własnej wartości i lęk przed negatywną oceną ze strony otoczenia. By uchronić kruchą, niestabilną samoocenę, osoba narcystyczna próbuje kontrolować to, co inni myślą na jej temat. Rodzic często żąda konkretnych zachowań od swojego dziecka, bo traktuje je jako swoistą reprezentację w świecie zewnętrznym; oczekując, że dziecko będzie zachowywało się w sposób zaspokajający jego potrzeby emocjonalne."

"Dlatego właśnie od chwili narodzin dziecko dąży do zaspokajania potrzeb rodzica. W życiu dorosłym zaś człowiek taki jest bardzo niepewny, czerpiąc poczucie własnej wartości z sygnałów płynących od innych, na które zwraca ciągłą uwagę."

nie daję sobie psychicznie rady z taką atmosferą i emocjonalną zależnością ukochanego. On nie widzi problemu, bo ma tak od zawsze. Nie wiem nawet, jak mu to wytłumaczyć, że jest problem, żeby nie uznał mnie za agresora atakującego jego idealnych rodziców

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez bleblebla12

Natrafiłam przypadkiem na artykuł na temat tego zjawiska i mnie ścięło to zjawisko dotyczy mojego ukochanego i jego rodziców. Jestem przerażona... Proszę o opinie, czy to ma jakieś szanse na normalność
Parę cytatów z artykulów w internecie, które pasują do naszej sytuacji

"Narcyzm to zaburzenie osobowości charakteryzujące się całkowitą koncentracją na własnej osobie. Ludzie nim dotknięci nie potrafią wyjść „poza siebie“ i skupić na drugim człowieku. Rodziny, przyjaciół, znajomych używają wyłącznie do realizowania własnych potrzeb. "

"(dzieci) Muszą zjawiać się na każde zawołanie, aby wypełnić rozpaczliwą pustkę, którą odczuwa kobieta - narcyz. Użyje ona wszystkich sposobów: emocji, pieniędzy, poczucia winy, strachu, groźby, żeby zmanipulować dziecko, które ma być stale dostępne i w razie potrzeby weźmie na siebie odpowiedzialność za ich życie."

"Dziecko jest tu narzędziem, którego największą zaletą jest zdolność do powiększenia ego rodzica. Narcystyczna matka oczekuje, że potomstwo zaspokoi różne jej potrzeby: od tych praktycznych, jak np. pomoc w domu, po emocjonalne, takie jak dowartościowanie się. Jeśli w danym momencie dziecko nie chce lub nie może spełnić tych wymagań, matka szaleje ze złości."

Objawia się to, że np. organizują imprezę urodzinową ukochanego i są wściekli, że nie pomagamy i mamy inne plany na poranek tego dnia... a nikt ich o nic nie prosił, sami coś wymyślą i oczekują od wszystkich zaangażowania i wdzięczności. Nie można dyskutować, bo obraza majestatu jest jeszcze większa i robią z niego niewdzięcznego dzieciaka, gadają mu że my "nie widzimy dalej niż koniec swojego nosa", bo chcieliśmy jechać załatwiać sprawy ślubne zamiast im "pomagać".

"Jak łatwo zauważyć, dziecko czuje się w tej sytuacji niewidzialne i całkowicie zależne od matki. Ma zaburzone poczucie własnej wartości i samodzielności. Jego problemem bywa często nieprawidłowe widzenie siebie. Wynika to z zachowania matki, która wychwalała je pod niebiosa, gdy było posłuszne i zaspokajało jej potrzeby, a zaraz potem mieszała z błotem, jeśli tylko nie było w stanie spełnić jej zachcianki."

Ukochany "wyprzedza" potrzeby rodziców. W razie ich konfliktów z jego rodzeństwem bierze stronę rodziców. Raz nawet powiedział, że go wkurza, że przez jego rodzeństwo rodzice nie mogą być w pełni szczęśliwi.

"chroniczna potrzeba dogadzania innym, niezdolność określenia własnych uczuć, chęci i potrzeb oraz potrzeba stałego bycia docenianym"

- to o ukochanym. Na początku naszej znajomości potrafił mnie chwalić i się zachwycać, jak np. na pytanie jaki chce smak serka, mówiłam, że obojętne. Tam się promuje przeciętniaków i osoby jak najmocniej bez swojej osobowości.

"dzieci te stają się odbiciem emocjonalnych potrzeb swoich rodziców. Potrzeby rodzica stają się ruchomym celem, na którym starają się skupić"

"przeważnie nic złego w swoim dzieciństwie nie widzimy. Głęboko zakorzeniony mechanizm obronny powstrzymuje nas też przed widzeniem swoich rodziców, myśleniem o nich i przedstawianiem ich w złym świetle. To jedna z naszych najświętszych krów."

"Osoby narcystyczne cechuje bardzo niskie poczucie własnej wartości i potrzeba kontroli tego, co inni myślą na ich temat. Stale odczuwają one głęboki lęk przed odrzuceniem i byciem obwinianym, przeczuwając, że jest to możliwe w momencie ujawnienia jakichkolwiek rys na idealnym wizerunku, jaki starają się kreować. Narcyzmowi może towarzyszyć również poczucie własnej wyższości, stałe zaabsorbowanie sobą, sztywność w kontaktach społecznych oraz trudności w przyznaniu się do winy czy odczuwaniu empatii"

co ludzie powiedzą, goście ważniejsci od domowników. wyżywanie się w domu za niepowodzenia w pracy, panika jak ktoś ma przyjechać - żeby tylko dobrze wypaść...

"Według amerykańskiego psychologa, Alana Rappoporta, u podłoża narcyzmu leży bardzo niskie poczucie własnej wartości i lęk przed negatywną oceną ze strony otoczenia. By uchronić kruchą, niestabilną samoocenę, osoba narcystyczna próbuje kontrolować to, co inni myślą na jej temat. Rodzic często żąda konkretnych zachowań od swojego dziecka, bo traktuje je jako swoistą reprezentację w świecie zewnętrznym; oczekując, że dziecko będzie zachowywało się w sposób zaspokajający jego potrzeby emocjonalne."

"Dlatego właśnie od chwili narodzin dziecko dąży do zaspokajania potrzeb rodzica. W życiu dorosłym zaś człowiek taki jest bardzo niepewny, czerpiąc poczucie własnej wartości z sygnałów płynących od innych, na które zwraca ciągłą uwagę."

nie daję sobie psychicznie rady z taką atmosferą i emocjonalną zależnością ukochanego. On nie widzi problemu, bo ma tak od zawsze. Nie wiem nawet, jak mu to wytłumaczyć, że jest problem, żeby nie uznał mnie za agresora atakującego jego idealnych rodziców

przemyśl dobrze, czy ślub jest dobrym pomysłem, skoro facet ma takie problemy ze sobą. on nie widzi niczego złego, ale to kwestia do przepracowania ze specjalistą (jak już dostrzeże problem).

[konieclata]

Właśnie zakończyłam przez to 3 letni związek. I nie łudź się, że on się zmieni. Nie zmieni. Ty będziesz naciskać, on zacznie się oddalać, matka zacznie bardziej manipulować i bum... Koniec.

[coffee]

Mam wrażenie, że te cytaty nie do końca pasują do opisanych sytuacji.

Nie wydaje Ci się autorko, że szukasz pretekstu do rozstania, oszukujesz się, że coś z tego będzie? I to nie od dziś, nie od wczoraj...

---------- Dopisano o 01:51 ---------- Poprzedni post napisano o 01:48 ----------

No bo serio - co ma tekst o tym, że lubisz wszystkie serki wspólnego z tym, że matka Twojego faceta chce być doceniana?

Na początku naszej znajomości potrafił mnie chwalić i się zachwycać, jak np. na pytanie jaki chce smak serka, mówiłam, że obojętne.

chroniczna potrzeba dogadzania innym, niezdolność określenia własnych uczuć, chęci i potrzeb oraz potrzeba stałego bycia docenianym

[chwast]

Tez mnie rozbilo to z tym smakiem serka.

Zasada jest jedna...widzisz niepokojace sygnaly to ich nie ignorujesz lecz ostro bierzesz pod uwage.

Wyslane przez tapatalk 2

[Stokrotek90]

Przeprowadzka? Np. do innego miasta?

[PaulinciaKWC]

1. Post jest nieczytelny przez z wziete cytaty amerykanskich naukowcow i innych tworcow wikipedii

2. Wtf z tym serkiem?

[kosiolek]

Juz wam tlumacze co z tym serkiem

Osoby narcystyczne maja zazwyczaj bardzo specyficzne potrzeby i wymagania i oczekuja, zeby osoby z najblizszego otoczenia perfekcyjnie wylapywaly na co one maja ochote w danym momencie. Jezeli matka ma w tym okreslonym momencie ochote na serek truskawkowy, a dziecko podaje jej brzoskwiniowy, to narcystyczna matka sie zdenerwuje i wpedzi dziecko w poczucie winy.

Dlatego w tej sytuacji opisanej przez Autorke, jezeli jej parter zostal przyzwyczajony do tego, zeby zawsze musi perfekcyjnie zaspakajac potrzeby matki (bo w przeciwnym wypadu zostanie emocjonalnie ukarany), to taka sytuacja, gdzie jego dziewczynie jest wszystko jedno, jest dla niego niezwykla, bo cale napiecie i koncentracja na potrzebach drugiej osoby nagle przestaja byc wymagane - a to dla niego jest nowe, niesamowicie relaksujace uczucie. Dlatego ja tak wychwalal.

Autorko, zwiazek z kims kto zostal wychowany przez narcystycznych rodzicow jest niezwykle trudny. Porozmawiaj z nim, zorientuj sie co on mysli na temat dysfunkcji, ktorych doswiadczyl jako dziecko. Z przykladow, ktore dalas, on nie widzi w swojej rodzinie niczego nieprawidlowego, a to oznacza, ze nie ma szans na zmiane. A bez zmian bedzie bardzo, bardzo ciezko.

Terapia moze byc dosc skuteczna, ale tak jak ktos juz tu wspomnial - tylko wtedy kiedy on bedzie swiadomy problemu i bedzie mial wewnetrzna potrzebe zmiany.

[coffee]

Napisane przez kosiolek

Juz wam tlumacze co z tym serkiem

Osoby narcystyczne maja zazwyczaj bardzo specyficzne potrzeby i wymagania i oczekuja, zeby osoby z najblizszego otoczenia perfekcyjnie wylapywaly na co one maja ochote w danym momencie. Jezeli matka ma w tym okreslonym momencie ochote na serek truskawkowy, a dziecko podaje jej brzoskwiniowy, to narcystyczna matka sie zdenerwuje i wpedzi dziecko w poczucie winy.

Dlatego w tej sytuacji opisanej przez Autorke, jezeli jej parter zostal przyzwyczajony do tego, zeby zawsze musi perfekcyjnie zaspakajac potrzeby matki (bo w przeciwnym wypadu zostanie emocjonalnie ukarany), to taka sytuacja, gdzie jego dziewczynie jest wszystko jedno, jest dla niego niezwykla, bo cale napiecie i koncentracja na potrzebach drugiej osoby nagle przestaja byc wymagane - a to dla niego jest nowe, niesamowicie relaksujace uczucie. Dlatego ja tak wychwalal.

Ale w cytacie było:

chroniczna potrzeba dogadzania innym, niezdolność określenia własnych uczuć, chęci i potrzeb oraz potrzeba stałego bycia docenianym

To wychodzi na to, że jest autorka jest wychowana przez narcystycznych rodziców, bo nie wie na jaki serek ma chęć.
I skoro cieszy się, gdy facet ją pochwalił, bo nie ma preferencji serkowych, to wychodzi na to, że zależy jej na byciu docenioną, facet ją docenił, dlatego pamięta taką pierdołę.

Naciągane straszliwie.

[kosiolek]

Napisane przez coffee

Ale w cytacie było:

To wychodzi na to, że jest autorka jest wychowana przez narcystycznych rodziców, bo nie wie na jaki serek ma chęć.
I skoro cieszy się, gdy facet ją pochwalił, bo nie ma preferencji serkowych, to wychodzi na to, że zależy jej na byciu docenioną, facet ją docenił, dlatego pamięta taką pierdołę.

Naciągane straszliwie.

Rzeczywiscie post Autorki jest napisany bardzo chaotycznie i musialam przeczytac go dwa razy, zeby zrozumiec co do czego sie odnosi. Dla mnie to co Autorka napisala ma sens, ale ja znam te mechanizmy (zbyt) dobrze, tak z powodu osobistych doswiadczen, jak i z powodu wyksztalcenia.

Ja mysle, ze Autorka pamieta ta "pierdołę" bo to bylo dla niej bardzo dziwne, nie wyczytalam zeby ona sie z tego chwalenia cieszyla, ale moze przeoczylam.

Ludzie, ktorzy nie doswiadczyli zycia z narcystycznymi rodzicami albo innymi narcystycznymi bliskimi, czesto nie sa w stanie pojac o co osobom pokrzywdzonym chodzi, kiedy opowiadaja o swoich traumatycznych i dezorientujacych przezyciach. Te mechanizmy sa niesamowicie subtelne, i jednoczesnie bardzo silne i emocjonalnie obezwladniajace. W jezyku angielskim uzywa sie okreslenia "crazy-making" zeby opisac zachowanie osob narcystycznych - bo w efekcie przebywania z takimi osobami, czlowiek zaczyna sie zastanawiac czy to z nim jest cos nie tak, czy z ta druga osoba.

Dlatego nie dziwie sie, ze czytajac post Autorki, Wizazanki mysla, ze to wszystko wydaje sie byc naciagane, bo tak niestety to brzmi, ale problemy sa jak najbardziej prawdziwe.