Rozstanie w toku-umieram po kawałku.

[patrycja318]

Dziewczyny już nie wiem co robić, z moim partnerem znamy się od 5 lat, mieszkamy razem od 3...tydzień temu obudziliśmy się rankiem lecz zamiast codziennego buziaka nastąpił nieprzewidywany moment-odwrócił się do mnie plecami i powiedział-nie wiem czy jeszcze Cię kocham Od tygodnia żyję w zawieszeniu, kocham go do szaleństwa, a czuję że go tracę-są momenty w których podchodzi do mnie przytula, mówi, że przykro mu gdy widzi mnie cierpiącą itp...są dni jak wczoraj, że mnie ignoruje...Dobija mnie to wszystko, bo miniony rok nie był dla nas łaskawy, stres w pracy, moja choroba, utracona ciąża...ale od 7-8 miesięcy żyliśmy bardzo dobrym życiem(tak mi się przynajmniej wydawało)
Mam wrażenie, że jeszcze moment, a rozpadnę się na kawałki...patrzę na niego i nie wierzę, ze to się między nami dzieje Nie mam siły, poza tym jestem tu sama, w obcym mi kraju, a wszyscy znajomi jakich mam są jego znajomymi Dziewczyny co mam robić? jak z nim rozmawiać?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[ae3f7920981872ca8b387c0d23560f7036978c8d]

Powiedział Ci te słowa pewnego ranka, a w następnych dniach podtrzymywał to zdanie, odwoływał się do niego, jak się teraz zachowuje?

Mieliście dużo problemów, wynika z Twojego opisu. Może ma "bałagan" w głowie...

[Clemence]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

To prawda.
A ja takich typkow nie rozumiem.Jak ma problem to powininien Z TOBA POROZMAWIAC a nie u niego sie sypalo no i co?
pozostawił swojemu biegowi sprawe i poszlo ..
I jest jak jest.

Uwazam,ze to w 100 procentach kjego wina,jezeli sie nie odezwał na ten temat.

Albo teraz idziecie do psychologa,albo rozmowa w ktorej dojdziecie do porozumienia albo nie wiem..

[Buzzerka]

Rozmawialiście o tym jeszcze? Jak on to teraz widzi? Przecież to zawieszenie jak to nazwałaś nie może trwać wiecznie, w niepewności nie da się żyć. Musicie coś postanowić, niech Twój facet weźmie odpowiedzialność za swoje słowa. Psycholog pewnie byłby dobrym pomysłem, bo z tego co piszesz naprawdę trochę przeszliście, ale nie wiem czy chłopak jest za szukaniem pomocy u specjalisty czy przeciw.

[patrycja318]

@ ich...rozmawiamy, dziś mija dokładnie tydzień od tego wydarzenia...i ciągle żadnej odpowiedzi, nic , zero, cały czas to samo...Najbardziej przeraża mnie fakt (nie wspomnialam o tym wcześniej), ze taka sytuacja zdarza się już drugi raz z rzędu:/
Cały czas odpowiada mi wymijająco lub ze złością, są momenty gdy zaczyna płakać, krzyczeć, w innych przychodzi do mnie i całuje...to jest chore.Najchętniej zabrałabym walizki i wróciła do Polski, coraz cześciej ta myśl mnie nachodzi.

[patrycja318]

Prosilam 1000 razy, pójdźmy do psychologa, zapiszmy się na terapię dla par, tłumaczyłam, ze może potrzebne jest nam świeże spojrzenie osoby z zewnątrz...nic z tego, nie chce...Najgorsze jest, ze nie wiem o co właściwie chodzi, bo nie podaje mi żadnych powodów konkretnych, nie wskazuje nic- co mogłabym zmienić cały czas powtarza mi jesteś piękna, mądra, dobra, mam szczęście, ze cię spotkałem, nie wiem czemu mam wątpliwości rozumiecie on nie wie, to jak ja mam wiedzieć...sądzę ze mnie okłamuje, że wstydzi lub boi się podać mi prawdziwy powód takiego zachowania

[patrycja318]

@Buzzerka Ja próbuję rozmawiać z nim codziennie, nie mam już sił, od tygodnia praktycznie nie śpię, nie jem...próbuję mu tłumaczyć, ze żyć tak nie mogę, po przejściach ostatnich miesięcy potrzebny jest mi spokój i bezpieczeństwo, a nie takie wyskoki!!! Póki co on odpowiada mi tylko-poczekajmy, może to minie, ale ja tak żyć nie chcę i nie potrafię!