uczucie a wiara

[xXxXxbeatKaxXxXx]

dziewczyny mam problem jestem z chłopakiem 2 lata, jest nam cudownie razem. On troszczy się o mnie, zabiega jak nikt inny. Mężczyzna "do rany przyłóż". Niestety on jest niewierzący. Na początku związku dość naiwnie myślałam, że on się zmieni - może to i głupie, ale uważałam, że jakoś dzięki mnie zacznie chodzić do kościoła. Cała moja rodzina łącznie ze mną jest mocno wierząca. Nie wiem co robić. Kocham go, ale po tych dwóch latach "opadły mi klapki z oczu" i uświadomiłam sobie, że skoro mamy być razem, to to może być problemem. Powiedzcie - znacie jakieś pary, które mimo różnic w poglądach nt wiary są ze sobą przez długie lata i tworzą szczęśliwe rodziny?

[mm444]

Treść usunięta

[madana]

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=704323

- wszystko w tym temacie, ale nie pojmuję, jak "miało mu się odmienić", gdy związałaś się z kimś , kto ma inny światopogląd.

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

dziewczyny mam problem jestem z chłopakiem 2 lata, jest nam cudownie razem. On troszczy się o mnie, zabiega jak nikt inny. Mężczyzna "do rany przyłóż". Niestety on jest niewierzący. Na początku związku dość naiwnie myślałam, że on się zmieni - może to i głupie, ale uważałam, że jakoś dzięki mnie zacznie chodzić do kościoła. Cała moja rodzina łącznie ze mną jest mocno wierząca. Nie wiem co robić. Kocham go, ale po tych dwóch latach "opadły mi klapki z oczu" i uświadomiłam sobie, że skoro mamy być razem, to to może być problemem. Powiedzcie - znacie jakieś pary, które mimo różnic w poglądach nt wiary są ze sobą przez długie lata i tworzą szczęśliwe rodziny?

Nie znam, ale uważam, że jeśli problemem jest tylko to, że facet jest niewierzący, może się udać o ile przestaniesz wkręcać sobie misję nawracania niewiernego. Bo rozumiem, że kwestie seksu, zabezpieczenia, ślubu, chrztu dzieci macie już obgadaną? Akceptuje NPR, wychowanie dziecka w duchu KK? Rozchodzi się tylko o jego niewiarę?

[201604181004]

Nie znam takich par, prędzej znam nawet małżeństwa które się rozwiodły z tego powodu

[Opulka]

Ja tak samo. Jednak jak się z kimś planuje życie lepiej mieć takie same priorytety. Można się różnić zainteresowaniami czy gustami, to jest wręcz wskazane, jedno dla drugiego jest wtedy ciekawe...ale w tak ważnych sprawach jak sposób życia, poglądy itp. lepiej mieć wspólny front. Czytałaś może "Przeminęło z wiatrem"?
"- (...)Małżeństwo jest tylko wtedy szczęśliwe, kiedy łączą się ze sobą ludzie podobni (...).
- Ach tatusiu- zawołała Scarlett niecierpliwie- gdybym wyszła za niego, zmieniłabym w nim to wszystko!
- Ach tak, tak ci się wydaje?- rzekł Gerald złośliwie, rzucając jej ostre spojrzenie.- To tylko dowodzi, jak mało wiesz o mężczyznach w ogóle, nie mówiąc już o Ashleyu. Żadna żona w świecie nie potrafi zmienić męża na jotę, pamiętaj o tym"

[xXxXxbeatKaxXxXx]

no cóż - może macie racje i powinnam zrezygnować z tego człowieka dla dobra obojga wiem, że oboje będziemy cierpieć, ale może lepiej, żebyśmy znaleźli kogoś, kto będzie podzielał nasze poglądy w tych kwestiach

[201803290936]

Nie wierzę w cuda i w to, że związek świetny, facet cudowny, Ty zakochana, a nagle po 2 latach takie rozkminy i chęć zerwania tylko z tego jednego powodu. Nie wierzę i podejrzewam, że tradycyjnie dla tego typu wątków im dalej "w las", tym więcej tych powodów wyjdzie. Coś więcej musi być "nie teges" - może się zwyczajnie odkochałaś i szukasz dobrego powodu do zerwania?

[xXxXxbeatKaxXxXx]

mogę Ci jedynie powiedzieć, że się mylisz. Dla mnie to naprawde związek i facet idealny. I nie. Nie odkochałam się.

[201607110949]

Napisane przez Doris1981

Nie wierzę w cuda i w to, że związek świetny, facet cudowny, Ty zakochana, a nagle po 2 latach takie rozkminy i chęć zerwania tylko z tego jednego powodu. Nie wierzę i podejrzewam, że tradycyjnie dla tego typu wątków im dalej "w las", tym więcej tych powodów wyjdzie. Coś więcej musi być "nie teges" - może się zwyczajnie odkochałaś i szukasz dobrego powodu do zerwania?

no cóż, zgadzam się z tym - coś za szybko autorka sama nam tu wyskoczyła z zerwaniem, jak by tylko czekała na słowa "nie uda się" by usprawiedliwić zerwanie

[xXxXxbeatKaxXxXx]

nie chciałam rozwijać tego wątku, ale cóż: otóż myśle o tym od Świąt Wielkanocnych. TŻ wcześniej w święta przynajmniej chodził ze mną do kościoła. Tłumaczył to tym, że wierzy, ale frustują go księża i ta cała "kościelna machina", ale w święta pójdzie. W Wielkanoc powiedział, że im dłużej żyje, tym jest dalej od kościoła, wiary itp. Moje przemyślenia to nie kwestia jednego dnia czy godziny, tylko dłuższego czasu. Waham się co zrobić. Naprawde bardzo go kocham...

[Opulka]

Jeśli tak jest, to lepiej niech tak będzie, niż żeby się miała z nim męczyć, prawda?

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

nie chciałam rozwijać tego wątku, ale cóż: otóż myśle o tym od Świąt Wielkanocnych. TŻ wcześniej w święta przynajmniej chodził ze mną do kościoła. Tłumaczył to tym, że wierzy, ale frustują go księża i ta cała "kościelna machina", ale w święta pójdzie. W Wielkanoc powiedział, że im dłużej żyje, tym jest dalej od kościoła, wiary itp. Moje przemyślenia to nie kwestia jednego dnia czy godziny, tylko dłuższego czasu. Waham się co zrobić. Naprawde bardzo go kocham...

no ale powiedz, kwestie drażliwe, poruszone tu przez kilka osób macie dogadane? (powtórzę: seks, antykoncepcja, dzieci) Jeśli tak to pozwól mu żyć po swojemu, nie ciągnij do kościoła, nawet ślub można wziąć jednostronny - skoro tak bardzo go kochasz chyba lepsze to niż rozstanie, nieprawdaż? niestety też myślę, że jego niewiara to tylko wisienka na torcie do Twojego 'ale' względem jego osoby.

[xXxXxbeatKaxXxXx]

tak, te kwestie mamy dogadane: TŻ powiedział, że uszanuje to, wg jakich zasad chce żyć, bo mnie kocha i chce być ze mną. Naprawde nie doszukujcie się w tym drugiego dna, bo go zwyczajnie nie ma.

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

tak, te kwestie mamy dogadane: TŻ powiedział, że uszanuje to, wg jakich zasad chce żyć, bo mnie kocha i chce być ze mną. Naprawde nie doszukujcie się w tym drugiego dna, bo go zwyczajnie nie ma.

no to o co Ci chodzi? wiedziałaś z jakim człowiekiem się wiążesz, naprawdę sądziłaś, że go miłością przemienisz? Ty i tylko Ty będziesz rozpadowi tego związku winna.

[xXxXxbeatKaxXxXx]

tak, tak sądziłam...

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

tak, tak sądziłam...

to bardzo głupio sądziłaś i masz bardzo płytkie podejście do drugiego człowieka - nie kochając go za to jaki jest ale próbując przerobić w kwestiach podstawowych (bo światopoglądowych - tu nie chodzi o np. nauczenie sprzątania po sobie brudnych skarpetek) na swoją modłę. Jednym słowem, zrobiłaś mu kuku. I sobie przy okazji. Bardzo to chrześcijańskie było z Twojej strony, uczciwość pierwsza klasa.

[JohnLena]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

tak, te kwestie mamy dogadane: TŻ powiedział, że uszanuje to, wg jakich zasad chce żyć, bo mnie kocha i chce być ze mną. Naprawde nie doszukujcie się w tym drugiego dna, bo go zwyczajnie nie ma.

Ciekawe ile wytrzyma

[xXxXxbeatKaxXxXx]

nie wiem, co ma tu do rzeczy uczciwość. Nigdy nie zakochałaś się tak, że byłaś obojętna przez dłuższy czas na coś, co później zaczęło Cię uwierać?

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

nie wiem, co ma tu do rzeczy uczciwość. Nigdy nie zakochałaś się tak, że byłaś obojętna przez dłuższy czas na coś, co później zaczęło Cię uwierać?

przez 2 lata obojętna i nagle uwiera? serio? nie, nigdy. Jak mnie coś tak fundamentalnego jak światopogląd uwierało, to od samego początku i zwyczajnie się w to nie pchałam zamiast cichcem próbować przekabacić na moje. Oczywiście, ludzi idealnych nie ma i u męża też mnie parę rzeczy denerwuje, ale są to drobnostki wobec kwestii podstawowych, w których jesteśmy zgodni. Co ma do tego uczciwość? 2 lata wkręcałaś mu, że go kochasz a Ty nie kochasz jego tylko to jaki POWINIEN według Ciebie być. Czyli wierzący. Jeśli naprawdę facet jest dobry, kochający, szczery, to weź Ty się po prostu puknij w głowę. Czemu koniecznie chcesz się z nim rozstawać? Nie rozumiem tego, naprawdę. Możesz wziąć z nim ślub kościelny przecież, da Ci wychować dzieci w wierze, dostosuje się do Ciebie - więc o co biega? Misji w grze "przemieniam żabę w księcia" nie ukończyłaś?

[xXxXxbeatKaxXxXx]

przystopuj trochę ale dzięki za rady jeśli nie zauważyłaś: coś się jednak zmieniło w moim TŻ - najpierw wierzący niepraktykujący, teraz - niewierzący. Chyba tego nie zrozumiałaś.

[201801191006]

nie wierzę w to co czytam.
jak można kochać kogoś, mówić że to facet idealny itp, ale jednocześnie chcieć tego kogoś zostawić tylko dlatego, że nie śmiga z Tobą co niedzielę do kościoła?
widocznie go nie kochasz skoro tak łatwo przychodzi Ci stwierdzenie, że musicie się rozstać dla wyższego dobra.
co innego gdyby nie było porozumienia w kwestiach typu antykoncepcja itp. no to faktycznie jest powód do rozstania. ale jeśli chodzi tylko o to, że on nie chodzi do kościoła... daj mu spokój może i zajmij się swoim sumieniem?

btw, współżyjecie ze sobą?

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

przystopuj trochę ale dzięki za rady jeśli nie zauważyłaś: coś się jednak zmieniło w moim TŻ - najpierw wierzący niepraktykujący, teraz - niewierzący. Chyba tego nie zrozumiałaś.

wierzący niepraktykujący to jak być trochę w ciąży. Serio, powiedz mi czemu koniecznie musi z Tobą chodzić do kościoła? Bo ludzie będą gadać czy co?

[kaledonia]

A ja znam takie pary i to całkiem nie mało.
1) Ona wierząca, wręcz jak na moje oko przesadnie, wszystkie nabożeństwa jest, każda niedziela chodzi itd, a on...woli się wyspać Nie robi problemów co do wychowania dziecka, ochrzcili bez problemu.
2) Pokolenie moich rodziców po 60tce. On zatwardziały ateista z dziada pradziada, ona katoliczka, praktykująca. Na początku mieli tylko ślub cywilny, bo on nie chciał. Jak pojawiły się dzieci to i kościelny wzięli- zrobił to dla niej.

Czyli można, tylko trzeba wcześniej sprawy pewne przedyskutować, takie przyszłościowe, bo jak nie dojdziecie do porozumienia to szkoda czasu Waszego

[xXxXxbeatKaxXxXx]

ad.1. nie, nie współżyjemy.

ad.2. zakładając, że kiedyś będziemy mieć dzieci - ciężko będzie mi wychować je w wierze kiedy będą widzieć, że ojciec nie chodzi do kościoła, że nawet w święta nie siądzie z rodziną do wigilijnego stołu - nie sądzicie?

---------- Dopisano o 23:00 ---------- Poprzedni post napisano o 22:58 ----------

Napisane przez kaledonia

A ja znam takie pary i to całkiem nie mało.
1) Ona wierząca, wręcz jak na moje oko przesadnie, wszystkie nabożeństwa jest, każda niedziela chodzi itd, a on...woli się wyspać Nie robi problemów co do wychowania dziecka, ochrzcili bez problemu.
2) Pokolenie moich rodziców po 60tce. On zatwardziały ateista z dziada pradziada, ona katoliczka, praktykująca. Na początku mieli tylko ślub cywilny, bo on nie chciał. Jak pojawiły się dzieci to i kościelny wzięli- zrobił to dla niej.

Czyli można, tylko trzeba wcześniej sprawy pewne przedyskutować, takie przyszłościowe, bo jak nie dojdziecie do porozumienia to szkoda czasu Waszego

dziękuję za bardzo przydatną mi odpowiedź. Co do reszty - nie musicie analizować mojego sumienia, mojego związku, dopatrywać się innych przyczyn, czy mnie wyśmiewać, bo troche tak się czuje...

[mm444]

Treść usunięta

[201801191006]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

ad.1. nie, nie współżyjemy.

ad.2. zakładając, że kiedyś będziemy mieć dzieci - ciężko będzie mi wychować je w wierze kiedy będą widzieć, że ojciec nie chodzi do kościoła, że nawet w święta nie siądzie z rodziną do wigilijnego stołu - nie sądzicie?

ale dzieci będą miały swój rozum i same zadecydują.
jeśli będą chciały żyć w zgodzie z religią to niewierzący ojciec nie będzie stał na przeszkodzie, a jeśli nie będą chciały to i cała rodzina nie pomoże.

[madana]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

ad.1. nie, nie współżyjemy.

ad.2. zakładając, że kiedyś będziemy mieć dzieci - ciężko będzie mi wychować je w wierze kiedy będą widzieć, że ojciec nie chodzi do kościoła, że nawet w święta nie siądzie z rodziną do wigilijnego stołu - nie sądzicie?

- a to ojciec musi mieć jak matka? I co? W czasie Wigilii w kuchni będzie siedzieć?- może nie wiesz, ale i ateiści obchodzą często Wigilię, nie jako święto religijne, ale jako spotkanie rodzinne, element tradycji. Powiedz mi, dlaczego on miałby do tego stołu nie usiąść- dzikusem jest?
Ja akurat piszę ci z punktu widzenia osoby wierzącej, tyle że dla mnie ta sfera musiała być w związku wspólna. I jest.

[201607110949]

Napisane przez xXxXxbeatKaxXxXx

ad.2. zakładając, że kiedyś będziemy mieć dzieci - ciężko będzie mi wychować je w wierze kiedy będą widzieć, że ojciec nie chodzi do kościoła, że nawet w święta nie siądzie z rodziną do wigilijnego stołu - nie sądzicie?

nie, myślę, że będzie ciężej ale wychować w wierze się da - wychować, nie wytresować. Bo wiesz, ja jestem z domu hardkorowo pobożnego a z kościołem już nic wspólnego nie mam, są tu też przypadki osób, które miały na odwrót. Wiara dziecka to też kwestia jego wyboru, Ty mu możesz dać tylko dobry przykład, między innymi miłości i szacunku wobec drugiego człowieka, który jest inny.
I myślę, że wyszukujesz jakichkolwiek argumentów za tym aby związek zakończyć, więc jeśli nie przed nami to przyznaj się lepiej sama przed sobą, co się kryje głębiej, tak naprawdę.

[vouvray]

a to nie jest czasem autorko tak, że Twoja rodzina nie bardzo sobie zdaje sprawę, że przyszły członek rodziny jest niewierzący? tego się obawiasz? I czy naprawdę zadowalałoby Cię to, gdyby on chodził na pokaz z Tobą do tego kościoła, a nawet nie uczestniczyłby duchowo we mszy i w głowie sobie myślał, kiedy w końcu się skończy nabożeństwo? Wiary w niego swoją osobą nie wszczepisz, pokazówkę ewentualnie mógłby odwalać z miłości, ale po co? Jaki w tym sens?