Bardzo duży dylemat

[jestem w kropce]

Witajcie, nawet nie wiem od czego zacząć, ale bardzo potrzebuję rady, pomocy, wsparcia jakiegoś przynajmniej, chcę być anonimowa, bo nie mam na tyle zaufanych osób blisko żeby móc się ich w tym doradzić. Prawie rok temu poznałam w sieci faceta, najpierw nawet nie lubiłam z nim pisać, ale później zaczęło się wszystko rozkręcać i zaczęło mi bardzo zależeć na tej znajomości no i na nim. Bardzo chciałam się z nim spotkać, przynajmniej na kawę, posiedzieć, pogadać, ale on ciągle powtarzał, że najpierw musi mi coś powiedzieć, coś ważnego o sobie, ale zaczęło mu zależeć i wie, że jak mi to powie to ta znajomość się zakończy. Ciągle powtarzał, że jeszcze kiedyś będzie normalny, że tabletki, że jakieś operacje, że kiedyś będzie zwykły jak każdy inny. Długo miał opory przed pokazaniem mi swojego zdjęcia, ale w końcu się przełamał i nawet rozmawialiśmy kilka razy na Skype, nie wiedziałam o co mu chodzi, nie widziałam nic bardzo dziwnego w nim, oprócz tego, że mając 24 lata wygląda na 16. ma delikatne, niemalże damskie rysy twarzy i ma dość kobiecy głos, ale myślałam, że tak bywa więc się tym nie przejmowałam, jest wspaniałą osobą, z którą porozmawiać mogę na każdy temat więc się tym nie przejmowałam a powiem więcej, podobała mi się ta jego delikatna uroda. Wczoraj zaczął ten temat, że musi mi to powiedzieć, że on nie wytrzyma tak dłużej. Zaczynał, ale widziałam, że bardzo trudno mu było to powiedzieć, w końcu się wkurzyłam i powiedziałam, że albo mówi, albo ja się więcej nie odezwę do niego, bo już mam dość tej niepewności i tego wszystkiego... Powiedział mi, że jest... interseksualny. Jeśli chodzi o to kim się czuje, to jest w 100% facetem i był nim od dziecka, ale właśnie ten wygląd, głos no i narządy płciowe ma damsko-męskie. Zapytałam go czemu nie leczył się od dawna, powiedział, że on dopiero niedawno zaakceptował to kim jest i zrozumiał, że to nie przejdzie, że chciałby być taki normalny, zwyczajny a nie jakiś niedorozwinięty...
Teraz ja nie wiem co mam zrobić, mam taki mętlik w głowie, że za chwilę zwariuję. Bardzo mi na nim zależy, nie zmieniłam podejścia do niego, ale nie wiem czy potrafiłabym z kimś takim być, a od jakiegoś czasu patrzyłam na niego jak na kandydata na mojego partnera, wiem, że on też tak na mnie patrzył.
Co ja mam zrobić? Potrafiłybyście być w związku z taką osobą?

[klempaa]

Napisane przez jestem w kropce

Witajcie, nawet nie wiem od czego zacząć, ale bardzo potrzebuję rady, pomocy, wsparcia jakiegoś przynajmniej, chcę być anonimowa, bo nie mam na tyle zaufanych osób blisko żeby móc się ich w tym doradzić. Prawie rok temu poznałam w sieci faceta, najpierw nawet nie lubiłam z nim pisać, ale później zaczęło się wszystko rozkręcać i zaczęło mi bardzo zależeć na tej znajomości no i na nim. Bardzo chciałam się z nim spotkać, przynajmniej na kawę, posiedzieć, pogadać, ale on ciągle powtarzał, że najpierw musi mi coś powiedzieć, coś ważnego o sobie, ale zaczęło mu zależeć i wie, że jak mi to powie to ta znajomość się zakończy. Ciągle powtarzał, że jeszcze kiedyś będzie normalny, że tabletki, że jakieś operacje, że kiedyś będzie zwykły jak każdy inny. Długo miał opory przed pokazaniem mi swojego zdjęcia, ale w końcu się przełamał i nawet rozmawialiśmy kilka razy na Skype, nie wiedziałam o co mu chodzi, nie widziałam nic bardzo dziwnego w nim, oprócz tego, że mając 24 lata wygląda na 16. ma delikatne, niemalże damskie rysy twarzy i ma dość kobiecy głos, ale myślałam, że tak bywa więc się tym nie przejmowałam, jest wspaniałą osobą, z którą porozmawiać mogę na każdy temat więc się tym nie przejmowałam a powiem więcej, podobała mi się ta jego delikatna uroda. Wczoraj zaczął ten temat, że musi mi to powiedzieć, że on nie wytrzyma tak dłużej. Zaczynał, ale widziałam, że bardzo trudno mu było to powiedzieć, w końcu się wkurzyłam i powiedziałam, że albo mówi, albo ja się więcej nie odezwę do niego, bo już mam dość tej niepewności i tego wszystkiego... Powiedział mi, że jest... interseksualny. Jeśli chodzi o to kim się czuje, to jest w 100% facetem i był nim od dziecka, ale właśnie ten wygląd, głos no i narządy płciowe ma damsko-męskie. Zapytałam go czemu nie leczył się od dawna, powiedział, że on dopiero niedawno zaakceptował to kim jest i zrozumiał, że to nie przejdzie, że chciałby być taki normalny, zwyczajny a nie jakiś niedorozwinięty...
Teraz ja nie wiem co mam zrobić, mam taki mętlik w głowie, że za chwilę zwariuję. Bardzo mi na nim zależy, nie zmieniłam podejścia do niego, ale nie wiem czy potrafiłabym z kimś takim być, a od jakiegoś czasu patrzyłam na niego jak na kandydata na mojego partnera, wiem, że on też tak na mnie patrzył.
Co ja mam zrobić? Potrafiłybyście być w związku z taką osobą?

Jeśli taki facet zdecydowałby się na usunięcie żeńskich narządów płciowych + jest zdolny do pojęcia współżycia- nie miałabym z tym problemu.
W innym przypadku - nie.

[_ema_]

Napisane przez jestem w kropce

Witajcie, nawet nie wiem od czego zacząć, ale bardzo potrzebuję rady, pomocy, wsparcia jakiegoś przynajmniej, chcę być anonimowa, bo nie mam na tyle zaufanych osób blisko żeby móc się ich w tym doradzić. Prawie rok temu poznałam w sieci faceta, najpierw nawet nie lubiłam z nim pisać, ale później zaczęło się wszystko rozkręcać i zaczęło mi bardzo zależeć na tej znajomości no i na nim. Bardzo chciałam się z nim spotkać, przynajmniej na kawę, posiedzieć, pogadać, ale on ciągle powtarzał, że najpierw musi mi coś powiedzieć, coś ważnego o sobie, ale zaczęło mu zależeć i wie, że jak mi to powie to ta znajomość się zakończy. Ciągle powtarzał, że jeszcze kiedyś będzie normalny, że tabletki, że jakieś operacje, że kiedyś będzie zwykły jak każdy inny. Długo miał opory przed pokazaniem mi swojego zdjęcia, ale w końcu się przełamał i nawet rozmawialiśmy kilka razy na Skype, nie wiedziałam o co mu chodzi, nie widziałam nic bardzo dziwnego w nim, oprócz tego, że mając 24 lata wygląda na 16. ma delikatne, niemalże damskie rysy twarzy i ma dość kobiecy głos, ale myślałam, że tak bywa więc się tym nie przejmowałam, jest wspaniałą osobą, z którą porozmawiać mogę na każdy temat więc się tym nie przejmowałam a powiem więcej, podobała mi się ta jego delikatna uroda. Wczoraj zaczął ten temat, że musi mi to powiedzieć, że on nie wytrzyma tak dłużej. Zaczynał, ale widziałam, że bardzo trudno mu było to powiedzieć, w końcu się wkurzyłam i powiedziałam, że albo mówi, albo ja się więcej nie odezwę do niego, bo już mam dość tej niepewności i tego wszystkiego... Powiedział mi, że jest... interseksualny. Jeśli chodzi o to kim się czuje, to jest w 100% facetem i był nim od dziecka, ale właśnie ten wygląd, głos no i narządy płciowe ma damsko-męskie. Zapytałam go czemu nie leczył się od dawna, powiedział, że on dopiero niedawno zaakceptował to kim jest i zrozumiał, że to nie przejdzie, że chciałby być taki normalny, zwyczajny a nie jakiś niedorozwinięty...
Teraz ja nie wiem co mam zrobić, mam taki mętlik w głowie, że za chwilę zwariuję. Bardzo mi na nim zależy, nie zmieniłam podejścia do niego, ale nie wiem czy potrafiłabym z kimś takim być, a od jakiegoś czasu patrzyłam na niego jak na kandydata na mojego partnera, wiem, że on też tak na mnie patrzył.
Co ja mam zrobić? Potrafiłybyście być w związku z taką osobą?

Nie jestem znawca tematu więc chcę się upewnić:
czy występują u niego narządy obu płci ale w pełni rozwinięte i sprawne? Czy występują, ale nie są wykształcone tak jak u zdrowego człowieka?
Jednym słowem - po terapii, usunięciu damskich narządów będzie mógł prowadzić normalne zycie seksualne? Będzie mógł zapłodnić komórke jajową?
Jak wygląda jego ciało? Poza narządami rozrodczymi ma jeszcze drugorzędowe cechy płciowe kobiety?

Co do mnie, myślę, że na tym etapie bym sobie odpuściła, niezależnie od wyników terapii.

[mpt]

Napisane przez jestem w kropce

Witajcie, nawet nie wiem od czego zacząć, ale bardzo potrzebuję rady, pomocy, wsparcia jakiegoś przynajmniej, chcę być anonimowa, bo nie mam na tyle zaufanych osób blisko żeby móc się ich w tym doradzić. Prawie rok temu poznałam w sieci faceta, najpierw nawet nie lubiłam z nim pisać, ale później zaczęło się wszystko rozkręcać i zaczęło mi bardzo zależeć na tej znajomości no i na nim. Bardzo chciałam się z nim spotkać, przynajmniej na kawę, posiedzieć, pogadać, ale on ciągle powtarzał, że najpierw musi mi coś powiedzieć, coś ważnego o sobie, ale zaczęło mu zależeć i wie, że jak mi to powie to ta znajomość się zakończy. Ciągle powtarzał, że jeszcze kiedyś będzie normalny, że tabletki, że jakieś operacje, że kiedyś będzie zwykły jak każdy inny. Długo miał opory przed pokazaniem mi swojego zdjęcia, ale w końcu się przełamał i nawet rozmawialiśmy kilka razy na Skype, nie wiedziałam o co mu chodzi, nie widziałam nic bardzo dziwnego w nim, oprócz tego, że mając 24 lata wygląda na 16. ma delikatne, niemalże damskie rysy twarzy i ma dość kobiecy głos, ale myślałam, że tak bywa więc się tym nie przejmowałam, jest wspaniałą osobą, z którą porozmawiać mogę na każdy temat więc się tym nie przejmowałam a powiem więcej, podobała mi się ta jego delikatna uroda. Wczoraj zaczął ten temat, że musi mi to powiedzieć, że on nie wytrzyma tak dłużej. Zaczynał, ale widziałam, że bardzo trudno mu było to powiedzieć, w końcu się wkurzyłam i powiedziałam, że albo mówi, albo ja się więcej nie odezwę do niego, bo już mam dość tej niepewności i tego wszystkiego... Powiedział mi, że jest... interseksualny. Jeśli chodzi o to kim się czuje, to jest w 100% facetem i był nim od dziecka, ale właśnie ten wygląd, głos no i narządy płciowe ma damsko-męskie. Zapytałam go czemu nie leczył się od dawna, powiedział, że on dopiero niedawno zaakceptował to kim jest i zrozumiał, że to nie przejdzie, że chciałby być taki normalny, zwyczajny a nie jakiś niedorozwinięty...
Teraz ja nie wiem co mam zrobić, mam taki mętlik w głowie, że za chwilę zwariuję. Bardzo mi na nim zależy, nie zmieniłam podejścia do niego, ale nie wiem czy potrafiłabym z kimś takim być, a od jakiegoś czasu patrzyłam na niego jak na kandydata na mojego partnera, wiem, że on też tak na mnie patrzył.
Co ja mam zrobić? Potrafiłybyście być w związku z taką osobą?

Nie sądzę, żeby tutaj ktokolwiek był w stanie Ci pomóc.
Zapytaj chłopaka czy chodzi do psychologa. Jeśli chodzi i zależy Ci na tej relacji, to też wybierz się na wizytę i porozmawiaj o swoich wątpliwościach. Ale:
- ta znajomość jest pewnie relacją na dużą odległość;
- mówisz, że na początku nie lubiłaś z nim pisać. Dlaczego? Jeśli coś Ci nie pasowało, to nie warto tego ciągnać. Teraz może się do siebie przyzwyczailiście, ale rozważ, czy warto się w to pakować.

[jestem w kropce]

Napisane przez klempaa

Jeśli taki facet zdecydowałby się na usunięcie żeńskich narządów płciowych + jest zdolny do pojęcia współżycia- nie miałabym z tym problemu.
W innym przypadku - nie.

Chce się poddać takiej operacji.

Napisane przez _ema_

Nie jestem znawca tematu więc chcę się upewnić:
czy występują u niego narządy obu płci ale w pełni rozwinięte i sprawne? Czy występują, ale nie są wykształcone tak jak u zdrowego człowieka?
Jednym słowem - po terapii, usunięciu damskich narządów będzie mógł prowadzić normalne zycie seksualne? Będzie mógł zapłodnić komórke jajową?
Jak wygląda jego ciało? Poza narządami rozrodczymi ma jeszcze drugorzędowe cechy płciowe kobiety?

Co do mnie, myślę, że na tym etapie bym sobie odpuściła, niezależnie od wyników terapii.

Nie są w pełni rozwinięte, są ale nie tak wykształcone jak u zdrowego człowieka. Co do tego czy będzie mógł mieć dzieci, nie wiem, pytałam go i on mówi, że sam nie wie. Jeśli chodzi o życie seksualne tak poza tym to będzie mógł normalnie uprawiać seks.

Napisane przez mpt

Nie sądzę, żeby tutaj ktokolwiek był w stanie Ci pomóc.
Zapytaj chłopaka czy chodzi do psychologa. Jeśli chodzi i zależy Ci na tej relacji, to też wybierz się na wizytę i porozmawiaj o swoich wątpliwościach. Ale:
- ta znajomość jest pewnie relacją na dużą odległość;
- mówisz, że na początku nie lubiłaś z nim pisać. Dlaczego? Jeśli coś Ci nie pasowało, to nie warto tego ciągnać. Teraz może się do siebie przyzwyczailiście, ale rozważ, czy warto się w to pakować.

Chodzi do seksuologa, do psychologa i różnych innych specjalistów. Między nami jest 200km. Nie lubiłam z nim pisać, bo wtedy był w związku, a ja nie lubię wpieprzać się między młotek a kowadło. Poznałam go na forum informatycznym, napisałam z prośbą o pomoc, ale jak już mi pomógł zaczęliśmy pisać nieco więcej, ale wiedziałam, że ma dziewczynę więc jakoś tak nie bardzo mi odpowiadało to, a ja nie wierzę w przyjaźń damsko-męską. Później jego związek się rozpadł, zaczęliśmy dużo więcej, bo miał depresję i jakoś tak się przywiązaliśmy do siebie po tym.

[mpt]

Napisane przez jestem w kropce

[...]Chodzi do seksuologa, do psychologa i różnych innych specjalistów. Między nami jest 200km. Nie lubiłam z nim pisać, bo wtedy był w związku, a ja nie lubię wpieprzać się między młotek a kowadło. Poznałam go na forum informatycznym, napisałam z prośbą o pomoc, ale jak już mi pomógł zaczęliśmy pisać nieco więcej, ale wiedziałam, że ma dziewczynę więc jakoś tak nie bardzo mi odpowiadało to, a ja nie wierzę w przyjaźń damsko-męską. Później jego związek się rozpadł, zaczęliśmy dużo więcej, bo miał depresję i jakoś tak się przywiązaliśmy do siebie po tym.

200 km to nie jest dużo, spotkajcie się. Powiedz mu wprost, że to dla Ciebie szok, niczego nie obiecujesz, ale chcesz go poznać osobiście. Potem zdecyduj, ale licz się z tym, ze będzie źle - facet z depresją i takimi problemami to nie jest misio bez oczka. Ty również powinnaś pójść do psychologa, jeśli zdecydujesz się na taki związek.

[Stokrotek90]

Bardzo trudna decyzja, ale czy spotkaliście się na żywo? Bez co najmniej kilku spotkań nie rozpatrywałabym związku - relacja tylko online moim zdaniem nie jest wystarczająca do oceny czy z kimś chcę stworzyć związek, czy nie - i to niezależnie od tego z jakimi problemami zmaga się ta druga osoba. Kto wie co z tego wyniknie? Może związek, może przyjaźń (wtedy nie powinna Ci przeszkadzać interseksualność), a może nic? W każdym razie nie warto rezygnować ze znajomości jako takiej, jeśli czujesz porozumienie.

[jestem w kropce]

Napisane przez mpt

200 km to nie jest dużo, spotkajcie się. Powiedz mu wprost, że to dla Ciebie szok, niczego nie obiecujesz, ale chcesz go poznać osobiście. Potem zdecyduj, ale licz się z tym, ze będzie źle - facet z depresją i takimi problemami to nie jest misio bez oczka. Ty również powinnaś pójść do psychologa, jeśli zdecydujesz się na taki związek.

Spotkamy się, jak tylko będzie możliwość, powiedziałam mu, że dla mnie to szok, że pierwszy raz się z czymś takim spotkałam i czuję się z tym dziwnie, on mówi, że to rozumie bo spotyka się z takimi reakcjami na co dzień, że dużo ludzi wręcz okazuje wobec niego obrzydzenie kiedy dowiaduje się jaki on jest. Jeśli się na to zdecyduję to na pewno pójdę do psychologa.

Napisane przez Stokrotek90

Bardzo trudna decyzja, ale czy spotkaliście się na żywo? Bez co najmniej kilku spotkań nie rozpatrywałabym związku - relacja tylko online moim zdaniem nie jest wystarczająca do oceny czy z kimś chcę stworzyć związek, czy nie - i to niezależnie od tego z jakimi problemami zmaga się ta druga osoba. Kto wie co z tego wyniknie? Może związek, może przyjaźń (wtedy nie powinna Ci przeszkadzać interseksualność), a może nic? W każdym razie nie warto rezygnować ze znajomości jako takiej, jeśli czujesz porozumienie.

Tak jak pisałam wyżej spotkam się z nim w najbliższym możliwym terminie. Nie chcę kończyć tej znajomości, bo mi na nim naprawdę zależy. Jest bardzo fajnym, inteligentnym facetem i chcę mieć z nim kontakt mimo wszystko, bo mi to ogólnie nie przeszkadza, jednak jeśli miałabym się z nim wiązać to już jednak trochę mnie to zastanawia.

Zapytałam go czy jest w stanie normalnie uprawiać seks, zapytał co znaczy dla mnie normalnie, że lesbijki też się normalnie kochają, powiedziałam mu, że normalnie tzn typowy stosunek między kobietą a mężczyzną, powiedział mi, że na 40%, nie wiem co to znaczyło...

[klempaa]

Napisane przez jestem w kropce

Zapytałam go czy jest w stanie normalnie uprawiać seks, zapytał co znaczy dla mnie normalnie, że lesbijki też się normalnie kochają, powiedziałam mu, że normalnie tzn typowy stosunek między kobietą a mężczyzną, powiedział mi, że na 40%, nie wiem co to znaczyło...

I to bylby dla mnie sygnał ostrzegawczy.
Przycisnęłabym go w tym temacie, nie chciałabym się zaangażować, by potem doznać zawodu...

[jestem w kropce]

Napisane przez klempaa

I to bylby dla mnie sygnał ostrzegawczy.
Przycisnęłabym go w tym temacie, nie chciałabym się zaangażować, by potem doznać zawodu...

Później dodał, że na razie na 40, ale po operacji będzie na 100%. Nie chciałam go tak wprost pytać co on ma między nogami, bo było mi po prostu głupio, jednak nie jesteśmy w związku... Powiedział, że ma typowe narządy jak u obojnaków. Patrzyłam w necie tak szczerze i nie wiem.

[klempaa]

Napisane przez jestem w kropce

Później dodał, że na razie na 40, ale po operacji będzie na 100%. Nie chciałam go tak wprost pytać co on ma między nogami, bo było mi po prostu głupio, jednak nie jesteśmy w związku... Powiedział, że ma typowe narządy jak u obojnaków. Patrzyłam w necie tak szczerze i nie wiem.

Hermafrodytyzm to nie jest to samo, co interseksualizm, to po pierwsze.
Po drugie - ja bym jednak dociekała. Bo jesli przez myśl Ci przechodzi związek z nim... no to cóż.

[jestem w kropce]

Napisane przez klempaa

Hermafrodytyzm to nie jest to samo, co interseksualizm, to po pierwsze.
Po drugie - ja bym jednak dociekała. Bo jesli przez myśl Ci przechodzi związek z nim... no to cóż.

Nie mam pojęcia czym różnią się te terminy tak szczerze, powiedział mi, że lekarze określają go osobą interseksualną i powiedział mi, że ma tam wszystko pomieszane, czyli coś z faceta, coś z kobiety. Wiem, że miał wcześniej kilka partnerek i mówi, że uprawiał z nimi seks, ale nie wiem jak to wyglądało.

[busch]

To wszystko zależy od Ciebie. Osoby transseksualne też są w związkach - zarówno te przed operacją narządów płciowych, jak i po operacji. Dobrze też moim zdaniem podsumował to ten chłopak: lesbijki też uprawiają seks, mając z tego dużo frajdy.

Myślę, że z decyzjami powinnaś wstrzymać się do spotykania się w realu. Po prostu nastaw się na miłe spędzanie czasu. Jeśli poczujesz chemię, to pewnie będziesz chciała przetestować te 40% - i może nawet całkiem Ci będzie coś takiego pasowało. Równie dobrze może się też okazać, że na żywo poprzez swoje problemy i depresję jest po prostu bardzo trudny w relacjach - i wtedy pewnie pozostanie wam normalna przyjacielska relacja

[klempaa]

Napisane przez jestem w kropce

Nie mam pojęcia czym różnią się te terminy tak szczerze, powiedział mi, że lekarze określają go osobą interseksualną i powiedział mi, że ma tam wszystko pomieszane, czyli coś z faceta, coś z kobiety. Wiem, że miał wcześniej kilka partnerek i mówi, że uprawiał z nimi seks, ale nie wiem jak to wyglądało.

Hermafrodyta ma gonady obu płci (czyli i jajniki, i jądra), osoba interseksualna ma gonady tylko jednej płci, ale może mieć narządy płciowe zewnętrzne obupłciowe. Taka to i różnica.

I serio: zrobisz jak zechcesz, ale ja bym dociekała konkretów. Czy może uprawiać klasyczny, pochwowy seks i co to znaczy te "40%".

[ARAKSJEL]

Napisane przez klempaa

Hermafrodytyzm to nie jest to samo, co interseksualizm, to po pierwsze.

Wydaje mi się że to samo .

Kobiece rysy i głos świadczą o braku testosteronu ...nie ma jąder ??


Ano racja jest różnica ^

[jestem w kropce]

Napisane przez busch

To wszystko zależy od Ciebie. Osoby transseksualne też są w związkach - zarówno te przed operacją narządów płciowych, jak i po operacji. Dobrze też moim zdaniem podsumował to ten chłopak: lesbijki też uprawiają seks, mając z tego dużo frajdy.

Myślę, że z decyzjami powinnaś wstrzymać się do spotykania się w realu. Po prostu nastaw się na miłe spędzanie czasu. Jeśli poczujesz chemię, to pewnie będziesz chciała przetestować te 40% - i może nawet całkiem Ci będzie coś takiego pasowało. Równie dobrze może się też okazać, że na żywo poprzez swoje problemy i depresję jest po prostu bardzo trudny w relacjach - i wtedy pewnie pozostanie wam normalna przyjacielska relacja

Chyba właśnie tak zrobię, spotkamy się bez nastawiania na nic, po prostu spotkanie ze znajomym i nic więcej, później okaże się jak się dogadujemy i czy ta chemia stąd przenie się również na realne spotkanie.

Napisane przez klempaa

Hermafrodyta ma gonady obu płci (czyli i jajniki, i jądra), osoba interseksualna ma gonady tylko jednej płci, ale może mieć narządy płciowe zewnętrzne obupłciowe. Taka to i różnica.

I serio: zrobisz jak zechcesz, ale ja bym dociekała konkretów. Czy może uprawiać klasyczny, pochwowy seks i co to znaczy te "40%".

Z tego co wiem to u niego są tylko zewnętrzne obupłciowe.

Dzisiaj z nim porozmawiam i spróbuję go podpytać jak to wygląda dokładniej.

O ile się do mnie odezwie, bo odkąd mi to powiedział milczy. Nie wiem, może czeka na mój ruch.

Napisane przez ARAKSJEL

Wydaje mi się że to samo .

Kobiece rysy i głos świadczą o braku testosteronu ...nie ma jąder ??

Na pewno brak testosteronu, bo mówił mi, że po badaniach zaczyna go przyjmować. Nie wiem czy ma jądra, naprawdę nie wiem...

[mpt]

Napisane przez jestem w kropce

[...]Powiedział, że ma typowe narządy jak u obojnaków. Patrzyłam w necie tak szczerze i nie wiem.

Słabo wykształcony członek, pewnie na kształt przerośniętej łechtaczki. Tak najbardziej obrazowo można to scharakteryzować. Operacja polega na wykształceniu penisa z zachowaniem unerwienia łechtaczki - tyle że nie będzie to nigdy duży członek. Jeśli facet Ci się spodoba, to myślę, że warto próbować - ma doświadczenia seksualne, więc nie jest chyba łajzą Generalnie to dobrze o nim świadczy, że mimo takich problemów ma życie seksulne, korzysta z pomocy specjalistów itp.

[jestem w kropce]

Napisane przez mpt

Słabo wykształcony członek, pewnie na kształt przerośniętej łechtaczki. Tak najbardziej obrazowo można to scharakteryzować. Operacja polega na wykształceniu penisa z zachowaniem unerwienia łechtaczki - tyle że nie będzie to nigdy duży członek. Jeśli facet Ci się spodoba, to myślę, że warto próbować - ma doświadczenia seksualne, więc nie jest chyba łajzą Generalnie to dobrze o nim świadczy, że mimo takich problemów ma życie seksulne, korzysta z pomocy specjalistów itp.

Właśnie mniej więcej tak sobie to wyobrażałam. Nie jest to tak szczerze miły widok, ale też nie odrzuca mnie jakoś bardzo, nie wiem jak to będzie zobaczyć coś takiego na żywo.

No doświadczenie jakieś ma, z tego co wiem to nie miał dużo partnerek, 2 może 3, ale w jednym związku był 2 lata więc chyba nie było tak źle.

[czarna_maciejka]

Napisane przez jestem w kropce

Wiem, że miał wcześniej kilka partnerek i mówi, że uprawiał z nimi seks, ale nie wiem jak to wyglądało.

A mnie zastanowilo to. Widac chyba nie jest az tak zle, skoro byl w stanie znalezc kilka partnerek i odbyc z nimi stosunki.
No chyba ze szukal takich, ktore kreci jego 'innosc', a nie zwyczajnych dziewczyn
Pewnie mu na tobie zalezy, skoro tak obawial sie powiedzenia ci prawdy.
Jesli jest gotow podjac sie operacji to nie rezygnowalabym z niego tak od razu. A jak taka operacja wyglada? W sensie-czy on sie orientowal, czy ma na to ewentualnie pieniadze, jesli nie jest refundowana i czy wie mniej wiecej kiedy to by mialo nastapic?

[_ema_]

Zdjęcie nie dla wrażliwych

http://www.endokrynologiapediatryczn...2/ryc_%201.jpg

Jesli to wygląda mniej więcej tak, to nie wiem jak by mógł uprawiać klasyczny seks.

[mpt]

Napisane przez _ema_

[...]Jesli to wygląda mniej więcej tak, to nie wiem jak by mógł uprawiać klasyczny seks.

Nic nie mówił o klasycznym seksie. Jeżeli ktoś ma nie w pełni wykształcone narządy płciowe, to nie będzie uprawiał klasycznego seksu i nie ma co tutaj szukać sensacji. Po operacji członek też nie będzie wyglądał "klasycznie", ale seks będzie możliwy. Tak jak i bez członka Tu chodzi nie tylko o te deformacje, ale głównie o psychikę, tyle.

[_ema_]

Napisane przez mpt

Nic nie mówił o klasycznym seksie. Jeżeli ktoś ma nie w pełni wykształcone narządy płciowe, to nie będzie uprawiał klasycznego seksu i nie ma co tutaj szukać sensacji. Po operacji członek też nie będzie wyglądał "klasycznie", ale seks będzie możliwy. Tak jak i bez członka Tu chodzi nie tylko o te deformacje, ale głównie o psychikę, tyle.

Widocznie mamy inną definicję klasycznego seksu, bo dla mnie jest on niewykonalny bez członka, tyle.

I dla mnie równie duzym problemem byłyby deformacje jak i psychika. Nie wiem czy nie większym.

[ARAKSJEL]

Napisane przez _ema_

Zdjęcie nie dla wrażliwych

http://www.endokrynologiapediatryczn...2/ryc_%201.jpg

Jesli to wygląda mniej więcej tak, to nie wiem jak by mógł uprawiać klasyczny seks.

Można porno znaleźć z niego wynika że seks jest normalny przy pełni wykształconym członku > ale to już chyba pod Hermafrodytę podchodzi .

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

Jeśli ma jajniki, to genotypowo jest kobietą. Czyli na logikę - nie będziecie mieć nigdy dzieci. Nie robił nigdy badań genetycznych, żeby dowiedzieć się jakiej jest płci?

[jestem w kropce]

Napisane przez czarna_maciejka

A mnie zastanowilo to. Widac chyba nie jest az tak zle, skoro byl w stanie znalezc kilka partnerek i odbyc z nimi stosunki.
No chyba ze szukal takich, ktore kreci jego 'innosc', a nie zwyczajnych dziewczyn
Pewnie mu na tobie zalezy, skoro tak obawial sie powiedzenia ci prawdy.
Jesli jest gotow podjac sie operacji to nie rezygnowalabym z niego tak od razu. A jak taka operacja wyglada? W sensie-czy on sie orientowal, czy ma na to ewentualnie pieniadze, jesli nie jest refundowana i czy wie mniej wiecej kiedy to by mialo nastapic?

Z tego co wiem to były normalne dziewczyny, a nie żadne fetyszystki.
Operacja nie jest refundowana więc będzie musiał uzbierać pieniądze, niestety nie wiem kiedy to miałoby się stać.

Napisane przez _ema_

Zdjęcie nie dla wrażliwych

http://www.endokrynologiapediatryczn...2/ryc_%201.jpg

Jesli to wygląda mniej więcej tak, to nie wiem jak by mógł uprawiać klasyczny seks.

Widziałam właśnie te zdjęcia. Też mnie zastanawia seks w takim wypadku.


[1=8c9538aac29bb5fbc2d31b2 aac28a8f9b62d5c74_6584d26 7571b8;43109276]Jeśli ma jajniki, to genotypowo jest kobietą. Czyli na logikę - nie będziecie mieć nigdy dzieci. Nie robił nigdy badań genetycznych, żeby dowiedzieć się jakiej jest płci?[/QUOTE]

Z tego co mi mówił to wszystkie narządy wewnętrzne ma męskie. Nie wiem, ja nie pytałam. Dowiedziałam się dopiero wczoraj wieczorem i za dużo nie zdążyliśmy pogadać.

[mpt]

Napisane przez jestem w kropce

[...]Operacja nie jest refundowana więc będzie musiał uzbierać pieniądze, niestety nie wiem kiedy to miałoby się stać. [...]

Tak Ci powiedział?

[czarna_maciejka]

Napisane przez jestem w kropce

Operacja nie jest refundowana więc będzie musiał uzbierać pieniądze, niestety nie wiem kiedy to miałoby się stać.

O widzisz, i trafilam pytaniem w samo sedno.
To dopiero jest kluczowa sprawa chyba...

[jestem w kropce]

Napisane przez mpt

Tak Ci powiedział?

Powiedział mi, że leczenie jest bardzo kosztowne.

Napisane przez czarna_maciejka

O widzisz, i trafilam pytaniem w samo sedno.
To dopiero jest kluczowa sprawa chyba...

Czytałam w internecie, że koszt to około 40tys złotych, więc to jednak sporo, ale nie wiem jak to wygląda jeśli osoba jest interseksualna, czy coś jest refundowane, ale obawiam się, że nie.

[mpt]

Napisane przez jestem w kropce

Powiedział mi, że leczenie jest bardzo kosztowne. [...]

Z moich informacji osoby interseksualne są operowane w ramach NFZ. Nie refunduje się operacji zmiany płci u osób transseksualnych.

[jestem w kropce]

Napisane przez mpt

Z moich informacji osoby interseksualne są operowane w ramach NFZ. Nie refunduje się operacji zmiany płci u osób transseksualnych.

A masz na to jakieś potwierdzenie? W sensie można o tym gdzieś poczytać? Super by było jeśli tak!