Kontakty międzyludzkie

[mania123456780]

Nie wiedziałam jaką nazwę nadać temu wątkowi, postaram się opisać moją pewną "przypadłość" najlepiej jak umiem i chciałabym żeby ktoś napisał mi co o tym myśli Chodzi konkretnie o to, że czasem mam takie dziwne myśli, tzn. przejmuję się swoim zachowaniem w różnych sytuacjach. Chodzi tu konkretnie o zachowania wobec osób na których zdaniu mi najbardziej zależy, bo przy obcych nie mam takiego problemu, ale tu chodzi o bliskie osoby, np. rodzinę (dalszą), chłopaka. Rozmawiam z nimi, potem kończę rozmowę i wychodzę z domu i myślę sobie "może mogłam to inaczej powiedzieć? Może mogłam inaczej się zachować? Może zachowałam się dziwnie? Może będą się śmiać? ". Porównuję się przy tym do kogo tylko mogę, bo w moim mniemaniu "ta (czy tamta) osoba jest taka wygadana i zawsze powie coś mądrego i dowcipnego, a ja tylko mogę palnąć jakąś głupotę". Nie wynika to z mojej niskiej samooceny (myślałam, że mam dość wysoką samoocenę, tak samo jak i myślałam, że już nie mam tego problemu), ale jednak to ciągle wraca, męcząca jest ciągła kontrola, np. kiedy jestem z chłopakiem i jego znajomymi, ciągle myślę co powiedzieć, czy w ogóle się odezwać żeby nie wyjść na idiotkę, a przecież każdy z nas jest człowiekiem, a oni są spoko ludźmi ;/ Nie chcę jednak żeby ktokolwiek się za mnie wstydził, a ja sama chcę mieć czyste sumienie, że nikt sobie o mnie nie pomyśli nie wiadomo czego i nie będzie się wyśmiewał ;/ Ciągle przejmuję się innymi, jak to zmienić, zachowywać się normalnie, na luzie i nie kontrolować się ciągle żeby nie palnąć głupoty?;/ I nie rozpamiętywać ciągle swoich słów i czynów?;/ wiem, że to dziwny problem i bez sensu, godny 13-latki, ale ja kiedyś byłam baardzo nieśmiała, potem z wiekiem mi przeszło, ale widocznie gdzieś tam cząstka dawnej mnie została..
Dodam jeszcze, że czasem wstydzę się nawet dodać piosenkę na jakimś portalu społecznościowym, czy wypowiedzieć swoje zdanie na dany temat, czy cokolwiek w tym stylu, bo tak bardzo przejmuję się opinią innych, że zaraz zaczną oceniać, albo wyśmiewać się Męczy mnie to strasznie Nie wiem dlaczego tak łaknę akceptacji w każdej dziedzinie od osób z mojego (bliskiego) otoczenia ;/

[lanalee]

Jakbym czytala o sobie..
Gdy przebywam w gronie znajomych i cos tam powiem,zapada chwila ciszy i zastanawiam sie czy to przez to co powiedzialam tak sie dzieje?ja rowniez mysle,ze zawsze moglam zrobic cos lepiej ,zeby byc doceniona przez innych. Dlatego tez rzadko udzielam sie na forum klasy i mam wrazenie,ze przez moje zacofanie i przejmowanie sie tym co inni powiedza na moj temat mnie bardzo ogranicza..

[Jawa_82]

Przestań rozpamiętywać przeszłość. Poleciało w eter i tyle. Czasu nie cofniesz, zawsze możesz zmienić zdanie lub coś poprawić. Mów to co myślisz.

Nikt nie jest ideałem. Każdemu zdarzają się wpadki. Twój problem jest problemem wielu ludzi na świecie. Z tego powodu niektórzy odwiedzają psychologów. Jak chcesz, Ty też możesz pójść do psychologa, jest to normalna rzecz, jak wizyta u dentysty. Chory ząb - dentysta. Chora dusza - psycholog lub rozmowa z kimś bliskim.
Jest to trochę związane z samooceną, nieśmiałością itp. Jednak warto walczyć. Oczywiście nic na siłę, czasem warto niektóre tematy przemilczeć ale to nabywa się z czasem. Masz prawo do własnego zdania!!!

Cała ludzkość to jedna wielka mozaika charakterów, stylów życia, doświadczeń itp. Rób swoje. Mów swoje. Najgorzej to się porównywać do innych, bo nie ma dwóch identycznych osób, są najwyżej podobne.

Też mam taki problem ale jakoś daję radę, jeśli chodzi o wypowiadanie własnego zdania. Różnie bywa ale grunt to się nie załamywać. Najwyżej wdasz się w jakiś spór z rodziną ale nie da się zrobić tak, żeby wszyscy Cię lubili, czy zgadzali z Twoim zdaniem. Warto jednak wysłuchać zdania każdego, na kim Ci zależy.
Spróbuj porozmawiać o swoim problemie ze swoim chłopakiem, może on też ma taki? Trudne ale warto. Tyle co mogę teraz powiedzieć. Pozdrawiam!

[mania123456780]

Napisane przez lanalee

Jakbym czytala o sobie..
Gdy przebywam w gronie znajomych i cos tam powiem,zapada chwila ciszy i zastanawiam sie czy to przez to co powiedzialam tak sie dzieje?ja rowniez mysle,ze zawsze moglam zrobic cos lepiej ,zeby byc doceniona przez innych. Dlatego tez rzadko udzielam sie na forum klasy i mam wrazenie,ze przez moje zacofanie i przejmowanie sie tym co inni powiedza na moj temat mnie bardzo ogranicza..

Ta cisza po naszym "przemówieniu" jest najgorsza Ja ciągle rozmyślam nad tym czy mogłam coś powiedzieć lepiej, po prostu chciałabym być akceptowana, taka "ą" "ę" jak większość.. Nawet nie chodzi już o odzywanie się, nawet jak jestem gdzieś poza domem i po prostu idę, to myślę czy nie wyglądam albo nie robię czegoś śmiesznego ;/


_____________

01.05.2012- aż po dziś dzień!<3

---------- Dopisano o 09:38 ---------- Poprzedni post napisano o 09:30 ----------

Napisane przez Jawa_82

Przestań rozpamiętywać przeszłość. Poleciało w eter i tyle. Czasu nie cofniesz, zawsze możesz zmienić zdanie lub coś poprawić. Mów to co myślisz.

Nikt nie jest ideałem. Każdemu zdarzają się wpadki. Twój problem jest problemem wielu ludzi na świecie. Z tego powodu niektórzy odwiedzają psychologów. Jak chcesz, Ty też możesz pójść do psychologa, jest to normalna rzecz, jak wizyta u dentysty. Chory ząb - dentysta. Chora dusza - psycholog lub rozmowa z kimś bliskim.
Jest to trochę związane z samooceną, nieśmiałością itp. Jednak warto walczyć. Oczywiście nic na siłę, czasem warto niektóre tematy przemilczeć ale to nabywa się z czasem. Masz prawo do własnego zdania!!!

Cała ludzkość to jedna wielka mozaika charakterów, stylów życia, doświadczeń itp. Rób swoje. Mów swoje. Najgorzej to się porównywać do innych, bo nie ma dwóch identycznych osób, są najwyżej podobne.

Też mam taki problem ale jakoś daję radę, jeśli chodzi o wypowiadanie własnego zdania. Różnie bywa ale grunt to się nie załamywać. Najwyżej wdasz się w jakiś spór z rodziną ale nie da się zrobić tak, żeby wszyscy Cię lubili, czy zgadzali z Twoim zdaniem. Warto jednak wysłuchać zdania każdego, na kim Ci zależy.
Spróbuj porozmawiać o swoim problemie ze swoim chłopakiem, może on też ma taki? Trudne ale warto. Tyle co mogę teraz powiedzieć. Pozdrawiam!

Tak, dokładnie, zgadzam się ze wszystkim co tu piszesz Mój chłopak akurat to dusza towarzystwa, zawsze i wszędzie się odnajdzie, w sumie to dzięki niemu właśnie ja odnalazłam się wśród ludzi i stałam się odważniejsza Ale i tak mimo wszystko ciągle analizuję, żeby czegoś nie palnąć, nie robić mu wstydu i żeby nie musiał później zwracać mi uwag typu "ale do**bałaś.. Dlatego nie raz wolę coś przemilczeć niż włączać się w dyskusję albo coś skomentować Ciekawe że przy nim staram się ubarwić wręcz siebie, trochę poblokować niektóre swoje zachowania i reakcje żeby nikt sobie niczego nie pomyślał, wiem że to głupota bo przecież on akceptuje mnie taką jaką jestem w pełni, nawet lubi mnie taką wariatkę Ale czasem zwyczajnie boję się wygłupić tylko że to chyba jak każdy A im bardziej mi zależy zachować się "dostojnie i "z ogładą" tym gorzej mi to wychodzi


_________________

01.05.2012- aż po dziś dzień!<3

[8dffddb6e628bfb98112858ba516cbd40bf27d07_5e28e2031c1d9]

Wiele osób ma podobnie. Też czasem mam wrażenie, że powiem coś nie tak i się przejmuję błahostkami. Trzeba po prostu starać się o tym nie myśleć, zmienić to. Nawet jak powie się coś nie tak to przecież nie jest to koniec świata. Więcej dystansu i luzu.

[mania123456780]

.

[mania123456780]

.