Jestem chora - wariuję

plesiunia · 2014-01-05, 18:37

Niedawno miałam stwierdzoną chorobę dwubiegunową, kompletnie sobie nie radzę z moimi huśtawkami nastroju. Od wczoraj praktycznie nie wychodzę z pokoju a jak rodzice coś ode mnie chcą to mam atak agresji, krzyczę i nie potrafie tego opanować...nawet chodzą mi po głowie myśli samobójcze(jedną próbę mam za sobą)
kompletnie nie wiem co robić, nie mam komu się wygadać bo po pierwsze z rodzicami nie umiem się dogadać a innym np koleżankom wstydze się mówić o chorobie. Co robić?

RubyFaelivrin · 2014-01-05, 18:41

Cytat:

Napisane przez plesiunia

Niedawno miałam stwierdzoną chorobę dwubiegunową, kompletnie sobie nie radzę z moimi huśtawkami nastroju. Od wczoraj praktycznie nie wychodzę z pokoju a jak rodzice coś ode mnie chcą to mam atak agresji, krzyczę i nie potrafie tego opanować...nawet chodzą mi po głowie myśli samobójcze(jedną próbę mam za sobą)
kompletnie nie wiem co robić, nie mam komu się wygadać bo po pierwsze z rodzicami nie umiem się dogadać a innym np koleżankom wstydze się mówić o chorobie. Co robić?

Skorzystać z pomocy specjalisty? Udać się do poradni, porozmawiać z tym, kto stwierdził, że jesteś chora. Rodzice wiedzą o Twoim problemie? Może powinniście pójść wszyscy razem?

plesiunia · 2014-01-05, 18:43

Cytat:

Napisane przez RubyFaelivrin

Skorzystać z pomocy specjalisty? Udać się do poradni, porozmawiać z tym, kto stwierdził, że jesteś chora. Rodzice wiedzą o Twoim problemie? Może powinniście pójść wszyscy razem?

dopiero 24 stycznia mam wizyte..rodzice wiedzą o chorobie. Nie chcę ich w to mieszać

RubyFaelivrin · 2014-01-05, 18:48

Cytat:

Napisane przez plesiunia

dopiero 24 stycznia mam wizyte..rodzice wiedzą o chorobie. Nie chcę ich w to mieszać

Widocznie masz powody, by tak mówić. Ok, nie wnikam.
Nie wiem jakie masz z nimi relacje, ale czasem wsparcie bliskich jest tak samo ważne, jak terapia czy leki. Oni może nie umieją się odnaleźć w tej sytuacji, nie wiedzą jak do Ciebie trafić, co zrobić, jak pomóc, więc wspólne spotkanie mogłoby nauczyć Was jak działać razem. Ale jak naprawdę nie chcesz, to nie angażuj ich.

Aaniol_apokalipsy · 2014-01-05, 18:49

moim zdaniem nie powinnaś twierdzić, że nie chcesz mieszać w to rodziców. Powinnaś z nimi rozmawiać, pójście razem do specjalisty też jest dobrym pomysłem. Nie powinno się w sobie dusić problemów, powinno się o nich rozmawiać- z najbliższą rodziną również. Przecież sama mówisz, ze sama z tym wszystkim sobie nie radzisz.

**bernikula** · 2014-01-05, 18:49

Cytat:

Napisane przez plesiunia

Niedawno miałam stwierdzoną chorobę dwubiegunową, kompletnie sobie nie radzę z moimi huśtawkami nastroju. Od wczoraj praktycznie nie wychodzę z pokoju a jak rodzice coś ode mnie chcą to mam atak agresji, krzyczę i nie potrafie tego opanować...nawet chodzą mi po głowie myśli samobójcze(jedną próbę mam za sobą)
kompletnie nie wiem co robić, nie mam komu się wygadać bo po pierwsze z rodzicami nie umiem się dogadać a innym np koleżankom wstydze się mówić o chorobie. Co robić?

Współczuję! Myślę, że powinnaś na pewno brać odpowiednie leki, które pozwalają na "w miarę normalne funkcjonowanie". Czytałam kiedyś, że ludzie z Twoją chorobą najlepiej dogadują się z innymi, którzy również chorują. Może jakieś grupy wsparcia w Twoim mieście? O ile istnieją. Niestety odsetek samobójstw przy tej chorobie jest wysoki, więc by temu zapobiec - jak wyżej- leki! Pozdrawiam i trzymaj się!

WrytmieZycia · 2014-01-05, 18:51

Cytat:

Napisane przez plesiunia

dopiero 24 stycznia mam wizyte..rodzice wiedzą o chorobie. Nie chcę ich w to mieszać

Masz może jakąś zaufana ciocie lub mamę koleżanek?
Jeśli chodzisz do szkoły to porozmawiaj z pedagogiem szkolnym.

plesiunia · 2014-01-05, 18:52

Dla nich to wstyd mieć chorobę psychiczną...dlatego sama mam do tego takie podejście... była sytuacja że miałam wizyte u psychiatry to ojciec "tylko nikomu nie mów bo to wstyd"
Sama choroba jest dla nich jakąś fanaberią i dla moich braci również

**suzeta** · 2014-01-05, 18:53

To skoro masz rozpoznaną chorobę przez lekarza tzn. że już u niego byłaś. Nie zapisał Ci żadnych leków ? Przecież sama terapia nie wystarczy. Moim zdaniem powinnaś spróbować przełożyć wizyte na wcześniejszy termin. Wogóle jesteś pod opieką jakiegoś lekarza?

plesiunia · 2014-01-05, 18:54

Cytat:

Napisane przez bernikula

Współczuję! Myślę, że powinnaś na pewno brać odpowiednie leki, które pozwalają na "w miarę normalne funkcjonowanie". Czytałam kiedyś, że ludzie z Twoją chorobą najlepiej dogadują się z innymi, którzy również chorują. Może jakieś grupy wsparcia w Twoim mieście? O ile istnieją. Niestety odsetek samobójstw przy tej chorobie jest wysoki, więc by temu zapobiec - jak wyżej- leki! Pozdrawiam i trzymaj się!

recepty mam dopiero w tym tygodniu wykupię po wypłacie....niestety mieszkam w małym mieście i jestem pewna że nie ma żadnych grup. a wiesz gdzie szukać takich?

**bernikula** · 2014-01-05, 18:54

Cytat:

Napisane przez plesiunia

Dla nich to wstyd mieć chorobę psychiczną...dlatego sama mam do tego takie podejście... była sytuacja że miałam wizyte u psychiatry to ojciec "tylko nikomu nie mów bo to wstyd"
Sama choroba jest dla nich jakąś fanaberią i dla moich braci również

No to rzeczywiście Ci nie pomagają w tej sytuacji. Straszne, bo mamy XXI wiek i tematy tabu takie jak choroba psychiczna nie są już tematami tabu. A na chorobę dwubiegunową każdy z nas może zachorować. Może powinnaś im to w jakiś sposób wytłumaczyć. Nie mogą traktować Cię jak aliena!

plesiunia · 2014-01-05, 18:55

Cytat:

Napisane przez suzeta

To skoro masz rozpoznaną chorobę przez lekarza tzn. że już u niego byłaś. Nie zapisał Ci żadnych leków ? Przecież sama terapia nie wystarczy. Moim zdaniem powinnaś spróbować przełożyć wizyte na wcześniejszy termin. Wogóle jesteś pod opieką jakiegoś lekarza?

są kolejki a to jest małe miasto a na prywatne wizyty na razie mnie niestety nie stać

**201705080934** · 2014-01-05, 18:56

Cytat:

Napisane przez plesiunia

dopiero 24 stycznia mam wizyte..rodzice wiedzą o chorobie. Nie chcę ich w to mieszać

Jeśli nie chodzi o poważny konflikt z rodzicami i uzasadnione odcinanie się od nich, to weź pod uwagę, że na pewno martwią się o Ciebie jeszcze bardziej niż Ty sama o siebie. Jak się macie dogadać, skoro będziesz ich odsuwać, skąd mają wiedzieć, co czujesz, jeśli im nie powiesz? Postaw się w ich sytuacji. Prawdopodobnie nie są specjalistami psychiatrii i sami z siebie nie zrozumieją, co się z Tobą dzieje. Daj im szansę.

WrytmieZycia · 2014-01-05, 18:56

Cytat:

Napisane przez plesiunia

Dla nich to wstyd mieć chorobę psychiczną...dlatego sama mam do tego takie podejście... była sytuacja że miałam wizyte u psychiatry to ojciec "tylko nikomu nie mów bo to wstyd"
Sama choroba jest dla nich jakąś fanaberią i dla moich braci również

U mnie tez w rodzinie nikt nie wie oprócz zaufanej cioci i mamy. Mój ojciec uważa, ze osoby takie jak ja, z choroba psychiczna to powinny iść na odstrzał, ze są nienormalne i ze to wstyd.

plesiunia · 2014-01-05, 19:08

Cytat:

Napisane przez Rany Koguta

Jeśli nie chodzi o poważny konflikt z rodzicami i uzasadnione odcinanie się od nich, to weź pod uwagę, że na pewno martwią się o Ciebie jeszcze bardziej niż Ty sama o siebie. Jak się macie dogadać, skoro będziesz ich odsuwać, skąd mają wiedzieć, co czujesz, jeśli im nie powiesz? Postaw się w ich sytuacji. Prawdopodobnie nie są specjalistami psychiatrii i sami z siebie nie zrozumieją, co się z Tobą dzieje. Daj im szansę.

sama moja mama ma depresję i tylko gada lecz się albo tylko nie bierz żadnych leków bo jużą nigdy nie będziesz normalna. Próbowałam z nimi rozmawiać to albo po prostu jestem leniem albo mam depresję bo chłopak mnie rzucił

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 19:59 ----------

Cytat:

Napisane przez WrytmieZycia

U mnie tez w rodzinie nikt nie wie oprócz zaufanej cioci i mamy. Mój ojciec uważa, ze osoby takie jak ja, z choroba psychiczna to powinny iść na odstrzał, ze są nienormalne i ze to wstyd.

właśnie...
a wiecie gdzie szukać grup z tą chorobą?

**201705080934** · 2014-01-05, 19:09

Cytat:

Napisane przez plesiunia

sama moja mama ma depresję i tylko gada lecz się albo tylko nie bierz żadnych leków bo jużą nigdy nie będziesz normalna. Próbowałam z nimi rozmawiać to albo po prostu jestem leniem albo mam depresję bo chłopak mnie rzucił

Daj im czas, powinni się w końcu oswoić z sytuacją. Ale teraz rozumiem, dlaczego nie chcesz ich mieszać w tę sprawę w tym momencie. Szczególnie, że mama sama ma problem.
Szukałaś jakiejś grupy wsparcia? Nie jesteś jedyna na świecie z tą chorobą.

Edit: Przepraszam, nie doczytałam. Widzę, że szukasz. W necie nie ma stron poświęconych chorobie dwubiegunowej?

RubyFaelivrin · 2014-01-05, 19:10

Myślę, że powinnaś zebrać wszystkie siły i poważnie zawalczyć o siebie, swoje zdrowie. Podejście rodziców trudno będzie zmienić, jeśli w ogóle... Dlatego powinnaś przede wszystkim stosować się do rad lekarza. Jeśli jeden Ci nie będzie pasował, przenieś się do innego. To Ty masz czuć się komfortowo i podmiotowo. Nie jesteś "kolejnym przypadkiem" tej choroby ani numerkiem w statystyce, ale osobą, która potrzebuje pomocy.

plesiunia · 2014-01-05, 19:10

Cytat:

Napisane przez Rany Koguta

Daj im czas, powinni się w końcu oswoić z sytuacją. Ale teraz rozumiem, dlaczego nie chcesz ich mieszać w tę sprawę w tym momencie. Szczególnie, że mama sama ma problem.
Szukałaś jakiejś grupy wsparcia? Nie jesteś jedyna na świecie z tą chorobą.

właśnie nie wiem gdzie szukać.... w moim mieście nie ma. Wiecie gdzie szukać?

**201705080934** · 2014-01-05, 19:14

https://www.google.pl/#q=choroba%20a...upa%20wsparcia

plesiunia · 2014-01-05, 19:32

Cytat:

Napisane przez Rany Koguta

https://www.google.pl/#q=choroba%20a...upa%20wsparcia

dziękuję...

**201708160922** · 2014-01-05, 19:40

zajrzyj na portal tacy jak ja

Tam jest forum i czat dla chadowców. Całkiem fajne.

**201705080934** · 2014-01-05, 19:43

Najważniejsze, że już wiesz, co się z Tobą dzieje. Z czasem, jak już będziesz dobrze zorientowana w temacie i pogadasz z osobami, które mają to samo, będzie Ci łatwiej. Zobaczysz. Trzymaj się

Wiktoria30 · 2014-01-05, 19:56

Ja mam Chad. Jeśli masz jakieś pytania chętnie pomogę

I nie daj sobie wmówić, że jesteś wariatką. To choroba jak każda inna. Ja mam to szczęście, że w moim otoczeniu wszyscy o moim problemie wiedzą i nikt nie traktuje mnie jak jakiegoś odmieńca

plesiunia · 2014-01-05, 20:23

Cytat:

Napisane przez Wiktoria30

Ja mam Chad. Jeśli masz jakieś pytania chętnie pomogę

I nie daj sobie wmówić, że jesteś wariatką. To choroba jak każda inna. Ja mam to szczęście, że w moim otoczeniu wszyscy o moim problemie wiedzą i nikt nie traktuje mnie jak jakiegoś odmieńca

u mnie w pracy wszyscy wiedzą że coś tam mam. Chciałabym kogoś poznać z tą chorobą ale tak osobiście

---------- Dopisano o 21:23 ---------- Poprzedni post napisano o 21:02 ----------

Cytat:

Napisane przez WrytmieZycia

Masz może jakąś zaufana ciocie lub mamę koleżanek?
Jeśli chodzisz do szkoły to porozmawiaj z pedagogiem szkolnym.

właśnie nie mam nikogo takiego. Do szkoły już nie chodzę

Tolvaj · 2014-01-05, 20:40

A skąd jesteś?
Ze swojej strony mogę polecić: bipolardisorder.fora.pl
Do psychiatry możesz iść stedy kiedy przyjmuje i zapytać, czy może cię dzisiaj przyjąć. Chociaż skoro jeszcze nie bierzesz żadnych leków to nie wiem, czy to pomoże.

Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

Marina123 · 2014-01-05, 20:41

Ja nie mam choroby psychicznej ale mam zespół lękowy uogólniony. Jestem po ponad trzy miesięcznej terapii grupowej która mi cholernie dużo dała. Ale niestety sytuacja życiowa i toksyczna matka rujnują to co wypracowałam.
Bardzo Ci współczuję i trzymam za Ciebie kciuki autorko.
Ja tez nie mam możliwości teraz chodzić regularnie do psychologa. Ale na necie jest pełno ofert wirtualnych porad i terapii psychologicznych. Ja sama korzystam od jakiegoś czasu co pewien czas z takiej rozmowy z psychologiem bo po prostu tego mi trzeba.

Trzymaj się i trzymam za ciebie kciuki.

plesiunia · 2014-01-05, 21:33

Cytat:

Napisane przez Tolvaj

A skąd jesteś?
Ze swojej strony mogę polecić: bipolardisorder.fora.pl
Do psychiatry możesz iść stedy kiedy przyjmuje i zapytać, czy może cię dzisiaj przyjąć. Chociaż skoro jeszcze nie bierzesz żadnych leków to nie wiem, czy to pomoże.

Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

jestem z sokołowa podlaskiego... czyli jakieś 90km do Warszawy. Biorę jedynie olpinat a po nim jestem taka przybita

---------- Dopisano o 22:33 ---------- Poprzedni post napisano o 21:55 ----------

Cytat:

Napisane przez Marina123

Ja nie mam choroby psychicznej ale mam zespół lękowy uogólniony. Jestem po ponad trzy miesięcznej terapii grupowej która mi cholernie dużo dała. Ale niestety sytuacja życiowa i toksyczna matka rujnują to co wypracowałam.
Bardzo Ci współczuję i trzymam za Ciebie kciuki autorko.
Ja tez nie mam możliwości teraz chodzić regularnie do psychologa. Ale na necie jest pełno ofert wirtualnych porad i terapii psychologicznych. Ja sama korzystam od jakiegoś czasu co pewien czas z takiej rozmowy z psychologiem bo po prostu tego mi trzeba.

Trzymaj się i trzymam za ciebie kciuki.

dziękuję za wsparcie

Tolvaj · 2014-01-05, 21:44

To niestety daleko ode mnie

ale spróbuj na tamtym forum. Trzeba opowiedzieć coś o sobie, żeby distać się do zamkniętej części forum, moze tam znajdzie się ktoś z twojej okolicy?

Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

plesiunia · 2014-01-05, 21:50

Cytat:

Napisane przez Tolvaj

To niestety daleko ode mnie

ale spróbuj na tamtym forum. Trzeba opowiedzieć coś o sobie, żeby distać się do zamkniętej części forum, moze tam znajdzie się ktoś z twojej okolicy?

Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

A Ty skąd jesteś? szukam grupy wsparcia w Wawie. Właśnie się zarejestrowałam na tym forum

Tolvaj · 2014-01-05, 21:59

Krakow

Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

2014-01-05, 18:37	#1
plesiunia Zadomowienie Zarejestrowany: 2008-07 Lokalizacja: gdzieś Wiadomości: 1 850	Jestem chora - wariuję Niedawno miałam stwierdzoną chorobę dwubiegunową, kompletnie sobie nie radzę z moimi huśtawkami nastroju. Od wczoraj praktycznie nie wychodzę z pokoju a jak rodzice coś ode mnie chcą to mam atak agresji, krzyczę i nie potrafie tego opanować...nawet chodzą mi po głowie myśli samobójcze(jedną próbę mam za sobą) kompletnie nie wiem co robić, nie mam komu się wygadać bo po pierwsze z rodzicami nie umiem się dogadać a innym np koleżankom wstydze się mówić o chorobie. Co robić? __________________ Wakacje

2014-01-05, 18:49	#5
Aaniol_apokalipsy Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2011-10 Lokalizacja: Mazowieckie Wiadomości: 2 073	Dot.: Jestem chora - wariuję moim zdaniem nie powinnaś twierdzić, że nie chcesz mieszać w to rodziców. Powinnaś z nimi rozmawiać, pójście razem do specjalisty też jest dobrym pomysłem. Nie powinno się w sobie dusić problemów, powinno się o nich rozmawiać- z najbliższą rodziną również. Przecież sama mówisz, ze sama z tym wszystkim sobie nie radzisz. __________________ ,,Jestem Panią swojego życia i sumienia.... Twojego też będę..."

2014-01-05, 18:52	#8
plesiunia Zadomowienie Zarejestrowany: 2008-07 Lokalizacja: gdzieś Wiadomości: 1 850	Dot.: Jestem chora - wariuję Dla nich to wstyd mieć chorobę psychiczną...dlatego sama mam do tego takie podejście... była sytuacja że miałam wizyte u psychiatry to ojciec "tylko nikomu nie mów bo to wstyd" Sama choroba jest dla nich jakąś fanaberią i dla moich braci również __________________ Wakacje

2014-01-05, 18:53	#9
suzeta Recenzentka Miesiąca - Grudzień 2016 Zarejestrowany: 2013-01 Lokalizacja: rzeszów Wiadomości: 4 270	Dot.: Jestem chora - wariuję To skoro masz rozpoznaną chorobę przez lekarza tzn. że już u niego byłaś. Nie zapisał Ci żadnych leków ? Przecież sama terapia nie wystarczy. Moim zdaniem powinnaś spróbować przełożyć wizyte na wcześniejszy termin. Wogóle jesteś pod opieką jakiegoś lekarza?

2014-01-05, 19:10	#17
RubyFaelivrin Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-09 Wiadomości: 819	Dot.: Jestem chora - wariuję Myślę, że powinnaś zebrać wszystkie siły i poważnie zawalczyć o siebie, swoje zdrowie. Podejście rodziców trudno będzie zmienić, jeśli w ogóle... Dlatego powinnaś przede wszystkim stosować się do rad lekarza. Jeśli jeden Ci nie będzie pasował, przenieś się do innego. To Ty masz czuć się komfortowo i podmiotowo. Nie jesteś "kolejnym przypadkiem" tej choroby ani numerkiem w statystyce, ale osobą, która potrzebuje pomocy.

2014-01-05, 19:14	#19
201705080934 Konto usunięte Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 1 635	Dot.: Jestem chora - wariuję https://www.google.pl/#q=choroba%20a...upa%20wsparcia

2014-01-05, 19:40	#21
201708160922 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 10 444	Dot.: Jestem chora - wariuję zajrzyj na portal tacy jak ja Tam jest forum i czat dla chadowców. Całkiem fajne.

2014-01-05, 19:43	#22
201705080934 Konto usunięte Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 1 635	Dot.: Jestem chora - wariuję Najważniejsze, że już wiesz, co się z Tobą dzieje. Z czasem, jak już będziesz dobrze zorientowana w temacie i pogadasz z osobami, które mają to samo, będzie Ci łatwiej. Zobaczysz. Trzymaj się

2014-01-05, 19:56	#23
Wiktoria30 Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-03 Wiadomości: 47	Dot.: Jestem chora - wariuję Ja mam Chad. Jeśli masz jakieś pytania chętnie pomogę I nie daj sobie wmówić, że jesteś wariatką. To choroba jak każda inna. Ja mam to szczęście, że w moim otoczeniu wszyscy o moim problemie wiedzą i nikt nie traktuje mnie jak jakiegoś odmieńca

2014-01-05, 20:40	#25
Tolvaj Rozeznanie Zarejestrowany: 2012-08 Wiadomości: 639	Dot.: Jestem chora - wariuję A skąd jesteś? Ze swojej strony mogę polecić: bipolardisorder.fora.pl Do psychiatry możesz iść stedy kiedy przyjmuje i zapytać, czy może cię dzisiaj przyjąć. Chociaż skoro jeszcze nie bierzesz żadnych leków to nie wiem, czy to pomoże. Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

2014-01-05, 20:41	#26
Marina123 Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-04 Lokalizacja: okolice Żywca Wiadomości: 455	Dot.: Jestem chora - wariuję Ja nie mam choroby psychicznej ale mam zespół lękowy uogólniony. Jestem po ponad trzy miesięcznej terapii grupowej która mi cholernie dużo dała. Ale niestety sytuacja życiowa i toksyczna matka rujnują to co wypracowałam. Bardzo Ci współczuję i trzymam za Ciebie kciuki autorko. Ja tez nie mam możliwości teraz chodzić regularnie do psychologa. Ale na necie jest pełno ofert wirtualnych porad i terapii psychologicznych. Ja sama korzystam od jakiegoś czasu co pewien czas z takiej rozmowy z psychologiem bo po prostu tego mi trzeba. Trzymaj się i trzymam za ciebie kciuki. __________________

2014-01-05, 21:44	#28
Tolvaj Rozeznanie Zarejestrowany: 2012-08 Wiadomości: 639	Dot.: Jestem chora - wariuję To niestety daleko ode mnie ale spróbuj na tamtym forum. Trzeba opowiedzieć coś o sobie, żeby distać się do zamkniętej części forum, moze tam znajdzie się ktoś z twojej okolicy? Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

2014-01-05, 21:59	#30
Tolvaj Rozeznanie Zarejestrowany: 2012-08 Wiadomości: 639	Dot.: Jestem chora - wariuję Krakow Wysłane z mojego X2 7.1S przy użyciu Tapatalka

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)