kumpel z dziecinstwa

werbena13 · 2013-12-10, 16:05

Hej! Chciałabym podzielić się z Wami pewna sprawa, z która nie mogę sama sobie poradzić. Chodzi o pewnego chłopaka, z którym znam się od dzieciństwa. Zawsze się trzymał z moim bratem, kiedy przychodził to traktowałam go jak kumpla. Wszystko się zmieniło kiedy napisał mi, ze jest mną bardzo zainteresowany i chciałby ze mną spróbować, ale bez zobowiązań. Byłam zaskoczona jego wyznaniem i odrzuciłam jego zaloty. Lecz kiedy zaczął spotykać się z dziewczyna zaczęłam być zazdrosna, ale nie okazywałam tego tylko skrywałam w sercu. Po jakimś czasie zaczęłam coś więcej do niego czuć. Czesto jak sie spotykalismy to tez dawal mi sygnaly ku temu, ze jest zainteresowany nadal mna pomimo, ze byl juz z kimś, parokrotnie mówił, ze za mną tęskni, wypytywał się o moje sprawy uczuciowe. Po 4 latach mojej udręki postanowiłam, ze wyjawię mu to co do niego czuje. Powiedział, ze docenia to, ze mu wyznałam tak szczerze swoje uczucia, zapytałam mu rowniez o to za kogo mnie uważa (-za kumpele), i czy nadal ma tak pozostać ( -ze narazie tak ma byc jak jest). Później starał się ze mną utrzymywać kontakt, coraz częściej. Ale później zaczęliśmy się kłócić o to, ze się nie interesuje moimi sprawami, tylko powierzchownie, nigdy jakoś dogłębnie. Kiedy przyjechałam do Polski ( muszę dodać, ze wyznając mu to byłam za granica), zaczął się spotykać z inna i udawał jak to bardzo ja kocha. Zabolało mnie to, wiec nie odzywałam się do niego, potem nawet zaczął bardzo interesować sie tym jak sobie radze, coraz więcej pisać, ale w końcu postanowiłam usunąć go z face. Po 3 tygodniach rozstał się z nią. Teraz mści się za to, ze go usnęłam go, opowiada znajomym jaki to on strasznie skrzywdzony przez mnie, ze go odrzuciłam, specjalnie zdjęcia dodaje symbolizujące owa utratę. Musze dodać, ze zawsze i nadal jest zazdrosny o moich kolegów, a nawet o wspólnych kumpli, z którymi się przyjaźniliśmy w dzieciństwie tylko kiedy on ma na pęczki kumpel i pisze im rożne komentarze ja mam na to przystawać. bo już tak mecze i łudzę się od ponad 4 lat. Każdego dnia wstaje z nadzieją, ze kiedy będziemy więcej rozmawiać, będzie stawał się bardziej dojrzalszy, ze się zmieni. Kiedyś mu napisałam, ze oczekuje tego bym czuła wsparcie i zaufanie, a tych dwóch rzeczy w ogóle nie można mu przypisać. Może ja mam za duże wymagania...
Moje pytania są takie:
co mam zrobić w takiej sytuacji?
dać szanse na lepsze poznanie mojej osoby mimo, ze on zachowuje się jak niedojrzały gówniarz?
czy są jakiekolwiek szanse rozwiązania tej kłopotliwej sytuacji?

MooMo80 · 2013-12-10, 16:22

Krótka odpowiedź: to niestabilny emocjonalnie dzieciak (wrzucanie na facebooka zdjęć, symoblizujących stratę - cokolwiek to jest). Daj sobie spokój, ale tym razem naprawdę

szynka_w_toscie · 2013-12-10, 16:51

Odpuść sobie bo to jakiś niedojrzały chłopak. Jakby naprawdę był taki skrzywdzony to zamiast dodawać jakieś wzruszające i przejmujące obrazki na fb (to zalatuje gimbazą) to pogadałby z Tobą.
Poza tym on nie jest chyba zainteresowany Tobą tak bardzo bo na początku chciał się z Tobą spróbować, ale bez zobowiązań, a z innymi dziewczynami spotykał się już na poważnie.

**201607231719** · 2013-12-11, 14:39

Pora na nowy rozdział dla Ciebie. Nie wracaj myślami do niego. Gość to kompletny frajer.

Magdalena_92 · 2013-12-11, 15:32

Cytat:

Napisane przez tisiphone

Pora na nowy rozdział dla Ciebie. Nie wracaj myślami do niego. Gość to kompletny frajer.

I tylko o jedno mu chodzi

**201607231719** · 2013-12-11, 19:32

Cytat:

Napisane przez Magdalena_92

I tylko o jedno mu chodzi

I nie, nie masz za wysokich wymagań. Wręcz przeciwnie.

senna jesien · 2013-12-11, 19:59

Wiej gdzie pieprz rośnie. To nie męzczyzna, tylko chłopaczyna z problemami emocjonalnymi.

2013-12-10, 16:05	#1
werbena13 Przyczajenie Zarejestrowany: 2013-12 Wiadomości: 1	kumpel z dziecinstwa Hej! Chciałabym podzielić się z Wami pewna sprawa, z która nie mogę sama sobie poradzić. Chodzi o pewnego chłopaka, z którym znam się od dzieciństwa. Zawsze się trzymał z moim bratem, kiedy przychodził to traktowałam go jak kumpla. Wszystko się zmieniło kiedy napisał mi, ze jest mną bardzo zainteresowany i chciałby ze mną spróbować, ale bez zobowiązań. Byłam zaskoczona jego wyznaniem i odrzuciłam jego zaloty. Lecz kiedy zaczął spotykać się z dziewczyna zaczęłam być zazdrosna, ale nie okazywałam tego tylko skrywałam w sercu. Po jakimś czasie zaczęłam coś więcej do niego czuć. Czesto jak sie spotykalismy to tez dawal mi sygnaly ku temu, ze jest zainteresowany nadal mna pomimo, ze byl juz z kimś, parokrotnie mówił, ze za mną tęskni, wypytywał się o moje sprawy uczuciowe. Po 4 latach mojej udręki postanowiłam, ze wyjawię mu to co do niego czuje. Powiedział, ze docenia to, ze mu wyznałam tak szczerze swoje uczucia, zapytałam mu rowniez o to za kogo mnie uważa (-za kumpele), i czy nadal ma tak pozostać ( -ze narazie tak ma byc jak jest). Później starał się ze mną utrzymywać kontakt, coraz częściej. Ale później zaczęliśmy się kłócić o to, ze się nie interesuje moimi sprawami, tylko powierzchownie, nigdy jakoś dogłębnie. Kiedy przyjechałam do Polski ( muszę dodać, ze wyznając mu to byłam za granica), zaczął się spotykać z inna i udawał jak to bardzo ja kocha. Zabolało mnie to, wiec nie odzywałam się do niego, potem nawet zaczął bardzo interesować sie tym jak sobie radze, coraz więcej pisać, ale w końcu postanowiłam usunąć go z face. Po 3 tygodniach rozstał się z nią. Teraz mści się za to, ze go usnęłam go, opowiada znajomym jaki to on strasznie skrzywdzony przez mnie, ze go odrzuciłam, specjalnie zdjęcia dodaje symbolizujące owa utratę. Musze dodać, ze zawsze i nadal jest zazdrosny o moich kolegów, a nawet o wspólnych kumpli, z którymi się przyjaźniliśmy w dzieciństwie tylko kiedy on ma na pęczki kumpel i pisze im rożne komentarze ja mam na to przystawać. bo już tak mecze i łudzę się od ponad 4 lat. Każdego dnia wstaje z nadzieją, ze kiedy będziemy więcej rozmawiać, będzie stawał się bardziej dojrzalszy, ze się zmieni. Kiedyś mu napisałam, ze oczekuje tego bym czuła wsparcie i zaufanie, a tych dwóch rzeczy w ogóle nie można mu przypisać. Może ja mam za duże wymagania... Moje pytania są takie: co mam zrobić w takiej sytuacji? dać szanse na lepsze poznanie mojej osoby mimo, ze on zachowuje się jak niedojrzały gówniarz? czy są jakiekolwiek szanse rozwiązania tej kłopotliwej sytuacji? Edytowane przez werbena13 Czas edycji: 2013-12-10 o 16:10

2013-12-10, 16:22	#2
MooMo80 Przyczajenie Zarejestrowany: 2013-12 Wiadomości: 20	Dot.: kumpel z dziecinstwa Krótka odpowiedź: to niestabilny emocjonalnie dzieciak (wrzucanie na facebooka zdjęć, symoblizujących stratę - cokolwiek to jest). Daj sobie spokój, ale tym razem naprawdę __________________ "Some folks are wise and some are otherwise." - Thomas Smollett Edytowane przez MooMo80 Czas edycji: 2013-12-10 o 16:27

2013-12-10, 16:51	#3
szynka_w_toscie Zadomowienie Zarejestrowany: 2013-06 Lokalizacja: Wałbrzych Wiadomości: 1 853	Dot.: kumpel z dziecinstwa Odpuść sobie bo to jakiś niedojrzały chłopak. Jakby naprawdę był taki skrzywdzony to zamiast dodawać jakieś wzruszające i przejmujące obrazki na fb (to zalatuje gimbazą) to pogadałby z Tobą. Poza tym on nie jest chyba zainteresowany Tobą tak bardzo bo na początku chciał się z Tobą spróbować, ale bez zobowiązań, a z innymi dziewczynami spotykał się już na poważnie. __________________ "When I let a day go by without talking to you... then that day's just no good." A.

2013-12-11, 14:39	#4
201607231719 Konto usunięte Zarejestrowany: 2010-09 Wiadomości: 2 525	Dot.: kumpel z dziecinstwa Pora na nowy rozdział dla Ciebie. Nie wracaj myślami do niego. Gość to kompletny frajer.

2013-12-11, 19:59	#7
senna jesien Raczkowanie Zarejestrowany: 2013-09 Wiadomości: 433	Dot.: kumpel z dziecinstwa Wiej gdzie pieprz rośnie. To nie męzczyzna, tylko chłopaczyna z problemami emocjonalnymi.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)