Związki, randki...ze mną jest coś nie tak...

[PannaMarudanaMartuchnaa]

Związki i randki chyba nie są dla mnie, niby bardzo bym chciała kogoś mieć, ale jakoś nie umiem się przełamać...A o tym dalej.
Niedługo mam 21 lat, dokładnie w styczniu i nigdy nie miałam chłopaka.
Zawsze gdy się z kimś umawiałam, to rozmowa się kleiła, było miło i w ogóle, ale jak już miało dojść do jakiegoś zbliżenia, a dokładnie całowania, to ja kończę tą znajomość. Po prostu wstydzę się całować, a z wiekiem jest coraz gorzej... Cały czas sobie myślę, że mam tyle lat to powinnam mieć to już za sobą. W akcie desperacji całowałam się po pijaku (wiem, wiem że to głupie) ale po prostu chciałam mieć to już za sobą. Chyba mam jakiś lęk przed zbliżeniem...
2 lata temu stwierdziłam, że randki nie są dla mnie, że pewnie jeszcze do tego nie dojrzałam, więc się z nikim nie umawiałam.
Ostatnio zaczęłam spotykać się z takim chłopakiem, podoba mi się on, fajnie mi się z nim rozmawia. Byłam u niego w domu 2 razy i podczas filmu się przytulaliśmy.
Wczoraj zaprosił mnie do kina, a ja nie dałam się złapać za rękę, ani nic... a przecież w końcu już się z nim przytulałam...Wiedziałam, że będzie chciał mnie pocałować na koniec spotkania i tak też się stało. Chciał, a ja znowu nie umiałam się przełamać i go tylko przytuliłam.
Ze mną jest chyba coś nie tak...

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

Napisane przez PannaMarudanaMartuchnaa

Związki i randki chyba nie są dla mnie, niby bardzo bym chciała kogoś mieć, ale jakoś nie umiem się przełamać...A o tym dalej.
Niedługo mam 21 lat, dokładnie w styczniu i nigdy nie miałam chłopaka.
Zawsze gdy się z kimś umawiałam, to rozmowa się kleiła, było miło i w ogóle, ale jak już miało dojść do jakiegoś zbliżenia, a dokładnie całowania, to ja kończę tą znajomość. Po prostu wstydzę się całować, a z wiekiem jest coraz gorzej... Cały czas sobie myślę, że mam tyle lat to powinnam mieć to już za sobą. W akcie desperacji całowałam się po pijaku (wiem, wiem że to głupie) ale po prostu chciałam mieć to już za sobą. Chyba mam jakiś lęk przed zbliżeniem...
2 lata temu stwierdziłam, że randki nie są dla mnie, że pewnie jeszcze do tego nie dojrzałam, więc się z nikim nie umawiałam.
Ostatnio zaczęłam spotykać się z takim chłopakiem, podoba mi się on, fajnie mi się z nim rozmawia. Byłam u niego w domu 2 razy i podczas filmu się przytulaliśmy.
Wczoraj zaprosił mnie do kina, a ja nie dałam się złapać za rękę, ani nic... a przecież w końcu już się z nim przytulałam...Wiedziałam, że będzie chciał mnie pocałować na koniec spotkania i tak też się stało. Chciał, a ja znowu nie umiałam się przełamać i go tylko przytuliłam.
Ze mną jest chyba coś nie tak...

nie jest, nie jestes gotowa to normalne, z czasem ci przejdzie.

[maszToCoChcesz]

spokojnie, czemu ma być nie tak a jak Ci się całowało z tym po pijaku?

[PannaMarudanaMartuchnaa]

Przeważnie, każdy ma już za sobą jakieś związki, rozstania. Jak tak słucham koleżanek, to aż mi się głupio robi...
Już nawet dokładnie nie pamiętam, bo wtedy naprawdę dużo wypiłam, że mi taki pomysł do głowy przyszedł, ale za ciekawe to nie było, bo prawie tym jęzorem mnie udusił...;/
Tak się zastanawiam czy kontynuować tą znajomość, czy po prostu zostawić ją na stopie koleżeńskiej.
Pewnie znowu za dużo rozmyślam...jak zawsze.

[Nathalynn]

Jak nie stawisz czoła problemowi, to go nigdy nie rozwiążesz Każdy ma stresa przed pierwszym razem, ale zawsze jakoś się udaje Chyba, że sprawa dotyczy chłopaka i po prostu nie trafiłaś na tego, który nie daje Ci spać po nocach, wtedy po prostu odpuść tę znajomość i czekaj dalej, nic na siłę, bo masz "JUŻ" 21 lat...

[PannaMarudanaMartuchnaa]

Wyolbrzymiam ten wiek, ponieważ niektóre moje rówieśniczki są już zaręczone, albo w długich związkach, a ja przy nich czuje się jak w podstawówce. To aż głupio jakiemuś chłopakowi o tym powiedzieć

[krystyna_z_gazowni]

Proponuję wypić z nim winko na pół. Tak żeby nie urżnąć się jak prosię, tylko żeby rozluźnić atmosferę i być odważniejszą. Musisz się przełamać, tym bardziej skoro jest przy tobie chłopak, z którym jest szansa na związek. Im dłużej będziesz czekać, myśleć w kółko o tym samym, przeżywać tym będzie Ci trudniej i zaczniesz się obwiniać, że to z Tobą jest coś nie tak.

[Nathalynn]

No nie wiem, sama mam te 21 lat i zauważyłam, że cała masa ludzi się porozstawała, bo chcą zaczerpnąć jeszcze wolności i sobie poszaleć. A zaręczyny lub śluby, oprócz jednego przypadku, są wynikiem wpadki. Sama jestem w długim związku i należę do znacznej mniejszości, więc myślę, że wyolbrzymiasz problem. Poza tym serio? Pchać się w związek przez koleżanki? Gdzieś tu te Twoje 21 lat ucieka

A jak chłopak będzie rozgarnięty to się nawet ucieszy, że ma zaszczyt skraść Ci buziaka jako pierwszy

[PannaMarudanaMartuchnaa]

Nie chodzi o koleżanki, tylko o mnie, że sama bym chciała w końcu spróbować czegoś nowego

[Wenus21]

Napisane przez PannaMarudanaMartuchnaa

Związki i randki chyba nie są dla mnie, niby bardzo bym chciała kogoś mieć, ale jakoś nie umiem się przełamać...A o tym dalej.
Niedługo mam 21 lat, dokładnie w styczniu i nigdy nie miałam chłopaka.
Zawsze gdy się z kimś umawiałam, to rozmowa się kleiła, było miło i w ogóle, ale jak już miało dojść do jakiegoś zbliżenia, a dokładnie całowania, to ja kończę tą znajomość. Po prostu wstydzę się całować, a z wiekiem jest coraz gorzej... Cały czas sobie myślę, że mam tyle lat to powinnam mieć to już za sobą. W akcie desperacji całowałam się po pijaku (wiem, wiem że to głupie) ale po prostu chciałam mieć to już za sobą. Chyba mam jakiś lęk przed zbliżeniem...
2 lata temu stwierdziłam, że randki nie są dla mnie, że pewnie jeszcze do tego nie dojrzałam, więc się z nikim nie umawiałam.
Ostatnio zaczęłam spotykać się z takim chłopakiem, podoba mi się on, fajnie mi się z nim rozmawia. Byłam u niego w domu 2 razy i podczas filmu się przytulaliśmy.
Wczoraj zaprosił mnie do kina, a ja nie dałam się złapać za rękę, ani nic... a przecież w końcu już się z nim przytulałam...Wiedziałam, że będzie chciał mnie pocałować na koniec spotkania i tak też się stało. Chciał, a ja znowu nie umiałam się przełamać i go tylko przytuliłam.
Ze mną jest chyba coś nie tak...

Następnym razem po prostu daj się pocałować temu chłopakowi (skoro Ci się podoba ),nawet jak by to miało być trochę tak na ,,siłę,, z Twojej strony .Raz się (ewentualnie kilka razy ) się przełamiesz i potem sama będziesz chciała więcej

[Lady Audrey]

Daj się ponieść (tylko nie na zasadzie "bierz mnie facet"), jeśli on chce Cię pocałować a on Ci się podoba to w czym problem? Do dzieła!
Ja swój pierwszy prawdziwy pocałunek przeżyłam z obecnym Tż 2 lata temu, miałam 18 lat i nie uważałam, że coś jest ze mną nie tak, po prostu nie chciałam się ślinić z byle kim
Więc jeśli jest szansa, że to będzie coś poważnego do dalej dziewczyno, przełam się

[kayarose]

Napisane przez PannaMarudanaMartuchnaa

Związki i randki chyba nie są dla mnie, niby bardzo bym chciała kogoś mieć, ale jakoś nie umiem się przełamać...A o tym dalej.
Niedługo mam 21 lat, dokładnie w styczniu i nigdy nie miałam chłopaka.
Zawsze gdy się z kimś umawiałam, to rozmowa się kleiła, było miło i w ogóle, ale jak już miało dojść do jakiegoś zbliżenia, a dokładnie całowania, to ja kończę tą znajomość. Po prostu wstydzę się całować, a z wiekiem jest coraz gorzej... Cały czas sobie myślę, że mam tyle lat to powinnam mieć to już za sobą. W akcie desperacji całowałam się po pijaku (wiem, wiem że to głupie) ale po prostu chciałam mieć to już za sobą. Chyba mam jakiś lęk przed zbliżeniem...
2 lata temu stwierdziłam, że randki nie są dla mnie, że pewnie jeszcze do tego nie dojrzałam, więc się z nikim nie umawiałam.
Ostatnio zaczęłam spotykać się z takim chłopakiem, podoba mi się on, fajnie mi się z nim rozmawia. Byłam u niego w domu 2 razy i podczas filmu się przytulaliśmy.
Wczoraj zaprosił mnie do kina, a ja nie dałam się złapać za rękę, ani nic... a przecież w końcu już się z nim przytulałam...Wiedziałam, że będzie chciał mnie pocałować na koniec spotkania i tak też się stało. Chciał, a ja znowu nie umiałam się przełamać i go tylko przytuliłam.
Ze mną jest chyba coś nie tak...

Specjalnie założyłam konto, żeby wypowiedziec się w tym temacie, bo czułam się jakbym czytała post o sobie. Mam 20 lat i też nigdy nie byłam w związku. Całowałam się tylko raz rok temu, była to mała wakacyjna przygoda. I też zrobiłam to bardziej w akcie desperacji, bo chciałam w końcu doświadczyc jak to jest.
Ogólnie z facetami dogaduję się dobrze (może nawet lepiej niż z dziewczynami). Nawiązuję z nimi łatwo rozmowę i przeważnie czuję się swobodnie w ich towarzystwie. ALE. Tak jest kiedy nasze relacje są czysto koleżeńskie. Nawet jeśli facet mi się podoba i widzę, że ja jemu też i oboje po cichu liczymy na coś więcej- to też jest ok. Aż do czasu, kiedy on nie będzie chciał zrobic kroku dalej. Wtedy ja automatycznie się wycofuję i mam ochotę od razu zerwac znajomośc. Czasem myślę sobie, że jestem jakaś niezrównoważona psychicznie, bo sama nie wiem czego chce. I wem też, że jestem niedojrzała emocjonalnie - najchętniej bym się tylko śmiała i rozmawiała na luźne tematy. Rozmowy poważne i intymne (nie tylko z facetami) od razu wzbudzają we mnie zażenowanie co jest pewnie wytłumaczeniem, że mam więcej kolegów niż koleżanek, a tym bardziej przyjaciółek- których nie mam wcale.
Dlatego autorko, chyba Wenus21 ma rację, bo jeśli cały czas będziemy stały w tym samym miejscu i za każdym razem będziemy wycofywac się w momencie ewentualnego zbliżenia to raczej te wszystkie bariery emocjonalne same nie miną.
Powodzenia

[PannaMarudanaMartuchnaa]

kayarose to witamy na wizażu
No właśnie ujęłaś to nawet lepiej niż ja bo też łatwo nawiązuje kontakty z facetami i mam dużo kolegów, a przyjaciółki to w zasadzie mam tylko 2 w tym moją siostrę.
Pewnie tak, ale teraz jest mi jeszcze trudniej bo zabrał mnie na randkę, a ja nic...nawet za rękę się nie dałam chwycić... Zapewne sobie pomyślał, że randka się nie udała, że mi się nie podobało czy coś w tym stylu. Jak myślicie?
A druga sprawa, uważacie, że pogadać z nim na ten temat czy w ogóle nic nie mówić i działać ??

[Nathalynn]

To spróbuj czegoś nowego, przełam się. Poprzednim razem odsunęłaś się od chłopaka, gdy chciał się pocałować, teraz możesz dać mu sygnał np. buziakiem w policzek na powitanie I daj się w końcu złapać za rękę Pójdźcie na dobrego grzańca do baru i działajcie

A co do tego wycofywania się - to też normalne. Sama kiedyś nie umówiłam się z chłopakiem bo.. miał brzydkie imię Więc nie macie co się obwiniać, po prostu albo na początku działacie trochę wbrew sobie i dajecie się ponieść, albo czekacie na tego, przy którym zapomnicie o jakimkolwiek stresie - wybór należy do Was

[kayarose]

Napisane przez Nathalynn

To spróbuj czegoś nowego, przełam się. Poprzednim razem odsunęłaś się od chłopaka, gdy chciał się pocałować, teraz możesz dać mu sygnał np. buziakiem w policzek na powitanie I daj się w końcu złapać za rękę Pójdźcie na dobrego grzańca do baru i działajcie

A co do tego wycofywania się - to też normalne. Sama kiedyś nie umówiłam się z chłopakiem bo.. miał brzydkie imię Więc nie macie co się obwiniać, po prostu albo na początku działacie trochę wbrew sobie i dajecie się ponieść, albo czekacie na tego, przy którym zapomnicie o jakimkolwiek stresie - wybór należy do Was

Haha miałam podobną sytuację. 'Rozmyśliłam się' z pójścia z facetem na swoją studniówkę, m.in. dlatego bo jego imię mi nie odpowiadało bardzo dojrzałe to było xD

[1magda1]

Mam ten sam problem. Mam 19 lat i ostatnio przez moją obawę przed pocałunkiem, straciłam kogoś ważnego dla mnie. Do tej pory jeszcze się z tego nie pozbierałam, a chłopak oczywiście jest szczęśliwy z inną dziewczyną. Więcej już tego błędu nie popełnię i po prostu pójdę na żywioł i Tobie radzę tak samo Raz się żyje, co ma być to będzie

[Figula94]

Myślę, że potrzebujesz po prostu więcej czasu, czyli dłużej spotykać się z konkretną osobą, żeby się przełamać.
Sama wiem, jaka ja kiedyś byłam, ale na szczęście nie musiałam przez to aż tak przechodzić, bo mnie mój obecny chłopak pocałował znienacka (nie wiedziałam zupełnie co mam wtedy robić), a później jeszcze raz przy pożegnaniu. Dziwnie się z tym czułam, ale później to zaakceptowałam. I jak poczułam się przy nim pewnie, zauważyłam, że akceptuje moje wady to bardzo się przed nim otworzyłam na dosłownie wszystko.

[sylwiaw23]

Napisane przez krystyna_z_gazowni

Proponuję wypić z nim winko na pół. Tak żeby nie urżnąć się jak prosię, tylko żeby rozluźnić atmosferę i być odważniejszą. Musisz się przełamać, tym bardziej skoro jest przy tobie chłopak, z którym jest szansa na związek. Im dłużej będziesz czekać, myśleć w kółko o tym samym, przeżywać tym będzie Ci trudniej i zaczniesz się obwiniać, że to z Tobą jest coś nie tak.

Popieram po alkoholu sie troszeczke atmosfera rozluźni..