Pomóżcie, szukam pretekstu, aby umówić się z nim na randkę

[faleokresowe]

Poznaliśmy się przez mojego kolegę, ma 51 lat i jest Niemcem.
Bardzo mi się dobrze z nim rozmawiało, spodobał mi się, spędziliśmy z sobą cały dzień w gronie znajomych, zwiedzając miasto. Powiedział, że się zobaczymy zapewne w czwartek w moim instytucie, bo będzie.


Mówił, że jest rozwiedziony od 10 lat, ma 3 dzieci, ale dość rzadko je widuje i jeździ z nimi na wakacje, wyszło w rozmowie.
Działamy w tej samej branży, zatem często są okazje do spotkań.
On bardzo często bywa w moim mieście, a ja w jego, bo nasze instytuty współpracują z sobą.


Chciałabym go poznać bliżej, tylko nie mam za bardzo pomysłu jak się do tego zabrać.
Myślałam o pretekście zawodowym, ale pewnie by odpowiedział merytorycznie i tyle, bo co w sumie miałby więcej zrobić.
Może przy okazji następnego spotkania umówić się z nim na zwiedzanie miasta, albo wspólne bieganie, czy obiad, czy oglądanie jakiejś wystawy w muzeum?


Jest wprawdzie między nami różnica wieku tych 27 lat, ale nie odczuwałam jej w ogóle, jest nowoczesnym, otwartym i towarzyskim, bardzo dbającym o siebie facetem.
Dowiedziałam się, że jego żona była jego doktorantką, więc zakładam, że ponad z 10 lat różnicy na pewno musiało być, mój kolega, który z nim pracuje zarzekał się, że on z nikim się nie spotyka, bo ciągle siedzi w pracy i że byłoby wiadomo, bo każdy każdego zna i się plotkuje.
Może przy odrobinie szczęścia zainteresowałby się mną jako kobietą, a nie tylko znajomą...


Może macie jakieś pomysły?
Jak to widzicie?


Będę Wam bardzo, bardzo wdzięczna

[Siwy_Dym]

A nie możesz po prostu się go zapytać czy nie przejdzie się z Tobą na kawę?

[szynka_w_toscie]

Myślę, że przy najbliższym spotkaniu mogłabyś rzucić przy okazji tekstem, że chętnie byś się z nim umówiła czy coś takiego. Wszysko zależy od sytuacji.

[faleokresowe]

Tylko właśnie sądzę, że on na tę kawę zgodzi się bez problemu, miło pogadamy i tyle i nic więcej z tego nie wyniknie.
Chciałabym jakoś dać mu do zrozumienia, że to nie tylko kawa, żeby się zorientował, a nie potraktował jako miłe zaproszenie na kawę, przez miłą dziewczynę (przecież przez różnicę wieku może sobie tak pomyśleć)

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez faleokresowe

Poznaliśmy się przez mojego kolegę, ma 51 lat i jest Niemcem.
Bardzo mi się dobrze z nim rozmawiało, spodobał mi się, spędziliśmy z sobą cały dzień w gronie znajomych, zwiedzając miasto. Powiedział, że się zobaczymy zapewne w czwartek w moim instytucie, bo będzie.


Mówił, że jest rozwiedziony od 10 lat, ma 3 dzieci, ale dość rzadko je widuje i jeździ z nimi na wakacje, wyszło w rozmowie.
Działamy w tej samej branży, zatem często są okazje do spotkań.
On bardzo często bywa w moim mieście, a ja w jego, bo nasze instytuty współpracują z sobą.


Chciałabym go poznać bliżej, tylko nie mam za bardzo pomysłu jak się do tego zabrać.
Myślałam o pretekście zawodowym, ale pewnie by odpowiedział merytorycznie i tyle, bo co w sumie miałby więcej zrobić.
Może przy okazji następnego spotkania umówić się z nim na zwiedzanie miasta, albo wspólne bieganie, czy obiad, czy oglądanie jakiejś wystawy w muzeum?


Jest wprawdzie między nami różnica wieku tych 27 lat, ale nie odczuwałam jej w ogóle, jest nowoczesnym, otwartym i towarzyskim, bardzo dbającym o siebie facetem.
Dowiedziałam się, że jego żona była jego doktorantką, więc zakładam, że ponad z 10 lat różnicy na pewno musiało być, mój kolega, który z nim pracuje zarzekał się, że on z nikim się nie spotyka, bo ciągle siedzi w pracy i że byłoby wiadomo, bo każdy każdego zna i się plotkuje.
Może przy odrobinie szczęścia zainteresowałby się mną jako kobietą, a nie tylko znajomą...


Może macie jakieś pomysły?
Jak to widzicie?


Będę Wam bardzo, bardzo wdzięczna

Napisane przez faleokresowe

Tylko właśnie sądzę, że on na tę kawę zgodzi się bez problemu, miło pogadamy i tyle i nic więcej z tego nie wyniknie.
Chciałabym jakoś dać mu do zrozumienia, że to nie tylko kawa, żeby się zorientował, a nie potraktował jako miłe zaproszenie na kawę, przez miłą dziewczynę (przecież przez różnicę wieku może sobie tak pomyśleć)

zacznij od kawy, a później kombinuj.

[iamJenna]

kawa jest dobrym pomysłem. Od kawy znajomość się zacznie Sama po spotkaniu poczujesz czy będzie z tego coś więcej Cierpliwości

[Calinus]

Napisane przez skazana_na_bluesa

zacznij od kawy, a później kombinuj.

Zgadzam się z koleżanką Rzuć małą aluzję dot. spotkania na kawę, jeśli on także będzie Tobą zainteresowany, to z biegiem czasu jakoś się to rozkręci

[faleokresowe]

To skoro większość z Was tak doradza, to go w czwartek zaproszę na kawę i zobaczymy co dalej

Bardzo mi się spodobał - z charakteru, z wyglądu też atrakcyjny, uprawia dużo sportów, zresztą obydwoje lubimy aktywny tryb życia, młodo wygląda, no i jest przystojny...

Gdyby mi ktoś powiedział kilka miesięcy temu, że spodoba mi się facet, który ma 51 lat puknęłabym się w czoło, że moim ojcem mógłbyby być i że w dziadkach się nie gustuję i w życiu o takim nie pomyślę jako o facecie, a co dopiero seks i wyznawałam wcześniej różnicę 5 lat w związku. Życie zaskakuje

[szynka_w_toscie]

I napisz nam w czwartek jak Ci poszło

[brzoskwinia897]

Podziwiam! Nigdy bym się nie brała za 51 latka. Kochane - miłość nie wybiera życzymy szczęścia i daj znać jak poszło

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Miłość? To chyba dość wcześnie na takie słowa. Póki co to chyba "fascynacja nie wybiera" Ja również nie wyobrażam sobie aż takiej różnicy wieku z partnerem, ale takiego np Cezarego Pazurę też wyrwała praktycznie 20-latka, mają dzieci, rodzinę, wszystko jest możliwe.

[brzoskwinia897]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;45317233]Miłość? To chyba dość wcześnie na takie słowa. Póki co to chyba "fascynacja nie wybiera" Ja również nie wyobrażam sobie aż takiej różnicy wieku z partnerem, ale takiego np Cezarego Pazurę też wyrwała praktycznie 20-latka, mają dzieci, rodzinę, wszystko jest możliwe.[/QUOTE]

To były słowa mojej babci, która czyta fakty i zachwyca się związkami mlodszych ze starszymi facetami

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[faleokresowe]

Dam Wam znać w czwartek, już się nie mogę doczekać, żeby go zobaczyć i z nim porozmawiać, zrobił na mnie wrażenie

Wcześniej miałam akcje z starszymi facetami, naukowcami, poznaliśmy się w trakcie wspólnych projektów naukowych, jeszcze jak byłam na studiach mgr, nie wiem czemu przyciągam takich, ale w sumie mam dużo przyjaciół i znajomych w gronie 30-50 lat, bardzo lubię z nimi spędzać czas, rozmawiać.

Jeden miał 55 lat i był typowym stalkerem, pod akademikiem mnie śledził, na uczelni, wysyłał 20 e-maili dziennie, masakra jakaś, bardzo się wtedy bałam, wszyscy mi współczuli, bo od dawna miał opinie dziwnego, totalny odludek, mający anoreksję i mieszkający z rodzicami całe lata, wspominam to jako jeden wielki koszmar, a byłam po prostu miła i okazałam mu życzliwość, porozmawiałam o jego badaniach, bo był mega nieśmiały i na uboczu.

A drugi miał 42 lata, fajny facet z charakteru, ale odrzucała mnie różnica wieku i po prostu fizycznie w ogóle mnie nie pociągał, nie byłam sobie w ogóle w stanie wyobrazić, że jesteśmy razem, a myśl o seksie mnie obrzydzała, uważałam, że jest zbyt stary dla mnie, miał jeszcze dwójkę dzieci w wieku szkolnym, którymi się opiekował naprzemiennie, dzisiaj się przyjaźnimy, on sobie znalazł fajną kobietę 10 lat młodszą, też mającą dwojkę dzieci i sobie żyją razem

[MassieDran]

Rany nigdy bym się nie zainteresowała 51 letnim facetem. Skoro jesteś o 27 lat młodsza to wychodzi na to, że jesteś moją rówieśniczką

Kompletnie nie mam doświadczenia ze starszymi facetami, więc cięzko mi doradzić, ale może faktycznie zaproś go na kawę, wiesz dla mnie jak kobieta zaprasza faceta na kawę, herbatę, ciatko czy co tam chce, to sam fakt, że to ona go zaprasza jest dla faceta jakimś sygnałem, że chce go poznać bliżej Zorientuje się, że chodzi o coś więcej niż kawę

[BoginiKali]

Cóż życzę Ci powodzenia, ale tak szczerze?
Naprawdę wierzysz w to, że 51-letni mężczyzna zwróci na Ciebie uwagę ? Zobaczy w Tobie kobietę i potencjalną partnerkę?
Doświadczony życiowo, dojrzały, swoje mający z sobą...
Ty młoda, zaraz po studiach. Dlaczego akurat Ty? Nawet jeśli jesteś mądra, inteligentna, wygadana, to prędzej sobą zainteresujesz faceta koło 30. Chyba, że zależałoby mu na seksie... Naprawdę zastanawiam się co by go miało skłonić do tego, aby się Tobą poważniej zainteresować.

Nie sądzę aby z taką różnicą wieku mogłoby wystąpić jakiekolwiek partnerstwo, chyba raczej relacja córka-ojciec...
Pewnie facet życzliwy i miły, to z Tobą porozmawiał, a jak jest atrakcyjny to pewnie często otrzymuje "zaproszenia na kawę" od różnych kobiet. Pewnie odmówi, bo się domyśli, że spodobał Ci się i zauroczyłaś się nim. Myślę, że gdyby zechciał, to dawno kogoś by miał, pewnie dla niego priorytetem jest praca.

W dodatku, gdy instytuty w których pracujecie współpracują z sobą?
Wątpię aby ryzykował swoją pozycję zawodową, wyobraź sobie jakie powstałyby wokół Was plotki i kontrowersje.

A reakcja Twoich rodziców, otoczenia? Będziesz słyszała komentarze - poleciała na dziadka, na kasę i pozycję zawodową. O nim pewnie będą mówić kryzys wieku średniego, poleciał na smarkulę, bo seks fajniejszy z taką...
Na upartego mogłabyś z nim założyć jeszcze rodzinę... ale pamiętaj, że on ma dzieci, byłą żonę.

Żeby to była jeszcze różnica 10-15 lat...ale 27?
Gość pewnie młodszy od Twoich rodziców o 10 lat.

Trochę więcej realizmu i mniej hurra optymizmu. Zainteresuj się facetami w wieku zbliżonym do Twojego.

[faleokresowe]

Już po
Zobaczyliśmy się przypadkiem na korytarzu, przywitał się, czekał na spotkanie, więc go szybko zapytałam czy nie ma ochoty na kawę w kawiarni w południe, powiedział, że z przyjemnością ze mną pójdzie, mimo, że się spieszy jak zwykle, ale czas znajdzie.

Fajnie się rozmawiało, mimo, że mu ciągle ktoś z znajomych przerywał powitaniami, było miło, jest mega szarmancki i z klasą, przyznam, że dba o samopoczucie kobiety, prawdziwy dżentelmen.
Za długo nie posiedzieliśmy, bo mu się spieszyło na zebranie.
No i przy pożegnaniu zapytał czy będę na najbliższej konferencji i umówił się ze mną tym razem na kawę z ciastkiem w hotelu, bo znajdzie więcej czasu w niedzielę na miłą rozmowę w ramach rewanżu za moje zaproszenie.

Bogini Kali - nie wiem, może masz rację. Może jest tylko uprzejmy i kulturalny, ale wolę spróbować, niż żałować, że nie zrobiłam nic, bo facet mi się podoba, jest atrakcyjny fizycznie pomimo dzielącej różnicy wieku, na uczelni większość studentek za nim szaleje, ja mam taką przewagę, że nie jestem studentką i mam dużo okazji do spotykania go na gruncie zawodowym, bo zajmujemy się tą samą dziedziną.

[szynka_w_toscie]

Napisane przez faleokresowe

Już po
Zobaczyliśmy się przypadkiem na korytarzu, przywitał się, czekał na spotkanie, więc go szybko zapytałam czy nie ma ochoty na kawę w kawiarni w południe, powiedział, że z przyjemnością ze mną pójdzie, mimo, że się spieszy jak zwykle, ale czas znajdzie.

Fajnie się rozmawiało, mimo, że mu ciągle ktoś z znajomych przerywał powitaniami, było miło, jest mega szarmancki i z klasą, przyznam, że dba o samopoczucie kobiety, prawdziwy dżentelmen.
Za długo nie posiedzieliśmy, bo mu się spieszyło na zebranie.
No i przy pożegnaniu zapytał czy będę na najbliższej konferencji i umówił się ze mną tym razem na kawę z ciastkiem w hotelu, bo znajdzie więcej czasu w niedzielę na miłą rozmowę w ramach rewanżu za moje zaproszenie.

Wow to gratulacje i chyba zrozumiał, że wpadł Ci w oko jako mężczyzna

[faleokresowe]

Napisane przez szynka_w_toscie

Wow to gratulacje i chyba zrozumiał, że wpadł Ci w oko jako mężczyzna

Dziękuję, jezu teraz zamiast pracować, to myślę o Nim, nagadać się nie mogliśmy

Czy zrozumiał, czy nie, to nie wiem.
Jest taki miły i życzliwy dla każdego, bo taką ma opinię, że nie odmówi pomocy, wytłumaczy, kulturalny itd. Zobaczymy co będzie dalej. Będę mieć dużo okazji, a jak nie będzie zainteresowany, to przeżyję, bo widać, że facet jest taktowny i delikatny i ewentualnie da mi jakoś do zrozumienia, więc wstydu sobie nie narobię, bo zawsze jakby co mogłam się interesować jego karierą naukową, a żyję się raz, więc warto próbować!

Ja jakoś zawsze nie ogarniam gierek damsko-męskich (a szkoda, to sporo ułatwia!), jestem prostolinijna i szczera, lubię konkrety i naturalność, czasem jak ktoś wprost nie powie, to się nie domyślę, że np. chodzi o podryw i jestem zdziwiona. I teraz będe mieć rozkminy

[201708280929]

Napisane przez faleokresowe

Bogini Kali - nie wiem, może masz rację. Może jest tylko uprzejmy i kulturalny, ale wolę spróbować, niż żałować, że nie zrobiłam nic, bo facet mi się podoba, jest atrakcyjny fizycznie pomimo dzielącej różnicy wieku, na uczelni większość studentek za nim szaleje, ja mam taką przewagę, że nie jestem studentką i mam dużo okazji do spotykania go na gruncie zawodowym, bo zajmujemy się tą samą dziedziną.

No już nie dowartościowuj się tak. Nie spotkałam w życiu ani jednego 50latka, za którym dwudziestokilkuletnie dziewczyny by szalały. Projektujesz swoją fascynację na inne.

Oczywiście, że masz u niego szansę. Pięćdziesięciolatek to stary chłop i niewielką ma szansę pospotykać się z młodą kobietą, która w dodatku już teraz tak go idealizuje jak ty jego. Niemki mają swoją drogą dosyć realistyczne spojrzenie na związki i raczej życzą sobie partnerów w swoim wieku - ze względów oczywistych. Nie znam ani jednej pary z taką różnicą wieku.

A tytuł naukowy o niczym nie świadczy. Jeśli faktycznie tak cię podnieca, że ktoś zrobił doktorat czy habilitację to zazdroszczę, chciałabym być tak niewymagająca, zwłaszcza, że w moim otoczeniu większość ludzi doktoraty ma.

[szynka_w_toscie]

Napisane przez powolutku

No już nie dowartościowuj się tak. Nie spotkałam w życiu ani jednego 50latka, za którym dwudziestokilkuletnie dziewczyny by szalały. Projektujesz swoją fascynację na inne.

Oczywiście, że masz u niego szansę. Pięćdziesięciolatek to stary chłop i niewielką ma szansę pospotykać się z młodą kobietą, która w dodatku już teraz tak go idealizuje jak ty jego. Niemki mają swoją drogą dosyć realistyczne spojrzenie na związki i raczej życzą sobie partnerów w swoim wieku - ze względów oczywistych. Nie znam ani jednej pary z taką różnicą wieku.

A tytuł naukowy o niczym nie świadczy. Jeśli faktycznie tak cię podnieca, że ktoś zrobił doktorat czy habilitację to zazdroszczę, chciałabym być tak niewymagająca, zwłaszcza, że w moim otoczeniu większość ludzi doktoraty ma.

Może obracasz się w innym towarzystwie, ale to nie znaczy że wszędzie jest tak jak u Ciebie. Ja nie raz spotkałam się z tym, że dziewczyny w moim wieku szalały za takimi nauczycielami, wykładowcami lub kimś innym bo im imponował wiedzą, wykształceniem.
Tacy faceci po 50 roku życia nie zawsze są ze zmarszczkami, siwymi włosami i w dziadkowych ubraniach. Czasami umią o siebie zadbać lepiej niż Ci którzy są młodsi.

Takie "stare chłopy" nie lecą na wszystkie młode dziewczyny, też musi im się dziewczyna podobać itp. Ciekawa jestem czy jak Ty byś była po 40-stce i po rozwodzie to leciałabyś na wszystkich młodszych facetów :P


Autorko, mam nadzieję, że wszystko potoczy się po Twojej myśli

[2016070953]

faleokresowe - życzę powodzenia, ale z doświadczenia wiem, że lepiej się nie nastawiać na za wiele bo po co cierpieć. Lepiej mieć fajnego starszego znajomego przez długi czas, niż wejść w romans który być może będzie intensywny ale krótki i potem cierpienie.
Mam teraz nieco podobną sytuację i nastawiam się na miłą znajomość (bo tu wejście w coś więcej by się mogło źle skończyć dla wielu wielu osób) Ba, nawet bym NIE chciała z nim romansować, bo mnie nie pociąga fizycznie. Jest fajny, sympatyczny, pomocny ale dla wszystkich o czym wiem nie tylko od niego ale od ludzi z którymi współpracował itp. Poza tym lubię spędzać cza sz różnymi ludźmi, mam dużo znajomych kolegów w różnym wieku i choć czasem mi się wydawało, ze być może coś by było z tego i że mnie pociągają, to były to jakieś moje projekcje. Także, obecnie wole się nastawić, żę z fajnym człowiekiem na dobrą kawę, sympatyczny spacer i tyle.
A do związku to bym chciała faceta tak max. 10 lat starszego i bez zbytnio skomplikowanej przeszłości.

[faleokresowe]

szynka_w_toscie dziękuję!

hardgirl123 zobaczymy czy coś z tego będzie! Jednak zawsze będzie to fajna, nowa znajomość z interesującym człowiekiem, a to zawsze wzbogaca i rozwija.
W mojej sytuacji akurat obydwoje jesteśmy wolni.

[brzoskwinia897]

Życzę powodzenia )

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez szynka_w_toscie

Wow to gratulacje i chyba zrozumiał, że wpadł Ci w oko jako mężczyzna

A czemu uważasz, że zrozumiał? A co to już nie można wyjść na kawę z kimś znajomym z kim się pracuje? Jak się pracuje tak, że jeździ się na różne konferencje i obraca się na tych wyjazdach w tym samym towarzystwie, to naturalne jest, że ludzie rozmawiają, piją w przerwach między spotkaniami szybkie kawki albo jedzą razem obiad. Nikt nie chce się czuć samotny, więc na wyjazdach rozmawia się ze współpracownikami i spędza z nimi czas. A jak facet jest dorosły i przejawia wysoki poziom kultury osobistej to też w ogóle mnie nie dziwi, że zaprosił na drugą kawę jako rewanż za pierwszą.

To tak jakbym powiedziała, że mój 40-letni kolega z pracy wypił ze mną w przerwie na szkoleniu kawę, więc na pewno jest mną zainteresowany. Tak naprawdę to o niczym nie musi świadczyc.

[szynka_w_toscie]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;45405950]A czemu uważasz, że zrozumiał? A co to już nie można wyjść na kawę z kimś znajomym z kim się pracuje? Jak się pracuje tak, że jeździ się na różne konferencje i obraca się na tych wyjazdach w tym samym towarzystwie, to naturalne jest, że ludzie rozmawiają, piją w przerwach między spotkaniami szybkie kawki albo jedzą razem obiad. Nikt nie chce się czuć samotny, więc na wyjazdach rozmawia się ze współpracownikami i spędza z nimi czas. A jak facet jest dorosły i przejawia wysoki poziom kultury osobistej to też w ogóle mnie nie dziwi, że zaprosił na drugą kawę jako rewanż za pierwszą.

To tak jakbym powiedziała, że mój 40-letni kolega z pracy wypił ze mną w przerwie na szkoleniu kawę, więc na pewno jest mną zainteresowany. Tak naprawdę to o niczym nie musi świadczyc.[/QUOTE]

Tak wywnioskowałam z relacji Autorki. Mogę się mylić bo nie znam życia aż tak