Medycyna

[morbidesse]

Witajcie
Jako, że jestem tu od niedawna nie udało mi się przeszukać wszystkich wątków, gdyby już taki był to z góry Przepraszam.
Jestem w 2 klasie liceum, o profilu humanistycznym ( no cóż, jakiś czas temu miałam inne plany).

Wokół medycyny krąży wiele stereotypów:

-Mianowicie najbardziej mnie martwi ten, że nie ma czasu na założenie rodziny bo wiadomo studia, staż, specjalizacja. Czy rzeczywiście jest to takie trudne, wręcz mało możliwe ?

-Co do ilości nauki to słyszałam i czytałam wiele opinii. Jedni uważają, że zajęć jest mało, drudzy, że nauki jest ogrom. Aż można się samemu pogubić.

- Co do nauki do matury. Jaki mieliście system tej nauki ? Najpierw wkuwanie, nauka a potem ćwiczenia i testy ? Czy może jakiś inny ? Jeżeli miałby ktoś jakiś sposób na efektywną naukę to byłabym wdzięczna

- Dużo słyszałam też o notatkach Persila z chemii i biologii. Miał ktoś z nimi styczność ?

To chyba na razie tyle

[micraneska]

Co prawda nie studiuję medycyny, ale skończyłam humana i też zamarzył mi się kierunek medyczny.
Do matury uczyłam się tuż po skończeniu liceum, wcześniej i tak bym nie miała czasu by nadrobić materiał. Z chemii 1 temat w podręczniku - zadania do tego tematu z Witowskiego, po skończeniu materiału wszystkie arkusze i inne zbiory. Z biologii najpierw przerabiałam materiał, potem zbiory zadań a potem arkusze by wyćwiczyć klucz.
Notatki Persila nie polecam - to przepisany Operonu, w dodatku jak dla mnie nieciekawej formie, lepiej robić własne notatki.

[201605300922]

Napisane przez morbidesse

Witajcie
Jako, że jestem tu od niedawna nie udało mi się przeszukać wszystkich wątków, gdyby już taki był to z góry Przepraszam.
Jestem w 2 klasie liceum, o profilu humanistycznym ( no cóż, jakiś czas temu miałam inne plany).

Wokół medycyny krąży wiele stereotypów:

-Mianowicie najbardziej mnie martwi ten, że nie ma czasu na założenie rodziny bo wiadomo studia, staż, specjalizacja. Czy rzeczywiście jest to takie trudne, wręcz mało możliwe ?
Mój ojciec jakoś ma mnie, brata i żonę. Owszem, dużo czasu spędzał w pracy, ale mojego brata z mamą mieli już na studiach i dał radę. Kobietom jest nieco trudniej, ale też normalnie wychodzą za mąż i mają dzieci, rzadko są po prostu dużo czasu w domu. Mama mojej przyjaciółki też jest lekarką, też ma dwoje dzieci, męża, też są szczęśliwą rodziną. Ja mam chłopaka, tego samego od liceum, to jest kwestia organizacji, ale na spokojnie widujemy się raz w tygodniu. Zresztą nie zauważyłam jakiegoś nagłego rozpadu związków wśród moich znajomych z roku.

-Co do ilości nauki to słyszałam i czytałam wiele opinii. Jedni uważają, że zajęć jest mało, drudzy, że nauki jest ogrom. Aż można się samemu pogubić.
Nauki jest bardzo dużo, ale nie są to studia dla robotów, cyborgów i nadludzi, tylko dla osób pracowitych i zainteresowanych. Trzeba przywyknąć do myśli, że nie zawsze zda się wszystko za pierwszym razem i tyle. Przeskok z liceum jest ogromny, ale tak po kilku miesiącach człowiek się przyzwyczaja i mózg również, staje się bardziej chłonny.

- Co do nauki do matury. Jaki mieliście system tej nauki ? Najpierw wkuwanie, nauka a potem ćwiczenia i testy ? Czy może jakiś inny ? Jeżeli miałby ktoś jakiś sposób na efektywną naukę to byłabym wdzięczna
Ja przez dwa lata bardzo rzetelnie uczyłam się do sprawdzianów, w gimnazjum też uczyłam się z podręczników do liceum. W trzeciej klasie powtarzałam, uczyłam się na bieżąco i robiłam zadania maturalne z poszczególnych działów. Chodziłam na korepetycje (z chemii miałam fatalną nauczycielkę, z biologii - aby umieć wstrzelać się w klucz)

- Dużo słyszałam też o notatkach Persila z chemii i biologii. Miał ktoś z nimi styczność ?
Jak ktoś chce płacić za przepisanego Operona, to niech płaci, moim zdaniem jest to totalny bezsens, żeby uczyć się do matury (gdzie materiału naprawdę nie jest jakoś mega dużo) z czyichś notatek

To chyba na razie tyle

Jakbyś miała jakieś pytania, to śmiało pytaj.