Zmiana wyglądu = zmiana życia.

[Velvet Wave]

Hej .

Proszę Was o radę. W przeciągu roku, niestety na niekorzyść zmienił się mój wygląd (problemy hormonalne ) dodatkowe kilogramy, pogorszenie stanu skóry, włosów etc. Bardzo spadła moja samoocena, bardzo. Dodatkowo miałam problem w rodzinie i w pracy. Był okres, gdzie nic mi się nie chciało. Byłam sfrustrowana, smutna, słaba i zmęczona. Problemy ze zdrowiem + stres w pracy + ciągnięcie zaocznych studiów + problemy rodzinne = KATASTROFA .
Brak czasu razem z nagle obniżoną samooceną skutkował brakiem czasu i ochoty na wszelkie towarzyskie spotkania itd. Przestałam przez jakiś okres o siebie dbać i walczyć bo uważałam to za bez sens. To pogłębiało moje poczucie beznadziejności.
Obecnie zaczynam wychodzić z dołka. Problemy rodzinne są już zażegnane, z pracy zrezygnowałam, szukam nowej (to odważny krok w moim życiu, cieszę się, że się zdecydowałam ). Została samoocena, kolej powalczyć z nią. Staram się dbać o siebie tak jak przed zawirowaniami hormonów, ale dopiero zaczynam. Ciężko mi, gdy spotykam kogoś dawno niewidzianego bo wiem, że zmieniłam się na niekorzyść, ciężko mi prezentować się na kolejnych rozmowach kwalifikacyjnych. Przez moje kompleksy, dalej nie mogę się otworzyć towarzysko. Fakt, też dojrzałam bardziej i imprezy z tabunem klejących się do Ciebie facetów, nie kręcą już mnie tak jak kiedyś (a sprawiało mi satysfakcję, gdzie widziałam ten sznureczek koło mnie ). Może to już czas na poważny związek ? (broniłam się rękami i nogami, może przez niezbyt udane małżeństwo moich rodziców). Tak czy siak, wolę teraz spokojnie spędzić czas w domu, pomyśleć, odpocząć, spędzić czas z rodziną. Jak myślicie zmusić się do imprez i tym podobnym spotkaniom, czy jeszcze czując się niepewnie spróbować poukładać sobie w głowie wszystkie sprawy i wtedy wyjść "bardziej do ludzi"? Nie chcę robić wszystkiego naraz, ale jestem młoda
(mam 20 lat) i czuję jakbym przez te zawirowania coś traciła. Mam możliwość wyjechania w spokoju na małe wczasy (natura, brak cywilizacji ) może powinnam się zresetować? Proszę o porady i zrozumienie, nie chcę abyście odebrali to jako marudzenie .

[khloe]

Napisane przez Velvet Wave

Hej .

Proszę Was o radę. W przeciągu roku, niestety na niekorzyść zmienił się mój wygląd (problemy hormonalne ) dodatkowe kilogramy, pogorszenie stanu skóry, włosów etc. Bardzo spadła moja samoocena, bardzo. Dodatkowo miałam problem w rodzinie i w pracy. Był okres, gdzie nic mi się nie chciało. Byłam sfrustrowana, smutna, słaba i zmęczona. Problemy ze zdrowiem + stres w pracy + ciągnięcie zaocznych studiów + problemy rodzinne = KATASTROFA .
Brak czasu razem z nagle obniżoną samooceną skutkował brakiem czasu i ochoty na wszelkie towarzyskie spotkania itd. Przestałam przez jakiś okres o siebie dbać i walczyć bo uważałam to za bez sens. To pogłębiało moje poczucie beznadziejności.
Obecnie zaczynam wychodzić z dołka. Problemy rodzinne są już zażegnane, z pracy zrezygnowałam, szukam nowej (to odważny krok w moim życiu, cieszę się, że się zdecydowałam ). Została samoocena, kolej powalczyć z nią. Staram się dbać o siebie tak jak przed zawirowaniami hormonów, ale dopiero zaczynam. Ciężko mi, gdy spotykam kogoś dawno niewidzianego bo wiem, że zmieniłam się na niekorzyść, ciężko mi prezentować się na kolejnych rozmowach kwalifikacyjnych. Przez moje kompleksy, dalej nie mogę się otworzyć towarzysko. Fakt, też dojrzałam bardziej i imprezy z tabunem klejących się do Ciebie facetów, nie kręcą już mnie tak jak kiedyś (a sprawiało mi satysfakcję, gdzie widziałam ten sznureczek koło mnie ). Może to już czas na poważny związek ? (broniłam się rękami i nogami, może przez niezbyt udane małżeństwo moich rodziców). Tak czy siak, wolę teraz spokojnie spędzić czas w domu, pomyśleć, odpocząć, spędzić czas z rodziną. Jak myślicie zmusić się do imprez i tym podobnym spotkaniom, czy jeszcze czując się niepewnie spróbować poukładać sobie w głowie wszystkie sprawy i wtedy wyjść "bardziej do ludzi"? Nie chcę robić wszystkiego naraz, ale jestem młoda
(mam 20 lat) i czuję jakbym przez te zawirowania coś traciła. Mam możliwość wyjechania w spokoju na małe wczasy (natura, brak cywilizacji ) może powinnam się zresetować? Proszę o porady i zrozumienie, nie chcę abyście odebrali to jako marudzenie .

Powiem Ci z własnego doświadczenia: póki nie poukładasz sobie w głowie, że twpoje życie nie jest zupełnie zależne od tego jak wyglądasz i nawet jak schudniesz nie wiem ile, to twoje zycie magicznie się nie zmieni.

Miałam tak jak ty- uważałam, że moje życie magicznie odmieni się na lepsze, jak schudnę. No i schudłam kilkanaście kg. Owszem, znajomi mnie komplementowali, ale nadal w duchu byłam zakompleksioną dziewczyną. Zmiana wyglądu nie zawsze równa się zmiana życia

[MissChievousTess]

Doskonale Cię rozumiem. Mnie hormony też dały popalić. Czas pokochać siebie na nowo. Zacząć robić sobie przyjemność i zadbać o siebie. Ja powoli zaprzyjaźniam się z szalonymi treningami Jilian Michaels. Też przytyłam przez hormony (endometrioza) i inne problemy zdrowotne. Nic nie poprawia samooceny tak jak dobry nastrój a wysiłek fizyczny jednak dodaje endorfin, więc warto się ruszać dla samej siebie.
Może zmiana fryzury? Ja się tydzień temu farbowałam, podcięłam i też poprawiło mi to humor. Może po prostu potrzebujesz przyjaciółki, która pomoże Ci na nowo odkryć jak cieszyć się życiem?
I chyba praca plus studia też dały Ci popalić. Też kiedyś ciągnęłam jedno i drugie i ledwo żyłam ze zmęczenia. Pracę na razie odpuściłam i teraz skupiam się tylko na studiach i jest lepiej. Mam przynajmniej czas żeby się zregenerować.

[maacieek]

Na pewno rób tak, żebyś nie akceptowała siebie na siłę i za wszelką cenę, bo to się skończyć może jeszcze gorzej.
Stopniowo, małymi kroczkami, cera nie fajna - wizyta u dermatologa, jakieś kremy, odżywki czy coś, włosy nie fajne - może pora na jakąś rewolucyjną fryzurę, nadprogramowe kilogramy - wizyta na siłowni, zbilansowana dieta, czy wieczorny jogging, fałszywi przyjaciele - czas pożegnać i mieć mniej, ale prawdziwych.

[Kochanna]

Przede wszystkim zadbaj o zdrowie - wyreguluj hormony.
Równolegle z tym procesem przyjrzyj się swojej diecie, spróbuj odżywiać się zdrowiej, więcej się ruszaj => o ile jeszcze tego nie robisz

Mam obecnie podobny problem, troszeczkę na wadze mi podskoczyło co wpędza mnie w dół, dodatkowo podejrzewam u siebie problemy z pewnym organem, muszę w końcu wziąć się za leczenie. Równolegle staram się prowadzić zdrowe życie, a nuż spadnie mi z tej wagi ta nadwyżka. Widzę już pierwsze efekty

Na pewno warto zrobić cokolwiek aby poprawić swoje zadowolenie z samej siebie / samego siebie. Czy zmieni to diametralnie życie? Mi pomogło kiedyś zadbanie o siebie, schudnięcie, co za tym poszło (bo poczułam się lepiej w swoim ciele) zmiana zawartości szafy na modniejsze i bardziej dopasowane ciuchy.

Wychodzisz z dołka, wiesz o tym - teraz może być już tylko lepiej

[201607040946]

Dziewczyno, masz 20 lat, nie 60!

[201803290936]

Napisane przez khloe

Powiem Ci z własnego doświadczenia: póki nie poukładasz sobie w głowie, że twpoje życie nie jest zupełnie zależne od tego jak wyglądasz i nawet jak schudniesz nie wiem ile, to twoje zycie magicznie się nie zmieni.

Miałam tak jak ty- uważałam, że moje życie magicznie odmieni się na lepsze, jak schudnę. No i schudłam kilkanaście kg. Owszem, znajomi mnie komplementowali, ale nadal w duchu byłam zakompleksioną dziewczyną. Zmiana wyglądu nie zawsze równa się zmiana życia

Do-kła-dnie.

Mnie się udało swego czasu dużo schudnąć (wyglądałam bardzo szczupło), ale cóż z tego, skoro czułam się niepewnie, byłam otoczona wieloma toksycznymi osobami, uwikłana w czyjeś problemy. Przytyłam, może nie do końca mi obecna waga leży, na pewno chcę poprawić to i owo, ale psychicznie czuję się o niebo lepiej i w sumie powoli wszystko się układa tak, jak należy. Jestem na chwilę obecną szczęśliwym człowiekiem i tego 5 kg mniej by nie zastąpiło, ani nawet 10.