Pierwsza randka- pomocy!

[susanday]

Już dostałam odpowiedź na pytanie, dziękuję

[201803290936]

Napisane przez susanday

Cześć dziewczyny, jak wiele osób założyłam sobie tu nowe konto, żeby nie łączyć swojego normalnego z takimi głupotkami
Mam 19 lat i właśnie zostałam zaproszona na pierwszą randkę w życiu, przez 4 lata starszego, przystojnego chłopaka. Wiem z paru źródeł że podobam mu się, jednak ja zaraz wyjeżdżam na studia a on pracuje tu na miejscu. Czy myślicie że w ogóle jest sens zaczynania takiej znajomości? Uważam że jestem jeszcze za młoda na związek, ale z drugiej strony chciałabym pójść na randkę, zobaczyć jak to jest . Boję się tylko że ten chłopak się zaangażuje czy zakocha (znamy się i wiem że dobrze się dogadujemy, poza tym uważa mnie za ładną) a ja na 100% nie chcę z nim być. Co więcej - on już wspominał o następnych spotkaniach, ja mam wakacje, dużo czasu, a że bardzo mi się podoba (jest wysoki, przystojny) to boję się również że i ja mogłabym odstawić na bok rozsądek i się zakochać...
Nie wiem, iść na tę randkę czy nie, co myślicie? Mam się zachowywać z rezerwą czy nic złego się nie stanie jeśli zauważy że mi się podoba? A może w ogóle lepiej tego nie zaczynać?
Przepraszam, ale dla mnie to pierwsza taka sytuacja w życiu i nie wiem co zrobić

Randka do niczego nie zobowiązuje i nie równa się chęci bycia w związku. Jeżeli facet Ci się podoba, chcesz z nim pogadać, fajnie spędzić czas, to idź.

[susanday]

Napisane przez Doris1981

Randka do niczego nie zobowiązuje i nie równa się chęci bycia w związku. Jeżeli facet Ci się podoba, chcesz z nim pogadać, fajnie spędzić czas, to idź.

Może masz rację... Większość moich bliskich znajomych pomimo młodego wieku ma 1 osobę od kilku lat, u mnie w klasie panowało przekonanie że umawianie się na randki "ot tak, bez zobowiązań" jest dość... dziwne, dziewczyny tak postępujące nie były szanowane... i że powinno się na randki chodzić jeśli naprawdę coś do tej osoby czujemy i chcielibyśmy się z nią związać. Mam zakodowane w głowie że powinnam mieć jednego mężczyznę lub dwóch na całe życie, dlatego tak trudno mi się wyluzować i po prostu pójść na tę randkę.

[201608251020]

Napisane przez susanday

u mnie w klasie panowało przekonanie że umawianie się na randki "ot tak, bez zobowiązań" jest dość... dziwne, dziewczyny tak postępujące nie były szanowane... i że powinno się na randki chodzić jeśli naprawdę coś do tej osoby czujemy i chcielibyśmy się z nią związać.

Hę? A niby skąd mamy wiedzieć, czy coś do tej osoby czujemy, jeśli nie zaczniemy się z nią umawiać? Gdzie Ty chodziłaś do szkoły, do jakichś ultrakonserwatywnych sióstr zakonnych?!

[susanday]

Napisane przez paollino

Hę? A niby skąd mamy wiedzieć, czy coś do tej osoby czujemy, jeśli nie zaczniemy się z nią umawiać? Gdzie Ty chodziłaś do szkoły, do jakichś ultrakonserwatywnych sióstr zakonnych?!

No akurat mi się trafiło, że większa część osób chodziła na pielgrzymki, aktywnie działała w kościele, poza tym tylko nauka nauka nauka. Była jedna dziewczyna którą raz ktoś zobaczył z jednym a za parę dni z drugim chłopakiem, zeszła się z jednym i po 2 miesiącach zerwała- większość klasy krzywo na nią patrzyła już do końca liceum.
Duża część dziewczyn już rozmyślała nad ślubem ze swoimi chłopakami, i nie były to takie dziecinne związki gdzie wyobraża się sobie nie wiadomo co, naprawdę to byli dojrzali mądrzy ludzie.
A ja zostałam sama i z poglądem że spotykanie się z chłopakami to zło, trzeba mieć jednego który jakoś tam Ci z nieba spadnie

[coffee]

Napisane przez susanday

Duża część dziewczyn już rozmyślała nad ślubem ze swoimi chłopakami, i nie były to takie dziecinne związki gdzie wyobraża się sobie nie wiadomo co, naprawdę to byli dojrzali mądrzy ludzie.

Jasne.

[201605161428]

Troll.
Nawet u mnie w liceum dziewoja chcąca mieć 7 dzieci i być niemalże służącą męża, chadzała na normalne ranki. A była bardzo wierząca.
Nie wierzę, że w XXI w. istnieją ludzie, dla których 19 lat to za wcześnie na randkowanie. No dobra, poza tatusiami, dla których to zawsze za wcześnie w przypadku córeczek :P

[susanday]

Napisane przez coffee

Jasne.

Według mnie byli. Nie twierdzę że dorośli i nie wiadomo co, ale dla mnie osobę 19-letnia która nie pije, nie pali, dogaduje się z rodzicami, na seks czeka do ślubu a za główny cel stawia sobie dostanie się na dobre studia, przy czym jest wesoła i miła można nazwać mądrą i dojrzałą

[201803290936]

Szkoda, że w Polsce nie ma (jeszcze nie do końca się to przyjęło) właśnie czegoś takiego, jak randkowanie, instytucja randki, ale takiej która nie od razu musi być wstępem do związku. Pod tym względem podoba mi się USA. Właśnie to jest świetne, że można z kimś pójść, pobawić się, lepiej się poznać, ale jednak inaczej, niż jak ze zwykłym kolegą, jednak z lekkim kontekstem. Idź i się nie przejmuj.

[susanday]

Napisane przez TheUnlike

Troll.
Nawet u mnie w liceum dziewoja chcąca mieć 7 dzieci i być niemalże służącą męża, chadzała na normalne ranki. A była bardzo wierząca.
Nie wierzę, że w XXI w. istnieją ludzie, dla których 19 lat to za wcześnie na randkowanie. No dobra, poza tatusiami, dla których to zawsze za wcześnie w przypadku córeczek :P

Haha nie wierzę że zostałam wzięta za trolla ^^
Nie wiem,po prostu mnie to przeraża. Mam sporo znajomych chłopaków, świetnie się z nimi dogaduję, lepiej niż z dziewczynami, ale myśl że jakiś mógłby chcieć czegoś więcej po prostu mnie paraliżuje. Jak na jakiejś imprezie czy gdziekolwiek jakiś chłopak do mnie zagaduje tak że wyraźnie widać że mu się podobam to mi serce po prostu staje
Zawsze skupiałam się na nauce, zainteresowaniach, po prostu nie miałam czasu na myślenie o chłopakach. A teraz nie bardzo wiem co mam zrobić

[201608251020]

Napisane przez susanday

Według mnie byli. Nie twierdzę że dorośli i nie wiadomo co, ale dla mnie osobę 19-letnia która nie pije, nie pali, dogaduje się z rodzicami, na seks czeka do ślubu a za główny cel stawia sobie dostanie się na dobre studia, przy czym jest wesoła i miła można nazwać mądrą i dojrzałą

To jest kwestia wiary a nie dojrzałości, wypraszam sobie

[susanday]

Napisane przez Doris1981

Szkoda, że w Polsce nie ma (jeszcze nie do końca się to przyjęło) właśnie czegoś takiego, jak randkowanie, instytucja randki, ale takiej która nie od razu musi być wstępem do związku. Pod tym względem podoba mi się USA. Właśnie to jest świetne, że można z kimś pójść, pobawić się, lepiej się poznać, ale jednak inaczej, niż jak ze zwykłym kolegą, jednak z lekkim kontekstem. Idź i się nie przejmuj.

Dziękuję za normalną poradę, pewnie tak zrobię

[201605161428]

Napisane przez Doris1981

Szkoda, że w Polsce nie ma (jeszcze nie do końca się to przyjęło) właśnie czegoś takiego, jak randkowanie, instytucja randki, ale takiej która nie od razu musi być wstępem do związku. Pod tym względem podoba mi się USA. Właśnie to jest świetne, że można z kimś pójść, pobawić się, lepiej się poznać, ale jednak inaczej, niż jak ze zwykłym kolegą, jednak z lekkim kontekstem. Idź i się nie przejmuj.

Sto procent racji, jakim zdziwieniem miłym było dla mnie, kiedy znalazłam się na właśnie takiej "innej" randce i odkryłam jak fajnie można się bawić, zupełnie inaczej niż jest u nas przyjęte.

W ogóle pewnie zostanę zjechana, ale naprawdę uważam, że ludzie marnują życie tym wszystkim pt. "nie mogę zapalić, nie wolno mi wypić nawet kieliszka, na ranki nie chodzę, bo mam dopiero 19 lat, jeden związek i do ołtarza". Bardzo szanuję ludzi, którzy np. czekają z seksem do ślubu, czy szukają stałych związków, ale to co opisuje autorka to jest dla mnie ekstrema w drugą stronę od rozwiązłości i nieco mnie to przeraża, jeśli rzeczywiście istnieje. Marnowanie życia, zamiast korzystać z niego w granicach zdrowego rozsądku. Od pójścia na randkę cię nikt nie zaobrączkuje, w ciąże też magicznie nie zajdziesz.

[susanday]

Napisane przez paollino

To jest kwestia wiary a nie dojrzałości, wypraszam sobie

Ok, mój błąd, jednak sądzę że taka decyzja wymaga obok wiary również dojrzałości.

---------- Dopisano o 16:43 ---------- Poprzedni post napisano o 16:39 ----------

Napisane przez TheUnlike

Sto procent racji, jakim zdziwieniem miłym było dla mnie, kiedy znalazłam się na właśnie takiej "innej" randce i odkryłam jak fajnie można się bawić, zupełnie inaczej niż jest u nas przyjęte.

W ogóle pewnie zostanę zjechana, ale naprawdę uważam, że ludzie marnują życie tym wszystkim pt. "nie mogę zapalić, nie wolno mi wypić nawet kieliszka, na ranki nie chodzę, bo mam dopiero 19 lat, jeden związek i do ołtarza". Bardzo szanuję ludzi, którzy np. czekają z seksem do ślubu, czy szukają stałych związków, ale to co opisuje autorka to jest dla mnie ekstrema w drugą stronę od rozwiązłości i nieco mnie to przeraża, jeśli rzeczywiście istnieje. Marnowanie życia, zamiast korzystać z niego w granicach zdrowego rozsądku. Od pójścia na randkę cię nikt nie zaobrączkuje, w ciąże też magicznie nie zajdziesz.

No ja to wszystko teoretycznie wiem, ale w praktyce wygląda to tak że strach mnie paraliżuje. 2 lata temu poznałam miłego chłopaka z którym często widziałam się gdzieś przy okazjach jakichś imprez, wyjść ze znajomymi, parę razy nawet do mnie przyjechał, próbował mnie pocałować, przytulać po czym okazało się że ma dziewczynę. Dla mnie to było nie do pojęcia że tak można się zachować, spotykać się z kimś ot tak. sobie bo ma się taką zachciankę, a ta druga osoba się angażuje. od tamtego czasu wolałam sobie głowy tym nie zwracać.

[201608251020]

Napisane przez susanday

No ja to wszystko teoretycznie wiem, ale w praktyce wygląda to tak że strach mnie paraliżuje. 2 lata temu poznałam miłego chłopaka z którym często widziałam się gdzieś przy okazjach jakichś imprez, wyjść ze znajomymi, parę razy nawet do mnie przyjechał, próbował mnie pocałować, przytulać po czym okazało się że ma dziewczynę. Dla mnie to było nie do pojęcia że tak można się zachować, spotykać się z kimś ot tak. sobie bo ma się taką zachciankę, a ta druga osoba się angażuje. od tamtego czasu wolałam sobie głowy tym nie zwracać.

Musisz się uodpornić - dziewczyny są tu po wieloletnich związkach i co, mają już być same, bo kiedyś-coś-tam?

[susanday]

Napisane przez paollino

Musisz się uodpornić - dziewczyny są tu po wieloletnich związkach i co, mają już być same, bo kiedyś-coś-tam?

W tym momencie chodzi mi o coś innego, o to że to ja teraz zrobię komuś coś podobnego. Jak mówiłam, chętnie bym poszła na tę randkę, podoba mi się ten chłopak ale na pewno nie chcę nic więcej, a boję się że on się zaangażuje. Czułabym się okropnie.

[201608251020]

Napisane przez susanday

W tym momencie chodzi mi o coś innego, o to że to ja teraz zrobię komuś coś podobnego. Jak mówiłam, chętnie bym poszła na tę randkę, podoba mi się ten chłopak ale na pewno nie chcę nic więcej, a boję się że on się zaangażuje. Czułabym się okropnie.

No ale...
- może Ty też się zaangażujesz?
- może on się nie zaangażuje?
- od jednej randki nikt nie podetnie sobie żył

Jezusmaria, dziewczyno wyluzuj, masz 19 lat, a gadasz jakbyś miała 59

[moniaszelki]

nie chcesz nic więcej tzn że chcesz żeby był twoim kolegą? to mu to od razu na początku spotkania powiedz/zasugeruj.

[201803290936]

Napisane przez susanday

W tym momencie chodzi mi o coś innego, o to że to ja teraz zrobię komuś coś podobnego. Jak mówiłam, chętnie bym poszła na tę randkę, podoba mi się ten chłopak ale na pewno nie chcę nic więcej, a boję się że on się zaangażuje. Czułabym się okropnie.

Równie dobrze kolega w przyszłej pracy może się w Tobie "zakochać". Urodzisz mu dzieci, aby mu nie robić przykrości?

---------- Dopisano o 18:23 ---------- Poprzedni post napisano o 18:22 ----------

Napisane przez moniaszelki

nie chcesz nic więcej tzn że chcesz żeby był twoim kolegą? to mu to od razu na początku spotkania powiedz/zasugeruj.

Ale na randkę się idzie po to, aby się przekonać, poznać. Po co od razu kogoś szufladkować jako "kolegę". Chciałabyś iść na randkę i usłyszeć, że "ale fajna koleżanka będzie z Ciebie". Nie ma co gdybać.

[201608251020]

Napisane przez Doris1981

Ale na randkę się idzie po to, aby się przekonać, poznać. Po co od razu kogoś szufladkować jako "kolegę". Chciałabyś iść na randkę i usłyszeć, że "ale fajna koleżanka będzie z Ciebie". Nie ma co gdybać.

I to na samym początku jeszcze, jeśli by pójść za radą
- Hej
- Hej. Ładnie wyglądasz!
- Dziękuję. Ale zostańmy jednak tylko kolegami.

[susanday]

no to może ja to bliżej wyjaśnię.
Z tego co wiem to jemu zaproszenie mnie na tę randkę nie przyszło łatwo, do tego od dłuższego czasu wypytywał o mnie znajomych, starał się jakoś zorganizować takie spotkania żebym i ja przyszła i zawsze bardzo na to naciskał ale jakoś nigdy nie wyszło.
Ja go lubię, jest przystojny i całkiem zabawny, miły, ale jego poglądy i zainteresowania kompletnie mi nie odpowiadają, wręcz przeszkadzają. Do tego jak mówiłam, ja się wkrótce wyprowadzam na studia bardzo daleko.
Więc z jednej strony chciałabym się z nim spotkać bo chciałabym zobaczyć jak to jest pójść z przystojnym facetem na randkę, z drugiej wydaje mi się że on do tego tak na luzie raczej nie podchodzi.
No i jak mówiłam, wspominał już o następnych spotkaniach, a jestem pewna że ta pierwsza randka będzie w porządku bo znamy się i wcześniej już ze sobą rozmawialiśmy np. na imprezach i zawsze miło się gadało. Więc nie wiem czy miałabym godzić się na te następne biorąc pod uwagę że nie chce być z nim itd.

---------- Dopisano o 17:30 ---------- Poprzedni post napisano o 17:29 ----------

Napisane przez paollino

I to na samym początku jeszcze, jeśli by pójść za radą
- Hej
- Hej. Ładnie wyglądasz!
- Dziękuję. Ale zostańmy jednak tylko kolegami.

Hahaha

[201803290936]

Napisane przez susanday

no to może ja to bliżej wyjaśnię.
Z tego co wiem to jemu zaproszenie mnie na tę randkę nie przyszło łatwo, do tego od dłuższego czasu wypytywał o mnie znajomych, starał się jakoś zorganizować takie spotkania żebym i ja przyszła i zawsze bardzo na to naciskał ale jakoś nigdy nie wyszło.
Ja go lubię, jest przystojny i całkiem zabawny, miły, ale jego poglądy i zainteresowania kompletnie mi nie odpowiadają, wręcz przeszkadzają. (...)

Strasznie kombinujesz. Aż tak dobrze go znasz, że wiesz jakie ma poglądy na wszystko? Czy znowu bazujesz na plotkach?

To nie idź.

[susanday]

Napisane przez Doris1981

Strasznie kombinujesz. Aż tak dobrze go znasz, że wiesz jakie ma poglądy na wszystko? Czy znowu bazujesz na plotkach?

To nie idź.

Wiem jakie ma poglądy na parę spraw z tych istotniejszych i bardzo mi to nie odpowiada.

[201803290936]

Napisane przez susanday

Wiem jakie ma poglądy na parę spraw.

No to nie idź. Skoro z nim rozmawiałaś i wiesz, że się nie dogadacie.

[susanday]

Napisane przez Doris1981

No to nie idź. Skoro z nim rozmawiałaś i wiesz, że się nie dogadacie.

No ale właśnie o to chodzi, że chciałabym z nim się spotkać raz czy dwa bo jest zabawny i przystojny, ale nie wiązać się z nim bo wiem jakie ma podejście do niektórych spraw. A znowu on wydaje się chcieć czegoś więcej. Właśnie stąd mój dylemat.
Dostałam odpowiedź na pytanie, pozdrawiam

[sistermorphine]

Napisane przez susanday

Może masz rację... Większość moich bliskich znajomych pomimo młodego wieku ma 1 osobę od kilku lat, u mnie w klasie panowało przekonanie że umawianie się na randki "ot tak, bez zobowiązań" jest dość... dziwne, dziewczyny tak postępujące nie były szanowane... i że powinno się na randki chodzić jeśli naprawdę coś do tej osoby czujemy i chcielibyśmy się z nią związać. Mam zakodowane w głowie że powinnam mieć jednego mężczyznę lub dwóch na całe życie, dlatego tak trudno mi się wyluzować i po prostu pójść na tę randkę.

yyy, jak to tak? a w jaki sposób poznać drugą osobę i zobaczyć, czy nam odpowiada, jeśli nie przez randki?

Napisane przez susanday

Według mnie byli. Nie twierdzę że dorośli i nie wiadomo co, ale dla mnie osobę 19-letnia która nie pije, nie pali, dogaduje się z rodzicami, na seks czeka do ślubu a za główny cel stawia sobie dostanie się na dobre studia, przy czym jest wesoła i miła można nazwać mądrą i dojrzałą

nie. można powiedzieć, że to osoba mająca swoje przekonania i trzymająca się ich twardo. tylko tyle. czy ktoś jest dojrzały, weryfikuje później życie. młody człowiek nie ma z reguły problemów, które wystawiają go na próbę i zmuszają do (dojrzałego czy też nie) radzenia sobie z nimi. rozpoczęcie współżycia przed tudzież po ślubie nie jest wg mnie żadnym kryterium dojrzałości. 'dobre' studia tak samo - posiadanie aspiracji wcale nie wyklucza bycia dużym dzieckiem. nie wspomnę już o reszcie, którą wymieniłaś. palę jak smok - o ja niedojrzała!

Napisane przez susanday

W tym momencie chodzi mi o coś innego, o to że to ja teraz zrobię komuś coś podobnego. Jak mówiłam, chętnie bym poszła na tę randkę, podoba mi się ten chłopak ale na pewno nie chcę nic więcej, a boję się że on się zaangażuje. Czułabym się okropnie.

to nie rób mu nadziei jakby co. poza tym jest całkiem prawdopodobne, że chłopak nie ma Twojego podejścia do randkowania i na to spotkanie pójdzie na lajcie, bez większego dumania - ot, żeby miło spędzić czas, a później się zobaczy. stres stresem, ale Marszu Mendelsona chyba nikt sobie nie nuci, nie znając tak naprawdę drugiej osoby.

Napisane przez susanday

no to może ja to bliżej wyjaśnię.
Z tego co wiem to jemu zaproszenie mnie na tę randkę nie przyszło łatwo, do tego od dłuższego czasu wypytywał o mnie znajomych, starał się jakoś zorganizować takie spotkania żebym i ja przyszła i zawsze bardzo na to naciskał ale jakoś nigdy nie wyszło.
Ja go lubię, jest przystojny i całkiem zabawny, miły, ale jego poglądy i zainteresowania kompletnie mi nie odpowiadają, wręcz przeszkadzają. Do tego jak mówiłam, ja się wkrótce wyprowadzam na studia bardzo daleko.
Więc z jednej strony chciałabym się z nim spotkać bo chciałabym zobaczyć jak to jest pójść z przystojnym facetem na randkę, z drugiej wydaje mi się że on do tego tak na luzie raczej nie podchodzi.
No i jak mówiłam, wspominał już o następnych spotkaniach, a jestem pewna że ta pierwsza randka będzie w porządku bo znamy się i wcześniej już ze sobą rozmawialiśmy np. na imprezach i zawsze miło się gadało. Więc nie wiem czy miałabym godzić się na te następne biorąc pod uwagę że nie chce być z nim itd.

kombinujesz jak koń pod górę. idź, spędź miło czas i później zadecyduj, co zrobić. myślę, że po pierwszym spotkaniu trochę Ci się rozjaśni.