Zaszufladkowana w strefie friendzone - czy jest szansa na wyjście z niej?

[kingaxyz]

Cześć jest to mój pierwszy post tutaj ale niestety nie mam za bardzo komu się zwierzyć z mojej beznadziejnej sytuacji. Poznałam przez dobrego kumpla chłopaka z tej samej uczelni i od razu spodobał mi się wizualnie, a z czasem już nie tylko wizualnie. Kilka razy widzieliśmy się przypadkiem na imprezach, zawsze witał się ze mną, uśmiechał, chwilę porozmawiał. To samo z resztą było na uczelni. Kilka razy zaprosił mnie na jakieś typowo studenckie spotkania w szerszym gronie, jednak z różnych powodów nie miałam możliwości się tam pojawić. Ostatnio zaprosił mnie na imprezę, którą organizował w domu. Już na samym początku imprezy usłyszałam jakieś miłe komplementy z jego ust, a później podczas rozmowy o jego wyjeździe na ersmusa spytał (obejmując mnie w pasie) czy przyjadę do niego czy koleżanki a mnie w tym momencie kompletnie zamurowało.
Niedługo minie rok odkąd go poznałam jednak cały czas się zastanawiam czy on jest po prostu miły dla wszystkich, coś jest na rzeczy czy może zwyczajnie żyję złudzeniami, że mogłoby coś z tego więcej wyjść.
Dodam też, że nie jesteśmy jakoś bardzo dobrymi znajomymi, nie piszemy często do siebie ale kiedy to już następuje to 2 godziny mijają jak 5 minut.. i właśnie w jednej z takich rozmów na bardziej poważne tematy dowiedziałam się od niego, że z jednej strony chciałby z kimś być a z drugiej się boi i trochę skomplikowałoby to jego życie.
Czy warto w ogóle próbować wychodzić z ukrycia? Jeśli tak to w jaki sposób

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Cześć jest to mój pierwszy post tutaj ale niestety nie mam za bardzo komu się zwierzyć z mojej beznadziejnej sytuacji. Poznałam przez dobrego kumpla chłopaka z tej samej uczelni i od razu spodobał mi się wizualnie, a z czasem już nie tylko wizualnie. Kilka razy widzieliśmy się przypadkiem na imprezach, zawsze witał się ze mną, uśmiechał, chwilę porozmawiał. To samo z resztą było na uczelni. Kilka razy zaprosił mnie na jakieś typowo studenckie spotkania w szerszym gronie, jednak z różnych powodów nie miałam możliwości się tam pojawić. Ostatnio zaprosił mnie na imprezę, którą organizował w domu. Już na samym początku imprezy usłyszałam jakieś miłe komplementy z jego ust, a później podczas rozmowy o jego wyjeździe na ersmusa spytał (obejmując mnie w pasie) czy przyjadę do niego czy koleżanki a mnie w tym momencie kompletnie zamurowało.
Niedługo minie rok odkąd go poznałam jednak cały czas się zastanawiam czy on jest po prostu miły dla wszystkich, coś jest na rzeczy czy może zwyczajnie żyję złudzeniami, że mogłoby coś z tego więcej wyjść.
Dodam też, że nie jesteśmy jakoś bardzo dobrymi znajomymi, nie piszemy często do siebie ale kiedy to już następuje to 2 godziny mijają jak 5 minut.. i właśnie w jednej z takich rozmów na bardziej poważne tematy dowiedziałam się od niego, że z jednej strony chciałby z kimś być a z drugiej się boi i trochę skomplikowałoby to jego życie.
Czy warto w ogóle próbować wychodzić z ukrycia? Jeśli tak to w jaki sposób

Mam kilku kumpli, zdarza się, że się obejmujemy/dotykamy. Takie zachowanie wcale nie musi mieć podtekstu romantycznego.
Czy próbować? W sumie dlaczego nie?

[kingaxyz]

Zaczęłam się zastanawiać czy zachowuje się w stosunku do innych koleżanek podobnie i niestety nie jestem w stanie tego ocenić. Nigdy wcześniej rozmawiając ze mną nie obejmował mnie więc dlatego o tym napisałam.
Z kolei jeśli chodzi o próbowanie to jest tu ogromny problem - ciężko wyobrazić mi sobie fakt , że facet, na którego widok wszystkie dziewczyny się ślinią, mógłby zwrócić na mnie uwagę.

[thirky]

Napisane przez carolina662

Czy próbować? W sumie dlaczego nie?

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Zaczęłam się zastanawiać czy zachowuje się w stosunku do innych koleżanek podobnie i niestety nie jestem w stanie tego ocenić. Nigdy wcześniej rozmawiając ze mną nie obejmował mnie więc dlatego o tym napisałam.
Z kolei jeśli chodzi o próbowanie to jest tu ogromny problem - ciężko wyobrazić mi sobie fakt , że facet, na którego widok wszystkie dziewczyny się ślinią, mógłby zwrócić na mnie uwagę.

Naprawdę bym się nad tym nie zastanawiała na Twoim miejscu. Moim zdaniem obejmowanie w pasie to żaden dowód zainteresowania. No, chyba, że mam dziwnych kolegów, w takim wypadku niech Cię ktoś wyprowadzi z błędu
Ojej, spróbować możesz. Jakiś flirt, cokolwiek. Nie wiem, ja już chyba za długo siedzę w tej "strefie friendzone" i wyszłam z wprawy

[Mijanou]

Moim zdaniem takie obejmowanie nie jest zobowiązujące. Z kolegami też często się obejmujemy na powitanie i buźkujemy w policzki. I nic się za tym nie kryje- jeśli kogoś znasz bardzo dobrze to dopuszczalna jest taka forma kontaktu. Nie nadinterpretuj takich gestów.

[Niebieskooka arystokratka]

Niestety, ale myślę, że to Twoja nadinterpretacja i nic to nie znaczy z jego strony.

[Kolor Bzu]

Rozbrajające jest jak dużo dziewczyn zwykłą uprzejmość i sympatię odbiera jako podryw. Aż strach być miłym facetem (albo z miłym facetem) bo zaraz się okaże, że każdy uśmiech, przytulenie i pomoc to od razu big love

[ThinkOrange]

Napisane przez kingaxyz

Zaczęłam się zastanawiać czy zachowuje się w stosunku do innych koleżanek podobnie i niestety nie jestem w stanie tego ocenić. Nigdy wcześniej rozmawiając ze mną nie obejmował mnie więc dlatego o tym napisałam.
Z kolei jeśli chodzi o próbowanie to jest tu ogromny problem - ciężko wyobrazić mi sobie fakt , że facet, na którego widok wszystkie dziewczyny się ślinią, mógłby zwrócić na mnie uwagę.

Już pomijając, czy facet na Ciebie leci czy nie... To dlaczego niemógłby zwrócić na Ciebie uwagi? Nie wmawiaj sobie, że jesteś jakaś gorsza.

[201607111028]

Autorko, spróbuj. Jeżeli nie zaryzykujesz, nie będziesz wiedzieć.

[kingaxyz]

Ok, uznajmy że sobie wyolbrzymiam niektóre rzeczy.
Dlaczego by nie mógł zwrócić na mnie uwagi? Po prostu brak mi pewności siebie i wydaje mi się, że już nigdy nikt nie zwróci na mnie uwagi

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Ok, uznajmy że sobie wyolbrzymiam niektóre rzeczy.
Dlaczego by nie mógł zwrócić na mnie uwagi? Po prostu brak mi pewności siebie i wydaje mi się, że już nigdy nikt nie zwróci na mnie uwagi

Więc ucieknie Ci trochę fajnych sytuacji

[ferryboat]

Napisane przez Kolor Bzu

Rozbrajające jest jak dużo dziewczyn zwykłą uprzejmość i sympatię odbiera jako podryw. Aż strach być miłym facetem (albo z miłym facetem) bo zaraz się okaże, że każdy uśmiech, przytulenie i pomoc to od razu big love

To co ma powiedzieć miła dziewczyna, to dopiero utrapienie jest.

Autorko, nie jesteście jeszcze najlepszymi przyjaciółmi = nie masz nic do stracenia.

[kingaxyz]

Co najwyżej wyjdę na idiotkę

[ferryboat]

Napisane przez kingaxyz

Co najwyżej wyjdę na idiotkę

Jak chłopak jest w porządku (czyli tak jak go opisujesz), to nawet jak nie będzie zainteresowany to załatwi to tak, żebyś nie poczuła się jak głupol. A jak wyjdzie z niego burak, to cóż, lepiej wcześniej niż później.

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Co najwyżej wyjdę na idiotkę

Nie wiem, jak można wyjść na idiotkę z powodu tego, że się kimś zainteresowało. To nie gimnazjum...

[kingaxyz]

Niestety ale zauważyłam pewną zależność - facet, którym jestem zainteresowana:
1) jest zajęty
2) nie jest zainteresowany mną.

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Niestety ale zauważyłam pewną zależność - facet, którym jestem zainteresowana:
1) jest zajęty
2) nie jest zainteresowany mną.

Kochana, a ileż razy ja zauważyłam tę zależność
To jeszcze nie oznacza, że ŻADEN Cię nie zechce.

[kingaxyz]

Po ponad roku bycia samej dochodzę do wniosku, że jednak może tak być.
Poza tym 2 lata wmawiania, że jest się do niczego też zostawiły trwały ślad.

[201607111028]

Napisane przez kingaxyz

Po ponad roku bycia samej dochodzę do wniosku, że jednak może tak być.
Poza tym 2 lata wmawiania, że jest się do niczego też zostawiły trwały ślad.

To wcale nie tak długo.
Pewnie jakiś toksyczny związek? Jeżeli tak, to widocznie jeszcze tego nie przepracowałaś i nie czas na nowe romanse.

[kingaxyz]

Bardzo toksyczny i cały czas pracuję nad sobą aby się w końcu podnieść i potrafić iść z uniesioną głową - póki co posiadam jedynie maskę pewnej siebie osoby.
Jeszcze do końca nie wiem czy potrafiłabym zaufać drugiej osobie - może i tak ale na pewno potrzebowałabym sporo czasu na to i przede wszystkim poczucia bezpieczeństwa.