Ciąża i komplikacje.

kosmitka11 · 2014-09-16, 17:14

Witam wszystkich i już na wstępie bardzo dziękuję za przeczytanie moich wypocin oraz wszelkie słowa, które być może pomogą mi na pewne kwestie spojrzeć inaczej.

Tak jak w tytule - jestem w ciąży. Nie była to ciąża planowana, ale szczerze z partnerem bardzo się cieszymy ! Oboje jesteśmy dorośli. Skończyliśmy w tym roku studia. Ja mam 25 lat a Tż 28 lat. Najpierw dowiedziała się Rodzina Tż - przyjęli to cudownie, łzy szczęścia, gratulacje, uściski. Moje przyjaciółki także skakały z radości. Ja sama byłam w skowronkach do chwili kiedy powiedziałam o wszystkich Rodzicom... nie było gratulacji, radości tylko " coo ? i nie oświadczył Ci się? jak to teraz będzie wyglądało? będziesz jak stara panna pchająca wózek. Jeśli teraz Ci się nie oświadczył to Was zostawi. Jest nic nie wart " - nie miałam siły nic odpowiedzieć, ze względu na to, że łzy płynęły mi strumieniem ... Tż jest moim najlepszym przyjacielem. Jesteśmy ze sobą 2,5 lata i nigdy Mnie nie zawiódł, zawsze był i jest dla Mnie wsparciem. Owszem ślub chcemy wziąć, ale nie chcemy tak aby Tż przyjdzie do Mnie za parę dni z pierścionek i będzie to oczywiste że powiem "TAK". Nie chcę takich zaręczyn. Chcę aby to była chwila wyjątkowa w moim życiu, chcę ślub kościelny i aby w uroczystości towarzyszyły mi najbliższe osoby - tak samo uważa Tż. Proszę napiszcie czy naprawdę w dzisiejszych czasach para dowiadując się o dziecku powinna na gwałt brać ślub bo tak wypada ? ;/

Kolejna kwestia to kwestia zamieszkania. Obecnie mieszkam u Tż, ale tylko jest to możliwe do października, bo wtedy z zagranicy wraca Jego Mama, z która niezbyt się dogaduję i nie wyobrażam sobie życia w jednym mieszkaniu z Nią. W domu podobnie .. moja rodzina jest całkiem inna niż Ja. Oni prawie w każdym człowieku widzą tylko wady, Ja odwrotnie, uważam, że każdy człowiek ma w sobie piękne cechy i dobroć. Od 5 lat mieszkałam w Poznaniu - tam studiowałam, w domu bywałam rzadko-weekendy, Święta. Rozmawiałam o tym z Tż, że może by wynająć jakiś mały pokoik (chociaż nie jestem pewna, czy obecnie stać nas na niego) Tż dostał bardzo dobrą pracę, Ja zostałam zatrudniona w firmie Jego Kolegi, więc jakieś pieniążki też będę miała. Przytłacza Mnie to wszystkiego. Tż nalega aby zamieszkać u Niego i zaoszczędzić pieniądze ze względu na dziecko. Ale czy Wy mieszkałybyście z wtykającą we wszystko nos teściową ? nie wiem już co o wszystkim myśleć ... zamiast cieszyć się, że za 7 miesięcy będę miała przy sobie największe szczęście to cały czas chodzę przygnębiona i chce mi się płakać ..

czy ktoś może coś poradzić?
bardzo dziękuję za wszystkie dobre słowa

**fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4** · 2014-09-16, 18:23

A ja myślałam, że temat dotyczy zdrowotnych komplikacji w ciąży... Mylący temat.

**201607040940** · 2014-09-16, 18:43

Cytat:

Napisane przez kosmitka11

Witam wszystkich i już na wstępie bardzo dziękuję za przeczytanie moich wypocin oraz wszelkie słowa, które być może pomogą mi na pewne kwestie spojrzeć inaczej.

Tak jak w tytule - jestem w ciąży. Nie była to ciąża planowana, ale szczerze z partnerem bardzo się cieszymy ! Oboje jesteśmy dorośli. Skończyliśmy w tym roku studia. Ja mam 25 lat a Tż 28 lat. Najpierw dowiedziała się Rodzina Tż - przyjęli to cudownie, łzy szczęścia, gratulacje, uściski. Moje przyjaciółki także skakały z radości. Ja sama byłam w skowronkach do chwili kiedy powiedziałam o wszystkich Rodzicom... nie było gratulacji, radości tylko " coo ? i nie oświadczył Ci się? jak to teraz będzie wyglądało? będziesz jak stara panna pchająca wózek. Jeśli teraz Ci się nie oświadczył to Was zostawi. Jest nic nie wart " - nie miałam siły nic odpowiedzieć, ze względu na to, że łzy płynęły mi strumieniem ... Tż jest moim najlepszym przyjacielem. Jesteśmy ze sobą 2,5 lata i nigdy Mnie nie zawiódł, zawsze był i jest dla Mnie wsparciem. Owszem ślub chcemy wziąć, ale nie chcemy tak aby Tż przyjdzie do Mnie za parę dni z pierścionek i będzie to oczywiste że powiem "TAK". Nie chcę takich zaręczyn. Chcę aby to była chwila wyjątkowa w moim życiu, chcę ślub kościelny i aby w uroczystości towarzyszyły mi najbliższe osoby - tak samo uważa Tż. Proszę napiszcie czy naprawdę w dzisiejszych czasach para dowiadując się o dziecku powinna na gwałt brać ślub bo tak wypada ? ;/

Kolejna kwestia to kwestia zamieszkania. Obecnie mieszkam u Tż, ale tylko jest to możliwe do października, bo wtedy z zagranicy wraca Jego Mama, z która niezbyt się dogaduję i nie wyobrażam sobie życia w jednym mieszkaniu z Nią. W domu podobnie .. moja rodzina jest całkiem inna niż Ja. Oni prawie w każdym człowieku widzą tylko wady, Ja odwrotnie, uważam, że każdy człowiek ma w sobie piękne cechy i dobroć. Od 5 lat mieszkałam w Poznaniu - tam studiowałam, w domu bywałam rzadko-weekendy, Święta. Rozmawiałam o tym z Tż, że może by wynająć jakiś mały pokoik (chociaż nie jestem pewna, czy obecnie stać nas na niego) Tż dostał bardzo dobrą pracę, Ja zostałam zatrudniona w firmie Jego Kolegi, więc jakieś pieniążki też będę miała. Przytłacza Mnie to wszystkiego. Tż nalega aby zamieszkać u Niego i zaoszczędzić pieniądze ze względu na dziecko. Ale czy Wy mieszkałybyście z wtykającą we wszystko nos teściową ? nie wiem już co o wszystkim myśleć ... zamiast cieszyć się, że za 7 miesięcy będę miała przy sobie największe szczęście to cały czas chodzę przygnębiona i chce mi się płakać ..

czy ktoś może coś poradzić?
bardzo dziękuję za wszystkie dobre słowa

jeżeli nie dogadujecie się z jego natką - absolutnie razem nie zamieszkujcie. Zresztą takie przejściowe stany mają zwyczaj się utrwalać - jak urodzisz też się nie wyprowadzicie bo mamusia pomoże w opiece nad dzieckiem. Poczytaj wątki na intymnym o zamieszkiwaniu u rodziców/ teściów. Dramat. Znajdźcie jakieś małe mieszkanko i byle dalej od rodzicielki. Będzie dobrze

lemonhaze · 2014-09-16, 19:31

Nie przejmuj się rodziną. To, że jesteś w ciąży nie oznacza od razu, że musicie brać ślub. Wiele par żyje szczęśliwie bez ślubu i żaden papierek, ani nic z tych rzeczy nie jest im potrzebne do szczęścia.
Też nie chciałabym ślubu i zaręczyn, tylko dlatego, że pojawiło się dziecko, chociaż z drugiej strony, jeżeli Twój partner Ci się oświadczy nie musi oznaczać to, że robi to ze względu na dziecko.
Zazwyczaj tak jest, że jeśli ono się pojawia, razem z nim pojawia się potrzeba uporządkowania tego wszystkiego i założenia rodziny.
Oczywiście bez ślubu również będziecie rodziną, ale po co odwlekać w czasie coś co planowaliście (jak mniemam?)

Co do kwesti mieszkania... Nie zgódź się na zamieszkanie z przyszłą teściową, jeśli nie macie zbyt dobrego konatku, bo to może negatywnie wpłynąć na Wasz związek.
Wiesz jak to jest... W razie jakiś konfliktów między Tobą, a jego matką Twojemu partnerowi będzie trudno stanąć po jakiejkolwiek stronie.
Wytłumacz partnerowi, że pieniądze pieniędzmi, ale nie będziesz się czuła komfortowo w tej sytuacji i chyba ważniejsze są Wasze relacje i Twoje samopoczucie, a nie pieniądze.
Rozpoczynacie nowy etap życia, więc lepiej by było gdybyście rozpoczynali go tylko we dwoje, bez ciągłego wtryniania się Wasze sprawy.

rochelle_ · 2014-09-16, 20:03

Na twoim miejscu wynajęłabym coś małego z TŻtem. Skoro już teraz między tobą a jego mamą nie jest różowo, to nie licz na to, że to się magicznie zmieni.
I nie, to nie jest normalne, żeby brać ślub "bo dziecko".

pepsikolakokakola · 2014-09-16, 20:20

Cytat:

Napisane przez kosmitka11

Ja sama byłam w skowronkach do chwili kiedy powiedziałam o wszystkich Rodzicom... nie było gratulacji, radości tylko " coo ? i nie oświadczył Ci się? jak to teraz będzie wyglądało? będziesz jak stara panna pchająca wózek. Jeśli teraz Ci się nie oświadczył to Was zostawi. Jest nic nie wart " - nie miałam siły nic odpowiedzieć, ze względu na to, że łzy płynęły mi strumieniem ...

mysle, ze tu tak nie calkiem chodzi o slub, ale ten"typ" tak ma. moja mama tez by tak pewnie powiedziala. najpierw gratulacje a potem cios... to sie nazywa toksycznosc.
jestes w ciazy, wiec odpowiadasz nie tylko za siebie, ale i za drugiego czlowieka. a nerwy obojgu wam na pewno nie beda sluzyc. oboje pracujecie, jestescie mlodzi wiec dacie rade. mieszkajac u "tesciow" nie dokladacie sie na oplaty? wynajecie pokoju zwlaszcza, ze jest was dwoje to przeciez nie jest az tak duzy koszt. kiedys przeciez bedziecie musiec stanac na nogi. skoro teraz tesciowa wtyka nos, to strach pomyslec co bedzie jak pojawi sie dziecko.

kosmitka11 · 2014-09-16, 20:45

To jest tak, że Ojciec Tż praktycznie cały rok jest zagranicą, przyjeżdza tylko na Święta a Matka przez ponad pół roku, więc dom praktycznie jest pusty. Ja dopiero od jakiegoś miesiąca jestem u Tż, wcześniej studiowałam w Poznaniu i najczęściej to On od piątku do poniedziałku rano bywał u Mnie. Teraz Jego Matka już nie wyjeżdża i cały czas będzie w domu, więc mieszkanie tam jak dla Mnie odpada, nie dałabym rady psychicznie. Tłumaczę mu, że przecież nie musimy żyć w luksusach, może być skromnie ale ważne, że razem, że zbudujemy coś nowego, coś naszego, ale On twierdzi, że nie starczy Nam pieniędzy i lepiej będzie jak na początku zamieszkamy u Niego. Nie wiem już, jak mam mu to wszystko przetłumaczyć

thirky · 2014-09-16, 21:06

Pokoje w Poznaniu nie są drogie, jak dobrze poszukacie to znajdziecie coś naprawdę fajnego. A i ceny kawalerek potrafią być bardzo korzystne, skoro oboje macie pracę to raczej nie powinnaś się tym martwić. Poszukaj w internecie i na pewno coś ciekawego się trafi

Życzę Wam duuużo szczęścia

**201803290936** · 2014-09-16, 21:26

Jak sama napisałaś: oboje jesteście dorośli. Czas to pokazać, niejako przy okazji udowodnić Twoim sceptycznie nastawionym rodzicom i zamieszkać ze sobą, zacząć budować coś wspólnego, tylko Waszego. Inaczej to tylko mrzonki o dorosłości.

kisielova · 2014-09-16, 21:30

Cytat:

Napisane przez rochelle_

Na twoim miejscu wynajęłabym coś małego z TŻtem. Skoro już teraz między tobą a jego mamą nie jest różowo, to nie licz na to, że to się magicznie zmieni.
I nie, to nie jest normalne, żeby brać ślub "bo dziecko".

Autorko, skoro teraz już jest źle, to sytuacja z mamą tż nie poprawie się później. Musicie się całkowicie usamodzielnić i iść na swoje, nawet jeśli ma to być najmniejsza kwalerka ever.

PS. Mnie/ on/ jego nie pisze się wielką literą.

goszka__ · 2014-09-17, 10:09

Cytat:

Napisane przez kosmitka11

Witam wszystkich i już na wstępie bardzo dziękuję za przeczytanie moich wypocin oraz wszelkie słowa, które być może pomogą mi na pewne kwestie spojrzeć inaczej.

Tak jak w tytule - jestem w ciąży. Nie była to ciąża planowana, ale szczerze z partnerem bardzo się cieszymy ! Oboje jesteśmy dorośli. Skończyliśmy w tym roku studia. Ja mam 25 lat a Tż 28 lat. Najpierw dowiedziała się Rodzina Tż - przyjęli to cudownie, łzy szczęścia, gratulacje, uściski. Moje przyjaciółki także skakały z radości. Ja sama byłam w skowronkach do chwili kiedy powiedziałam o wszystkich Rodzicom... nie było gratulacji, radości tylko " coo ? i nie oświadczył Ci się? jak to teraz będzie wyglądało? będziesz jak stara panna pchająca wózek. Jeśli teraz Ci się nie oświadczył to Was zostawi. Jest nic nie wart " - nie miałam siły nic odpowiedzieć, ze względu na to, że łzy płynęły mi strumieniem ... Tż jest moim najlepszym przyjacielem. Jesteśmy ze sobą 2,5 lata i nigdy Mnie nie zawiódł, zawsze był i jest dla Mnie wsparciem. Owszem ślub chcemy wziąć, ale nie chcemy tak aby Tż przyjdzie do Mnie za parę dni z pierścionek i będzie to oczywiste że powiem "TAK". Nie chcę takich zaręczyn. Chcę aby to była chwila wyjątkowa w moim życiu, chcę ślub kościelny i aby w uroczystości towarzyszyły mi najbliższe osoby - tak samo uważa Tż. Proszę napiszcie czy naprawdę w dzisiejszych czasach para dowiadując się o dziecku powinna na gwałt brać ślub bo tak wypada ? ;/

Kolejna kwestia to kwestia zamieszkania. Obecnie mieszkam u Tż, ale tylko jest to możliwe do października, bo wtedy z zagranicy wraca Jego Mama, z która niezbyt się dogaduję i nie wyobrażam sobie życia w jednym mieszkaniu z Nią. W domu podobnie .. moja rodzina jest całkiem inna niż Ja. Oni prawie w każdym człowieku widzą tylko wady, Ja odwrotnie, uważam, że każdy człowiek ma w sobie piękne cechy i dobroć. Od 5 lat mieszkałam w Poznaniu - tam studiowałam, w domu bywałam rzadko-weekendy, Święta. Rozmawiałam o tym z Tż, że może by wynająć jakiś mały pokoik (chociaż nie jestem pewna, czy obecnie stać nas na niego) Tż dostał bardzo dobrą pracę, Ja zostałam zatrudniona w firmie Jego Kolegi, więc jakieś pieniążki też będę miała. Przytłacza Mnie to wszystkiego. Tż nalega aby zamieszkać u Niego i zaoszczędzić pieniądze ze względu na dziecko. Ale czy Wy mieszkałybyście z wtykającą we wszystko nos teściową ? nie wiem już co o wszystkim myśleć ... zamiast cieszyć się, że za 7 miesięcy będę miała przy sobie największe szczęście to cały czas chodzę przygnębiona i chce mi się płakać ..

czy ktoś może coś poradzić?
bardzo dziękuję za wszystkie dobre słowa

Powiem Ci, że z teściową bym w życiu nie zamieszkała, nie wyobrażam sobie mnie i jej pod jednym dachem... Ale wiem co czujesz, ponieważ ja też mam ciężką sytuację mieszkaniową. Mianowicie mieszkam z mężem u mojej babki, która ciągle się do nas wtrąca., tym bardziej teraz, kiedy na dniach pojawi się nasza córeczka. Mam tego świadomość, że jak urodzę, to jej wtrącanie przybierze na sile. Doszło nawet do tego, że próbuje wymusić na nas zmianę imienia dla córki, oraz byśmy ją ochrzcili, co kompletnie kłóci się z naszymi przekonaniami. Ale cóż, zaciskamy zęby, i zbieramy pieniądze na swoje własne M

Na Waszym miejscu odłożyłabym trochę pieniędzy, i wynajęła jakieś małe lokum

**b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e** · 2014-09-17, 10:24

Mnie zastanawia tylko, ze nie wiesz czy będzie Was stać na pokój w Poznaniu- to jak chcecie utrzymać dziecko?

kosmitka11 · 2014-09-17, 10:57

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;48171209]Mnie zastanawia tylko, ze nie wiesz czy będzie Was stać na pokój w Poznaniu- to jak chcecie utrzymać dziecko?[/QUOTE]

Nie mieszkamy w Poznaniu, Ja w Poznaniu studiowałam. Po skończeniu studiów wróciłam do swojej miejscowości. No właśnie w tym rzecz, że Mój Tż boi się, że jak wynajmiemy kawalerkę, to wtedy będzie nam ciężko. Ale Ja sądzę, że bez problemu dalibyśmy sobie radę.

suszarka · 2014-09-17, 11:07

Cytat:

Napisane przez kosmitka11

Nie mieszkamy w Poznaniu, Ja w Poznaniu studiowałam. Po skończeniu studiów wróciłam do swojej miejscowości. No właśnie w tym rzecz, że Mój Tż boi się, że jak wynajmiemy kawalerkę, to wtedy będzie nam ciężko. Ale Ja sądzę, że bez problemu dalibyśmy sobie radę.

ciężko to Wam będzie jak zmieszkacie z rodzicami.

reakcję swoich rodziców olej, jesteś dorosła, nie potrzebujesz ich ciągłej aprobaty.

powodzenia i dbaj o siebie teraz.

kosmitka11 · 2014-09-17, 11:10

Cytat:

Napisane przez suszarka

ciężko to Wam będzie jak zmieszkacie z rodzicami.

reakcję swoich rodziców olej, jesteś dorosła, nie potrzebujesz ich ciągłej aprobaty.

powodzenia i dbaj o siebie teraz.

sądzę tak samo ! Jemu nie będzie ciężko, bo od 8:00 do 16:00 pracuje, więc w domu będzie około 16:30 a Ja w tym czasie byłabym sama z dzieckiem i wtykającą we wszystko nos "teściową" ... mam nadzieję, że jakoś mi się uda mu to wytłumaczyć, bo w przeciwnym razem nie wiem jak to będzie ;/

dbam o siebie - dziękuję

goszka__ · 2014-09-17, 11:39

Cytat:

Napisane przez kosmitka11

sądzę tak samo ! Jemu nie będzie ciężko, bo od 8:00 do 16:00 pracuje, więc w domu będzie około 16:30 a Ja w tym czasie byłabym sama z dzieckiem i wtykającą we wszystko nos "teściową" ... mam nadzieję, że jakoś mi się uda mu to wytłumaczyć, bo w przeciwnym razem nie wiem jak to będzie ;/

dbam o siebie - dziękuję

Ja z mojej strony mogę tylko dodać, byś nie popełniała mojego błędu, i nie próbowała zamieszkać z teściową. Ja popełniłam, i mieszkam ze wścibską babką. Uwierz mi, nie ma nic ważniejszego od komfortu psychicznego

Życzę szczęścia, i zdrowego dzidziusia

kosmitka11 · 2014-09-17, 11:44

Cytat:

Napisane przez goszka__

Ja z mojej strony mogę tylko dodać, byś nie popełniała mojego błędu, i nie próbowała zamieszkać z teściową. Ja popełniłam, i mieszkam ze wścibską babką. Uwierz mi, nie ma nic ważniejszego od komfortu psychicznego

Życzę szczęścia, i zdrowego dzidziusia

Uważam dokładnie tak samo ! komfort psychiczny to naprawdę bardzo dużo. Wolę żyć skromniej ale szczęśliwie. Nie muszę ubierać się w drogich sklepach czy używać drogich kosmetyków a maleństwu na pewno niczego nie zabraknie !
Dziękuję Ci bardzo kochana za wpis !

mam nadzieję, że mój Tż w końcu jakoś zmieni decyzje ...

2014-09-16, 17:14	#1
kosmitka11 Przyczajenie Zarejestrowany: 2014-09 Wiadomości: 6	Ciąża i komplikacje. Witam wszystkich i już na wstępie bardzo dziękuję za przeczytanie moich wypocin oraz wszelkie słowa, które być może pomogą mi na pewne kwestie spojrzeć inaczej. Tak jak w tytule - jestem w ciąży. Nie była to ciąża planowana, ale szczerze z partnerem bardzo się cieszymy ! Oboje jesteśmy dorośli. Skończyliśmy w tym roku studia. Ja mam 25 lat a Tż 28 lat. Najpierw dowiedziała się Rodzina Tż - przyjęli to cudownie, łzy szczęścia, gratulacje, uściski. Moje przyjaciółki także skakały z radości. Ja sama byłam w skowronkach do chwili kiedy powiedziałam o wszystkich Rodzicom... nie było gratulacji, radości tylko " coo ? i nie oświadczył Ci się? jak to teraz będzie wyglądało? będziesz jak stara panna pchająca wózek. Jeśli teraz Ci się nie oświadczył to Was zostawi. Jest nic nie wart " - nie miałam siły nic odpowiedzieć, ze względu na to, że łzy płynęły mi strumieniem ... Tż jest moim najlepszym przyjacielem. Jesteśmy ze sobą 2,5 lata i nigdy Mnie nie zawiódł, zawsze był i jest dla Mnie wsparciem. Owszem ślub chcemy wziąć, ale nie chcemy tak aby Tż przyjdzie do Mnie za parę dni z pierścionek i będzie to oczywiste że powiem "TAK". Nie chcę takich zaręczyn. Chcę aby to była chwila wyjątkowa w moim życiu, chcę ślub kościelny i aby w uroczystości towarzyszyły mi najbliższe osoby - tak samo uważa Tż. Proszę napiszcie czy naprawdę w dzisiejszych czasach para dowiadując się o dziecku powinna na gwałt brać ślub bo tak wypada ? ;/ Kolejna kwestia to kwestia zamieszkania. Obecnie mieszkam u Tż, ale tylko jest to możliwe do października, bo wtedy z zagranicy wraca Jego Mama, z która niezbyt się dogaduję i nie wyobrażam sobie życia w jednym mieszkaniu z Nią. W domu podobnie .. moja rodzina jest całkiem inna niż Ja. Oni prawie w każdym człowieku widzą tylko wady, Ja odwrotnie, uważam, że każdy człowiek ma w sobie piękne cechy i dobroć. Od 5 lat mieszkałam w Poznaniu - tam studiowałam, w domu bywałam rzadko-weekendy, Święta. Rozmawiałam o tym z Tż, że może by wynająć jakiś mały pokoik (chociaż nie jestem pewna, czy obecnie stać nas na niego) Tż dostał bardzo dobrą pracę, Ja zostałam zatrudniona w firmie Jego Kolegi, więc jakieś pieniążki też będę miała. Przytłacza Mnie to wszystkiego. Tż nalega aby zamieszkać u Niego i zaoszczędzić pieniądze ze względu na dziecko. Ale czy Wy mieszkałybyście z wtykającą we wszystko nos teściową ? nie wiem już co o wszystkim myśleć ... zamiast cieszyć się, że za 7 miesięcy będę miała przy sobie największe szczęście to cały czas chodzę przygnębiona i chce mi się płakać .. czy ktoś może coś poradzić? bardzo dziękuję za wszystkie dobre słowa

2014-09-16, 18:23	#2
fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4 Konto usunięte Zarejestrowany: 2012-03 Wiadomości: 6 282	Dot.: Ciąża i komplikacje. A ja myślałam, że temat dotyczy zdrowotnych komplikacji w ciąży... Mylący temat.

2014-09-16, 19:31	#4
lemonhaze Raczkowanie Zarejestrowany: 2014-08 Wiadomości: 323	Dot.: Ciąża i komplikacje. Nie przejmuj się rodziną. To, że jesteś w ciąży nie oznacza od razu, że musicie brać ślub. Wiele par żyje szczęśliwie bez ślubu i żaden papierek, ani nic z tych rzeczy nie jest im potrzebne do szczęścia. Też nie chciałabym ślubu i zaręczyn, tylko dlatego, że pojawiło się dziecko, chociaż z drugiej strony, jeżeli Twój partner Ci się oświadczy nie musi oznaczać to, że robi to ze względu na dziecko. Zazwyczaj tak jest, że jeśli ono się pojawia, razem z nim pojawia się potrzeba uporządkowania tego wszystkiego i założenia rodziny. Oczywiście bez ślubu również będziecie rodziną, ale po co odwlekać w czasie coś co planowaliście (jak mniemam?) Co do kwesti mieszkania... Nie zgódź się na zamieszkanie z przyszłą teściową, jeśli nie macie zbyt dobrego konatku, bo to może negatywnie wpłynąć na Wasz związek. Wiesz jak to jest... W razie jakiś konfliktów między Tobą, a jego matką Twojemu partnerowi będzie trudno stanąć po jakiejkolwiek stronie. Wytłumacz partnerowi, że pieniądze pieniędzmi, ale nie będziesz się czuła komfortowo w tej sytuacji i chyba ważniejsze są Wasze relacje i Twoje samopoczucie, a nie pieniądze. Rozpoczynacie nowy etap życia, więc lepiej by było gdybyście rozpoczynali go tylko we dwoje, bez ciągłego wtryniania się Wasze sprawy. __________________ Rozpal w sobie ogień i poczuj jego żar, niechaj oświetla drogę, kiedy czujesz, że jesteś sam. Odnajdź piękno w miejscu, gdzie żyć Ci przyszło, niejeden kwitnie kwiat choć wokół płynie rynsztok... Edytowane przez lemonhaze Czas edycji: 2014-09-16 o 19:33

2014-09-16, 20:03	#5
rochelle_ Mów mi Rosia :) Zarejestrowany: 2010-03 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 1 364	Dot.: Ciąża i komplikacje. Na twoim miejscu wynajęłabym coś małego z TŻtem. Skoro już teraz między tobą a jego mamą nie jest różowo, to nie licz na to, że to się magicznie zmieni. I nie, to nie jest normalne, żeby brać ślub "bo dziecko". __________________ Złap Rośkę w sieci! nowy wpis! ---> www.rzeklam.pl Instagram Stream, czyli giereczki

2014-09-16, 20:45	#7
kosmitka11 Przyczajenie Zarejestrowany: 2014-09 Wiadomości: 6	Dot.: Ciąża i komplikacje. To jest tak, że Ojciec Tż praktycznie cały rok jest zagranicą, przyjeżdza tylko na Święta a Matka przez ponad pół roku, więc dom praktycznie jest pusty. Ja dopiero od jakiegoś miesiąca jestem u Tż, wcześniej studiowałam w Poznaniu i najczęściej to On od piątku do poniedziałku rano bywał u Mnie. Teraz Jego Matka już nie wyjeżdża i cały czas będzie w domu, więc mieszkanie tam jak dla Mnie odpada, nie dałabym rady psychicznie. Tłumaczę mu, że przecież nie musimy żyć w luksusach, może być skromnie ale ważne, że razem, że zbudujemy coś nowego, coś naszego, ale On twierdzi, że nie starczy Nam pieniędzy i lepiej będzie jak na początku zamieszkamy u Niego. Nie wiem już, jak mam mu to wszystko przetłumaczyć

2014-09-16, 21:06	#8
thirky on tired little feet Zarejestrowany: 2014-06 Wiadomości: 6 200	Dot.: Ciąża i komplikacje. Pokoje w Poznaniu nie są drogie, jak dobrze poszukacie to znajdziecie coś naprawdę fajnego. A i ceny kawalerek potrafią być bardzo korzystne, skoro oboje macie pracę to raczej nie powinnaś się tym martwić. Poszukaj w internecie i na pewno coś ciekawego się trafi Życzę Wam duuużo szczęścia __________________ I saw it first!’ squeaked Sniff, ‘I must choose a name for it. Wouldn’t it be fun to call it Sniff? That’s so short and sweet.

2014-09-16, 21:26	#9
201803290936 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-10 Wiadomości: 43 642	Dot.: Ciąża i komplikacje. Jak sama napisałaś: oboje jesteście dorośli. Czas to pokazać, niejako przy okazji udowodnić Twoim sceptycznie nastawionym rodzicom i zamieszkać ze sobą, zacząć budować coś wspólnego, tylko Waszego. Inaczej to tylko mrzonki o dorosłości.

2014-09-17, 10:24	#12
b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e Konto usunięte Zarejestrowany: 2013-04 Wiadomości: 6 592	Dot.: Ciąża i komplikacje. Mnie zastanawia tylko, ze nie wiesz czy będzie Was stać na pokój w Poznaniu- to jak chcecie utrzymać dziecko?

2014-09-17, 10:57	#13
kosmitka11 Przyczajenie Zarejestrowany: 2014-09 Wiadomości: 6	Dot.: Ciąża i komplikacje. [1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;48171209]Mnie zastanawia tylko, ze nie wiesz czy będzie Was stać na pokój w Poznaniu- to jak chcecie utrzymać dziecko?[/QUOTE] Nie mieszkamy w Poznaniu, Ja w Poznaniu studiowałam. Po skończeniu studiów wróciłam do swojej miejscowości. No właśnie w tym rzecz, że Mój Tż boi się, że jak wynajmiemy kawalerkę, to wtedy będzie nam ciężko. Ale Ja sądzę, że bez problemu dalibyśmy sobie radę.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)