Przyjaciółka czy wróg

[Kochanna]

Hej

Jeszcze w ostatnim czasie byłam przekonana, że mam przyjaciółkę. Taką od dziecka. Chyba jednak nie mam, a może nawet nigdy nie miałam?

Nie wiem jak to opisać, od czego zacząć. Ostatnio mam trochę problemów. Ciężki rok na studiach, potem pisanie pracy, obrona, problemy ze zdrowiem, śmierć bliskiej osoby. Te dwa ostatnie są najgorsze. Ona o tym wszystkim wie, jednak mam wrażenie, że niespecjalnie ją to obchodzi. W ciągu ostatnich miesięcy odzywa się głównie wtedy kiedy nie ma z kimś iść dokądś, np. na imprezę. Albo gdy chce powiększyć zgromadzone grono. Mam wrażenie, że nie chodzi o to, żeby spędzić czas ze mną, ale żebym ja była takim pieskiem u nogi. Może źle interpretuję jej zamiary?

Przejdę do konkretu. Była impreza na którą szło spore grono osób, ja też miałam iść. Tego dnia miałam głowę zawaloną pisaniem pracy, termin strasznie gonił, impreza to było ostatnie na co miałam siłę. Napisałam smsa, że jednak nie przyjdę. Mega foch, jak to nie przyjdziesz? No to mój argument: 'ale przecież tyle Twoich znajomych tam będzie, nie będziesz sama (to była specyficzna i ważna dla niej impreza), przepraszam, ale nie dam rady'. Półgodzinne smsowanie, w końcu niby mnie zrozumiała.
Kolejne sytuacja, ona proponuje: idziesz ze mną na koncert zespołu X? Odpowiadam, że nie zależy mi (nie przepadam za tym zespołem), ale dałam lekką aluzję że z nią bym się może nawet wybrała. Ona na to, że miała na ten koncert iść, ale już nie idzie bo nikt ze znajomych iść nie chce. No co ja zrobię...
Pytałam ostatnio: co robisz, kiedy masz czas się zobaczyć pogadać? Jej odp.: a mam swoje zajęcia, spotykam się z innymi znajomymi, plus jeszcze facet.

Trudno przedstawić dokładnie sytuację, chyba najlepiej skupić się na podanych przeze mnie przykładach. Ogólnie mam taką zasadę, że kiedy odmawiam staram się wyjść z kontr propozycją: nie idę na imprezę, ale idźmy innym razem na piwo, itp. Mam wrażenie, że jej to nie robi, a ostatnio szczególnie.

Ostatnio najechała na mnie ostro i wyszło jej to chamsko, bardzo mi przykro z tego powodu. Jej głównym zarzutem wobec mnie jest to, że alienuję się wraz z moim chłopakiem. Nie żyję tym co robi się na fejsie, ale ona chyba tak bo prawdopodobnie zasugerowała się tym że mój facet często mi coś polubi czy skomentuje, bywa że jako jedyny. Bo ja nie wiem czym innym mogła się zasugerować, śledzi mnie czy jak? Pomijając, że zarzut tak swoją drogą jest z pupy wzięty. Mam dobry kontakt z wieloma starymi znajomymi pomimo związku i różnych zajęć. Wielu z tych znajomych nie ma fb i nie ma okazji do skomentowania moich setek sweet foci... Żart

Przedstawiłam problem mojemu chłopakowi. On uważa, że ona jest albo egoistyczna, albo zazdrosna o mój dobry kontakt z nim, bo sama nie jest tak szczęśliwa z swoim związku. A może oba na raz...

Nie wiem czego oczekuję teraz. Wiem, że to co przedstawiłam daje obraz prędzej wroga niż przyjaciółki. Fakt, ostatnio odmawiałam ładne pare razy wyjścia na jakieś imprezy czy coś co mi nie pasuje, z braku ochoty. Ale spotkać się we dwie i pogadać zawsze znajdę chęć. Może to jest nieatrakcyjne już dla niej?
Najbardziej zabolał mnie ten twardy osąd, że ja się alienuję i spotykam tylko z moim chłopakiem. Teraz mam robić foty każdej osobie z którą się spotkam i wstawiać na fb żeby zobaczyła? Serio?

Zastanawiam się, czy jest w ogóle sens kontynuowania tej znajomości... Jakieś uwagi, sugestie?

PS mamy trochę ponad 20 lat, wiek magisterski

[mpt]

Napisane przez Kochanna

Hej

Jeszcze w ostatnim czasie byłam przekonana, że mam przyjaciółkę. Taką od dziecka. Chyba jednak nie mam, a może nawet nigdy nie miałam?

Nie wiem jak to opisać, od czego zacząć. Ostatnio mam trochę problemów. Ciężki rok na studiach, potem pisanie pracy, obrona, problemy ze zdrowiem, śmierć bliskiej osoby. Te dwa ostatnie są najgorsze. Ona o tym wszystkim wie, jednak mam wrażenie, że niespecjalnie ją to obchodzi. W ciągu ostatnich miesięcy odzywa się głównie wtedy kiedy nie ma z kimś iść dokądś, np. na imprezę. Albo gdy chce powiększyć zgromadzone grono. Mam wrażenie, że nie chodzi o to, żeby spędzić czas ze mną, ale żebym ja była takim pieskiem u nogi. Może źle interpretuję jej zamiary?

Przejdę do konkretu. Była impreza na którą szło spore grono osób, ja też miałam iść. Tego dnia miałam głowę zawaloną pisaniem pracy, termin strasznie gonił, impreza to było ostatnie na co miałam siłę. Napisałam smsa, że jednak nie przyjdę. Mega foch, jak to nie przyjdziesz? No to mój argument: 'ale przecież tyle Twoich znajomych tam będzie, nie będziesz sama (to była specyficzna i ważna dla niej impreza), przepraszam, ale nie dam rady'. Półgodzinne smsowanie, w końcu niby mnie zrozumiała.
Kolejne sytuacja, ona proponuje: idziesz ze mną na koncert zespołu X? Odpowiadam, że nie zależy mi (nie przepadam za tym zespołem), ale dałam lekką aluzję że z nią bym się może nawet wybrała. Ona na to, że miała na ten koncert iść, ale już nie idzie bo nikt ze znajomych iść nie chce. No co ja zrobię...
Pytałam ostatnio: co robisz, kiedy masz czas się zobaczyć pogadać? Jej odp.: a mam swoje zajęcia, spotykam się z innymi znajomymi, plus jeszcze facet.

Trudno przedstawić dokładnie sytuację, chyba najlepiej skupić się na podanych przeze mnie przykładach. Ogólnie mam taką zasadę, że kiedy odmawiam staram się wyjść z kontr propozycją: nie idę na imprezę, ale idźmy innym razem na piwo, itp. Mam wrażenie, że jej to nie robi, a ostatnio szczególnie.

Ostatnio najechała na mnie ostro i wyszło jej to chamsko, bardzo mi przykro z tego powodu. Jej głównym zarzutem wobec mnie jest to, że alienuję się wraz z moim chłopakiem. Nie żyję tym co robi się na fejsie, ale ona chyba tak bo prawdopodobnie zasugerowała się tym że mój facet często mi coś polubi czy skomentuje, bywa że jako jedyny. Bo ja nie wiem czym innym mogła się zasugerować, śledzi mnie czy jak? Pomijając, że zarzut tak swoją drogą jest z pupy wzięty. Mam dobry kontakt z wieloma starymi znajomymi pomimo związku i różnych zajęć. Wielu z tych znajomych nie ma fb i nie ma okazji do skomentowania moich setek sweet foci... Żart

Przedstawiłam problem mojemu chłopakowi. On uważa, że ona jest albo egoistyczna, albo zazdrosna o mój dobry kontakt z nim, bo sama nie jest tak szczęśliwa z swoim związku. A może oba na raz...

Nie wiem czego oczekuję teraz. Wiem, że to co przedstawiłam daje obraz prędzej wroga niż przyjaciółki. Fakt, ostatnio odmawiałam ładne pare razy wyjścia na jakieś imprezy czy coś co mi nie pasuje, z braku ochoty. Ale spotkać się we dwie i pogadać zawsze znajdę chęć. Może to jest nieatrakcyjne już dla niej?
Najbardziej zabolał mnie ten twardy osąd, że ja się alienuję i spotykam tylko z moim chłopakiem. Teraz mam robić foty każdej osobie z którą się spotkam i wstawiać na fb żeby zobaczyła? Serio?

Zastanawiam się, czy jest w ogóle sens kontynuowania tej znajomości... Jakieś uwagi, sugestie?

PS mamy trochę ponad 20 lat, wiek magisterski

Nie sądzę, żeby koleżanka przez "alienowanie się" miała na mysli fb, raczej to, że nie wychodzicie ze znajomymi, że wolisz spotkać się we dwie, a ona w grupie znajomych. To, co powiedział Twój facet (że jest egoistyczna i zazdrosna) najlepiej świadczy o jego zdaniu o niej.
Moim zdaniem Ty chciałabys spędzać czas tylko z nią, a ona woli wyjść ze znajmymi - przy czym Ty sypiesz jakieś niezrozumiałe aluzje ("nie zależy mi na koncercie"). Mam wrażenie, że to Ty chciałabyś mieć przyjaciółkę na zawołanie, która będzie spędzała czas tak, jak lubisz.

[Colderia]

Z twojego opisu wychodzi, że to częściej Ty się z nią nie chcesz spotykać niż Ona z Tobą Jak Ci coś proponuje to wiecznie odmawiasz (nie chodzi mi tu o sytuację, kiedy pisałaś pracę), a później masz pretensje, że Cię nie zaprasza. Po co skoro i tak pewnie odmówisz Sytuacja z koncertem wg mnie irracjonalna, szczególnie Twoja odpowiedź.

[rambo_mila]

Napisane przez Colderia

Z twojego opisu wychodzi, że to częściej Ty się z nią nie chcesz spotykać niż Ona z Tobą Jak Ci coś proponuje to wiecznie odmawiasz (nie chodzi mi tu o sytuację, kiedy pisałaś pracę), a później masz pretensje, że Cię nie zaprasza. Po co skoro i tak pewnie odmówisz Sytuacja z koncertem wg mnie irracjonalna, szczególnie Twoja odpowiedź.

Też bym nie chciała się spotykać w większym gronie, gdyby zmarł ktoś mi bliski ostatnio albo ze względu na zdrowie czułabym się kiepsko. W takim szerszym gronie jest zazwyczaj wesoło, we dwie można porozmawiać na lżejsze, jak i trudniejsze tematy.

Ja myślę, że wystarczy szczerze pogadać i wyjaśnić pewne sprawy. Jeśli jest ok to zrozumie, że ostatnio nie masz czasu ani ochoty wychodzić. A można zainicjować też spotkanie we trójkę (Ty, Twój chłopak i koleżanka). Może go nie zna i jest w jakimś sensie o niego zazdrosna?

[Nebtu]

Myślę, że żaden z koleżanki wróg, po prostu może nie rozumieć Twojej ciężkiej sytuacji. Nie dziwię jej się, że przestaje Ci proponować wyjścia i ma pretensje o alienowanie się - bo właśnie to robisz.

W większym gronie zazwyczaj jest wesoło i można odpocząć psychicznie. A jeśli chcesz z nią poważnie porozmawiać, powiedz jej, przecież Cię nie wyśmieje. Pomyśl o tym.

[201604130936]

Jaki wróg? Nie przesadzasz? Tu nie ma wrogiego zachowania, raczej inna chęć spedzania czasu. Stare baby a jak dzieci, srsly.

[Filifjonka]

Myślę, że ona Cię nie rozumie. Wrogiem to nie jest, bo nie działa przeciwko Tobie, ale rozmywa wam się teraz sposób spędzania czasu. Pisano tu wyżej, że autorka jest egoistyczna, ale moim zdaniem bardziej przez przyjaciółkę autorki przemawia egoizm, bo trudno jej pojąć, że ktoś ma żałobę, że ma problemy ze zdrowiem i nie ma siły, ochoty i czasu na imprezowanie w większym gronie. Może zaproponuj je spotkanie, porozmawiaj, wytłumacz swoją sytuację. Ta sytuacja wymaga dużo cierpliwości z dwóch stron.

[Minna]

Przeczytałam i pierwsze co mi przyszło do głowy to: dziecinada

Nastawiłam się na jakiś mega problem, złośliwości, kopanie dołów pod kimś po słowie "wróg", a tu takie kwiatki

Autorko, egoizm z Ciebie przemawia, zarzucasz przyjaciółce, że nie rozumie Ciebie, ale ja zrozumienia z Twojej strony też nie widzę Może by tak porozmawiać szczerze, jak z PRZYJACIÓŁKĄ? Ja mam wrażenie, że Ty i Twój facet nawet jej nie lubicie, więc gdzie ta przyjaźń?

Może ona Cię ciągnie na imprezy w dobrej wierze, chce żebyś się rozerwała, a nie kisiła w zmartwieniach?

[mpt]

Napisane przez Filifjonka

[...] Pisano tu wyżej, że autorka jest egoistyczna, ale moim zdaniem bardziej przez przyjaciółkę autorki przemawia egoizm, bo trudno jej pojąć, że ktoś ma żałobę, że ma problemy ze zdrowiem i nie ma siły, ochoty i czasu na imprezowanie w większym gronie. [...]

Mam wrażenie, że Autorka nie mówi wprost o co jej chodzi - tak, jak z tym koncertem. Mogły iść razem i dobrze się bawić, ale Autorka zamotała. Zgadzam się, że trzeba porozmawiać, ale nie z nastawieniem "to mój wróg", bo nie ma to większego sensu. Widać, że Autorce zależy na znajomości (w innym wypadku nie rozmyślałaby nad tym), więc czas porzucić dziecinne kategoryzowanie na "przyjaciółka" i "wróg", a przede wszystkim nie dać się podpuszczać facetowi, który wprowadza kwas tekstami "bo pewnie jest zazdrosna!".

[201607111028]

Jejku, przecież napisałaś - najczęściej to Ty odmawiasz spotkań. Ona właśnie to odbiera jako alienowanie się. Może ma rację, może nie. Tego nie wiem, nie mam pojęcia, jak często spotykałyście się wcześniej. Przyjaźń, moja droga, to są kompromisy. Ani Ty nie dostosujesz jej do siebie, ani ona Ciebie nie "przeciągnie" na swoją stronę. W tym wszystkim ważne jest zrozumienie potrzeb i emocji drugiego człowieka. Na tym gruncie wasze porozumienie leży i kwiczy. Ponadto Twoje stwierdzenie, że zaczynasz uważać ją za wroga - to wskazuje na to, że dla Ciebie ta przyjaźń przestała być atrakcyjna. Dlaczego? Nie wiem. Być może oczekiwałaś od niej większego wsparcia w trudnych chwilach. Nie otrzymałaś go?

[Terrence]

Nie widzę tu żadnej wrogości. Strasznie mieszasz zamiast mówić wprost. Wydaje mi się, że też twoje zachowanie odebrałabym jako alienowanie się.

[szynka_w_toscie]

Zgadzam się z innymi
Ty wolisz spotkać się we 2 osoby, a ona woli wychodzić w większym gronie - dlatego uważa, ze się alienujesz. Zresztą widzę w Waszej znajomości nieporozumienia i dlatego doradzam szczerą rozmowę z przyjaciółką. Powiedz jak widzisz sytuację, a potem ona powie swoje zdanie.
I naprawdę ona nie zachowuje sie jak wróg, do wroga jej bardzo daleko.

[Kochanna]

Fakt, wyraz 'wróg' napisany na wyrost, pod wpływem emocji.

Przemyślałam dzięki Wam pewne sprawy. Myślę, że racja leży gdzieś po środku.

Te kilka opinii dało mi wiele do myślenia, temat można zamknąć.

[201803080934]

Napisane przez Kochanna

Przejdę do konkretu. Była impreza na którą szło spore grono osób, ja też miałam iść. Tego dnia miałam głowę zawaloną pisaniem pracy, termin strasznie gonił, impreza to było ostatnie na co miałam siłę. Napisałam smsa, że jednak nie przyjdę. Mega foch, jak to nie przyjdziesz? No to mój argument: 'ale przecież tyle Twoich znajomych tam będzie, nie będziesz sama (to była specyficzna i ważna dla niej impreza), przepraszam, ale nie dam rady'. Półgodzinne smsowanie, w końcu niby mnie zrozumiała.

ujmę to tak: odwołujesz smsem w ostatniej chwili obecność na ważnym dla przyjaciółki spotkaniu, argumentujesz to byle jak i jeszcze masz pretensje, że to ona miała `fochy`?

Kolejne sytuacja, ona proponuje: idziesz ze mną na koncert zespołu X? Odpowiadam, że nie zależy mi (nie przepadam za tym zespołem), ale dałam lekką aluzję że z nią bym się może nawet wybrała. Ona na to, że miała na ten koncert iść, ale już nie idzie bo nikt ze znajomych iść nie chce. No co ja zrobię...

i jeszcze się dziwisz, że nie możesz się z ludźmi dogadać jak nie umiesz się odezwać wprost.

Trudno przedstawić dokładnie sytuację, chyba najlepiej skupić się na podanych przeze mnie przykładach. Ogólnie mam taką zasadę, że kiedy odmawiam staram się wyjść z kontr propozycją: nie idę na imprezę, ale idźmy innym razem na piwo, itp. Mam wrażenie, że jej to nie robi, a ostatnio szczególnie.

mi też by to `nie robiło` jeśli ktoś ciągle by mi odmawiał [zwłaszcza na ostatnią chwilę].

Przedstawiłam problem mojemu chłopakowi. On uważa, że ona jest albo egoistyczna, albo zazdrosna o mój dobry kontakt z nim, bo sama nie jest tak szczęśliwa z swoim związku. A może oba na raz...

a myślałam, że argument o zazdrości pada w większości od kobiet

ona lubi się spotykać w większym gronie, ty najwyraźniej wolisz w mniejszym. albo zawsze tak było i się zwyczajnie rozmijacie, albo kiedyś byłaś inna i teraz ona uważa, że się alienujesz. skoro nie potrafisz jej powiedzieć wprost o co chodzi, to ona może sobie sprawy nie zdawać z twoich rozkmin.

Te kilka opinii dało mi wiele do myślenia, temat można zamknąć.

nie ma tak łatwo

[201607111028]

Napisane przez Kochanna

Fakt, wyraz 'wróg' napisany na wyrost, pod wpływem emocji.

Przemyślałam dzięki Wam pewne sprawy. Myślę, że racja leży gdzieś po środku.

Te kilka opinii dało mi wiele do myślenia, temat można zamknąć.

Wyciągnęłaś jakieś wnioski?

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 20:06 ----------

Napisane przez Grin

nie ma tak łatwo

Hahha, zazwyczaj tak jest. Jeżeli wypowiedzi są nie po myśli autorki/autora wątku, to albo pierwszy post jest kasowany, albo "wątek można zamknąć" "

[robcia]

Po prostu wasze ścieżki się rozchodzą i tyle.Życie...

[andere]

Zwyczajnie każda z Was woli inaczej spędzać czas, nie po drodze Wam razem
A ze strony przyjaciółki nie widzę żadnych złych intencji.

[Colderia]

Napisane przez carolina662

Wyciągnęłaś jakieś wnioski?

---------- Dopisano o 20:08 ---------- Poprzedni post napisano o 20:06 ----------



Hahha, zazwyczaj tak jest. Jeżeli wypowiedzi są nie po myśli autorki/autora wątku, to albo pierwszy post jest kasowany, albo "wątek można zamknąć" "

Wg Ciebie każdy wątek powinien trwać w nieskończoność?

[201803290936]

Napisane przez robcia

Po prostu wasze ścieżki się rozchodzą i tyle.Życie...

Zgadzam się z powyższym.

[201607111028]

Napisane przez Colderia

Wg Ciebie każdy wątek powinien trwać w nieskończoność?

Ależ skąd Ten jest przecież króciutki, można podyskutować

[sistermorphine]

miałam wrażenie, że czytam co najwyżej o dwóch koleżankach, a nie przyjaciółkach. kiedyś sobie piwkowałyście, chodziłyście na imprezy czy ploteczki, a teraz jedna z tego wyrosła/nie ma na to ochoty i po 'przyjaźni'. bo jak dalej ciągnąć znajomość, która opierała się wyłącznie na czymś, co jedna ze stron ma już gdzieś? może nadinterpretuję, ale słowem nie wspomniałaś, że w przeszłości pomagała Ci, kiedy miałaś doła, interesowała się Twoim życiem czy zachowywała jak przyjaciółka. wygląda mi na to, że im jesteście starsze, tym bardziej różną się Wasze sposoby spędzania wolnego czasu. i nijak się to ma do wrogości ze strony tej dziewczyny.

[kas0]

Ja w ogóle nie rozumiem tych "przykładów". Przykłady czego to są? Jej złego, dziwnego zachowania? Nie na pewno nie, raczej Twojego nieodpowiedniego zachowania: odwoływanie umówionego spotkania w ostatnim momencie, niejasne sformułowania na temat tego koncertu.
Poza tym wydaje mi się, że skoro uważasz, że ktoś nie jest Twoim przyjacielem to nim nie jest i tyle.

[Krwawaopiekaczka]

To nie jest przyjaźń, kiedy porozumiewacie się aluzjami zamiast wykładać kawę na ławę. Brak tu szczerej rozmowy i zrozumienia dla drugiej strony, a bez tego, według mnie, nie ma mowy o przyjaźni. Taki związek też trzeba pielęgnować, nie wystarczy po prostu jak dopuścisz jakąś osobę do paru swoich naprawdę prywatnych spraw.

Dziwnie to zabrzmi, ale chyba nie jesteście sobie przeznaczone