Praca jako kucharz?

[Darusinka]

Witajcie Myślę o rozwijaniu się zawodowo w gastronomii. Sytuacja wygląda tak, że musiałabym znaleźć pracę jako pomoc kuchenna lub coś w tym stylu, równocześnie w tybie zaocznym chodzić do szkoły na kurs Kucharz. Trwa on 2 lata, pieniędzy też trzeba w niego trochę władować. Więc chciałabym pracować najlepiej jako właśnie pomoc kuchenna (ale taka gdzie byłabym w kuchni podczas przygotowywania potraw itp, a nie np. na zmywaku), żeby i zarobić na utrzymanie i opłacenie szkoły i też żeby zdobywać doświadczenie w gastronomii, dzięki czemu łatwiej byłoby mi potem awansować z pomocy kuchennej na kucharza.

Teraz zacznę po wstępie od plusów tego wyboru. Co do samego gotowania to lubię to robić, eksperymentować, kombinować itp. żeby wyszło coś dobrego Z tego co się orientuję to zarobki takiego kucharza byłyby nie jakieś duże (chyba że w bardzo dobrej restauracji czy hotelu, ale do tego daleka droga), ale też nie jakieś małe. Problemu ze znalezieniem pracy aż tak dużego mieć nie powinnam, jeśli zgodnie z planem przez te 2 lata będę pracować w gastronomii.

Czas na minusy. Pierwszy jest taki, że nie oszukujmy się- praca kucharza do lekkich nie należy. Jest ciężka fizycznie (stanie, częste nachylanie się, ew. dźwiganie, wysoka temperatura) i psychicznie również bo pracuje się szybko i w stresie. Niestety ja mam problemy i z kręgosłupem i z nogami. Tzn.- co do kręgosłupa to mam niewielką skoliozę. Gdy pracowałam niedawno w miejscu gdzie przez 8h stałam i od czasu do czasu coś dźwignęłam to chodziłam ledwo żywa- nie dość że kręgosłup mnie bolał, to jeszcze nogi ledwo wyrabiały (zaczęły mi się pojawiać żylaki, traciłam czucie w palcach u stóp). Dodam jeszcze, że w kuchni nie pracuje się po 8h, a po kilkanaście.
Kolejny minus jest taki, że niektórych potraw nie lubię i wiem, że za nic nie wezmę ich do ust, bo zwymiotuję chyba.
Co do mojego doświadczenia w tej kwestii to jest ono praktycznie zerowe. Tylko przez jeden dzień pracowałam jako pomoc kuchenna, ale ciężko mi ocenić właściwie jak to jest, bo szefem był mój wujek i inni pracownicy o tym wiedzieli. Miałam więc z pewnością dużo lżej.
Dodatkowo. Gdybym pracowała po te kilkanaście godzin dziennie to jestem pewna że moje życie poza: praca- dom (spanie) nie istniałoby ze względu na brak czasu i brak sił. A tu jeszcze obowiązki, nauka, chłopak, znajomi itp.

Biorąc pod uwagę to wszystko co napisałam zdaję sobie sprawę z tego, że szanse na powodzenie są niewielkie, o ile w ogóle możliwe. Chcę się tylko bardziej upewnić czy moja decyzja którą zamierzam podjąć będzie dobra.
Tak już na koniec dodam, że mam do wyboru pójście w kierunku kucharza lub pedagogiki. Uczepiłam się dość mocno pierwszej opcji głównie ze względu na lepsze perspektywy pracy i zarobki. Wiem, że jako pedagog nie zarobię dużo i moge sobie ew. dorabiać, ale znalezienie pracy nie jest tu łatwe, tym bardziej że np. przedszkolanką nie chcę raczej być.

Moje pytanie- co o tym wszystkim myślicie? Jaka decyzja byłaby wg. was rozsądniejsza?

P.S. W razie czego przepraszam za założenie wątku w nie tym dziale co trzeba

[Thalie_]

Wydaje mi się, że masz zbyt wiele przeciwwskazań zdrowotnych do pracy kucharza (chociaż na weselu mojej siostry gotowała babka z dużą nadwagą i licznymi problemami zdrowotnymi no i dawała radę ale to zależy od indywidualnej odporności na dolegliwości zdrowotne) plus masz za mało elastyczny zmysł smaku. Wnioskuje, że jesteś młodą osóbką skoro dopiero wybierasz drogę kształcenia, dlaczego w takim razie masz tylko dwie obcje? Skoro pedagog też Cię do końca nie satysfakcjonuje.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Kle_oo]

Proponuje najpier choć na tydzień zatrudnić się w jakieś restauracji. Jak masz książeczkę sanepidowską to bez problemu powinni cię przyjąć - i zobaczysz jak wygląda to na żywo. Powiem, że praca jest baaardzo ciężka, ja dorabiałam jako kucharz na weselach, oczywiście trzeba umieć gotować tradycyjne potrawy, ale też i mieć wytrzymałe nogi i kręgosłup.

[Darusinka]

Thalie praca pedagoga myślę, że satysfakcjonowałaby mnie pod warunkiem że nie pracowałabym z dużą grupą dzieci jak np. w przedszkolu. Dlatego biorę pod uwagę dom dziecka, poradnie psychologiczno- pedagogiczną, ośrodek adopcyjny i inne w tym stylu, również dlatego że gdyby nie pedagogika to wybrałabym pewnie psychologię. Póki co kręcę się za wolontariatem w domu dziecka, bo nigdy nie byłam w takim miejscu i chcę się sprawdzić. Także to nic pewnego, że chciałabym być pedagogiem, ale są tylko raczej te dwie opcje, bo do takiego wniosku doszłam biorąc pod uwagę przeróżne okoliczności.

Kle_oo właśnie założyłam ten wątek głównie żeby znaleźć osoby, które pracowały/pracują jako kucharz i wiedzą dokładniej jak to wygląda. Mogłabym teoretycznie poszukać takiej pracy jak piszesz, ale problemem jest brak czasu na to- decyzję o zdecydowaniu lub nie się na kurs muszę podjąć tak mniej więcej za max. tydzień. Wcześniej nie miałam możliwości iść do pracy w restauracji.

[banana84]

Napisane przez Darusinka

Thalie praca pedagoga myślę, że satysfakcjonowałaby mnie pod warunkiem że nie pracowałabym z dużą grupą dzieci jak np. w przedszkolu. Dlatego biorę pod uwagę dom dziecka, poradnie psychologiczno- pedagogiczną, ośrodek adopcyjny i inne w tym stylu, również dlatego że gdyby nie pedagogika to wybrałabym pewnie psychologię. Póki co kręcę się za wolontariatem w domu dziecka, bo nigdy nie byłam w takim miejscu i chcę się sprawdzić. Także to nic pewnego, że chciałabym być pedagogiem, ale są tylko raczej te dwie opcje, bo do takiego wniosku doszłam biorąc pod uwagę przeróżne okoliczności.

Kle_oo właśnie założyłam ten wątek głównie żeby znaleźć osoby, które pracowały/pracują jako kucharz i wiedzą dokładniej jak to wygląda. Mogłabym teoretycznie poszukać takiej pracy jak piszesz, ale problemem jest brak czasu na to- decyzję o zdecydowaniu lub nie się na kurs muszę podjąć tak mniej więcej za max. tydzień. Wcześniej nie miałam możliwości iść do pracy w restauracji.

Ja dalam rade przez 2 tyg ;p
Odeszlam z ulga.
Jest to praca dla kogos o konskim zdrowiu i nerwach.
Ciezka fizycznie. Raczej dla osoby wysokiej i silnej. Bo kuchnia pro to nie to samo co przyrzadzenie nawet wymyslych potraw w domowym zaciszu. to so wielkie gary na palnikach, ciezko gorace wielkie blachy...praca od rana do nocy, zawsze w weekendy i swieta. Placa dobrze tylko na wyzszym szczeblu w dobrych miejscach. Mowie o zagranicy .Plus atmosfera.
Gotuj sobie w domu ale zawodu poszukaj innego.

[Kle_oo]

Napisane przez Darusinka

Thalie praca pedagoga myślę, że satysfakcjonowałaby mnie pod warunkiem że nie pracowałabym z dużą grupą dzieci jak np. w przedszkolu. Dlatego biorę pod uwagę dom dziecka, poradnie psychologiczno- pedagogiczną, ośrodek adopcyjny i inne w tym stylu, również dlatego że gdyby nie pedagogika to wybrałabym pewnie psychologię. Póki co kręcę się za wolontariatem w domu dziecka, bo nigdy nie byłam w takim miejscu i chcę się sprawdzić. Także to nic pewnego, że chciałabym być pedagogiem, ale są tylko raczej te dwie opcje, bo do takiego wniosku doszłam biorąc pod uwagę przeróżne okoliczności.

Kle_oo właśnie założyłam ten wątek głównie żeby znaleźć osoby, które pracowały/pracują jako kucharz i wiedzą dokładniej jak to wygląda. Mogłabym teoretycznie poszukać takiej pracy jak piszesz, ale problemem jest brak czasu na to- decyzję o zdecydowaniu lub nie się na kurs muszę podjąć tak mniej więcej za max. tydzień. Wcześniej nie miałam możliwości iść do pracy w restauracji.

No to musisz się sama zastanowić...w polskich restauracjach nie przestrzega się kodeksu pracy- i to jest standard nie wyjątek. Po pierwsze ilość godzin pracy zależy od obłożenia danego punktu. Mało ludzi-mało pracy-mało godzin-marne szanse na umowę o prace i niepewność czy za miesiąc uda się wyrobić te 160 godzin. Jak chcesz zarobić dobrze/dużo to idziesz do punktu gdzie ciągle brakuje rąk do pracy. Na weselach pracownicy kuchni pracują między 15 a 22 godziny, potem z reguły są poprawiny bądź kolejne wesele. Mało który dom weselny zatrudnia kilku kucharzy po to praca sezonowa. Więc na sen masz maks 4/5 godzin, choć mi zdarzało się spać 30 minut do godziny i pracować kolejnych 20 godzin. No i tu pytanie czy dasz radę? Tego ja Ci nie powiem, ja pracowałam tylko jeden sezon bo potrzebowałam dorobić konkretną kwotę, ale nie wyobrażam sobie pracować tak kilka lat. W zwykłej restauracji z dużym ruchem musisz liczyć się z tym, że nigdy nie będziesz wiedzieć o której kończysz. Praca może zaczynać się o 10, ale równie dobrze o 5. Więc normom jest w dobrze prosperujących punktach robienie 200 nawet 250 godzin pracy miesięcznie. U nas w szczycie sezonu czyli sierpniu nikt na punkcie nie miał mniej niż 300 godzin. Ja w ostatnim miesiącu pracy miałam ponad 400- i tak w jednym miesiącu. Fakt zarobisz więcej, ale w sezonie np. letnim może się okazać, że nie będziesz miała nawet jednego dnia wolnego. Tak naprawdę o prace po kursie martwić się nie musisz, bo ofert jest sporo-problem jest jeden- to jest baaardzo,bardzo ciężka praca. Cały czas na nogach. Jak kiedyś liczyłam ile dziennie przerzucam kg to nigdy nie wychodziło mniej niż 250, a czasem bywało około pół tony nawet. No tu pytanie czy dasz radę? Tego też Ci nie powiem.

[201803290936]

Napisane przez Kle_oo

Proponuje najpier choć na tydzień zatrudnić się w jakieś restauracji. Jak masz książeczkę sanepidowską to bez problemu powinni cię przyjąć - i zobaczysz jak wygląda to na żywo. Powiem, że praca jest baaardzo ciężka, ja dorabiałam jako kucharz na weselach, oczywiście trzeba umieć gotować tradycyjne potrawy, ale też i mieć wytrzymałe nogi i kręgosłup.

Dobra rada.

[przylaszczka50]

Po pierwszym poscie widać, że nie nadajesz się do takiej pracy.
Szkoda inwestować w kurs.
Różne są warunki w różnych restauracjach ale na pewno w większości jest to ciężka praca, głównie na stojąco przez kilka godzin w wysokiej temperaturze, trzeba nieraz podnieść ciężki gar.
Problemy z kręgosłupem i początki żylaków to poważne przeciwskazanie, nie wytrzymasz długo, dolegliwości będą się pogłębiać w takiej pracy.
I najważniejsze z tego , że masz obrzydzenie do niektórych potraw.
A kucharz musi spróbować każdej potrawy zanim ją wyda gościom.
Pomyśl nad innym zawodem.

[ingula]

miałam jakiś czas temu podobną rozterkę więc doskonale cię rozumiem. jeżeli naprawdę kochasz gotować to spróbuj. ale ta praca nie jest dla tych, którzy lubią coś czasem upichcić w domu. temu się po prostu poświęcasz. mam kilku kolegów, którzy są szefami kuchni w trójmieście- każdy rozwiedziony bo w tej pracy nie ma zbyt dużo czasu na rodzinę. czasem pracują po kilkanaście godzin, kończą o 2-3 w nocy a o 6 znów trzeba być na nogach i pracować więc często nocują w restauracji bo nie opłaca im się wracać do domu. oczywiście ilość pracy zależy od położenia restauracji i sezonu...warto liczyć się z tym, że kucharz nie może ot tak sobie zachorować i nie przyjść do pracy bo rozwala się wtedy cały dzień innym współpracownikom z kuchni. urlopy muszą być planowane z dużym wyprzedzeniem, zapomnij o jakimkolwiek urlopie w sezonie kiedy utarg jest największy. kucharz musi mieć żaroodporne palce oparzysz się? skaleczysz? trudno, tempo, owijasz palec i pracujesz dalej. mega duża presja i odpowiedzialność. wszystkiego trzeba spróbować przed wydaniem, zwykle robi to szef kuchni ale jeżeli jesteś odpowiedzialna np za danie z owoców morza to nie możesz brzydzić się zjeść krewetki czy ośmiornicy- masz tego spróbować i koniec, nikt nie patrzy czy to lubisz czy nie.

jest mnóstwo minusów tej pracy...w sumie jest ich więcej niż plusów. ale jeżeli naprawdę kochasz gotować i wiesz, że jesteś w stanie się temu poświęcić to zaryzykuj ja chcę zaryzykować