zaklipsowany tętniak mózgu-można normalnie żyć???

[taka1]

Mam pytanie, mój chłopak miał operacje zaklipsowane dwa tętniaki mózgu miał 50% szans przezycia, przezyl !!!! cale szczescie, powoli wraca do zdrowia, stracil pamiec i zapomnial wiele slow ale z dnia na dzien jest coraz lepiej z jego mową, czy on odzyska pamiec???? bedzie pamietral swoja przeszlosc? czy z tym zaklipsowanym tetniakiem mozna normalnie zyc? wiem ze nie moze wyknowac fizycznych prac chyba? a ogolnie to bedzie mogl pracowac i robic wszystko jak kazdy???

[miriuri]

Nie zapytaliście o takie rzeczy lekarzy?

Tzn współczuję, nie chcę być nietaktowna czy coś, ale kto ma to wiedzieć, jak nie lekarze?

[Brook]

moze do lekarza z takimi pytaniami a nie na forum?

[lachryma]

jak wyżej- proponuję zapytać lekarzy, a nie pisać na tego rodzaju forum...

dziwię się, że Twój chłopak jest już po operacji, czyli od pewnego czasu wiesz co mu dolega i dopiero teraz zadajesz sobie takie pytania...

[elvegirl]

Po pierwsze trzymaj się dzielnie

Po drugie wątpię czy na tym forum siedzi tłum neurochirurgów, radziłabym zapytać w szpitalu, a nie w necie.

Nikt Ci tutaj nie powie jak będzie, każdy przypadek jest inny.

[blekitne_niebo]

Marna prowo

[taka1]

dopiero teraz sobie zadaje takie pytanie? chyba zwarjowalas, ciagle o tym mysle nie ma minuty poprostu w necie nie moge znalesc takich informacij to zapytaam na forum, od lekarza nic sie nie dowiem bo nie jestem rodziną, jego rodzicie jedynie wiedza ale oni mi nic nie powiedza poniewaz nie mam z nimi dobrych stosunkow, pytalam ale maja mnie gdzies, przezylam najwiekszy koszmar swojego zycia, ale moj misiek naszczescie przecyl i jesli ktos wie cos na ten temat prosze o odp a nie obelgi

[lachryma]

Napisane przez taka1

chyba zwarjowalas,

chyba nie...

odpowiedzi już dostałaś i zakładam, że innych nie dostaniesz.
Internet to nie jedyne i bezwzględne źródło wiedzy.

[elvegirl]

Nie wiem gdzie Ty tu obelgi widzisz...

Zrozum Kobieto, tętniak to nie przeziębienie, nikt Ci nie napisze nic konkretnego.
Zacytowałam Twojego posta neurologowi - powiedział że bez zbadania pacjenta diagnozy nie postawi i kropka.

[Brook]

to przycisnelabym rodzicow- skoro wiedza ze ze soba jestescie to powinni udzielic ci informacji jak im grzecznie powiesz ze sie martwisz

[taka1]

bozee, przeziebienie?? do czego ty to poruwnujesz ;| olbega wedlug mnie byla np to ze to jest prowokacja, dobra juz nic narazie koniec watku

---------- Dopisano o 20:28 ---------- Poprzedni post napisano o 20:26 ----------

tak jasne przycisnelabys ..... jasne miesiac czasu bylam codziennie z nim w szpitalu oni o tym wiedza ale mają mnie gdzieś myslisz ze oni nie wiedza ze ja sie martwie? ehhhh dobra juz nie odpisuje bo ide narazie

[Kobieta_słonecznik]

Najlepiej naskoczyć na dziewczyne co? Moze ona jest zagubiona. To naprawde cieżka sytuacja i różnie ludzie reagują. Poza tym jeżeli autorka jest dziewczyną, a nie rodziną, zoną to lekarz nie udzieli jej żadnych informacji. Jeżeli chodzi o odzyskanie pamięci jest to sprawa indywidualna, musisz dużo mowić do swojego TŻ, opowiadać jakieś historie z przeszlości, ale w bardzo delikatny sposób. Rehabilitacja pacientów neurologicznych jest długotrwala, ale Twoj TŻ jest mlody i z biegiem czasu lepiej.
Życzę Ci dużo cierpliwości i wszystkiego dobrego.

[elvegirl]

Napisane przez taka1

bozee, przeziebienie?? do czego ty to poruwnujesz ;|

No właśnie. Nikt Ci nie poda diagnozy. Każdy przypadek jest inny, jednym się cofa, innym nie.
Są ludzie, którzy żyją 30 lat nie wiedząc, że mają tętniaka, są też tacy którzy dostają wylewu schylając się, żeby pogłaskać psa.

Nawet gdyby trafił tutaj neurochirurg, to napisałby to samo - bez dokumentacji i zbadania pacjenta nie postawi diagnozy.

[blekitne_niebo]

A jak Ci napiszę że robię doktorat z neurochirurgii i że według mnie Twojemu chłopakowi nic nie grozi to uwierzysz? Pytanie retoryczne.

Tylko i wyłącznie konsultacja ze specjalistą a nie zadawanie pytań na forum (i to jeszcze nawet nie jest forum lekarskie).
A i tak Ci nie wierzę

[Dotka90]

Długo jesteś z tym chłopakiem?
ja bym proponowała podejść do lekarza i zapytać, jest możliwość, że Ci odpowiedzą na Twoje pytania. Wiadomo, przepisy, przepisami, ale z doświadczenia wiem, że czasem można uzyskać rożne informacje, nawet, jeśli teoretycznie nie mają prawa Ci ich udzielić.

[NikitaGrey]

Masz 3 opcje:

a) Idź do rodziców TŻ i żądaj informacji.
b) Zapytaj samego TŻ.
c) Idź do lekarza TŻ i błagaj o informacje.

[Kobieta_słonecznik]

Napisane przez NikitaGrey

Masz 3 opcje:

a) Idź do rodziców TŻ i żądaj informacji.
b) Zapytaj samego TŻ.
c) Idź do lekarza TŻ i błagaj o informacje.

Tż autorki ma problemy z mowieniem. Myślę, że dla niego to cieżki okres i zasypywanie go pytaniami o rokowania, stan zdrowia itd. nie jest chyba najlepszym pomyslem.
Może Droga Autorko spróbuj na spokojnie jeszcze raz porozmawiac z rodzicami, bez nerwów... może w jego mamą. Przecież kochacie i zależy wam na tej samej osobie, a Twoja postawa i dojrzałość, która sie wykazalaś podczas choroby tż chyba o czymś świadczy, ze nie jesteś ich wrogiem.

[paula78]

Wrzuc hasło gdzies w towarzystwo lekarskie ,poszukaj jakis grup na necie.

[Caroline1920]

po pierwsze strasznie Cie wspolczuje i zycze Wam powodzenia
po drugie o ile sie nie myle to Autorka przed operacja sowjego TZta tez zalozyla watek tu na forum i o cos pytala, chyba o szpital jakis, ale nie jestem pewna... wiec watpie zeby to byla prowokacja, niby po co miala by to robic...

a odnosnie pytan, to wyblagaj lekarza zeby Ci powiedzial, bardzo prawdopodobne, ze udzieli Ci tych informacji, bo juz nie raz widzialam to na wlasne oczy....

[NikitaGrey]

Napisane przez Kobieta_słonecznik

Tż autorki ma problemy z mowieniem. Myślę, że dla niego to cieżki okres i zasypywanie go pytaniami o rokowania, stan zdrowia itd. nie jest chyba najlepszym pomyslem.

Nie wiemy jak duże są te problemy. W ogóle nie wiemy jak dokładnie wygląda sytuacja. To jest jedna z opcji,którą przedstawiłam.
I nie napisałam nigdzie,że autorka ma go zasypywać pytaniami odnośnie rokowań etc! Jeśli jego stan jest bardzo ciężki(nie zawsze po tego typu zabiegach operacyjnych tak jest) to zostaną jej dwie najlepsze według mnie opcje (wymieniłam je wcześniej).
Każdy przypadek choć podobny jest inny. Trzeba szukać info z z pierwszej ręki a nie z forum internetowego.
Na forum można znaleźć wsparcie -ale na pewno nie odp. na nurtujące autorkę pytania.

[Kobieta_słonecznik]

Jeżeli można wiedzieć, w jakim mieście jest ten szpital?

[taka1]

Witam, dzieki za odpowiedzi. Po prostu myslałam ze odpisze mi ktoś kto był w takiej sytacij albo ktos z rodziny jakas bliska osoba i chcialam sie dowiedziec jak przez to przeszla to ze kazdy czlowiek inaczej reaguje wiem o tym juz setki przypadkow takich poznałam odkad moj chlopak zachorowal dowiedzialam sie bardzo duzo o tej chorobie.Myslałam po prostu ze na forum bedzie ktoś kto byl tez w takiej sytuacij ale jesli nie ma takiej osoby to nic trudno. A jestesmy ze soba 2 lata,planowalismy juz slub... on jest calym moim zyciem. Przed operacja wiedzial ze moze byc sparalizowany albo stracic mowe wszystko moglo sie stac lekarz go poinformował ale tak go glowa bolała ze on tego do konca nie rozumial co sie dzieje, w sumie to normalne . Nigdy nie widzialam zeby ktos tak cierpial.... jeszcze trzeba bylo czekac całą noc na zabieg bo wszystkie szpitale ,sale operacyjne byly zajete. Lekarz powiedzial ze jesli przezyje tą noc to bedzie mial zabieg mial male szanse, ja moglam zostac w szpitalu tylko do 22 tej nocy.....poniewaz nie jestem rodziną , jego matka z nim zostala . On wtedy mnie prosil zebym zostala tak bardzo plakal cierpial a ja musialam isc. Mnie nie chcieli sluchac lekarze jak cos chcialam z nimi rozmawiac. A jego matka nawet nie poprosila czy moge zostac. Musialam wrocic do domu potem rano o 5 przyszlam ale byl zamkniety oddzial musialam czekac. Dzownilam do jego matki przez cala noc zeby sie dowiedziec co z nim, straszne nerwy... istny koszmar... Ale wazne ze żył !!!!!!! Potem go przezwiezli do szpitala w ktorym operuja i jeszcze tam caly dzien musial czekac na sale bo jeszcze sie nie zwolnila to bylo straszne w kazdej chwili bylo coraz gorzej. Przed operacja bał sie ze go zostawie jesli bedzie sparalizowany , obiecałam mu ze go nigdy nie zostawie i nawet zeby takich glupot nie gadał. Teraz jest juz po operacij stracil pamiec , nie pamieta tego.... jesli chodzi o mowe to ucze go mowic tak jak pisalam z dnia na dzien jest coraz lepiej. Od lekarzy sie nic nie dowiem. On jest juz w domu musi pół roku byc w pozycij lezacej. Tesknie za nim całym sercem .Widuje sie z nim chociaz jego matka czesto mnie wygania. On malo mnie pamieta w sumie nic prawie nie pamieta z przeszlosci....ale mowi ze ufa mi i ze wierzy ze my jestesmy ze soba, ciesze sie bardzo z tego. Mam nadzieje ze odzyska pamiec. A był operowany na ul. Jaczewskiego w Lublinie Poniewaz w tamtym szpitalu na abramowickiej nie operują.
Ale jesli chodzi o ten szpital na jaczewskiego to sa bardzo dobrzy chirurdzy naprawde.... pielegniarki chwalily ze to najlepszy szpital ludzie z warszawy przyjezdzaja tu na operacije i innych miast dalekich.
Jesli jest ktos kto przezyl tą okropna chorobe , albo bliska osoba to prosze niech sie podzieli ze mna jak przebiegala ta choroba. Pozdrawiam.

[powerstella]

Napisane przez blekitne_niebo

Marna prowo

Dzien dobry! Ja jestem najlepszym przykladem, ze mozna po tetniaku mozgu zyc dalej i pracowac jako nauczyciel. Moja operacja byla we wrzesniu 2005. Po operacji bylam na rehablitacji i myslalam caly czas, ze moj maz lezy w szpitalu, a ja go odwiedzam. Nie zobaczylam, ze to ja jestem w pizamie. Spalam w lozku mojej wspollokatorki. Dopiero kapnelam sie, ze to ja jestem w szpitalu, jak zobaczylam mojego tate, ktory przyjechal mnie odwiedzic. To bylo w listopadzie 2005. Jak dowiedzialam sie, ze to ja jestem w szpitalu na rehabilitacji, to chcialam jak najszybciej wyjsc z niego. No i wyszlam przed Swietami Bozego Narodzenia. Ta rehabilitacja trwala jednak jeszcze, jak bylam juz w domu. Przez pol roku chodzilam do centrum rehabilitacynjego. Trenowalam przede wszystkim pamiec, bo na poczatku nie wiedzialam, co bylo przed 5 minutami, kto u mnie byl i co jadlam. A po rehabilitacji zaczelam pracowac jako nauczyciel i nie mam problemow z pamiecia do dzisiaj.

[Dominika1506]

Witam
Bardzo potrzebuje pomocy. Mianowicie chodzi o osoby które przechodzą lub przeszły chorobę tętniaka mózgu. Sprawa jest bardzo, bardzo pilna. Dlatego wszystkie te osoby bardzo proszę o kontakt.