O dzidzie się dopiero postaramy teraz z życia garściami bierzemy

[LoveMessages]

Witajcie

Czy są tutaj kobietki, które tak jak ja chcą mieć dziecko jednak dopiero za kilka lat?
Jest wiele tematów na forum staraczkowych, ale już teraz a co z tymi kobietami, które z jakiś powodów dziecka teraz mieć nie chcą/ nie mogą? Fajnie by było pogadać z kobietami "długoterminowymi" tak jak ja o tym co jest teraz piorytetem dla nas, ale również i o planach związanych z dzieckiem.

Przygotowania do ciąży

1. W aktualnym kalendarzu szczepień zalecanych zgodnych z komunikatem Głównego Inspektoratu Sanitarnego z 31.10.2013 o Programie Szczepień Ochronnych w 2014 r, kobietom, które chcą zajść w ciążę zaleca się szczepienie przeciwko ospie wietrznej (jeśli oczywiście wcześniej nie przeszły tej choroby) oraz szczepienie przeciwko grypie. To ostatnie znajduje się także w szczepieniach zalecanych dla kobiet w ciąży.

2. Dobra kondycja fizyczna. Ciąża, jak sama nazwa wskazuje, stanowi dla kobiety "obciążenie", a sam poród to wysiłek porównywany nieraz do biegu maratońskiego. Łatwiej tym zadaniom podołać, kiedy się jest w dobrej formie. Trzeba jednak zadbać o nią już wcześniej i przyzwyczaić ciało do regularnych ćwiczeń. Wtedy gimnastykę, długie spacery czy pływanie będzie można spokojnie kontynuować w stanie odmiennym.

3. Jeśli planujesz ciążę, idź do ginekologa, który zrobi ci badanie cytologiczne i w razie potrzeby wyleczy zapalenie czy nadżerkę. Nie zapomnij o wizycie u dentysty. W czasie ciąży zęby ulegają osłabieniu, a leczyć je trudniej, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, ze względu na potencjalną szkodliwość badań rentgenowskich i znieczulenia.

4. Wylicz dni płodne. Do owulacji (jajeczkowania) dochodzi ok. 14 dni przed końcem cyklu (liczysz od pierwszego dnia miesiączki). Jeśli cykl trwa 28 dni, najbardziej płodne dni wypadają w jego połowie. Jeśli masz okres co 30 dni, możesz być płodna ok. 16. dnia cyklu. Aby upewnić się, kiedy masz największe szanse na poczęcie, możesz:
mierzyć sobie temperaturę – przed rozpoczęciem jajeczkowania wzrasta ona o 0,5–1,6 stopnia C;
obserwować wypływający z pochwy śluz – podczas dni płodnych jest on śliski, przejrzysty i rozciągliwy;
kupić w aptece test, który ułatwi ci określenie płodnych dni (tzw. test owulacyjny, np. Bobo Plan).
Uwaga! Niektóre kobiety czują, kiedy mają jajeczkowanie. Informuje je o tym ból w podbrzuszu (po jednej stronie – zależnie od tego, czy jajeczko uwalnia się z prawego, czy lewego jajnika).

Jak długo przeciętnie trwa staranie się o dziecko

30 procent zachodzi w ciążę w pierwszym cyklu (1 miesiąc)
59 procent zachodzi w ciążę w trzecim cyklu (3 miesiące)
80 procent zachodzi w ciążę w szóstym cyklu (6 miesięcy)
85 procent zachodzi w ciążę w dwunastym cyklu (jeden rok)
91 procent zachodzi w ciążę w 36 cyklu (3 lata)
Od 93 do 95 procent zachodzi w ciążę w 48 cyklu (4 lata).

[paula7191]

Ja bym bardzo chciała zajść za rok :-P do tego czasu planuję wyremontować mieszkanie i spędzić udane wakacje ;-) już od dawna marzy mi się dzidziuś... ale myślę, że 24 lata to będzie odpowiedni wiek. Skończę studia i znajdę lepszą pracę

[ruda_not_grazyna]

No cóż, w zasadzie to mogę dołączyć Staraliśmy się już o dzieciaczka, nie wyszło, teraz się trochę pokomplikowało i musimy poczekać. Więc postaramy się KIEDYŚ, nie potrafimy się w tej chwili określić nawet kiedy. Ja oczywiście mam nadzieję, że już zaraz niedługo, alee, wiadomo..

[LoveMessages]

Fajnie, że ktoś odpisał. Bo w sumie mi osobiście takiego tematu brakowało
Ja osobiście muszę najpierw kilka lat normalnie popracowac aby mysleć o dziecku.

paula7191Wygląda jak jesteśmy w tym samym wieku ja nawet więcej niż rok bym chciała poczekać

ruda_not_grazynaCo się odwlecze to nie uciecze trzeba być dobrej myśli

[ruda_not_grazyna]

Napisane przez LoveMessages

Fajnie, że ktoś odpisał. Bo w sumie mi osobiście takiego tematu brakowało
Ja osobiście muszę najpierw kilka lat normalnie popracowac aby mysleć o dziecku.

paula7191Wygląda jak jesteśmy w tym samym wieku ja nawet więcej niż rok bym chciała poczekać

ruda_not_grazynaCo się odwlecze to nie uciecze trzeba być dobrej myśli

Kilka lat normalnie popracować - czyli pracujesz nienormalnie?
właśnie taką mam nadzieję, że nie uciecze nic mi przez ten czas aczkolwiek mój instynkt macierzyński nie daje mi spokoju

[martu_la]

O mega fajnie, że powstał taki wątek Bo ja pomimo tego, że bardzo bym już chciała mieć bejbika wstymuję się z tym z powodów głównie ekonomicznych. Niedawno wyjechaliśmy za granicę, pracę mamy niezbyt pewną, ale i tak nam się zyje dużo lepiej niż w PL. Więc my byśmy chcieli rozpocząć starania o naszego dzidziusia mniej więcej w lipcu/sierpniu przyszłego roku.

[LoveMessages]

Napisane przez ruda_not_grazyna

Kilka lat normalnie popracować - czyli pracujesz nienormalnie?
właśnie taką mam nadzieję, że nie uciecze nic mi przez ten czas aczkolwiek mój instynkt macierzyński nie daje mi spokoju

haha no ja właśnie w ogóle nie pracuje a co gorsza mieszkam za granicą. Więc najpierw chce przepracować ten rok, dwa bo wiadomo, że jak będzie dziecko to ten rok bym chciała z nim być. Już rok nie pracuję od czasu wyjazdu z Polski i powiedzmy, że zajdę w ciąże to już pracy nie znajdę wiec tak na oko luka w CV 3 letnia. To za wiele...

---------- Dopisano o 22:30 ---------- Poprzedni post napisano o 22:30 ----------

Napisane przez martu_la

O mega fajnie, że powstał taki wątek Bo ja pomimo tego, że bardzo bym już chciała mieć bejbika wstymuję się z tym z powodów głównie ekonomicznych. Niedawno wyjechaliśmy za granicę, pracę mamy niezbyt pewną, ale i tak nam się zyje dużo lepiej niż w PL. Więc my byśmy chcieli rozpocząć starania o naszego dzidziusia mniej więcej w lipcu/sierpniu przyszłego roku.

No właśnie najpierw trzeba zapuścić korzenie a potem powiększać rodzinę.
Ale co nam po głowie chodzi to nasze

[martu_la]

Napisane przez LoveMessages

[/COLOR]
No właśnie najpierw trzeba zapuścić korzenie a potem powiększać rodzinę.
Ale co nam po głowie chodzi to nasze

Mi ta myśl po głowie chodzi już przez ostatnie kilka lat, ale zawsze coś sprawia, że jeszcze się nie zdecydowaliśmy na potomka. Ja bym już bardzo chciała, ale jestem na tle odpowiedzialna, (może aż za bardzo) że nie chcę, by trzeba było martwić się z czego utrzymamy dziecko, które jak wiadomo kosztuje całkiem sporo i sama miłość w tym wypadku to nie wszystko.
Poza tym, chcemy mieć minimum dwójkę dzieciaczków, choć marzenie to czwórka, a nie chcemy też zbyt dużej różnicy wieku.

A wy ile planujecie dzieciaczków?

[LoveMessages]

Najpierw jedno a potem się zobaczy. Może mamy tak dlatego ( my kobiety) , że "w naszym wieku" wiele koleżanek już ma dziecko, albo jest w ciąży. Przynajmniej u mnie tak jest. 4 to sporo jak na te czasy, ale to tylko od was zależy ile ich mieć będziecie. Masz zamiar zamieszkać na stałe za granicą? Imie dla dziecka/dzieci wybrane

[martu_la]

Jak na razie nie planujemy powrotu, ale nigdy nie wiadomo jak się życie potoczy więc zobaczymy.

Imię wybrane już od kilku lat, ale tylko dla chłopca jak na razie. Będzie Daniel Nie wiem czemu, ale żadne damskie mnie jakoś do końca nie przekonuje

A Wy?

[Goraleczka84]

Ale zajefajny wątek....
Naprawde! gartuluje pomysłu

co prawda jestem aktualnie na etapie ,,staranek" a raczej ...przymiarek do starania

nie robiliśmy żadnych badań, ani nic z tych rzeczy

jakoś tak czuje że co ma być to będzie...a co ma byc dane to też bedzie

dlatego postanowilam napisac tu.... bo po troche czuje sie jak w temacie ,,BIORE ZYCIE GARŚCIAMI"

[LoveMessages]

oO coraz więcej nas. Cieszę się, że temat się podoba, ale w sumie nie miałyśmy gdzie pisać bo jak się nie staramy tylko myślimy to inne tematy nie dla nas.

martu_la ja chcę Daniela :P Dlatego, że wymawia się tak samo i pisze w obu językach a to dla mnie ważne. Natomiast mój Tż chce uwaga uwaga Tyson :/ Chyba na głowe upadł!

Goraleczka84 Puki nie ma problemów to chyba nie warto robić badań. No nie wiem ja się w temat nie zagłębiałam jeszcze. Dziewczyny z innych wątków bardzo dokładnie się obserwują, ja nie bedę tego robić (no chyba, ze będą jakieś problemy)

[Drift]

witajcie, ciekawy wątek.
mam 23 lata i jakoś do dzidzi mi nie śpieszno
nie poczułam jeszcze chęci zostania mamą, może to kwestia tego w jakiej obecnie sytuacji się znajdujemy
skończyłam studia, właśnie przeprowadziłam się z tż do innego miasta, tu szukam pracy, czekam na stabilną sytuację w życiu. Tż pracuje, do tego jeszcze studiuje. Na razie nie myślimy o dziecku. Do tego dochodzi jeszcze kwestia mojego zdrowia. To jeszcze nie nasz czas, może za dwa lata

[LoveMessages]

Drift To smutne, że tak wielu osobom sytuacja finansowa nie pozwala na to by zdecydować się na dziecko. Chociaż w waszym przypadku to zrozumiałe. Dopiero się wprowadziłaś, trzeba spędzić troszkę czasu tylko z Tż i nacieszyć się sobą.

Ja osobiście chciałabym również zwiedzić kilka miejsc przed dzieckiem. Takie jak Japonia czy Tajlandia.

[martu_la]

Napisane przez LoveMessages

oO coraz więcej nas. Cieszę się, że temat się podoba, ale w sumie nie miałyśmy gdzie pisać bo jak się nie staramy tylko myślimy to inne tematy nie dla nas.

martu_la ja chcę Daniela :P Dlatego, że wymawia się tak samo i pisze w obu językach a to dla mnie ważne. Natomiast mój Tż chce uwaga uwaga Tyson :/ Chyba na głowe upadł!

No popatrz, ja się w moim ani bliższym ani dalszym otoczeniu nie spotykam za często z tym imieniem wśród małych dzieci, więc fajnie, że jeszcze komuś się takie imię podoba.
My je wymyśliliśmy jakoś pięć lat temu i cały czas się nam podoba. Wtedy nawet jeszcze nie planowaliśmy wyjazdu za granicę
Ale fakt, fajnie, że imię ma taki sam odpowiednik w angielskim, bo to jednak sporo ułatwia.

A tu się okaże, że same córki się trafią i będzie zonk z naszym Danielem.

Drift, witaj
Ja też nie mam za ciekawej sytuacji finansowej, no i 26 lat na karku zaraz stuknie, więc tym bardziej interesuję się tym tematem.

A co do podróżowania, to też mam niedosyt, chiałabym zobaczyć Islandię, Australię no i koniecznie Barcelonę.
Jednak myślę, że nawet z dzieckiem podróżowanie jest możliwe i nie będę się pod tym względem ograniczać.

[LoveMessages]

Napisane przez martu_la

A co do podróżowania, to też mam niedosyt, chiałabym zobaczyć Islandię, Australię no i koniecznie Barcelonę.
Jednak myślę, że nawet z dzieckiem podróżowanie jest możliwe i nie będę się pod tym względem ograniczać.

Moim zdaniem będzie. Co innego Barcelona a co innego Australia. Lot bardzooooo długi i wyczerpujący, być może z przesiadkami. Mam tutaj na myśli podróż z dzieckiem ok 3 letnim albo starszym. To trudne do zoorganizowanie takie dalekie wyjazdy.

[martu_la]

Napisane przez LoveMessages

Moim zdaniem będzie. Co innego Barcelona a co innego Australia. Lot bardzooooo długi i wyczerpujący, być może z przesiadkami. Mam tutaj na myśli podróż z dzieckiem ok 3 letnim albo starszym. To trudne do zoorganizowanie takie dalekie wyjazdy.

Może i tak, ale raczej w najbliższym czasie i tak raczej do Australii nie uda mi się polecieć, więc bardziej prawdopodobne, że moje dzieci będą już starsze.
A odkładać macierzyństwa nie chce np. jeszcze 3 lata, z resztą i tak nie uda mi się zobaczyć wszystkiego co bym chciała, zanim pojawią się dzieci, bo to fizycznie nie możliwe.
I też myślę, że wiele przeszkód jest tylko i wyłącznie w naszej głowie, dlatego dobra organizacja i można podróżować też z dzieckiem.

[Drift]

Napisane przez LoveMessages

Ja osobiście chciałabym również zwiedzić kilka miejsc przed dzieckiem. Takie jak Japonia czy Tajlandia.

mały off - czy Japonia interesuje Cię ogólnie, kultura, język czy z ciekawości chciałabyś zwiedzić ten kraj? wybacz, że pytam, moja siostra ma kompletnego bzika na punkcie tego tematu, sama zaczęła się uczyć japońskiego, robić tradycyjne potrawy, kolekcjonuje mangi, ogląda anime. Totalny fiks

Napisane przez martu_la

Drift, witaj
Ja też nie mam za ciekawej sytuacji finansowej, no i 26 lat na karku zaraz stuknie, więc tym bardziej interesuję się tym tematem.

witaj
szkoda, że niewiele z nas dziś może pozwolić sobie na malucha, bez stałej sytuacji finansowej jest ciężko i tyle wyrzeczeń po drodze powodzenia w 'tworzeniu' Daniela

[LoveMessages]

Napisane przez Drift

mały off - czy Japonia interesuje Cię ogólnie, kultura, język czy z ciekawości chciałabyś zwiedzić ten kraj? wybacz, że pytam, moja siostra ma kompletnego bzika na punkcie tego tematu, sama zaczęła się uczyć japońskiego, robić tradycyjne potrawy, kolekcjonuje mangi, ogląda anime. Totalny fiks

Z ciekawości jedynie. Wiele słyszałam o tym kraju, dużo zdj obejrzałam i teraz chciałabym to wszystko sama zobaczyć
Więc Twoja siostra powinna zamieszkać w Japonii

[martu_la]

Napisane przez Drift

witaj
szkoda, że niewiele z nas dziś może pozwolić sobie na malucha, bez stałej sytuacji finansowej jest ciężko i tyle wyrzeczeń po drodze powodzenia w 'tworzeniu' Daniela

Dzięki, chociaż jeszcze trochę czasu pewnie upłynie zanim się ostatecznie zdecydujemy. Mam nadzieję, że w przyszłym roku latem się uda, ale wiadomo, że niczego nie można zaplanować tak jak by się chciało.

Dlatego właśnie zdecydowaliśmy się na wyjazd, bo będąc po studiach (ja i mąż) pracowaliśmy za w sumie 3000 zł, mieszkaliśmy na pokoju w moim domu rodzinnym i mogliśmy zaoszczędzić 200-300 zł, co jest sumą śmieszną jak na dzisiejsze czasy. Nie wyobrażam sobie w tym wszystkim jeszcze dziecka i perspektywy mieszkania na pokoju jeszcze przez x lat, bo na kredyt to się na pewno żaden nie łapaliśmy. A w rodzinie mamy takie przypadki, że mieszkają na jednym mieszkaniu czteropokojowym w 3 rodziny: 2 os dorosłe plus dzieci 5 lat i roczek(jeden pokój), 2 osoby dorosłe i dwulatka(drugi pokój), ich rodzice- jeden pokój, i jeszcze 2 młodszego rodzeństwa dzielą jeden pokój.

[Drift]

Napisane przez LoveMessages

Z ciekawości jedynie. Wiele słyszałam o tym kraju, dużo zdj obejrzałam i teraz chciałabym to wszystko sama zobaczyć
Więc Twoja siostra powinna zamieszkać w Japonii

powinna, powinna pytam bo wiele od niej się dowiedziałam na temat tego co w tym kraju jest. chociaż ja chyba bym nie miała odwagi zapuścić się aż tak daleko w nieznane

Napisane przez martu_la

Dzięki, chociaż jeszcze trochę czasu pewnie upłynie zanim się ostatecznie zdecydujemy. Mam nadzieję, że w przyszłym roku latem się uda, ale wiadomo, że niczego nie można zaplanować tak jak by się chciało.

Dlatego właśnie zdecydowaliśmy się na wyjazd, bo będąc po studiach (ja i mąż) pracowaliśmy za w sumie 3000 zł, mieszkaliśmy na pokoju w moim domu rodzinnym i mogliśmy zaoszczędzić 200-300 zł, co jest sumą śmieszną jak na dzisiejsze czasy. Nie wyobrażam sobie w tym wszystkim jeszcze dziecka i perspektywy mieszkania na pokoju jeszcze przez x lat, bo na kredyt to się na pewno żaden nie łapaliśmy. A w rodzinie mamy takie przypadki, że mieszkają na jednym mieszkaniu czteropokojowym w 3 rodziny: 2 os dorosłe plus dzieci 5 lat i roczek(jeden pokój), 2 osoby dorosłe i dwulatka(drugi pokój), ich rodzice- jeden pokój, i jeszcze 2 młodszego rodzeństwa dzielą jeden pokój.

kongo bongo
ale też znam przypadki kiedy wiele osób cieśni się na jednym małym mieszkanku i nigdy nic dobrego z tego nie wyszło. My z tż mieszkamy teraz w małej kawalerce, na szczęście z antresolką więc trochę miejsca zaoszczędzone niby za dobre pieniędze, ale i tak przy jego jednej pensji nie jesteśmy w stanie nic odłożyć na zaś, a coś na czarną godzinę by się przydało.

[ruda_not_grazyna]

Napisane przez LoveMessages

haha no ja właśnie w ogóle nie pracuje a co gorsza mieszkam za granicą. Więc najpierw chce przepracować ten rok, dwa bo wiadomo, że jak będzie dziecko to ten rok bym chciała z nim być. Już rok nie pracuję od czasu wyjazdu z Polski i powiedzmy, że zajdę w ciąże to już pracy nie znajdę wiec tak na oko luka w CV 3 letnia. To za wiele...

---------- Dopisano o 22:30 ---------- Poprzedni post napisano o 22:30 ----------


No właśnie najpierw trzeba zapuścić korzenie a potem powiększać rodzinę.
Ale co nam po głowie chodzi to nasze

Ahh w tym sensie to już teraz rozumiem. No ja w zasadzie też chcę 'zdobyć' umowę i w miarę stałą pracę, żeby potem nie obudzić się z ręką w nocniku

Napisane przez martu_la

Mi ta myśl po głowie chodzi już przez ostatnie kilka lat, ale zawsze coś sprawia, że jeszcze się nie zdecydowaliśmy na potomka. Ja bym już bardzo chciała, ale jestem na tle odpowiedzialna, (może aż za bardzo) że nie chcę, by trzeba było martwić się z czego utrzymamy dziecko, które jak wiadomo kosztuje całkiem sporo i sama miłość w tym wypadku to nie wszystko.
Poza tym, chcemy mieć minimum dwójkę dzieciaczków, choć marzenie to czwórka, a nie chcemy też zbyt dużej różnicy wieku.

A wy ile planujecie dzieciaczków?

ja chcę trójkę, Tż się upiera przy dwójce. W zasadzie to zależy wszystko od tego jak będziemy stali finansowo, bo jak na razie, w porównaniu do znajomych to jestem nieudacznikiem życiowym..

Napisane przez Goraleczka84

Ale zajefajny wątek....
Naprawde! gartuluje pomysłu

co prawda jestem aktualnie na etapie ,,staranek" a raczej ...przymiarek do starania

nie robiliśmy żadnych badań, ani nic z tych rzeczy

jakoś tak czuje że co ma być to będzie...a co ma byc dane to też bedzie

dlatego postanowilam napisac tu.... bo po troche czuje sie jak w temacie ,,BIORE ZYCIE GARŚCIAMI"

Nie warto na razie robić badań, jeśli jakiś czas nie będzie Wam się udawało to chyba wtedy można się pobadać - tak myślę.

[LoveMessages]

ruda_not_grazynaNie porównuj się do znajomych bo to niczego dobrego nie wróży. Czasami wiele zależy od szczęścia. Jeżeli ktoś załapał jakimś cudem raz dobrą pracę to później każda kolejna będzie na tym samym poziomie lub lepsza. Widzę to po swoich koleżankach. Jak któraś dostała fajną prace po maturze to już każda kolejna była świetna a obydwie mamy studia z tej samej uczelni i jesteśmy podobne intelektualnie. Ale nie ma co marudzić my też możemy mieć fajną pracę. Zresztą co to znaczy praca na poziomie? Ja osobiście nie lubie tego, że ludzie uważają pracę biurową lepszą od tej np: w restauracji czy na kasie w sklepie.
No i druga sprawa ile należy zarabiać by mieć chociaż te jedno dziecko? Czy 3 000- 4 000 tyś wystarczy? Ile takie dzieko potrzebuje gdy jest malutkie? Wiadomo, że jak pracujemy to po pewnym czasie dostajemy jakiś awans, albo zmieniamy prace na lepszą bo mamy już doświadczenie.
No właśnie czy 3000 miesięcznie wystarczy na dwie dorosłe osoby, niemowlaka, rachunki itd? Pewnie wszystko zależy od tego czy mamy swoje mieszkanie. Jak mamy to myślę, że są duże szanse chociaż standard życia skromny.

[ruda_not_grazyna]

Napisane przez LoveMessages

ruda_not_grazynaNie porównuj się do znajomych bo to niczego dobrego nie wróży. Czasami wiele zależy od szczęścia. Jeżeli ktoś załapał jakimś cudem raz dobrą pracę to później każda kolejna będzie na tym samym poziomie lub lepsza. Widzę to po swoich koleżankach. Jak któraś dostała fajną prace po maturze to już każda kolejna była świetna a obydwie mamy studia z tej samej uczelni i jesteśmy podobne intelektualnie. Ale nie ma co marudzić my też możemy mieć fajną pracę. Zresztą co to znaczy praca na poziomie? Ja osobiście nie lubie tego, że ludzie uważają pracę biurową lepszą od tej np: w restauracji czy na kasie w sklepie.
No i druga sprawa ile należy zarabiać by mieć chociaż te jedno dziecko? Czy 3 000- 4 000 tyś wystarczy? Ile takie dzieko potrzebuje gdy jest malutkie? Wiadomo, że jak pracujemy to po pewnym czasie dostajemy jakiś awans, albo zmieniamy prace na lepszą bo mamy już doświadczenie.
No właśnie czy 3000 miesięcznie wystarczy na dwie dorosłe osoby, niemowlaka, rachunki itd? Pewnie wszystko zależy od tego czy mamy swoje mieszkanie. Jak mamy to myślę, że są duże szanse chociaż standard życia skromny.

Niby ja to wszystko wiem, ale moja psychika jest silniejsza ode mnie Jak dla mnie to nie ma różnicy gdzie się pracuje, tylko w zasadzie - zabrzmi to blacharsko-materialnie - rozchodzi się o zarobki. Nie widzę różnicy między pracą biurową a fizyczną, co kto lubi. Bo ja np. nie nadawałabym się na kelnerkę, ale siedzenie za biurkiem i patrzenie w okno też mi nie pasuje - muszę mieć zajęcie, żeby dzień w pracy minął szybko i sprawnie.
Co do zarobków, by mieć dziecko - dużo zależy gdzie mieszkamy, ile zarabiamy itd. Bo jak para mieszka w pokoju u rodziców i dokłada się do rachunków na pewno ma łatwiej (finansowo) niż para wynajmująca mieszkanie bądź z kredytem na karku. Nam 3tys by nie wystarczyło, połowa to same opłaty za mieszkanie i inne rachunki, do tego szkoła Tż, więc zostało by nam 900zł na życie - chyba trochę mało, co?

[LoveMessages]

900 zł hmnnnn... wiesz ja nie mam pojęcia ile dziecko kosztuje, ale pewnie sporo. Tak na oko powiedzmy 400 zl mc?? Więc zostaje wam 500... średnio 16 zł/dzień. Trochę lipa. Może ktoś wie ile kosztuje utrzymanie dziecka na mc?

[Drift]

Napisane przez ruda_not_grazyna

Niby ja to wszystko wiem, ale moja psychika jest silniejsza ode mnie Jak dla mnie to nie ma różnicy gdzie się pracuje, tylko w zasadzie - zabrzmi to blacharsko-materialnie - rozchodzi się o zarobki. Nie widzę różnicy między pracą biurową a fizyczną, co kto lubi. Bo ja np. nie nadawałabym się na kelnerkę, ale siedzenie za biurkiem i patrzenie w okno też mi nie pasuje - muszę mieć zajęcie, żeby dzień w pracy minął szybko i sprawnie.
Co do zarobków, by mieć dziecko - dużo zależy gdzie mieszkamy, ile zarabiamy itd. Bo jak para mieszka w pokoju u rodziców i dokłada się do rachunków na pewno ma łatwiej (finansowo) niż para wynajmująca mieszkanie bądź z kredytem na karku. Nam 3tys by nie wystarczyło, połowa to same opłaty za mieszkanie i inne rachunki, do tego szkoła Tż, więc zostało by nam 900zł na życie - chyba trochę mało, co?

ja uważam, że nie ma się czego wstydzić
sama miałam fajną pracę na miejscu zamieszkania, ale po redukcji etatów w szkolnej świetlicy poleciałam jako pierwsza, ta najmniej doświadczona i z najkrótszym stażem pracy. Bez kokosów ale w zawodzie, robisz to co lubisz. Sytuacja się zmieniła i zaczęłam pracę w zakładzie produkcyjnym. Co z tego? były pieniędze, ale do czasu bo jak spojrzysz na znajome które dzięki znajomością pracują bez kwalifikacji w miejscach gdzie nie wiedzą co w ogóle robią, do tego mają facetów zarabiających miliardy masz prawo pomyśleć, że coś jej z tobą nie tak. nie wstydzę się przyznać, że zazdroszczę tym którzy mają więcej szczęścia niż ja. przecież to wcale nie znaczy, że im źle życzę
pamiętaj jednak, że wszystko się z czasem układa, małymi kroczkami dojdziesz do tego co sobie założysz, trzeba tylko konsekwentnie do tego dążyć.
nam z tż też było ciężko, ponad rok się zbieraliśmy z wystartowaniem na swoje bo trzeba było odłożyć pieniądze, po drodze sporo wydatków, jego przenieśli do innej miejscowości i tak cały czas coś, aż w końcu się udało i jesteśmy. Na swoim, skromnie, ale jest moja praca plus zaoszczędzimy trochę i weźmiemy cywila, a potem może znajdę w sobie zew matki

[CoffeeMonster]

Fajne, że powstał wątek Będę zaglądać

My co prawda myślimy się rozmnożyć po ślubie jesteśmy jak najbardziej pozytywnej myśli. Czyli starania od około połowy grudnia/styczeń. Niby fajnie po mamy własne mieszkanko nawet spore (co prawda na kredyt, ale nie biedujemy absolutnie) i obydwoje stałą prackę.
Ale mój TŻ jest po żylakach powrózka nasiennego (miał operację w styczniu tamtego roku) i nie wiadomo czy w ogóle jest płodny Ale stwierdzliśmy, że nie będziemy sobie robić stresu z bieganiem po klinikach płodności. Po ślubie dajemy sobie rok i albo będzie dzidzia, albo zaczniemy dociekać przyczyny, potem ewentualnie adopcja. Nie chemy wpadać w paranoje i robić wszystkiego od razu pod testy i tabletki. Stres nie pomaga. Czasami trzeba sę wyluzować i o tym nie myślieć! I tak jak w tytule "brać garściami". Nie jestem też zwolenniczką in vitro, bo tyle dzieci opuszczonych czeka na nowy dom szansę i miłość.

[ruda_not_grazyna]

Napisane przez LoveMessages

900 zł hmnnnn... wiesz ja nie mam pojęcia ile dziecko kosztuje, ale pewnie sporo. Tak na oko powiedzmy 400 zl mc?? Więc zostaje wam 500... średnio 16 zł/dzień. Trochę lipa. Może ktoś wie ile kosztuje utrzymanie dziecka na mc?

ja właściwie też średnio się orientuję, aczkolwiek mam znajome, które nie pracując, żyjąc z alimentów utrzymują i siebie i dziecko. Więc na pewno da się, myślę, że tu jest bardziej kwestia przyzwyczajenia się do pewnego standardu życia.

Napisane przez Drift

ja uważam, że nie ma się czego wstydzić
sama miałam fajną pracę na miejscu zamieszkania, ale po redukcji etatów w szkolnej świetlicy poleciałam jako pierwsza, ta najmniej doświadczona i z najkrótszym stażem pracy. Bez kokosów ale w zawodzie, robisz to co lubisz. Sytuacja się zmieniła i zaczęłam pracę w zakładzie produkcyjnym. Co z tego? były pieniędze, ale do czasu bo jak spojrzysz na znajome które dzięki znajomością pracują bez kwalifikacji w miejscach gdzie nie wiedzą co w ogóle robią, do tego mają facetów zarabiających miliardy masz prawo pomyśleć, że coś jej z tobą nie tak. nie wstydzę się przyznać, że zazdroszczę tym którzy mają więcej szczęścia niż ja. przecież to wcale nie znaczy, że im źle życzę
pamiętaj jednak, że wszystko się z czasem układa, małymi kroczkami dojdziesz do tego co sobie założysz, trzeba tylko konsekwentnie do tego dążyć.
nam z tż też było ciężko, ponad rok się zbieraliśmy z wystartowaniem na swoje bo trzeba było odłożyć pieniądze, po drodze sporo wydatków, jego przenieśli do innej miejscowości i tak cały czas coś, aż w końcu się udało i jesteśmy. Na swoim, skromnie, ale jest moja praca plus zaoszczędzimy trochę i weźmiemy cywila, a potem może znajdę w sobie zew matki

o widzisz, chyba takich słów potrzebowałam, bo szczerze, zaczęłam się właśnie wstydzić swojego myślenia. Właśnie chodzi o to, że ja chcę robić to co lubię, coś, dzięki czemu będę w miare radośnie szła do pracy i tam szybko mi czas zleci (bo obecnie mam taką pracę, że są dni, w których nie mam czasu iść do kibla, a są takie, że już mi brakuje pomysłów co ze sobą zrobić..) A 3/4 moich znajomych są w miarę zadowoleni z pracy, mają możliwości kredytów czy innego usamodzielnienia. A my co prawda mieszkamy sami, ale na wynajmie, bo na kredyt nie ma co liczyć z naszymi udokumentowanymi zarobkami. I wiem, że na każdego przyjdzie pora, ale najbardziej boli mnie to, że inni mają wszystko gdzieś a dostają co chcą, a my się głowimy na milion sposobów i daleka droga przed nami..

Napisane przez CoffeeMonster

Fajne, że powstał wątek Będę zaglądać

My co prawda myślimy się rozmnożyć po ślubie jesteśmy jak najbardziej pozytywnej myśli. Czyli starania od około połowy grudnia/styczeń. Niby fajnie po mamy własne mieszkanko nawet spore (co prawda na kredyt, ale nie biedujemy absolutnie) i obydwoje stałą prackę.
Ale mój TŻ jest po żylakach powrózka nasiennego (miał operację w styczniu tamtego roku) i nie wiadomo czy w ogóle jest płodny Ale stwierdzliśmy, że nie będziemy sobie robić stresu z bieganiem po klinikach płodności. Po ślubie dajemy sobie rok i albo będzie dzidzia, albo zaczniemy dociekać przyczyny, potem ewentualnie adopcja. Nie chemy wpadać w paranoje i robić wszystkiego od razu pod testy i tabletki. Stres nie pomaga. Czasami trzeba sę wyluzować i o tym nie myślieć! I tak jak w tytule "brać garściami". Nie jestem też zwolenniczką in vitro, bo tyle dzieci opuszczonych czeka na nowy dom szansę i miłość.

za podejście nie stresujcie się na zapas, dobrze, że podchodzicie do tego tematu na spokojnie

[LoveMessages]

Napisane przez Drift

ja uważam, że nie ma się czego wstydzić
sama miałam fajną pracę na miejscu zamieszkania, ale po redukcji etatów w szkolnej świetlicy poleciałam jako pierwsza, ta najmniej doświadczona i z najkrótszym stażem pracy. Bez kokosów ale w zawodzie, robisz to co lubisz. Sytuacja się zmieniła i zaczęłam pracę w zakładzie produkcyjnym. Co z tego? były pieniędze, ale do czasu bo jak spojrzysz na znajome które dzięki znajomością pracują bez kwalifikacji w miejscach gdzie nie wiedzą co w ogóle robią, do tego mają facetów zarabiających miliardy masz prawo pomyśleć, że coś jej z tobą nie tak. nie wstydzę się przyznać, że zazdroszczę tym którzy mają więcej szczęścia niż ja. przecież to wcale nie znaczy, że im źle życzę
pamiętaj jednak, że wszystko się z czasem układa, małymi kroczkami dojdziesz do tego co sobie założysz, trzeba tylko konsekwentnie do tego dążyć.
nam z tż też było ciężko, ponad rok się zbieraliśmy z wystartowaniem na swoje bo trzeba było odłożyć pieniądze, po drodze sporo wydatków, jego przenieśli do innej miejscowości i tak cały czas coś, aż w końcu się udało i jesteśmy. Na swoim, skromnie, ale jest moja praca plus zaoszczędzimy trochę i weźmiemy cywila, a potem może znajdę w sobie zew matki

Uważam tak samo, że nie ma się czego wstydzić. Praca to praca i nie każdy musi być prezesem " bo robić nie ma komu" Ważne by czerpać z niej przyjemność i utrzymać się na jako takim poziomie. Zdrowa zazdrość jest dobra bo daje nam kopa i rozwijamy się by dojść gdzieś dalej i nie stać w miejscu.

[Drift]

Napisane przez ruda_not_grazyna

I wiem, że na każdego przyjdzie pora, ale najbardziej boli mnie to, że inni mają wszystko gdzieś a dostają co chcą, a my się głowimy na milion sposobów i daleka droga przed nami..

najbardziej chyba boli to, że samemu dostało się już tyle od życia w dupę, że traci się wiarę patrząc jak innym wszystko przychodzi z łatwością, wiem dokładnie o co chodzi. I nie lubię też gdy ktoś mówi, że o życiu to w naszym wieku wiemy tyle ile gilów mamy pod nosem bo to g.ówno prawda. Na szczęście mamy naszych tż'tów mój nauczył mnie żeby się nie poddawać. Jest moim małym światełkiem nadziei bo sam jest idealnym przykładem na to, że jeśli się chce to można. trochę jak w piosence ... bo kiedy jedno spada w dół drugie ciągnie je ku górze happysad.