Czy powiedzieć koleżankom?

[zaba360]

Postaram się bardzo krótko, jestem na pierwszym roku studiów, moi rodzice piją dzień w dzień i sobie z tym nie radzę, są chwile dobre, ale wieczorem jest tragedia... Nie da im się przetłumaczyć, bo są jeszcze większe awantury i wyzywanie. Nikt o tym nie wie, bo trzymam to w sobie, ale powoli nie mogę i moje najlepsze koleżanki widzą, że coś jest nie tak, że chodzę smutna, a ostatnio jak nie mogłam wytrzymać napisałam smsa, że chcę umrzeć. Rano stwierdziłam, że to głupie, bo co im powiem, wstyd, ale mi nie uwierzyły, że się pomyliłam. Nie wiem czy im mam to powiedzieć, bo chcą to ze mną wyjaśnić, w sumie co mi to da, że im powiem, tylko ich obarczę i jeszcze się głupio poczują, a nic się nie zmieni. Czuję się po prostu strasznie sama i nie wiem co zrobić. Nie mam trochę czasu na terapię teraz. Ale chodzi o to co zrobić z dziewczynami? Nie chcą mi odpuścić, mówią, że się martwią.

[201610310857]

Powiedziec jesli sa to osoby godne zaufania
A dla samej siebie, znalezx pokoj, wyprowadzic sie, jak rodzice nie beda chcieli Cie utrzymywac to do sadu po alimenty i dodatkowo sobie dorabiac. Zerwac kontakt z alkoholikami, bo nigdu sie nie uwolnisz

[MissChievousTess]

Jeśli osoby zaufane to powiedz jaka jest sytuacja. Możliwe, że znajdziesz wsparcie poza rodziną.

[ajah]

Napisane przez zaba360

Postaram się bardzo krótko, jestem na pierwszym roku studiów, moi rodzice piją dzień w dzień i sobie z tym nie radzę, są chwile dobre, ale wieczorem jest tragedia... Nie da im się przetłumaczyć, bo są jeszcze większe awantury i wyzywanie. Nikt o tym nie wie, bo trzymam to w sobie, ale powoli nie mogę i moje najlepsze koleżanki widzą, że coś jest nie tak, że chodzę smutna, a ostatnio jak nie mogłam wytrzymać napisałam smsa, że chcę umrzeć. Rano stwierdziłam, że to głupie, bo co im powiem, wstyd, ale mi nie uwierzyły, że się pomyliłam. Nie wiem czy im mam to powiedzieć, bo chcą to ze mną wyjaśnić, w sumie co mi to da, że im powiem, tylko ich obarczę i jeszcze się głupio poczują, a nic się nie zmieni. Czuję się po prostu strasznie sama i nie wiem co zrobić. Nie mam trochę czasu na terapię teraz. Ale chodzi o to co zrobić z dziewczynami? Nie chcą mi odpuścić, mówią, że się martwią.

Powiedzieć.
Ważne, byś uswiadomiła sobie, że picie twoich rodziców nie jest twoim wyborem- nie masz się czego wstydzić, ani brać za to odpowiedzialności.

[Yennefer92]

Napisane przez ajah

Powiedzieć.
Ważne, byś uswiadomiła sobie, że picie twoich rodziców nie jest twoim wyborem- nie masz się czego wstydzić, ani brać za to odpowiedzialności.

Dokładnie!

[zaba360]

Tylko co im powiem, że obrzydliwi są zapijaczeni i te głosy i że ojciec rok temu spał na stole na wigilii? Strasznie mi wstyd, nie wiem jak w ogóle mi to przejdzie przez gardło i nie chcę żeby się dziwnie na mnie patrzyły i miały za gorszą. Potem przyjdą do mnie i też jak będą na nich patrzyły to oj, w sumie nic nie zmieni sie jak im powiem.

[Darkoz]

Skoro się martwią i interesują, a przy tym uważasz je za godne zaufania, to powiedz. Przez internet można się produkować i produkować, ale realne koleżanki na pewno lepiej Ci pomogą zmienić swoje życie, wyprowadzić się itd. Bo zmiana zdecydowanie jest Ci potrzebna, jak i wsparcie.

[ajah]

Napisane przez zaba360

Tylko co im powiem, że obrzydliwi są zapijaczeni i te głosy i że ojciec rok temu spał na stole na wigilii? Strasznie mi wstyd, nie wiem jak w ogóle mi to przejdzie przez gardło i nie chcę żeby się dziwnie na mnie patrzyły i miały za gorszą. Potem przyjdą do mnie i też jak będą na nich patrzyły to oj, w sumie nic nie zmieni sie jak im powiem.

Skoro wg ciebie się niewiele zmieni, to co Ci szkodzi zaryzyować?


Myślisz, ze ty jesteś pierwsza w takiej sytuacji? Nie jesteś.
A jedną z najgorszych rzeczy jakie możesz zrobić to dochowywać sekretu alkoholika.
Nie musisz nikomu mówić, ze ojciec spał na stole.
Możesz powiedzieć, że rodzice są alkoholikami, a tobie jest z tym ciężko.
To ty myślisz sobie jako o gorszej, i obawiasz się podobne oceny ze strony koleżanek. Ich odbiór może być zupełnie inny. Jesli będzie taki jakiego się spodziewasz- wiadomo, że nie są dobrymi koleżankami.


Ewidentnie potrzebujesz pomocy. Wg mnie powinnas poszukać grupy DDA czy po prostu pomocy w poradni osob uzaleznionych i wspoluzależnionych.

[gwiazdka100000]

Koniecznie im powiedz! Ty nie masz sie czego wstydzić, to nie jest Twoja wina A koleżanki jeśli nie zrozumieją to znaczy, że nie są Ciebie warte. Rodziców radzę olać, sami muszą chcieć się wyleczyć. A Ty powinnaś chodzić do psychologa. Wiem co czujesz- moi rodzice też są alkoholikami, też nieraz się wstydu najdałam przez nich. W końcu powiedziałam dość- wyprowadziłam się, zarabiam sama na siebie ( i na długi po nich ), ale nikt mi pijany nie robi awantur i nie ryczę już codziennie przez nikogo. Wizyty u psychologa naprawdę dużo dają

[Yennefer92]

Napisane przez gwiazdka100000

Koniecznie im powiedz! Ty nie masz sie czego wstydzić, to nie jest Twoja wina A koleżanki jeśli nie zrozumieją to znaczy, że nie są Ciebie warte. Rodziców radzę olać, sami muszą chcieć się wyleczyć. A Ty powinnaś chodzić do psychologa. Wiem co czujesz- moi rodzice też są alkoholikami, też nieraz się wstydu najdałam przez nich. W końcu powiedziałam dość- wyprowadziłam się, zarabiam sama na siebie ( i na długi po nich ), ale nikt mi pijany nie robi awantur i nie ryczę już codziennie przez nikogo. Wizyty u psychologa naprawdę dużo dają

Gratuluję !
A Tobie Autorko radzę, żebyś powiedziała. Jeżeli tak się martwią i naciskają, żebyś powiedziała, co się dzieje, to znaczy, że są godne zaufania. Również miała różne problemy w rodzinie, m.in. trochę z alkoholem, ale nie uważam, żeby czyniło to ze mnie gorszej osoby, albo żeby ktoś z tego powodu miał na mnie krzywo patrzeć. Pamiętaj, że to nie Twoja wina i to nie Ty powinnaś się wstydzić.
A co Ci to pomoże? Otóż nie będziesz sama ze swoimi problemami, a koleżanki będą starały Ci się pomagać.
I tak jak mówią przedmówczynie - idź do psychologa .

[mogg]

Gdyby moja najlepsza przyjaciolka powiedziala ze jej rodzice pija ze nie radzi sobie - staralabym sie zrobic wszystko co w mojej mocy by znalesc dla niej pomoc by zobaczyla ze jestem i trzymam za reke i moze zawsze do mnie zadzwonic , przyjsc. Poruszylabym niebo i zimie by znalesc dla niej pomoc.
Powiedz ... Skoro juz zareagowaly to znaczy ze zalezy im na tobie.
Nue masz sie czego wstydzic , rodzicow nie wybieramy sle swoja przyszlisc juz tak. Mam nadzieje za zawalczys o sibie , dla siebie samej. Trzymam mocno kciuki !

zjadam literki i gubie polskie znaki na moim lenovo )

[SorbetMalinowy]

Za czasów szkolnych moi najlepsi przyjaciele znali moją sytuację rodzinną (ojciec pił) i miałam w nich duże wsparcie, dodatkowo okazało się, że nie jestem jedyną osobą, która ma tego typu problem.

[AlaZala]

Jeśli są to naprawdę dobre koleżanki to zrobią wszystko, żeby Ci pomóc. A pomoc innych jest Ci potrzebna. Gdyby osoba, na której mi zależy, miała taki problem, jak Twój, chciałabym, żeby wiedziała przede wszystkim, że zawsze może do mnie przyjść, gdy sytuacja w domu staje się nieprzyjemna, że zawsze może ze mną porozmawiać. Szukałabym też dobrego terapeuty, pytała o radę swoich znajomych i starała się namówić ją na leczenie, nawet jeśli widziałaby dużo przeszkód w jego podjęciu.

Musisz być tylko wobec nich całkowicie szczera. Powiedzenie innym tego, co dusisz w sobie na pewno da Ci też dużą ulgę.

[czarna_maciejka]

Ale to sa twoje bliskie kolezanki, przyjaciolki, czy tylko znajome?
Mam wrazenie, ze jednak tylko to drugie. Masz przyjaciolke? Moze jej powiedz, porozmawiaj jak ci ciezko, spytaj czy mozesz liczyc na nia w ciezszych chwilach.
Bo kolezankom z roku nie zwierzalabym sie z takich spraw, ogolnie bym pewnie powiedziala, ze mam problem w domu i tyle.

[AlaZala]

Napisane przez czarna_maciejka

Ale to sa twoje bliskie kolezanki, przyjaciolki, czy tylko znajome?
Mam wrazenie, ze jednak tylko to drugie. Masz przyjaciolke? Moze jej powiedz, porozmawiaj jak ci ciezko, spytaj czy mozesz liczyc na nia w ciezszych chwilach.
Bo kolezankom z roku nie zwierzalabym sie z takich spraw, ogolnie bym pewnie powiedziala, ze mam problem w domu i tyle.

Zdecydowanie nie zgadzam się.
To, że ktoś jest teraz naszą koleżanką, znajomą, czy przyjaciółką, nie oznacza, że będzie pełnił tę samą rolę jutro lub za tydzień. Awans i degradacja w tej hierarchii zawsze są możliwe, a o takim przewartościowaniu decyduje często postępowanie takiej osoby w trudnych dla nas chwilach, gdy właśnie potrzebna jest nam pomoc.

[zaba360]

To są koleżanki z roku, ale znam je już rok, wydaje mi się, że mogę mówić o nich przyjaciółki, nie wiem, mam też inne koleżanki, dwie bliższe, ale chyba nie chce im mówić, jak już to jednej, ale z nią rzadko gadam ostatnio... Właśnie jak już to tym z roku, które się dopytują i martwią. Nie wiem, nie ufam ludziom ogólnie za bardzo, staram się, ale nie potrafię do końca, boję się, bo to za ważna sprawa, jedna może wygadać.
A z tym psychologiem to wystarczy się zgłosić do takiego normalnego, czy jest jakiś specjalny od uzaleznień, takich rzeczy?
Jak jest ciężko to chcę im powiedzieć, ale rano jak jest w miarę ok, to mi przechodzi, bo głupio, bo jest w miarę, ale chyba im powiem, jednej na pewno, tylko strasznie boje się reakcji i tego jak potem będą na mnie cały czas patrzeć.

[Yennefer92]

Napisane przez zaba360

To są koleżanki z roku, ale znam je już rok, wydaje mi się, że mogę mówić o nich przyjaciółki, nie wiem, mam też inne koleżanki, dwie bliższe, ale chyba nie chce im mówić, jak już to jednej, ale z nią rzadko gadam ostatnio... Właśnie jak już to tym z roku, które się dopytują i martwią. Nie wiem, nie ufam ludziom ogólnie za bardzo, staram się, ale nie potrafię do końca, boję się, bo to za ważna sprawa, jedna może wygadać.
A z tym psychologiem to wystarczy się zgłosić do takiego normalnego, czy jest jakiś specjalny od uzaleznień, takich rzeczy?
Jak jest ciężko to chcę im powiedzieć, ale rano jak jest w miarę ok, to mi przechodzi, bo głupio, bo jest w miarę, ale chyba im powiem, jednej na pewno, tylko strasznie boje się reakcji i tego jak potem będą na mnie cały czas patrzeć.

Jak nie chcesz powiedzieć im całej prawdy, to po prostu zaznacz, że masz problemy w domu, ale nie chcesz o nich opowiadać.
Chociaż ja jestem z osób, którym wygadanie się innym pomaga, ale to już kwestia charakteru.

[Rilla82]

Napisane przez zaba360

Tylko co im powiem, że obrzydliwi są zapijaczeni i te głosy i że ojciec rok temu spał na stole na wigilii? Strasznie mi wstyd, nie wiem jak w ogóle mi to przejdzie przez gardło i nie chcę żeby się dziwnie na mnie patrzyły i miały za gorszą. Potem przyjdą do mnie i też jak będą na nich patrzyły to oj, w sumie nic nie zmieni sie jak im powiem.

Ale to nie Tobie powinno być wstyd
Ta sytuacja nie jest Twoją winą, nie można oceniać Ciebie przez pryzmat czyjegoś uzależnienia.

Napisane przez ajah

Skoro wg ciebie się niewiele zmieni, to co Ci szkodzi zaryzyować?


Myślisz, ze ty jesteś pierwsza w takiej sytuacji? Nie jesteś.
A jedną z najgorszych rzeczy jakie możesz zrobić to dochowywać sekretu alkoholika.
Nie musisz nikomu mówić, ze ojciec spał na stole.
Możesz powiedzieć, że rodzice są alkoholikami, a tobie jest z tym ciężko.
To ty myślisz sobie jako o gorszej, i obawiasz się podobne oceny ze strony koleżanek. Ich odbiór może być zupełnie inny. Jesli będzie taki jakiego się spodziewasz- wiadomo, że nie są dobrymi koleżankami.


Ewidentnie potrzebujesz pomocy. Wg mnie powinnas poszukać grupy DDA czy po prostu pomocy w poradni osob uzaleznionych i wspoluzależnionych.

Zgadza się w 100% Ukrywając prawdę, pomagasz zachować alko komfortowe warunki do picia. Nie rób im tej przysługi. Zainteresuj się programami dla DDA. Powodzenia.